Title
stringlengths
15
17
Keywords
stringlengths
3
181
Summary
stringlengths
74
3.53k
Text
stringlengths
125
8.04k
Mál nr. 572/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 8. september 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum12. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra 8.september 2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt tilföstudagsins 15. september 2017 klukkan 15 og einangrun meðan á því stendur.Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en tilvara að gæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími og sér ekki gert að sætaeinangrun.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Af gögnum málsins verður ráðið aðfram er kominn rökstuddur grunur um að varnaraðili hafi gerst sekur um háttsemisem varðað getur fangelsisrefsingu eins og áskilið er samkvæmt 1. mgr. 95. gr.laga nr. 88/2008. Að þessu gættu, en að öðru leyti með vísan til forsendna hinskærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsNorðurlands eystra föstudaginn 8. september 2017Sóknaraðili, lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra, krefstþess að varnaraðila, X, kt. [...], til heimilis að [...], Akureyri, verði gertað sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 15. september 2017 kl. 15:00. Þesser krafist að hann verði látinn vera í einrúmi á meðan á gæsluvarðhaldistendur. Varnaraðili krefst þess að kröfunni verði hafnað, en til varaað varðhaldi verði markaður skemmri tími og kröfu um einangrun hafnað.Samkvæmt greinargerð og gögnum rannsakar sóknaraðili líkamsárás,frelsis­sviptingu, hótanir og rán sem á að hafa átt sér stað á Akureyri aðfaranóttþriðjudagsins 5. september sl. Síðdegis þann sama dag barst lögreglu ábendingum að maður að nafni A væri innlagður á slysadeild Sjúkrahússins á Akureyri ogað hann hefði orðið fyrir líkamsárás. Fram kom að brotaþoli væri mikiðslasaður, með áverka í andliti og á höfði, en einnig hefði hann áverka á höndumlíkt og hann hefði verið bundinn. Síðdegis þann sama dag fóru lögreglumenn oghittu brotaþola á slysadeildinni. Í skýrslu þeirra kemur fram að sjá hafi máttáverka á andliti, hálsi og höfði brotaþola og einnig áverka á höndum semsamrýmdust þeirri frásögn hans að hann hefði verið bundinn með plastböndum. Þá hafimátt sjá blóðbletti á fatnaði brotaþola. Hann hafi greint frá því að hann hefðisætt barsmíðum alla nóttina á núverandi aðsetri barnsmóður sinnar. Varnaraðili,sem sé nú unnusti hennar hefði stjórnað því hvað gert hefði verið við hann. Þá segir að brotaþoli hafi greint frá því að atburðarásinhefði hafist í miðbæ Akureyrar aðfaranótt þriðjudagsins 5. september sl. Hafihann nafngreint konu, B, sem hafi farið með hann heim til vinar síns. Skömmusíðar hafi C komið á vettvang. Sá hafi því næst hringt í einhvern og skömmusíðar hafi varnaraðili og óþekktur maður komið á vettvang, ráðist á brotaþolaog flutt hann frá þessari íbúð og í [...]. Þar hafi brotaþoli verið fjötraður.Varnaraðili hafi haft uppi hótanir um líkams­meiðingar. Af brotaþola hafi veriðtekið veski með kortum, skilríkjum og peningum, farsími og yfirhöfn. Því næsthafi hann verið færður í kjallara hússins. Þar hafi D, X og sá óþekkti gengið ískrokk á honum til skiptis. Fleiri hafi tekið þátt í atlögunni. Honum hafi veriðhótað að fjölskyldu hans yrði gert mein ef hann segði frá. Að lokum hafi hannverið fluttur með sömu bifreið og áður, og settur út á nánar greindum stað. Þaðanhafi hann gengið að sjúkrahúsinu.Þá segir að brotaþoli geri sér ekki grein fyrir tímasetningumatlögunnar, en að skemmtistaðir hefðu verið lokaðir þegar atburðarásin hafibyrjað. Þeim sé lokað klukkan 01:00. Brotaþoli hafi komið á sjúkrahús klukkan09:30. Þá hafi komið fram hjá starfsfólki sjúkrahússins að margir séu búnir aðreyna að hafa samband við brotaþola og að menn hafi sést á gangi í kringumhúsið. Einnig hafi komið fram að einhverjir hefðu reynt að villa á sérheimildir til að freista þess að ná tali af brotaþola.Sóknaraðili segir rannsókn málsins vera á frumstigi og ekki hafiunnist tími til að gera allar þær ráðstafanir í þágu hennar sem til þurfi svoað sakargögn spillist ekki. Um sé að ræða allt að sjö sakborninga sem sakaðir séuum að hafa gengið fram með skipulögðum hætti og veitt brotaþola þá áverka sem ísjúkraskrá greini, en þar sé lýst áverkum á andliti og höfði, og í ljós hafikomið brot á fjórum rifbeinum og hryggjarlið. Einnig megi sjá á myndum semteknar hafi verið af áverkum brotaþola ummerki um að hann hafi verið bundinn áhöndum. Fjórir menn hafi verið handteknir í þágu rannsóknar málsins. Byrjað sé aðtaka skýrslur og frekari skýrslutökur séu fyrirhugaðar. Ljóst sé að það skaðirannsókn málsins mjög ef sakborningar gangi lausir á meðan grunnrannsókn standiyfir. Þyki þannig brýnt að vernda rann­sóknarhagsmuni á þessu viðkvæma stigimálsins. Sé því talið að uppfyllt sé skilyrði 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008um rökstuddan grun um að varnaraðili hafi framið verknað sem fangelsisrefsingliggur við. Auk þess krefjist rannsóknarhagsmunir þess að varnaraðila verðigert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldi stendur. Með tilliti til þess er að framan greini svo og vegnaalvarleika meintra brota sé nauðsynlegt að krefjast þess að varnaraðili sætigæsluvarðhaldi. Til rannsóknar séu ætluð brot gegn 1. mgr. 218. gr., 226. gr.,233. gr. og 252. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Um heimild tilgæsluvarðhalds sé vísað til a- og d-liðar 1. mgr. 95. gr. og b-liðar 99. gr.sömu laga hvað varðar kröfu um einangrun. Svo sem fram kemur hér að framan er rannsókn þessa máls áfrumstigi. Fyrir liggur að brotaþoli hefur sætt áverkum og frásögn hans fyrirlögreglu um það hvar það gerðist og hverjir voru að verki. Þessi frásögn er aðmati dómsins nægileg til að beina rökstuddum grun að varnaraðila. Ekki hafaverið færð nægileg rök fyrir því að öryggi brotaþola sé ógnað gangi varnaraðililaus, sbr. d-lið 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, en fallist verður á það meðsóknaraðila að rannsóknin geti spillst af völdum varnaraðila, gangi hann laus áþessu stigi hennar. Eru þannig uppfyllt skilyrði a-liðar 1. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008. Verður krafa sóknaraðila því tekin til greina. Er ekki ástæða tilað marka varðhaldi skemmri tíma en krafist er. Þá verður að fallast á aðnauðsynlegt sé að varnaraðili sæti einangrun í varðhaldinu.Erlingur Sigtryggsson héraðsdómari kveður upp úrskurðinn.ÚRSKURÐARORÐ:Varnaraðili, X, sæti gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 15.september nk., klukkan 15:00 og einangrun í varðhaldinu.
Mál nr. 573/2017
Kærumál Frávísun frá héraðsdómi
Kærður var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Þar sem upplýst var að X hafi verið látinn laus var ljóst að það ástand sem leiddi af hinum kærða úrskurði var þegar um garð gengið og var málinu því vísað frá Hæstarétti.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 8. september 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum12. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra 8.september 2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt tilföstudagsins 15. september 2017 klukkan 15 og einangrun meðan á því stendur.Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en tilvara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Af hálfu sóknaraðila hefur veriðstaðfest að varnaraðili hafi verið látinn laus fyrr í dag. Samkvæmt því erljóst, að það ástand, sem leitt hefur af hinum kærða úrskurði, er þegar um garðgengið. Málinu verður því vísað frá Hæstarétti, sbr. 4. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008.Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti. Úrskurður HéraðsdómsNorðurlands eystra föstudaginn 8. september 2017Sóknaraðili, lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra, krefstþess að varnaraðila, X, kt. [...], til heimilis að [...], Akureyri, verði gertað sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 15. september 2017, til kl. 15:00og að hann sæti einangrun í varðhaldinu.Varnaraðili krefst þess aðallega að kröfunni verði hafnað, entil vara að varðhaldi verði markaður skemmri tími og kröfu um einangrun hafnað.Samkvæmt greinargerð og gögnum rannsakar sóknaraðililíkamsárás, frelsis­sviptingu, hótanir og rán sem á að hafa átt sér stað áAkureyri aðfaranótt þriðjudagsins 5. september sl. Síðdegis þann sama dag barstlögreglu ábending um að maður að nafni A væri innlagður á slysadeildSjúkrahússins á Akureyri og að hann hefði orðið fyrir líkamsárás. Fram kom aðbrotaþoli væri mikið slasaður, með áverka í andliti og á höfði, en einnig hefðihann áverka á höndum líkt og hann hefði verið bundinn. Síðdegis þann sama dagfóru lögreglumenn og hittu brotaþola á slysadeildinni. Í skýrslu þeirra kemurfram að sjá hafi mátt áverka á andliti, hálsi og höfði brotaþola og einnigáverka á höndum sem samrýmdust þeirri frásögn hans að hann hefði verið bundinnmeð plastböndum. Þá hafi mátt sjá blóðbletti á fatnaði brotaþola. Hann hafigreint frá því að hann hefði sætt barsmíðum alla nóttina á núverandi aðsetribarnsmóður sinnar. Núverandi unnusti hennar hefði stjórnað því hvað gert hefðiverið við hann. Þá segir að brotaþoli hafi greint frá því að atburðarásinhefði hafist í miðbæ Akureyrar aðfaranótt þriðjudagsins 5. september sl. Hafihann nafngreint konu, B, sem hafi farið með hann heim til vinar síns. Skömmusíðar hafi C komið á vettvang. Sá hafi því næst hringt í einhvern og skömmusíðar D og óþekktur maður komið á vettvang, ráðist á brotaþola og flutt hannfrá þessari íbúð og í [...]. Þar hafi brotaþoli verið fjötraður. Af brotaþolahafi verið tekið veski með kortum, skilríkjum og peningum, farsími og yfirhöfn.Því næst hafi hann verið færður í kjallara hússins. Þar hafi D, X og sá óþekktigengið í skrokk á honum til skiptis. Fleiri hafi tekið þátt í atlögunni. Honumhafi verið hótað að fjölskyldu hans yrði gert mein ef hann segði frá. Að lokumhafi hann verið fluttur með sömu bifreið og áður, og settur út á nánar greindumstað. Þaðan hafi hann gengið að sjúkrahúsinu.Þá segir að brotaþoli geri sér ekki grein fyrir tímasetningumatlögunnar, en að skemmtistaðir hefðu verið lokaðir þegar atburðarásin hafibyrjað. Þeim sé lokað klukkan 01:00. Brotaþoli hafi komið á sjúkrahús klukkan09:30. Þá hafi komið fram hjá starfsfólki sjúkrahússins að margir séu búnir aðreyna að hafa samband við brotaþola og að menn hafi sést á gangi í kringumhúsið. Einnig hafi komið fram að einhverjir hefðu reynt að villa á sérheimildir til að freista þess að ná tali af brotaþola.Sóknaraðili segir rannsókn málsins vera á frumstigi og ekkihafi unnist tími til að gera allar þær ráðstafanir í þágu hennar sem til þurfisvo að sakargögn spillist ekki. Um sé að ræða allt að sjö sakborninga semsakaðir séu um að hafa gengið fram með skipulögðum hætti og veitt brotaþola þááverka sem í sjúkraskrá greini, en þar sé lýst áverkum á andliti og höfði, og íljós hafi komið brot á fjórum rifbeinum og hryggjarlið. Einnig megi sjá ámyndum sem teknar hafi verið af áverkum brotaþola ummerki um að hann hafi veriðbundinn á höndum. Fjórir menn hafi verið handteknir í þágu rannsóknar málsins.Byrjað sé að taka skýrslur og frekari skýrslutökur séu fyrirhugaðar. Ljóst séað það skaði rannsókn málsins mjög ef sakborningar gangi lausir á meðangrunnrannsókn standi yfir. Þyki þannig brýnt að vernda rann­sóknarhagsmuni áþessu viðkvæma stigi málsins. Sé því talið að uppfyllt sé skilyrði 1. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 um rökstuddan grun um að varnaraðili hafi framið verknaðsem fangelsisrefsing liggur við. Auk þess krefjist rannsóknarhagsmunir þess aðvarnaraðila verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldi stendur. Með tilliti til þess er að framan greini svo og vegnaalvarleika meintra brota sé nauðsynlegt að krefjast þess að varnaraðili sætigæsluvarðhaldi. Til rannsóknar séu ætluð brot gegn 1. mgr. 218. gr., 226. gr.,233. gr. og 252. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Um heimild til gæsluvarðhaldssé vísað til a- og d-liðar 1. mgr. 95. gr. og b-liðar 99. gr. sömu laga hvaðvarðar kröfu um einangrun. Svo sem fram kemur hér að framan er rannsókn þessa máls áfrumstigi. Fyrir liggur að brotaþoli hefur sætt áverkum og frásögn hans fyrirlögreglu um það hvar það gerðist og hverjir voru að verki. Þessi frásögn er aðmati dómsins nægileg til að beina rökstuddum grun að varnaraðila um að hafa áttumtalsverðan hlut að máli. Ekki hafa verið færð nægileg rök fyrir því að öryggibrotaþola sé ógnað gangi varnaraðili laus, sbr. d-lið 1. mgr. 95. gr. laga nr.88/2008, en fallist verður á það með sóknaraðila að rannsóknin geti spillst afvöldum varnaraðila, gangi hann laus á þessu stigi hennar. Eru þannig uppfylltskilyrði a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Verður krafa sóknaraðila þvítekin til greina. Er ekki ástæða til að marka varðhaldi skemmri tíma en krafister. Þá verður að fallast á að nauðsynlegt sé að varnaraðili sæti einangrun ívarðhaldinu.Erlingur Sigtryggsson héraðsdómari kveður upp úrskurðinn.ÚRSKURÐARORÐ:Varnaraðili, X, sæti gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 15.september nk., klukkan 15:00 og einangrun í varðhaldinu.
Mál nr. 845/2016
Ölvunarakstur Akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna Akstur án ökuréttar
G var sakfelldur fyrir umferðalagabrot með því að hafa ekið bifreið sviptur ökurétti, yfir leyfðum hámarkshraða og undir áhrifum áfengis og ávana- og fíkniefna. Brot G vegna aksturs undir áhrifum áfengis og ávana- og fíkniefna var ítrekað sjötta sinn og fimmta sinn vegna aksturs sviptur ökurétti. Með hliðsjón af 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 var refsing G ákveðin fangelsi í 10 mánuði. Þá var hann sviptur ökurétti ævilangt.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Karl Axelsson og Viðar Már Matthíasson.Ríkissaksóknariskaut málinu til Hæstaréttar 14. desember 2016 í samræmi við yfirlýsingu ákærðaum áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að refsing ákærða verði þyngd.Ákærði krefstþess að refsing verði milduð.Í máli þessu erákærði sakfelldur fyrir að hafa 9. febrúar 2016 ekið bifreið sviptur ökuréttiog undir áhrifum áfengis og óhæfur til að stjórna henni örugglega vegna áhrifaávana- og fíkniefna, auk hraðaksturs, og 11. júní sama ár sviptur ökurétti ogóhæfur til að stjórna henni örugglega vegna áhrifa ávana- og fíkniefna. Brotákærða vegna aksturs undir áhrifum áfengis og ávana- og fíkniefna er ítrekaðsjötta sinni og fimmta sinni vegna aksturs hans sviptur ökurétti. Samkvæmt þvíog með hliðsjón af 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 er refsing ákærðaákveðin fangelsi í 10 mánuði.Ákvæðihéraðsdóms um ökuréttarsviptingu og sakarkostnað eru staðfest.Samkvæmt 1. mgr.220. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála verður ákærði dæmdur til aðgreiða helming alls áfrýjunarkostnaðar málsins, þar með talin málsvarnarlaunskipaðs verjanda síns, sem ákveðin eru að meðtöldum virðisaukaskatti eins og ídómsorði greinir.Dómsorð:Ákærði,Guðmundur Friðrik Stefánsson, sæti fangelsi í 10 mánuði, en að öðru leyti skalhéraðsdómur vera óraskaður.Ákærði greiði helmingalls áfrýjunarkostnaðar, sem nemur í heild 383.273 krónum, þar með talinmálsvarnarlaun verjanda ákærða, Stefáns Karls Kristjánssonarhæstaréttarlögmanns, 372.000 krónur. Að öðru leyti greiðist áfrýjunarkostnaðurúr ríkissjóði.DómurHéraðsdóms Reykjavíkur 16. nóvember 2016Mál þetta, semdómtekið var í dag, er höfðað með ákæru, útgefinni af lögreglu­stjóranum áhöfuðborgarsvæðinu 9. ágúst 2016, á hendur Guðmundi Friðriki Stefánssyni,kennitala [...], Hraunbæ 156, Reykjavík, fyrir eftirtalin umferðarlagabrot meðþví að hafa:. Þriðjudaginn 9. febrúar 2016, ekiðbifreiðinni [...] sviptur ökurétti, undir áhrifum áfengis og óhæfur til aðstjórna henni örugglega vegna áhrifa ávana- og fíkniefna (í blóði mældistvínandamagn 1,25 ‰ og amfetamín 135 ng/ml), með 117 km hraða á klukkustund umReykjanesbraut í Vatnsleysustrandarhreppi, vestan við Voga, þar sem leyfðurhámarkshraði var 90 km á klukkustund.Teljast brot þessivarða við 2. mgr. 37. gr., 1., sbr. 3. mgr. 45. gr., 1., sbr. 2. mgr. 45. gr.a. og 1. mgr. 48. gr., allt sbr. 1. mgr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 meðáorðnum breytingum.2. Laugardaginn 11. júní 2016, ekið bifreiðinni[...] sviptur ökurétti og óhæfur til að stjórna henni örugglega vegna áhrifaávana- og fíkniefna (í blóði mældist amfetamín 265 ng/ml) vestur Hvaleyrarbrautí Hafnarfirði, við Fornubúðir, þar sem lögregla stöðvaði aksturinn.Teljast brot þessivarða við 1., sbr. 2. mgr. 45. gr. a. og 1. mgr. 48. gr., allt sbr. 1. mgr.100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 með áorðnum breytingum.Þess er krafist aðákærði verði dæmdur til refsingar, til greiðslu alls sakarkostnaðar og til aðsæta sviptingu ökuréttar samkvæmt 101. og 102. gr. laga nr. 50/1987, sbr. 25.og 26. gr. laga nr. 44/1993, sbr. 18. gr. laga nr. 66/2006.Verjandi ákærðakrefst vægustu refsingar sem lög leyfa og hæfilegrar þóknunar sér til handa.Farið var með málþetta samkvæmt 164. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og var það tekiðtil dóms án frekari sönnunarfærslu þegar sækjanda og verjanda ákærða hafðiverið gefinn kostur á að tjá sig um lagaatriði og ákvörðun viðurlaga. Ákærði hefur skýlaust játað brotsín. Sannað er með játningu ákærða ogöðrum gögnum málsins að ákærði er sekur um þá háttsemi sem honum er gefin aðsök og eru brot hans rétt heimfærð til refsiákvæða í ákæru. Ákærði er fæddur í ágúst1980. Samkvæmt framlögðu sakavottorði,dagsettu 3. ágúst 2016, á ákærði að baki nokkurn sakaferil og hefur margítrekaðverið fundinn sekur um að aka sviptur ökurétti og undir áhrifum áfengis ogóhæfur til að stjórna bifreið örugglega vegna áhrifa vegna ávana- ogfíkniefna. Við ákvörðun refsingar ermiðað við að ákærði sé nú í áttunda sinn fundinn sekur um að aka undir áhrifumáfengis eða óhæfur til að stjórna bifreið örugglega vegna áhrifa ávana- ogfíkniefna en í sjötta sinn fundinn sekur um að aka sviptur ökurétti. Með hliðsjón af sakarefni þessa máls ogákvæðum 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og í samræmi við dómvenjuþykir refsing ákærða hæfilega ákveðin fangelsi í þrettán mánuði. Með vísan til lagaákvæða í ákæruer áréttuð ævilöng svipting ökuréttar ákærða, frá uppkvaðningu dóms þessa aðtelja. Ákærði greiði málsvarnarþóknunskipaðs verjanda síns, Stefáns Karls Kristjánssonar hrl., 145.080 krónur, aðmeðtöldum virðisaukaskatti, og 175.608 krónur í annan sakarkostnað. Af hálfu ákæruvaldsins fluttimálið Elín Hrafnsdóttir fulltrúi. Valborg Steingrímsdóttir,aðstoðarmaður dómara, kveður upp dóminn.D Ó M S O R Ð: Ákærði, Guðmundur FriðrikStefánsson, sæti fangelsi í þrettán mánuði. Ákærði er sviptur ökuréttiævilangt frá uppkvaðningu dóms þessa að telja. Ákærði greiði málsvarnarþóknunskipaðs verjanda síns, Stefáns Karls Kristjánssonar hrl., 145.080 krónur og175.608 krónur í annan sakarkostnað.
Mál nr. 14/2017
Ölvunarakstur Akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna Ítrekun
Þ var sakfelldur fyrir umferðarlagabrot með því að hafa ekið bifreið yfir löglegum hámarkshraða og undir áhrifum áfengis og fíkniefna. Með vísan til sakarferils Þ var refsing hans ákveðin 30 daga fangelsi auk þess sem hann var sviptur ökurétti ævilangt.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir héraðsdómari. Ríkissaksóknariskaut málinu til Hæstaréttar 30. desember 2016 í samræmi við yfirlýsingu ákærðaum áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að refsing ákærða verði þyngd.Ákærði krefst þessað refsing hans verði milduð og ökuréttarsvipting tímabundin.Með vísan tilforsendna hins áfrýjaða dóms verður hann staðfestur.Ákærða verðurgert að greiða allan áfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaunskipaðs verjanda síns, sem ákveðin verða að meðtöldum virðisaukaskatti eins ogí dómsorði greinir.Dómsorð:Hinnáfrýjaði dómur skal vera óraskaður.Ákærði,Þórður Már Sigurjónsson, greiði allan áfrýjunarkostnað málsins, 257.509 krónur,þar með talin málsvarnarlaun verjanda síns, Kristjáns Stefánssonarhæstaréttarlögmanns, 248.000 krónur.DómurHéraðsdóms Norðurlands eystra 29. nóvember 2016Mál þetta sem dómtekið var 21.nóvember sl., höfðaði lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra 25. júlí 2016 áhendur Þórði Má Sigurjónssyni, kt. [...], Viðjulundi 1, Akureyri,„fyrirumferðarlagabrot, með því að hafa fimmtudagskvöldið 8. júní 2016, ekiðbifreiðinni PU-346, undir áhrifum áfengis (alkóhólmagn í blóði reyndist 1,19‰),undir áhrifum fíkniefna (amfetamín mældist í blíði 60 ng/ml.) suðurDrottningarbraut á Akureyri, með allt að 113 kílómetra hraða miðað viðklukkustund eftir vegarkafla við Aðalstræti, þar sem hámarkshraði er 50kílómetrar.Telst þettavarða við 1. mgr., sbr. 2. mgr. 45. gr., 1. mgr., sbr. 2. mgr. 45. gr. A, 1.mgr. 37. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987, með síðaribreytingum.Þess er krafistað ákærði verði dæmdur til refsingar, til greiðslu alls sakarkostnaðar og tilsviptingar ökuréttar, samkvæmt 101. gr. og 102. gr. nefndra umferðarlaga.“Ákærði játarsök. Með játningu hans sem ekki er ástæða til að efa að sé sannleikanumsamkvæm, enda í samræmi við rannsóknargögn, telst hann sannur að sök um þannverknað sem í ákæru er lýst og þar er rétt heimfærður til refsiákvæða. Verðurlagður dómur á málið án frekari sönnunarfærslu, með heimild í 164. gr. laga nr.88/2008.Sakaferillákærða hefur hér þýðingu að því leyti að með sátt 8. september 2009 sætti hann140.000 króna sekt og sviptingu ökuréttar í 12 mánuði fyrir brot gegn 1. mgr.,sbr. 2. mgr. 45. gr. a og 1. mgr. 63. gr. umferðarlaga og með annarri sátt 13.febrúar 2013 sætti hann aftur 140.000 króna sekt og sviptingu ökuréttar í 12mánuði fyrir brot gegn 1. mgr., sbr. 3. mgr. 45. gr. umferðarlaga.Ákærði hefur núítrekað brot gegn 45. gr. eða 45. gr. a umferðarlaga öðru sinni. Breytir enguþótt viðurlög sem hann sætti með sáttinni 13. febrúar 2013 hafi verið vægari envenja er og andstæð ákvæði 6. mgr. 102. gr. umferðarlaga hvað varðar sviptinguökuréttar.Með vísan tilþess hluta sakaferils ákærða sem hér hefur verið rakinn verður refsing hansákveðin fangelsi í 30 daga og hann sviptur ökurétti ævilangt, sbr. 3. mgr. 101.gr. umferðarlaga.Ákærði verðurdæmdur til greiðslu sakarkostnaðar sem ákveðst eins og greinir í dómsorði. Ervirðisaukaskattur innifalinn og tekið tillit til þess að hluti kostnaðar árannsóknarstigi stafar af rannsókn á morfíni í blóðsýni, en það efni greindistekki.Dóm þennankveður upp Erlingur Sigtryggsson héraðsdómari.D Ó M S O R Ð:Ákærði, ÞórðurMár Sigurjónsson, sæti fangelsi í 30 daga.Ákærði ersviptur ökurétti ævilangt.Ákærða greiði473.474 krónur í sakarkostnað, þ.m.t. þóknun skipaðs verjanda síns, StefánsKarls Kristjánssonar hrl. 306.900 krónur og ferðakostnað, 48.065 krónur.
Mál nr. 430/2017
Kærumál Málskostnaður
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem málskostnaður milli K og 101 A ehf. var felldur niður, en málið hafði verið fellt niður að kröfu 101 A ehf. með vísan til c-liðar 1. mgr. 105. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála.Í dómi héraðsdóms, sem staðfestur var með vísan til forsendna í Hæstarétti, var tekið fram er varðaði málskostnaðarþátt málsins að málshöfðun 101 A ehf. hefði verið í samræmi við þær upplýsingar sem legið hefðu fyrir hjá opinberum aðila um lögheimilisskráningu K og að 101 A ehf. hefði ekki getað annað en treyst þeim upplýsingum. Þá hefði 101 A ehf. ekki getað séð fyrir þau atvik sem síðar urðu og leiddu til þess að lögheimilisskráningu K var breytt að því er virtist að ósk K.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Greta Baldursdóttir, BenediktBogason og Karl Axelsson. Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 29. júní 2017 enkærumálsgögn bárust réttinum 11. júlí sama ár. Kærður er úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 19. júní 2017 þar sem málskostnaður á milli aðila var felldur niður.Kæruheimild er í g. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála.Sóknaraðili krefst þess að varnaraðila verði gert að greiða sér málskostnað íhéraði. Þá krefst hann kærumálskostnaðar. Varnaraðili krefst þess aðallega að sóknaraðila verði gert að greiða sérmálskostnað í héraði, en til vara að hinn kærði úrskurður verði staðfestur. Íbáðum tilvikum krefst hann kærumálskostnaðar.Þar sem varnaraðili hefur ekki kærtúrskurð héraðsdóms af sinni hálfu kemur krafa hans um málskostnað í héraði ekkitil umfjöllunar fyrir Hæstarétti.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Eftir atvikum er rétt að hvor aðili beri sinnkostnað af meðferð málsins fyrir Hæstarétti.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Kærumálskostnaður fellur niður.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur mánudaginn19. júní 2017Meðbeiðni, sem barst dóminum 15. mars sl., krafðist sóknaraðili, 101 Austurstrætiehf., kt. 691211-1420, Austurstræti 7, Reykjavík, þess að bú varnaraðila,Kamran Keivanlou, kt. 110475-2929, Vatnsstíg 16-18, Reykjavík, yrði tekið tilgjaldþrotaskipta. Við fyrirtöku beiðninnar 19. apríl sl. var sótt þing af hálfubeggja aðila. Varnaraðili mótmælti kröfunni og var þá þingfest ágreiningsmálþetta, sbr. 1. mgr. 168. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. ogmálinu frestað til 3. maí sl.Íþví þinghaldi lagði lögmaður varnaraðila fram gögn frá Þjóðskrá varðandilögheimilisskráningu varnaraðila í Lúxemborg en lögheimilissaga kom þar ekkifram. Þá var dómari upplýst um að verið væri að reyna sættir í málinu. Þá komfram að lögmaður varnaraðila væri nýkomin að málinu og hefði ekki haft tök á aðskila greinargerð í málinu. Málinu var því frestað til framlagningargreinargerðar af hálfu varnaraðila og var hún lögð fram af hans hálfu íþinghaldi 10. maí sl. Í því þinghaldi lagði sóknaraðili fram vottorð fráÞjóðskrá þar sem fram kom að varnaraðili hefði haft lögheimili á Íslandi frá23. september 2011 til 17. apríl 2017 en í Lúxemborg frá þeim degi til dagsinsí dag. Var málinu við svo búið frestað til 17. maí sl. og var málið tekið tilúrskurðar í þinghaldi þann dag að loknum munnlegum málflutningi. Boðaðvar til uppkvaðningar úrskurðar 2. júní sl. með tölvubréfi dómara til lögmanna29. maí sl. Lögmaður varnaraðila sendi dómara tölvupóst síðla dags 1. júní sl. meðupplýsingum sem skilja mátti sem svo að Þjóðskrá hefði breyttlögheimilisskráningu varnaraðila afturvirkt og að lögheimili hans hefði því veriðí Lúxemborg er beiðni sóknaraðila barst dóminum 15. mars sl. Voru þau gögn lögðfram í þinghaldinu 2. júní sl. Frestaði dómari þá málinu til 15. júní sl. eðaþar til fyrir lægi með óyggjandi hætti hvernig lögheimilisskráningu varnaraðilaværi og hefði verið háttað. Málið var næst tekið fyrir þann dag. Lagðivarnaraðili þá fram vottorð frá Þjóðskrá þar sem fram kom að hann hefði haftlögheimili í Lúxemborg frá 1. mars 2017 til dagsins í dag. Við svo búið krafðistsóknaraðili niðurfellingar málsins og málskostnaðar úr hendi varnaraðila vegnaathafna hans þar sem varnaraðili hefði breytt lögheimilisskráningu sinni afturvirktundir rekstri málsins til að varna því að bú hans yrði tekið tilgjaldþrotaskipta. Varnaraðili mótmælti sjónarmiðum sóknaraðila og kröfu hans ummálskostnað og krafðist málskostnaðar sér til handa úr hendi sóknaraðila.Málþetta var þingfest 19. apríl sl. og tekið tvisvar sinnum fyrir á dómþingi áðuren munnlegur málflutningur fór fram í því 17. maí sl. og málið að því búnutekið til úrskurðar. Á þeim tíma báru gögn málsins skýrlega með sér að varnaraðilihefði haft lögheimili á Íslandi er beiðni sóknaraðila barst dóminum 15. marssl. Var málið flutt um kröfu sóknaraðila við þær aðstæður og í þvíréttarástandi og tekið til úrskurðar í samræmi við fyrirliggjandi gögn. Er aðuppkvaðningu úrskurðar kom höfðu dóminum borist upplýsingar um að varnaraðilihefði óskað eftir afturvirkri breytingu á lögheimilisskráningu sinni og aðÞjóðskrá hefði orðið við því. Frestaði dómari málinu svo að tekinn yrði afallur vafi um lögheimilisskráningu varnaraðila þann dag er beiðni sóknaraðilabarst dóminum 15. mars sl. Í þinghaldi 15. júní sl. lagði varnaraðili fram gögnfrá Þjóðskrá þar sem skýrlega kom fram að lögheimili hans hefði verið íLúxemborg 15. mars sl. er beiðni sóknaraðila barst dóminum.Meðvísan til c-liðar 1. mgr. 105. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála verðurfallist á kröfu sóknaraðila um niðurfellingu málsins, sbr. 2. mgr. 178. gr.laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. eins og nánar greinir íúrskurðarorði.Hvaðvarðar málskostnaðarþátt málsins tekur dómurinn fram að ekki verði annað séð enað málshöfðun sóknaraðila fyrir þessum dómi hafi verið í samræmi við þærupplýsingar sem þá lágu fyrir hjá opinberum aðila um lögheimilisskráninguvarnaraðila. Gat sóknaraðili ekki annað en treyst því að þær væru réttar. Þágat sóknaraðili ekki séð fyrir þau atvik sem síðar urðu og leiddu til þess aðlögheimilisskráningu varnaraðila var breytt, að því er virðist, að óskvarnaraðila. Eins og málið liggur fyrir, með vísan til reksturs þess fyrirdóminum og atvika alla telur dómurinn rétt að hvor aðili beri sinn kostnaðvegna málsins og málskostnaður milli aðila falli niður eins og nánar greinir íúrskurðarorði.Hólmfríður Grímsdóttir héraðsdómarikveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R Ð:Mál þetta er fellt niður.Málskostnaður milli aðila fellurniður.
Mál nr. 459/2017
Kærumál Frestur Kröfugerð Frávísun frá Hæstarétti
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem máli L ehf. á hendur S o.fl. var frestað til tiltekins tíma. Í dómi Hæstaréttar var vísað til þess að ljóst væri að L ehf. leitaði ekki með kæru sinni úrlausnar um að ákvörðun héraðsdóms yrði með öllu felld úr gildi. Á hinn bóginn yrði hvorki ráðið af dómkröfum né málatilbúnaði L ehf. að öðru leyti hvort málskotið hefði að markmiði að fresturinn yrði lengdur eða styttur, en ófært væri að ákveða með dómi án nánari tilgreiningar „hæfilegan frest til að ljúka gagnaöflun í málinu“ svo sem krafist var. Var málinu því vísað frá Hæstarétti.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir MarkúsSigurbjörnsson, Benedikt Bogason og Greta Baldursdóttir.Sóknaraðiliskaut málinu til Hæstaréttar með kæru 10. júlí 2017, en kærumálsgögn bárustréttinum 19. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 27. júní2017, þar sem máli sóknaraðila á hendur varnaraðilum var frestað til 18.september 2017. Ætla verður að sóknaraðili telji að kæruheimild sé að finna í h.lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Hann krefst þess „aðhinum kærða úrskurði verði hrundið og að lagt verði fyrir héraðsdómara aðákveða aðilum hæfilegan frest til að ljúka gagnaöflun í málinu.“ Þá krefst hannkærumálskostnaðar óskipt úr hendi þeirra „sem kunna að taka til varna í kærumáliþessu“.VarnaraðilarnirAllianz Global Corporate & Specialty AG, Alterra Corporate Capital 2 Ltd.,Alterra Corporate Capital 3 Ltd., Brian John Tutin, Bridget Anne Carey-Morgan,Brit Insurance Ltd., Carol Jean Harris, David John De Marle Coulthard, EileenElsie Hunter, Gary Frederick Sullivan, Ian Richard Posgate, John Leon Gilbart,Joseph Elmaleh, Julian Michael West, Kelvin Underwriting Ltd., Liberty MutualInsurance Europe Ltd., Nameco (No 11) Ltd., Nameco (No 231) Ltd., Norman ThomasRea, Novae Corporate Underwriting Ltd., QBE International Insurance Ltd., QBECorporate Ltd., Richard Michael Hodgson Read, SCOR Underwriting Ltd. ogSorbietrees Underwriting Ltd. krefjast þess aðallega að málinu verði vísað fráHæstarétti, en til vara að hinn kærði úrskurður verði staðfestur. Í báðumtilvikum krefjast þeir kærumálskostnaðar.VarnaraðilarnirSigurjón Þorvaldur Árnason og Halldór Jón Kristjánsson hafa ekki látið máliðtil sín taka fyrir Hæstarétti.Meðhinum kærða úrskurði var ákveðið að fresta máli sóknaraðila gegn varnaraðilumtil þinghalds, sem háð yrði 18. september 2017 klukkan 13.15. Af fyrrgreindum dómkröfum sóknaraðila erljóst að hann leitar ekki með kæru sinni úrlausnar um að ákvörðun héraðsdóms umað fresta málinu verði með öllu felld úr gildi. Hvorki verður á hinn bóginnráðið af þessum dómkröfum né málatilbúnaði sóknaraðila að öðru leyti hvortmálskot hans hafi að markmiði að fresturinn, sem ákveðinn var, verði lengdureða hann styttur, en ófært er að ákveða með dómi án nánari tilgreiningar„hæfilegan frest til að ljúka gagnaöflun í málinu“. Þegar af þessum sökum eróhjákvæmilegt að vísa málinu frá Hæstarétti.Rétter að aðilarnir beri hvert sinn kærumálskostnað.Dómsorð:Máliþessu er vísað frá Hæstarétti.Kærumálskostnaðurfellur niður.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkurþriðjudaginn 27. júní 2017Málþetta var höfðað með stefnu birtri 1. og 5. júní 2011. Stefnandi er LBI hf.,Austurstræti 16, Reykjavík. Stefndu eru Sigurjón Þ. Árnason, Granaskjóli 28,Reykjavík og Halldór J. Kristjánsson, með óþekkt heimilusfang í Kanada. Þá erstefnt Brit Insurance Ltd., 55 Bishopsgate, London, Stóra-Bretlandi og 24 öðrumnafngreindum vátryggjendum með lögheimili í Bretlandi og Þýskalandi.Við fyrirtöku málsins 6. júní sl. var af hálfustefndu Brit Insurance Ltd. o.fl. óskað eftir frestun málsins í því skyni aðleggja fram beiðni um afhendingu gagna í þágu matsgerðar sem unnið er að aðbeiðni þessara stefndu. Afhálfu stefnanda og annarra stefndu, en stefndu Brit Insurance Ltd.o.fl., var frekari frestun málsins mótmælt og þess krafist að aðalmeðferðmálsins yrði ákveðin. Íþinghaldi 27. júní sl. var aðilum gefinn kostur á munnlegum athugasemdum umfyrirliggjandi ágreining um frestun málsins. Við þá fyrirtöku ítrekuðuframangreindir aðilar mótmæli sín við frekari frestun málsins og kröfu um aðaðalmeðferð málsins yrði ákveðin. Ágreiningur aðila var tekinn til úrskurðar aðloknum munnlegum athugasemdum lögmanna aðila og í sama þinghaldi kveðinn uppúrskurður án skriflegra forsendna samkvæmt heimild í 3. mgr. 112. gr. laga nr.91/1991, sbr. 8. gr. laga nr. 78/2015. Er þessi skriflegi úrskurður saminn 10.júní 2017, vegna kæru úrskurðarins til Hæstaréttar Íslands, sem barst dóminumþann dag.NiðurstaðaMeðdómi Hæstaréttar Íslands 13. mars sl. í máli nr. 43/2017 var felldur úr gildiúrskurður dómsins, þar sem Landsbankanum hf. var gert skylt að veita dómkvöddummatsmönnum, Jóhanni Unnsteinssyni löggiltum endurskoðanda og MargrétiPétursdóttur löggiltum endurskoðanda, aðgang að tilteknum gögnum og upplýsingumí þágu mats sem heimilað var með úrskurði 14. mars 2014 og staðfestur var meðdómi Hæstaréttar 29. apríl þess árs. Fyrir liggur að matsmenn hafa talið téðgögn og upplýsingar nauðsynlegar til að ljúka matinu. Stefndu Brit InsuranceLtd. o.fl., sem óskuðu eftir matinu, hafa lýst því yfir fyrir dóminum að þeirhyggist nú leggja fram, í ljósi forsendna hæstaréttardómsins 13. mars sl., nýjabeiðni um afhendingu gagna, nú á grundvelli 67. til 69. gr. laga nr. 91/1991, íþví skyni að matsmenn fái afhent þau gögn og þær upplýsingar sem þeir teljanauðsynlegar til þess að ljúka matsstörfum. Matsmenn hafi hins vegar enn ekkitilgreint um hvaða gögn sé að ræða en von sé á slíkum upplýsingum frámatsmönnum innan fáeinna vikna. Dómarihefur ítrekað beint þeim tilmælum til stefndu Brit Insurance Ltd. o.fl, semmatsbeiðenda, sbr. síðast bókun í þinghaldi 16. nóvember 2016, að hraða téðumati eftir því sem kostur væri og vísað til þess að rúm heimild aðila tilöflunar matsgerðar væri háð þeirri forsendu að hin umbeðna sönnunarfærslaleiddi ekki til slíkra tafa á meðferð máls að brotið væri gegn rétti annarraaðila til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur með réttlátri málsmeðferðinnan hæfilegs tíma samkvæmt 1. mgr. 70. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslandsnr. 33/1944, sbr. 8. gr. stjórnarskipunarlaga nr. 97/1995, og 1. mgr. 6. gr.mannréttindasáttmála Evrópu, sbr. samnefnd lög nr. 62/1994. Dómari hefur einnigminnt á að í fyrrgreindum úrskurði dómsins 14. mars 2014 komi fram að eðlimálsins samkvæmt hljóti matsgerð að takmarkast við þau svör sem unnt er aðveita við matsspurningum á grundvelli gagna sem tiltæk eru matsmönnum. Verðiengin skylda lögð á matsmenn að afla sjálfir gagna umfram það sem þeir teljaeðlilegt eða mögulegt. Kunni því við ákveðnar aðstæður að vera óhjákvæmilegt aðljúka mati án þess að allra hugsanlegra gagna hafi verið aflað auk þess semniðurstaða matsmanna geti einnig orðið sú að ekki sé unnt að svara tilteknummatsspurningum. Með vísan til 3. mgr. 101. gr. laga nr. 91/1991 hefur dómarisömuleiðis beint því til stefndu Brit Insurance Ltd. o.fl. að leggja framtímaáætlun dómkvaddra matsmanna, eða áætlun sem unnin hafi verið í samráði viðþá, um hvernig hægt verði að ljúka matsstörfum sem allra fyrst. Samkvæmtframangreindu getur aldrei komið til álita að fresta málinu ótiltekið, eða þartil matsgerð liggur endanlega fyrir, svo sem stefndu Brit Insurance Ltd. o.fl.hafa gert kröfu um.Svosem áður greinir var með áðurgreindum dómi Hæstaréttar 13. mars sl. felldur úrgildi úrskurður dómsins, þar sem fallist var á skyldu Landsbankans hf. til aðveita matsmönnum aðgang að tilteknum gögnum og upplýsingum í þágumatsstarfanna. Með vísan til 2. mgr. 102. laga nr. 91/1991, ber við þessaraðstæður að veita stefndu Brit Insurance Ltd. o.fl., sem matsbeiðendum,hæfilegan frest til þess að leggja fram nýja beiðni um afhendingu gagna ogljúka þar með endanlega gagnaöflun í þágu matsmálsins. Er frestun málsins viðþessar aðstæður í samræmi við forræði aðila á sakarefninu og jafnræði aðilaeinkamáls. Verður slík frestun, til ákveðins tíma, því ekki talin óhæfileg eðaandstæð þeim grundvallarréttindum annarra málsaðila sem áður ræðir. Er málinuþví frestað af þessum ástæðum til þess tíma sem fram kemur í úrskurðarorði.SkúliMagnússon héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐMálinu er frestaðtil þinghalds 18. september nk. kl. 13.15 í dómhúsinu við Lækjartorg, dómsal401.
Mál nr. 505/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I.Jónsson, Greta Baldursdóttir og Karl Axelsson. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru10. ágúst 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 10. ágúst 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 7. september 2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að farbanni verði beitt ístað gæsluvarðhalds. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Eins og greinir í hinum kærða úrskurði hefurvarnaraðili sætt gæsluvarðhaldi frá 28. apríl 2017, fyrst á grundvellirannsóknarhagsmuna, sbr. a. lið 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, en með stoð í2. mgr. sömu lagagreinar frá 19. maí sama ár. Ákæra var gefin út í málinu 10.júlí 2017, þar sem varnaraðila og öðrum manni er gefið að sök stórfelltfíkniefnalagabrot samkvæmt 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 meðþví að þeir hafi staðið saman að innflutningi á 2.963,64 g af MDMA, sem hafðiað meðaltali 80% styrkleika, ætluðu til söludreifingar hér á landi íágóðaskyni. Með dómum Hæstaréttar 24. maí 2017 í máli nr. 323/2017og 21. júní 2017 í máli nr. 394/2017 var því slegið föstu að fullnægt væriskilyrðum til þess að varnaraðili sætti gæsluvarðhaldi með vísan til 2. mgr.95. gr. laga nr. 88/2008. Í málinu er ekkert fram komið sem haggar þeirriniðurstöðu. Samkvæmt framansögðu verður hinn kærði úrskurður staðfestur, en þarsem varnaraðili sætir gæsluvarðhaldi er brýnt að málinu verði hraðað eins ogkostur er, sbr. 1. mgr. 171. gr. laga nr. 88/2008, 1. mgr. 70. gr.stjórnarskrárinnar og 1. mgr. 6. gr. samnings um verndun mannréttinda ogmannfrelsis, sbr. lög nr. 62/1994 um mannréttindasáttmála Evrópu. Dómsorð:Hinn kærðiúrskurður er staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjaness fimmtudaginn 10. ágúst 2017 Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að X, fd. [...], verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi áfram, allt til fimmtudagsins 7. september nk., klukkan 16. Ígreinargerð lögreglustjóra segir að lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hafihaft til rannsóknar mál er varði innflutning fíkniefna hingað til lands.Lögreglu hafi borist upplýsingar þess efnis að til stæði að flytja inn mikiðmagn af sterkum fíkniefnum hingað til lands með ferjunni Norrænu. Lögreglanhafi því verið með eftirlit á tollsvæðinu á Seyðisfirði þegar ferjan hafi komiðhingað til lands 25. apríl sl. Bifreiðin [...] hafi vakið athygli lögreglu ogtollvarða og verið tekin til frekari skoðunar. Ökumaður bifreiðarinnar hafiverið Y og hafi afskipti lögreglu og tollvarða af honum og bifreiðinni leitttil þess að grunsemdir hafi vaknað um að í bifreiðinni væru falin fíkniefni.Lögreglan hafi í framhaldinu fengið heimild héraðsdóms Reykjaness til að komafyrir eftirfararbúnaði og hljóðupptöku í bifreiðinni sem og í farsíma Y. Bifreiðinnihafi síðan verið fylgt eftir til Reykjavíkur og hafi henni verið ekið sem leiðliggur til Keflavíkur þar sem Y hafi sótt kærða X á flugvöllinn. Þeir hafisíðan ekið að gistiheimilinu [...] fyrir austan þar sem þeir hafi átt pantaðherbergi. Hinn 27.apríl sl. hafi þeir Y og X ekið í verslunina [...] og keypt þar topplyklasett,sexkanta, nælonhanska, skrúfjárn og vigt. Hafi lögregla talið að ætlunin væriað nota þessi verkfæri til að ná fíkniefnum úr bifreiðinni. Y og X hafi veriðhandteknir síðdegis 27. apríl sl. á gistiheimilinu [...] með rúmlega eitt kg afMDMA. Þegar þeir hafi verið handteknir hafði kærði X sett um helming efnannainn á vasa á yfirhöfn sinni. Við leit í bifreiðinni [...] hafi fundist um tvökg af MDMA, en þau fíkniefni hafi verið í eins pakkningum og fíkniefnin semáður höfðu fundist í herberginu á gistiheimilinu. Það sé ætlun lögreglu aðkærðu hafi ætlað að afhenda efnin einhverjum óþekktum aðila. Samkvæmt niðurstöðu Rannsóknarstofu HáskólaÍslands í lyfja- og eiturefnafræði sé um mjög sterkt efni að ræða, en styrkurfíkniefnisins MDMA í sýninu hafi verið 80-81%, sem samsvari 95-96% afMDMA-klóríði. Y og Xhafi báðir neitað sök. Rannsókn lögreglu sé nú lokið og hafi ákæra verið gefinút í málinu 10. júlí sl. Kærði hafi sætt gæsluvarðhaldi á grundvellirannsóknarhagsmuna frá 28. apríl sl. og hafi úrskurður héraðsdóms þess efnisverið staðfestur í Hæstarétti, sbr. dóm nr. 291/2017. Kærði hafi nú sættgæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála frá 19.maí sl. og hafi sá úrskurður verið staðfestur í Hæstarétti, sbr. dóma í málumnr. 323/2017 og 394/2017 Í ljósi ofangreinds og þeirragagna sem lögreglan hafi aflað sé það mat lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinuað kærði sé undir sterkum grun um aðild að innflutningi á miklu magni afsterkum fíkniefnum hingað til lands. Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluðtil sölu og dreifingar hér á landi. Með hliðsjón af alvarleika sakarefnis ogþess að ríkir almannahagsmunir standi til þess að menn gangi ekki lausir þegarsvo stendur á sé þess krafist að kærða verði áfram gert að sæta gæsluvarðhaldimeðan mál hans er til meðferðar fyrir dómi.Með vísan til framangreinds, framlagðragagna og 2. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008 sé þess krafistað krafan nái fram að ganga eins og hún er sett fram.Eins og að framan greinir hefur kærði sættgæsluvarðhaldi vegna málsins frá 28. apríl sl., fyrst vegna rannsóknarhagsmuna,en frá 19. maí sl. á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, sbr. dómaHæstaréttar 24. maí 2017 í máli nr. 323/2017 og 21. júní sl. í máli nr.394/2017. Í dómum þessum hefur Hæstiréttur slegið því föstu að kærði sé undirsterkum grun um brot gegn 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, semvarðað geti fangelsi allt að 12 árum. Þá hefur Hæstiréttur fallist á aðnauðsynlegt sé með tilliti til almannahagsmuna að kærði sæti gæsluvarðhaldivegna málsins, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Ákæra var gefin út ímálinu 10. júlí sl. og bárust málsgögn héraðsdómi 13. sama mánaðar. Verðurmálinu úthlutað til dómara á næstu dögum. Ekki er fallist á með kærða aðverulegur dráttur hafi orðið á meðferð málsins fyrir dómi. Með vísan tilframangreinds þykir ekkert fram komið í málinu sem breytir áðurgreindu matiHæstaréttar og er því fallist á kröfu lögreglustjóra um að kærði sætigæsluvarðhaldi áfram á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, allt einsog nánar greinir í úrskurðarorði.Ragnheiður Bragadóttir héraðsdómari kveðurupp úrskurð þennan. Ú r s k u r ð a ro r ð:Kærði, X, fæddur [...], sæti gæsluvarðhaldiáfram, allt til fimmtudagsins 7. september nk., klukkan 16.
Mál nr. 504/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, GretaBaldursdóttir og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 10. ágúst 2017,sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 10. ágúst 2017, þar sem varnaraðila var gert að sætaáfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 7. september 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en tilvara að farbanni verði beitt í stað gæsluvarðhalds.Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar.Eins og greinir í hinum kærðaúrskurði hefur varnaraðili sætt gæsluvarðhaldi frá 28. apríl 2017, fyrst ágrundvelli rannsóknarhagsmuna, sbr. a. lið 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, enmeð stoð í 2. mgr. sömu lagagreinar frá 19. maí sama ár. Ákæra var gefin út ímálinu 10. júlí 2017, þar sem varnaraðila og öðrum manni er gefið að sökstórfellt fíkniefnalagabrot samkvæmt 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr.19/1940 með því að þeir hafi staðið saman að innflutningi á 2.963,64 g af MDMA,sem hafði að meðaltali 80% styrkleika, ætluðu til söludreifingar hér á landi íágóðaskyni. Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður staðfest að fullnægt sé skilyrðum til þess að varnaraðili sætiáfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Verður hinnkærði úrskurður því staðfestur, en þar sem varnaraðili sætir gæsluvarðhaldi erbrýnt að málinu verði hraðað eins og kostur er, sbr. 1. mgr. 171. gr. laga nr.88/2008, 1. mgr. 70. gr. stjórnarskrárinnar og 1. mgr. 6. gr. samnings umverndun mannréttinda og mannfrelsis, sbr. lög nr. 62/1994 ummannréttindasáttmála Evrópu.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness fimmtudaginn 10. ágúst 2017 Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að X, fd. [...], verði gert að sætagæsluvarðhaldi áfram, allt til fimmtudagsins 7. september nk. kl. 16. Í greinargerð lögreglustjórasegir að lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hafi haft til rannsóknar mál ervarði innflutning fíkniefna hingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingarþess efnis að til stæði að flytja inn mikið magn af sterkum fíkniefnum hingaðtil lands með ferjunni Norrænu. Lögreglan hafi því verið með eftirlit átollsvæðinu á Seyðisfirði þegar ferjan hafi komið hingað til lands 25. aprílsl. Bifreiðin [...] hafi vakið athygli lögreglu og tollvarða og verið tekin tilfrekari skoðunar. Ökumaður bifreiðarinnar hafi verið X og hafi afskiptilögreglu og tollvarða af honum og bifreiðinni leitt til þess að grunsemdir hafivaknað um að í bifreiðinni væru falin fíkniefni. Lögreglan hafi í framhaldinufengið heimild héraðsdóms Reykjaness til að koma fyrir eftirfararbúnaði oghljóðupptöku í bifreiðinni sem og í farsíma X. Bifreiðinni hafi síðan veriðfylgt eftir til Reykjavíkur og hafi henni verið ekið sem leið liggur tilKeflavíkur þar sem X hafi sótt kærða Y á flugvöllinn. Þeir hafi síðan ekið aðgistiheimilinu [...] fyrir austan þar sem þeir hafi átt pantað herbergi. Hinn 27. apríl sl. hafi þeir Xog Y ekið í verslunina [...] og keypt þar topplyklasett, sexkanta, nælonhanska,skrúfjárn og vigt. Hafi lögregla talið að ætlunin væri að nota þessi verkfæritil að ná fíkniefnum úr bifreiðinni. X og Y hafi verið handteknir síðdegis 27.apríl sl. á gistiheimilinu [...] með rúmlega eitt kg af MDMA. Þegar þeir hafiverið handteknir hafði kærði Y sett um helming efnanna inn á vasa á yfirhöfnsinni. Við leit í bifreiðinni [...] hafi fundist um tvö kg af MDMA, en þaufíkniefni hafi verið í eins pakkningum og fíkniefnin sem áður höfðu fundist íherberginu á gistiheimilinu. Það sé ætlun lögreglu að kærðu hafi ætlað aðafhenda efnin einhverjum óþekktum aðila. Samkvæmtniðurstöðu Rannsóknarstofu Háskóla Íslands í lyfja- og eiturefnafræði sé ummjög sterkt efni að ræða, en styrkur fíkniefnisins MDMA í sýninu hafi verið80-81%, sem samsvari 95-96% af MDMA-klóríði. X og Y hafi báðir neitað sök.Rannsókn lögreglu sé nú lokið og gefin hafi verið út ákæra í málinu 10. júlí.Kærði hafi sætt gæsluvarðhaldi á grundvelli rannsóknarhagsmuna frá 28. aprílsl. og á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála frá 19. maí sl. Í ljósi ofangreinds og þeirragagna sem lögreglan hafi aflað sé það mat lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinuað kærði sé undir sterkum grun um aðild að innflutningi á miklu magni afsterkum fíkniefnum hingað til lands. Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluðtil sölu og dreifingar hér á landi. Með hliðsjón af alvarleika sakarefnis ogþess að ríkir almannahagsmunir standi til þess að menn gangi ekki lausir þegarsvo stendur á sé þess krafist að kærða verði áfram gert að sæta gæsluvarðhaldimeðan mál hans er til meðferðar fyrir dómi.Með vísan til framangreinds,framlagðra gagna og 2. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008 séþess krafist að krafan nái fram að ganga eins og hún er sett fram.Eins og að framan greinir hefurkærði sætt gæsluvarðhaldi vegna málsins frá 28. apríl sl., fyrst vegnarannsóknarhagsmuna, en frá 19. maí sl. á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr.88/2008. Kærði er undir sterkum grun um brot gegn 173. gr. a. almennra hegningarlaganr. 19/1940, sem varðað getur fangelsi allt að 12 árum. Nauðsynlegt þykir meðtilliti til almannahagsmuna að kærði sæti gæsluvarðhaldi áfram á grundvelli 2.mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Ákæra var gefin út í málinu 10. júlí sl. ogbárust málsgögn héraðsdómi 13. sama mánaðar. Verður málinu úthlutað til dómaraá næstu dögum. Ekki er fallist á með kærða að verulegur dráttur hafi orðið ámeðferð málsins fyrir dómi. Með vísan til framangreinds er fallist á kröfulögreglustjóra eins og hún er fram sett og nánar greinir í úrskurðarorði.Ragnheiður Bragadóttirhéraðsdómari kveður upp úrskurð þennan. Ú r s k u r ð a r o r ð:Kærði, X, fæddur [...], sætigæsluvarðhaldi áfram, allt til fimmtudagsins 7. september nk. klukkan 16.
Mál nr. 540/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. C. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirEiríkur Tómasson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 26. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 29.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 26. ágúst 2017 þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 22. september2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, til vara að hún verði vistuð á sjúkrahúsi eða viðeigandistofnun meðan á gæsluvarðhaldi stendur, en að því frágengnu að gæsluvarðhaldinuverði markaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Engin gögn liggja fyrir í málinuum geðheilbrigði varnaraðila. Eru því ekki efni til að fallast á varakröfuhennar um vistun á viðeigandi stofnun meðan á gæsluvarðhaldi stendur, sbr. 1.mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008. Aftur á móti ber að veita henni fullnægjandiheilbrigðisþjónustu í varðhaldsvistinni. Samkvæmt þessu en að öðru leyti meðvísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 26.ágúst 2017. Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X,kt. [...] verði gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 22. september2017 kl. 16:00. Í greinargerð sóknaraðila kemurfram að lögreglan rannsaki nú meintatilraun til ráns og stórfellda líkamsárás að [...] í Reykjavík entilkynning hafi borist í gær um að kona væri í annarlegu ástandi að ráðast aðfólki vopnuð hnífi. Er lögregla hafi komið ávettvang hafi kærðu verið haldið niðri af tveimur aðilum og hafði annar þeirraafvopnað hana og tekið af henni hníf. Á vettvangi hafi einnig verið meinturbrotaþoli og hafi hún sjáanlega verið í losti. Kvað hún kærðu hafa gengið uppað sér og sagt henni að afhenda sér símann sinn. Er hún hafi ekki orðið við þvíhafi kærða dregið upp hníf og ítrekað ósk sína. Er hún hafi neitað henni umsímann í þriðja skipti hafi kærða orðið reið og hafi veist að henni og skoriðhana í hægri kinn með hnífnum auk þess að toga í hárið á henni. Eitt vitni ávettvangi hafi borið um að hafa séð kærðu ógna brotaþola með hnífnum. Kærða hafi hlotið tveggja mánaðaskilorðsbundinn dóm fyrir líkamsárás þann 2. maí 2016 í Héraðsdómi Reykjavíkurí máli nr. S-[...]/2016. Vafalaust sé að kærða muni hljóta óskilorðsbundnarefsingu fái hún dóm fyrir þau mál sem nú séu til rannsóknar, en fyrir hendi sérökstuddur grunur um að kærða hafi gert tilraun til ráns vopnuð hnífi sem ogframið stórfellda líkamsárás með sama vopni, og þar með rofið í verulegumatriðum skilyrði sem henni höfðu verið sett í skilorðsbundnum dómi, í skilningic. liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála. Með vísan til framangreinds,framlagðra gagna, c-liðar 1. mgr. 95. gr. og b- liðar 1. mgr. 99. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamálamála sé þess krafist að krafan nái fram að ganga. Kærðakrefst þess aðallega að kröfunni verði hafnað en til vara að hún sætigæsluvarðhaldi á viðeigandi stofnun og til þrautavara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Niðurstaða: Samkvæmt 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 verður sakborningurþví aðeins úrskurðaður í gæsluvarðhald að fram sé kominn rökstuddur grunur umað hann hafi gerst sekur um háttsemi sem fangelsisrefsing er lögð við. Auk þessverða að vera fyrir hendi eitthvert þeirra skilyrða sem talin eru upp í fjórumstafliðum. Meðal þeirra skilyrða er að rökstuddur grunur leiki á aðsakborningur hafi rofið í verulegum atriðum skilyrði sem honum hafa verið settí skilorðsbundnum dómi, sbr. c-lið ákvæðisins. Kærða var með dómi HéraðsdómsReykjavíkur 2. maí 2016 sakfelld fyrir líkamsárás, sbr. 1. mgr. 217. gr.almennra hegningarlaga nr. 19/1940, og gert að sæta 60 daga fangelsi sem bundiðvar skilorði til tveggja ára. Hún var handtekin í gær, eins og að framangreinir, vegna ætlaðra brota gegn 2. mgr. 218. gr. og 252. gr., sbr. 20. gr.,almennra hegningarlaga. Fallist er á með lögreglustjóra að fyrir hendi sérökstuddur grunur um að kærða hafi með háttsemi sinni rofið í verulegum atriðumskilyrði sem henni voru sett í hinum skilorðsbundna dómi. Er því fullnægtskilyrðum síðari hluta c-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til þess aðkærðu verði gert að sæta gæsluvarðhaldi, enda er ekki sýnt að brot þau sem húner sökuð um muni aðeins hafa í för með sér sekt eða skilorðsbundnafangelsisrefsingu, sbr. 3. mgr. sömu lagagreinar. Ekki er sýnt fram á að önnurúrræði komi til greina. Verður krafa lögreglustjórans því tekin til greina einsog hún er fram sett. BarbaraBjörnsdóttir héraðsdómari kveður upp þennan úrskurð. ÚR S K U R Ð A R O R Ð : Kærða, X, kt. [...], sætigæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 22. september 2017 kl. 16:00.
Mál nr. 533/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir EiríkurTómasson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 25. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 28. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25. ágúst 2017 þar sem varnaraðila var gertað sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september 2017 klukkan 16 ogeinangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaðurskemmri tími og sér ekki gert að sæta einangrun.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Í hinum kærða úrskurði er frá því greint að Yhafi verið ökumaður bifreiðar sem kom hingað til lands með ferjunni [...] aðmorgni [...] ágúst 2017. Þar er því jafnframt lýst að bifreiðinni hafi veriðekið til Reykjavíkur meðan lögregla fylgdist með ferðum hennar og samskiptumökumannsins við aðra. Samkvæmt skýrslumlögreglu lagði hann bifreiðinni fyrst á bílastæði við [...] hótel þar sem hannbeið í um klukkustund uns annarri bifreið var ekið inn á stæðið. Viðskýrslutöku hjá lögreglu kvaðst varnaraðili hafa verið ökumaður þeirrarbifreiðar og hafi farþegi úr bifreið sinni sest inn í hina bifreiðina. Bifreiðunumhafi síðan verið ekið að gistiheimili að [...] þar sem Y gisti um nóttina ásamtZ og Þ. Í gögnum málsins kemur fram að snemma morguninn eftir, [...] ágúst 2017,hafi þeir tveir síðastnefndu ekið bifreiðinni, sem Y hafði komið með tillandsins, um borgina og loks inn í bílskúr við gatnamót [...] og [...]. Samkvæmtskýrslu varnaraðila hjá lögreglu sagðist hann hafa haft aðgang að bílskúrnum ogopnað hann fyrir þeim Z og Þ sem skömmu síðar voru handteknir þar. Í kjölfariðvar varnaraðili tekinn höndum þar sem hann reyndi að flýja af vettvangi.Í greinargerð sóknaraðila tilHæstaréttar er tekið fram að í bifreiðinni, sem Ykom með til landsins, hafi fundist 1310 ml af amfetamínbasa. Þá hafi meiraóþekkt magn af sama efni lekið úr bifreiðinni þar sem gat hafi verið á brúsanumsem efnið fannst í. Samkvæmt framansögðu liggur fyrirrökstuddur grunur um að varnaraðili hafi brotið gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Sökum þess og að öðru leyti meðvísan til forsendna hins kærða úrskurðar er fullnægt skilyrðum a. liðar 1. mgr.95. gr. og 2. mgr. 98. gr. laga nr. 88/2008 til að úrskurða varnaraðila ígæsluvarðhald og láta hann jafnframt sæta einangrun þann tíma sem þar greinir.Verður úrskurðurinn því staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25.ágúst 2017. Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinuhefur krafist þess fyrir dóminum í dag að X, fæddur [...] 1987, verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september 2017 kl. 16. Þá er þess krafistað kærða verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur. Í greinargerð lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu segir að hann hafi nú til rannsóknar innflutning áfíkniefnum hingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar um að grunur lékiá að í [...] bifreiðinni [...] væru falin fíkniefni, en bifreiðin hafi verið umborð í ferjunni [...] á leið hingað til lands. Ökumaður bifreiðarinnar hafiverið Y. Ferjan hafi komið hingað til lands frá Danmörku að morgnifimmtudagsins [...] ágúst. Við skoðun á bifreiðinni hafi komið í ljósfroðukenndur vökvi sem virtist hafa lekið úr undirvagni bifreiðarinnar. Viðfrekari skoðun og frumrannsókn lögreglu hafi komið í ljós að um væri að ræðaamfetamínvökva. Með heimild Héraðsdóms Reykjaness hafi lögreglan m.a. komiðfyrir eftirfararbúnaði undir bifreiðinni og fylgt henni eftir þar sem hennihafi verið ekið áleiðis til Reykjavíkur. Y hafi komið til Reykjavíkur seint áfimmtudagskvöldi og lögregla fylgst með ferðum hans. Y hafi átt í samskiptumvið óþekkta aðila á leiðinni. Er hann kom til Reykjavíkur hafi hann lagtbifreiðinni við [...] hótelið og hitt þar aðila. Þeir hafi rætt saman í annarribifreið í dágóða stund. Í ljós hafi komið við rannsókn lögreglu að kærði X hafiátt pantað herbergi á hótelinu. Í morgun hafi Y verið handtekinn ásamt tveimuröðrum aðilum þar sem þeir hafi verið staðsettir inn í bílskúr við [...] íReykjavík, en bifreiðinni sem innihélt fíkniefnin hafi verið ekið þangað inn.Kærði hafi verið handtekinn stuttu síðar, en hann hafi tekið til fótanna erhann hafi orðið var við lögreglu. Kærði hafi heimilað leit í bílskúrnum semhann kvaðst hafa til umráða. Rannsókn málsins sé nú á frumstigi. Alls hafi fjórir aðilarverið handteknir í tengslum við innflutninginn. Í ljósi ofangreinds er það matlögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu að kærði sé undir rökstuddum grun umaðild að innflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands.Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi oger það grunur lögreglu að fleiri aðilar tengist málinu. Telur lögregla þvíbrýna nauðsyn á því að kærði sæti gæsluvarðhaldi, í einangrun, á þessu stigimáls þar sem ljóst sé að ef kærði gangi laus þá geti hann sett sig í sambandvið meinta samverkamenn eða þeir sett sig í samband við hann. Þá geti kærðieinnig komið undan gögnum með sönnunargildi sem lögreglan hafi ekki lagt hald ánú þegar.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna og a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008, og b-liðar 1. mgr. 99. gr., sbr. 2. mgr. 98. gr. sömulaga, er þess krafist að krafan nái framað ganga eins og hún er sett fram. Samkvæmt rannsóknargögnum málsins er kærðiundir rökstuddum grun um aðild að innflutningi á miklu magni af sterkumfíkniefnum og getur meint brot varðað fangelsisrefsingu. Rannsóknmálsins er á frumstigi og virðist umfangsmikil. Haldi kærði óskertu frelsi sínu gæti hann torveldaðrannsókn málsins, s.s. með því að koma sönnunargögnum undan eða hafa sambandvið samseka. Með vísan til a-liðar 1. mgr. 95. gr. og b-liðar 1. mgr. 99. gr.laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, er því fallist á kröfur lögreglustjóraeins og nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp SandraBaldvinsdóttir héraðsdómari. Úrskurðarorð: Kærða, X er gert að sæta gæsluvarðhaldi allttil föstudagsins 8. september 2017, kl. 16:00. Kærði skal sæta einangrun meðaná gæsluvarðhaldi stendur.
Mál nr. 534/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirEiríkur Tómasson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 25. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 28.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25. ágúst 2017 þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september2017 klukkan16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara að farbanni verði beitt í staðgæsluvarðhalds, en að því frágengnu að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmritími.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Í hinum kærða úrskurði er frá þvígreint að Y hafi verið ökumaður bifreiðar sem kom hingað til lands með ferjunni[...] að morgni [...]. ágúst 2017. Þar er því jafnframt lýst að bifreiðinnihafi verið ekið til Reykjavíkur meðan lögregla fylgdist með ferðum hennar ogsamskiptum ökumannsins við aðra. Samkvæmt skýrslum lögreglu lagði hann bifreiðinnifyrst á bílastæði við [...] hótel þar sem hann beið í um klukkustund unsannarri bifreið var ekið inn á stæðið. Farþegi úr þeirri bifreið settist inn íbifreið Y og var bifreiðunum síðan ekið að gistiheimili að [...] þar semvarnaraðili gisti um nóttina ásamt Y og Z, en varnaraðili kvaðst hafa komiðhingað til lands frá Póllandi fyrr þennan sama dag. Snemma morguninn eftir, [...]ágúst 2017, óku þeir Z svo bifreiðinni, sem Y hafði komið með til landsins, umborgina og loks inn í bílskúr við gatnamót [...] og [...] þar sem þeir vorubáðir handteknir. Í kjölfarið var Þ, sem opnað hafði bílskúrinn fyrir þeim,tekinn höndum á flótta af vettvangi. Í greinargerð sóknaraðila tilHæstaréttar er tekið fram að í bifreiðinni, sem Y kommeð til landsins, hafi fundist 1310 ml af amfetamínbasa. Þá hafi meira óþekktmagn af sama efni lekið úr bifreiðinni þar sem gat hafi verið á brúsanum semefnið fannst í. Samkvæmt framansögðu liggur fyrirrökstuddur grunur um að varnaraðili hafi brotið gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Sökum þess og að öðru leyti með vísan til forsendnahins kærða úrskurðar er fullnægt skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr. og 2. mgr.98. gr. laga nr. 88/2008 til að úrskurða varnaraðila í gæsluvarðhald og látahann jafnframt sæta einangrun þann tíma sem þar greinir. Verður úrskurðurinnþví staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25.ágúst 2017. Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinuhefur krafist þess fyrir dóminum í dag að X, fæddur [...] 1985, verði gert að sæta gæsluvarðhaldiallt til föstudagsins 8. september 2017 kl. 16. Þá er þess krafist að kærðaverði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur. Í greinargerð lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu segir að hann hafi nú til rannsóknar innflutning áfíkniefnum hingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar um að grunur lékiá að í [...] bifreiðinni [...] væru falin fíkniefni, en bifreiðin hafi verið umborð í ferjunni [...]á leið hingað til lands. Ökumaður bifreiðarinnar hafiverið Y. Ferjan hafi komið hingað til lands frá Danmörku að morgnifimmtudagsins [...]. ágúst. Við skoðun á bifreiðinni hafi komið í ljósfroðukenndur vökvi sem virtist hafa lekið úr undirvagni bifreiðarinnar. Viðfrekari skoðun og frumrannsókn lögreglu hafi komið í ljós að um væri að ræðaamfetamínvökva. Með heimild Héraðsdóms Reykjaness hafi lögreglan m.a. komiðfyrir eftirfararbúnaði undir bifreiðinni og fylgt henni eftir þar sem hennihafi verið ekið áleiðis til Reykjavíkur. Y hafi komið til Reykjavíkur seint áfimmtudagskvöldi og lögregla fylgst með ferðum hans. Y hafi átt í samskiptumvið óþekkta aðila á leiðinni. Er hann kom til Reykjavíkur hafi hann lagtbifreiðinni við [...] hótelið og hitt þar aðila. Þeir hafi rætt saman í annarribifreið í dágóða stund. Í morgun hafi kærði svo verið handtekinn ásamt tveimuröðrum aðilum þar sem þeir hafi verið staðsettir inn í bílskúr við [...] íReykjavík, en kærði og meðkærði Z hefðu ekið bifreiðinni sem innihéltfíkniefnin þangað inn. Rannsókn málsins sé nú á frumstigi. Alls hafi fjórir aðilarverið handteknir í tengslum við innflutninginn. Í ljósi ofangreinds er það matlögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu að kærði sé undir rökstuddum grun umaðild að innflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands.Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi oger það grunur lögreglu að fleiri aðilar tengist málinu. Telur lögregla þvíbrýna nauðsyn á því að kærði sæti gæsluvarðhaldi, í einangrun, á þessu stigimáls þar sem ljóst sé að ef kærði gangi laus þá geti hann sett sig í sambandvið meinta samverkamenn eða þeir sett sig í samband við hann. Þá geti kærðieinnig komið undan gögnum með sönnunargildi sem lögreglan hafi ekki lagt hald ánú þegar.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna og a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008, og b-liðar 1. mgr. 99. gr., sbr. 2. mgr. 98. gr. sömulaga, er þess krafist að krafan nái framað ganga eins og hún er sett fram. Samkvæmt rannsóknargögnum málsins er kærðiundir rökstuddum grun um aðild að innflutningi á miklu magni af sterkumfíkniefnum og getur meint brot varðað fangelsisrefsingu. Rannsókn málsins er áfrumstigi og virðist umfangsmikil. Haldi kærði óskertu frelsi sínu gæti hanntorveldað rannsókn málsins, s.s. með því að koma sönnunargögnum undan eða hafasamband við samseka. Með vísan til a-liðar 1. mgr. 95. gr. og b-liðar 1. mgr.99. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, er því fallist á kröfurlögreglustjóra eins og nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp SandraBaldvinsdóttir héraðsdómari. Úrskurðarorð: Kærða, X, er gert að sæta gæsluvarðhaldi allttil föstudagsins 8. september 2017, kl. 16:00. Kærði skal sæta einangrun meðaná gæsluvarðhaldi stendur.
Mál nr. 535/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirEiríkur Tómasson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 25. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 28.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25. ágúst 2017 þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september2017 klukkan16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldi verðimarkaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Í hinum kærða úrskurði er frá þvígreint að Y hafi verið ökumaður bifreiðar sem kom hingað til lands með ferjunni[...] að morgni [...] ágúst 2017. Þar er því jafnframt lýst að bifreiðinni hafiverið ekið til Reykjavíkur meðan lögregla fylgdist með ferðum hennar ogsamskiptum ökumannsins við aðra. Samkvæmt skýrslum lögreglu lagði hannbifreiðinni fyrst á bílastæði við [...] hótel þar sem hann beið í umklukkustund uns annarri bifreið var ekið inn á stæðið. Farþegi úr þeirribifreið settist inn í bifreið Y og var bifreiðunum síðan ekið að gistiheimiliað [...] þar sem varnaraðili gisti um nóttina ásamt Y og Z, en varnaraðilikvaðst hafa komið hingað til lands frá Póllandi fyrr þennan sama dag. Snemmamorguninn eftir, [...] ágúst 2017, óku þeir Z svo bifreiðinni, sem Y hafðikomið með til landsins, um borgina og loks inn í bílskúr við gatnamót [...] og [...]þar sem þeir voru báðir handteknir. Í kjölfarið var Þ sem opnað hafðibílskúrinn fyrir þeim, tekinn höndum á flótta af vettvangi.Í greinargerð sóknaraðila tilHæstaréttar er tekið fram að í bifreiðinni, sem Y kommeð til landsins, hafi fundist 1310 ml af amfetamínbasa. Þá hafi meira óþekktmagn af sama efni lekið úr bifreiðinni þar sem gat hafi verið á brúsanum semefnið fannst í. Samkvæmt framansögðu liggur fyrirrökstuddur grunur um að varnaraðili hafi brotið gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Sökum þess og að öðru leyti með vísan til forsendnahins kærða úrskurðar er fullnægt skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr. og 2. mgr.98. gr. laga nr. 88/2008 til að úrskurða varnaraðila í gæsluvarðhald og látahann jafnframt sæta einangrun þann tíma sem þar greinir. Verður úrskurðurinnþví staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25.ágúst 2017. Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinuhefur krafist þess fyrir dóminum í dag að X, fæddur [...] 1972, verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september 2017 kl. 16. Þá er þesskrafist að kærða verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinustendur. Í greinargerð lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu segir að hann hafi nú til rannsóknar innflutning áfíkniefnum hingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar um að grunur lékiá að í [...] bifreiðinni [...] væru falin fíkniefni, en bifreiðin hafi verið umborð í ferjunni [...] á leið hingað til lands. Ökumaður bifreiðarinnar hafiverið Y. Ferjan hafi komið hingað til lands frá Danmörku að morgnifimmtudagsins [...] ágúst. Við skoðun á bifreiðinni hafi komið í ljósfroðukenndur vökvi sem virtist hafa lekið úr undirvagni bifreiðarinnar. Viðfrekari skoðun og frumrannsókn lögreglu hafi komið í ljós að um væri að ræðaamfetamínvökva. Með heimild Héraðsdóms Reykjaness hafi lögreglan m.a. komiðfyrir eftirfararbúnaði undir bifreiðinni og fylgt henni eftir þar sem hennihafi verið ekið áleiðis til Reykjavíkur. Y hafi komið til Reykjavíkur seint áfimmtudagskvöldi og lögregla fylgst með ferðum hans. Y hafi átt í samskiptumvið óþekkta aðila á leiðinni. Er hann kom til Reykjavíkur hafi hann lagtbifreiðinni við [...] hótelið og hitt þar kærða. Þeir hafi rætt saman í annarribifreið í dágóða stund, m.a. um það hvort leitað hafi verið í [...] bifreiðinniá tollsvæðinu á [...]. Í morgun hafi meðkærði Y kærði X og annar aðili veriðhandteknir þar sem þeir hafi verið staðsettir inn í bílskúr við [...] íReykjavík, en kærði X og meðkærði Z hefðu ekið bifreiðinni sem innihéltfíkniefnin þangað inn. Rannsókn málsins sé nú á frumstigi. Alls hafi fjórir aðilarverið handteknir í tengslum við innflutninginn. Í ljósi ofangreinds er það matlögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu að kærði sé undir rökstuddum grun umaðild að innflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands.Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi oger það grunur lögreglu að fleiri aðilar tengist málinu. Telur lögregla þvíbrýna nauðsyn á því að kærði sæti gæsluvarðhaldi, í einangrun, á þessu stigimáls þar sem ljóst sé að ef kærði gangi laus þá geti hann sett sig í sambandvið meinta samverkamenn eða þeir sett sig í samband við hann. Þá geti kærðieinnig komið undan gögnum með sönnunargildi sem lögreglan hafi ekki lagt hald ánú þegar.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna og a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008, og b-liðar 1. mgr. 99. gr., sbr. 2. mgr. 98. gr. sömulaga, er þess krafist að krafan nái framað ganga eins og hún er sett fram. Samkvæmt rannsóknargögnum málsins er kærðiundir rökstuddum grun um aðild að innflutningi á miklu magni af sterkumfíkniefnum og getur meint brot varðað fangelsisrefsingu. Rannsókn málsins er áfrumstigi og virðist umfangsmikil. Haldi kærði óskertu frelsi sínu gæti hanntorveldað rannsókn málsins, s.s. með því að koma sönnunargögnum undan eða hafa sambandvið samseka. Með vísan til a-liðar 1. mgr. 95. gr. og b-liðar 1. mgr. 99. gr.laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, er því fallist á kröfur lögreglustjóraeins og nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp SandraBaldvinsdóttir héraðsdómari. Úrskurðarorð: Kærða, X, er gert að sæta gæsluvarðhaldiallt til föstudagsins 8. september 2017, kl. 16:00. Kærði skal sæta einangrun meðaná gæsluvarðhaldi stendur.
Mál nr. 532/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirEiríkur Tómasson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 27. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degisíðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 25. ágúst 2017 þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september2017 klukkan16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara að farbanni verði beitt í staðgæsluvarðhalds eða sér gert að halda sig innan ákveðins svæðis, en að þvífrágengnu að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Í hinum kærða úrskurði er frá þvígreint að varnaraðili hafi verið ökumaður bifreiðar sem kom hingað til landsmeð ferjunni [...] að morgni 24. ágúst 2017. Þar er því jafnframt lýst aðbifreiðinni hafi verið ekið til Reykjavíkur meðan lögregla fylgdist með ferðumhennar og samskiptum varnaraðila við aðra. Samkvæmt skýrslum lögreglu lagði hannbifreiðinni fyrst á bílastæði við [...] hótel þar sem hann beið í umklukkustund uns annarri bifreið var ekið inn á stæðið. Farþegi úr þeirri bifreiðsettist inn í bifreið varnaraðila og var bifreiðunum síðan ekið að gistiheimiliað [...] þar sem varnaraðili gisti um nóttina ásamt Y og Z. Snemma morguninneftir, 25. ágúst 2017, óku þeir tveir síðastnefndu svo bifreiðinni, sem varnaraðilihafði komið með til landsins, um borgina og loks inn í bílskúr við gatnamót [...]og [...] þar sem þeir voru báðir handteknir. Í kjölfarið var Þ tekinn höndum áflótta af vettvangi. Skömmu síðar var varnaraðili handtekinn á gistiheimilinu.Í greinargerð sóknaraðila tilHæstaréttar er tekið fram að í bifreiðinni, sem varnaraðili kom með tillandsins, hafi fundist 1310 ml af amfetamínbasa. Þá hafi meira óþekkt magn afsama efni lekið úr bifreiðinni þar sem gat hafi verið á brúsanum sem efniðfannst í. Samkvæmt framansögðu liggur fyrirrökstuddur grunur um að varnaraðili hafi brotið gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Sökum þess og að öðru leyti með vísan til forsendnahins kærða úrskurðar er fullnægt skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr. og 2. mgr.98. gr. laga nr. 88/2008 til að úrskurða varnaraðila í gæsluvarðhald og látahann jafnframt sæta einangrun þann tíma sem þar greinir. Verður úrskurðurinnþví staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 25.ágúst 2017. Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinuhefur krafist þess fyrir dóminum í dag aðX, fæddur [...] 1986, verði gert að sæta gæsluvarðhaldi allt tilföstudagsins 8. september 2017 kl. 16. Þá er þess krafist að kærða verði gertað sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur. Ígreinargerð lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu segir að hann hafi nú tilrannsóknar innflutning á fíkniefnum hingað til lands. Lögreglu hafi boristupplýsingar um að grunur léki á að í [...] bifreiðinni [...] væru falinfíkniefni, en bifreiðin hafi verið um borð í ferjunni [...] á leið hingað tillands. Ökumaður bifreiðarinnar hafi verið X. Ferjan hafi komið hingað til landsfrá Danmörku að morgni fimmtudagsins [...] ágúst. Við skoðun á bifreiðinni hafikomið í ljós froðukenndur vökvi sem virtist hafa lekið úr undirvagnibifreiðarinnar. Við frekari skoðun og frumrannsókn lögreglu hafi komið í ljósað um væri að ræða amfetamínvökva. Með heimild HéraðsdómsReykjaness hafi lögreglan m.a. komið fyrir eftirfararbúnaði undir bifreiðinniog fylgt henni eftir þar sem henni hafi verið ekið áleiðis til Reykjavíkur. X hafikomið til Reykjavíkur seint á fimmtudagskvöldi og lögregla fylgst með ferðumhans. X hafi átt í samskiptumvið óþekkta aðila á leiðinni. Er hann hafi komið til Reykjavíkur hafi hann lagtbifreiðinni við [...] hótelið og hitt þar aðila. Þeir hafi rætt saman í annarribifreið í dágóða stund. Í morgun hafi X svo verið handtekinn ásamt tveimuröðrum aðilum þar sem þeir hafi verið staðsettir inn í bílskúr við[...] íReykjavík, en bifreiðinni sem innihélt fíkniefnin hafi verið ekið þangað inn. Rannsókn málsins sé nú áfrumstigi. Alls hafi fjórir aðilar verið handteknir í tengslum viðinnflutninginn. Í ljósi ofangreinds er það mat lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu að kærði sé undir rökstuddum grun um aðild að innflutningi ámiklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands. Ljóst sé að fíkniefnin hafiverið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi og er það grunur lögreglu aðfleiri aðilar tengist málinu. Telur lögregla því brýna nauðsyn á því að kærðisæti gæsluvarðhaldi, í einangrun, á þessu stigi máls þar sem ljóst sé að efkærði gangi laus þá geti hann sett sig í samband við meinta samverkamenn eðaþeir sett sig í samband við hann. Þá geti kærði einnig komið undan gögnum meðsönnunargildi sem lögreglan hafi ekki lagt hald á nú þegar.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna og a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008, og b-liðar 1. mgr. 99. gr., sbr. 2. mgr. 98. gr. sömulaga, er þess krafist að krafan nái framað ganga eins og hún er sett fram. Samkvæmt rannsóknargögnum málsins er kærðiundir rökstuddum grun um aðild að innflutningi á miklu magni af sterkumfíkniefnum og getur meint brot varðað fangelsisrefsingu. Rannsókn málsins er áfrumstigi og virðist umfangsmikil. Haldi kærði óskertu frelsi sínu gæti hanntorveldað rannsókn málsins, s.s. með því að koma sönnunargögnum undan eða hafasamband við samseka. Með vísan til a-liðar 1. mgr. 95. gr. og b-liðar 1. mgr.99. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, er því fallist á kröfurlögreglustjóra eins og nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurðþennan kveður upp Sandra Baldvinsdóttir héraðsdómari. Úrskurðarorð: Kærða, X,er gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. september 2017, kl.16:00. Kærðiskal sæta einangrun meðan á gæsluvarðhaldi stendur.
Mál nr. 399/2017
Kærumál Frestur
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem munnlegum málflutningi um frávísunarkröfu R, S og Á var frestað. Í dómi Hæstaréttar kom fram að réttmæt ástæða hefði verið til að verða við kröfu R, S og Á um frestun málsins, enda hefði hún verið reist á málaefnalegri ástæðu og frestun málsins hefði verið stillt í hóf. Var hinn kærði úrskurður því staðfestur.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Þorgeir Örlygsson,Markús Sigurbjörnsson og Viðar Már Matthíasson.Sóknaraðilar skutu málinu til Hæstaréttar með kæru 14. júní2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 26. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjavíkur 8. júní 2017, þar sem tekin var til greina krafavarnaraðila um að máli sóknaraðila á hendur þeim yrði frestað til 6. september2017. Kæruheimild er í h. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferðeinkamála. Sóknaraðilar krefjast þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úrgildi. Þá krefjast þau kærumálskostnaðar.Varnaraðilar krefjast staðfestingar hins kærða úrskurðar og kærumálskostnaðar.Fallastverður á með héraðsdómi að réttmæt ástæða sé til að verða við kröfu varnaraðilaum frestun málsins, enda er hún reist á málefnalegri ástæðu og frestun málsinsí hóf stillt. Samkvæmt því verður hinn kærði úrskurður staðfestur.Sóknaraðilumverður gert að greiða varnaraðilum kærumálskostnað eins og í dómsorði greinir.Dómsorð:Hinn kærðiúrskurður er staðfestur.Sóknaraðilar,Ásta Guðjónsdóttir og Gunnlaugur I. Bjarnason, greiði óskipt varnaraðilum,Rögnvaldi S. Gíslasyni, Steinvöru Eddu Einarsdóttur og Álfheimum 23, húsfélagi,hverju fyrir sig 125.000 krónur í kærumálskostnað.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 8. júní 2017. Mál þetta, sem var höfðað 20.janúar sl., var tekið til úrskurðar í dag. Stefnendur eru ÁstaGuðjónsdóttir, Álfheimum 38 í Reykjavík og Gunnlaugur I. Bjarnason,Bjargartanga 10 í Mosfellsbæ. Stefndu eru Rögnvaldur S.Gíslason og Steinvör Edda Einarsdóttir, bæði til heimilis að Sólheimum 43 íReykjavík, og Álfheimar 23, húsfélag. Stefnendur krefjast þess aðstefndu verði dæmd óskipt til að greiða þeim 20.887.195 krónur, aukdráttarvaxta samkvæmt 1. mgr. 6. gr. laga nr. 38/2001 um vexti og verðtryggingufrá þingfestingu til greiðsludags. Þá krefjast þau málskostnaðar aukvirðisaukaskatts. Stefndu krefjast þess aðallegaað málinu verði vísað frá dómi. Til vara krefjast þau sýknu af öllum kröfumstefnenda og til þrautavara stórlegrar lækkunar. Þá krefjast þau málskostnaðarverði fallist á aðal- eða varakröfu þeirra, en verði fallist á þrautavarakröfuað málskostnaður verði felldur niður. Málið var tekið til úrskurðar ídag að kröfu stefnenda vegna beiðni stefndu um frestun á munnlegum málflutningium frávísunarkröfu þeirra. Mál þetta var þingfest 31.janúar sl. Þann 30. mars sl. lögðu stefndu, sem eru ólöglærð, fram greinargerð.Stefndi Rögnvaldur er jafnframt fyrirsvarsmaður stefnda Álfheima 23, húsfélags.Við fyrirtöku málsins 28. apríl sl. lýstu stefndu því að þau hygðust afla sérlögmannsaðstoðar. Þau hefðu leitað til Daggar Pálsdóttur lögfræðings sem ættivon á því að fá lögmannsréttindi veitt að nýju fljótlega. Af hálfu lögmannsstefnanda var upplýst að hann færi í sumarfrí 10. júní nk. og þess óskað aðmunnlegur málflutningur um frávísunarkröfu stefndu færi fram fyrir þann dag.Var málflutningurinn ákveðinn 6. júní sl., en frestað til dagsins í dag aðbeiðni dómara. Í gær, 7. júní, var dómaratilkynnt að beiðni Daggar Pálsdóttur lögfræðings um endurútgáfulögmannsréttinda hefði ekki enn verið afgreidd þar sem tilteknar upplýsingarhefði vantað í gögn sem fylgdu umsókninni og þess óskað að munnlegummálflutningi yrði frestað. Dómari taldi rétt að fallast á beiðnina, enda ekkinema sólarhringur til stefnu og því ekki hægt að ætlast til þess að stefndufinndu sér nýjan lögmann sem hefði tök á því að flytja málið. Lögmaður stefnenda andmælti þvíað veittur yrði frestur í málinu og krafðist þess að málið yrði flutt eðaúrskurðað um frestinn. Við fyrirtöku málsins í dag lýsti hann því að hann færií leyfi 21. júní og málflutningur þyrfti að fara fram fyrir þann dag. Stefndutöldu sig ekki vera örugg um að geta fundið nýjan lögmann sem gæti flutt máliðfyrir þann tíma, en töldu Dögg ekki hafa fengið lögmannsréttindi þá þar semtaka ætti málið fyrir á fundi Lögmannafélags Íslands 21. júní nk. Þau óskuðuþví eftir fresti í tvær til þrjár vikur. Stefnendur kveðast hafa hagsmuniaf því að málið sé rekið án ónauðsynlegra tafa. Það sé meginregla að hraðaskuli málsmeðferð og krafa stefndu um frest sé ekki heimil að lögum. Ekkert séað vanbúnaði að flytja málið um frávísunarkröfuna. Stefndu hafi upphaflega ekkihaft lögmann í málinu en hafi haft frest frá því í apríl sl. til þess að finnasér lögmann. Því sé ekki hægt að fallast á að fyrirvarinn sé skammur. Með hliðsjón af því sem aðframan greinir um aðstæður stefndu telur dómurinn að réttmæt ástæða sé til aðfallast á að fyrirhuguðum málflutningi verði frestað, enda hafa engar tafirorðið á málinu fram að þessu, auk þess sem ekki verða tafir á aðalmeðferð afþessum sökum, verði frávísunarkröfu hafnað. Dómari bauð málflytjendum fyrstamögulega tíma í sumar, en vegna fjarveru lögmanns stefnenda er ekki hægt aðsetja málið á dagskrá frá og með 21. júní nk. Vegna mikilla framkvæmda ídómhúsinu í sumar er óæskilegt að setja mál á dagskrá í júlí og ágúst. Erfyrsti mögulegi tími því í september. Með hliðsjón af framangreindu verðurmunnlegum málflutningi um frávísunarkröfu stefndu frestað til miðvikudagsins 6.september nk. kl. 9.15 í dómsal 402. Barbara Björnsdóttir héraðsdómarikveður upp úrskurð þennan. Ú R S K U R Ð A R O R Ð: Munnlegum málflutningi umfrávísunarkröfu stefndu, Rögnvaldar S. Gíslasonar, Steinvarar Eddu Einarsdótturog Álfheima 23, húsfélags, er frestað til 6. september nk.
Mál nr. 561/2017
Kærumál Nálgunarbann
Staðfest var ákvörðun lögreglustjóra um að X skyldi sæta nálgunarbanni á grundvelli laga nr. 85/2011 um nálgunarbann og brottvísun af heimili.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir ÓlafurBörkur Þorvaldsson og Viðar Már Matthíasson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 4. september 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 6. sama mánaðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 4. september 2017, þar sem staðfestvar ákvörðun sóknaraðila 1. september 2017 um að varnaraðili skuli sæta nánartilgreindu nálgunarbanni. Kæruheimild er í 3. mgr. 15. gr. laga nr. 85/2011 umnálgunarbann og brottvísun af heimili. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi. Þá krefst hann þóknunar til handa skipuðum verjandasínum.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Þóknun verjanda varnaraðila fyrir Hæstarétti,sem ákveðin er að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði segir, greiðistúr ríkissjóði samkvæmt 3. mgr. 38. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála,sbr. 14. gr. laga nr. 85/2011.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.Þóknunverjanda varnaraðila fyrir Hæstarétti, Vilhjálms H. Vilhjálmssonarhæstaréttarlögmanns, 186.000 krónur,greiðist úr ríkissjóði.ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 4. september 2017. Með beiðni, dagsettri 1.september 2017, sem barst dóminum sama dag, hefur lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness staðfesti ákvörðunlögreglustjóra þess efnis að varnaraðila, X, verði gert að sæta nálgunarbanni ísex mánuði, þannig að lagt verði bann við því að hann komi á eða í námunda viðheimili A og B að [...] í [...] og skóla B, [...] að [...] í [...], á svæði semafmarkast við 50 m radíus umhverfis báðar byggingar, mælt frá miðju. Jafnframtað lagt sé bann við því að X veiti þeim eftirför, nálgist þau á almannafæri eðasetji sig í samband við þau með öðrum hætti. Í greinargerð lögreglustjórakemur fram að hinn 25.ágúst sl. hafi barnavernd [...] ítrekað beiðni sína til lögreglu fyrir hönd Aog B um að varnaraðila, X, yrði gert að sæta nálgunarbanni gagnvart þeim þannigað honum yrði bannað að koma í nálægð við heimili þeirra að [...] í [...] ogskóla B, veita þeim eftirför eða setja sig í samband við þau með öðrum hætti.Áður hafi sams konar beiðni barnaverndaryfirvalda borist lögreglu 10. ágúst sl. Ástæða þess að ekki hafi veriðbrugðist við fyrri beiðni barnaverndar frá 10. ágúst sl. sé sú að ímillitíðinni hafi brotaþolinn A tjáð lögreglu að hún vildi ekki halda beiðninnitil streitu gagnvart varnaraðila þar sem hann hefði ekki ónáðað hana um nokkurntíma. Hafi hún þess í stað óskað eftir neyðarhnappi til að verjast mögulegriógn af hans hendi. Sé það mat lögreglu að afstaða hennar hafi stjórnast af óttavið varnaraðila. Í málinu meti lögregla því hvort skilyrði séu fyrir hendi aðtaka ákvörðun um nálgunarbann til verndar brotaþola á grundvelli 3. mgr. 3. gr.,en 2. mgr. sömu greinar að því er varði B. Byggist beiðnin m.a. á því aðvarnaraðili hafi í febrúar og ágúst á þessu ári sent brotaþola A hótanir ígegnum sms-skilaboð, sem hún hafi í kjölfarið kært til lögreglu. Ætlaðarhótanir felist í eftirfarandi skilaboðum: „Styttist í að ég losna við gipsiðog þá verður það bara ofbeldi gegn ofbeldi“ (sent 23. febrúar).„Laungu komin tími á að þú upplifirað tapa barninu þínu!!!!!“(sent 8. ágúst).“..þú hefur ennþá 2 daga til aðleyfa mér að hitta [...]annars áttu eftir að grenja eins ogstúngin grís í marga mánuði og ár“ (sent 9. ágúst). Þá megi lesa út úr skilaboðunumað varnaraðili fylgist grannt með lífi brotaþola, sem og foreldra hennar. Felistí þessu áreiti af hendi varnaraðila í garð brotaþola. Í greinargerðbarnaverndarnefndar er upphaf málsins rakið allt til ársins 2014 er varnaraðilihafi sótt B á leikskóla í leyfisleysi, ekið með hann út fyrir höfuðborgarsvæðiðog – samkvæmt nafnlausri tilkynningu til yfirvalda – hótað að svipta sig ogbarnið lífi. Varnaraðili hafi síðan ítrekað sótt B í leyfisleysi á leikskólannþar sem hann hafi haft uppi ógnandi hegðun og gróft málfar í garð starfsmanna.Þá hafi skólayfirvöld í [...] sett sér viðbragsáætlun komi til þess aðvarnaraðili reyni að sækja drenginn. Brotaþola hafi einnig verið útvegaðurneyðarhnappur. Sé það mat barnaverndar, eftir að hafa unnið að málinu um langtskeið, að brotaþola og B stafi raunveruleg hætta af kærða og að hann muni haldaáfram ofsóknum sínum í þeirra garð. Framangreindu til viðbótar nefnirlögreglustjóri í greinargerð sinni að kærði sæti nú nálgunarbanni gagnvartfyrrverandi sambýliskonu sinni, C, vegna hótana og ofbeldis og að tvær ákærur hafiverið gefnar út á hendur honum vegna ofbeldisbrota í hennar garð. Sé súháttsemi kærða talin gefa vísbendingu um þá hættu sem nú steðji að brotaþola ogB, sbr. b-lið 1. mgr. 4. gr. laga nr. 85/2011. Með vísan til þessa og gagnamálsins að öðru leyti telji lögreglustjóri því skilyrði 4. gr. laganna verauppfyllt, enda sé rökstuddur grunur fyrir hendi um að kærði hafi framiðrefsivert brot, en jafnframt sé talin veruleg hætta á að kærði muni halda áframað brjóta af sér eða ónáða og raska friði brotaþola. Þá sé ekki talið aðfriðhelgi brotaþola og B verði vernduð með öðrum og vægari hætti. Með vísan til framangreinds og gagna málsins þykir framkominn rökstuddur grunur um að varnaraðili hafi með áðurgreindum hótunum í garðbrotaþola gerst sekur um brot gegn 233. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940,sem og á annan hátt raskað friði brotaþola.Með hliðsjón af því sem fram kemur í gögnum málsins um fyrriafskipti lögreglu af varnaraðila, útgáfu tveggja ákæra á hendur honum vegnaofbeldisbrota og ógnandi hegðun og ögrun í samskiptum hans við brotaþola, semog starfsmenn leikskóla og barnaverndaryfirvalda, þykir hætta á að varnaraðilibrjóti á ný gegn brotaþola eða raski á annan hátt friði þeirra. Ekki þykirsennilegt að friðhelgi brotaþola verði vernduð með öðrum og vægari hætti en meðnálgunarbanni. Þykja því vera fyrir hendi skilyrði samkvæmt a- og b-lið 4. gr.laga nr. 85/2011 til að beita nálgunarbanni eins og kveðið er á um í ákvörðunlögreglunnar frá 1. september sl. og nánar greinir í úrskurðarorði. Þóknun skipaðs verjandavarnaraðila, Vilhjálms Vilhjálmssonar hrl., sem þykir hæfilega ákveðin 186.000krónur, og þóknun skipaðs réttargæslumanns brotaþola, Berglindar Svavarsdótturhrl., sem þykir hæfilega ákveðin 124.000 krónur, hvort tveggja að meðtöldumvirðisaukaskatti, greiðist úr ríkissjóði. Ragnheiður Bragadóttir héraðsdómarikveður upp úrskurð þennan. ÚRSKURÐARORÐ Staðfest er ákvörðunlögreglustjóra frá 1. september sl. þess efnis að varnaraðili, X, skuli sætanálgunarbanni í sex mánuði, þannig að lagt verði bann við því að hann komi áeða í námunda við heimili A og B að [...] í [...] og skóla B, [...] að [...] í [...],á svæði sem afmarkast við 50 m radíus umhverfis báðar byggingar, mælt frámiðju. Jafnframt er lagt bann við því að varnaraðili veiti þeim eftirför,nálgist þau á almannafæri eða setji sig í samband við þau með öðrum hætti Þóknunskipaðs verjanda varnaraðila, Vilhjálms Hans Vilhjálmssonar hrl., 186.000krónur að meðtöldum virðisaukaskatti, og þóknun réttargæslumanns brotaþola,Berglindar Svavarsdóttur hrl., 124.000 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti,greiðist úr ríkissjóði.
Mál nr. 553/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 31. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degisíðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 31. ágúst 2017 þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 28. september2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldurúr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hinskærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjavíkur 31. ágúst 2017.Héraðssaksóknarihefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að ákærða, X, kt. [...], verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldiallt til fimmtudagsins 28. september nk. kl. 16.00. Í greinargerð saksóknara kemur fram að héraðssaksóknari hafi í dag gefið út ákæru á hendur Xfyrir stórfellda líkamsárás sem hafi leitt til bana, með því að hafa að kvöldimánudagsins [...] 2017, í heimreiðinni að [...], [...], veist með ofbeldi að A.Háttsemi ákærða sé lýst svo í ákæru að ákærði hafihaldið báðum höndum A fyrir aftan bak, þar sem hann hafi legið á maganum ájörðinni, farið klofvega yfir bak A og notað líkamsþunga sinn til að haldahonum föstum, þá hafi hann tekið A hálstaki og slegið hann ítrekað í andlit oghöfuð með krepptum hnefa. Af þessu hafi A hlotið margar rispur og skrámur víðaá höfuð og líkama; margúla víða á andlit; blæðingar í mjúkvef á gagnauga og áhægra gagnaugavöðva, á miðjum hálsi að framanverðu og hægra megin; nefbrot;brot á báðum hornum skjaldbrjósks og hafi A látið lífið af völdum mikillarminnkunar á öndunarhæfni sem hafi valdið banvænni stöðukæfingu sem megi rekjatil einkenna æsingsóráðs, þeirrar þvinguðu frambeygðu stöðu sem hann hafi veriðí með hendur fyrir aftan bak, þunga ákærða sem þrýsti á brjósthol hansaftanvert, hálstaks í langan tíma og mótspyrnu hans sjálfs. Háttsemi ákærða sé í ákæru talin varða við 2. mgr.218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og geri ákæruvaldið þær dómkröfurað hann verði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar. Við rannsókn málsins hafi ákærðineitað sök.Ákærðahafi upphaflega verið gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvellirannsóknarhagsmuna frá 8. júní sl. til 23. júní sl. Frá þeim tíma hafi kærðisætt gæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmuna til dagsins í dag skv.úrskurðum Héraðsdóms Reykjavíkur nr. [...]/2017, [...]/2017 og [...]/2017, sem staðfestir hafi verið með dómum Hæstaréttar Íslands nr.[...]/2017, [...]/2017 og [...]/2017. Meðvísan til framangreinds og rannsóknargagna málsins, sem ákæran byggist á, séákærði að mati héraðssaksóknara undir sterkum grun um að hafa framið ofangreintbrot. Brot kærða samkvæmt framangreindu ákvæði almennra hegningarlaga getivarðað allt 16 ára fangelsi. Að mati ákæruvaldsins sé brotið þess eðlis að meðtilliti til almannahagsmuna sé nauðsynlegt að tryggja áfram að kærði gangi ekkilaus á meðan mál hans sé til meðferðar hjá ákæruvaldi og dómstólum. Dómstólarhafa í þrígang talið skilyrði gæsluvarðhalds á grundvelli almannahagsmuna verafyrir hendi í máli ákærða, sbr. framangreinda dóma Hæstaréttar, og að álitiákæruvaldsins hafi ekki neitt nýtt komið fram í málinu sem breytt geti því matidómstóla.Meðvísan til framangreinds, framlagðra gagna og 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamálamála er þess krafist að krafan nái fram að ganga.Niðurstaðadómara: Í greinargerð héraðssaksóknara kemurfram að héraðssaksóknari hafi í daggefið út ákæru á hendur X fyrir stórfellda líkamsárás sem hafi leitt til bana,með því að hafa að kvöldi mánudagsins [...] 2017, í heimreiðinni að [...] [...],veist með ofbeldi að A. Háttsemi ákærðaer í ákæru talin varða við 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.Ákæra var móttekin í Héraðsdómi Reykjavíkur í dag. Í greinargerð kemur fram að viðrannsókn málsins hafi ákærði neitað sök. Þá kemur fram að ákærða hafiupphaflega verið gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli rannsóknarhagsmunafrá 8. júní sl. til 23. júní sl. Frá þeim tíma hafi kærði sætt gæsluvarðhaldi ágrundvelli almannahagsmuna til dagsins í dag skv. úrskurðum HéraðsdómsReykjavíkur nr. R-[...]/2017, R-[...]/2017og R-[...]/2017, sem staðfestir hafiverið með dómum Hæstaréttar Íslands nr. [...]/2017, [...]/2017 og [...]/2017. Með vísan til framangreinds ogrannsóknargagna málsins, sem ákæran byggist á, er fallist á það mathéraðssaksóknara að ákærði sé undir sterkum grun um að hafa framið ofangreintbrot. Brot kærða samkvæmt framangreindu ákvæði almennra hegningarlaga geturvarðað allt 16 ára fangelsi. Dómurinn fellst á það með héraðssaksóknara aðbrotið sé þess eðlis að með tilliti til almannahagsmuna sé nauðsynlegt aðtryggja áfram að kærði gangi ekki laus á meðan mál hans sé til meðferðar hjáákæruvaldi og dómstólum. Dómstólar hafa í þrígang talið skilyrði gæsluvarðhaldsá grundvelli almannahagsmuna vera fyrir hendi í máli ákærða, sbr. framangreindadóma Hæstaréttar, og dómurinn telur að ekki hafi neitt nýtt komið fram í málinusem breytt geti því mati dómstóla. Verður því á grundvelli 2. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálamála fallist á þá kröfuhéraðssaksóknara um að ákærði sæti áfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins28. september nk. kl. 16.00. Þórður Clausen Þórðarson héraðsdómari kveður uppþennan úrskurð.Ú R S K U R Ð A RO R ÐÁkærði, X, kt. [...], skal sæta áfram gæsluvarðhaldiallt til fimmtudagsins 28. september nk. kl. 16.00.
Mál nr. 547/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirGreta Baldursdóttir, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 30. ágúst 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnumdegi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 28. ágúst 2017 þar sem varnaraðilavar gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til mánudagsins 11. september 2017 klukkan16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en tilvara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími og að það verði „ántakmarkana.“Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Fallist er á það með héraðsdómi að fullnægt séskilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til að varnaraðila verðigert að sæta gæsluvarðhaldi og einangrun meðan á því stendur, sbr. 2. mgr. 98.gr. sömu laga. Samkvæmt þessu verður hinn kærði úrskurður staðfestur en þóþykir hæfilegt að marka varðhaldinu þann tíma sem greinir í dómsorði.Dómsorð: Varnaraðili,X, sæti gæsluvarðhaldi til föstudagsins 8. september 2017 til klukkan 16 ogeinangrun meðan á því stendur.Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 28. ágúst 2017.Lögreglustjórinn á Suðurnesjum hefur í dag krafist þess að X,kt. [...], verði með úrskurði gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til mánudagsins11. september 2017, kl. 16:00 og að honum verði gert að sæta einangrun á meðangæsluvarðhaldi stendur. Í greinargerð lögreglustjórans á Suðurnesjumsegir að lögreglustjórinn á Suðurnesjum hafi undanfarið haft til rannsóknar málþetta er varði innflutning á ætluðum ávana- og fíkniefnum hingað til lands.Hinn [...] ágúst sl. hafi Y, kt. [...], komið með flugi [...] frá [...]á Spáni.Hafi hann verið handtekinn í kjölfar afskipta tollvarða vegna gruns um að hannhefði fíkniefni í fórum sínum. Í ljós hafi komið að fölskum botni ferðatöskusem hann hafði meðferðis voru um 2000 g af kókaíni. Lögreglahafði upplýsingar um að kærði, X, og meðkærði, Z væru viðriðnir málið. Viðrannsóknaraðgerðir í kjölfar framangreinds fylgdist lögregla með ferðummeðkærða Z sem hafi sótt meðkærða Y við komuna hingað til lands á BSÍ að morgni[...] ágúst. Hafi þeir ekið að [...] í Reykjavík þar sem Y fór inn með töskunaog Z hélt á brott. Síðar um daginn hafi Z farið að [...], sótt töskuna og hafifarið í beinu framhaldi að [...] Hafnarfirði, dvalarstað kærða. Hafikærði verið handtekinn þar ásamt Z í þágu rannsóknar málsins. Hinn 21. ágústsl. hafi kærða verið gert að sæta gæsluvarðhaldi vegna aðildar sinnar aðmálinu, sbr. úrskurð Héraðsdóm Reykjaness þess efnis frá 21. ágúst sl. Vísast nánar tilrannsóknargagna málsins. Rannsóknmáls þessa sé í fullum gangi og sé á viðkvæmu stigi. Sé við það miðað að kærðihafi ásamt öðrum aðilum málsins flutt töluvert magn ætlaðra ávana- og fíkniefnihingað til lands og að þau hafi verið ætluð til sölu og dreifingar. Á þessumtímapunkti sé unnið að því að upplýsa um hlutverk kærða og meðkærðu í málinuaukinheldur sem unnið sé að því að afla upplýsinga um hvort fleiri aðilartengist því, hér á landi og erlendis. Telji lögregla sig þurfa svigrúm til aðvinna nánar úr þeim gögnum sem hún hafi undir höndum og upplýst geta umframangreind atriði, sbr. nánar rannsóknargögn málsins. Sé því nauðsynlegt að kærða verði gert aðsæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi og í ljósi þess sem fram hafi komið viðrannsóknina sé að sama skapi nauðsynlegt að honum verði gert að sæta einangrun. Aðmati lögreglustjóra séu lagaskilyrði uppfyllt fyrir því að kærða verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi. Verið sé að rannsaka innflutning á hættulegum ávana- ogfíkniefnum sem að mati lögreglu hafa verið flutt hingað til lands í þeimtilgangi að selja þau til ótiltekins fjölda fólks. Að mati lögreglustjóra séfyrir hendi rökstuddur grunur um að kærði hafi gerst brotlegur við ákvæði lagaum ávana- og fíkniefni nr. 65/1974 og 173. gr. a almennra hegningarlaga nr.19/1940 auk 264. gr. sömu laga. Lögreglustjóri telji hættu á að kærði kunniað torvelda rannsókn málsins, svo sem með því aðafmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif á samseka eðavitni, gangi hann laus. Með vísan til alls framangreinds,rannsóknarhagsmuna, a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/ 2008 um meðferðsakamála, 173. gr. a almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr. 65/1974 umávana- og fíkniefni telji lögreglustjóri brýna rannsóknarhagsmuni standa til aðfallist verði á kröfuna og kærða verði gert að sæta gæsluvarðhaldi allt tilmánudagsins 11. september 2017, kl. 16:00. Þess sé einnig krafist að kærða verði gertað sæta einangrun, sbr. b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála,á meðan gæsluvarðhaldi stendur, með vísan til framangreindrarannsóknarhagsmuna. Samkvæmt rannsóknargögnum málsins er kærðiundir rökstuddum grun um aðild að innflutningi mikils magns fíkniefna og geturmeint brot varðað fangelsisrefsingu sannist sök. Rannsókn málsins er áfrumstigi og viðamikið eins og lesa má úr gögnum málsins. Haldi kærði óskertufrelsi sínu gæti hann torveldað rannsókn málsins, s.s. með því að komasönnunargögnum undan eða hafa samband við samseka. Með vísan til a-liðar 1. mgr.95. gr. og b-liðar 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, erþví fallist á kröfur lögreglustjóra eins og nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp ÁstríðurGrímsdóttir héraðsdómari.ÚRSKURÐARORÐKærði, X, skal sæta gæsluvarðhaldi allt til mánudagsins 11.september 2017, kl. 16:00. Kærði sæti einangrun meðan á gæsluvarðhaldinustendur.
Mál nr. 475/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirÓlafur Börkur Þorvaldsson, Benedikt Bogason og Viðar Már Matthíasson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 21. júlí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 24.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 21. júlí 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 18. ágúst2017 klukkan16. Kæruheimild er í b. lið 2. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Fallist er á að fullnægt sé skilyrðum 2. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 til að varnaraðila verði gert að sæta gæsluvarðhaldi.Verður hinn kærði úrskurður því staðfestur.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur föstudaginn 21. júlí 2017 Héraðssaksóknari hefur krafist þess aðHéraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að ákærða X, kt. [...],[...], Reykjavík, verðigert að sæta áfram gæsluvarðhaldi þar til dómur fellur í máli hans, þó eigilengur en til föstudagsins 18. ágúst 2017, kl. 16.00. Ígreinargerð héraðssaksóknara kemurfram að mál þetta hafi borist héraðssaksóknara frá lögreglustjóranum áhöfuðborgarsvæðinu þann 18. maí sl. en ákærði sé sterklega grunaður um að hafaveist að A utandyra við [...] við [...] í Reykjavík aðfaranótt sunnudagsins 5.mars sl. og stungið hann með hnífi í höfuðið. Með ákæru héraðssaksóknara dags.,26. maí 2017, sé ákærða gefin að sök tilraun til manndráps sem sé brot gegn211. gr., sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og geti varðað alltað ævilöngu fangelsi og ekki skemur en 5 ára fangelsi og því ljóst að um mjögalvarlegt brot sé að ræða. Ákærði hafi neitað sök hjá lögreglu og viðþingfestingu málsins þann 8. júní sl. Aðalmeðferð málsins hafi farið framþriðjudaginn 18. júlí sl. og sé því dóms að vænta innan fjögurra vikna.Að lokinniaðalmeðferð málsins sé það mat ákæruvaldsins að enn sé sterkur grunur um aðákærði hafi stungið brotaþola málsins með hníf í höfuðið eftir að ákærði ogbrotaþoli hafi átt í átökum við hvornannan. Ákæruvaldið byggi þennan sterka grun sinn á framburði brotaþola sem hafilýst því að ákærði hafi stungið sig með hnífi í höfuðið og vitni, sem hafivinatengsl við ákærða, hafi lýst atvikum með sambærilegum hætti og brotaþoli ánþess að fullyrða að hafa séð hnífinn í höndum ákærða. Vitnið hafi hins vegarfyrir dómi lýst því hvernig ákærði hefði reitt hönd sína til höggs gagnvartbrotaþola sem strax í kjölfarið hafi verið með þá áverka sem greini í ákærumálsins. Að mati ákæruvaldsins fái framburðir brotaþola og vitnisins stoð í áverkavottorðilæknis sem lýsi þeim áverkum sem brotaþoli hafi hlotið umrætt sinn og semeinnig sé lýst í ákæru. Þar komi m.a. fram að brotaþoli hafi verið með skurð áhöfði og slagæðarblæðingu úr höfuðleðri og hafi áverkinn náð í gegnum fullaþykkt höfuðkúpunnar auk þess sem það hafi flísast upp úr höfuðkúpunni. Greinilæknir einnig frá því í læknisvottorði að ef eggvopnið hefði gengið inn íheilavefinn hefði ekki verið að sökum að spyrja og áverkinn getað leitt tilmikils varanlegs tjóns og jafnvel dauða. Að mati ákæruvaldsins bendi þessiráverkar brotaþola til þess að hnífi hafi verið beitt af miklu afli í átt aðhöfði hans. Framburður ákærða hafi verið á þann veg að til átaka hafi komiðmilli hans og brotaþola og ákærði að lokum náð hnífi af brotaþola, sem brotaþolihafi komið með á vettvang, og ákærði hafi síðan kastað hnífnum í burtu. Ákærðihafi hins vegar ekki getað útskýrt með hvaða hætti brotaþoli hafi fengið þááverka sem hann greindist með í kjölfar átakanna við ákærða. Þá fái lýsing ákærða á málsatvikum er varði hinasaknæmu háttsemi ekki stoð í framburðum brotaþola eða eina sjónarvottsins aðatvikinu og að mati ákæruvaldsins komi enginn annar en ákærði til greina aðhafa veitt brotaþola umrædda áverka og með þeim hætti sem lýst sé í ákæru.Mat ákæruvaldsins áhinum sterka grun fyrir broti ákærða hafi fengið stoð í úrskurðum HéraðsdómsReykjavíkur og dómum Hæstaréttar og beri þar helst að nefna; úrskurð HéraðsdómsReykjavíkur nr. R-76/2017, frá 10. mars sl., nr. R-106/2017, frá 6. apríl sl.sem staðfestur hafi verið með dómi Hæstaréttar nr. 226/2017 og úrskurðHéraðsdóms Reykjavíkur nr. R-131/2017 frá 4. maí sl. sem staðfestur hafi veriðmeð dómi Hæstaréttar nr. 276/2017, úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur frá 26. maísl. sem staðfestur hafi verið með dómi Hæstaréttar nr. 330/2017 og úrskurðHéraðsdóms Reykjavíkur frá 23. júní sl. sem staðfestur hafi verið með dómiHæstaréttar nr. 406/2017. Að mati ákæruvaldsins hafi ekkert fram komið sem gefitilefni til þess að breyta framangreindu mati. Að mati héraðssaksóknaraséu skilyrði 2. mgr., sbr. 4. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála uppfylltmeð vísan til alvarleika brotsins sem ákærði sé sterklega grunaður um en þaðgeti varðað allt að ævilöngu fangelsi. Að mati héraðssaksóknara ségæsluvarðhald einnig nauðsynlegt með vísan til eðli brotsins og aðalmannahagsmunir krefjist þess að ákærði fari ekki frjáls ferða sinna á meðanmál hans sé til meðferðar fyrir dómstólum en slíkt myndi stríða gegnréttarvitund almennings. Með vísan til alls framangreinds, fyrri úrskurðaHéraðsdóms Reykjavíkur og dóma Hæstaréttar sem vísað sé til og framlagðra gagnasé þess krafist að krafan nái fram að ganga. Niðurstaða: Því hefurí ljósi rannsóknargagna samanber dóma Hæstaréttar Íslands í málunum nr.226/2017, 276/2017, 330/2017 og 406/2017 ítrekað verið slegið föstu að ákærðihafi verið undir sterkum grun um tilraun til manndráps eða stórfelldalíkamsárás, sbr. 211. gr., sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga, eða 2. mgr.218. gr. sömu laga. Brot gegn 211. gr. almennra hegningarlaga getur varðaðfangelsi ekki skemur en í fimm ár eða ævilangt. Þá getur brot gegn 2. mgr. 218.gr. sömu laga varðað allt að 16 ára fangelsi. Dómurinn hefur hlýtt á framburðákærða og helstu vitna fyrir dómi við aðalmeðferð málsins sem fram fór 18. júlísl. ásamt því að kynna sér önnur rannsóknargögn. Dómurinn telur ekkert þar semgeti breytt því að enn sé sterkur grunur uppi. Verður og ekki talið að það getiverið hlutverk þessa dómara við meðferð á kröfu þessari að leggja slíkt mat ásakarefnið sem verjandi ákærða kallar eftir, eftir að hliðsettur dómari hefurtekið málið til dóms. Skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, um að sterkurgrunur leiki á að sakborningur hafi framið afbrot sem varðað getur 10 árafangelsi, er því að mati dómsins enn fyrir hendi. Með vísan til eðli brotsinsog fyrrgreindra dóma Hæstaréttar Íslands er einnig á það fallist að varðhald sénauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Ekki er fallist á að dráttur hafiorðið á málinu sbr. fyrri úrskurði og dóma en ákæra var gefin út í málinu 26.maí sl. og aðalmeðferð fór fram 18. júlí sl. og málið dómtekið sama dag. Með vísantil framangreinds verður fallist á kröfu sóknaraðila um að ákærði sæti áframgæsluvarðahaldi á grundvelli heimildar í 2. mgr. 95. gr. sbr. og 4. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 eins og í úrskurðarorði greinir, en ekki eru efni til aðmarka gæsluvarðhaldinu skemmri tíma.LárentsínusKristjánsson héraðsdómari kveður upp þennan úrskurð.Ú R S K U R Ð A R O R Ð Ákærða, X, kt. [...],[...], Reykjavík, er gert að sæta áframgæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 18. ágúst 2017, kl. 16.00.
Mál nr. 476/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirÓlafur Börkur Þorvaldsson, Benedikt Bogason og Viðar Már Matthíasson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 21. júlí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 24.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 21. júlí 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 18. ágúst2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Að virtum sakargögnum, sem lýst er í hinum kærðaúrskurði, er varnaraðili undir sterkum grun um brot gegn 211. gr. eða 2. mgr.218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sem að lögum geta varðað 10 árafangelsi. Þá er brotið þess eðlis að varðhald verður talið nauðsynlegt meðtilliti til almannahagsmuna. Er því fullnægt skilyrðum 2. mgr. 95. gr. laga nr.88/2008 og verður hinn kærði úrskurður því staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurðurer staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur föstudaginn21. júlí árið 2017 Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefurkrafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði X kt. [...] til að sætagæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 18. ágúst nk. kl 16:00. Ígreinargerð lögreglu kemur fram að lögreglan á höfuðborgarsvæðinu rannsaki númeint manndráp þeirra X sem gefið sé að sök að hafa að kvöldi miðvikudagsins 7.júní sl., í félagi, ráðist með ofbeldi á A með þeim afleiðingum að A hafi látiðlífið.Í frumskýrslu lögreglu komi fram að óskað hafi verið eftir aðstoð lögregluað [...] í [...] laust eftir kvöldmat þann 7. júní sl. Þegar lögregla hafikomið á vettvang hafi mátt sjá hvar A lá á bakinu í götunni skammt frá heimilisínu. Brotaþoli hafi verið meðvitundarlaus, blóðugur og blár í andliti. Hjábrotaþola hafi staðið kærði X og Y og hafi þeir verið handteknir, grunaðir umstórfellda líkamsárás á brotaþola. Fjórir aðilar til viðbótar hafi einnig veriðhandteknir skammt frá vettvangi í tengslum við málið. Brotaþoli hafi veriðfluttur á slysadeild þar sem hann hafi verið úrskurðaður látinn skömmu eftirkomu. Samkvæmt framburðiþeirra aðila sem lögreglan hafi tekið skýrslur af þá hafi kærði komið í félagivið fimm aðila, á tveimur bílum, að heimili brotaþola umrætt sinn. Sé því lýstað brotaþoli hafi komið út af heimili sínu til að ræða við fólkið og til átakahafi komið milli brotaþola og fólksins sem hafi endað með því að brotaþoli hafisótt kúst inn í hesthús og hent í annan bílinn sem fólkið hafi komið á. Kærðiog fjórmenningarnir hafi þá farið í bifreiðarnar og keyrt aðeins í burtu frábrotaþola. Brotaþoli hafi í framhaldi sótt járnrör sem hann hafi hlaupið í áttað bifreiðum fólksins með og þá hafi kærði og Y gengið til móts við brotaþola. Yhafi tekið rörið af brotaþola svo hann hafi fallið í jörðina og í framhaldihafi X haldið honum á maganum í jörðinni og samkvæmt framburði vitna slegiðbrotaþola ítrekað í andlitið og haldið honum í hálstaki sem hafi varað íumtalsverðan tíma. Vitni lýsi því sömuleiðis að atlagan gegn brotaþola hafihaldið áfram þar til ljóst hafi verið að hann hefði misst meðvitund.Meðal gagna málsinsliggi fyrir nokkur símtöl við neyðarlínuna þar sem tilkynnt sé um átök ogástand brotaþola umrætt sinn. Sé kærði meðal þeirra sem hringi í neyðarlínunaog óski eftir sjúkrabifreið að [...] vegna manns sem hafi verið keyrt á. Eftirsamtalið við starfsmann neyðarlínuna megi heyra hvar kærði leggi síðan símann frá sér og byrji að hreytaókvæðisorðum í brotaþola.Þá liggi fyrirsnapchat upptökur úr síma kærða þar sem sjá megi brotaþola liggjahreyfingarlausan, blóðugan og bláan í framan. Heyra megi á upptökunum að kærðiog Y tali á niðrandi hátt til brotaþola og heyra megi Y segja að svona farifyrir þeim sem ráðist að sér.Kærði neiti sök ogkannist ekki við hafa veist að brotaþola með ofbeldi líkt og vitni lýsi. Kærðilýsi því að hafa komið að heimili brotaþola til þess að sækja þangaðgarðverkfæri sem hafi verið í sinni eigu. Brotaþoli hafi hinsvegar aðástæðulausu ráðist að sér, og þeim sem hafi komu með sér, vopnaður kústskaftiog hafi skemmt bifreiðar. Fólkið hafi því keyrt í burtu frá brotaþola og lagtskammt frá honum, þangað sem brotaþoli hafi síðan komið hlaupandi í átt tilþeirra með járnrör á lofti sem kærði og Y hafi séð sig knúna til að stöðva brotaþolameð. Í framhaldi hafi brotaþola verið haldið í tökum þar til ljóst hafi veriðað hann hefði misst meðvitund en þá hafi kærði hafið endurlífgun á brotaþolaþar til lögreglan hafi komið á vettvang. Samkvæmt fyrirliggjandiréttarkrufningu verði andlát brotaþola rakið til nokkurra samverkandi þátta en þvinguð frambeygð staða sem brotaþola hafi veriðhaldið í, með hendur fyrir aftan bak, meðan kærði hafi þrýst með líkama sínum ábrjósthol brotaþola og hálstakið sem kærði hafi haldið brotaþola í, samkvæmtframburði vitna, sé talið hafa leitt til mikillar minnkunar á öndunargetu semað lokum hafi leitt til köfnunar brotaþola. Kærða hafi upphaflega verið gert að sætagæsluvarðhaldi á grundvelli rannsóknarhagsmuna frá 8. júní sl. til 23. júní sl.Frá þeim tíma hafi kærði sætt gæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmuna tildagsins í dag skv. úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur nr. 209/2017 sem staðfestur hafiverið með dómi Hæstaréttar nr. 409/2017. Kærði liggi samkvæmt framansögðu undirsterkum grun um að hafa veist að brotaþola með ítrekuðum höggum og þrengt aðöndunarvegi hans þar til hann hafi misst meðvitund og látist í kjölfarið. Brotkærða sé talið varða við 211. gr. almennra hegningarlaga og kunni því að varða16 ára fangelsi eða allt að ævilöngu. Að mati lögreglustjóra sé um að ræðatilefnislausa og fólskulega líkamsárás sem leitt hafi til dauða brotaþola. Afframangreindu og með tilliti til almannahagsmuna sé það mat lögreglustjóra aðbrot kærða sé þess eðlis að nauðsynlegt sé að tryggja að hann gangi ekki lausmeðan mál hans er til meðferðar hjá lögreglu og dómstólum. Með vísan til framangreinds, framlagðragagna og 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálamála sé þesskrafist að krafan nái fram að ganga.Niðurstaða: Kærði hefur mótmælt kröfunni ogkrefst þess aðallega að henni verði hafnað. Samkvæmtþví sem fram kemur í greinargerð lögreglu og rannsóknargögnum málsins er á þaðfallist að kærði sé undir rökstuddum grun um alvarlegt brot sem varðað geturallt að ævilöngu fangelsi. Hafa þau gögn sem lögregla hefur aflað frá því kærðivar fyrst úrskurðaður í gæsluvarðhald 8. júní sl. á grundvellirannsóknarhagsmuna frekar styrkt grun um að kærði hafi gerst sekur um þáháttsemi sem honum er gefin að sök. Ekki er fallist á að niðurstaða krufningarbreyti mati á því hvort rökstuddur grunur sé í málinu enda niðurstaðansambærileg þeirri og fram kom í bráðabirgða krufningarskýrslu sem hefur legiðfyrir um sinn. Kærði var úrskurðaður af þessum dómstól í gæsluvarðhald ágrundvelli almannahagsmuna 23. júní sl. og var sá úrskurður staðfestur með dómiHæstaréttar í málinu nr. 409/2017. Með vísantil þess sem fram kemur í kröfu lögreglunnar, sem og eðli og alvarleika þessbrots sem kærði er sakaður um er á það fallist að áframhaldandi varðhald sénauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Að mati dómsins eru þanniguppfyllt skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til þess að gera kærða aðsæta gæsluvarðhaldi áfram eins og í úrskurðarorði greinir. Ekki þykja efni tilað marka gæsluvarðhaldinu skemmri tíma en krafist er og enda ekki gerð krafa umþað. Að öllu framangreindu virtu verður krafa lögreglustjórans því tekin tilgreina eins og hún er fram sett. Lárentsínus Kristjánsson héraðsdómari kveður upp þennanúrskurð.Ú R S K U R Ð A R O R Ð Kærði, X, kt. [...], skal sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins18. ágúst nk. kl. 16:00.
Mál nr. 469/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. B. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli b. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Ólafur BörkurÞorvaldsson og Viðar Már Matthíasson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 19.júlí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 19. júlí 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta gæsluvarðhaldi á meðan áfrýjunarfrestur varir og mál hans sætir meðferðfyrir Hæstarétti, komi til áfrýjunar málsins, en þó eigi lengur en tilmiðvikudagsins 11. október 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í b. lið 2. mgr.192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, til vara að beitt verði vægari úrræðum en að því frágengnu aðgæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjaness miðvikudaginn 19. júlí 2017 Héraðssaksóknari hefur krafist þess fyrir dóminum í dag að X, fæddur [...], skuli sætaáfram gæsluvarðhaldi, á meðan áfrýjunarfresti stendur í máli hans og eftiratvikum, á meðan mál hans er til meðferðar fyrir Hæstarétti Íslands, þó eigilengur en til miðvikudagsins 11. október nk. kl. 16.00. Dómfelldimótmælir kröfu lögreglustjóra og krefst þess að henni verði hrundið.IÍ greinargerðhéraðssaksóknara segir meðal annars að höfðað hafi verið sakamál á hendurákærða með ákæru 12. júní 2017 fyrir stórfellt fíkniefnalagabrot, framiðmiðvikudaginn 22. mars 2017. Ákærða sé í málinu gefið að sök að hafa staðið aðinnflutningi á samtals 1.950 ml af kókaíni sem verið hafi af 69% styrkleika ogætlað til söludreifingar hér á landi í ágóðaskyni. Fíkniefnin hafi ákærði flutttil Íslands sem farþegi með flugi [...] frá [...] til Keflavíkurflugvallar oghafi tollverðir fundið þau í fjórum brúsum undir snyrtivörur í farangri ákærðavið komu hans til landsins. Brot ákærða séu í ákæru talin varða við 173. a.almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og þess krafist í málinu að hann verðidæmdur til refsingar og greiðslu alls sakarkostnaðar. Þá sé gerð krafa um að fíkniefnin verði gerðupptæk.Við þingfestingumálsins 26. júní sl. hafi ákærði neitað sök. Aðalmeðferð málsins hafi fariðfram 12. júlí sl. og málið verið tekið til dóms þann dag. Í dag hafi veriðkveðinn upp sakfellingardómur yfir ákærða.Héraðssaksóknari vísar til þess að ákærði hafi sættgæsluvarðhaldi vegna málsins frá 23. mars sl., fyrst á grundvelli a- og b-liða1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sbr. úrskurði HéraðsdómsReykjaness í málum nr. [...] og [...], en frá 4. maí sl. á grundvelli b-liðar,sbr. úrskurði í málum nr. [...],[...],[...] og [...].Ákærði hafi nú veriðsakfelldur fyrir stórfellt fíkniefnalagabrot og dæmdur til fangelsisrefsingar.Ákærði sé erlendur ríkisborgari sem engin tengsl hafi við landið og hafi hannkomið hingað til lands í þeim eina tilgangi að flytja inn fíkniefni, háttsemisem hann hafi nú verið sakfelldur fyrir. Með hliðsjón af framangreindu teljiákæruvaldið að veruleg hætta sé á að hann reyni að koma sér undan frekarimeðferð málsins og fullnustu refsingar gangi hann laus. Því telji ákæruvaldiðlagaskilyrði uppfyllt fyrir því að ákærði sæti gæsluvarðhaldi þar tilendanlegur dómur gengur í máli hans. IIDómfelldi var fyrr í dag dæmdur til þriggjaára og sex mánaða fangelsisrefsingar fyrir stórfellt fíkniefnalagabrot. Var því lýst yfir af hálfu dómfellda að hann tæki sér lögbundinn fjögurra vikna frest til ákvörðunar um áfrýjun.Dómfelldi er erlendur ríkisborgari sem hefurengin tengsl við Ísland svo vitað sé. Á það verður að fallastmeð héraðssaksóknara að ætla megi að dómfelldi muni reyna að komast úr landi,leynast eða koma sér með öðrum hætti undan málsókn eða fullnustu fari hannfrjáls ferða sinna. Skilyrðum b-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála telst því fullnægt í málinu. Samkvæmt því og með vísan til 3. mgr. 97. gr. sömu laga verður dómfellda gert að sæta áframgæsluvarðhaldi og er krafa héraðssaksóknara því tekin til greina eins og hún erfram sett og nánar greinir í úrskurðarorði, en ekki verður talið að vægariúrræði komi að gagni eins og hér háttar til.Úrskurð þennan kveður upp KristinnHalldórsson héraðsdómari.Ú R S K U R Ð A R O R Ð:Dómfelldi, X, fæddur [...], skal sæta áframgæsluvarðhaldi meðan á áfrýjunarfresti í sakamálinu nr. [...]stendur, svo og á meðanmálið er til meðferðar fyrir Hæstarétti Íslands, komi til áfrýjunar málsins,uns dómur er þar upp kveðinn, þó eigi lengur en til miðvikudagsins 11. október nk. kl. 16.00.
Mál nr. 465/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. C. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir ÞorgeirÖrlygsson og Viðar Már Matthíasson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 18.júlí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 18. júlí 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 15. ágúst 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, en til vara að varnaraðila verði gert að sæta farbanni í staðgæsluvarðhalds.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Eins og greinir í hinum kærða úrskurði varákæra á hendur varnaraðila þingfest fyrir héraðsdómi 7. júlí 2017 og hefuraðalmeðferð í máli hans verið ákveðin 15. ágúst sama ár. Að þessu gættu verðurhinn kærði úrskurður staðfestur með vísan til forsendna hans. Dómsorð:Hinn kærði úrskurðurer staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjaness þriðjudaginn 18. júlí 2017Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess fyrir dóminum í dag að X, kt. [...], verðigert að sæta áfram gæsluvarðhaldi, allt til þriðjudagsins 15. ágúst 2017, kl.16:00.Ákærði mótmælir kröfu lögreglustjóra ogkrefst þess að henni verði hafnað.IÍ greinargerð lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinuer til þess vísað að ákærði hafi verið handtekinn 27. mars 2017 og degi síðarverið úrskurðaður í gæsluvarðhald til 4. apríl sl. á grundvellirannsóknarhagsmuna. Þann dag hafi gæsluvarðhaldsvist ákærða verið framlengd ágrundvelli c-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Ákærðihafi sætt gæsluvarðhaldi á þeim grunni síðan, sbr. nú síðast dóm HæstaréttarÍslands í máli nr. 401/2017.Lögreglustjóri segir ákærða undir sterkumgrun um mörg auðgunarbrot. Í kröfu lögreglustjóra er vísað til mála lögreglunr. 007-2017-[...], 008-2017- [...],007-2017-[...], 007-2017-[...]. 007-2017-[...], 007-2017-[...], -[...],007-2017-[...], 007-2017-[...], 007-2016-[...], -[...], 319-2015-[...] og007-2015-[...]. Í kröfunni eru atvik í málum þessum reifuð svo sem þau horfavið lögreglustjóra og vísað til þeirra brota sem ákærði er grunaður um.Lögreglustjóri segir meint auðgunarbrot ákærða varða við 247. gr. og 248. gr.almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Í tilvitnuðum málum hafi ákærði meðalannars verið í tölvu-, net- og símasamskiptum við kærendur, þar sem hann hafibeitt blekkingum. Þannig hafi ákærði meðal annars lofað að greiða til baka þær greiðslursem málin varði. Svo virðist sem skipulega hafi verið gengið til verks af hálfuákærða.Lögreglustjóri telji sterkan rökstuddan grun vera umað ákærði hafi haft fé af fjölda aðila með ólögmætum og refsiverðum hætti oghann meðal annars svikið út fé með blekkingum. Um sé að ræða fjársvika- ogfjárdráttarbrot sem beinist að fólki sem oft hafi verið í erfiðri aðstöðu vegnaerfiðs leigumarkaðar. Að mati lögreglustjóra sé um að ræða brotahrinu sem þurfiað stöðva og því sé nauðsynlegt að ákærði sæti gæsluvarðhaldi þar til dómurliggur fyrir í máli hans. Tekur lögreglustjóri sérstaklega fram að ákærði hafi áður komið við sögu lögreglu í tengslum viðfjársvik og hann hlotið dóma vegna fjársvika, bæði hér á landi og í Danmörku.Með vísan til brotaferils ákærða á undanförnum vikumog mánuðum sé það mat lögreglustjóra að yfirgnæfandi líkur séu á því að ákærðimuni halda áfram brotastarfsemi, fari hann frjáls ferða sinna. Nauðsynlegt sé aðljúka þeim málum sem til meðferðar séu hjálögreglu og dómstólum sem fyrst. Ákæra hafi verið gefin út á hendurákærða vegna framangreindra mála. Mikilvægt sé að ákærði sæti gæsluvarðhaldi á meðansakamál hans sé til meðferðar fyrir dóminum, en aðalmeðferð í málinu muni farafram um miðjan næsta mánuð. Með vísan tilframangreinds og fyrirliggjandi rannsóknargagna sé brýnt og nauðsynlegt aðákærða verði með vísan til c-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi til þriðjudagsins 15. ágúst nk., kl.16.00.IISamkvæmt framangreindu og fyrirliggjandirannsóknargögnum er ákærði undir rökstuddum grun um háttsemi semfangelsisrefsing er lögð við. Fyrir liggur að ákæra hefur verið gefin út áhendur ákærða fyrir fjárdrátt og fjársvik, sbr. 247. og 248. gr. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Sakamál á grundvelli ákærunnar, sem fékk númeriðS-229/2017 hér fyrir dómi, var þingfest 7. júlí sl. Ákærði neitar sök og hefuraðalmeðferð í málinu verið ákveðin 15. ágúst nk. Saksókn á grundvellitilvitnaðra hegningarlagaákvæða er ekki háð kröfu þess sem misgert er við.Eins og vísað er til í kafla I hér að framaneru í greinargerð lögreglustjóra rakin þau meintubrot ákærða sem voru tilefni höfðunar áðurnefnds sakamáls hendur honum. Meðdómi Hæstaréttar Íslands í máli nr. 401/2017, sem kveðinn var upp 26. júní sl.,var ákærða gert að sæta gæsluvarðhaldi vegna brotanna á grundvelli c-liðar 1.mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.Að hinum meintu brotum ákærðavirtum og þess sem fyrir liggur um sakaferil hans þykir ákvæði 3. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008 ekki standa því í vegi að fallist verði á kröfu lögreglustjóra. Þáþykir verða að fallast á það með lögreglustjóra að ætla megi að ákærði munihalda áfram brotastarfsemi fari hann frjáls ferða sinna. Samkvæmt því og öðruframangreindu er fullnægt skilyrðum c-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008til að ákærða verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi. Verður krafalögreglustjóra því tekin til greina með þeim hætti sem hún er fram sett ognánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp KristinnHalldórsson héraðsdómari.Ú R S K U R Ð A R OR Ð:Ákærði, X, skal sæta gæsluvarðhaldi allt tilþriðjudagsins 15. ágúst 2017, kl. 16:00.
Mál nr. 520/2017
Kærumál Vistun á stofnun
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta vistun á viðeigandi stofnun, en vistuninni markaður skemmri tími, sbr. 1. mgr. 97. gr. og 1. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson, Eiríkur Tómasson og Ólafur Börkur Þorvaldsson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 21. ágúst 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum samdægurs.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 18. ágúst 2017 þar sem varnaraðilavar gert að sæta vistun á viðeigandi stofnun allt til föstudagsins 15. september2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi, en að öðrum kosti verði honum markaðurskemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Samkvæmt 5. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 má ekkiúrskurða sakborning yngri en 18 ára í gæsluvarðhald nema telji megi víst aðönnur úrræði sem vísað er til í 100. gr. laganna eða mælt er fyrir um íbarnaverndarlögum nr. 80/2002 geti ekki komið í stað þess. Í samræmi við þetta lagaákvæðiog að öðru leyti með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hannstaðfestur, þó þannig að rétt þykir að vistun varnaraðila standi ekki lengur entil 14. september 2017 klukkan 16, sbr. 1. mgr. 97. gr. og 1. mgr. 100. gr.laga nr. 88/2008.Dómsorð:Varnaraðili, X, sætivistun á viðeigandi stofnun allt til fimmtudagsins 14. september 2017 klukkan16.Úrskurður HéraðsdómsReykjaness föstudaginn 18. ágúst 2017Héraðssaksóknari hefur í dag krafist þess aðHéraðsdómur Reykjaness úrskurði að X kt. [...], verði gert að sætaáframhaldandi gæsluvarðhaldi á meðan mál hans er til meðferðar fyrirhéraðsdómi, þó eigi lengur en til föstudagsins 15. september 2017, kl. 16:00.Í greinargerð með kröfunni segir að embættihéraðssaksóknara hafi þann 15. júní sl. borist rannsóknargögn í ofangreindumáli sem varða meinta tilraun ákærða X til manndráps. Lögreglunni áhöfuðborgarsvæðinu hafi verið tilkynnt um það að kvöldi 3. apríl sl. að maðurhefði verið stunginn í bakið með hnífi fyrir utan veitingastaðinn [...] í [...].Ákærði og félagi hans hafi verið handteknir skömmu síðar. Ákærði hafiviðurkennt við skýrslutöku hjá lögreglu að hafa stungið brotaþola með hnífifyrir utan veitingastaðinn og vísað lögreglu á þann stað þar sem hann hafðilosað sig við hnífinn. Þá liggi fyrir framburðir vitna að atburðarásinni aukþess sem eftirlitsmyndavélar úr útibúi [...] sýni atvik ágætlega. Með ákæru héraðssaksóknara, dags. 22. júnísl., sé ákærða gefið að sök tilraun til manndráps, með því að hafa að kvöldimánudagsins 3. apríl 2017, utandyra við veitingastaðinn [...] í [...], stungið Ameð hnífi í bakið vinstra megin með þeim afleiðingum að A hlaut lífshættulegablæðingu í brjósthol og í kviðarhol, djúpan skurð á vinstra nýra og minniháttarloftbrjóst. Við þingfestingu málsins þann [...] júlí sl. hafi ákærði neitað sökog muni aðalmeðferð í málinu fara fram [...] september n.k.Ákærði hafi sætt gæsluvarðhaldi á grundvellialmannahagsmuna og vistunar á viðeigandi stofnun frá 4. apríl sl. til dagsins ídag, sbr. síðast úrskurð Héraðsdóms Reykjanes í máli nr. R-384/2017. Að matiákæruvaldsins sé ákærði undir sterkum grun um að hafa framið brot sem varðiallt að ævilöngu fangelsi en hann hafi eins og áður segir játað að hafa stungiðbrotaþola. Með hliðsjón af því og með tilliti til almannahagsmuna sé það matákæruvaldsins að nauðsynlegt sé að tryggja að ákærði gangi ekki laus á meðanmál hans er til meðferðar fyrir dómstólum. Með vísan til aldurs ákærða, sem sé einungis17 ára, telji ákæruvaldið að forsendur séu til þess að í stað gæsluvarðhaldsverði honum gert að sæta vistun á viðeigandi stofnun, sbr. 2. mgr. 95. gr. og100. gr. laga um meðferð sakamála.Samkvæmt framansögðu hefur ákærði játað hjálögreglu að hafa stungið brotaþola með hnífi. Að mati lögreglu var umlífshættulegan áverka að ræða. Ákæra hefur nú verið gefin út á hendur ákærða oger aðalmeðferð í máli hans fyrirhuguð [...] september nk. Með tilliti tilalmannahagsmuna er á það fallist að brot ákærða sé þess eðlis að nauðsynlegt séað tryggja að hann gangi ekki laus á meðan mál hans er til meðferðar fyrirdómi. Að þessu og að gögnum sakamálsins virtum verður að fallast á það meðhéraðssaksóknara að skilyrði séu til að ákærði sæti áframhaldandigæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmuna, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Vegna ungs aldurs ákærða þykir rétt að beitaheimild 1. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008 og mæla fyrir um vistun kærða áviðeigandi stofnun, svo sem nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp GunnarAðalsteinsson héraðsdómari. Úrskurðarorð:Ákærða, X, er gert að sæta vistun á viðeigandi stofnun allt tilföstudagsins 15. september 2017, kl. 16:00.
Mál nr. 518/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi áfram sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson, Eiríkur Tómasson og Ólafur Börkur Þorvaldsson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 18. ágúst 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 21.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 18. ágúst 2017, þarsem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 31.ágúst 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefstþess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur föstudaginn18. ágúst 2017Héraðssaksóknari hefur krafist þess að X,kt. [...], verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 31.ágúst nk. kl. 16.00.Í greinargerð sóknaraðila kemur fram að héraðssaksóknari hafinú fengið til ákæruvaldsmeðferðar frá lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinurannsóknargögn máls nr. 007-2017-[...] sem varði meint brot X gegn 211. gr. eða2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Sé kærða X gefið að sök aðhafa ráðist með ofbeldi á A með þeim afleiðingum að A hafi látið lífið.Um málsatvik getur sóknaraðili þess að í frumskýrslu lögreglu komi fram að óskað hafi verið eftir aðstoð lögregluað [...] í [...] laust eftir kvöldmatarleiti 7. júní sl. Þegar lögreglahafi komið á vettvang hafi mátt sjá A liggjandi á bakinu í götunni skammt fráheimili sínu. Brotaþoli hafi verið meðvitundarlaus, blóðugur og blár í andliti.Hjá brotaþola hafi kærði X og Y staðið og hafi þeir verið handteknir, grunaðirum stórfellda líkamsárás á brotaþola. Fjórir einstaklingar til viðbótar hafieinnig verið handteknir skammt frá vettvangi í tengslum við málið. Brotaþolihafi verið fluttur á slysadeild þar sem hann hafi verið úrskurðaður látinnskömmu eftir komu.Þá er þess getið að samkvæmt framburðum þeirra aðila semlögreglan hafi tekið skýrslur af hafi kærði komið í félagi við fimm einstaklingaá tveimur bílum að heimili brotaþola umrætt sinn. Því sé lýst að brotaþoli hafikomið út af heimili sínu til að ræða við fólkið og til átaka hafi komi millibrotaþola og fólksins sem hafi endað með því að brotaþoli hafi sótt kúst inn íhesthús og hent í annan bílinn sem fólkið hafi komið á. Kærðu ogfjórmenningarnir hafi þá farið í bifreiðarnar og keyrt aðeins í burtu frábrotaþola. Brotaþoli hafi í framhaldi sótt járnrör sem hann hafi hlaupið með íátt að bifreiðum fólksins og þá hafi kærði og Y gengið til móts við brotaþola. Yhafi tekið rörið af brotaþola svo hann hafi fallið í jörðina og í framhaldihafi kærði haldið honum á maganum í jörðinni og samkvæmt framburði vitna slegiðbrotaþola ítrekað í andlitið og haldið honum í hálstaki sem hafi varað íumtalsverðan tíma. Vitni lýsi því sömuleiðis að atlagan gegn brotaþola hafihaldið áfram þar til ljóst hafi verið að hann hefði misst meðvitund.Í greinargerð sóknaraðila kemur einnig fram að meðal gagnamálsins liggi fyrir nokkur símtöl við neyðarlínuna þar sem tilkynnt sé um átökog ástand brotaþola umrætt sinn. Sé kærði meðal þeirra sem hringt hafi íneyðarlínuna og óskað eftir sjúkrabifreið að [...] vegna manns sem hafi veriðkeyrt á. Eftir samtalið við starfsmann neyðarlínunnar megi heyra hvar kærði leggisímann frá sér og byrji að hreyta ókvæðisorðum í brotaþola. Þá liggi fyrirsnapchat upptökur úr síma kærða þar sem sjá megi brotaþola liggjahreyfingarlausan, blóðugan og bláan í framan. Heyra megi á upptökunum að kærðiog Y tali á niðrandi hátt til brotaþola og heyra megi Y segja að svona farifyrir þeim sem ráðist að sér.Sóknaraðili tekur fram að kærði neiti sök og kannist ekki við aðhafa veist að brotaþola með ofbeldi líkt og vitni lýsi. Kærði lýsi því að hafakomið að heimili brotaþola til þess að sækja þangað garðverkfæri sem hafi veriðí sinni eigu. Brotaþoli hafi hins vegar að ástæðulausu ráðist að honum, og þeimsem með honum hafi komið, vopnaður kústskafti og skemmt bifreiðar. Fólkið hafiþví keyrt í burtu frá brotaþola og lagt skammt frá honum þangað sem brotaþolihafi síðan komið hlaupandi í átt til þeirra með járnrör á lofti sem kærði og Yhafi séð sig knúna til að stöðva brotaþola með. Í framhaldi hafi brotaþolaverið haldið í tökum þar til ljóst hafi verið að hann hafi misst meðvitund enþá hafi kærði hafið endurlífgun á brotaþola þar til lögreglan hafi komið ávettvang.Í greinargerð sóknaraðila kemur einnig fram að samkvæmt fyrirliggjandiréttarkrufningu verði andlát brotaþola rakið til nokkurra samverkandi þátta, enþvinguð, frambeygð staða, sem brotaþola hafi verið haldið í með hendur fyriraftan bak á meðan kærði hafi með líkama sínum þrýst á brjósthol brotaþola, oghálstakið sem kærði hafi haldið brotaþola í samkvæmt framburði vitna, sé taliðhafa leitt til mikillar minnkunar á öndunargetu sem að lokum hafi leitt tilköfnunar brotaþola. Sóknaraðili tekur fram að kærða hafi upphaflega verið gert aðsæta gæsluvarðhaldi á grundvelli rannsóknarhagsmuna frá 8. júní sl. til 23.júní sl. Frá þeim tíma hafi kærði sætt gæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmunatil dagsins í dag samkvæmt úrskurðum Héraðsdóms Reykjavíkur nr. R-209/2017 ogR-248/2017, sem staðfestir hafi verið með dómum Hæstaréttar Íslands nr.409/2017 og 476/2017.Samkvæmt framansögðu sé það mat sóknaraðila að kærði liggi undirsterkum grun um að hafa veist að brotaþola með ítrekuðum höggum og þrengt aðöndundarvegi hans þar til hann hafi misst meðvitund og látist í kjölfarið. Brotkærða samkvæmt framangreindum ákvæðum almennra hegningarlaga geti varðað allt16 ára fangelsi eða ævilöngu. Að mati ákæruvaldsins sé brotið þess eðlis að meðtilliti til almannahagsmuna sé nauðsynlegt að tryggja áfram að kærði gangi ekkilaus á meðan mál hans sé til meðferðar hjá ákæruvaldi og dómstólum. Dómstólar hafií tvígang talið skilyrði gæsluvarðhalds á grundvelli almannahagsmuna vera fyrirhendi í máli kærða, sbr. framangreinda dóma Hæstaréttar, og að álitiákæruvaldsins hafi ekki neitt nýtt komið fram í málinu sem breytt geti því matidómstóla.Með vísan til framangreinds, framlagðra gagna og 2. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálamála sé þess krafist að krafan nái framað ganga.Niðurstaða:Af hálfu sóknaraðila er þess krafist aðkærði sæti áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008.Tilefni kröfunnar er rakið í kröfugerð sóknaraðila en efni hennar hefur veriðlýst. Samkvæmt framangreindu ákvæði má úrskurða sakborning í gæsluvarðhald efsterkur grunur leikur á því að hann hafi framið afbrot sem að lögum geturvarðað 10 ára fangelsi, enda sé brotið þess eðlis að ætla megi varðhaldnauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Kærði hefur sætt gæsluvarðhaldi á grundvelli2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 frá 23. júní sl., sbr. síðast dóm Hæstaréttar Íslands25. júlí sl. í málinu nr. 476/2017. Þar var komist að þeirri niðurstöðu aðkærði væri undir sterkum grun um brot gegn 211. gr. eða 2. mgr. 218. gr.almennra hegningarlaga, en að lögum geta brot af þessum toga varðað meira en 10ára fangelsi. Þá var þar talið að brotið væri þess eðlis að varðhald teldistnauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Þegar rétturinn komst að þessariniðurstöðu lá krufningaskýrsla Dr. B fyrir, en um er að ræða bráðabirgðaskýrsluþar sem vikið er að líklegri dánarorsök. Efni hennar eða annað það sem framhefur komið fyrir dómi hnekkir ekki framangreindum ályktunum réttarins. Ber þvíað fallast á með sóknaraðila að skilyrðum 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 séfullnægt og verður kærða gert að sæta áfram gæsluvarðahaldi allt tilfimmtudagsins 31. ágúst nk. eins og krafist er.Ásmundur Helgason héraðsdómari kveður uppúrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐKærði, X, kt. [...], skal áfram sætagæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 31. ágúst nk. kl. 16.00.
Mál nr. 727/2016
Þjófnaður Skilorðsrof
I var sakfelldur fyrir tvö þjófnaðarbrot. Með brotum sínum rauf I skilorð dóms Hæstaréttar frá 30. október 2014, þar sem hann var dæmdur í 9 mánaða fangelsi. Var sá dómur tekinn upp og refsing I ákveðin í einu lagi fyrir bæði málin, sbr. 60. og 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og refsing hans ákveðin fangelsi í 10 mánuði.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Benedikt Bogasonog Ingibjörg Benediktsdóttir settur hæstaréttardómari. Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 20. október 2016 í samræmivið yfirlýsingu ákærða um áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að hinn áfrýjaðidómur verði staðfestur. Ákærði krefst þess að refsing hansverði milduð.Með vísan til forsendna hinsáfrýjaða dóms verður hann staðfestur.Ákærða verður gert að greiðaallan áfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjandasíns, sem ákveðin verða að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorðigreinir.Dómsorð:Héraðsdómur skal vera óraskaður.Ákærði, Ilja Volkovs, greiðiallan áfrýjunarkostnað málsins, 384.059 krónur, þar með talin málsvarnarlaunverjanda síns, Björgvins Jónssonar hæstaréttarlögmanns, 372.000 krónur.Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur 21. september 2016.Mál þetta, sem dómtekiðvar þriðjudaginn 20. september 2016, er höfðað með ákæru, útgefinni 23. ágúst 2016, á hendur Ilja Volkovs, kt. [...],Bergþórugötu 45, Reykjavík, fyrir eftirtalin brot:IÞjófnað með því að hafa,sunnudaginn 8. nóvember 2015, í verslun Bónuss, [...] í Reykjavík, stoliðmatvöru samtals að verðmæti 8.153 krónur.Telst þetta varða við 1.mgr. 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.IIÞjófnað ogáfengislagabrot með því að hafa, laugardaginn 21. nóvember 2015, í verslun10-11, [...] í Reykjavík, stolið matvöru samtals að verðmæti 1.977 krónur ogverið með óspektir sökum ölvunar, en ákærði henti mat í fót lögreglumanns ávettvangi.Telst þetta varða við 1.mgr. 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 21. gr., sbr. 1. mgr. 27.gr. áfengislaga nr. 75/1998.Þess er krafist að ákærðiverði dæmdur til refsingar og greiðslu alls sakarkostnaðarVerjandi ákærða krefstvægustu refsingar er lög leyfa og hæfilegrar þóknunar sér til handa. Fariðvar með mál þetta samkvæmt 164. gr. laga nr. 88/2008 og var það tekið til dómsán frekari sönnunarfærslu er sækjanda og verjanda ákærða hafði verið gefinnkostur á að tjá sig um lagaatriði og ákvörðun viðurlaga. Ákærðihefur skýlaust játað brot sín. Sannað er með játningu ákærða og öðrum gögnummálsins að ákærði er sekur um þá háttsemi sem honum er gefin að sök og eru brothans rétt heimfærð til refsiákvæða í ákæru. Ákærði er fæddur í október [...]. Samkvæmt sakavottorði varhonum 22. nóvember 2013 gerð sektarrefsing vegna þjófnaðarbrots. Þann 28. samamánaðar gekkst hann undir viðurlagaákvörðun fyrir húsbrot og eignaspjöll. Þávar ákærði dæmdur í Hæstarétti Íslands 30. október 2014 til 9 mánaðafangelsisrefsingar, skilorðsbundið í 3 ár, fyrir brot gegn valdstjórninni ogtilraun til sérstaklega hættulegrar líkamsárásar. Með brotum þeim sem ákærði ersakfelldur fyrir í máli þessu hefur hann rofið skilorð framangreinds refsidóms.Verður dómurinn tekinn upp og ákærða dæmd refsing í einu lagi, sbr. 60. gr. og77. gr. almennra hegningarlaga. Þykir refsing ákærða hæfilega ákveðin fangelsií 10 mánuði. Ákærði greiði þóknun skipaðs verjanda síns, Björgvins Jónssonarhrl., 81.840 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti. Af hálfu ákæruvaldsins sótti málið Sigrún Inga Guðnadóttiraðstoðarsaksóknari. Ragnheiður Harðardóttir héraðsdómari kveður upp dóminn. Dómsorð: Ákærði, Ilja Volkovs, sæti fangelsi í 10 mánuði. Ákærði greiði þóknun skipaðs verjanda síns, Björgvins Jónssonarhrl., 81.840 krónur.
Mál nr. 370/2017
Kærumál Rannsókn Fjarskipti Frávísun frá Hæstarétti
X kærði úrskurð héraðsdóms þar sem tilteknum fjarskiptafyrirtækjum var gert að afhenda lögreglu nánar tilgreindar upplýsingar um símanúmer og símtæki X á tilteknu tímabili. Þar sem umkrafðar upplýsingar höfðu þegar verið afhentar lögreglu var málinu vísað frá Hæstarétti á grundvelli 3. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Málþetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Karl Axelsson og IngveldurEinarsdóttir settur hæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 9.júní 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 13. sama mánaðar. Kærður ersvofelldur úrskurður Héraðsdóms Vestfjarða 6. júní 2017: „A hf., B hf., C ehf.,D ehf., E ehf. og F ehf., er skylt að veita lögreglustjóranum á Vestfjörðumupplýsingar um úr og í hvaða símanúmer hringt var úr og í símanúmerið [...],svo og önnur símanúmer og símtæki sem kærða, X, kennitala [...], hefur haft íeigu sinni eða umráðum frá og með 1. maí 2017 til og með 6. júní 2017, ogIMEI-númer sem framangreind símanúmer hafa notað á sama tímabili, jafnframtsendar og mótteknar SMS-sendingar, sem og samtöl við talhólf greindra númera,en jafnframt verði upplýst hverjir eru rétthafar allra þeirra númera sem þannigtengdust greindum númerum og símtækjum á sama tíma og um hvaða endurvarpa(BASE-stöðvar) í fjarskiptakerfum fyrirtækjanna símtöl úr og í ofangreind númerog símtæki X sem hún hefur haft í umráðum á sama tíma hafa farið.“ Kæruheimilder í i. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi. Sóknaraðili krefst þessaðallega að „framangreindur úrskurður Héraðsdóms Vestfjarða verði staðfestur.Til vara er þess krafist að málinu verði vísað frá Hæstarétti.“Samkvæmt 3. mgr. 192. gr. laganr. 88/2008 verður úrskurður héraðsdómara ekki kærður til Hæstaréttar efathöfn, sem kveðið er á um í úrskurðinum, hefur þegar farið fram eða ástand,sem leitt hefur af ákvæðum hans, er þegar um garð gengið. Af gögnum málsinsverður ráðið að sóknaraðili hafi þegar fengið hinar umkröfðu upplýsingarafhentar og lögregla hafist handa við að vinna úr þeim. Þegar af þeirri ástæðubrestur heimild til að kæra úrskurðinn og verður málinu því vísað fráHæstarétti. Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti.Úrskurður Héraðsdóms Vestfjarða 6. júní 2017.IMeð bréfi er barst héraðsdómií dag, 6. júní 2017, hefur lögreglustjórinn á Vestfjörðum gert þá kröfu aðhéraðsdómur úrskurði að A hf., B hf., C ehf., D ehf., E ehf. og F ehf., verðigert skylt að veita lögreglustjóranum á Vestfjörðum upplýsingar um úr og íhvaða símanúmer hringt var úr og í símanúmerið [...], svo og önnur símanúmer ogsímtæki sem X, kennitala [...], hefur í eigu sinni eða umráðum frá og með 1.maí 2017 til og með 6. júní 2017, og IMEI-númer sem framangreind símanúmer notaá sama tímabili, jafnframt sendar og mótteknar SMS-sendingar, sem og samtöl viðtalhólf greindra númera, en jafnframt verði upplýst hverjir eru rétthafar allraþeirra númera sem þannig tengjast greindum númerum og símtækjum á sama tíma. Þáer krafist upplýsinga um hvaða endurvarpa (BASE-stöðvar) í fjarskiptakerfumfyrirtækjanna símtöl úr og í ofangreind númer og símtæki X sem hún hefur haft íumráðum á sama tíma hafa farið.Af hálfukærðu er kröfu lögreglustjóra mótmælt. IISamkvæmtgreinargerð með kröfu lögreglustjórans á Vestfjörðum hefur lögregla tilrannsóknar meint fíkniefnamisferli kærðu, X, sem handtekinn var 30. maí sl. viðlögreglustöðina á Ísafirði eftir að lögregla fann við líkamsleit á henni umeitt gramm af hvítu efni, sem kærða segir vera kókaín. Í kjölfarið varframkvæmd húsleit í herbergi sem hún og unnusti hennar G, hafði afnot af að [...]á [...] og var þar lagt hald á nokkurt magn sterkra fíkniefna. Við frekari leití húsnæðinu að [...] fannst um 20 grömm af hvítu efni, sem kærða segir veraamfetamín og eign hennar, þá fannst í ruslatunnu fyrir utan húsnæðið um 70grömm af maríhúana og um 80 grömm af hvítu efni, sem lögregla ætlar að séamfetamín. Í skýrslutöku hjá lögreglu hefur kærða viðurkennt að eiga hluta afhinum haldlögðu efnum. Um miðnætti daginn eftir var kærða handtekin íbifreiðinni [...] við [...] með um 70 grömm af maríhúana, sem hún framvísaði ogviðurkenndi að eiga. H, húsráðandi að [...], kannaðist, í skýrslutöku hjálögreglu, ekki við að eiga umrædd efni, heldur taldi þau vera á vegum G ogkærðu.Íljósi ofangreinds hefur lögregla rökstuddan grun um að kærða hafi brotið gegnfíkniefnalöggjöfinni og í ljósi þess magns fíkniefna og hvernig búið var um þauer það jafnframt grunur lögreglu að kærða hafi haft efnin til söludreifingar.Þaðer mat lögreglustjóra að umbeðnar símaupplýsingar geti skipt miklu fyrirrannsókn málsins og því afar brýnt að lögreglu verði fengin heimild tilrannsóknaraðgerðar í samræmi við kröfu í því skyni að afla sönnunargagna um hiðætlaða brot. Kærða hefur í skýrslutökum hjá lögreglu neitað að veita lögregluaðgang að umbeðnum símaupplýsingum.Tilstuðnings kröfunni er af hálfu lögreglustjóra vísað er til framangreinds,framlagðra gagna og 80., sbr. 83. og 84. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.IIILögreglaer með til rannsóknar ætluð fíkniefnabrot kærðu sem varðað geta við 2., sbr. 5.og 6. gr. laga nr. 65/1974 um meðferð ávana- og fíkniefna. Samkvæmtrannsóknargögnum er uppi grunur um að kærða hafi brotið gegn lögunum. Af hálfukærðu er kröfu lögreglustjóra mótmælt og vísað sérstaklega til þess að hvorkiefnismagn né annað sem fram er komið í málinu bendi til þess að efnið hafiverið ætlað til dreifingar. Samkvæmt 1. mgr. 83. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála er það skilyrði fyrir aðgerðum m.a. samkvæmt 80. gr. lagannaað ástæða sé til að ætla að upplýsingar sem skipt geta miklu fyrir rannsókntiltekins máls fáist með þeim hætti. Fallist er á að fullnægt sé skilyrðum 1.mgr. 83. gr. laganna tímabilið frá 1. maí sl. til dagsins í dag. Er krafalögreglustjóra tekin til greina eins og greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður uppSigríður Elsa Kjartansdóttir dómstjóri.Ú R S K U R Ð A R O R Ð:A hf., B hf., C ehf., D ehf., Eehf. og F ehf., er skylt að veita lögreglustjóranum á Vestfjörðum upplýsingarum úr og í hvaða símanúmer hringt var úr og í símanúmerið [...], svo og önnursímanúmer og símtæki sem kærða, X, kennitala [...], hefur haft í eigu sinni eðaumráðum frá og með 1. maí 2017 til og með 6. júní 2017, og IMEI-númer semframangreind símanúmer hafa notað á sama tímabili, jafnframt sendar ogmótteknar SMS-sendingar, sem og samtöl við talhólf greindra númera, enjafnframt verði upplýst hverjir eru rétthafar allra þeirra númera sem þannigtengdust greindum númerum og símtækjum á sama tíma og um hvaða endurvarpa(BASE-stöðvar) í fjarskiptakerfum fyrirtækjanna símtöl úr og í ofangreind númerog símtæki X sem hún hefur haft í umráðum á sama tíma hafa farið.
Mál nr. 371/2017
Kærumál Rannsókn
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem L var heimiluð rannsókn á efnisinnihaldi tveggja nánar tilgreindra farsíma í eigu X.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 9. júní 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 13. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Vestfjarða 6. júní 2017, þar sem sóknaraðila varheimiluð rannsókn á efnisinnihaldi tveggja nánar tilgreindra farsíma í eiguvarnaraðila. Kæruheimild er í g. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldurúr gildi. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Vestfjarða 6.júní 2017.ILögreglustjórinn á Vestfjörðum hefur með kröfu, sem dagsetter og móttekin í dag, 6. júní, krafist þess að lögreglustjóranum á Vestfjörðumverði með úrskurði veitt heimild til að rannsaka efnisinnihald tveggja farsímaX, kennitala [...], annars vegar Sony síma (munur nr. [...]) og hins vegarSamsung ( munur nr. [...]).Af hálfukærðu er kröfu lögreglustjóra mótmælt.IIÍ kröfu lögreglustjóra kemur fram að kærða X handtekin 30.maí sl. við lögreglustöðina á Ísafirði eftir að lögregla fann við líkamsleit áhenni um eitt gramm af hvítu efni, sem kærða segir vera kókaín. Í kjölfarið varframkvæmd húsleit í herbergi sem hún og unnusti hennar A, hafði afnot af að[...] á [...] og var þar lagt hald á nokkurt magn sterkra fíkniefna. Viðfrekari leit í húsnæðinu að [...] fannst um 20 grömm af hvítu efni, sem kærðasegir vera amfetamín og eign hennar, þá fannst í ruslatunnu fyrir utan húsnæðiðum 70 grömm af maríhúana og um 80 grömm af hvítu efni, sem lögregla ætlar að séamfetamín. Í skýrslutöku hjá lögreglu hefur kærða viðurkennt að eiga hluta afhinum haldlögðu efnum. Um miðnætti daginn eftir var kærða handtekin íbifreiðinni [...] við [...] með um 70 grömm af maríhúana, sem hún framvísaði ogviðurkenndi að eiga. B, húsráðandi að [...], kannaðist, í skýrslutöku hjá lögreglu,ekki við að eiga umrædd efni, heldur taldi þau vera á vegum A og kærðu. Í ljósiofangreinds hefur lögregla rökstuddan grun um að kærða hafi brotið gegnfíkniefnalöggjöfinni og í ljósi þess magns fíkniefna og hvernig búið var um þauer það jafnframt grunur lögreglu að kærða hafi haft efnin til söludreifingar.Í þágu rannsóknar málsins lagði lögregla hald á tvo farsímakærðu og ætla má að þeir kunni að innihalda upplýsingar sem hafa sönnunargildií málinu. Það er því afar brýnt að lögreglu verði fengin heimild tilrannsóknaraðgerðar í samræmi við kröfu í því skyni að afla sönnunargagna um hiðætlaða brot. Kærða hefur í skýrslutökum hjá lögreglu neitað að veitalögreglu aðgang að innihaldi símanna.Um heimild til rannsóknaraðgerðarinnar er vísað til framangreinds,framlagðra gagna og 1. mgr. 70. gr. og 1. mgr. 84. gr. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008.III Samkvæmt því sem að framan hefurverið rakið, og að gögnum málsins virtum, þykir vera fyrir hendi rökstuddurgrunur um að kærða hafi gerst sek um brot gegn lögum nr. 65/1974 um ávana- ogfíkniefni sem sætt getur ákæru, en brot gegn þeim lögum geta varðað fangelsi.Við rannsókn raftækja kunna að finnast gögn sem hafa sönnunargildi um atvik.Þykja því rannsóknarhagsmunir vera hér í húfi. Með lögjöfnun frá 1. mgr. 70.gr. laga nr. 88/2008 og með vísan til 1. mgr. 84. gr. sömu laga og þess sem hérað framan hefur verið rakið er fallist á kröfu lögreglustjóra. Úrskurð þennan kveður uppSigríður Elsa Kjartansdóttir dómstjóri.Ú R S K U R Ð A R O R Ð:Lögreglunni á Vestfjörðum er heimilað að rannsakaefnisinnihald tveggja farsíma kærðu, X, kennitala [...], annars vegar Sony síma(munur nr. [...]) og hins vegar Samsung ( munur nr. [...]).
Mál nr. 368/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. C. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingibjörg Benediktsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 11. júní 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 13.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 9. júní 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 7. júlí2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega aðhinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinuverði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með dómi Héraðsdóms Reykjaness 7. desember2016 var varnaraðili sakfelldur meðal annars fyrir líkamsárás og þjófnað. Brothans voru talin varða við 1. mgr. 217. gr. og 1. mgr. 244. gr. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Var honum gert að sæta fangelsi í 45 daga, enfullnustu refsingarinnar frestað í tvö ár frá uppkvaðningu dómsins að telja ogskyldi hún niður falla héldi varnaraðili almennt skilorð 57. gr. almennrahegningarlaga. Fram er kominn rökstuddur grunur um að varnaraðili hafi meðháttsemi þeirri, sem hann er sakaður um og varðar fangelsisrefsingu, rofið íverulegum atriðum það skilorð sem honum var sett með dóminum. Samkvæmt þessu ogmeð vísan til c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 verður hinn kærðiúrskurður staðfestur. Dómsorð: Hinn kærði úrskurður erstaðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 9. júní 2017. Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að að X, kt. [...], verði gert aðsæta áfram gæsluvarðhaldi, allt til föstudagsins 7. júlí nk. klukkan 16. Ígreinargerð lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu kemur fram að rannsókn sé núað mestu lokið á ætluðu kynferðisbroti kærða, en honum sé gefið að sök að hafaaðfaranótt föstudagsins 5. maí sl. farið óboðinn inn á heimili í [...] og inn íherbergi 12 ára stúlku á heimilinu. Stúlkan hafi vaknað við snertingusakbornings þar sem hann hafi staðið við rúm hennar, en hann muni meðal annarshafa strokið henni um bak, farið inn undir nærbol hennar og farið niður á mjöðmog að rassinum. Hún hafi reynt að færa sig fjær honum og hann þá skriðið upp írúmið til hennar og reynt að strjúka henni meira. Stúlkan hafi þá náð að farainn á baðherbergi og læsa að sér, en kærði hafi þá náð að opna hurðina utanfrá, en stúlkunni tekist að læsa aftur að sér. Kærði hafi svo farið inn íeldhús og síðan út úr húsinu. Tekin hafi verið skýrsla af stúlkunni í Barnahúsi22. maí sl. og hafi hún lýst atvikum á sama hátt og hún hafði áður gert. Aðhennar sögn hafi hún verið hrædd þegar atvikið átti sér stað og hafi hún átterfitt með að tjá sig um atvikið og liðið mjög illa yfir því. Síðar í greinargerð lögreglu segir að fjórumsinnum sömu nótt hafi lögreglu verið tilkynnt um mann sem hafi verið að kíkja áglugga eða reyna að komast inn í hús í [...]. Telji lögregla að um sé að ræðakærða í öllum tilfellum. Þau mál séu einnig til rannsóknar, auk nokkurraannarra sambærilegra mála þar sem rökstuddur grunur leiki á um að kærði eigi íhlut.Við skýrslutöku hjá lögreglu hafi kærðiviðurkennt að hafa farið inn í hús þar sem kona að nafni A, sem hann hefði hittfyrr um kvöldið, hefði staðið við glugga og sent honum koss með vörunum. Hafihann þá farið inn í húsið. Hann hafi kannast við að hafa klappað stúlkunni, en neitaðþví að hafa gert það í kynferðislegum tilgangi. Hann hafi síðan hafa áttað sigá þetta væri ekki áðurnefnd A. Þá hafi kærði ekki kannast við að hafa reynt aðkomast inn á baðherbergi til stúlkunnar. Þegar hann hafi farið út úr húsinuhefði hann tekið með sér flösku af gini. Kærði hafi sagst hafa fengið fyrirboðaeða sýn um að kona í húsinu hefði boðið honum að koma inn og því hefði hannfarið inn í húsið. Í greinargerðinni segir að rannsókn lögregluhafi einnig beinst að eftirtöldum málum og sé það rökstuddur grunur lögreglu aðkærði hafi verið að verki í öllum tilvikum. [...]Hinn 29. mars sl. barst tilkynning lögreglu um að aðili semhefði verið að gægjast á glugga í íbúðarhúsi í [...] hefði komið inn um ólæstarútidyrahurð. Honum hefði verið vísað út en hefði verið með kynferðislegarathugasemdir í garð kvenkyns húsráðanda. Við skýrslutöku hjá lögreglu hafikærði sök. [...]Aðfaranótt 5. maí sl. hafi húsráðandi í íbúðarhúsi í [...] tilkynntum mann sem væri að reyna að komast inn um glugga. Manninum hafi verið lýst semljóshærðum. Við skýrslutöku hjá lögreglu hafi kærði neitað sök. [...]Aðfaranótt 5. maí sl. var tilkynnt um mann sem væri að reynaað opna glugga í íbúðarhúsi í [...]. Við skýrslutöku hjá lögreglu hafi kærði neitaðsök. [...]Hinn 5. maí sl. var tilkynnt um mann sem hefði komið upp aðstúlku fæddri 2001 þegar hún var á leið heim úr [...] í [...]. Maðurinn hefðispurt hana að því hvað hún væri gömul og hvort hún ætti kærasta. Viðskýrslutöku hjá lögreglu hafi kærði neitað sök. [...]Tilkynnt var um mann sem hefði verið að gægjast á glugga á baðherbergiþar sem kona hefði staðið ber að ofan. Hún hafi nú lagt fram kæru vegnablygðunarsemisbrots. Kærði hafi játað að hafa gægst á glugga í húsinu en neitaðað hafa séð að konan hefði verið ber að ofan. Í greinargerð lögreglustjóra segir að meðdómi Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-291/2016 frá 7. desember 2016 hafikærði verið dæmdur í 45 daga fangelsi, skilorðsbundið í tvö ár, m.a. fyrir brotgegn 1. mgr. 217. gr. og 1. mgr. 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.Með brotunum sem reifuð séu hér að framan sé ljóst að kærði hafi rofið skilorðdómsins, en kærði hafi játað að hafa farið óboðinn inn á heimili í [...] líktog að framan greini. Þá sé rökstuddur grunur uppi um að hann hafi gert tilrauntil húsbrots og gerst sekur um blygðunarsemisbrot. Auk þess sé um hrinu brotaað ræða á afar skömmum tíma.Af öllu framangreindu sögðu teljilögreglustjóri að uppfyllt séu skilyrði c-liðar 95. gr. laga um meðferðsakamála, þ.e. að kærði hafi með brotum sínum rofið skilorð dóms frá því ídesember sl., sem og brotið ítrekað af sér undanfarið, m.a. hafi brot hansbeinst gegn börnum og verið af kynferðislegu toga.Sakarefni málanna séu talin varða við 2.mgr. 202. gr., 209. gr., 231. gr. og 244. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940 og 3. mgr. 99. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002. Um heimild tilgæsluvarðhalds sé vísað til a- og c-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008. Meðhliðsjón af framangreindu og gögnum málsins er fallist á það með lögreglustjóraað í lögreglumáli nr. [...] sé kærði undir rökstuddum grun um refsiverðanverknað sem fangelsisrefsing er lögð við, þ.e. að kærði hafi aðfaranóttföstudagsins 5. maí sl. gerst sekur um húsbrot að [...] í [...] og í samaskipti gerst sekur um kynferðislega áreitni og þjófnað. Auk þess leikurrökstuddur grunur á um að kærði hafi í lok mars sl. gerst sekur um húsbrot ogað morgni 4. maí sl. gerst sekur um blygðunarsemisbrot.Samkvæmt framangreindu er uppi rökstuddurgrunur um að kærði hafi í verulegum atriðum rofið skilorð dóms sem hann hlaut7. desember 2016. Með þeim dómi var kærða gert að sæta fangelsi í 45 daga fyrirlíkamsárás, þjófnað, ölvunarakstur, akstur án ökuréttinda og akstur undiráhrifum fíkniefna, en fullnustu refsingarinnar var frestað í tvö ár héldiákærði almennt skilorð 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Samkvæmtframangreindu er þannig fullnægt skilyrðum c-liðar 1. mgr. 95. gr. til að takamegi til greina kröfu lögreglustjóra eins og hún er fram sett og nánar greinirí úrskurðarorði.Ragnheiður Bragadóttir héraðsdómari kveðurupp dóm þennan. Ú r s k u r ð a r or ð: Kærði, X,sæti gæsluvarðhaldi áfram, allt til föstudagsins 7. júlí nk. klukkan 16.
Mál nr. 359/2017
Kærumál Kæra Frávísun frá Hæstarétti
Þar sem kæra X til Hæstaréttar uppfyllti ekki skilyrði 2. mgr. 193. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála var málinu vísað frá réttinum.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma Benedikt Bogason hæstaréttardómari og Ingibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settirhæstaréttardómarar. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 23. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 8.júní 2017. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Suðurlands 23. maí 2017 þar sem hafnaðvar kröfu varnaraðila um að honum yrðu afhentar dagbókarfærslur og endurrit afskýrslutökum hjá lögreglu. Kæruheimild er í c. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi og sóknaraðila gert að afhenda umbeðin gögn. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Samkvæmt 2. mgr. 193. gr. laga nr. 88/2008 skal ískriflegri kæru til héraðsdómara greint frá því hvaða úrskurður sé kærður,kröfu um breytingu á honum og ástæður sem kæran er reist á. Í kæru varnaraðila erí engu vikið að þeim ástæðum sem kæran er reist á. Samkvæmt þessu eru slíkirannmarkar á kærunni að vísa verður málinu sjálfkrafa frá Hæstarétti. Dómsorð:Máli þessuer vísað frá Hæstarétti.ÚrskurðurHéraðsdóms Suðurlands 27. maí 2017. Mál þetta sem þingfest var fimmtudaginn 2. febrúar sl., erhöfðað með ákæru lögreglustjórans á Suðurlandi þann 12. desember 2016, á hendurX, kt. [...], til heimilis að [...], „ I.fyrir þjófnaðmeð því að hafa,laugardaginn 4. október 2014 á landi í vegkanti [...] við [...], stolið tíubráðabirgða-girðingarstaurum og þar til gerðum rafmagnsgirðingarþræði aðóþekktu verðmæti sem ákærði hafði á brott með sér. Telst brot ákærða varðavið 1. mgr. 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.033-2014-5485II.fyrir þjófnaðmeð því að hafa einhverntímann á tímabilinu frá því á vormánuðum 2014 og fram til 10. október 2014stolið úr sumarhúsi [...] einum þriggja sæta sófa, einum tveggja sæta sófa ogtveimur stólum, allt að óþekktu verðmæti sem ákærði kom fyrir í veiðihúsi á [...].Telst brot ákærða varðavið 1. mgr. 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.033-2014-5587III.fyrir líkamsárásmeð því að hafa, að kvöldimánudagsins 19. september 2016 á [...], veist að A, kt. X, tekið í hægri höndhennar og snúið upp á hana. Telstbrot ákærða varða við 1. mgr. 217. gr.almennra hegningarlaga nr. 19,1940.318-2016-10793IV.fyrir brot á vegalögummeð því að hafa átímabilinu frá kvöldi þriðjudagsins 11. október fram undir hádegi miðvikudaginn12. október 2016 komið fyrir stórgrýti á vegi er liggur frá [...] þannig aðvegurinn lokaðist og öryggi umferðar um veginn var raskað. Telst brot ákærða varðavið 1. mgr. 47. gr. vegalaga nr. 80, 2007 sbr. 1. mgr. 59. gr. nefndravegalaga.318-2016-11602Þess er krafist að ákærðiverði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.“Þá er í ákæru, sem ogframhaldsákæru, upp teknar einkaréttarkröfur brotaþola, sem ekki þykir þörf áað rekja sérstaklega í þessum þætti málsins. Við fyrirtöku málsins þann 9. marssl., kom fram að ákærði teldi sig ekki hafa fengið öll gögn málsins og krafðisthans þess að ákæruvaldinu yrði veittur frekari frestur til að leggja fram gögnmálsins. Krafðist ákærði þá úrskurðar um að honum yrðu afhent umbeðin gögn.Framangreind krafa ákærða var tekin til úrskurðar að loknum munnlegummálflutningi þann þann 26. apríl sl. Varðar þessi hluti málsins kröfu ákærða umafhendingu gagna. Við munnlegan málflutningkom fram að þau gögn sem ákærði krefst afhendingar á eru annars vegar allardagbókarfærslur lögreglu er varða ákæruefnið og hins vegar endurrit af skýrslumþeim sem teknar voru af ákærða við rannsókn sakarefnisins. Sækjandi hafnarkröfu ákærða og vísar til þess að öll þau gögn sem hafa sönnunargildi í málinuhafi þegar verið lögð fram og ákærði fengið afrit þeirra. Þá sé ákærða heimiltað hlusta á hljóðritun skýrslna á lögreglustöð. Viðþingfestingu máls þessa voru ákærða afhent afrit þeirra gagna sem ákæruvaldiðbyggir málatilbúnað sinn á, þar á meðal frumskýrsla lögreglu þar sem fram kemurhvert tilefni rannsóknar var, sem og samantekt úr skýrslum þeim sem lögreglatók af ákærða og vitnum. Aðmati dómsins verður ekki séð hverju gögn þau sem ákærði krefst afhendingar á,eiga að bæta við gögn þau sem ákæruvaldið byggir málatilbúnað sinn á og lögðhafa verið fram í málinu. Þá verður ekki litið fram hjá því að ákærða erheimilt að hlusta á hljóðritanir þeirra skýrslna er teknar voru hjá lögregluvið rannsókn málsins. Að framansögðu virtu og með vísan til XVI. kafla laga nr.88/2008 um meðferð sakamál, sér í lagi 3. mgr. 110. gr. laganna verður kröfuákærða um afhendingu gagna hafnað. SigurðurG. Gíslason héraðsdómar kvað upp þennan úrskurð.Úrskurðarorð: Hafnaðer kröfu ákærða um afhendingu dagbókarfærslna og endurrita af skýrslutökum hjálögreglu.
Mál nr. 358/2017
Kærumál Brotaþoli Einkaréttarkrafa Frávísun frá héraðsdómi
Einkaréttarkröfu A var vísað frá héraðsdómi þar sem hún uppfyllti ekki skilyrði 1. mgr. 173. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma Benedikt Bogason hæstaréttardómari og Ingibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settirhæstaréttardómarar. Brotaþoli, A, skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 24. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 8.júní 2017. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Suðurlands 23. maí 2017 þar sem vísaðvar frá dómi framhaldsákæru sóknaraðila og einkaréttarkröfu brotaþola í máli sóknaraðilagegn varnaraðila. Kæruheimild er í u. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Af hálfu A er þess krafist að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi. Þá krefst hún ,,þóknunar vegna kærumáls þessa úrríkissjóði.“ Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Sóknaraðili hefur ekki látið málið til sín taka. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur á þann veg sem í dómsorði greinir. Kærumálskostnaður verður ekki dæmdur, sbr. 3. mgr.220. gr. laga nr. 88/2008. Dómsorð:EinkaréttarkröfuA er vísað frá héraðsdómi. Úrskurður Héraðsdóms Suðurlands 23. maí 2017.Málþetta sem þingfest var fimmtudaginn 2. febrúar sl., er höfðað með ákærulögreglustjórans á Suðurlandi þann 12. desember 2016, á hendur X, kt. [...],til heimilis að [...],„ [...]III.fyrir líkamsárásmeð því að hafa, að kvöldimánudagsins 19. september 2016 á [...], veist að A, kt. [...], tekið í hægri höndhennar og snúið upp á hana. Telst brot ákærða varða við 1. mgr. 217. gr. almennra hegningarlaga nr. 19,1940.318-2016-10793[...]“Íframhaldsákæru dags. 30. janúar sl., er tekinn upp svohljóðandieinkaréttarkrafa:„Vegna ákæruliðarIII. [sic] gerir Jónína Guðmundsdóttir hdl. kröfu fyrir hönd A, kt. [...]þess efnis að ákærða verði gert að greiða A bætur að fjárhæð kr. 800.000,- meðvöxtum skv. 1. mgr. 8. gr. laga nr. 38, 2001 um vexti og verðtryggingu frá 19.september 2016 til þess dags er mánuður er liðinn frá birtingu bótakröfu en meðdráttarvöxtum, skv. 1. mgr. 6. gr., sbr. 9. gr. sömu laga, frá þeim degi tilgreiðsludags, auk málskostnaðar vegna lögmannsaðstoðar að skaðlausu samkvæmtmálskostnaðarreikningi sem lagður verður fram á síðari stigum málsins eðasamkvæmt mati dómsins.“ Ákærðihefur neitað sök í málinu og hafnað framkomnum bótakröfum. Þá hefur ákærðimótmælt því að framangreind einkaréttarkrafa komist að í málinu. Við fyrirtökumálsins þann 26. apríl sl., var aðilum gefinn kostur á tjá sig um hvort þeirannmarkar væru á framangreindri einkaréttarkröfu sem valdið gætu því að vísabæri henni frá dómi, sbr. 1. mgr. 159. gr. og 3. mgr. 174. gr. laga nr.88/2008. Varðar þessi þáttur málsins framhaldsákæru lögreglustjórans áSuðurlandi, dags. 30. janúar 2017, og einkaréttarkröfu Jónínu Guðmundsdótturhdl., f.h. A. Samkvæmtgögnum málsins var brotaþola tilnefndur réttargæslumaður þann 21. september2016, þar sem hún hafði þá farið fram á að ákærði sætti nálgunarbanni. Var þaðJónína Guðmundsdóttur hdl., sem er lögmaður bótakrefjanda í máli þessu, semtilnefnd var. Við skýrslutökur af brotaþola þann 20. september 2016, varbrotaþola bent á varðandi bótakröfu að ákveðin hyggindi væru í því að njótaaðstoðar lögmanns, en við skýrslutökuna kom fram áðurnefnd krafa brotaþola umað ákærða yrði gert að sæta nálgunarbanni. Ekki var þó bótakrefjanda setturtilgreindur frestur til að koma bótakröfu að í málinu. Líktog að framan greinir mun hið meinta brot hafa verið framið 19. september sl.,og samkvæmt gögnum málsins voru skýrslur teknar af brotaþola dagana 20. og 21.september sl. Þá var ákæra gefin út 12. desember 2016. Meðal gagna málsinsliggur greinargerð bótakrefjanda, þar sem krafa hans kemur og fram, og erskjalið dags. 23. janúar 2017. Framhaldsákæra, þar sem einkaréttarkrafa bótakrefjandavar upp tekin var gefin út 30. janúar 2017. Loks var málið þingfest þann 2.febrúar sl. Framangreindri greinargerð bótakrefjanda fylgdu engin gögn, en íhenni er vísað til lögregluskýrslna, læknisvottorða og annarra gagna sem liggjafyrir í málinu. Við fyrirtöku málsins þann 9. mars sl., var lagt framlæknisvottorð dags. 15. febrúar 2017, kröfunni til stuðnings. Rétt er að getaþess að á meðal rannsóknargagna lögreglu er áverkavottorð dagsett 3. nóvember2016.Samkvæmt1. mgr. 173. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála skal einkaréttarkröfubrotaþola í sakamáli komið á framfæri við lögreglu á meðan á rannsókn þessstendur eða við ákæranda áður en ákæra er gefin úr. Heimilt er og að koma kröfuá framfæri við ákæranda eftir útgáfu ákæru ef fullnægt er skilyrðum 1. mgr.153. gr. til útgáfu framhaldsákæru eða ákærði samþykkir að hún komist að ímálinu, enda sé að öðru leyti fullnægt skilyrðum til að hafa slíka kröfu uppi ímálinu. Skilyrðin sem fram komi í síðastgreindu ákvæði eru það að leiðrétta þurfiaugljósar villur eða ef upplýsingar sem ekki lágu fyrir þegar ákæra var gefinúr, gefa tilefni til. Líkt og að framan greinir fylgdi greinargerðbótakrefjanda engin gögn og ekki verður séð að bótakrefjandi byggi að öðruleyti á upplýsingum sem ekki lágu fyrir þegar ákæra var gefin út. Að þessuvirtu og með vísan til dóms Hæstaréttar frá 30. október 2014 í máli réttarinsnr. 757/2013, voru ekki skilyrði til útgáfu framhaldsákæru í málinu. Þá liggurfyrir að ákærði hefur ekki samþykkt að framhaldsákæra lögreglustjóra komist aðí málinu og ekki heldur einkaéttarkrafa bótakrefjanda. Verður því að vísa frádómi framhaldsákæru lögreglustjóra sem og einkaréttarkröfunni. SigurðurG. Gíslason héraðsdómari kvað upp þennan úrskurð. Úrskurðarorð:Vísaðer frá dómi framhaldsákæru Lögreglustjórans á Suðurlandi, dags. 30. janúar2017, sem og einkaréttarkröfu Jónínu Guðmundsdóttur hdl., fyrir hönd A.
Mál nr. 336/2017
Kærumál Hæfi dómara Vanhæfi
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem kveðið var á um að allir dómarar við þann dómstól vikju sæti vegna vanhæfis í máli AÞG o.fl. gegn AML o.fl. sökum þess að einn af aðilunum væri bróðir setts héraðsdómara sem þar starfaði. Í dómi Hæstaréttar kom fram að héraðsdómari yrði aldrei vanæfur til að fara með mál af þeirri ástæðu einni að annan dómara við sama dómstól brysti til þess hæfi samkvæmt d. lið 5. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Af rökstuðningi fyrir niðurstöðu hins kærða úrskurðar yrði ekkert ráðið um að aðrir dómarar við dómstólinn en systir aðilans stæðu í einhverjum þeim tengslum við hann að valdið gæti vanhæfi þeirra, en þessi aðstaða ein og sér gæti ekki orðið til þess að með réttu mætti draga í efa óhlutdrægni þeirra í málinu samkvæmt g. lið lagagreinarinnar. Var hinn kærði úrskurður því felldur úr gildi.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir ÞorgeirÖrlygsson, Markús Sigurbjörnsson og Viðar Már Matthíasson.Sóknaraðilar skutu málinu til Hæstaréttar með kæru 23.maí 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 31. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjavíkur 2. febrúar 2017, þar sem kveðið var á um að allirdómarar við þann dómstól vikju sæti í máli sóknaraðila gegn varnaraðilum, ensamkvæmt kæru mun sóknaraðilum fyrst hafa orðið kunnugt um úrskurðinn 22. maí2017. Kæruheimild er í a. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferðeinkamála. Sóknaraðilar krefjast þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úrgildi og lagt fyrir dómstjóra „að úthluta málinu til reglulegs dómara viðdóminn til frekari meðferðar“. Þá krefjast þeir kærumálskostnaðar.Varnaraðilar hafa ekki látið málið til sín taka fyrirHæstarétti.Með hinum kærðaúrskurði, sem starfandi dómstjóri við Héraðsdóm Reykjavíkur kvað upp ágrundvelli heimildar í 1. málslið 1. mgr. 19. gr. laga nr. 15/1998 um dómstóla,var sem fyrr segir kveðið á um að í málinu vikju allir dómarar við þann dómstólsæti vegna vanhæfis, þar sem einn af aðilunum, varnaraðilinn Ari MárLúðvíksson, væri bróðir Ingiríðar Lúðvíksdóttur setts héraðsdómara, sem þarstarfar. Samkvæmt úrskurðinum leiddi þetta vanhæfi af ákvæði g. liðar 5. gr.laga nr. 91/1991.Í 1. mgr. 24. gr. laga nr. 15/1998 er mælt svo fyrirað héraðsdómari sé sjálfstæður í dómstörfum og leysi þau af hendi á eiginábyrgð. Skuli hann fara eingöngu eftir lögum við úrlausn máls og aldrei lútaþar boðvaldi annarra. Vegna þessa verður héraðsdómari aldrei vanhæfur til aðfara með mál af þeirri ástæðu einni að annan dómara við sama dómstól bresti tilþess hæfi samkvæmt d. lið 5. gr. laga nr. 91/1991. Af rökstuðningi fyrirniðurstöðu hins kærða úrskurðar verður ekkert ráðið um að aðrir dómarar viðHéraðsdóm Reykjavíkur en systir varnaraðilans standi í einhverjum þeim tengslumvið hann að valdið gæti vanhæfi þeirra, en þessi aðstaða ein og sér getur ekkiorðið til þess að með réttu megi draga í efa óhlutdrægni þeirra í málinusamkvæmt g. lið áðurnefndrar lagagreinar. Hinn kærði úrskurður verður þvífelldur úr gildi.Í ljósi þess að ekki verður ráðið af gögnum málsins aðvarnaraðilar hafi átt á nokkurn hátt frumkvæði að ákvörðuninni, sem hinn kærðiúrskurður snýr að, og þeir hafa ekki tekið til varna hér fyrir dómi verða þeirekki dæmdir til að greiða sóknaraðilum kærumálskostnað.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður erfelldur úr gildi.Kærumálskostnaður fellurniður.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 2. febrúar 2017. Málþetta, sem þingfest var 30. júní 2016, af Halli Kristvinssyni, VilhjálmiGuðmunds­syni, Páli Guðmundssyni, RagnheiðiÞórunni Guðmundsdóttur og Andra Þór Guðmundssyni, á hendur Þreki ehf., Reykjavíkurborg,Úti og inni sf., Ara Má Lúðvíkssyni og Baldri Ó. Svavars­syni. Greinargerð stefndu var lögð fram á reglulegudómþingi 12. janúar sl., og fór málið þá til dóm­stjóra til úthlutunar. Dómkröfurstefnenda eru að viðurkennt verði með dómi að viðbygging við íþrótta­mið­stöð­inaAusturbergi 3, Reykjavík, sem hýsa á líkamsræktarstöð í eigu stefnda Þreks ehf.og breyt­ingar stefndu Reykjavíkurborgar á íþróttamiðstöðinni í tengslum viðgerð við­bygg­ingar­innar, fari í bága við höfundarrétt Guðmundar ÞórsPálsonar, hönnuðar íþrótta­mið­stöðv­ar­innar.Þá krefst stefn­andi þess einnig að viðurkennt verði með dómi aðframlagning stefndu, Ara Más, Baldurs og Úti og inni sf., á uppdráttum tilbyggingaryfirvalda af viðbyggingu við íþrótta­mið­stöðina Austur­bergi 3,Reykjavík, feli í sér hlutdeild í höfundarréttarbrotum stefndu, Þreks hf. ogReykja­víkur­borgar, og fari þannig í bága við höfundarrétt Guðmundar ÞórsPálssonar, hönnuðar íþrótta­mið­stöðv­arinnar. Þákrefjast stefnendur þess að viðurkennt verði með dómi að gerð og framlagningstefndu, Ara Más, Baldurs og Úti og inni sf., á ýmsum uppdráttum tilbyggingaryfirvalda, sem sýna hönnun Guðmundar Þórs Pálssonar áíþróttamiðstöðinni Austurbergi 3, Reykjavík, ásamt þeirra eigin hönnun, semunnin hafi verið ofan í eða sem viðbót við uppdrætti Guðmundar Þórs, án til­vís­unartil hans sem hönnuðar, fari í bága við höfundarrétt Guðmundar Þórs. Einnig krefjast stefn­endur málskostnaðar úrhendi stefndu. Einnstefndu, Ari Már Lúðvíksson, er bróðir Ingiríðar Lúðvíksdóttur, settshéraðsdómara við Héraðsdóm Reykjavíkur.Í ljósi þeirra tengsla og með vísan til g-liðar 5. gr. laga nr. 91/1991,um meðferð einkamála, þykir rétt að allir dómarar við Héraðsdóm Reykjavíkurvíki sæti í þessu máli. Hervör Þorvaldsdóttirvaradómstjóri kvað upp úrskurð þennan, sbr. 1. mgr. 19. gr. laga nr. 15/1998,um dómstóla, en dómstjóri er í námsleyfi.Ú R S K U R Ð A R O R Ð:Allir dómarar viðHéraðsdóm Reykjavíkur víkja sæti í máli þessu.
Mál nr. 331/2017
Kærumál Kæra Frávísun frá Hæstarétti
Héraðsdómur vísaði máli ákæruvaldsins á hendur X frá dómi sökum þess að ekki hefðu verið skilyrði fyrir endurupptöku málsins eftir að lögregla hafði áður tilkynnt X um að rannsókn þess hefði verið hætt. Í sama þinghaldi lýsti fulltrúi ákæruvaldsins því yfir að úrskurður héraðsdóms „verði kærður til Hæstaréttar“. Taldi Hæstiréttur að sú yfirlýsing hefði ekki falið í sér kæru heldur aðeins fyrirætlun um hana. Þar sem kæra hafði ekki borist héraðsdómi innan kærufrests var málinu vísað frá Hæstarétti.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Mál þetta barst réttinum 26. maí2017 ásamt gögnum þess. Málið lýtur að úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur 24. maí2017 þar sem máli sóknaraðila á hendur varnaraðila var vísað frá dómi. Umkæruheimild vísar sóknaraðili til t. liðar 1. mgr. 192. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála. Sóknaraðilikrefst þess að úrskurðurinn verði felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm aðtaka málið til efnismeðferðar.Varnaraðili krefst staðfestingar úrskurðarinsog kærumálskostnaðar.Samkvæmt endurriti úr þingbókhéraðsdóms var því lýst yfir af hálfu sóknaraðila í kjölfar uppkvaðningarúrskurðarins að hann „verði“ kærður til Hæstaréttar í því skyni að fáúrskurðinn felldan úr gildi þannig að málið hljóti efnismeðferð.Samkvæmt 2. mgr. 193. gr. laganr. 88/2008 skal maður sem vill kæra úrskurð lýsa því yfir innan þriggjasólahringa frá því hann fékk vitneskju um úrskurðinn. Ef kæru er lýst yfir ádómþingi má kærandi láta við það sitja að bókað verði um hana í þingbók, þar ámeðal í hvaða skyni kært er. Fyrrgreind yfirlýsing sóknaraðila fól ekki í sérkæru heldur aðeins fyrirætlan um hana. Þar sem kæra barst ekki héraðsdómi innankærufrests verður málinu vísað frá Hæstarétti.Kærumálskostnaður verður ekkidæmdur.Dómsorð:Máli þessu er vísað fráHæstarétti.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 24.maí 2017.Málið er höfðað með ákæru lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu, dagsettri 7. mars 2017, á hendur:,,X kt. [...], [...],fyrir líkamsárás,með því að hafa aðfaranótt miðvikudagsins 13. maí 2015, ráðist með ofbeldi á A,þáverandi sambýliskonu sína, á heimili þeirra að [...] á [...], ýtt höfðihennar á hurðarkarm, rifið í hár hennar og dregið hana á hárinu inn áskrifstofu þar sem hann sagði henni að setjast í stól, ýtt stólnum þannig að Aféll á gólfið, hrækt ítrekað í andlit hennar, slegið hana í andlit, tekið umeyru hennar og lamið höfði hennar ítrekað í stólbakið, potað fingrum fast íbringu og háls hennar, allt með þeim afleiðingum að A hlaut eymsli víða íhársverði, eymsli aftan á hálsi beggja vegna, fimm litla marbletti hægra meginofarlega á hálsi og tvo marbletti vinstra megin á hálsi sem voru 1-1,5 cm íþvermál, mar á hægri eyrnasnepli og blæðingu í vinstri hljóðhimnu, grunna rispuá vinstra kinnbeini og mar þar í kring, marbletti á handleggi, eymsli íbrjóstkassa og um bæði herðablöð, mar yfir brún vinstra herðablaðs, rispuaftanvert yfir spjaldbein, rispu og mar hliðlægt á hægri mjöðm og eymsli þarvið.Telst brot þetta varða við 1. mgr. 217. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940, sbr. 10. gr. laganr. 20/1981.Þess er krafist að ákærði verði dæmdur tilrefsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.Einkaréttarkrafa:Þá gerir Ingibjörg Ólöf Vilhjálmsdóttir,hdl., fyrir hönd A, [...], kröfu um að ákærði verði dæmdur til að greiðabrotaþola skaða- og miskabætur að fjárhæð krónur 2.500.000,- ásamt vöxtum skv.8. gr. laga um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001, frá 13.05.2015 þar tilmánuður er liðinn frá því að ákærða var kynnt bótakrafa þessi, en dráttarvaxtaskv. 1. mgr. 6. gr. vaxtalaga frá þeim degi til greiðsludags, sbr. 9. gr. sömulaga.“Málið var þingfest 23. mars 2017 en viðfyrirtöku 10. f.m. krafðist verjandi ákærða frávísunar málsins og að allursakarkostnaður, þar með talin málsvarnarlaun að mati dómsins, yrðu lögð áríkissjóð. Vísaði verjandinn til þess að ákærði hefði fengið bréf umniðurfellingu málsins, sbr. 4. mgr. 52 gr. sakamálalaga nr. 88/2008, og taldi verjandinnengin ný gögn hafa komið fram í málinu sem heimiluðu endurupptöku þess. Ákæruvaldið andmælti frávísunarkröfunni ogkrefst efnismeðferðar málsins. Taldi ákæruvaldið ný gögn hafa komið fram semheimiluðu að taka málið upp og var í því sambandi vísað til 3. mgr. 57. gr.sakamálalaga. NiðurstaðaÍ bréf lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu, dagsettu 30. júní 2015, var ákærða tilkynnt að með vísantil 4. mgr. 52. gr. sakamálalaga væri rannsókn máls þessa hætt. Með bréfi lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinutil ákærða, dagsett 17. september 2015, var honum tilkynnt að lögreglan áhöfuðborgarsvæðinu hefði tekið upp rannsókn málsins „þar sem ný sakargögn hafikomið fram“. Verjandi ákærða óskaði hinn 23. september2015 eftir afriti hinna nýju sakarganga sem vísað er til í ofangreindu bréfilögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu, dagsettu 17. september 2015. Lögreglan á höfuðborgarsvæðinu sendiverjandanum bréf, dagsett 2. október 2015, þar sem fram kemur að hin nýju gögnséu eftirfarandi: „Samantekt úr skýrslu A 22.07.2015.“ Í 3. mgr. 57. gr. sakamála segir að hafirannsókn á hendur sakborningi verið hætt vegna þess að sakargögn hafi ekki þóttnægjanleg til ákæru eigi ekki að taka rannsókn upp á ný gegn honum nema nýsakargögn séu fram komin eða líklegt sé að þau komi fram. Þau sakargögn semlögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu vísaði til í gögnum sem rakin voru aðofan til að styðja upptöku málsins eru frá 22. júlí 2015 og lágu því fyrir ertilkynning barst ákærða um að rannsókn málsins væri hætt. Það hafa því hvorkikomið fram ný gögn sem geta verið grundvöllur endurupptöku málsins né hefurverið sýnt fram á það að sennilegt sé að þau komi fram, sbr. 3. mgr. 57. gr.sakamálalaga. Samkvæmt þessu voru ekki fyrir hendi lagaskilyrði til að takarannsókn málsins upp og ber að vísa málinu frá dómi og dæma ríkissjóð til aðgreiða 501.270 króna málsvarnarlaun Agnars Þórs Guðmundssonarhéraðsdómslögmanns, skipaðs verjanda ákærða. Sonja Berndsen héraðsdómslögmaður var skipuðréttargæslumaður A og skal ríkissjóður greiða 501.270 króna réttargæsluþóknunhennar. Tekið hefur verið tillit til virðisaukaskatts við ákvörðun þóknunarlögmanna. Eftir þessum úrslitum málsins verður ekkidómur lagður á kröfu um útlagðan kostnað A. Guðjón St. Marteinsson héraðsdómari kveðurupp úrskurðinn.Úrskurðarorð:Máli nr. S-162/2017, ákæruvaldið gegn X ervísað frá dómi. Ríkissjóður greiði 501.270 króna málsvarnarlaun Agnars Þórs Guðmundssonar héraðsdómslögmanns og501.270 króna réttargæsluþóknun Sonju Berndsen héraðsdómslögmanns.
Mál nr. 285/2017
Kærumál Meðdómsmaður Hæfi dómara
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem því var hafnað að E yrði gert að víkja sæti sem meðdómsmaður í máli sem höfðað var til ógildingar á úrskurði mannanafnanefndar og viðurkenningar á rétti ónefndrar dóttur M og K til að bera tiltekið nafn. Í úrskurði sínum hafði nefndin byggt á því að ritháttur nafnsins væri hvorki í samræmi við ritreglur íslensks máls né uppfyllti hann hefðarskilyrði vinnulagsreglna nefndarinnar. Í dómi Hæstaréttar kom fram að E hefði tjáð sig opinberlega um ýmis ákvæði laga nr. 45/1996 um mannanöfn og meðal annars skilað athugasemdum við drög að lagafrumvarpi þar sem gert væri ráð fyrir afnámi laga nr. 45/1996. Í þeim athugasemdum hefði E bent á að viðmiðin í vinnulagsreglum mannanafnanefndar væru umdeilanleg og án beinnar lagastoðar, og að hin nýju frumvarpsdrög væru veruleg réttarbót sem afnæmu þá mismunun sem fælist í gildandi lögum og væri í raun mannréttindabrot. Þar sem hinn umþrætti úrskurður væri meðal annars reistur á umræddum vinnulagsreglum og krafa varnaraðila á því reist að skýra beri lög um mannanöfn í samræmi við mannréttindasáttmála Evrópu, hefði E með ummælum sínum tjáð sig um atriði sem ágreiningur í málinu lyti að á þann hátt að draga mætti óhlutdrægni hans með réttu í efa. Var honum því gert að víkja sæti í málinu.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir EiríkurTómasson og Karl Axelsson og Ingibjörg Benediktsdóttir setturhæstaréttardómari.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 8. maí 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 22. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 2. maí 2017, þar sem hafnað var kröfusóknaraðila um að meðdómsmaðurinn Eiríkur Rögnvaldsson viki sæti í málivarnaraðila á hendur sóknaraðila. Kæruheimild er í a. lið 1. mgr. 143. gr. laganr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess að fyrrgreind krafaverði tekin til greina. Þá krefst hannmálskostnaðar í héraði og kærumálskostnaðar. Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar og kærumálskostnaðar.Með úrskurði mannanafnanefndaruppkveðnum [...] í máli nr. [...] var hafnaðbeiðni K og M vegna ónefndrar dóttur þeirra um að hún megi bera nafnið [...]. Íkjölfarið var mál þetta höfðað 19. september 2016 til ógildingar á úrskurðinumog viðurkenningar á rétti stúlkunnar til að bera áðurgreint nafn. Málið varþingfest 20. sama mánaðar og átti aðalmeðferð í því að hefjast 28. apríl 2017.Í þinghaldi þann dag krafðist sóknaraðili þess að meðdómsmanninum EiríkiRögnvaldssyni prófessor yrði gert að víkja sæti. Þeirri kröfu hafnaði dómurinnmeð hinum kærða úrskurði.Sóknaraðili reisir kröfu sína á því að áðurnefndurmeðdómsmaður sé vanhæfur til meðferðar málsins, en í því reyni á allmörg atriðivið skýringu á lögum nr. 45/1996 um mannanöfn, sem aðila greini á um.Meðdómsmaðurinn hafi tjáð sig opinberlega um ýmis ákvæði og skýringu á lögunum,meðal annars í athugasemdum sínum við drög að frumvarpi til laga þar sem gertvar ráð fyrir afnámi laga nr. 45/1996.Í úrskurði mannanafnanefndar kemur fram aðtil að unnt sé að samþykkja eiginnafn þurfi öllum skilyrðum 1. mgr. 5. gr. laganr. 45/1996 að vera fullnægt. Í málinu reyni á það skilyrði ákvæðisins að nafnskuli ritað í samræmi við almennar ritreglur íslensks máls. Ritháttur nafnsins [...]sé ekki í samræmi við þær reglur þar sem bókstafurinn [...] sé ekki notaður ííslenskri stafsetningu. Á þennan rithátt nafnsins sé því aðeins hægt að fallast„ef hann telst hefðaður samkvæmt lögum um mannanöfn.“ Við mat á því hvort hefðhafi komist á um notkun á nafninu hafi nefndin stuðst við vinnulagsreglur, semhún hafi sett sér 19. janúar 2015 og byggðar séu á athugasemdum með frumvarpi til laga um mannanöfn og eldrivinnulagsreglum. Þar sem nafnið fullnægði ekki skilyrðum gildandi vinnulagsreglnahafnaði nefndin beiðninni.Í framangreindum athugasemdummeðdómsmannsins sagði meðal annars: „Við beitingu hefðarákvæðisins hefurmannanafnanefnd komið sér upp ákveðnum vinnulagsreglum ... En viðmiðin í þessumreglum eru umdeilanleg og eiga sér ekki beina stoð í lögum“. Þá sagði íniðurstöðukafla athugasemdanna: „Hin nýju frumvarpsdrög eru veruleg réttarbótog afnema þá mismunun sem felst í gildandi lögum og er í raunmannréttindabrot.“ Krafa varnaraðila er meðal annars reist áþví að skýra beri lög um mannanöfn í samræmi við mannréttindasáttmála Evrópu.Þá eru forsendur úrskurðar mannanafnanefndar meðal annars reistar á þeim vinnulagsreglum,sem meðdómsmaðurinn hefur talið samkvæmt framansögðu að eigi sér ekki beinastoð í lögum. Með áður tilvitnuðum ummælumhefur meðdómsmaðurinn tjáð sig um atriði, sem ágreiningur í málinu lýtur að, áþann hátt að draga má óhlutdrægni hans með réttu í efa, sbr. g. lið 1. mgr. 5.gr. laga nr. 91/1991. Ber honum því að víkja sæti í málinu. Rétt er að kærumálskostnaður falli niður.Dómsorð: Meðdómsmaðurinn Eiríkur Rögnvaldssonskal víkja sæti í máli þessu. Kærumálskostnaður fellur niður. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 2.maí 2017. Mál þetta höfðuðu M og K, bæðitil heimilis að [...], f.h. óskírðrar dóttur sinnar, fæddrar [...], með stefnubirtri 19. september 2016 á hendur íslenska ríkinu. Málið er höfðað til ógildingar á úrskurði Mannanafnanefndarog til viðurkenningar á rétti stefnanda til að bera nafnið [...]. Dómari málsins taldi að þörfværi sérkunnáttu í dómi til að leysa úr málsástæðum aðila, svo og að sakarefniðværi mikilvægt frá almennu sjónarmiði.Samþykkti dómstjóri að meðdómendur tækju sæti í dóminum. Tilnefndidómstjóri Hólmfríði Grímsdóttur héraðsdómara, en dómsformaður kvaddi prófessorEirík Rögnvaldsson til setu í dóminum. Stefndi krafðist þess aðmeðdómandinn Eiríkur Rögnvaldsson viki sæti. Stefnandi mótmælti þessari kröfustefnda. Stefndi byggir á því að g-liður5. gr. laga nr. 91/1991 eigi við um sérstakt hæfi meðdómandans. Fyrir hendi séu atvik sem réttlæti það aðóhlutdrægni hans verði dregin í efa. Hefurstefndi lagt fram frásagnir af ummælum meðdómandans og afrit greinar sem hannritaði og birti í tímariti. Ummælin sem vísað er til lýsaþeirri skoðun meðdómandans að fólk ætti að hafa sjálfdæmi um nöfn sín. Þá koma fram fleiri atriði eins og að rökstandi ekki til þess að hafa skörp skil á milli karlmannsnafna ogkvenmannsnafna. Þá segir að ákvæði lagaum ættarnöfn standist ekki jafnréttishugmyndir nútímans. Gefur hann í skyn að mismunun sú sem felist ílögunum brjóti gegn 65. gr. stjórnarskrárinnar.Þá er lýst þeirri skoðun að þótt mönnum og konum sem flytja til landsinsog verða íslenskir ríkisborgarar, sé ekki gert að breyta nafni sínu, sé ekkiunnt að skíra börn hér á landi í höfuð þeirra, eins og alsiða sé. Þetta geti valdið miklum sárindum og hugarangri. Í lok greinarinnar segir að hin nýjufrumvarpsdrög séu veruleg réttarbót og þau afnemi þá mismunun sem felist ígildandi lögum og sé í raun mannréttindabrot. Þessi ummæli telur stefndi sýnaað ekki sé fullvíst að meðdómandinn geti litið óhlutdrægt á málavöxtu í þessumáli. Stefnandi mótmælir kröfustefnda. Telur hann að allt sem haft hafi verið eftir meðdómandanum vitni umskoðanir hans á því hvernig lögum ætti að haga, en ekki hvernig eigi að dæmaeftir gildandi lögum. Mannanöfn séu hluti af fræðasviði hans sem prófessors ííslenskri málfræði. Niðurstaða Ekki er vitað til þess aðEiríkur Rögnvaldsson hafi tjáð sig sérstaklega um nafnið [..] í tengslum viðíslensk mannanafnalög. Í þeim heimildum sem raktar voruhér að framan koma fram ákveðnar skoðanir meðdómandans á því hvernig lögumskuli hagað og þeim breytt. Hann hefurekki tjáð sig um sakarefni þessa máls. Íþeim greinum sem vísað hefur verið til og lagðar fyrir dómara er að finnaumfjöllun málfræðings um málefnið. Hannhefur einnig lýst þeirri skoðun að lögin um mannanöfn brjóti í bága viðstjórnarskrá með því að takmarka heimildir til notkunar ættarnafna. Það varðar ekki sakarefni þessa máls. Að þessu virtu telur dómari að ekki sérökstudd ástæða til að draga óhlutdrægni meðdómandans Eiríks Rögnvaldssonar íefa. Verður kröfu stefnda þvíhafnað. Úrskurðarorð Kröfu um að meðdómandinn EiríkurRögnvaldsson víki sæti er hafnað.
Mál nr. 330/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 26. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum samadag. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 26. maí 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 23. júní2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 26. maí 2017.Héraðssaksóknari hefur krafist þess aðHéraðsdómur Reykjavíkur úrskurði með vísan til 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála, að ákærða, X, kt. [...], [...],verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 23. júní 2017,kl. 16.00.Í greinargerð héraðssaksóknara kemur fram að mál þetta hafi borist héraðssaksóknarafrá lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu þann 18. maí sl. en ákærði sésterklega grunaður um að hafa veist að A utandyra við [...] við [...] íReykjavík aðfaranótt sunnudagsins 5. mars sl. og stungið hann með hnífi íhöfuðið. Með ákæru Héraðssaksóknara í dag, 26. maí 2017, sé ákærða gefið að söktilraun til manndráps sem sé brot gegn 211. gr., sbr. 20. gr. almennra hegningarlaganr. 19/1940 og geti varðað allt að ævilöngu fangelsi og ekki skemur en 5 árafangelsi og því ljóst að um mjög alvarlegt brot sé að ræða. Ákærði hafi neitaðsök hjá lögreglu.Þrátt fyrir neitun ákærða sé að matiákæruvaldsins fram kominn sterkur grunur um að ákærði hafi stungið brotaþolamálsins með hníf í höfuðið eftir að ákærði og brotaþoli höfðu átt í átökum við hvorn annan. Ákæruvaldið hafibyggt þennan sterka grun sinn á framburði brotaþola sem hafi lýst því að ákærðihafi stungið sig með hnífi í höfuðið og vitni, sem hafi vinatengsl við ákærða, hafilýst atvikum með sambærilegum hætti og brotaþoli og framburðir þeirra fái stoðí áverkavottorði læknis sem lýsir þeim áverkum sem brotaþoli hafi hlotið umrættsinn og sé lýst í ákæru. Þar kemur m.a. fram að brotaþoli hafi verið með skurðá höfði og slagæðarblæðingu úr höfuðleðri og hafi áverkinn náð í gegnum fulla þykkthöfuðkúpunnar auk þess sem það hafi flísast upp úr höfuðkúpunni. Læknirinn hafieinnig greint frá því í læknisvottorði að ef eggvopnið hefði gengið inn íheilavefinn hefði ekki verið að sökum að spyrja og áverkinn getað leitt tilmikils varanlegs tjóns og jafnvel dauða. Að mati ákæruvaldsins benda þessiráverkar brotaþola til þess að hnífi hafi verið beitt af miklu afli í átt að höfðihans. Framburður ákærða hafi verið á þann veg að til átaka hafa komið millihans og brotaþola og ákærði að lokum náð hnífi af brotaþola, sem brotaþoli hafikomið með á vettvang, og ákærði hafi síðan kastað hnífnum í burtu. Ákærði hafihins vegar ekki getað útskýrt með hvaða hætti brotaþoli hafi fengið þá áverkasem hann hafi greinst með í kjölfar átakanna við ákærða. Fyrrgreint vitni semhafi verið sjónarvottur að atvikinu hafi óskað eftir því við lögreglu að fá aðgefa aðra skýrslu hjá lögreglu til þess að leiðrétta það sem hún hafði áðurborið um að ákærði hafi komið með hnífinn á vettvang og kvað vitnið það ekkirétt heldur hafi það verið brotaþoli sem hafi komið með hnífinn á vettvang. Hafivitnið talið að hnífurinn hafi fallið á jörðina í átökum ákærða og brotaþolaþar sem ákærði hafi tekið hann upp og stungið brotaþola. Mat ákæruvaldsins á hinum sterka grun fyrirbroti ákærða hafi fengið stoð í úrskurðum Héraðsdóms Reykjavíkur og dómumHæstaréttar og beri þar helst að nefna; úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur nr.R-76/2017, frá 10. mars sl., nr. R-106/2017, frá 6. apríl sl. sem staðfestur hafiverið með dómi Hæstaréttar nr. 226/2017 og úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur nr.R-131/2017 frá 4. maí sl. sem staðfestur hafi verið með dómi Hæstaréttar nr.276/2017. Að mati ákæruvaldsins hafi ekkert fram komið sem hafi gefið tilefnitil þess að breyta framangreindu mati Hæstaréttar. Að matihéraðssaksóknara séu skilyrði 2. mgr., sbr. 4. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála uppfyllt með vísan til alvarleika brotsins sem ákærði sé sterklegagrunaður um en það geti varðað allt að ævilöngu fangelsi. Að matihéraðssaksóknara sé gæsluvarðhald einnig nauðsynlegt með vísan til eðlibrotsins og að almannahagsmunir krefjist þess að ákærði fari ekki frjáls ferðasinna á meðan mál hans sé til meðferðar fyrir dómstólum en slíkt myndi stríðagegn réttarvitund almennings. Með vísan til alls framangreinds, fyrri úrskurðaHéraðsdóms Reykjavíkur og dóma Hæstaréttar sem vísað var til og framlagðragagna sé þess krafist að krafan nái fram að ganga. Um heimild til að úrskurðaákærða í gæsluvarðhald sé vísað til, 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Niðurstaða Í ljósirannsóknargagna og að teknu tilliti til dóma Hæstaréttar Íslands í málunum nr.226/2017 og 276/2017 er á það fallist að ákærði sé undir sterkum grun umtilraun til manndráps eða stórfellda líkamsárás, sbr. 211. gr., sbr. 20. gr.almennra hegningarlaga, eða 2. mgr. 218. gr. sömu laga. Brot gegn 211. gr.almennra hegningarlaga getur varðað fangelsi ekki skemur en í fimm ár eðaævilangt. Þá getur brot gegn 2. mgr. 218. gr. sömu laga varðað allt að 16 árafangelsi. Skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, um að sterkur grunur leikiá að sakborningur hafi framið afbrot sem varðað getur 10 ára fangelsi, er þvífyrir hendi. Með vísan til eðli brotsins og fyrrgreindra dóma HæstaréttarÍslands er einnig á það fallist að varðhald sé nauðsynlegt með tilliti tilalmannahagsmuna. Síðari dómur Hæstaréttar var kveðinn upp 8. maí sl., máliðmóttekið hjá héraðssaksóknara 18. maí sl. og ákæra gefin út á hendur ákærða ídag. Ekki er fallist á að dráttur hafi orðið á málinu. Því verður fallist ákröfu sóknaraðila um að ákærði sæti áfram gæsluvarðahaldi á grundvelliheimildar í 2. mgr. 95. gr. sbr. og 4. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 eins og íúrskurðarorði greinir, en ekki er efni til að marka gæsluvarðhaldinu skemmritíma.Sigrún Guðmundsdóttir héraðsdómari kveðurupp þennan úrskurð. Ú R S K U R Ð A R O R ÐÁkærði, X, kt. [...], [...], [...], skalsæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 23. júní 2017, kl. 16.00.
Mál nr. 407/2017
Kærumál Afhending gagna
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem hafnað var kröfu X um afhendingu geisladisks með myndupptöku.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 22. júní 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 26.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20. júní 2017, þar semhafnað var kröfu varnaraðila um afhendingu geisladisks með myndupptöku.Kæruheimild er í c. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess aðallega að „hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi og lagtfyrir héraðsdóm að afhenda verjanda ákærða afrit“ af fyrrnefndum geisladiski,en til vara að „verjandinn fái að afrita geisladiskinn.“ Þá krefst hannkærumálskostnaðar.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Með dómum Hæstaréttar 21. september2009 í málum nr. 495/2009, 496/2009 og 497/2009 var komist að þeirri niðurstöðuað hljóð- eða mynddiskar teljist ekki til skjala í skilningi 1. mgr. 37. gr.laga nr. 88/2008 og var af þeim sökum synjað um afhendingu þeirra árannsóknarstigi máls. Þáleiðir af dómum Hæstaréttar 1. nóvember 2010 í máli nr. 614/2010, 12. apríl2012 í máli nr. 205/2012 og 21. febrúar 2017 í máli nr. 113/2017 að sama gildirum aðgang verjenda sakaðs manns að slíkum upptökum eftir að mál hefur veriðhöfðað. Af1. mgr. 37. gr. laga nr. 88/2008 leiðir jafnframt að verjandi og sakborningureiga rétt á að hlýða eða horfa á geisladiska sem eru meðal gagna málsins. Eðlimáls samkvæmt á þetta bæði við fyrir og eftir málshöfðun. Fram er komið ímálinu að sóknaraðili hefur boðið verjanda varnaraðila aðstöðu til að kynna sérefni mynddisksins hjá lögreglu. Samkvæmt þessu verður hinn kærði úrskurður staðfestur.Kærumálskostnaður verður ekkidæmdur, sbr. 3. mgr. 220. gr. laga nr. 88/2008.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20.júní 2017. Ímálinu er ákærða gefinn að sök þjófnaður úr verslun. Meðal gagna málsins ergeisladiskur með upptöku úr öryggismyndavél í versluninni. Á upptökunni séstmaður ganga um verslunina með innkaupakerru og setja vörur í hana. Ákærði hefurkrafist þess að verjanda hans verði afhent afrit af diskinum. Því hefurlögreglan hafnað en boðið í staðinn að verjandinn og ákærði geti horft ádiskinn hjá lögreglu. Við þetta sætti ákærði sig ekki og krafðist þess að úrskurðaðverði að hann fái afrit af disknum en til vara að honum verði heimilað aðafrita hann. Ákærðibyggir kröfu sína á 37. gr. laga nr. 88/2008 og heldur því fram að samkvæmt 1.mgr. hennar beri verjanda hans að fá afrit af öllum skjölum málsins sem varði sigsvo fljótt sem verða má. Þetta beri að túlka svo að það eigi að afhendaverjandanum öll gögn sem hægt sé að afrita en ekki eingöngu pappírsgögn. Önnurniðurstaða væri í andstöðu við meginregluna um jafnræði aðila. Máli sínu tilstuðnings vísar ákærði til ákvæða stjórnarskrár og mannréttindasáttmála Evrópu. Sækjandinnhafnar kröfu ákærða og byggir á því að orðið „skjöl“ í nefndu ákvæði verði aðskilja eftir orðanna hljóðan, það er gögn á pappír. Mynddiskar séu „önnur gögn“og í ákvæðinu sé gert ráð fyrir að verjandinn geti fengið aðstöðu til að skoðaþau. Máli sínu til stuðnings vísar sækjandinn til dómafordæma. Ínefndu ákvæði laga um meðferð sakamála segir að verjandi skuli, jafnskjótt ogunnt er, fá afrit af öllum skjölum máls er varða skjólstæðing hans, svo ogaðstöðu til að kynna sér önnur gögn málsins. Þetta hefur verið skýrt svo aðafhendingarskylda nái ekki til annarra gagna en þeirra sem eru á pappír ogverði afrituð. Hljóð- og mynddiskar falla ekki þar undir og verður því að hafnakröfu ákærða. ArngrímurÍsberg héraðsdómari kveður upp úrskurðinn.Úrskurðarorð: Hafnaðer kröfu ákærða um að verjanda hans verði afhentur mynddiskur.
Mál nr. 406/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 23. júní 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 26.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 23. júní 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 21. júlí2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 23. júní 2017. Héraðssaksóknari hefur krafist þess aðHéraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að ákærða, X,kt. [...], [...], [...], verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt tilföstudagsins 21. júlí 2017, kl. 16.00. Ígreinargerð héraðssaksóknara kemurfram að mál þetta hafi borist héraðssaksóknara frá lögreglustjóranum áhöfuðborgarsvæðinu þann 18. maí sl. en ákærði sé sterklega grunaður um að hafaveist að A utandyra við [...] við [...] í Reykjavík aðfaranótt sunnudagsins 5.mars sl. og stungið hann með hnífi í höfuðið. Með ákæru héraðssaksóknara dags.,26. maí 2017, sé ákærða gefin að sök tilraun til manndráps sem sé brot gegn211. gr., sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og geti varðað alltað ævilöngu fangelsi og ekki skemur en 5 ára fangelsi og því ljóst að um mjögalvarlegt brot sé að ræða. Ákærði hafi neitað sök hjá lögreglu og viðþingfestingu málsins sem fór fram þann 8. júní sl. Verjandi ákærða hafi óskaðeftir frekari gagnaöflun og mun næsta fyrirtaka málsins fara fram föstudaginn30. júní nk. og hafi því ekki verið ákveðin dagsetning fyrir aðalmeðferð. Þrátt fyrir neitun ákærða sé aðmati ákæruvaldsins fram kominn sterkur grunur um að ákærði hafi stungiðbrotaþola málsins með hnífi í höfuðið eftir að ákærði og brotaþoli hafi átt íátökum hvor við annan. Ákæruvaldið byggi þennan sterka grun sinn á framburðibrotaþola sem hafi lýst því að ákærði hafi stungið sig með hnífi í höfuðið ogvitni, sem eigi vinatengsl við ákærða, hafi lýst atvikum með sambærilegum hættiog brotaþoli. Að mati ákæruvaldsins fá framburðir þeirra stoð í áverkavottorðilæknis sem lýsi þeim áverkum sem brotaþoli hafi hlotið umrætt sinn og semeinnig sé lýst í ákæru. Þar komi m.a. fram að brotaþoli hafi verið með skurð áhöfði og slagæðarblæðingu úr höfuðleðri og hafi áverkinn náð í gegnum fullaþykkt höfuðkúpunnar auk þess sem það hafi flísast upp úr höfuðkúpunni. Greinilæknir einnig frá því í læknisvottorði að ef eggvopnið hefði gengið inn íheilavefinn hefði ekki verið að sökum að spyrja og áverkinn getað leitt tilmikils varanlegs tjóns og jafnvel dauða. Að mati ákæruvaldsins bendi þessiráverkar brotaþola til þess að hnífi hafi verið beitt af miklu afli í átt aðhöfði hans. Framburður ákærða hafi verið á þann veg að til átaka hafa komiðmilli hans og brotaþola og ákærði að lokum náð hnífi af brotaþola, sembrotaþoli hafi komið með á vettvang. Ákærði hafi síðan kastað hnífnum í burtu.Ákærði hafi hins vegar ekki getað útskýrt með hvaða hætti brotaþoli hafi fengiðþá áverka sem hann greindist með í kjölfar átakanna við ákærða. Fyrrgreintvitni sem hafi verið sjónarvottur að atvikinu hafi óskað eftir því við lögregluað fá að gefa aðra skýrslu hjá lögreglu til þess að leiðrétta það sem hún hefðiáður borið um að ákærði hafi komið með hnífinn á vettvang og kvað vitnið þaðekki rétt heldur hafi það verið brotaþoli sem kom með hnífinn á vettvang. Hafivitnið talið að hnífurinn hafi fallið á jörðina í átökum ákærða og brotaþolaþar sem ákærði hafi tekið hann upp og stungið brotaþola. Mat ákæruvaldsins á hinum sterkagrun fyrir broti ákærða hafi fengið stoð í úrskurðum Héraðsdóms Reykjavíkur ogdómum Hæstaréttar og beri þar helst að nefna; úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkurnr. R-76/2017, frá 10. mars sl., nr. R-106/2017, frá 6. apríl sl. sem staðfesturhafi verið með dómi Hæstaréttar nr. 226/2017 og úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkurnr. R-131/2017 frá 4. maí sl. sem staðfestur hafi verið með dómi Hæstaréttarnr. 276/2017 og þá úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur frá 26. maí sl. semstaðfestur hafi verið með dómi Hæstaréttar nr. 330/2017. Að mati ákæruvaldsinshafi ekkert fram komið sem gefi tilefni til þess að breyta framangreindu mati. Aðmati héraðssaksóknara séu skilyrði 2. mgr., sbr. 4. mgr. 95. gr. laga ummeðferð sakamála uppfyllt með vísan til alvarleika brotsins sem ákærði sésterklega grunaður um en það geti varðað allt að ævilöngu fangelsi. Að matihéraðssaksóknara sé gæsluvarðhald einnig nauðsynlegt með vísan til eðlibrotsins og að almannahagsmunir krefjist þess að ákærði fari ekki frjáls ferðasinna á meðan mál hans sé til meðferðar fyrir dómstólum en slíkt myndi stríðagegn réttarvitund almennings. Með vísan til alls framangreinds, fyrri úrskurðaHéraðsdóms Reykjavíkur og dóma Hæstaréttar sem vísað hafi verið til ogframlagðra gagna sé þess krafist að krafan nái fram að ganga. Um heimild til aðúrskurða ákærða í gæsluvarðhald sé vísað til, 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Niðurstaða: Í ljósirannsóknargagna og að teknu tilliti til dóma Hæstaréttar Íslands í málunum nr.226/2017, 276/2017 og 330/2017 er á það fallist að ákærði sé undir sterkum grunum tilraun til manndráps eða stórfellda líkamsárás, sbr. 211. gr., sbr. 20. gr.almennra hegningarlaga, eða 2. mgr. 218. gr. sömu laga. Brot gegn 211. gr.almennra hegningarlaga getur varðað fangelsi ekki skemur en í fimm ár eðaævilangt. Þá getur brot gegn 2. mgr. 218. gr. sömu laga varðað allt að 16 árafangelsi. Skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, um að sterkur grunur leikiá að sakborningur hafi framið afbrot sem varðað getur 10 ára fangelsi, er þvífyrir hendi. Með vísan til eðli brotsins og fyrrgreindra dóma HæstaréttarÍslands er einnig á það fallist að varðhald sé nauðsynlegt með tilliti tilalmannahagsmuna. Ekki er fallist á að dráttur hafi orðið á málinu sbr. fyrriúrskurði og dóma en ákæra var gefin út í málinu 26. maí sl. Aðstoðarsaksóknariupplýsti við málflutning um kröfu þessa að fyrirtaka yrði í málinu 29. júní nk.en allt kapp væri lagt á að aðalmeðferð gæti farið fram sem allra fyrst. Með vísantil framangreinds verður fallist á kröfu sóknaraðila um að ákærði sæti áframgæsluvarðahaldi á grundvelli heimildar í 2. mgr. 95. gr. sbr. og 4. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 eins og í úrskurðarorði greinir, en ekki er efni til aðmarka gæsluvarðhaldinu skemmri tíma.LárentsínusKristjánsson héraðsdómari kveður upp þennan úrskurð.Ú R S K U R Ð A R O R Ð Ákærða, X, kt. [...], [...], [...], er gert að sæta áframgæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 21. júlí 2017, kl. 16.00.
Mál nr. 393/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Eiríkur Tómasson. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 16. júní 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 20.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 13. júní 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 11. júlí2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 13. júní 2017. Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að X, sæti áframhaldandigæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 11. júlí 2017, kl. 16.00, á grundvelli 2.mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008. Ígreinargerð lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu segir að kærði hafi veriðhandtekinn 18. apríl sl. grunaður um að hafa framið rán í apótekinu að [...] í[...] vopnaður öxi og í kjölfarið reynt að flýja undan lögreglu í bifreiðinni[...], þannig að hann hafi raskað umferðaröryggi og stefnt lífi fólks íaugljósa hættu. Samkvæmt skýrslu af vitninu A, starfsmanniapóteksins, hafi kærði komið inn fyrir afgreiðsluborðið og í sömu andrá dregiðfram öxi úr frakkavasa sínum og síðan reist hana á loft. Hann hafi svo staðiðum einum metra frá A með öxina á lofti og sagt við hana: „Ég vil fá töflurnarmínar, þú veist hvað ég vil“. Hún hafi í kjölfarið beint honum að lyfjunum ognáð að komast út úr versluninni. Önnur vitni sem rætt hafi verið við hafi gefiðsömu lýsingu, þ.e. að kærði hafi verið vopnaður öxi og ógnað starfsmanni meðhenni. Þá hafi þau lýst því að hann hefði yfirgefið vettvang á bifreiðinni[...], sem sé rauð [...], auk þess sem lýsingar á fatnaði og útliti hafi komiðheim og saman við kærða er hann hafi verið handtekinn. Er kærði var handtekinnhafi lögregla fundið í bifreiðinni öxi og tvo hnífa ásamt nokkuð miklu magni aflyfjum. Hvað varðar akstur kærða í kjölfar ránsinshafi vitni lýst því að lítil rauð bifreið hafi komið akandi vestur [...] áu.þ.b. 80-90 km hraða og yfir gatnamót [...] á rauðu ljósi. Vitnið hafi taliðþað með ólíkindum að bifreiðin hafi sloppið í gegnum gatnamótin án þess aðlenda í árekstri miðað við þá umferð sem var á þeim tíma. Vitnið hafi taliðaugljóst að ökumaðurinn hafi skapað mjög mikla hættu með akstrinum. Lögreglahafi veitt kærða eftirför í töluverðan tíma án þess að hann sinnti neinumstöðvunarmerkjum ásamt því að brjóta ítrekað umferðarlög en akstri kærða laukmeð því að hann ók aftan á aðra bifreið og þurfti ökumaður hennar að leita séraðstoðar á slysadeild. Með vísan til þessa og gagna málsins hafiþað verið mat lögreglu að kærði lægi undir sterkum grun um að hafa framið brotsem varði 10 ára fangelsi. Frumrannsókn lögreglu hafi bent til þess að kærðihafi verið í mikilli neyslu fíkniefna og gæti jafnframt átt við geðræn vandamálað stríða. Hann hafiþann 18. apríl sl. verið úrskurðaður í gæsluvarðhald, sbr. úrskurð héraðsdómsReykjaness nr. R-[...]/2017, til 16. maí sl. Þann dag hafi hann aftur, meðúrskurði Héraðsdóms Reykjaness nr. R-[...]/2017, verið úrskurðaður íáframhaldandi gæsluvarðhald til dagsins í dag kl. 16:00. Við yfirheyrslur hjá lögreglu hafi kærðijátað framangreinda háttsemi. Einnig hafi verið gerð geðrannsókn á kærða og séuniðurstöður hennar þær að kærði sé„örugglega sakhæfur skv. 15 gr. hegningarlaga“ og að einkenni hans„leiða ekki til ósakhæfis samkvæmt 16. gr. hegningarlaga“, að mati geðlæknis. Sé það mat lögreglu að gæsluvarðhald séáfram nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna og að óforsvaranlegt þyki aðkærði gangi laus þegar sterkur grunur leiki á að hann hafi framið svo alvarlegtbrot sem honum er gefið að sök og sýnt af sér aðra þá háttsemi sem hafi haftmikla hættu í för með sér fyrir almenna borgara. Þykja brot kærða því vera þesseðlis að það stríði gegn réttarvitund manna að hann gangi laus meðan mál hanser til meðferðar. Með vísantil framangreinds, framlagðra gagna og 2. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamálanr. 88/2008 sé þess krafist að krafan nái fram að ganga.Eins og rakið hefur verið hefur kærði sættgæsluvarðhaldi frá 18. apríl sl. á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Ákæra hefur nú verið gefin út á hendur honum. Samkvæmtframangreindu og rannsóknargögnum málsins er fallist á það með lögreglustjóraað kærði sé undir sterkum grun um að hafa gerst brotlegur við ákvæði 252. gr.almennra hegningarlaga. Geta brot hans varðað allt að 10 ára fangelsi. Meðtilliti til almannahagsmuna verður á það fallist með lögreglustjóra að brotiðsé þess eðlis að nauðsynlegt sé að tryggja að kærði gangi ekki laus á meðan málhans er til meðferðar, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Verður fallist á kröfu lögreglustjórans eins og greinir íúrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp GunnarAðalsteinsson héraðsdómari.ÚRSKURÐARORÐKærði, X, skal sæta gæsluvarðhaldi allt tilþriðjudagsins 11. júlí 2017 klukkan 16.00.
Mál nr. 394/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I.Jónsson, Benedikt Bogason og Eiríkur Tómasson. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðódagsettri kæru, sem barst héraðsdómi 19. júní 2017 og réttinum ásamtkærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 16. júní2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins14. júlí 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefstþess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara aðfarbanni verði beitt í stað gæsluvarðhalds, en að því frágengnu aðgæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 16. júní 2017. Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að X, fæddum [...], verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi áfram, allt til föstudagsins 14. júlí 2017, klukkan 16. Í greinargerð lögreglustjórasegir að embættið hafi nú til rannsóknar mál er varði innflutning fíkniefnahingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar þess efnis að til stæði aðflytja inn mikið magn af sterkum fíkniefnum til landsins með ferjunni Norrænu.Lögreglan hafi því verið með eftirlit á tollsvæðinu á Seyðisfirði þegar ferjankom til landsins 25. apríl sl.Bifreiðin [...] hafi vakið athygli lögreglu og tollvarða oghafi hún verið tekin til frekari skoðunar. Ökumaður bifreiðarinnar hafi veriðmeðkærði Y og hafi afskipti lögreglu og tollvarða af honum og bifreiðinni orðiðtil þess að grunsemdir vöknuðu um að í bifreiðinni væru falin fíkniefni.Lögreglan hafi í framhaldinu fengið heimild héraðsdóms til að koma fyrireftirfararbúnaði og hljóðupptöku í bifreiðinni, sem og í farsíma Y.Bifreiðinni hafi verið fylgt eftir til Reykjavíkur og hafimeðkærði Y ekið sem leið liggur til Keflavíkur þar sem hann hafi sótt kærða X áflugvöllinn. Þeir hafi síðan ekið að gistiheimilinu [...] þar sem þeir hafi áttpantað herbergi. Hinn 27. apríl sl. hafi kærðu Y og X farið í verslunina [...]og keypt þar topplyklasett, sexkanta, nælonhanska, skrúfjárn og vigt. Hafilögreglu grunað að þessi verkfæri væru ætluð til að ná fíkniefnum úrbifreiðinni. Kærðu Y og X hafi verið handteknir síðdegis 27. apríl sl. ágistiheimilinu [...] með rúmlega eitt kíló af fíkniefninu MDMA. Þegar þeir hafiverið handteknir hafi kærði X verið búinn að setja um helming efnanna inn ávasa á yfirhöfn sinni. Við leit í bifreiðinni [...] hafi fundist um tvö kíló afMDMA, en þau fíkniefni hafi verið í eins pakkningum og fíkniefnin sem áðurhöfðu fundist í herberginu á gistiheimilinu. Telji lögregla að kærðu hafi ætlaðað afhenda efnin einhverjum óþekktum aðila. Samkvæmt niðurstöðu Rannsóknarstofu Háskóla Íslands í lyfja-og eiturefnafræði sé um mjög sterkt efni að ræða, en styrkur fíkniefnisins MDMAí sýninu hafi verið 80-81%, sem samsvari 95-96% af MDMA-klóríði. Við skýrslutöku hjá lögreglu hafi meðkærði Y verið inntureftir því hvort hann þekkti einhvern á Íslandi. Hann hafi þá sagst vera að komaí heimsókn til [...] vinar síns, en þar hafi hann átt við kærða X. Hann hefðikynnst kærða í gegnum netið, þ.e. í gegnum auglýsingu um vinnu. Meðkærði Y hafitjáð lögreglu að hann hefði ekið frá [...] til [...]. Bremsurnar á bílnum hefðubilað og hefði hann þá hringt í kærða. Þeir hefðu ákveðið að hittast í [...] oghefði hann stoppað á [...], rétt fyrir utan [...]. Kærði X hefði farið meðbílinn og verið nokkra klukkutíma í burtu. Af sms-samskiptum Y og X megi ráða aðmeðkærði Y hafi vitað af fíkniefnunum í bílnum. Í farsíma hans hafi fundistsms-samskipti milli hans og kærða X frá 23. apríl þar sem meðkærði Y hafi spurtkærða X við hverju hann skyldi búast ef þeir tækju hann til hliðar þegar hannfæri úr ferjunni. X hafi sent honum svar um hæl um að hann skyldi vera slakurog rólegur því að hundur og röntgen ættu ekki séns í þetta, að hundur finniþetta ekki. Meðkærði Y hafi borið um að hann hefði hringt í kærða við komu sínatil landsins og þá hafi kærði sagt honum að hann væri að koma með flugvél og aðY ætti að sækja hann. Eftir að kærði X hafði lent hefði hann hringt í Y sagthonum að hann væri kominn í gegn og að Y ætti að koma að sækja hann. Í greinargerðinni segir að meðkærða Y hafi verið kynnt aðlögregla hefði verið með herbergishlustun á hótelherbergi hans og kærða íherbergi nr. [...] að [...] í [...]. Í þeirri hlustun heyrðist Y spyrja kærðahvort kærði hefði sett þetta í sokka svo að það kæmu engin fingraför. MeðkærðiY hafi ekki getað svarað þessu, en hann lýsti sig hins vegar saklausan afþessu. Hann hafi ekki vitað um efnin, en þau gætu hafa verið sett í bílinn í[...]. Kærði X hafi að mestu neitað að tjá sig við skýrslutöku hjálögreglu. Hafi hann sagst hafa komið hingað til lands vegna byggingarmála. Viðskoðun á síma hans megi sjá að hann hafi leitað að bifreið af gerðinni [...] íjanúar. Þá hafi hann einnig leitað að leiðbeiningum um hvernig fjarlægja megimælaborð úr [...]-bifreiðum og ennfremur leitað að upplýsingum um fíkniefniðMDMA. Fram hafi komið í eftirliti lögreglu að kærði hitti mann sem lögreglaþekki vegna fíkniefnamála og hafi kærði rætt við hann í dágóða stund. Kærðihafi ekki viljað tjá sig um það. Rannsókn lögreglu sé nú á lokastigi. Kærði hafi sættgæsluvarðhaldi á grundvelli rannsóknarhagsmuna frá 28. apríl sl. og hafiúrskurður héraðsdóms verið staðfestur í Hæstarétti sbr. dóm nr. 291/2017. Hannhafi nú sætt gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála frá 19. maí sl. Í ljósi ofangreinds og þeirra gagna sem lögreglan hafi aflaðsé það mat lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu að kærði sé undir sterkum grunum aðild að innflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands.Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi. Meðhliðsjón af alvarleika sakarefnis og þess að ríkir almannahagsmunir standi tilþess að menn gangi ekki lausir þegar svo stendur á sé þess krafist að kærðaverði gert að sæta gæsluvarðhaldi meðan mál hans er til meðferðar.Með vísan til framangreinds, framlagðra gagna og 2. mgr. 95.gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008 sé þess krafist að krafan nái fram aðganga eins og hún er sett fram. Eins og að framan greinir hefur kærði frá 19. maí sl. sættgæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, sbr. dómHæstaréttar 24. maí 2017 í máli nr. 323/2017. Í þeim dómi var því slegið föstuað kærði væri undir sterkum grun um brot gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940, sem varðað gæti allt að 12 árum. Að öðru leyti var ídómi Hæstaréttar vísað til forsendna héraðsdóms þar sem fallist var á aðnauðsynlegt væri með tilliti til almannahagsmuna að kærði sætti áframgæsluvarðhaldi, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Ekkert er fram komið ímálinu sem breytir þessu mati og er því fallist á kröfu lögreglustjóra um aðkærði sæti gæsluvarðhaldi áfram á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008,allt eins og nánar greinir í úrskurðarorði.Ragnheiður Bragadóttir héraðsdómari kveður upp dóm þennan. Ú r s k u r ð a ro r ð:Kærði, X, fæddur [...], sætigæsluvarðhaldi áfram allt til föstudagsins 14. júlí nk., klukkan 16.
Mál nr. 240/2017
Kærumál Nauðungarsala Frestur Frávísunarúrskurður staðfestur
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem máli T ehf. á hendur V hf. o.fl. var vísað frá dómi með vísan til þess að sá tímafrestur sem fram kæmi í 1. mgr. 80. gr. laga nr. 90/1991 um nauðungarsölu, til að leita úrlausnar héraðsdómara um gildi nauðungarsölu, hefði verið liðinn.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir ÞorgeirÖrlygsson, Helgi I. Jónsson og Viðar Már Matthíasson.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru10. apríl 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 21. sama mánaðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 28. mars 2017 þar sem máli sóknaraðila áhendur varnaraðilum var vísað frá dómi. Kæruheimild er í 1. mgr. 85. gr., sbr.1. mgr. 79. gr., laga nr. 90/1991 um nauðungarsölu. Sóknaraðili krefst þess aðhinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi og héraðsdómara gert að taka máliðtil efnismeðferðar. Þá krefst hann málskostnaðar í héraði ogkærumálskostnaðar.Varnaraðilinn Virðing hf. krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar og kærumálskostnaðar. Aðrir varnaraðilar hafa ekki látiðmálið til sín taka fyrir Hæstarétti.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Sóknaraðili greiði varnaraðila, Virðingu hf.,kærumálskostnað eins og í dómsorði greinir. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Sóknaraðili, T.E. ehf., greiðivarnaraðila, Virðingu hf., 350.000 krónur í kærumálskostnað.Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 23. mars 2017.IMál þetta sem tekið var til úrskurðar 8. mars 2016, barstdóminum með bréfi lögmanns sóknaraðila, dagsettu og mótteknu 25. nóvember 2016.Sóknaraðili, T.E. ehf., Síðumúla 12, Reykjavík, krefst þessað nauðungarsala á hluta fasteignar við Álfheima 17, Reykjavík, sem fram fór27. október 2016 hjá sýslumanninum á höfuðborgarsvæðinu, verði felld úr gildieða ógilt. Sóknaraðili byggir aðild sína að málinu á 1. mgr. 80. gr. laga nr.90/1991 um nauðungarsölu en hann var þinglýstur eigandi umræddrar fasteignarþegar salan fór fram.Varnaraðilinn Virðing hf., krefst þess aðallega að kröfusóknaraðila verði vísað frá dómi. Til vara krefst hann þess að kröfusóknaraðila verði hafnað. Þá krefst hann málskostnaðar.Varnaraðilinn Húsfélagið Glæsibæ sótti þing við þingfestingumálsins. Hann lýsti því yfir að hann myndi ekki skila greinargerð en tæki undirkröfur varnaraðilans Virðingar hf.Aðrir varnaraðilar hafa ekki látið málið til sín taka.Í þessum þætti málsins er til úrlausnar krafa varnaraðilansVirðingar hf. um frávísun málsins. Sóknaraðili mótmælir frávísun og krefstmálskostnaðar.IIVarnaraðili byggir frávísunarkröfu sína á því að krafasóknaraðila sé of seint fram komin, sbr. 1. mgr. 80. gr. laga nr. 90/1991 um nauðungarsölu.Varnaraðili vísar til þess að vafi sé um hvernig telja eigidaga í lögbundum fresti, sbr. framangreint ákvæði laga nr. 90/1991. Þá bendirvarnaraðili á að sú skylda hvíli á dómara að vísa málinu frá að eiginfrumkvæði, sbr., 1. mgr. 82. gr. sömu laga, telji hann skilyrðum til að leitaúrslausnar dómsins ekki fullnægt. Hafi dómari því þegar tekið ákvörðun um aðvísa málinu ekki frá. IIINiðurstaða:Í 1. mgr. 80. gr. laga nr. 90/1991, um nauðungarsölu, erm.a. kveðið á um að þegar tilboði hefur veriðtekið í eign skv. VI. kafla laganna geti hver sá sem hefur lögvarinna hagsmunaað gæta leitað úrlausnar héraðsdómara um gildi nauðungarsölunnar, en krafa þessefnis skal þá berast héraðsdómara innan fjögurra vikna frá því fyrrgreindatímamarki sem á við hverju sinni.Í 2. mgr. sama ákvæðis er kveðiðá um að þegar frestur skv. 1. mgr. er liðinnverði því aðeins leitað úrlausnar héraðsdómara um gildi nauðungarsölu að það sésamþykkt af hendi allra aðila að henni, sem hafa haft uppi kröfur fyrir sýslumanniog úrlausnin gæti varðað, svo og kaupanda að eigninni ef um hann er að ræða.Hinn 27. október 2016 tók sýslumaðurtilboði varnaraðilans Virðingar ehf., við framhald uppboðs, í hlutafasteignarinnar við Álfheima 74, Reykjavík. Beiðni sóknaraðila um úrlausndómsins barst 25. nóvember sama ár. Var þá liðinn fjögurra vikna frestur til aðkæra ákvörðun sýslumanns samkvæmt 1.mgr. 80. gr. laga nr. 90/1991. Ekki liggur fyrirsamþykki af hendi allra aðila að nauðungarsölunni, sbr. 2. mgr. sama ákvæðis. Hvað varðar þá málsástæðu sóknaraðila, aðþar sem dómari hafi ekki vísað málinu frá af sjálfsdáðum sé hann bundinn við þáákvörðun sína, er til þess að líta að samkvæmt 5. mgr. 112. gr. laga nr.91/1991, um meðferð einkamála, sbr. 4. mgr. 84. gr. laga nr. 90/1991, er dómaraheimilt að breyta ákvörðun sinni um atriði sem varða rekstur máls. Þegar afþeirri ástæðu verður ekki fallist á þessa málsástæðu sóknaraðila. Samkvæmtframangreindu verður að vísa málinu frá dómi.Sóknaraðili verður ber að dæma varnaraðila,Virðingu hf., 250.000 kr. í málskostnað Kolbrún Sævarsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O RÐ:Máli þessu er vísað frá dómi.Sóknaraðili, T.E. ehf., greiði varnaraðila,Virðingu hf., 250.000 krónur í málskostnað.
Mál nr. 300/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 Gæsluvarðhaldsúrskurður felldur úr gildi
Úrskurður héraðsdóms um að X skyldi gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála var felldur úr gildi.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 11. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degisíðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 11. maí 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á meðan áfrýjunarfrestur varirog eftir atvikum meðan mál hans sætir meðferð fyrir Hæstarétti, en þó eigilengur en til fimmtudagsins 3. ágúst 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í b. lið 2. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmritími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Varnaraðili hefur sætt gæsluvarðhaldi frá 5. mars2017 á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 vegna brots gegn 211. gr.,sbr. 20. gr., almennra hegningarlaga nr. 19/1940 eða 2. mgr. 218. gr. sömu lagasamkvæmt dómum Hæstaréttar 7. mars 2017 í máli nr. 150/2017, 10. apríl 2017 ímáli nr. 226/2017 og 8. maí 2017 í máli nr. 276/2017. Með síðastnefnda dóminumvar varnaraðila gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til 26. maí 2017.Með dómi Héraðsdóms Reykjavíkur [...]. maí 2017var varnaraðili dæmdur til að sæta fangelsi í fjóra mánuði fyrir brot gegn 1. mgr.218. gr. almennra hegningarlaga. Samkvæmt 3. mgr. 97. gr. laga nr. 88/2008lýkur gæsluvarðhaldi þegar héraðsdómur hefur verið kveðinn upp í málinu, eneftir kröfu ákæranda getur dómari þó úrskurðað að gæsluvarðhald skuli haldastmeðan mál er til meðferðar fyrir Hæstarétti uns dómur er þar upp kveðinn.Varnaraðili hefur ekki sætt gæsluvarðhaldi vegna máls þess, sem lauk meðfyrrgreindum héraðsdómi. Af þeim sökum brestur lagaskilyrði til að taka kröfusóknaraðila til greina. Verður hinn kærði úrskurður því felldur úr gildi, enþað fær því þó ekki haggað sætir áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli dómsHæstaréttar 8. maí 2017 í máli nr. 276/2017.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er felldur úr gildi.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 11. maí 2017.Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefurkrafist þess að Héraðsdómur Reykja­víkur úrskurði að dómfellda, X, kt. [...], verði gert að sæta áframhaldandigæsluvarðhaldi, uns áfrýjunarfrestur varir og eftir atvikum á meðan mál X sætirmeðferð fyrir Hæstarétti, þó eigi lengur en til fimmtu­dags­ins 3. ágúst nk.,kl 16:00.Í greinargerð lögreglu kemur fram að [...]hafi verið kveðinn upp dómur yfir dóm­fellda X í Héraðsdómi Reykjavíkur og hannhlotið fangelsisrefsingu fyrir lík­ams­árás og brot gegn valdstjórninni, sbr.dóm héraðsdóms Reykjavíkur nr. [...]/2016. Dóm­felldi hafi lýst yfir áfrýjun ogþví sé dómurinn ekki fullnustuhæfur.Dómfelldi hafi fram til dagsins í dag sættgæsluvarðhald á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, vegna tilraunartil manndráps eða eftir atvikum alvarlega lík­ams­árás gegn A utan viðLeifasjoppu við Iðufell í Reykja­vík aðfara­nótt sunnudagsins 5. mars sl., núsíðast með úrskurði Héraðsdóms Reykja­víkur frá 4. maí sl., sem var staðfestur8. maí sl. með dómi Hæstaréttar nr. 276/2017. Málið verði sent Héraðssaksóknarafyrir helgi til þóknan­legrar með­ferðar.Dómfelldi liggi samkvæmt þessu nú undirsterkum grun um brot sem geti varðað allt að 16 ára fangelsi með því að hafaráðist á brotaþola með hníf og stungið hann í höfuðið. Sé ljóst að beitingvopnsins og staðsetning áverkans er lífs­hættu­leg og hafi dómfellda mátt veraþað ljóst. Þá hafi dómfelldi [...] hlotið dóm fyrir lík­ams­árás og brot gegnvaldstjórn sem bæði séu talin varða við ákvæði almennra hegn­ingar­laga. Meðhliðsjón af framangreindu og með tilliti til almannahagsmuna sé það mat lög­reglu­stjóraað brot dómfellda sé þess eðlis að nauðsynlegt sé að tryggja að hann gangi ekkilaus meðan mál hans er til meðferðar hjá ákæruvaldi og dómstólum.Með vísan til framangreinds, framlagðragagna og 2. mgr. 95. gr. og 3. mgr. 97. gr. laga nr. 88/2008, um meðferðsakamála, er þess krafist að krafan nái fram að ganga.Niðurstaða Dómfelldi,X, hefur setið í gæsluvarðhaldi frá 5. mars sl. á grund­velli almannahagsmuna,sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, vegna tilraunar til mann­dráps eða eftiratvikum alvar­lega lík­ams­árás gegn manni þann dag. [...]var dómfelldi sakfelldur fyrir meiriháttar líkamsárás 24. október 2015 gegnöðrum manni og brot gegn vald­stjórn­inni 22. febrúar 2016. Fyrir þessi tvöbrot var honum gert að sæta fjög­urra mánaða fang­elsi. Hann lýsti því þá yfirað hann myndi áfrýja dóminum til Hæstaréttar. Því er ekki unnt að láta dóm­felldahefja afplánun dómsins. Afþví tilefni hefur lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu krafist þess, með vísantil þeirra brota sem dóm­felldi er grunaður um að hafa framið 5. mars síðast­lið­inn,að honum verði gert að sæta áframhaldandi gæslu­varðhaldi, á meðan áfrýjunar­fresturvarir og eftir atvikum á meðan mál dómfellda er til meðferðar fyrir Hæstarétti,þó eigi lengur en til fimmtu­dagsins 3. ágúst nk., kl 16:00. Í ljósi rannsóknargagna og að teknu tilliti til dómsHæstaréttar í máli nr. 276/2017 er á það fallist að dómfelldi sé undir sterkumgrun um tilraun til manndráps eða stór­fellda líkamsárás, 5. mars sl., sbr.211. gr., sbr. 20. gr. almennra hegn­ing­ar­laga, eða 2. mgr. 218. gr. sömulaga. Brot gegn 211. gr. almennra hegningarlaga getur varðað fang­elsi eigiskemur en í fimm ár eða ævilangt. Þá getur brot gegn 2. mgr. 218. gr. sömu lagavarðað allt að 16 ára fangelsi. Það skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008,að sterkur grunur leiki á að sakborningur hafi framið afbrot sem varðað getur10 ára fang­elsi, er því fyrir hendi. Með vísan til eðlis brotsins ogfyrrgreinds dóms Hæsta­réttar er einnig á það fallist að varðhald sénauðsynlegt með tilliti til almanna­hags­muna. Af þessum sökum verður fallist á þá kröfu sækjanda aðdómfelldi sæti gæslu­varða­haldi á grund­velli heim­ildar í 2. mgr. 95. gr. svoog með vísan til 3. mgr. 97. gr. laga nr. 88/2008, um með­ferð saka­mála, einsog í úrskurðarorði greinir. Með vísan til dóms Hæsta­réttar í máli nr.131/2017, þykir ekki efni til að marka gæslu­varð­hald­inu skemmri tíma, þráttfyrir fyrirmæli 4. mgr. 95. gr. laganna.Ingiríður Lúðvíksdóttir, setturhéraðsdómari, kveður upp þennan úrskurð. Ú R S K U R Ð A R O R ÐDómfelldi, X, kt. [...], skal sætagæsluvarðhaldi á meðan áfrýjunar­fresturdóms Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-[...]/2016 varir og eftir atvikumá meðan það mál sætir meðferð fyrir Hæsta­rétti, þó eigi lengur en til fimmtu­dagsins3. ágúst nk., kl 16:00.
Mál nr. 292/2017
Kærumál Brotaþoli Réttargæslumaður
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem A var synjað um skipun réttargæslumanns.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma Helgi I. Jónsson hæstaréttardómariog Ingibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settirhæstaréttardómarar.Brotaþoli, A, skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 11. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum sama dag. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 11. maí 2017, þar sem brotaþola var synjaðum skipun réttargæslumanns. Kæruheimild er í e. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Þess er krafist að lagt verði fyrir héraðsdómaraað skipa tiltekinn lögmann réttargæslumann brotaþola. Hvorki sóknaraðili né varnaraðili hafalátið málið til sín taka fyrir Hæstarétti.Sú háttsemi sem varnaraðila er gefin að söker í ákæru talin varða við 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940,en læknisfræðileg gögn sem liggja fyrir í málinu bera ekki með sér að brotaþolihafi í umrætt sinn orðið fyrir svo verulegu tjóni á líkama eða andleguheilbrigði, að skylt sé að tilnefna honum réttargæslumann, sbr. 2. mgr. 41. gr.laga nr. 88/2008. Í málinu liggur fyrir einkaréttarkrafa brotaþola og nýturhann aðstoðar lögmanns við að fylgja henni eftir. Að þessu virtu en að öðruleyti með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður erstaðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 11. maí 2017. Í málinu er ákærðagefið að sök að hafa ráðist á brotaþola og veitt honum allnokkra áverka. Brothans er talið varða við 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga. Þá krefjastbörn brotaþola þjáninga- og miskabóta en ekki er ákært fyrir atlögu gegn þeim. Lögmaður brotaþola ogbarna hans hefur krafist þess að verða skipaður réttargæslumaður þeirra allra.Börn brotaþola eru ekki brotaþolar, sbr. 1. mgr. 39. gr. laga nr. 88/2008 ogþegar af þeirri ástæðu er því hafnað að skipa þeim réttargæslumann. Það er skilyrði fyrirskipun réttargæslumanns skv. 41. gr. nefndra laga að brotaþoli hafi þörf fyrirsérstaka aðstoð réttargæslumanns til að gæta hagsmuna sinna. Við þetta matverður að líta til stöðu brotaþola og alvarleika málsins. Þótt hér kunni aðvera um alvarlega líkamsárás að ræða verður ekki framhjá því litið að hvorkistaða brotaþola né áverkarnir gefa til kynna að brotaþoli hafi þörf fyrirsérstaka aðstoð réttargæslumanns til að gæta hagsmuna sinna og er kröfunni þvíhafnað. Arngrímur Ísberg héraðsdómari kveður upp þennanúrskurð.ÚRSKURÐARORÐ: Kröfu um skipun réttargæslumanns er hafnað.
Mál nr. 289/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. og b. liða 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 10. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degisíðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 8. maí 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 26. maí 2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst aðallega staðfestingar hinskærða úrskurðar, en til vara að varnaraðila verði gert að sæta farbanni. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 8. maí 2017.Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefurí dag krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði að X, fæddur [...], verðigert að sæta gæsluvarðhaldi allt til mánudagsins 5. júní nk., kl. 16:00. Varnaraðili hafnar kröfu lögreglustjóra.Hann krefst þess aðallega að kröfunni verði hafnað, en til vara aðgæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími en krafist er.Í greinargerð lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinusegir að lögreglustjóri hafi haft, fyrir milligöngu alþjóðadeildarRíkislögreglustjóra, beiðni hollenskra yfirvalda í gegnum Schengenupplýsingakerfið (SIS smellur) um handtöku X, með það fyrir augum að hann verðiframseldur til Hollands. Þá hafi lögreglustjóra borist beiðni frádómsmálaráðuneyti Hollands þar sem óskað sé eftir handtöku X og annarriréttaraðstoð. Jafnframt er tilkynnt í bréfinu að hollensk yfirvöld munikrefjast framsals í kjölfar handtöku. Þá hafi hollensk yfirvöld sentdómsmálaráðuneytinu réttarbeiðni þar sem óskað sé eftir réttaraðstoð viðrannsókn málsins og hafi ríkissaksóknari sent lögreglu fyrirmæli um rannsókntil öflunar og haldlagningu sönnunargagna í málinu. Von sé á frekariréttarbeiðnum að utan vegna rannsóknar málsins, m.a. skýrslutöku af varnaraðilavegna brotsins og vitnum.Samkvæmt gögnum málsins hafi neyðarkall borist frá skipinu [...]5. maí sl., kl. 22:12 sem þá hafi verið statt undan ströndum Skotlands. Skipið séskráð undir hollenskum fána. Samkvæmt neyðarkallinu, sem barst strandgæsluSkotlands, hafi verið óskað eftir læknisaðstoð þar sem [...] áraáhafnarmeðlimur hafi verið stunginn með hnífi af öðrum áhafnarmeðlimi eftirátök um borð. Hafi brotaþoli verið fluttur með þyrlu á sjúkrahús í Stornoway íSkotlandi. Skipið, sem hafi verið á leið frá [...] í Hollandi til Íslands, héltóbreyttri stefnu og kom til Íslands í gærkvöld. Handtökubeiðni hollenskrayfirvalda hafi borist lögreglu 7. maí sl., og hafi varnaraðili handtekinn kl.21:45 um borð í skipinu. Samkvæmt framburði brotaþola, A, sem sé rússneskurríkisborgari, hafi hann verið á vakt umrætt sinn. Í messanum hafi verið staddirfimm áhafnarmeðlimir af [...] uppruna, m.a. varnaraðili. Hafi brotaþoli gertathugasemdir við reykingar þeirra í messanum. Í framhaldinu hafi varnaraðilifarið og sótt tvo hnífa í eldhúsið og gert atlögu að brotaþola í framhaldinu.Brotaþoli hafi reynt að komast undan en varnaraðili náð honum og stungið hann ívinstri handlegg og í brjóst. Mikið hafi blætt en enginn komið honum tilaðstoðar fyrr en hann hafi komist upp í skipsbrú þar sem skipstjórinn hafi hlúðað honum. Við yfirheyrslu hjá lögreglu hafi sakborningur skýrt svofrá að hann kannist við brotið en beri því við að ásetningur hans hafi ekkistaðið til þess, átök hefðu orðið á undan og hann gripið hníf vegna þess. Aðspurðurkvaðst hann mótmæla framsali.Varnaraðili sé [...]ríkisborgari og til að tryggja nærveru hans á meðan framsalsmál hans og beiðnihollenskra yfirvalda um réttaraðstoð sé til meðferðar hjá íslenskumstjórnvöldum þyki nauðsynlegt að honum verði gert að sæta gæsluvarðhaldi þartil framsalsmálið sé til lykta leitt, enda megi ætla að hann muni reyna aðkomast úr landi, leynast eða koma sér með öðrum hætti undan sakamálarannsókn,og eftir atvikum ákæru og fullnustu refsingar, sem bíði hans í Hollandi. Þá sé aðmati lögreglu kominn fram rökstuddur grunur um að varnaraðili hafi framið brotsem geti varðað allt að 16 ára fangelsisrefsingu samkvæmt íslenskum lögum ogallt að ævilangri fangelsisrefsingu samkvæmt hollenskum lögum. Rannsókn málsinssé skammt á veg komin og ljóst að mati lögreglu að rannsóknarhagsmunir krefjistþess að varnaraðila verði gert að sæta gæsluvarðhaldi, en meðal annars eigieftir að yfirheyra sakborning um sakarefni málsins, taka skýrslur afsjónarvottum og öðrum vitnum, og rannsaka ætlaðan brotavettvang. Mál þetta erþví enn á það viðkvæmu stigi að hætt er við því að sakborningur muni torveldarannsókn málsins gangi hann laus.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna og 19. gr. laga nr. 13/1984 um framsalsakamanna og aðra aðstoð í sakamálum, a. og b. liða 1. mgr. 95. gr. og 1. mgr.100. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008 er þess beðist að krafan nái framað ganga.Samkvæmt þeim gögnum sem lögð hafa veriðfyrir dóminn er varnaraðili undir rökstuddum grun um háttsemi semfangelsisrefsing er lögð við. Rannsókn málsins er skammt á veg komin og þvíljóst að varnaraðili geti, haldi hann óskertu frelsi sínu, torveldað rannsóknmálsins með því að afmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrifá samseka eða vitni. Varnaraðili er erlendur ríkisborgari án nokkurra tengslavið landið. Er fallist á það að hætta sé á því að varnaraðili muni reyna komastúr landi á meðan mál hans er til meðferðar hjá lögreglu hér á landi og hjástjórnvöldum. Handtaka varnaraðila var byggð á beiðni um réttaraðstoð frádómsmálaráðuneyti Hollands sem einnig hefur tilkynnt að von sé á beiðni um aðvarnaraðili verði framseldur til Hollands. Þá liggur fyrir að óskað hefur veriðeftir aðstoð við rannsókn málsins og hefur ríkissaksóknari falið lögreglurannsókn, öflun og haldlagningu sönnunargagna í málinu. Að mati dómsins erfullnægt skilyrðum 19. gr. laga nr. 13/1984 um framsal sakamanna og aðra aðstoðí sakamálum og a. og b. liða 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála til að fallast á kröfu lögreglustjóra með þeim hætti sem í úrskurðarorðigreinir. Úrskurð þennan kveður upp Jón Höskuldssonhéraðsdómari. Úrskurðarorð:Varnaraðili, X, fæddur 1. mars 1978, skalsæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 26. maí nk., kl. 16:00.
Mál nr. 290/2017
Kærumál Farbann
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta farbanni á grundvelli 1. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sbr. b. lið 1. mgr. 95. gr. sömu laga.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma Benedikt Bogasonhæstaréttardómari og Ingibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settirhæstaréttardómarar.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 10. maí 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 8. maí 2017 þar sem varnaraðila vargert að sæta farbanni meðan mál hans er til meðferðar í héraði, en þó eigilengur en til föstudagsins 30. júní 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1.mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallegaað hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að farbanninu verðimarkaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 8. maí 2017. Ríkissaksóknari hefur í dagkrafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði að varnaraðila, X, kennitala[...], verði gert að sæta farbanni á meðan mál hans er til meðferðar fyrirHéraðsdómi Reykjaness, þó eigi lengur en til föstudagsins 30. júní 2017, kl.16:00. Varnaraðili mótmælir kröfu ríkissaksóknaraog krefst þess aðallega að henni verði hafnað en til vara að farbanni verðimarkaður skemmri tími en krafist er. Ígreinargerð með kröfunni kemur fram að í ákæru ríkissaksóknara, útgefinni 20.janúar 2014, sé varnaraðila gefið að sök stórfellt fíkniefnalagabrot; „með þvíað hafa í ágúst 2011, ásamt þeim A, kt. [...] og B, kt. [...], staðið aðinnflutningi til Íslands á samtals 30.225 töflum með fíkniefninu MDMA(ecstasy), til söludreifingar í ágóðaskyni. Ákærði fór til Amsterdam og afhentiþar A, sem B hafði fengið til verksins, fíkniefnin í því skyni að þau yrðuflutt til Íslands. Jafnframt sá ákærði um að greiða hluta ferðakostnaðar oguppihalds hans og A vegna ferðarinnar. Fíkniefnin flutti A til Íslands semfarþegi með flugi [...] frá Kaupmannahöfn þriðjudaginn 23. ágúst 2011.“Háttsemi varnaraðila sé í ákæru heimfærð undir ákvæði 173. gr. a almennrahegningarlaga nr. 19/1940.Ríkissaksóknarihafði áður, þann 21. maí 2013, gefið út sameiginlega ákæru á hendur X, A og Bvegna þeirrar háttsemi sem ákæran frá 20. janúar 2014 varðar. Við þingfestinguí Héraðsdómi Reykjaness þann 11. júní 2013, sbr. mál nr. S-618/2013, hafi m.a.verið bókað eftir skipuðum verjanda X, Guðmundi St. Ragnarssyni hdl., að X væristaddur erlendis og ekki væntanlegur til Íslands fyrr en í ágúst eða september2013. Í þinghaldi þann 4. september 2013hafi m.a. lögð fram gögn um að X sætti farbanni í [...]. Í þinghaldi 27. nóvember 2013 hafi veriðbókað að ekki hefði tekist að fá varnaraðila X fyrir dóm. Í því þinghaldi lagðisækjandi til að dómari skildi málið í sundur og dæmdi þátt X sérstaklega en þvíhafi dómarinn hafnað. Í þinghaldi þann 20. janúar 2014 hafi m.a. verið bókað íþingbók: „Sækjandi óskar bókað að í ljósi afstöðu dómsins þar sem óskákæruvaldsins um að skilja málið í sundur var hafnað og í ljósi þess aðvarnaraðili X er í farbanni í [...] er ljóst að málið muni dragast meðan beðiðer eftir honum. Því hefur ákæruvaldið ákveðið að afturkalla ákæru málsins oggefa út nýjar ákærur á hendur ákærðu. Nýjar ákærur verða gefnar út í dag ogsendar dóminum til meðferðar.“Á grundvelli ákærunnar frá 20. janúar 2014 varþingfest sakamál í Héraðsdómi Reykjaness hinn 5. mars 2014, sem mál nr.S-98/2014, og var þá bókað í þingbók að ákæra málsins og fyrirkall hefðu veriðbirt á tilskilinn hátt. Ákæra ásamt fyrirkalli Héraðsdóms Reykjaness voru aftursend til birtingar og birt fyrir varnaraðila í [...] og í framhaldi þess varmálið tekið fyrir að nýju í Héraðsdómi Reykjaness hinn 27. janúar 2016.Varnaraðili var þá ekki mættur en Sveinn Andri Sveinsson hrl. var að óskvarnaraðila skipaður verjandi hans. Í þinghaldinu var bókað að varnaraðili væribúsettur í [...] og upplýsti verjandi hans að varnaraðili myndi mögulega komatil Íslands í júní eða júlí 2016 en ekkert væri þó fastákveðið í þeim efnum.Var málinu frestað um óákveðinn tíma.Frá þingfestingu málsins hafi varnaraðili ekki gefiðsig fram, hvorki við ákæruvaldið né héraðsdóm, og hafi ákæruvaldinu engarupplýsingar borist um dvöl hans hér á landi fyrr en þær upplýsingar hafi boristfrá lögregluyfirvöldum á Suðurnesjum 7. apríl sl. að svo virtist semvarnaraðili væri staddur hér á landi. Var varnaraðili handtekinn í Leifsstöð10. apríl sl. er hann var á leið úr landi.Í kjölfar handtöku varnaraðila 10. apríl sl. hafiríkissaksóknari sett fram kröfu um að varnaraðila yrði gert að sæta farbanni.Með úrskurði Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. R-204/2017, sem staðfestur hafiverið með dómi Hæstaréttar Íslands í máli nr. 233/2017, hafi varnaraðila veriðgert að sæta farbanni til dagsins í dag, á þeim forsendum að talið væri að ætlamætti að varnaraðili myndi reyna að komast úr landi, leynast eða koma sér undanmálssókn með öðrum hætti færi hann frjáls ferða sinna og þótti því nauðsynlegtað tryggja nærveru hans á meðan sakamáli hans væri ekki lokið.Nýtt fyrirkall hafi verið gefið út í sakamáli nr.98/2014 og birt fyrir varnaraðila þann 12. apríl 2017. Þinghald var haldið í málinu þann 19. apríl2017 og mætti þá varnaraðili ásamt verjanda sínum og neitaði sök. Nýtt þinghald hafi farið fram í málinu þann5. maí 2017 og var málinu þá á ný frestað og ákveðið að næsta þinghald skulifara fram 17. maí nk. Hafi ákæruvaldiðvæntingar um að í framhaldi þess þinghalds verði unnt að hefja aðalmeðferð ímálinu og að aðalmeðferð málsins fari fram nú í lok maímánaðar.Í ljósi þess að ákæruvaldið hafi samkvæmtframangreindu allt frá árinu 2013 reynt að fá varnaraðila fyrir dóm vegnamálsins en það ekki tekist vegna dvalar hans erlendis, þá telur ríkissaksóknarisömu líkur vera fyrir því nú, og er varnaraðili var handtekinn á leið úr landiþann 10. apríl sl. og úrskurðaður í farbann, að hann muni fara aftur af landibrott og koma áfram í veg fyrir að mál hans geti hlotið meðferð fyrirdómstólum. Af þeim sökum telurríkissaksóknari nauðsynlegt að varnaraðila verði gert að sæta áfram farbannitil að unnt verði að ráða málum hans til lykta með dómi. Er vísað til þess að sakarefniðvarði við 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Um heimild til farbanns vísar ríkissaksóknaritil b-liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 100. gr., laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála.Varnaraðilier undir rökstuddum grun um að hafa framið brot sem fangelsisrefsing liggurvið. Er varnaraðili borinn alvarlegum sökum í sakamálinu nr. S-98/2014, en íákæru málsins er honum gefið að sök brot gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940, sem varðað getur allt að 12 ára fangelsi. Þinghald ímálinu var haldið 19. apríl sl. og verður næsta þinghald 17. maí nk. Þess er aðvænta að aðalmeðferð málsins fari fram í lok þessa mánaðar og mun varnaraðilieiga að gefa skýrslu við aðalmeðferð málsins. Að öllum atvikum virtum þykirmega ætla að varnaraðili muni reyna að komast úr landi, leynast eða koma sérundan málssókn með öðrum hætti fari hann frjáls ferða sinna. Er því fallist áþað með ríkissaksóknara að nauðsynlegt sé að tryggja nærveru varnaraðila ámeðan sakamáli hans er ekki lokið, enda telst fullnægt skilyrðum b. liðar 1.mgr. 95. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr., laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála tilað varnaraðila verði bönnuð för frá landinu. Krafa ríkissaksóknara er því tekintil greina á þann hátt sem í úrskurðarorði greinir.Úrskurðþennan kveður upp Jón Höskuldsson héraðsdómari. Úr s k u r ð a r o r ð: Varnaraðili, X, skal sætafarbanni meðan mál hans nr. S-98/2014 er til meðferðar fyrir HéraðsdómiReykjaness, þó eigi lengur en til föstudagsins 30. júní 2017 kl. 16:00.
Mál nr. 291/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingibjörg Benediktsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 10. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degisíðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 10. maí 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 19. maí2017 klukkan16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðilikrefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en tilvara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími og honum ekki gert að sætaeinangrun.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Samkvæmt úrskurði Héraðsdóms Reykjaness 28. apríl2017 hefur kærði sætt gæsluvarðhaldi samkvæmta. lið 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 frá 28. apríl 2017, en með hinum kærðaúrskurði var honum gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi eins og nánar greinir hérað framan. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður fallist á aðfullnægt sé skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um aðvarnaraðili sæti áfram gæsluvarðhaldi og einangrun meðan á því stendur, sbr. 2.mgr. 98. gr. sömu laga eins og krafist er. Verður hinn kærði úrskurður þvístaðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 10. maí 2017. Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurðiað X, fd. [...], verði áfram gert að sætagæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 19. maí nk. kl. 16. Þá er þess krafist aðkærða verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.Krafan er byggð áa lið 1. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 og b lið 1. mgr. 99. gr., sbr. 2. mgr. 98. gr. laganna.Krafan er reist á því að kærði sé undirrökstuddum grun um brot á 173 gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.Kærði mótmælir kröfunni og krefst þessaðallega að kröfunni verði hafnað en til vara að kærði verði ekki látinn sætaeinangrun meðan á gæsluvarhaldi stendur. Í greinargerð lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu kemur fram að embættið hafi nú til rannsóknar mál er varðiinnflutning fíkniefna hingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar þessefnis að til stæði að flytja inn til landsins mikið magn af sterkum fíkniefnummeð ferjunni Norrænu. Lögreglan hafi því verið með eftirlit á tollsvæðinu áSeyðisfirði þegar ferjan kom til landsins 25. apríl sl. Bifreiðin [...] hafi vakið athygli lögregluog tollvarða og hafi hún verið tekin til frekari skoðunar. Ökumaðurbifreiðarinnar hafi verið kærði A og hafi afskipti lögreglu og tollvarða afhonum og bifreiðinni leitt til þess að grunsemdir vöknuðu um að í bifreiðinniværu falin fíkniefni. Lögregla hafi í kjölfarið fengið heimild í dómsúrskurðitil að koma fyrir eftirfararbúnaði og hljóðupptöku í bifreiðinni sem og hlustuná farsíma A.Bifreiðinni hafi síðan verið fylgt eftir tilReykjavíkur og hafi A ekið sem leið liggur til Keflavíkur þar sem hann hafisótt X á flugvöllinn. Þeir hafi síðan ekið að gistiheimilinu [...] fyrir austanfjall þar sem þeir hafi átt pantað herbergi. Þann 27. apríl hafi þeir A og X farið íverslunina [...] og keypt þar topplyklasett, sexkanta, nælonhanska, skrúfjárnog vigt. Lögregla telji að ætlunin hafi verið að nota þessi verkfæri til að náfíkniefnum úr bifreiðinni. Kærði A og X hafi verið handteknir á gistiheimilinu [...]með rúmlega eitt kíló af sterkum fíkniefnum. Þegar þeir hafi verið handteknirhafi X verið búinn að setja um helming efnanna inn á vasa á yfirhöfn sinni. Viðleit í bifreiðinni [...] hafi fundist um 2 kg af sterkum fíkniefnum en þaufíkniefni hafi verið í eins pakkningum og fíkniefnin sem áður höfðu fundist íherberginu á gistiheimilinu. Það sé ætlun lögreglu að þeir hafi ætlað aðafhenda efnin einhverjum óþekktum aðila. Viðskýrslutöku hjá lögreglu hafi A verið spurður um hvort hann þekkti einhvern áÍslandi. Hann kvaðst vera að heimsækja X vin sinn en þar eigi hann við X. Hannhafi kynnst honum í gegnum netið í gegnum auglýsingu þar sem verið var aðauglýsa eftir vinnu. Kvaðst hann hafa keyrt frá Póllandi til Hollands.Bremsurnar á bílnum hafi bilað og hafi hann hringt í X. Þeir hafi ákveðið aðhittast í Hollandi. Kvaðst hann hafa stoppað á Hótel Bastion, rétt fyrir utanHaag. Kvað hann B vin sinn hafa farið með bílinn og verið nokkra klukkutíma íburtu. Samkvæmt sms samskiptum sem A hafi átt við X þá vissi A af fíkniefnunumí bílnum. Í farsíma hans hafi fundist sms samskipti milli hans og X frá 23.apríl þar sem A hafi spurt X hverju hann megi búast við ef hann yrði tekin tilhliðar er hann kæmi úr ferjunni. Hann hafi síðan fengið svar til baka frá X umað hann eigi að vera slakur og rólegur því að hundur og röntgen eigi ekki sénsí þetta og að hundur finni þetta ekki. A kvaðst hafa hringt í X þegar hann komtil Íslands og þá hafi X sagt honum að hann væri að koma með flugvél og að Aætti að sækja hann. Þegar X hafi lent hafi hann hringt í hann, sagt honum aðhann væri kominn í gegn og að A ætti að koma að sækja hann. Ahafi verið kynnt að lögregla hafi verið með herbergishlustun á hótelherbergihans og X í [...]. Í þeirri hlustun heyrist A spyrja X hvort að X hafi settþetta í sokka svo það kæmu engin fingraför. A kvaðst ekki getað svara þessu. Akveðst vera alveg saklaus. Hann kvaðst ekki hafa vitað um þetta, það gæti veriðað einhver hafi sett efnin í bílinn í Hollandi. Xhafi að mestu neitað að tjá sig við skýrslutöku hjá lögreglu. Kvaðst hann hafakomið hingað til lands vegna byggingarmála. Við skoðun á síma hans megi sjá aðhann hafi leitað að Opel bíl í janúar. Þá hafi hann einnig leitað að þvíhvernig eigi að fjarlægja mælaborð úr Opel bifreiðum og upplýsingum um efniðMDMA. Fram komi í eftirliti lögreglu að X hafi hitt mann sem hann hafi rætt viðí dágóða stund. Hann hafi ekki viljað tjá sig um það. Lögreglahafi óskað eftir því við hollensk yfirvöld að fá upplýsingar um hótelið sem Asegir að þeir hafi hist á í Hollandi, myndir og símagögn til að sjástaðsetningu þeirra og símtöl frá því að þeir voru í Hollandi í þeim tilgangiað varpa ljósi á það hver pakkaði fíkniefnunum áður en þau komu til Íslands,rekja ferðir þeirra og finna meinta samverkamenn. Beðið sé eftir þessum gögnum.Í ljósi ofangreinds og þeirra gagna sem lögreglan hafi aflað sé kærði undirrökstuddum grun um aðild að innflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnumhingað til lands. Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluð til sölu ogdreifingar hér á landi og sé það grunur lögreglu að fleiri aðilar tengistmálinu. Telji lögregla því brýna nauðsyn á því á þessu stigi málsins að kærðisæti gæsluvarðhaldi og verði hafður í einangrun þar sem ljóst sé að gangi kærðilaus geti hann sett sig í samband við meinta samverkamenn eða þeir sett sig ísamband við hann. Þá geti kærði einnig komið undan gögnum með sönnunargildi semlögreglan hafi ekki lagt hald á nú þegar. Meðhliðsjón af framangreindu og gögnum málsins er fallist á það með lögreglustjóraað kærði sé undir rökstuddum grun um refsiverðan verknað sem fangelsisrefsinger lögð við. Rannsókn málsins á innflutningi á töluverðu magni af sterkumfíkniefnum stendur yfir og má ætla að kærði muni torvelda rannsókn málsins, svosem með því að afmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif ásamseka eða vitni, fari hann frjáls ferða sinna. Er því fullnægt skilyrðum aliðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til að taka megi til greina kröfulögreglustjóra um áframhaldandi gæsluvarðhals kærða allt til 19. maí nk. kl.16:00. Með vísan til umfangs málsins og rannsóknarhagsmuna verður einnigfallist á kröfu lögreglustjóra um að kærði sæti einangrun meðan ágæsluvarðhaldinu stendur, sbr. b lið 99. gr., sbr. 2. gr. 98. gr. laga nr.88/2008. Gunnar Aðalssteinsson héraðsdómari kveðurupp dóm þennan. Ú r s k u r ð a r or ð: Kærði, X, sætiáframhaldandi gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 19. maí nk. klukkan 16. Kærði skalsæta einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.
Mál nr. 302/2017
Kærumál Kæruheimild Frávísun frá Hæstarétti
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem hafnað var kröfu X um að Á yrði gert að afhenda varnaraðila nánar tilgreind gögn. Þar sem heimild brast til kæru úrskurðarins var málinu vísað frá Hæstarétti.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma Helgi I. Jónsson hæstaréttardómariog Ingibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settir hæstaréttardómarar.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 12. maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 15.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 11. maí 2017, þar sem hafnaðvar kröfu varnaraðila um að sóknaraðila yrði gert að afhenda varnaraðila nánartilgreind gögn. Um kæruheimild vísar varnaraðili til p.liðar 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að áðurgreindkrafa verði tekin til greina. Sóknaraðili krefst þess aðallega aðmálinu verði vísað frá Hæstarétti en til vara að hinn kærði úrskurður verðistaðfestur.Með hinum kærða úrskurði var hafnaðkröfu varnaraðila um að lagt yrði fyrir sóknaraðila að leggja hald á tilgreindgögn ,,svo unnt verði að afhenda þau þar sem það eigi við“. Í p. lið 1. mgr. 192.gr. laga nr. 88/2008 segir að úrskurður héraðsdóms um heimild til að leggjafram sönnunargagn, skyldu til að láta það af hendi til framlagningar í máli eðahald til að fylgja þeirri skyldu eftir, sæti kæru til Hæstaréttar. Kæra áúrskurði héraðsdóms um skyldu til haldlagningar gagna verður hvorki reist á p.lið 1. mgr. 192. gr. né öðrum stafliðum málsgreinarinnar. Brestur þannig heimildfyrir kæru varnaraðila og verður málinu því frá Hæstarétti.Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 11. maí 2017.I Í málinu er ákærði X ákærður,ásamt meðákærðu, fyrir markaðsmisnotkun. Hann hefur krafist þess að fá afhenteftirtalin gögn: 1. Bréfaskrif milli Fjármálaeftirlitsins ogkærunefndar samkvæmt lögum um opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi nr.87/1998 vegna máls nr. [...], varðveitt í máli nr. [...] ískjalaskráningarkerfi Fjármálaeftirlitsins. 2. Eftirtalin gögn varðveitt sem hluti af málinr. [...] í skjalaskráningarkerfi Fjármálaeftirlitsins: a. Minnisblað um fund [...] með framkvæmdastjóramarkaðsviðskipta [...], dags. [...]. b. Minnisblað um kynningu [...] fráframkvæmdastjóra [...] dags. 16. mars 2007. c. Minnisblað um fund 7. mars 2007 meðforstöðumanni [...], dags. 16. mars 2007. d. Öll önnur gögn færð á sama mál ískjalaskráningarkerfi Fjármálaeftirlitsins. 3. Öll samskipti (í beiðni þessari vísar orðið„samskipti“ til gagna um hvers kyns samskipti, þ.m.t. tölvupóst, símaupptökurog spjallþræði) [...] við verðbréfamarkaðssvið Fjármálaeftirlitsins 2005 til2008, en til vara lista yfir þau eftirlitsmál sem Fjármálaeftirlitið skráði íkerfi sín og varða verðbréfamarkaðssvið [...] eða eigin viðskipti [...]. 4. [...] mat sem Fjármálaeftirlitið framkvæmdi á[...] í maí 2008, í heild og án útstrikana. 5. Kynningu A á starfsemi bankans ástjórnarfundi nr. 174. 6. Kynningu á vandamálum frá stjórnarfundi nr.181, fundarliður nr. 13, ásamt samskiptum A, B og C sem þessu tengjast,sérstaklega hvað varðar lánsfjármögnun beint og óbeint gegn eigin hlutumbankans. 7. Bréfaskrif embættis sérstaks saksóknara viðembætti ríkissaksóknara ásamt öllum minnispunktum um samtöl sem fóru fram ánþess að vera tekin upp í hljóði eða mynd vegna samstarfs embættisins við D og E. 8. Bréf Fjármálaeftirlits til [...] dags. 18.apríl 2007 sem og svar Fjármálaeftirlitsins við bréfi sem [...] sendieftirlitinu 24. apríl 2007 og önnur gögn sem tengjast því máli sem þar er tilumfjöllunar. Þessi bréf eru liður í bréfaskiptum sem er að hluta að finna ískjölum II/1.4.16 og II/1.4.19 og eru flokkuð sem mál nr. [...]. Í þinghaldi lét verjandi ákærðabóka að í kröfunni fælist að lagt yrði fyrir ákæruvaldið að haldleggjaframangreind gögn „svo unnt verði að afhenda þau þar sem það eigi við.“ Ákæruvaldið hafnaði kröfuákærða. Það hafði áður hafnað kröfu sem verjandi hans hafði sett fram í bréfumum afhendingu framangreindra gagna og annarra gagna.II Ákærði byggir kröfu sína á þvíað hann hyggist bera fyrir sig þá málsvörn að verulega bresti á skýrleikarefsiheimildarinnar sem tilgreind sé í ákæru. Eftirlitsaðilum hafi veriðkunnugt um að bankinn ætti viðskipti til að liðka fyrir verðmyndun á eiginhlutum í bankanum. Þeir hafi látið það átölulaust. Þá kveðst ákærði einnig ætlaað bera fyrir sig staðreynda- og lögvillu. Máli sínu til stuðnings bendir hanná dóm Hæstaréttar sem hann kveður hafa túlkað lagaákvæðið, sem hann er ákærðurfyrir að hafa brotið, með tilteknum hætti. Ákæruvaldið byggir höfnun sína áþví að rannsókn málsins sé lokið. Það telji framangreind gögn ekki hafasönnunargildi í málinu. Þá hefur komið fram að ákæruvaldið kveðst ekki hafaþessi gögn undir höndum. III Eins og áður sagði er ákærðagefin að sök markaðsmisnotkun og er ætlað brot hans talið varða við tiltekinákvæði laga um verðbréfaviðskipti. Við mat á sekt eða sýknu ákærða verður byggtá gögnum málsins eins og þau verða færð fram við aðalmeðferð málsins. Þá verðureinnig lagt mat á atferli ákærða í ljósi túlkunar á þeim lagaákvæðum er honumer gefið að sök að hafa brotið. Krafa ákærða um öflun og afhendingu gagnavirðist miða að því að upplýsa hvað aðrir, þar með taldar eftirlitsstofnanir,kunna að hafa haldið um þennan þátt í starfsemi bankans á þeim tíma sem ákærantiltekur. Það hefur enga þýðingu við úrlausn málsins að leiða þetta í ljósumfram það er kann að koma fram við skýrslutökur. Krafa ákærða lýtur því aðatriðum sem skipta ekki máli við úrlausn málsins og er kröfu hans hafnað, sbr.3. mgr. 110. gr. laga nr. 88/2008 Arngrímur Ísberg héraðsdómarikveður upp úrskurðinn.Úrskurðarorð: Hafnað er kröfu ákærða X umöflun og afhendingu gagna.
Mál nr. 349/2017
Kærumál Kæruheimild Frávísun frá Hæstarétti
X kærði úrskurð héraðsdóms þar sem L var veitt heimild til húsleitar á heimili hans. Þar sem húsleitin hafði þegar farið fram var málinu vísað frá Hæstarétti, sbr. 3. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og KarlAxelsson og Ingibjörg Benediktsdóttir settur hæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 4. júní2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 6. sama mánaðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 1. júní 2017, þar sem sóknaraðila var veittheimild til húsleitar á heimili varnaraðila að [...]. Kæruheimild er í h. lið1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallegaað hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara að ,,kveðið verði ámeð dómi Hæstaréttar að skilyrði hafi ekki – eins og á stóð – verið tilhúsleitarúrskurðar héraðsdómara“, en að því frágengnu að ,,Hæstirétturstaðfesti að húsleit að næturþeli, sbr. 2. ml. 3. mgr. 179. gr. lms., ánundanfarandi dómsúrskurðar standist ekki vegna brots þessa þar sem tekið varfram á vettvangi að ekki væri grunur um sölu eða framleiðslu fíkniefna, helduraðeins vörslu.“ Þá krefst varnaraðili málskostnaðar í héraði ogkærumálskostnaðar. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.Samkvæmt 3. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 verður úrskurðurhéraðsdómara ekki kærður til Hæstaréttar ef athöfn, sem kveðið er á um íúrskurðinum, hefur þegar farið fram eða ástand, sem leitt hefur af ákvæðumhans, er þegar um garð gengið. Af gögnum málsins verður ráðið að húsleit ágrundvelli hins kærða úrskurðar hafi farið fram í kjölfar uppkvaðningar hans. Þegaraf þeirri ástæðu brestur heimild til að kæra úrskurðinn og verður málinu því vísaðfrá Hæstarétti. Kærumálskostnaður verður ekki dæmdur, sbr. 3. mgr. 220. gr.laga nr. 88/2008. Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti. Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness, fimmtudaginn 1. júní2017Meðbeiðni, dags. 1. júní 2017, hefur lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu krafistþess að héraðsdómur Reykjaness heimili lögreglustjóranum húsleit á lögheimili X,kt. [...] að [...][...]. Þess er krafist að heimildin nái til leitar í læstumhirslum og geymslum húsnæðisins.Krafaner sett fram af hálfu lögreglustjóra með vísan til 1. mgr. 75. gr., sbr. 1. og2. mgr. 74. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008.Varnaraðilikrefst þess að kröfu lögreglustjóra verði hafnað.IÍgreinargerð lögreglustjórans segir að lögreglan hafi fengið upplýsingar fráaðila sem hún hafi metið trúverðugan, að á heimili X að [...], færi framfíkniefnaneysla. Er lögregla hafi komið að vettvangi hafi nágrannar X gefið sigá tal við lögreglu og sagst telja að á heimili hans færi fram neysla fíkniefna.Lögreglumennhafi bankað upp á íbúð X sem skömmu síðar hafi stungið höfðinu út um lítinnglugga á hurðinni. Lögreglumenn hafi strax fundið amfetamínlykt berast út umgluggann og beðið X að opna hurðina sem hann hafi gert á endanum. Töldulögreglumenn hann greinilega undir áhrifum fíkniefna og tilkynntu að lögreglahygðist tryggja vettvang til að koma í veg fyrir hættu á sakarspjöllum. X hafitekið því illa, neitað lögreglu og hafi barist við lögreglu en veriðyfirbugaður. Inni í búðinni hafi verið A kt. [...].Innií búðinni hafi mátt sjá notaðar sprautur og sprautunálar, áhöld til að leysaupp fíkniefni, grammavog og hvítt duft. HafiX ekki viljað kannast við að sprauta sig né vita hvaða hvíta duft væri þarna áferðinni. Hann hafi ekki viljað tjá sig um það hvort það væru fíkniefni ííbúðinni og eftir að hafa ráðfært sig við [...], hdl. hafi hann neitað aðheimila lögreglu leit.Aðspurðá vettvangi hafi A sagt að X hefði keypt kókaín handa þeim og að þau hefðusprautað sig með því inni í íbúðinni. Hún hafi sagst ekki vita hvort að þaðværu fleiri fíkniefni á heimilinu. ÞauA og X hafi í kjölfarið verið handtekin vegna rannsóknar málsins og íbúðinnilokað og hún innsigluð af lögreglu.Að mati lögreglu þyki fram kominn rökstuddurgrunur um að á heimili X sé að finnafíkniefni. Með vísan til framangreinds og meðfylgjandi gagna sé afar brýntfyrir lögreglu í þágu rannsóknar þessa máls að lögreglu verði heimiluð leit ínefndu húsnæði í því skyni að leggja hald á fíkniefni og önnur sönnunargögn semgeti skipt máli fyrir áframhaldandi rannsókn málsins. Ætluðbrot teljast varða við 2. gr., sbr. 5. og 6. gr. laga um ávana- og fíkniefninr. 65/1974, með síðari breytingum. Um heimild til rannsóknaraðgerðarinnar ervísað til 1. mgr. 75. gr., sbr. 1. og 2. mgr. 74. gr., laga um meðferð sakamálanr. 88/2008. IILögmaðurvarnaraðila taldi að framkomin krafa lögreglustjóra uppfyllti ekki þau skilyrðisem sett væru í sakamálalögum nr. 88/2008 fyrir húsleit, og þá sérstaklega aðekki væri brýn þörf til húsleitar með tilliti til eðlis brotsins sbr. 74. gr.laganna. Væru því ekki forsendur til að fara í jafn íþyngjandi aðgerðir ogkrafist væri. Þá væri slík húsleit jafnframt brot á meðalhófsreglu og brytigegn friðhelgi einkalífs skv. 71. gr. stjórnarskrárinnar.IIISamkvæmtþví sem að framan hefur verið rakið, og að gögnum málsins virtum, þykir verafyrir hendi rökstuddur grunur um að sakborningur hafi gerst sekur um brot semsætt getur ákæru og varðað fangelsisrefsingu að lögum. Einnig þykir vera fyrirhendi rökstuddur grunur um að í íbúð brotaþola sé að finna muni sem hald skalleggja á. Þykja augljósir rannsóknar­hagsmunir vera hér í húfi. Er því fullnægtskilyrðum 2. og 3. mgr. 74. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og verðurleit því heimiluð í samræmi við kröfu lögreglustjóra, sbr. 1. mgr. 75. gr. sömulaga. Úrskurðþennan kveður upp Bogi Hjálmtýsson héraðsdómari. ÚRSKURÐARORÐLögreglustjóranumá höfuðborgarsvæðinu er heimiluð húsleit á lögheimili X, kt. [...] að [...].Heimildin nær til leitar í læstum hirslum og geymslum húsnæðisins.
Mál nr. 348/2017
Kærumál Frávísun frá Hæstarétti að hluta Rannsókn
X kærði úrskurð héraðsdóms þar sem L var heimiluð leit á heimili og í bifreið hans og rannsókn á efnisinnihaldi snjallsíma í hans eigu. Þar sem leit í umræddri bifreið og á heimili X hafði farið fram að gengnum hinum kærða úrskurði var þeim hluta málsins vísað frá Hæstarétti með vísan til 4. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Krafa um rannsókn snjallsíma X var á hinn bóginn tekin til greina, sbr. lögjöfnun frá 1. mgr. 70. gr. fyrrgreindra laga.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson,Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 2. júní2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 6. sama mánaðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 2. júní 2017, þar sem sóknaraðila var heimiluðleit á heimili varnaraðila að [...] og í bifreiðinni [...]. Þá var sóknaraðilaheimiluð rannsókn á efnisinnihaldi nánar tilgreinds snjallsíma í eiguvarnaraðila. Kæruheimild er í g. og h. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldurúr gildi. Sóknaraðili krefst frávísunar málsins hvað varðar leit áheimili varnaraðila og í fyrrgreindri bifreið, en að öðru leyti staðfestingarhins kærða úrskurðar. Að gengnum hinum kærða úrskurði fór fram leit í umræddri bifreiðog á heimili varnaraðila. Samkvæmt því er ljóst að athöfn að þessu leyti hefurþegar farið fram. Verður þeim þætti málsins því vísað frá Hæstarétti, sbr. 4.mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008.Að því er varðar kröfu sóknaraðila um rannsókn á snjallsímanumeru aðstæður sambærilegar þeim er ákvæði 1. mgr. 70. gr. laga nr. 88/2008 takatil og samkvæmt lögjöfnun frá þeim verður krafa sóknaraðila um rannsókn áefnisinnihaldi símans tekin til greina, enda varðar hún brot semfangelsisrefsing liggur við. Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstaréttiað því er varðar kröfu sóknaraðila, lögreglustjórans á Suðurnesjum, um leit íbifreiðinni [...] og á heimili varnaraðila, X, að [...].Lögreglu er heimilt að rannsakaefnisinnihald [...] snjallsíma varnaraðila með raðnúmerinu [...].ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness, föstudaginn 2. júní 2017Með beiðni, dags. 2. júní2017, hefur lögreglustjórinn á Suðurnesjum krafist þess að HéraðsdómurReykjaness veiti lögreglustjóranum á Suðurnesjum heimild til húsleitar áheimili X, kt. [...],[...], í því skyni aðhafa uppi á munum sem hald skal leggja á. Heimildin nái til leitar í læstumhirslum svo og í raftækjum, svo sem tölvum, símum og öðrum rafrænumgagnavörslumunum, sem þar er að finna. Þá er þess krafist að lögreglu verðiheimiluð leit í bifreiðinni [...]semhaldlögð hefur verið og X, kt. [...]erskráður eigandi að. Enn fremur er þess krafist að lögreglu verði heimiluðrannsókn á efnisinnihaldi [...]snjallsíma raðnúmerið [...].Varnaraðili krefst þessað kröfu lögreglustjóra verði hafnað. IÍ greinargerð lögreglustjóranssegir að síðastliðna nótt hafi lögregla ætlað að hafa afskipti af kærða X erhann hafi ekið bifreiðinni [...]austurReykjanesbraut. Hafi kærða verið gefið merki um að stöðva bifreiðina og hann þáverið á vinstri akrein. Bifreiðinni hafi svo verið ekið yfir á hægri akrein ogí sama mund hafi lögreglumenn séð að kærði hafi teygt sig yfir í framhurðfarþegamegin, skrúfar niður rúðu og hent út þremur pakkningum. Hafi kærði stöðvaðbifreiðina skömmu síðar við Grindavíkurveg þar sem hann hafi verið handtekinngrunaður um akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna, og um að hafa fíkniefni ífórum sínum. Á vettvangi hafi lögregla fundið eina pakkningu af þeim þremur semkærði hafi sést henda úr bifreiðinni og hafi verið um að ræða zip-lock poka með3-4 minni slíkum pokum sem hafi innihaldið hvítt efni sem lögregla ætli að séuávana- og fíkniefni. Síðar sömu nótt hafi lögreglan farið aftur á vettvang og þáfundist önnur eins pakkning. Kærði hafi verið flutturá lögreglustöð þar sem hann hafi gefið þvagsýni sem hafi sýnt jákvæða svörun umnotkun á Metamfetamín og amfetamin (MET og AMP). Bifreiðin hafi jafnframt veriðhaldlögð og flutt á lögreglustöð. Telji lögregla að í henni sé að finna meiramagn af fíkniefnum en mikla kannabislykt hafi verið að finna í bifreiðinni.Jafnframt hafi lögregla haldlagt farsíma þann er kærði hafði meðferðis auk 90þúsund króna í reiðufé sem lögregla ætlar að séu ávinningur af ólögmætristarfsemi. Kærði hafi verið í annarleguástandi og sökum ástands hafi ekki verið unnt að taka af honumframburðarskýrslu. Vegna þess og áframhaldandi rannsóknar málsins hafi verið tekinákvörðun um að hann skyldi vistaður í fangageymslu. Kærði hafi verið inntureftir afstöðu til leitar í bifreiðinni svo og á heimili sínu að [...] og hafi hann ekkisamþykkt það. Þá hafi hann neitað að veita lögreglu heimild til að afrita ogrannsaka efnisinnihald á þeim farsíma sem hann hafði meðferðis.IIUm lagarök vísarlögreglustjóri til þess að til rannsóknar séu ætluð brot gegn lögum nr. 65/1974um ávana- og fíkniefni og telji lögregla fram kominn rökstuddan grun um aðkærði standi að sölu- og dreifingu ávana og fíkniefna. Krafan beinist í fyrstalagi að því að fengin sé heimild til leitar í bifreið kærða, [...]. Í öðru lagiá lögheimili kærða, [...]þarsem hann dveljist að jafnaði, aukinheldur sem heimiluð verði leit í læstumhirslum tilheyrandi íbúðinni svo og í raftækjum, svo sem tölvum og öðrumrafrænna gagnavörslumuna, sem þar kunnu að finnast. Í þriðja lagi beinistkrafan að því að fengin verði heimild til leitar í snjallsíma af gerðinni [...]með raðnúmerið [...]. Lögreglustjóri teluraugljósa rannsóknarhagsmuni í húfi til að framkvæma þær ráðstafanir sem krafistsé heimildar til svo unnt sé að afla sönnunargagna um ætluð brot kærða ogstöðva frekari dreifingu á ávana- og fíkniefnum. Þannig skipti miklu fyriráframhaldandi rannsókn málsins að fallist verði á kröfuna og að lögreglu gefistfæri á að haldleggja ávana- og fíkniefni sem þar kunna að finnast auk þess semlögregla telji málið þess eðlis að nauðsynlegt sé að sama skapi að leggja haldá og rannsaka raftæki, þ.á.m. tölvur og snjallsíma, sem þar er að finna. Þátelji lögreglustjóri að ríkir almanna- og einkahagsmunir krefjist þess að mál þettaupplýsist og örðugt sé að beita vægari úrræðum til að ná þeim markmiðum sem aðer stefnt.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna, 74. gr. og 1. mgr. 75. gr. laga nr. 88/2008svo og 70. gr. laga nr. 88/2008 og 84. gr. sömu laga, sbr. dóma Hæstaréttar ímálum nr. [...] og [...], er þess krafist að fallist verði á hina umbeðnukröfu. IIISamkvæmt því sem aðframan hefur verið rakið, og að gögnum málsins virtum, þykir vera fyrir hendirökstuddur grunur um að sakborningur hafi gerst sekur um brot sem sætt geturákæru og varðað fangelsisrefsingu að lögum. Í gögnum málsins kemurfram að bifreiðin [...] er skráð eign annars en sakbornings. Sakborningur var ábifreiðinni í umrætt sinn þegar meint brot var framið og hefur hann neitaðlögreglu um að leita í þeirri bifreið. Fyrir hendi er rökstuddur grunur um aðbifreiðinni sé að finna muni sem hald skal leggja á. Er því fullnægt skilyrðum 2.og 3. mgr. 74. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og verður leit þvíheimiluð í samræmi við kröfu lögreglustjóra, sbr. 1. mgr. 75. gr. sömu laga. Af gögnum málsins þykireinnig sýnt fram á að rökstuddur grunur sé um að á heimili sakbornings sé aðfinna muni sem hald skal leggja á. Er því fullnægt skilyrðum 1. og 3. mgr. 74.gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og verður leit því heimiluð í samræmivið kröfu lögreglustjóra, sbr. 1. mgr. 75. gr. sömu laga. Þá verður jafnframtfallist á kröfu lögreglustjóra um heimild til að opna og rannsaka efni oginnihald tölva og farsíma sem lagt verður hald á við húsleitina, þ.m.t.tölvupósta og önnur samskipta- og geymsluforrit, og að rannsaka efnisinnihald [...]snjallsíma með raðnúmerið [...], skv. lögjöfnun frá 1. mgr. 70. gr. laga nr.88/2008.Úrskurð þennan kveður uppBogi Hjálmtýsson héraðsdómari. ÚRSKURÐARORÐLögreglustjóranum áSuðurnesjum er heimiluð húsleit á heimili X, kt. [...]. Heimildin nær tilleitar í læstum hirslum svo og í raftækjum, svo sem tölvum, símum og öðrumrafrænum gagnavörslumunum, sem þar er að finna. Þá er lögreglu heimiluð leit íbifreiðinni [...] og rannsókn á efnisinnihaldi [...].
Mál nr. 350/2017
Kærumál Gæsluvarðhald Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 2. júní 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 6.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 2. júní 2017 þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 30. júní2017 klukkan16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara að honum verði gert að sætafarbanni í stað gæsluvarðhalds, en að því frágengnu að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur föstudaginn 2. júní2017Héraðssaksóknarihefur krafist þess, með vísan til 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála, að ákærða X, kt. [...], [...], verði gert að sæta áframgæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 30. júní 2017, kl. 16.00. Í greinargerðaðstoðarsaksóknara kemur fram að mál þetta hafi borist héraðs­sak­sóknara frálögreglustjóranum á Suðurlandi þann 21. mars sl., en ákærði sé sterk­legagrunaður um þrjú kynferðisbrot gagnvart þremur brotaþolum sem framin hafi veriðá [...] að morgnimánudagsins 13. febrúar sl. Með ákæru héraðs­sak­sóknara, dags. 5. maí sl., séákærða gefið að sök tvær nauðganir og eitt kyn­ferðis­brot gegn þremur konummeð skömmu millibili en konurnar hafi allar verið [...] á [...] umrætt sinn og hver í sínuherbergi þegar brotin hafi verið framin. Tvö hinna ætluðu brota kunni að varðavið 2. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga og hið þriðja við 199. gr. laganna.Sem kunnugt er geti brot gegn 194. gr. almennra hegn­ing­ar­laga varðað allt að16 ára fangelsi og því ljóst að um alvarleg brot sé að ræða. Ákærði hafi neitaðsök hjá lögreglu. Þingfesting málsins hafi verið þann 17. maí sl. þar semákærði hafi neitað sök og muni aðalmeðferð málsins hefjast 6. júní nk. og tilstandi að ljúka henni 7. júní nk.Þrátt fyrir neitun ákærða sé aðmati ákæruvaldsins fram kominn sterkur grunur um öll þrjú brotin og byggiákæruvaldið þann grun sinn á því m.a. að ákærði hafi verið hand­tekinn ávettvangi síðasta brotsins, á framburðum brotaþola og annarra vitna. Auk þesshafi ákærði sjálfur í framburði hjá lögreglu kannast við að hafa farið inn íþrjú her­bergi á hótelinu umrætt sinn og lýst því að hann hafi haft samræði ogönnur kyn­ferð­is­mök við tvær konur. Framburður ákærða hafi hins vegar verið áþann veg að það hafi verið með samþykki brotaþolanna. Að mati ákæruvaldsins séframburður ákærða ótrú­verðugur með hliðsjón af framburðum brotaþola, vitna ogviðbrögðum brotaþola í kjöl­far hinna meintu brota. Að mati ákæruvaldsins eigi hið sama við hvaðvarði fram­burð ákærða um að hann hafi verið að leita að tóbaki sínu uppi írúmi þriðja brota­þol­ans og þess vegna hafi hann verið með hendurnar undirsæng brotaþolans.Aðstoðarsaksóknari tekur fram aðmat ákæruvalds um sterkan grun fyrir brotum ákærða hafi fengið stoð í úrskurðumHéraðsdóms Suðurlands nr. [...] frá [...] sl. og [...] sl. og Héraðsdóms Reykjavíkur nr. [...] frá 8. maí sl.ásamt dómum Hæstaréttar nr. [...], [...], [...] og [...] en síðastnefndi dómurinn hafi verið kveðinn upp 10. maísl. Að mati ákæruvaldsins hefurekkert fram komið undir lok rannsóknar málsins sem gefi tilefni til þess aðbreyta framangreindu mati Hæstaréttar. Að mati héraðs­sak­sókn­ara séu þvískilyrði 2. mgr., sbr. 4. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála upp­fyllt meðvísan til alvarleika brotsins sem ákærði sé sterklega grunaður um en það getivarðað allt að 16 ára fangelsi. Að mati héraðssaksóknara sé gæsluvarðhaldeinnig nauð­synlegt með vísan til eðli brotsins og að almannahagsmunir krefjistþess að ákærði fari ekki frjáls ferða sinna á meðan mál hans sé til meðferðarfyrir dómstólum en slíkt myndi stríða gegn réttarvitund almennings. Með vísantil alls framangreinds, fyrri úrskurða Héraðsdóms Suðurlands og HéraðsdómsReykjavíkur og dóma Hæsta­réttar sem vísað hafi verið til og framlagðra gagna,sé þess krafist að krafan nái fram að ganga. Um heimild til að úrskurða ákærðaí gæsluvarðhald sé vísað til, 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamálaNiðurstaða Héraðssaksóknari gaf,föstudaginn 5. maí sl., út ákæru á hendur ákærða fyrir þrjú brot. Tvö hinnaætluðu brota kunna að varða við 2. mgr. 194. gr. almennra hegning­ar­laga oghið þriðja við 199. gr. laganna. Brot gegn 194. gr. almennra hegn­ing­ar­lagagetur varðað allt að 16 ára fangelsi. Það mat ákæruvaldsins að sterkur grunurliggi fyrir um brotin hefur verið staðfest af Hæstarétti, nú síðast í máli nr.282/2017 10. maí sl. Málið gegn ákærða var þingfest 17. maí og mun ætlunin aðaðalmeðferð fari fram 6. og 7. júní nk. Sóknaraðili lagði fyrir dóminnniðurstöður úr DNA rannsókn sem var að berast og sem sóknaraðili telur að rennifrekari stoðum undir grunsemdir um brot ákærða. Það skilyrði 2. mgr. 95. gr.laga nr. 88/2008, að sterkur grunur leiki á að sak­born­ingur hafi framið brotsem varðað getur 10 ára fang­elsi, er fyrir hendi. Með vísan til eðlis brotannaog fyrrgreinds dóms Hæsta­réttar Íslands er einnig fallist á það að varðhald sénauðsynlegt með tilliti til almanna­hags­muna. Sakborningurinn hefur nú setið ígæsluvarðhaldi í rúmar 15 vikur. Hins vegar er upp­fyllt það skilyrði 4. mgr.95. gr. að mál hafi verið höfðað gegn honum. Af þessum sökum verður fall­ist áþá kröfu sóknaraðila að ákærði sæti gæsluvarðhaldi á grund­velli heim­ildar í2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 eins og í úrskurðarorði greinir.Lárentsínus Kristjánsson héraðsdómari,kveður upp úrskurðinn.Ú R S K U R Ð A R OR ÐÁkærði, X, kt. [...],[...], skal þegar gæsluvarðhaldhans rennur út nk. mánudag, áfram sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 30.júní 2017, kl. 16.00.
Mál nr. 209/2017
Fíkniefnalagabrot Upptaka Skriflegur málflutningur
M var sakfelldur í héraði fyrir brot gegn 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 með því að hafa flutt inn samtals 878,95 grömm af kókaíni. Við þingfestingu málsins játaði M skýlaust þá háttsemi sem honum var gefin að sök og var refsing hans ákveðin fangelsi í 18 mánuði. Einungis var deilt um refsiákvörðun héraðsdóms fyrir Hæstarétti, sem staðfesti héraðsdóm.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirHelgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingibjörg Benediktsdóttir setturhæstaréttardómari. Ríkissaksóknariskaut málinu til Hæstaréttar 28. mars 2017 í samræmi við yfirlýsingu ákærða umáfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að refsing ákærða verði þyngd og að niðurstaðahéraðsdóms um upptöku fíkniefna verði staðfest.Ákærði krefstþess að refsing hans verði milduð.Málið var fluttskriflega eftir ákvörðun Hæstaréttar samkvæmt 1. mgr. 205. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Með vísan tilforsendna héraðsdóms verður hann staðfestur að öðru leyti en því aðgæsluvarðhaldsvist ákærða frá 13. janúar 2017 til uppkvaðningar dóms þessa skalkoma til frádráttar refsingu hans, sbr. 76. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940.Ákærði verðurdæmdur til að greiða allan áfrýjunarkostnað málsins, þar með talinmálsvarnarlaun skipaðs verjanda síns, sem ákveðin verða að meðtöldumvirðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir.Dómsorð:Héraðsdómur skalvera óraskaður að öðru leyti en því að gæsluvarðhaldsvist ákærða, MateuszStrózyk, frá 13. janúar 2017 til uppkvaðningar dóms þessa skal koma tilfrádráttar refsingu hans.Ákærði greiðiallan áfrýjunarkostnað málsins, samtals 447.135 krónur, þar með talinmálsvarnarlaun verjanda síns, Bjarka Þórs Sveinssonar hæstaréttarlögmanns,434.000 krónur.DómurHéraðsdóms Reykjaness 2. mars 2017.Mál þetta, sem var dómtekið 20.febrúar síðastliðinn, er höfðað með ákæru héraðssaksóknara, útgefinni 17.febrúar síðastliðinn, á hendur Mateusz Strózyk, fæddum [...], pólskumríkisborgara, fyrir „stórfellt fíkniefnalagabrot, meðþví að hafa fimmtudaginn 12. janúar 2017 staðið að innflutningi á samtals878,95 [ g ] af kókaíni, sem hafði að meðaltali 76-78% styrkleika, semsamsvarar 85-87% af kókaínklóríði, ætluðu til söludreifingar hér á landi íágóðaskyni. Fíkniefnin flutti ákærði til landsins sem farþegi með flutti FI-555frá Brussel, Belgíu, falin í líkama sínum í 90 pakkningum.“ Telst þetta varða við 173. gr. a.almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. með síðari breytingum. Í ákæru er þess krafist að ákærðiverið dæmdur til refsingar og greiðslu alls sakarkostnaðar. Þá er þess krafistað framangreind fíkniefni, 878,95 g af kókaíni, sem lögregla lagði hald á viðrannsókn málsins, verði gerð upptæk samkvæmt 6. mgr. 5. gr. laga um ávana- ogfíkniefni nr. 65/1974 og 2. mgr. 14. gr. reglugerðar um ávana- og fíkniefni ogönnur eftirlitsskyld efni nr. 233/2001, sbr. reglugerð nr. 848/2002.Ákærði hefur fyrir dómi skýlaustjátað brot sitt og var því farið með málið samkvæmt 164. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála og það tekið til dóms án frekari sönnunarfærslu eftir aðsækjandi og verjandi ákærða höfðu tjáð sig stuttlega um lagaatriði og ákvörðunviðurlaga. Sannað er með skýlausri játninguákærða, sem er í samræmi við framlögð sakargögn, að hann hafi gerst sekur um þáháttsemi sem honum er gefin að sök í ákæru og er þar réttilega heimfærð tilrefsiákvæða. Viðákvörðun refsingar ákærða samkvæmt 173. gr. a. almennra hegningarlaga er lögðtil grundvallar sú staðhæfing ákærða að hann hafi ekki verið eigandifíkniefnanna og að hann hafi einvörðungu tekið að sér flytja þau hingað tillands gegn þóknun. Samkvæmt þessu og með hliðsjón af ákvæðum 1., 3., 5. og 6.töluliðar 1. mgr. 70. gr. almennra hegningarlaga, dómaframkvæmd og magni ogstyrkleika þeirra efna sem brot ákærða tekur til þykir refsing hans hæfilega ákveðinfangelsi í 18 mánuði. Til frádráttar refsingunni kemur gæsluvarðhald sem ákærðihefur sætt frá 13. janúar 2017 að fullri dagatölu. Fallist er ákröfu ákæruvalds um upptöku fíkniefna. Ákærði verður dæmdur til aðgreiða 645.836 krónur í sakarkostnað samkvæmt yfirliti sækjanda. Þá verðurhonum gert að greiða þóknun til verjanda síns á rannsóknarstigi og fyrir dómiauk aksturskostnaðar, svo sem í dómsorði greinir. Við ákvörðun þóknunar hefurverið tekið tillit til virðisaukaskatts. JónHöskuldsson héraðsdómari kveður upp dóm þennan. D ó m s o r ð: Ákærði, Mateusz Strózyk, sæti fangelsi í 18mánuði. Til frádráttar refsingunni kemur gæsluvarðhald sem ákærði hefur sættfrá 13. janúar 2017 að fullri dagatölu. Ákærðisæti upptöku á 878,95 g af kókaíni. Ákærði greiði1.154.608 krónur í sakarkostnað, þar af 463.760 krónur í þóknun til verjandasíns, Bjarka Þórs Sveinssonar hæstaréttarlögmanns, og 45.012 krónur vegnaaksturskostnaðar hans.
Mál nr. 282/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur HæstaréttarMál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I.Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 8.maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 8. maí 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til mánudagsins 5. júní 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, til vara að farbanni verði beitt í stað gæsluvarðhalds, en aðþví frágengnu að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 8. maí 2017.Héraðssaksóknari hefur krafist þess aðHéraðsdómur Reykjavíkur úrskurði, með vísan til 2. mgr. 95. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála, að X, kt. [...], [...], verði gert að sæta áframgæslu­varðhaldi allt til mánudagsins 5. júní 2017, kl. 16.00.Í greinargerð héraðssaksóknara kemur fram aðmál þetta hafi borist héraðs­sak­sókn­ara frá lögreglustjóranum á Suðurlandi21. mars sl. en ákærði sé sterklega grun­aður um þrjú kynferðisbrot gagnvartþremur brotaþolum sem framin hafi verið á Hótel [...] að morgni mánudagsins 13.febrúar sl. Með ákæru Héraðs­saksóknara dags. 5. maí sl. sé ákærða gefin að sökþrjú brot: tvær nauðganir og eitt kynferðisbrot gegn þremur konum með skömmumillibili en konurnar hafi allar verið gestir á Hótel [...] umrætt sinn og hverí sínu herbergi þegar brotin hafi verið framin. Tvö ætl­aðra brota kunni aðvarða við 2. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga og hið þriðja við 199. gr.laganna. Brot gegn 194. gr. almennra hegn­ing­ar­laga geti varðað allt að 16ára fangelsi og því ljóst að brotin séu alvarleg. Ákærði hafi neitað sök hjálögreglu.Þrátt fyrir neitun ákærða sé að matiákæruvaldsins kominn fram sterkur grunur um öll brotin þrjú. Þann grun sinnibyggir ákæruvaldið meðal annars á því að ákærði hafi verið handtekinn ávettvangi síðasta brotsins, framburðum brotaþola og annarra vitna. Auk þesshafi ákærði sjálfur, í framburði hjá lögreglu, kannast við að hafa farið inn íþrjú herbergi á hótelinu umrætt sinn og lýst því að hann hafi haft samræði ogönnur kyn­ferðismök við tvær konur. Framburður ákærða hafi hins vegar verið áþann veg að það hafi verið með samþykki brotaþolanna. Að mati ákæruvaldsins séfram­burður ákærða ótrúverðugur með hliðsjón af framburðum brotaþola, vitna ogvið­brögðum brota­þola í kjölfar hinna meintu brota. Ákæruvaldið telji hið samaeiga við um þann framburð ákærða að hann hafi verið að leita að tóbaki sínuuppi í rúmi þriðja brota­þolans og þess vegna hafi hann verið með hendurnarundir sæng brota­þolans.Mat ákæruvaldsins á því að sterkur grunur séfyrir brotum ákærða hafi fengið stoð í úrskurðum Héraðsdóms Suðurlands nr.9/2017 frá 17. febrúar sl. og 13/2017 frá 17. mars sl. ásamt dómum Hæstaréttarnr. 128/2017, 186/2017 og 241/2017 en síðast­nefndi dómurinn hafi verið kveðinnupp 12. apríl sl. Enn sé beðið niður­stöðu úr grein­ingu á DNA-sýnum sem hafiverið tekin á upphafsstigum rann­sóknar. Þar eð vænta megi þeirrar niður­stöðuinnan skamms hafi verið ákveðið að höfða mál á hendur ákærða. Ákæruvaldið telurekkert hafa komið fram, undir lok rann­sóknar málsins, sem gefi tilefni tilþess að breyta framangreindu mati Hæstaréttar. Héraðssaksóknari telur skilyrði 2. mgr.,sbr. 4. mgr. 95. gr. laga um með­ferð saka­mála uppfyllt með vísan tilalvarleika brotsins sem ákærði sé sterklega grun­aður um en það geti varðaðallt að 16 ára fangelsi. Að mati héraðssaksóknara er gæslu­varð­hald einnignauðsynlegt með vísan til eðlis brotsins og þess að almannahagsmunir krefj­istþess að ákærði fari ekki frjáls ferða sinna á meðan mál hans sé til meðferðarfyrir dóm­stólum en slíkt myndi stríða gegn réttarvitund almennings. Með vísantil alls fram­an­greinds, fyrri úrskurða Héraðsdóms Suðurlands og dóma Hæstaréttarsem vísað hafi verið til svo og framlagðra gagna, sé þess krafist að krafan náifram að ganga.Um heimild til að úrskurða ákærða ígæsluvarðhald er vísað til, 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Niðurstaða Héraðssaksóknari gaf, föstudaginn 5. maí sl., út ákæruá hendur ákærða fyrir þrjú brot. Tvö hinna ætluðu brota kunna að varða við 2.mgr. 194. gr. almennra hegn­ing­ar­laga og hið þriðja við 199. gr. laganna.Brot gegn 194. gr. almennra hegn­ing­ar­laga getur varðað allt að 16 árafangelsi. Það mat ákæruvaldsins að sterkur grunur liggi fyrir um brotin hefurverið staðfest af Hæstarétti, nú síðast í máli nr. 241/2017 12. apríl sl. Það skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, aðsterkur grunur leiki á að sak­born­ingur hafi framið brot sem varðað getur 10ára fang­elsi, er því fyrir hendi. Með vísan til eðlis brotanna og fyrrgreindsdóms Hæsta­réttar Íslands er einnig fallist á það að varðhald sé nauðsynlegtmeð tilliti til almanna­hags­muna. Sakborningurinn hefur nú setið í gæsluvarðhaldi írúmar 11 vikur. Hins vegar er upp­fyllt það skilyrði 4. mgr. 95. gr. að málhafi verið höfðað gegn honum. Af þessum sökum verður fall­ist á þá kröfusóknaraðila að ákærði sæti gæsluvarðahaldi á grund­velli heim­ildar í 2. mgr.95. gr. laga nr. 88/2008 eins og í úrskurðarorði greinir. Ingiríður Lúðvíksdóttir, setturhéraðsdómari, kveður upp þennan úrskurð.Ú R S K U R Ð A R O R Ð Ákærði, X, kt. [...], skal áframsæta gæslu­varðhaldi, allt til mánudagsins 5. júní 2017, kl. 16.00.
Mál nr. 245/2017
Kærumál Kæruheimild Frávísun frá Hæstarétti
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem fallist var á kröfu G um að tekin yrði skýrsla af forstjóra H vegna máls sem G hafði höfðað á hendur H og síðar áfrýjað til Hæstaréttar. Í dómi Hæstaréttar kom fram að þrátt fyrir ótvíræð fyrirmæli 2. mgr. 50. gr. laga um meðferð einkamála nr. 91/1991, hefði héraðsdómur komist að þeirri niðurstöðu að tekin skyldi skýrsla af fyrirsvarsmanni H vegna máls sem G ræki gegn H fyrir Hæstarétti. Slíkur úrskurður, sem fæli ekki í sér heimild til að afla sönnunargagns, væri hins vegar ekki kæranlegur samkvæmt gagnályktun frá e. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991. Var málinu því vísað frá Hæstarétti.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirGreta Baldursdóttir, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 12. apríl 2017, enkærumálsgögn bárust réttinum 26. sama mánaðar. Kærður er úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 31. mars 2017, þar sem fallist var á kröfu varnaraðila um að tekinyrði skýrsla af Bryndísi Hrafnkelsdóttur, forstjóra sóknaraðila. Um kæruheimilder vísað til b. liðar 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála.Sóknaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi. Þákrefst hann kærumálskostnaðar.Varnaraðili krefst þess aðallega að málinu verði vísað frá Hæstarétti entil vara að hinn kærði úrskurður verði staðfestur.Með hinum kærða úrskurði hefur héraðsdómur, þrátt fyrir ótvíræð fyrirmæli2. mgr. 50. gr. laga nr. 91/1991, komist að þeirri niðurstöðu að skýrsla skulitekin fyrir dómi af fyrirsvarsmanni sóknaraðila vegna máls sem varnaraðilirekur gegn sóknaraðila fyrir Hæstarétti. Slíkur úrskurður, sem felur ekki í sérsynjun um heimild til að afla sönnunargagns, er hins vegar ekki kæranlegursamkvæmt gagnályktun frá e. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991. Er því óhjákvæmilegtað vísa málinu frá Hæstarétti.Kærumálskostnaður verður ekki dæmdur.Dómsorð:Máli þessu er vísað fráHæstarétti.Kærumálskostnaður fellur niður.Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur föstudaginn 31. mars 2017Mál þetta, sem barstdóminum 7. mars sl., var tekið til úrskurðar 20. mars sl. Sóknaraðili er GunnlaugurHrannar Jónsson, Hörðukór 3, Kópavogi. Varnaraðili er Happdrætti Háskóla Íslands,Tjarnargötu 4, Reykjavík. Sóknaraðili krefst þess að tekin verði skýrsla fyrir dómi af BryndísiHrafnkelsdóttur, forstjóra Happdrættis Háskóla Íslands. Varnaraðili krefst þess að kröfu sóknaraðila verði hafnað. IMálsatvikForsaga þessa máls er sú aðsóknaraðili höfðaði 7. nóvember 2015 mál fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur á hendurvarnaraðila. Ágreiningur aðila snerist um hvort að happdrættismiði sóknaraðila hjávarnaraðila væri gildur eða ekki, þ.e. hvort að varnaraðila væri skylt aðgreiða sóknaraðila út vinning sem kom á númer varnaraðila. Sóknaraðili krafðistþess að varnaraðili greiddi sér 9.980.500 krónur með nánar tilgreindum vöxtum.Varnaraðili krafðist sýknu. Með dómi héraðsdóms í máli nr. E-854/2016 sem upp var kveðinn 18. nóvember 2016 var varnaraðili sýknaður af kröfusóknaraðila. Sóknaraðili hefur áfrýjað málinu til Hæstaréttar meðáfrýjunarstefnu útgefinni 13. febrúar sl. Í beiðni sóknaraðila til dómsins, frá 7. mars sl., var þess krafistað nánar tilgreindir einstaklingar auk Bryndísar Hrafnkelsdóttur, forstjóra varnaraðila,gæfu skýrslu fyrir dóminum. Við fyrirtöku málsins 5. mars sl. gáfu SigrúnJónsdóttir og Úlfar Gauti Haraldsson, rekstrarstjóri flokkahappdrættisvarnaraðila skýrslu fyrir dóminum, en varnaraðili hefur mótmælt því að BryndísHrafnkelsdóttir gefi skýrslu og er sá þáttur málsins eingöngu til úrlausnar hérfyrir dóminum.IIMálsástæður og lagarök sóknaraðilaSóknaraðili kveðurað í tilefni af áfrýjun málsins til Hæstaréttar sé sóknaraðila nauðsynlegt aðleiða fyrir dóminn fyrirsvarsmann varnaraðila til að gefa skýrslu og eftiratvikum að afla staðfestingar á nýjum skjölum og gögnum, sem sóknaraðili hyggstleggja fram í Hæstarétti. Sóknaraðili vísar til 76. gr. laga nr. 91/1991, um meðferðeinkamála. Þá vísar hann í ákvæði 75. gr. og VII. kafla laganna um skýrslugjöfaðila. IIIMálsástæður og lagarök varnaraðilaVarnaraðili byggir áað forstjóri varnaraðila sé fyrirsvarsmaður aðila máls og hafi hún því ekkivitnaskyldu. Gert hafi verið ráð fyrir að óskað væri eftir skýrslum til aðupplýsa mál og því hafi rekstrarstjóri flokkahappdrættis varnaraðila veriðboðaður til að gefa þær upplýsingar, í ljósi þekkingar hans.Varnaraðili byggir á því að 1. mgr. 76. gr., sbr. 1. mgr. 75.gr., sbr. 1. mgr. 73. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, verði ekkibeitt til að knýja gagnaðila til að koma fyrir dóm og gefa skýrslu, endatakmarkist sú heimild sem þar sé að finna, til að afla gagna í tengslum viðreksturs máls fyrir æðra dómi, við að aðili óski sjálfur að gefa skýrslu. Þvíeigi 2. mgr. 48. gr. laganna ekki við. Varnaraðili vísar til þess að þrátt fyrir að í 1. mgr. 75. gr.laganna segi að fara skuli eftir ákvæðum II. og VII.–X. kafla þegar gagnaöflunaf þessu tagi fari fram þá sé áskilið að það verði gert eftir því sem átt geturvið. Við gagnaöflun sem fram fari samkvæmt 77. gr. laganna beri einnig að faraeftir ákvæðum II. og VII.–X. kafla eftir því sem átt geti við en Hæstiréttur hafiítrekað komist að þeirri niðurstöðu að skýrsla verður ekki tekin samkvæmtþessum heimildum fyrir dómi af þeim, sem fyrirsjáanlega yrði aðili aðvæntanlegu dómsmáli.Þá byggir varnaraðili á því að þó að aðila væri heimilt aðbeita XI. kafla laga nr. 91/1991 til að knýja gagnaðila til að gefa skýrslufyrir dómi þá liggi ekkert fyrir um nauðsyn þess að forstjóri varnaraðila gefiskýrslu fyrir dóminum, enda hafi rekstrarstjóri flokkahappdrættis varnaraðilaþegar komið fyrir dóminn og svarað öllum spurningum sem lögmaður sóknaraðilalagði fyrir hann. Við lok þeirrar skýrslutöku hafi komið fram að lögmaðursóknaraðila hafi ekki haft fleiri spurningar og hann hafi ekki upplýst umneinar spurningar sem nauðsynlegt sé að afla svara við sem rekstrarstjórinn séekki í stakk búinn að svara af hálfu varnaraðila. Því telji varnaraðili hvorkitilefni né ástæðu til að forstjóri hans komi fyrir dóminn til skýrslugjafar.IVNiðurstaðaÍ máli þessu krefstsóknaraðili þess, á grundvelli 76. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, aðtekin verði skýrsla af Bryndísi Hrafnkelsdóttur, forstjóra varnaraðila, HappdrættisHáskóla Íslands. Samkvæmt 5. mgr. 17. gr. og 4. mgr. 48. gr. laga nr. 91/1991er Bryndís fyrirsvarsmaður varnaraðila og hefur hún því ekki vitnaskyldu íþessu máli. Kemur þá til skoðunar hvort henni beri að gefa aðilaskýrslu. Í 1. mgr. 76. gr. laga nr. 91/1991 kemur fram að ákvæðum 75.gr. laganna skuli beitt þegar gagna sé aflað í héraði í tengslum við rekstursmáls fyrir æðra dómi. Í 1. málslið 1. mgr. 75. gr. laganna er svo meðal annarsvísað til VII. kafla sem fjallar um skýrslugjöf aðila. Af skýru orðalagiákvæðisins verður að telja að skýrslutökur aðila séu heimilar í málum sem rekineru fyrir dómi á grundvelli 76. gr. laganna. Varnaraðili byggir á því að það sé með öllu þarflaust að fyrirsvarsmaðurhans gefi skýrslu. Samkvæmt 1. og 2. mgr. 48. gr. laga nr. 91/1991 er dómararétt að kveðja aðila fyrir dóm, eftir kröfu gagnaðila, nema dómari teljisýnilegt að skýrslan sé þarflaus og tilgangslaus. Þrátt fyrir að sóknaraðilihafi ekki skýrlega greint frá því hvaða tilgangi umbeðin skýrslutaka þjónar erþó ekki, eins og málið liggur fyrir dóminum, unnt á þessu stigi að fullyrða aðumbeðin sönnunarfærsla sé þarflaus í skilningi áðurnefnds ákvæðis. Bendir dómurinn á að það er að lokumHæstaréttar að taka afstöðu til þýðingar hennar við efnislega úrlausn málsins. Verðurþví að taka beiðni sóknaraðila til greina.Málskostnaðar var ekki krafist ogúrskurðast hann því ekki.Hólmfríður Grímsdóttir héraðsdómari kvað upp úrskurð þennan.Dómarinn tók við meðferð málsins 20. mars 2017.Ú R S K U R Ð A R O R Ð:Skýrsla skal tekin fyrir dómi afBryndísi Hrafnkelsdóttur, forstjóra varnaraðila, Happdrættis Háskóla Íslands.
Mál nr. 268/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur HæstaréttarMál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Karl Axelssonog Ingibjörg Benediktsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 28. apríl 2017,sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 2. maí sama ár. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 28. apríl 2017, þar sem varnaraðila var gert að sætagæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 10. maí 2017 klukkan 16 og einangrun meðaná því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 28. apríl 2017. Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinuhefur í dag krafist þess að kærða X, fd. [...], verði gert að sætagæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 10. maí nk. klukkan 16. Þá er þesskrafist að kærða verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinustendur. Í greinargerð lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu kemur fram að embættið hafi nú til rannsóknar mál er varðiinnflutning fíkniefna hingað til lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar þessefnis að til stæði að flytja inn til landsins mikið magn af sterkum fíkniefnum meðferjunni Norrænu. Lögreglan hafi því verið með eftirlit á tollsvæðinu áSeyðisfirði þegar ferjan kom til landsins 25. apríl sl. Bifreiðin[...] hafi vakið athygli lögreglu og tollvarða og hafi hún verið tekin tilfrekari skoðunar. Ökumaður bifreiðarinnar hafi verið kærði X og hafi afskiptilögreglu og tollvarða af honum og bifreiðinni leitt til þess að grunsemdirvöknuðu um að í bifreiðinni væru falin fíkniefni. Lögregla hafi í kjölfariðfengið heimild í dómsúrskurði til að koma fyrir eftirfararbúnaði oghljóðupptöku í bifreiðinni, sem og hlustun á farsíma X.Bifreiðinnihafi síðan verið fylgt eftir til Reykjavíkur og hafi X ekið sem leið liggur tilKeflavíkur þar sem hann hafi sótt A á flugvöllinn. Þeir hafi síðan ekið aðgistiheimilinu [...] fyrir [...] þar sem þeir hafi átt pantað herbergi. Ígær hafi þeir X og A farið í verslunina [...] og keypt þar topplyklasett,sexkanta, nælonhanska, skrúfjárn og vigt. Lögregla telji að ætlunin hafi veriðað nota þessi verkfæri til að ná fíkniefnum úr bifreiðinni. Kærði X og A hafiverið handteknir síðdegis í gær á gistiheimilinu [...] með rúmlega eitt kíló afsterkum fíkniefnum. Við handtöku hafi A verið búinn að setja um helming efnannainn á vasa á yfirhöfn sinni. Það sé ætlun lögreglu að þeir hafi ætlað aðafhenda efnin einhverjum óþekktum aðila. Í ljósi ofangreinds og þeirra gagnasem lögreglan hafi aflað sé kærði undir rökstuddum grun um aðild aðinnflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands. Ljóst sé aðfíkniefnin hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi og sé það grunurlögreglu að fleiri aðilar tengist málinu. Telji lögregla því brýna nauðsyn áþví á þessu stigi málsins að kærði sæti gæsluvarðhaldi og verði hafður íeinangrun þar sem ljóst sé að gangi kærði laus geti hann sett sig í samband viðmeinta samverkamenn eða þeir sett sig í samband við hann. Þá geti kærði einnigkomið undan gögnum með sönnunargildi sem lögreglan hafi ekki lagt hald á núþegar.Með vísan til framangreinds, framlagðra gagna og a-liðar 1. mgr.95. gr. og b-liðar 1. mgr. 99. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008, sbr.2. mgr. 98. gr. sömu laga, sé þess krafist að krafan nái fram að ganga eins oghún er sett fram. Með hliðsjón af framangreindu oggögnum málsins er fallist á það með lögreglustjóra að kærði sé undir rökstuddumgrun um refsiverðan verknað sem fangelsisrefsing er lögð við. Rannsókn málsinser á frumstigi og má ætla að kærði muni torvelda rannsókn málsins, svo sem með þvíað afmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif á samseka eðavitni, fari hann frjáls ferða sinna. Er því fullnægt skilyrðum a-liðar 1. mgr.95. gr. og b-liðar 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008, til að taka megi tilgreina kröfu lögreglustjóra eins og hún er fram sett og nánar greinir íúrskurðarorði. Ragnheiður Bragadóttirhéraðsdómari kveður upp dóm þennan. Ú r s k u r ð a r o r ð: Kærði, X, sætigæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 10. maí nk. klukkan 16. Kærði sætieinangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.
Mál nr. 234/2017
Kærumál Nauðungarvistun
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem nauðungarvistun A var framlengd.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir ÞorgeirÖrlygsson og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 10. apríl 2017 en kærumálsgögn bárust réttinum 24. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 3. apríl 2017 þar sem nauðungarvistunsóknaraðila var framlengd í allt að tólf vikur frá 4. apríl 2016 að telja.Kæruheimild er í 1. mgr. 16. gr. lögræðislaga nr. 71/1997. Sóknaraðili krefstþess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi en til vara aðframlengingu nauðungarvistunar verði markaður skemmri tími. Þá krefst hannþóknunar til handa talsmanni sínum vegna meðferðar málsins fyrir Hæstarétti.Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hannstaðfestur.Samkvæmt 1. mgr. 17. gr. lögræðislaga greiðist úr ríkissjóðiþóknun skipaðs verjanda sóknaraðila sem ákveðin er að meðtöldumvirðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Þóknun skipaðs verjanda sóknaraðila, Ingu LillýjarBrynjólfsdóttur, héraðsdómslögmanns, 124.000 krónur greiðist úr ríkissjóði.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 3.apríl 2017.Með beiðni,dagsettri 31. mars 2017, sem barst Héraðsdómi Reykjaness sama dag, hefurFélagsþjónusta Kópavogs, kt. [...], Fannborg 4, Kópavogi, krafist þess aðnauðungarvistun varnaraðila, A, kt. [...], á sjúkrahúsi verði framlengd í alltað tólf vikur frá 4. apríl 2017 að telja.Varnaraðilimótmælir kröfu sóknaraðila og krefst þess aðallega henni verði hafnað, en tilvara að framlengingu verði markaður skemmri tími en krafist sé. Í beiðnisóknaraðila er segir að varnaraðili sé [...], [...], sem síðustu ár hefur búiðhjá [...] vegna veikinda. Varnaraðili hafi átt við geðræna erfiðleika að stríðafrá unglingsárum og fengið aðstoð frá geðsviði um árabil. Orðið hafi aðnauðungarvista varnaraðila á sjúkrahúsi í 72 klukkustundir hinn13. mars sl.vegna geðrofs og hafi hann í kjölfarið verið nauðungarvistaður í 21 sólarhringfrá 15. mars sl.Varnaraðili hafikomið á bráðageðdeild 13. mars sl. í fylgd lögreglu eftir að hafa sýntundarlega hegðun og verið ógnandi í [...] þar sem hann hafði nokkrum dögum áðurframið eignaspjöll. Hann hafi verið metinn í geðrofi og verið lagður inn.Varnaraðili sé enn með mikil geðrofseinkenni og tilvísunarranghugmyndir meðörlyndisblæ. Hann hafi ekkert innsæi í sín veikindi og sé talinnóútreiknanlegur og líklegur til að skaða sjálfan sig og aðra. Innlögn hans hafiekki gengið nægilega vel. Hann hafi samþykkt að taka lyf, en þau hafi þó ekkidregið úr sjúkdómseinkennum. Varnaraðili hafi sýnt aggressíva hegðun og m.a.hótað að skaða sig. Hann hafi rætt opinskátt um sjálfan sig sem guðlega veru ogtalið sig búa í sýndarveruleika. Hann hafi brotið á sér höndina með því að kýlaí vegg, en tekið sjálfur af sér gifsið og neiti því að hann sé brotinn. Hann séjafnframt upptekinn af ákveðnum aðilum í þjóðfélaginu og telji þá verabarnaníðinga. Varnaraðili sé ekki til samvinnu um áframhaldandi innlögn ágeðsviði, sem honum sé þó bráðnauðsynleg. Í beiðninni er að öðru leyti vísaðtil vottorðs B, sérfræðings á [...], dagsetts 30. mars 2017, þar sem staðfestsé að framlenging nauðungarvistunar sé óhjákvæmileg.Um aðildsóknaraðila er vísað til d-liðar 2. mgr. 7. gr. lögræðislaga nr. 71/1997 og þáer krafa sóknaraðila sögð byggjast á heimild í 29. gr. a sömu laga.Í áðurgreinduvottorði B geðlæknis, segir m.a. í samantekt að varnaraðili sé enn metinn meðmikil geðrofseinkenni, tilvísunarranghugmyndir með örlyndisblæ og innsæisleysi.Hann sé talinn óútreiknanlegur og hafi reglulega í núverandi legu hótað aðskaða sjálfan sig. Hann sé ekki til samvinnu um áframhaldandi innlögn ágeðsviði og yfirgnæfandi líkur séu á því að hann muni útskrifa sig þegar 21dags nauðungarvistun lýkur. Hann sé sáttur við lyfjameðferð, en hafi litla trúá henni. Það sé mat undirritaðrar að varnaraðili sé enn bráðveikur og þurfi álengri meðferð að halda vegna alvarlegs geðrofs. Nauðsynlegt sé að tryggjaárangur lyfjagjafar og koma í veg fyrir að einkenni versni. Áframhaldandimeðferð sé varnaraðila nauðsynleg og styðji meðferðaraðilar því eindregið framkomnabeiðni um framlengingu nauðungarvistunar í allt að 12 vikur með rýmkunarákvæði.B, sérfræðingur á [...],gaf símaskýrslu fyrir dómi og staðfesti áðurgreint vottorð sitt, en hún kvaðsthafa annast meðferð varnaraðila eftir innlögn hans á deild 32C og því þekkjabest til ástands hans nú. Hún staðfesti að hafa reynt að ná samkomulagi viðvarnaraðila um að dvelja áfram á deildinni. Hún kvaðst telja óhjákvæmilegt aðframlengja nauðungarvistun varnaraðila.Niðurstaða.Í ljósi þess sem aðframan er rakið og með vísan til fyrirliggjandi gagna þykir ljóst að aðvarnaraðili sé enn alvarlega veikur af geðrofssjúkdómi og að brýnt sé að hannfái áframhaldandi geðlæknismeðferð á sjúkráhúsi. Þá hefur komið fram að reynthafi verið til þrautar að ná samkomulagi við varnaraðila um áframhaldandimeðferð, en án árangurs, og að mati læknis sé framlenging nauðungarvistunaróhjákvæmileg. Með hliðsjón af framangreindu þykir hafa verið sýnt fram á aðuppfyllt séu skilyrði 29. gr. a. lögræðislaga nr. 71/1997, sbr. lög nr. 84/2015,til að unnt sé að fallast á kröfu sóknaraðila í málinu. Verður nauðungarvistunvarnaraðila því framlengd um allt að tólf vikur frá 4. apríl sl. að telja. Allur málskostnaðurgreiðist úr ríkissjóði samkvæmt 17. gr. lögræðislaga nr. 71/1997, þar með talinþóknun skipaðs verjanda varnaraðila, Ingu Lillýjar Brynjólfsdóttur hdl., semþykir hæfilega ákveðin 150.000 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti.RagnheiðurBragadóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.ÚRSKURÐARORÐ:Nauðungarvistunvarnaraðila, A, kt. [...], er framlengd í allt að tólf vikur frá 4. apríl 2016að telja.Þóknun skipaðs verjanda varnaraðila, Ingu Lillýjar Brynjólfsdóttur hdl.,150.000 krónur, greiðist úr ríkissjóði.
Mál nr. 202/2017
Kærumál Málskostnaðartrygging
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem tekin var til greina krafa Ú um að S yrði gert að setja tryggingu fyrir greiðslu málskostnaðar í máli sínu á hendur Ú og fjárhæð hennar ákveðin 1.500.000 krónur. Af hálfu S var því ekki andmælt að honum yrði gert að setja málskostnaðartryggingu en aðilar deildu um fjárhæð hennar. Að virtu sakarefni málsins og umfangi þess var fjárhæð tryggingarinnar ákveðin 750.000 krónur.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Þorgeir Örlygsson,Markús Sigurbjörnsson og Viðar Már Matthíasson.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 27. mars2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 6. apríl sama ár. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Suðurlands 20. mars 2017, þar sem tekin var til greina krafavarnaraðila um að sóknaraðila yrði gert að setja tryggingu fyrir greiðslumálskostnaðar í máli sínu á hendur varnaraðila og fjárhæð hennar ákveðin1.500.000 krónur, auk þess sem sóknaraðila var gert að greiða varnaraðila200.000 krónur í málskostnað. Kæruheimild er í o. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr.91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess að fjárhæðmálskostnaðartryggingar verði lækkuð og málskostnaður í héraði felldur niður. Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar og kærumálskostnaðar.Eins og greinir í hinum kærða úrskurði var mál sóknaraðila áhendur varnaraðila þingfest fyrir héraðsdómi 9. febrúar 2017. Varnaraðili sóttiþá þing og lagði fram skriflega kröfu um að sóknaraðila yrði gert að setjatryggingu fyrir greiðslu málskostnaðar. Sóknaraðili andmælti ekki þeirri kröfu,en á hinn bóginn var við málflutning um hana 16. mars 2017 deilt um fjárhæðtryggingarinnar. Þarf því ekki að taka afstöðu til þess hvort skilyrði b. liðar1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/1991 séu uppfyllt til að verða við kröfunni.Að virtu sakarefninu í málinu og umfangi þess er hæfilegt aðfjárhæð tryggingar sóknaraðila fyrir greiðslu málskostnaðar nemi 750.000krónum. Skal hún sett á þann hátt, sem nánar greinir í dómsorði.Í fyrrnefndri kröfu varnaraðila um málskostnaðartryggingu,sem hann lagði fram á dómþingi 9. febrúar 2017, var ekki krafist málskostnaðarúr hendi sóknaraðila vegna meðferðar þeirrar kröfu. Í endurriti úr þingbókvegna þinghaldsins 16. mars sama ár er þess ekki getið að varnaraðili hafi þá krafistmálskostnaðar. Ákvæði hins kærða úrskurðar um málskostnað verður því felltniður.Rétt er að aðilarnir beri hvor sinn kostnað af kærumáliþessu.Dómsorð:Sóknaraðila, Sigurði Frans Þráinssyni, er gert að setjainnan tveggja vikna frá uppsögu þessa dóms tryggingu í formi peningagreiðslu,bankareiknings eða bankaábyrgðar að fjárhæð 750.000 krónur fyrir greiðslumálskostnaðar í máli sínu gegn varnaraðila, Útgerðarfélaginu Glófaxa ehf.Málskostnaður í héraði og kærumálskostnaður fellur niður.Úrskurður Héraðsdóms Suðurlands 20.mars 2017. Mál þetta, sem tekið var tilúrskurðar 16. mars 2017 um kröfu stefnda um að stefnanda verði gert að setjatryggingu fyrir greiðslu málskostnaðar, er höfðað af Sigurði Frans Þráinssyni,kt. [...], Skógarási 9, Reykjavík á hendur Útgerðarfélaginu Glófaxa ehf., kt.[...], Illugagötu 36, Vestmannaeyjum. Dómkröfur stefnanda eru aðstefndi verði dæmdur aðallega til að greiða stefnanda kr. 2.885.383, en tilvara kr. 1.076.830, auk dráttarvaxta skv. 1. mgr. 6. gr. III. kafla vaxtalaganr. 38/2001 af dæmdri fjárhæð frá 15. júní 2014 til greiðsludags. Þá krefststefnandi málskostnaðar að skaðlausu að teknu tilliti til virðisaukaskatts. Þákrefst stefnandi viðurkenningar á sjóðveðrétti í Glófaxa VE-300,skipaskrárnúmer 968, til tryggingar öllum dæmdum kröfum. Við þingfestingu málsins 9.febrúar 2017 lagði stefndi fram kröfu um að stefnanda yrði gert að setjatryggingu fyrir málskostnaði og byggir á því að tryggingin þurfi að veralágmark að fjárhæð kr. 3.500.000. Þá krefst stefndi málskostnaðar. Stefnandi fellst á kröfu stefndaum málskostnaðartryggingu, en krefst þess að henni verði mörkuð lægri fjárhæð. Munnlegur málflutningur umframangreinda kröfu stefnda fór fram 16 mars2017 og var hún tekin til úrskurðar að honum loknum. Í kröfu stefnda er gerð greinfyrir aðdraganda málsins og fyrri málaferlum milli aðila, sem stefndi kveðurraunar hafa snúist um sama sakarefni. Kemur fram að í Hæstarétti hafi gengið dómur milli aðila 15.september 2016 í máli réttarins nr. 744/2015. Í málinu hafi stefnda veriðdæmdur málskostnaður úr hendi stefnanda, en ekkert hafi gengið að innheimtahann. Kveður stefndi sterkar líkur fyrir því að stefnandi sé bæði ófær og ófústil greiðslu málskostnaðar. Þá kemur fram í framlagðri útprentun frá Creditinfoað stefnandi er hvorki skráður fyrir fasteign, ökutæki, vinnuvél né eign ífélagi. Jafnframt kemur fram í framlagðri Vog vanskilaskrá Creditinfo að 6.október 2016 var gert árangurslaust fjárnám hjá stefnanda, 8. ágúst 2016greiðsluáskorun ásamt birtingarvottorði, 29. mars 2016 framhaldsuppboð og 24.febrúar 2016 byrjun uppboðs, auk fyrirtöku nauðungarsölubeiðni 4. janúar 2016,auk fjögurra greiðsluáskorana á árinu 2015. Stefndi vísar til b liðar 1. mgr.133. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Stefnandi mótmælir þeirrifjárhæð sem stefndi kveður vera hæfilega og byggir á því að hún sé úr hófifram. Ekki sé heimilt að líta til fyrri málaferla og annarrar forsögu málsins,en einungis verði við ákvörðun fjárhæðarinnar litið til þess hver geti orðiðeða sé líklegur málskostnaður sem stefnanda yrði gert að greiða vegna þessamáls, ef honum yrði gert að greiða stefnda málskostnað í því. Forsendur og niðurstaða Í þessum þætti málsins gerirstefndi kröfu um að stefnanda verði gert að setja tryggingu fyrir greiðslumálskostnaðar og byggir á því að bæði sé stefnandi ófús til greiðslumálskostnaðar sem og að líkur séu leiddar að því að hann sé ófær um greiðsluhans. Stefnandi fellst á kröfuna en mótmælir sem of hárri þeirri fjárhæð semstefndi kveður vera hæfilega. Í b lið 1. mgr. 133. gr. laganr. 91/1991 segir að stefndi geti krafist þess við þingfestingu máls aðstefnandi setji tryggingu fyrir greiðslu málskostnaðar ef leiða má líkur að þvíað stefnandi sé ófær um greiðslu málskostnaðar. Ekki er deilt í málinu um aðþessi skilyrði séu uppfyllt og er fallist á það af hálfu dómsins, að virtu þvísem að framan greinir. Að mati dómsins verður viðákvörðun fjárhæðar málskostnaðartryggingar aðeins haft til hliðsjónar aðtryggingin nái til þess málskostnaðar sem stefnanda yrði gert að greiða stefndavegna þessa máls, ef málsúrslit yrðu þau að stefnanda yrði gert að greiðastefnda málskostnað. Við ákvörðun þess málskostnaðar væri ekki unnt að líta tilfyrri málaferla aðila eða forsögunnar að öðru leyti, heldur aðeins til þesshver væri málskostnaður vegna þessa dómsmáls, sbr. 1. mgr. 129. gr. laga nr.91/1991. Þykir nægilegt að þessu virtu að fjárhæð málskostnaðartryggingarinnarsé kr. 1.500.000. Þá er rétt að stefnandi greiðistefnda málskostnað vegna þessa þáttar málsins og er hann ákveðinn kr. 200.000. Sigurður G. Gíslason,héraðsdómari, kveður upp úrskurð þennan.Ú r s k u r ð a r o r ð : Stefnandi, Sigurður FransÞráinsson, skal setja setja tryggingu í formi peninga eða bankaábyrgðar aðfjárhæð kr. 1.500.000 til stefnda, Glófaxa ehf., fyrir greiðslu málskostnaðar ímáli þessu, í síðasta lagi fyrir kl. 16:00 mánudaginn 3. apríl 2017. Stefnandi greiði stefnda kr.200.000 í málskostnað.
Mál nr. 257/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Karl Axelssonog Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 24. apríl 2017,sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 24. apríl 2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta áframgæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 2. maí 2017 klukkan 16 og einangrun meðaná því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að honum verði ekki gertað sæta einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 24. apríl 2017. Lögreglustjórinná Suðurnesjum hefurkrafist þess að kærða, X, fæddum [...], verði gert að sæta gæsluvarðhaldi allttil þriðjudagsins 2. maí 2017, klukkan 16, og að á þeim tíma verði kærða gertað sæta einangrun. Kærði mótmælir ekki kröfulögreglustjóra um að honum verði gert að sæta gæsluvarðhaldi áfram, en mótmælirþví hins vegar að honum verði gert að sæta einangrun og krefst þess að þeirrikröfu verði hafnað.Ígreinargerð lögreglustjórans á Suðurnesjum segir að lögreglu hafi föstudaginn14. apríl sl. borist tilkynning frá tollgæslunni í Flugstöð Leifs Eiríkssonarum að kærði hefði verið stöðvaður á tollhliði í kjölfar komu hans hingað tillands með flugi [...] frá [...] vegna gruns um að hann kynni að hafa fíkniefnií vörslum sínum. Kærðihafi verið færður í leitaraðstöðu tollgæslunnar. Í samræðum kærða og tollvarðahafi vaknað grunur um að kærði kynni að hafa fíkniefni falin innvortis. Íkjölfarið hafi kærði verið handtekinn og færður á Heilbrigðisstofnun Suðurnesjaþar sem hann hafi gengist undir röntgenskoðun. Niðurstaða skoðunarinnar hafiverið sú að kærði væri með aðskotahluti innvortis. Síðar hafi 40 pakkningargengið niður af kærða og hafi tæknideild lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinustaðfest að samtals hafi verið um að ræða 246,43 g af kókaíni. Nánari rannsókn ástyrkleika efnisins liggi ekki fyrir að svo stöddu.Samkvæmtframansögðu og með vísan til gagna málsins telji lögreglustjóri miklar líkur áþví að þau fíkniefni sem kærði hafi komið með til landsins hafi verið ætluð tilsölu og dreifingar. Sé því fram kominn rökstuddur grunur um að kærði hafi meðætlaðri refsiverðri háttsemi sinni gerst sekur um brot gegn 173. gr. a.almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og ákvæðum laga nr. 65/1974 um ávana- ogfíkniefni. Lögreglustjóri telji nauðsynlegt að kærði sæti gæsluvarðhaldi ámeðan mál hans er til meðferðar. Rannsóknmálsins sé í fullum gangi og hafi m.a. beinst að því að upplýsa nánar umaðdraganda að ferð kærða til hingað til lands og hverjir vitorðsmenn hans séuhér á landi. Ætla megi að kærði kunni að torvelda áframhaldandi rannsóknmálsins, svo sem með því að afmá merki um brot, skjóta undan munum ellegar hafaáhrif á samseka eða vitni. Sé þannig fullnægt skilyrðum a-liðar 1. mgr. 95. gr.laga nr. 88/2008 til að taka til greina kröfu lögreglustjóra um að kærða verðigert að sæta gæsluvarðhaldi. Meðvísan til alls framangreinds, rannsóknarhagsmuna, a-liðar 1. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála, 173. gr. a almennra hegningarlaga nr. 19/1940og laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni telji lögreglustjóri brýnarannsóknarhagsmuni standa til þess að kærða verði gert að sæta gæsluvarðhaldiallt til þriðjudagsins 2. maí 2017, klukkan 16. Þess sé einnig krafist að kærðaverði gert að sæta einangrun, sbr. b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála, á meðan gæsluvarðhaldi stendur með vísan til framangreindrarannsóknarhagsmuna.Meðvísan til alls framanritaðs, svo og gagna málsins, er fallist á það meðlögreglustjóra að kærði sé undir rökstuddum grun um að hafa framið brot semfangelsisrefsing liggur við.Rannsóknmálsins stendur enn yfir. Ætla verður lögreglu ráðrúm til þess að rannsakamöguleg tengsl kærða við vitorðsmenn, bæði hér á landi og erlendis, en staðfesthefur verið að kærði hefur a.m.k. einu sinni áður komið hingað til lands, þ.e.í febrúar síðastliðnum, og leikur grunur á um að sú ferð hafi verið á vegumsömu aðila. Gangi kærði laus má ætla að hann muni torvelda rannsókn málsins meðþví að afmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif á samsekaeða vitni. Samkvæmt þessu telst skilyrðum a-liðar 1.mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála fullnægt til þess aðkærða verði gert að sæta gæsluvarðhaldi og einangrun á meðan á því stendur,sbr. b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008. Er krafa lögreglustjóra því tekintil greina með þeim hætti sem í úrskurðarorði greinir. RagnheiðurBragadóttir kveður upp úrskurðinn.Ú r s k u r ð a r o r ð :Kærði,X, fæddur [...], sæti gæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 2. maí 2017,klukkan 16.Kærðisæti einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.
Mál nr. 213/2017
Kærumál Frávísunarúrskurður felldur úr gildi Lögskilnaður Opinber skipti
A kærði úrskurð héraðsdóms þar sem máli hennar, þar sem hún krafðist lögskilnaðar frá B, var vísað frá dómi á þeim grundvelli að hvorki lægi fyrir samkomulag aðila um fjárskipti né væru opinber skipti hafin vegna fjárslita þeirra, sbr. 1. mgr. 44. gr. hjúskaparlaga nr. 31/1993. Þar sem úr fyrrgreindum annmarka var bætt undir rekstri málsins fyrir Hæstarétti var hinn kærði úrskurður felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir GretaBaldursdóttir, Benedikt Bogason og Karl Axelsson. Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru30. mars 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 12. apríl sama ár. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20. mars 2017 þar sem máli sóknaraðila áhendur varnaraðila var vísað frá dómi án kröfu. Kæruheimild er í j. lið 1. mgr.143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið tilefnismeðferðar. Varnaraðili hefur ekki látið málið til síntaka fyrir Hæstarétti. Mál þetta höfðaði sóknaraðili í því skyni aðhenni yrði veittur lögskilnaður frá varnaraðila. Með hinum kærða úrskurði varmálinu vísað frá dómi af þeirri ástæðu að hvorki lægi fyrir samkomulag aðila umfjárskipti né væru opinber skipti hafin vegna fjárslita þeirra, sbr. 1. mgr.44. gr. hjúskaparlaga nr. 31/1993. Sóknaraðili hefur lagt fyrir Hæstaréttúrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur 12. maí 2017 þar sem bú aðila var tekið tilopinberra skipta. Fyrrgreint ákvæði hjúskaparlaga felur ekki í sér skilyrðifyrir málshöfðun heldur að skilnaður verði veittur. Þar sem úr þessu hefurverið bætt verður hinn kærði úrskurður felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdómað taka málið til efnismeðferðar. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er felldur úr gildi oglagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20. mars 2017.I. Mál þetta er þingfest 12. janúar 2017og tekið til úrskurðar 20. mars 2016. Stefnandi er A, til heimilis að [...], enstefndi er B, sem er með óþekkt heimilisfang. Stefnandi krefst þess aðallega að henniverði með dómi veittur lögskilnaður frá eiginmanni sínum, stefnda B. Þá krefsthún málskostnaðar, eins og málið væri eigi gjafsóknarmál. Stefnandi fékk gjafsókn með bréfiinnanríkisráðuneytisins, dagsettu 20. maí 2016. Í þinghaldi 5. september sl. var ÞyríHalla Steingrímsdóttir hrl. skipuð málsvari stefnda sbr. 2. mgr. 117. gr. laganr. 31/1993 og óskaði hún eftir fresti til þess að reyna til þrautar að násambandi við stefnda. Þá lagði lögmaður stefnanda fram gögn umtölvupóstsamskipti lögmannsins við [...] sendiráðið þar sem fram kemur aðsendiráðinu hafi ekki borist neinar upplýsingar frá [...] yfirvöldum varðandi stefnda. Við fyrirtökumálsins, 28. febrúar sl. óskaði málsvari stefnda eftir lengri fresti til þessað ná sambandi við stefnda. Loks lýsti málsvari stefnda því yfir í þinghaldi,10. mars sl. að reynt hefði verið að hringja í símanúmer vinar stefnda í [...]og að sendur hefði verið tölvupóstur til sama aðila, án árangurs. Aðstoðarmaðurdómara bókaði að hún teldi tilefni til að skoða hvort málinu yrði vísað frádóminum án kröfu. Málið var því næst tekið fyrir 20. mars 2017 og var það þá tekiðtil úrskurðar um frávísun.II. Stefnandi kveður báða aðila hafa [...] ríkisfang en hún sé jafnframt með íslensktríkisfang. Þau hafi kynnst í [...] árið 1990 og gengið í hjúskap, 22. júní 1992.Þau eigi ekki börn saman. Stefnandi hafi flust til Íslands árið 1999 og stefndihafi komið hingað til lands ári síðar. Í byrjun árs 2008 flutti stefnandi til [...]en stefndi hafi flutt til hennar nokkrum mánuðum síðar. Þau hafi slitiðsamvistum í desember 2012 en þá hafi stefnandi snúið aftur til Íslands og hafihún búið hér á landi til dagsins í dag. Stefnandi kveðst hafa reynt að násambandi við stefnda til þess að ganga frá skilnaði. Hún hafi fengið hjálp tilþess frá [...] en þrátt fyrir það hafi ekki gengið að hafa uppi á stefnda.Stefnandi taldi stefnda búsettan í [...] og leitaði bæði til norskasendiráðsins á Íslandi og til [...] sendiráðsins í [...] til að afla upplýsingaum stefnda. [...] sendiráðið á Íslandi hafi staðfest að stefndi væri skráður úrlandi í [...] með óþekkt heimilisfang. [...] sendiráðið á Íslandi hafi reynt aðafla upplýsinga um dvalarstað stefnda en það hafi ekki tekist. Engin vitneskjasé um hvar stefndi sé staddur eða eigi heimili. Stefnanda sé því nauðugur sáeinn kostur að höfða þetta mál til þess að fá lögskilnað frá stefnda. Stefnandi vísar til 37. gr.hjúskaparlaga nr. 31/1993 kröfu sinni til stuðnings og bendir á að hún ogstefndi hafi ekki verið í samskiptum síðan í desember 2012. Stefnandi hafi ekkináð á stefnda og sé ókunnugt um dvalarstað hans, henni sé því nauðsynlegt aðdómstólar fjalli um kröfu hennar, sbr. 2. mgr. 41. gr. hjúskaparlaga. Um lögsögu vísast til 114. gr.hjúskaparlaga nr. 31/1993 og um varnarþing sé vísað til 115. gr. sömu laga,sbr. 43. gr. laga nr. 91/1991, um meðferð einkamála. Um málskostnað vísast til130. gr. laga um meðferð einkamála og um virðisaukaskatt af málflutningsþóknunsé vísað til laga nr. 50/1988, en stefnandi sé ekki virðisaukaskattsskylduraðili. Um stefnubirtingu og stefnufrest vísasttil a-liðar 89. gr. og 3. mgr. 91. gr. laga um meðferð einkamála nr. 91/1991.Stefndi sé með óþekkt heimilisfang og sé engin vitneskja um hvar hann megifinna. Stefna málsins hafi því verið birt í Lögbirtingablaði samkvæmt a-lið 89.gr. laga um meðferð einkamála nr. 91/1991. Stefnandi vísar til þess að hún ogstefndi eigi engar sameiginlegar eignir. Stefnandi geri engar fjárkröfur áhendur stefnda og stefndi hafi ekki gert fjárkröfur á hendur stefnanda.Stefnandi telur því að líta beri svo á að samkomulag liggi fyrir milli aðila,sbr. 1. mgr. 44. gr. hjúskaparlaga nr. 31/1993.III. Samkvæmt 37. gr. hjúskaparlaga nr.31/1993 getur hvort hjóna krafist lögskilnaðar þegar samvistarslit hafa staðiðí tvö ár hið skemmsta. Þykir með fullnægjandi hætti sýnt fram á aðsamvistarslit aðila hafi staðið í tvö ár. Samkvæmt 1. mgr. 44. gr. laga nr.31/1993 skal annað tveggja vera, samkomulag milli hjóna um fjárskipti eðaopinber skipti hafin vegna fjárslita, áður en skilnaður er veittur. Þó getahjón lýst yfir eignaleysi fyrir dómara í skilnaðarmáli í samræmi við 1. mgr.95. gr. laga nr. 31/1993. Í þinghaldi 10. mars 2017 lagði lögmaður stefnandafram yfirlýsingu um eignaleysi þar sem stefnandi lýsir því yfir að hún hafiverið eignalaus í desember 2012 þegar hún sleit samvistum við stefnda. Þáliggja meðal málsgagna fyrir afrit af skattframtölum stefnanda, árin 2012 og2014. Í málinu liggur hins vegar ekkert fyrir um eignaleysi stefnda, eins ogáskilið er samkvæmt fyrrgreindri 1. mgr. 95. gr. laga nr. 31/1993. Eignaleysisyfirlýsingannars hjóna nægir ekki til að veita þeim skilnað á grundvelli hjúskaparlaganr. 31/1993. Verður því ekki talið að fullnægt sé skilyrðum laganna til aðlögskilnaður verði veittur svo sem stefnandi krefst. Aðþví athuguðu sem rakið er að framan verður ekki hjá því komist að vísa málinufrá dómi án kröfu. Eins og að framan greinir nýturstefnandi gjafsóknar við rekstur málsins fyrir héraðsdómi. Gjafsóknarkostnaður stefnanda, sem erþóknun lögmanns hennar, Elvu Óskar Wiium hdl., 500.000 krónur, greiðist úrríkissjóði. Við ákvörðun gjafsóknarkostnaðar hefur verið tekið tillit tilvirðisaukaskattsskyldu stefnanda. Þóknun skipaðs málsvara stefnda, ÞyríarHöllu Steingrímsdóttur hrl., þykir hæfilega ákveðin 180.000 krónur og greiðisthún úr ríkissjóði. Lilja Rún Sigurðardóttir, aðstoðarmaðurdómara, kveður upp þennan úrskurð.Ú R S K U R Ð A R O R Ð : Máli þessu er vísað frá dómi án kröfu. Málskostnaður stefnanda greiðist úrríkissjóði, þ.m.t. málflutningsþóknun lögmanns hennar, Elvu Óskar Wiium hdl.,500.000 krónur. Þóknun skipaðs málsvara stefnda, ÞyríarHöllu Steingrímsdóttur hdl., 180.000 krónur, greiðist úr ríkissjóði.
Mál nr. 323/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma Helgi I. Jónsson hæstaréttardómariog Ingibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settir hæstaréttardómarar.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 22.maí 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 19. maí 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 16. júní 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, til vara að farbanni verði beitt í stað gæsluvarðhalds, en aðþví frágengnu að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Varnaraðili er undir sterkum grun um brotgegn 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 sem varðað getur fangelsiallt að 12 árum. Með þessari athugasemd en að öðru leyti með vísan tilforsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurðurer staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 19. maí 2017. Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurðiað X, fæddur [...], verði áfram gert að sæta gæsluvarðhaldi allt tilföstudagsins 16. júní 2017, kl. 16. Í greinargerð lögreglustjórasegir að hann hafi nú til rannsóknar mál er varðar innflutning fíkniefna hingaðtil lands. Lögreglu hafi borist upplýsingar þess efnis að til stæði að flytjainn mikið magn af sterkum fíkniefnum hingað til lands með ferjunni Norrænu.Lögreglan hafi því verið með eftirlit á tollsvæðinu á Seyðisfirði þegar ferjankom hingað til lands 25. apríl sl. Bifreiðin [...] hafi vakið athygli lögreglu og tollvarða ogverið tekin til frekari skoðunar. Ökumaður bifreiðarinnar hafi verið A og hafiafskipti lögreglu og tollvarða af honum og bifreiðinni orðið til þess aðgrunsemdir vöknuðu um að í bifreiðinni væru falin fíkniefni. Lögreglan hafi íframhaldinu fengið heimild Héraðsdóms Reykjaness til að koma fyrireftirfararbúnaði og hljóðupptöku í bifreiðinni sem og í farsíma A. Bifreiðinni hafi verið fylgt eftir til Reykjavíkur og hafi Aekið sem leið lá til Keflavíkur þar sem hann hafi sótti kærða á flugvöllinn.Þeir hafi ekið að gistiheimilinu [...] þar sem þeir hafi átt pantað herbergi. Þann 27. apríl sl. hafi A og kærði farið í verslunina [...] ogkeypt þar topplyklasett, sexkanta, nælonhanska, skrúfjárn og vigt. Það hafi þáverið ætlun lögreglu að þessi verkfæri yrðu notuð til að ná fíkniefnum úrbifreiðinni. A og kærði hafi verið handteknir síðdegis 27. apríl sl. ágistiheimilinu [...] með rúmlega 1 kg af MDMA. Þegar þeir hafi verið handteknirhafi kærði verið búinn að setja um helming efnanna inn á vasa á yfirhöfn sinni.Við leit í bifreiðinni [...] hafi fundist um 2 kg af MDMA, en þau fíkniefnihafi verið í eins pakkningum og fíkniefnin sem áður höfðu fundist í herberginuá gistiheimilinu. Það sé ætlun lögreglu að þeir hafi ætlað að afhenda efnineinhverjum óþekktum aðila. Samkvæmt niðurstöðu Rannsóknarstofu Háskóla Íslands í lyfja-og eiturefnafræði sé um mjög sterk efni að ræða, en styrkur MDMA í sýninu hafiverið 80-81%, sem samsvari 95-96% af MDMA klóríði. Við skýrslutöku hjá lögreglu hafi A verið spurður hvort hannþekkti einhvern á Íslandi. Hann kvaðst vera að heimsækja B vin sinn, en þareigi hann við kærða. Hann hafi kynnst kærða í gegnum netið, í gegnum auglýsinguum vinnu. Kvaðst hann hafa keyrt frá Póllandi til Hollands. Bremsurnar á bílnumhafi bilað og hafi hann hringt í kærða. Þeir hafi ákveðið að hittast íHollandi. Hann hafi stoppað á Hótel [...], rétt fyrir utan Haag. Kærði hafifarið með bílinn og verið nokkra klukkutíma í burtu. Samkvæmt sms samskiptumsem A átti við kærða hafi A vitað af fíkniefnunum í bílnum. Í farsíma hans hafifundist sms samskipti milli hans og kærða frá 23. apríl þar sem A hafi spurtkærða hvað hann eigi að búast við ef þeir myndu taka hann til hliðar þegar hannfæri úr ferjunni. Hann hafi síðan fengið svar til baka frá kærða um að hann ættiað vera slakur og rólegur því að hundur og röntgen ættu ekki séns í þetta, aðhundur finni þetta ekki. A kvaðst hafa hringt í kærða þegar hann hafi komið tilÍslands og þá hafi kærði sagt honum að hann væri að koma með flugvél og að Aætti að sækja hann. Þegar kærði hafi lent hafi kærði hringt í hann, sagt honumað hann væri kominn í gegn og að A ætti að koma að sækja hann. A hafi verið kynnt að lögregla hafi verið með herbergishlustuná hótelherbergi hans og kærða í herbergi nr. [...] að [...]. Í þeirri hlustunheyrist A spyrja kærða hvort kærði hafi sett þetta í sokka svo það kæmu enginfingraför. A kvaðst ekki getað svara þessu. A kveðst vera alveg saklaus. Hannhafi ekki vitað um þetta, en það gæti verið að einhver hafi sett efnin í bílinní Hollandi. Kærði hafi að mestu neitað að tjá sig við skýrslutöku hjálögreglu. Kvaðst hann hafa komið hingað til lands vegna byggingarmála. Viðskoðun á síma hans megi sjá að hann hafi leitað að Opel bíl í janúar. Þá hafihann einnig leitað að því hvernig eigi að fjarlægja mælaborð úr Opel bifreiðumog leitað að upplýsingum um efnið MDMA. Fram hafi komið í eftirliti lögreglu aðkærði hafi hitt mann sem lögregla þekki vegna fíkniefnamála og rætt við hann ídágóða stund. Kærði hafi ekki viljað tjá sig um það. Rannsókn lögreglu gangi vel en óskað hafi verið eftir aðstoðerlendra yfirvalda við að afla frekari gagna til að fá betri mynd af ferðalagiþeirra A og kærða hingað til lands, en rannsókn málsins beinist m.a. að því aðskoða hvenær og hvar fíkninefnunum hafi verið komið fyrir í bílnum og hvortfleiri aðilar tengist málinu. Kærði hafi sætt gæsluvarðhaldi á grundvellirannsóknarhagsmuna frá 28. apríl sl. og hafi úrskurður héraðsdóms veriðstaðfestur í Hæstarétti, sbr. dóm í máli nr. 291/2017. Í ljósi ofangreinds og þeirra gagna sem lögreglan hafi aflað séþað mat lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu að kærði sé undir sterkum grun umaðild að innflutningi á miklu magni af sterkum fíkniefnum hingað til lands.Ljóst sé að fíkniefnin hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hér á landi. Meðhliðsjón af alvarleika sakarefnis og þess að ríkir almannahagsmunir standi tilþess að menn gangi ekki lausir þegar svo stendur á sé þess krafist að kærðaverði gert að sæta gæsluvarðhaldi meðan mál hans er til meðferðar.Með vísan til framangreinds, framlagðra gagna og 2. mgr. 95.gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008er þess krafist að krafan nái fram að ganga eins og hún er sett fram. Eins og rakið hefur verið hefurkærði sætt gæsluvarðhaldi frá 28. apríl sl. á grundvelli rannsóknarhagsmuna,sbr. dómur Hæstaréttar í máli nr. 291/2017. Rannsókn málsins er ekki lokið. Samkvæmtrannsóknargögnum er kærði undir sterkum grun um aðild að innflutningi á miklumagni af hættulegum fíkniefnum með miklum styrkleika. Er fallist á meðlögreglustjóra að nauðsynlegt sé með tilliti til almannahagsmuna að kærði sætiáfram gæsluvarðhaldi, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, eins og nánargreinir í úrskurðarorði. SandraBaldvinsdóttir héraðsdómari kveður upp þennan úrskurð.Ú r s k u r ð a r o r ð: Kærði,X, sæti áframhaldandi gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 16. júní2017, klukkan 16:00.
Mál nr. 319/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma Benedikt Bogason hæstaréttardómari ogIngibjörg Benediktsdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settir hæstaréttardómarar.Varnaraðiliskaut málinu til Hæstaréttar með kæru 19. maí 2017, sem barst réttinum ásamtkærumálsgögnum 22. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 19.maí 2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi til þriðjudagsins30. maí 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími og kröfum sóknaraðila um einangrun hafnað. Sóknaraðilikrefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.Fallister á það með héraðsdómi að fullnægt sé skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008 til að varnaraðila verði gert að sæta gæsluvarðhaldi og einangrunmeðan á því stendur, sbr. 2. mgr. 98. gr. laganna. Verður hinn kærði úrskurðurþví staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 19. maí 2017.Lögreglustjórinná Suðurnesjum hefur í dag krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði að X,fædd [...], ríkisborgara [...], verði gert að sæta gæsluvarðhaldi allt tilþriðjudagsins 30. maí 2017, kl. 16:00, og að á þeim tíma verði kærðu gert aðsæta einangrun.Í greinargerð lögreglustjórans á Suðurnesjum segir að boristhafi tilkynning frá tollgæslunni í Flugstöð Leifs Eiríkssonar í gær, 19. maí,um að kærða hefði verið stöðvuð á tollhliði, vegna gruns um að hún kynni aðhafa fíkniefni falin í fórum sínum, í kjölfar komu hennar hingað til lands meðflugi [...] frá [...]. Við líkamsleit á kærðu hafi tollverðir fundið pakkningar meðmeintum fíkniefnum faldar í hári kærðu, auk þess sem pakkningar með meintumfíkniefnum hafi fundist í brjóstahaldara hennar. Við leit í hliðarveski kærðuhafi einnig fundist pakkningar með meintum fíkniefnum sem hafi borið þess merkiað hafa verið falin innvortis. Efnin sem hafi fundist í fórum kærðu hafi íframhaldinu verið rannsökuð í efnagreiningarvél tollstjóra sem hafi gefiðjákvæða niðurstöðu á kókaín. Kærða hafi í framhaldinu verið handtekin. Í viðræðum tollvarða við kærðu hafi hún m.a. greint frá þvíað hún væri að koma hingað til lands sem ferðamaður. Tilgangurinn meðheimsókninni hingað til lands væri að hitta [...] vin sinn. Hún hafi einungisætlað að dvelja hér í einn til tvo daga en ekki getað sýnt fram á að hún ættibókað flug frá landinu. Í framhaldinu hafi vaknað grunur um að kærða kynni að hafafíkniefni falin innvortis og því verið í framhaldinu færð á HeilbrigðisstofnunSuðurnesja þar sem í ljós hafi komið að hún hafði sjö pakkningar faldarinnvortis, neðarlega í kviði. Kærða hafi í framhaldinu verið færð álögreglustöðina við Hringbraut 130, Reykjanesbæ, þar sem kærða hafi fjarlægtpakkningarnar að eigin ósk. Að svo stöddu liggi endanleg staðfesting á tegund og magnihinna meintu fíkniefna ekki fyrir, en þau hafi verið send til frekarirannsóknar til tæknideildar lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu. Rannsóknmáls þessa sé á algeru frumstigi. Lögregla vinni nú að því að rannsakaaðdragandann að ferð kærðu hingað til lands og tengsl hennar við hugsanlegavitorðsmenn á Íslandi og eða erlendis. Í því skyni muni lögregla m.a. aflaupplýsinga frá fjarskiptafyrirtækjum og fjármálastofnunum, auk annarra atriðasem lögregla telur að séu mikilvæg vegna rannsóknar málsins. Þrátt fyrir aðtegund eða magn hinna meintu fíkniefna liggi ekki fyrir að svo stöddu telurlögregla líkur til þess að um sé að ræða nokkurt magn fíkniefna sem hafi veriðflutt hingað til lands í þeim tilgangi að selja þau. Því kunni háttsemi kærðu aðvarða við ákvæði 173. gr. a almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og ákvæði laganr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni. Lögregla telur sig a.m.k. þurfa svigrúm tilað rannsaka málið nánar áður en kærða verður látin laus úr haldi lögreglu, t.d.varðandi það hvort að hin meintu fíkniefni hafi verið ætluð til sölu ogdreifingar hér á landi og hvort að hún eigi sér vitorðsmenn hér á landi eðaerlendis. Þá telur lögregla að ætla megi að kærða kunni að torvelda rannsóknmálsins og hafa áhrif á samseka gangi hún laus. Þá telur lögregla einnig hættuá að kærða verði beitt þrýstingi og að reynt verði að hafa áhrif á hana, afhendi samverkamanna hennar, gangi hún laus, á þessu stigi rannsóknar hjálögreglu. Meðvísan til alls framangreinds er þess krafist að kærðu verði gertað sæta einangrun í gæsluvarðhaldi skv. b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr.88/2008. Með vísan til alls framangreinds, rannsóknarhagsmuna,a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, 173. gr. aalmennra hegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefnitelur lögreglustjóri brýna rannsóknarhagsmuni standa til þess að kærðu verðigert að sæta gæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 30. maí 2017 klukkan 16:00og að kærðu verði gert að sæta einangrun á þeim tíma. Eins ograkið hefur verið var kærða handtekin í gær vegna rökstudds gruns uminnflutning fíkniefna og getur meint brot varðað fangelsisrefsingu. Rannsóknmálsins er á frumstigi. Haldi kærða óskertu frelsi sínu gæti hún torveldaðrannsókn málsins með því að koma sönnunargögnum undan eða hafa áhrif á samseka.Með vísan til a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála erþví fallist á kröfu lögreglustjóra um að kærða sæti gæsluvarðhaldi. Þess erkrafist að kærða sæti einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur þar sem annarssé ekki unnt að koma í veg fyrir að kærða torveldi rannsókn málsins, s.s. meðþví að komast í síma, tölvu eða koma skilaboðum áleiðis í gegnum aðra fanga. Aðþessu virtu og með vísan til b-liðar 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 er fallistá að kærða sæti einangrun. Úrskurðþennan kveður upp Sandra Baldvinsdóttir héraðsdómari. Úrskurðarorð:Kærða, X, skal sæta gæsluvarðhaldiallt til þriðjudagsins 30. maí 2017, kl. 16:00. Kærðaskal sæta einangrun meðan á gæsluvarðhaldi stendur.
Mál nr. 314/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Með úrskurði héraðsdóms var X gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. og b. liða 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála til 15. júní 2017. Hæstiréttur staðfesti þá niðurstöðu hins kærða úrskurðar að skilyrði gæsluvarðhalds væru uppfyllt, en stytti tímabil gæsluvarðhalds um u.þ.b. tvær vikur.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir BenediktBogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðiliskaut málinu til Hæstaréttar með kæru 18. maí 2017, sem barst réttinum ásamtkærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 18. maí2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi til fimmtudagsins 15.júní 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmritími. Sóknaraðilikrefst staðfestingar hins kærða úrskurðar. Með vísan til forsendna hinskærða úrskurðar verður fallist á með héraðsdómi að fullnægt sé skilyrðum a. ogb. liða 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til að varnaraðila verði gert að sæta áframgæsluvarðhaldi, þó þannig að því verði markaður sá tími sem nánar greinir ídómsorði.Dómsorð:Varnaraðili, X, sæti áfram gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins2. júní 2017 klukkan 16. ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness fimmtudaginn 18. maí 2017Lögreglustjórinn áSuðurnesjum hefur í dag krafist þess að X, fædd [...], [...] ríkisborgara,verði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 15. júní2017, kl. 16:00. Í greinargerð lögreglustjórans á Suðurnesjumsegir að borist hafi tilkynning frá tollgæslunni í Flugstöð Leifs Eiríkssonarskömmu eftir miðnætti 8. maí 2017, um að kærða hefði verið stöðvuð á tollhliði,vegna gruns um að hún kynni að hafa fíkniefni falin í fórum sínum, í kjölfarkomu hennar hingað til lands með flugi [...] frá [...]. Tekið hafi verið sýni úrbotni ferðatösku kærðu sem hafi gefið jákvæða svörun á kókaín. Í framhaldinuhafi kærða verið handtekin og færð á lögreglustöðina við Hringbraut 130,Reykjanesbæ. Kærða hafi einnig gengist undir röntgenskoðun sem hafi sýnt að húnhafi ekki haft aðskotahluti innvortis. Í viðræðum lögreglu viðkærðu hafi hún greint m.a. frá því að hún væri [...] ríkisborgari en hefði búiðlengi í [...]. Hún væri ekki eigandi töskunnar og að hún hafi komið hingað tillands í atvinnuleit. Hafi aðili að nafni A beðið hana um að taka töskuna meðtil Íslands. Niðurstaða tæknideildar lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu hafiverið sú að í botni ferðatösku kærðu hafi verið samtals 296,94 g af kókaíni. Framangreind fíkniefnihafi verið send Rannsóknarstofu í lyfja- og eiturefnafræði við Háskóla Íslandstil frekari rannsóknar. Þá hafi lögregla aflað rannsóknarúrskurða fráHéraðsdómi Reykjaness vegna rannsóknar málsins. Einnig hafi lögregla sentfyrirspurnir til erlendra löggæsluyfirvalda vegna málsins.Rannsókn málsins miði velog hafi kærða verið yfirheyrð tvívegis vegna málsins. Við skýrslutökur hafikærða að meginstefnu til haldið sig við þann framburð sem hún gaf lögreglu íkjölfar handtöku 8. maí s.l. Nánar tiltekið að aðili að nafni A sem hún hafinýverið kynnst hafi boðið henni að fara til Íslands. Hann hafi séð um að bókaflug fyrir kærðu og jafnframt látið hana hafa ferðatösku til að fara með tilÍslands. Sjálf hafi hún ekki gert neinar ráðstafanir varðandi gistingu hér álandi en A hafi tjáð henni að vinur hans hér á landi myndi taka á móti henni ogsjá um hana á meðan hún dveldi hér á landi. Hún hafi hins vegar átt að látaþennan aðila hafa föt sem A hafi sett í ferðatöskuna áður en hann afhenti kærðutöskuna. Að sögn kærðu hafi hún ekki verið meðvituð um að ferðataskan innihéltfíkniefni. Mál þetta snúist uminnflutning á hættulegum ávana- og fíkniefnum í þeim tilgangi að selja þau tilótiltekins fjölda fólks. Að mati lögreglustjóra er fyrir hendi rökstuddurgrunur um að kærða hafi gerst brotleg við ákvæði laga um ávana- og fíkniefninr. 65/1974 og 173. gr. a almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sem varði allt að12 ára fangelsi. Séu þannig uppfyllt skilyrði 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008fyrir því að kærðu verði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi á meðan málhennar er til meðferðar. Rannsóknin sé enn áviðkvæmu stigi og telur lögreglustjóri að enn sé hætta á að kærða kunni aðtorvelda rannsóknina gangi hún laus, svo sem meðþví að afmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif á samsekaeða vitni. Þá telur lögregla einnig hættu á að kærða verði beittþrýstingi og að reynt verði að hafa áhrif á hana, af hendi meintrasamverkamanna hennar, gangi hún laus. Séu þanniguppfyllt skilyrði a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Jafnframtmegi telja að hætta sé á að kærða muni reyna að komast úr landieða leynast og koma sér þannig undan málsókn eða fullnustu refsingar verðihenni ekki gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi. Kærða sé erlendurríkisborgari og virðist ekki eiga nein tengsl við landið. Hún eigi hér hvorkifjölskyldu né stundi atvinnu, auk þess sem lögreglustjóri telur einsýnt aðtilgangur ferðarinnar hingað til lands hafi ekki verið í þeim tilgangi aðsetjast hér að. Telur lögreglustjóri því jafnframt uppfyllt skilyrðib-liðar 1. mgr. 95. laga nr. 88/2008 til að kærðu verði gert að sætaáframhaldandi gæsluvarðhaldi. Vísast í þessu skyni m.a. til dóma HæstaréttarÍslands frá 10. nóvember 2011 í málinu nr. 595/2011 og í málinu frá 4. nóvember2015 nr. 746/2015. Kærða hafi sættgæsluvarðhaldi frá 8. maí s.l., og einangrun frá 8. maí til 15. maí s.l., og séað mati lögreglustjóra ekki völ á vægari úrræðum. Tímalengd hins umkrafðagæsluvarðhalds sé þannig ekki úr hófi miðað við alvarleika brotsins, stöðu rannsóknarinnarog framgang hennar hjá lögreglu. Með vísan til allsframangreinds, a- og b-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála, 173. gr. a almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr. 65/1974 umávana- og fíkniefni telur lögreglustjóri brýna rannsóknar- ogrefsivörsluhagsmuni standa til að fallist verði á kröfuna og kærðu verði gertað sæta áframhaldandi gæsluvarðhald til fimmtudagsins 15. júní 2017, kl. 16:00.Samkvæmt rannsóknargögnummálsins er kærða undir rökstuddum grun um innflutning á 296,94 g af kókaíni.Kærða hefur sætt gæsluvarðhaldi frá 8. maí sl. Rannsókn málsins er ekki lokiðen ákæra mun verða gefin út innan skamms. Er fallist á að enn sé hætta á því aðkærða kunni að torvelda rannsókn málsins gangi hún laus. Þá virðist kærða ekkihafa nein tengsl við landið og má ætla að hún muni reyna að komast úr landi eðaleynast ellegar koma sér með öðrum hætti undan málsókn gangi hún laus. Að þessuvirtu og með vísan til a- og b- liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 erfallist á kröfu lögreglustjóra eins og nánar greinir í úrskurðarorði.Úrskurð þennan kveður uppSandra Baldvinsdóttir héraðsdómari.ÚRSKURÐARORÐKærða, X, skal sæta gæsluvarðhaldi allt tilfimmtudagsins 15. júní 2017, kl. 16:00.
Mál nr. 244/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir BenediktBogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru12. apríl 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 18. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 12. apríl 2017 þar sem varnaraðila var gertað sæta gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 10. maí 2017 klukkan 16.Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurðurer staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur12. apríl 2017. Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefurkrafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X, kt. [...], verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 10. maí nk. kl 16:00. Í greinargerð lögreglu kemur fram að embættilögreglustjórans á höfuð­borgar­svæðinu rannsaki nú tilraun til manndráps eðaeftir atvikum alvarlega líkams­árás X, hér eftir nefndur kærði, gegn A, héreftir nefndur brotaþoli, á heimili við [...] í Reykjavík, miðvikudaginn 8. marssl. Samkvæmtfrumskýrslu málsins barst lögreglu þann 8. mars sl. tilkynning um aðmaður hefði verið skorinn á háls í [...] í Reykjavík. Maðurinn hafi í kjölfariðflúið á veitingastaðinn [...] í [...] og hringt þar eftir aðstoð lögreglu.Fyrir utan veitingastaðinn hafi lögregla hitt brotaþola fyrir og hafi hannskýrt lögreglu frá því að kærði hefði skömmu áður ráðist á hann í húsnæði við[...] í Reykjavík. Sjá hafi mátt langan skurð á hálsi brotaþola sem hafi veriðfluttur á slysadeild þar sem gert hafi verið að áverkum hans. Viðkomu á slysadeild hafi brotaþoli reynst með 20 cm skurð sem teygði sig frávinstri kjálka niður hálsinn vinstra megin aftanvert og hafi skurðurinn veriðgapandi á 5-6 cm svæði fyrir neðan eyra. Ískýrslutöku hjá lögreglu hafi brotaþoli sagt að tveimur dögum áður hefðibifreið hans, [...], verið tekin af kærða. Hann hafi því í gær farið að hittakærða að [...], til að endurheimta bifreiðina. Hafi brotaþoli sagt að kærðihafi verið sofandi þegar hann kom inn í íbúðina en honum hafi verið hleypt innaf stúlku sem verið hafi í húsinu. Brotaþoli hafi síðan sest inn í stofu ogsetið í sófa og beðið eftir að kærði kæmi fram. Þegar kærði hafi komið hafihann án fyrirvara ráðist á brotaþola og skorið á háls hans með hnífi og ógnaðstúlku sem verið hafi með brotaþola. Hafi hann og stúlkan flúið út úr húsnæðinuundan kærða og farið á [...] þar sem brotaþoli hafi hringt eftir aðstoðlögreglu. Samkvæmtbrotaþola hafi þrír aðilar verið í íbúðinni að undanskildum honum og kærða oghafi þau séð það sem gerðist. Lögreglan hafi rætt við þessa aðila sem lýsi þvíöll að hafa séð kærða með hníf umrætt sinn. Í framburði stúlkunnar, sem þá hafiverið með brotaþola, komi fram að kærði hafi komið fram og án nokkurrar ástæðuráðist á brotaþola og skorið hann á háls og í framhaldi hótað því að ráðast ástúlkuna. Hún hafi því flúið með brotaþola út úr húsnæðinu. Í framburði annarsvitnis komi fram að kærði hafi, áður en hann fór inn í stofuna þar sembrotaþoli hafi verið, talað um að hann hygðist drepa brotaþola og stúlkuna semmeð honum hafi verið. Kærðihafi kannast við að hafa hitt brotaþola umrætt sinn og að hafa rekið hann út úrhúsnæðinu við [...] en neiti því að hafa veist að honum með hnífi og að hafavaldið þeim áverkum sem brotaþoli reyndist með. Rannsóknmálsins sé lokið og verði það sent Héraðssaksóknara á næstu dögum. Kærða hafi með úrskurði HéraðsdómsReykjavíkur nr. [...] verið gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvellirannsóknarhagsmuna frá fimmtudeginum 9. mars sl. til 17. mars sl. þegar kærðahafi, með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur nr. [...], verið gert að sætagæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmuna til dagsins í dag. Kærði liggi nú undir sterkum grun um brotgegn 211. gr. sbr. 20 gr. hegningarlaga eða til vara gegn 2. mgr. 218. gr. sömulaga, sem geti varðað allt að 16 ára fangelsi, með því að hafa ráðist ábrotaþola með hnífi og skorið hann á hálsi. Sé ljóst að beiting vopnsins ogstaðsetning áverkans sé lífshættuleg og hafi kærða mátt vera það ljóst. Þá hafikærði virst, skv. framburði vitna, hafa ráðist á brotaþola algjör­lega aftilefnislausu. Með hliðsjón af framangreindu og með tilliti til almanna­hags­munasé það mat lögreglustjóra að brot kærða sé þess eðlis að nauðsynlegt sé aðtryggja að hann gangi ekki laus meðan mál hans sé til meðferðar hjá lögreglu ogdóm­stólum. Sakarefnimálsins sé talið varða við 211. gr. sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940 en til vara við 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, enbrot gegn ákvæðunum geti varðað fangelsi allt að 16 árum ef sök sannist. Umheimild til gæsluvarðhalds sé vísað til 2. mgr. 95. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008.Niðurstaða Íljósi þess sem fram hefur komið fyrir dómi er á það fallist að sterkur grunurleiki á því að kærði hafi veist að manni með hnífi með þeim afleiðingum aðárásarþoli hlaut 20 cm langan skurð á hálsi. Vitni bera að kærði hafi í umrættsinn sagst ætla að bana árásarþola ásamt stúlku sem var með honum í för.Samkvæmt framansögðu verður að líta svo á að sterkur grunur leiki á því aðkærði hafi framið afbrot sem að lögum getur varðað fangelsisrefsingu í samræmivið 211. gr., sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga, eða eftir atvikum samkvæmt2. mgr. 218. gr. sömu laga. Í ljósi atvika verður jafnframt á það fallist aðbrotið sé þess eðlis að ætla megi varðhald nauðsynlegt með tilliti tilalmannahagsmuna. Skilyrðum 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, um meðferðsakamála, er samkvæmt framansögðu fullnægt. Kærði hefur sætt gæsluvarðhaldi frá9. mars sl. Fyrir liggur að rannsókn málsins er lokið og verður það senthéraðssaksóknara eftir páska. Telur dómurinn ekki efni til þess að markagæsluvarðhaldinu skemmri tíma en sóknaraðili fer fram á. Samkvæmt framansögðuverður fallist á kröfu sóknaraðila eins og hún er fram sett. ÁsmundurHelgason héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R Ð Kærða, X, kt. [...], er gert að sæta gæsluvarðhaldiallt til miðvikudagsins 10. maí nk. kl 16:00.
Mál nr. 233/2017
Kærumál Farbann
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta farbanni á grundvelli 1. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sbr. b. lið 1. mgr. 95. gr. sömu laga.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson og Benedikt Bogason og Þorgeir Ingi Njálsson setturhæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 10. apríl 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 10. apríl 2017, þar sem varnaraðila vargert að sæta farbanni meðan mál hans er til meðferðar í héraði, en þó eigi lenguren til 8. maí 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að farbanninu verði markaðurskemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 10. apríl 2017. Með erindi sem barst dómnum ídag hefur ríkissaksóknari krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði aðvarnaraðila, X, kt. [...], verði gert að sæta farbanni á meðan mál hans er tilmeðferðar fyrir Héraðsdómi Reykjaness, þó eigi lengur en til föstudagsins 2.júní 2017, kl. 16:00. Varnaraðili mótmælir kröfulögreglustjóra og krefst þess aðallega að henni verði hafnað en til vara aðfarbanni verði markaður skemmri tími en krafist er.I Ígreinargerð með kröfu ríkissaksóknara kemur fram að í ákæru ríkissaksóknaraútgefinni 20. janúar 2014 sé varnaraðila gefið að sök stórfelltfíkniefnalagabrot; „með því að hafa í ágúst 2011, ásamt þeim Y, kt. [...] og Z,kt. [...], staðið að innflutningi til Íslands á samtals 30.225 töflum meðfíkniefninu MDMA (ecstasy), til söludreifingar í ágóðaskyni. Ákærði fór til[...] og afhenti þar Y, sem Z hafði fengið til verksins, fíkniefnin í því skyniað þau yrðu flutt til Íslands. Jafnframt sá ákærði um að greiða hlutaferðakostnaðar og uppihalds hans og Y vegna ferðarinnar. Fíkniefnin flutti Ytil Íslands sem farþegi með flugi [...] frá [...] þriðjudaginn 23. ágúst 2011.“Háttsemi varnaraðila sé í ákæru heimfærð undir ákvæði 173. gr. a almennrahegningarlaga nr. 19/1940.Ákæra ásamt fyrirkalli Héraðsdóms Reykjaness hafiverið birt varnaraðila í [...] og hafi málið verið þingfest í HéraðsdómiReykjaness [...] janúar 2016, sbr. mál dómsins nr. S-[...]/2014. Varnaraðilihafi ekki sótt þing en fyrir hans hönd hafi mætt Sveinn Andri Sveinsson hrl.sem skipaður hafi verið verjandi varnaraðila í sakamálinu að hans ósk. Íþinghaldinu hafi verið bókað að varnaraðili væri búsettur í [...]. Þá hafiverjandi upplýst að varnaraðili myndi mögulega koma til Íslands í júní eða júlí2016, en að ekkert væri þó fastákveðið í þeim efnum. Málinu hafi við svo búið verið frestað um óákveðinntíma.Frá þingfestingu málsins hafi varnaraðili ekki gefiðsig fram, hvorki við ákæruvaldið né héraðsdóm, og hafi ákæruvaldinu engarupplýsingar borist um dvöl hans hér á landi fyrr en þær upplýsingar hafi boristfrá lögregluyfirvöldum á Suðurnesjum 7. apríl sl. að svo virtist semvarnaraðili væri staddur hér á landi og að hann ætti bókað flug til [...] aðmorgni 8. apríl nk. Varnaraðili hafi ekki mætt í bókað flug 8. apríl sl. enverið handtekinn í Leifsstöð fyrr í dag á leið úr landi.Ríkissaksóknaritekur fram að 21. maí 2013 hafi ríkissaksóknari upphaflega gefið útsameiginlega ákæru á hendur varnaraðila, Y og Z vegna þeirrar háttsemi semákæran frá 20. janúar 2014 taki til. Við þingfestingu í Héraðsdómi Reykjaness[...] júní 2013, sbr. mál nr. S-[...]/2013, hafi meðal annars verið bókað eftirskipuðum verjanda varnaraðila, Guðmundi St. Ragnarssyni hdl., að varnaraðiliværi staddur erlendis og ekki væntanlegur til Íslands fyrr en í ágúst eðaseptember 2013. Í þinghaldi 4. september 2013 hafi meðal annars verið lögð framgögn um að varnaraðili sætti farbanni í [...].Í þinghaldi 27. nóvember 2013 hafi síðan verið bókað að ekki hefðitekist að fá varnaraðila fyrir dóm. Í þvíþinghaldi hafi sækjandi lagt til að dómari skildi málið í sundur og dæmdi þáttvarnaraðila sérstaklega, en því hafi dómari hafnað. Í þinghaldi 20. janúar 2014 hafi síðan veriðbókað í þingbók: „Sækjandi óskar bókað að í ljósi afstöðu dómsins þar sem óskákæruvaldsins um að skilja málið í sundur var hafnað og í ljósi þess að ákærðiX er í farbanni í [...] er ljóst að málið muni dragast meðan beðið er eftirhonum. Því hefur ákæruvaldið ákveðið að afturkalla ákæru málsins og gefa útnýjar ákærur á hendur ákærðu. Nýjar ákærur verða gefnar út í dag og sendardóminum til meðferðar.“Í ljósiþess að ákæruvaldið hafi samkvæmt framangreindu allt frá árinu 2013 reynt að fávarnaraðila fyrir dóm vegna sakamálsins en það ekki tekist vegna dvalar hanserlendis telji ríkissaksóknari að miklar líkur séu á því að varnaraðili, semhandtekinn hafi verið á leið úr landi, muni fara af landi brott og áfram koma íveg fyrir að mál hans geti hlotið meðferð fyrir dómstólum, fari hann frjálsferða sinna. Af þeim sökum telji ríkissaksóknari nauðsynlegt að varnaraðilaverði gert að sæta farbanni til að unnt verði að ráða málum hans til lykta meðdómi. Ríkissaksóknari vísar til þess aðsakarefnið varði við 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Um heimild til farbanns vísar ríkissaksóknaritil b-liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 100. gr., laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála.IIMeðvísan til alls framanritaðs og gagna sakamálsins nr. S-[...]/2014 er fallist áþað með ríkissaksóknara að varnaraðili sé undir rökstuddum grun um að hafaframið brot sem fangelsisrefsing liggur við.Svosem fyrr var rakið var ákæra á hendur varnaraðila gefin út 20. janúar 2014 ogvar sakamál á grundvelli þeirrar ákæru þingfest 5. mars 2014. Fyrir liggursamkvæmt þingbók máls nr. S-[...]/2014 að ákæra málsins og fyrirkall var birtfyrir varnaraðila í aðdraganda þingfestingar málsins. Ákæra og fyrirkall varbirt varnaraðila að nýju í [...], þar sem hann var þá búsettur, í aðdragandafyrirtöku málsins 27. janúar 2016. Bókað var í þingbók að varnaraðili hefðisætt farbanni þar í landi allt frá árinu 2013 og fram til 4. september 2015.Upplýsti verjandi varnaraðila í sakamálinu að hann myndi mögulega koma tillandsins í júní eða júlí 2016, en að ekkert væri þó fastákveðið í þeim efnum.Af gögnum málsins verður ekki séð að varnaraðili hafi eftir þetta gert nokkurnreka að því að mæta fyrir dóm og svara þar til saka, svo sem hann hafði þó ítvígang verið kallaður til að gera af dómnum. Í ljósi alls þessa og hinnaalvarlegu sakargifta sem varnaraðili er borinn í sakamálinu, en í ákæru erhonum gefið að sök brot gegn 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, enbrot gegn ákvæðinu varðar allt að 12 ára fangelsi, þykir mega ætla aðvarnaraðili muni reyna að komast úr landi, leynast eða koma sér undan málssóknmeð öðrum hætti fari hann frjáls ferða sinna. Er því fallist á það með ríkissaksóknaraað nauðsynlegt sé að tryggja nærveru varnaraðila á meðan sakamáli hans er ekkilokið, enda telst fullnægt skilyrðum b-liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 1. mgr. 100.gr., laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála til að varnaraðila verði bönnuð förfrá landinu. Krafa ríkissaksóknara er því tekin til greina með þeim hætti sem íúrskurðarorði greinir.Úrskurðþennan kveður upp Kristinn Halldórsson héraðsdómari.Úr s k u r ð a r o r ð: Varnaraðili, X, kt. [...], skalsæta farbanni á meðan mál hans nr. S-[...]/2014 er til meðferðar fyrirHéraðsdómi Reykjaness, þó eigi lengur en til mánudagsins 8. maí 2017, kl.16:00.
Mál nr. 241/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Fallist var á kröfu H um að X yrði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I.Jónsson og Benedikt Bogason og Þorgeir Ingi Njálsson settur hæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 12.apríl 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum sama dag. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Suðurlands 12. apríl 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til mánudagsins 8. maí 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Hæstiréttur hefur tvívegis slegið því föstuað fullnægt sé skilyrðum 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til þess aðvarnaraðila verði gert að sæta gæsluvarðhaldi, sbr. dóma réttarins 22. febrúar2017 í máli nr. 128/2017 og 22. mars sama ár í máli nr. 186/2017. Er ekkertfram komið í málinu sem fær breytt þeirri niðurstöðu. Verður hinn kærðiúrskurður því staðfestur. Dómsorð:Hinn kærði úrskurðurer staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsSuðurlands 12. apríl 2017.Héraðssaksóknari hefur krafist þess að X,kt. [...], [...], Reykjavík, verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt tilmánudagsins 8. maí 2017, kl. 16.00.Kærði mótmælir kröfunni og krefst þess aðhenni verði hafnað, en krefst þess til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaðurskemmri tími. Í kröfu saksóknara kemur fram að mál þettahafi borist héraðssaksóknara frá Lögreglustjóranum á Suðurlandi þann 21. marssl. en kærði sé sterklega grunaður um þrjú kynferðisbrot gagnvart þremurbrotaþolum sem framin hafi verið á [...] aðfaranótt/að morgni mánudagsins 13.febrúar sl. Sé kærða gefið að sök að hafa með skömmu millibili brotið gegnþremur konum, en allar þrjár hafi verið gestir á [...] umrædda nótt og veriðsofandi hver í sínu hótelherbergi þegar hin ætluðu brot hafi verið framin. Tvöhinna ætluðu brota kunni að varða við 2. mgr. 194. gr. almennra hegningarlagaog hið þriðja við 199. gr. laganna. Sem kunnugt sé geti brot gegn 194. gr.almennra hegningarlaga varðað allt að 16 ára fangelsi og því ljóst að umalvarleg brot sé að ræða. Kærði hafi neitað sök.Þrátt fyrir neitun kærða sé að matiákæruvaldsins fram kominn sterkur grunur um að kærði hafi gerst sekur um öllþrjú brotin og byggi ákæruvaldið þann grun sinn á því m.a. að kærði hafi veriðhandtekinn á vettvangi síðasta brotsins, framburði brotaþola og framburðivitna. Auk þess hafi kærði sjálfur í framburði hjá lögreglu kannast við að hafafarið inn í þrjú herbergi á [...] umrædda nótt/morgun og lýst því að hann hafihaft kynferðismök við tvær konur. Framburður kærða hafi hins vegar verið á þannveg að kynferðismökin hafi verið með samþykki brotaþolanna og að hann hafilátið af háttsemi sinni um leið og hann hafi orðið þess áskynja að þær hafiekki viljað þetta. Að mati ákæruvaldsins sé framburður kærða ótrúverðugur meðhliðsjón af framburði brotaþola, vitna og viðbrögðum brotaþola í kjölfar hinnameintu brota. Að mati ákæruvaldsins eigi hið sama við hvað varði framburð kærðaum að hann hafi verið að leita að tóbaki sínu uppi í rúmi þriðja brotaþolans ogþess vegna hafi hann verið með hendurnar undir sæng brotaþolans. Hafi mat lögreglu og ákæruvalds um sterkangrun fyrir brotum kærða fengið stoð í úrskurðum Héraðsdóms Suðurlands nr.9/2017 og 13/2017 frá 17. febrúar og 17. mars sl. ásamt dómum Hæstaréttar nr.128/2017 og 186/2017 en síðastnefndi dómurinn hafi verið kveðinn upp þann 22.mars sl. Þá hafi rannsókn málsins að mestu leyti verið lokið en þó beðiðniðurstöðu úr greiningu á DNA sýnum sem tekin hafi verið á upphafsstigumrannsóknar sem megi vænta niðurstaðna úr innan skamms. Að mati ákæruvaldsinshafi ekkert fram komið undir rannsókn málsins sem gefi tilefni til þess aðbreyta þessu mati Hæstaréttar. Krafa ákæruvaldsins um áframhaldandigæsluvarðhald sé gerð til 8. maí nk. en þá séu liðnar 12 vikur frá því kærðihafi upphaflega verið úrskurðaður í gæsluvarðhald, sbr. 4. mgr. 95. gr. laga ummeðferð sakamála, og muni héraðssaksóknari taka ákvörðun um saksókn áður en aðþví tímamarki kemur. Að mati héraðssaksóknara séu skilyrði 2.mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála uppfyllt með vísan til alvarleikabrotsins sem kærði sé sterklega grunaður um en það geti varðað allt að 16 árafangelsi. Að mati héraðssaksóknara sé gæsluvarðhald einnig nauðsynlegt meðvísan til eðlis brotsins og að almannahagsmunir krefjist þess að kærði fariekki frjáls ferða sinna á meðan mál hans er til meðferðar fyrir dómstólum enslíkt myndi stríða gegn réttarvitund almennings. Með vísan til allsframangreinds, fyrri úrskurða Héraðsdóms Suðurlands og dóma Hæstaréttar semvísað var til hér að framan og framlagðra gagna sé þess krafist að krafan náifram að ganga. Um heimild til að úrskurða ákærða í gæsluvarðhald sé vísað til2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.Forsendurog niðurstaðaSamkvæmt því sem að framan greinir ogað virtum rannsóknargögnum verður fallist á það með héraðssaksóknara að kærðisé undir sterkum rökstuddum grun um brot gegn 2. mgr. 194. gr. og 199. gr.almennra hegningarlaga nr. 19/1940, en við brotum sem hann er grunaður umliggur fangelsisrefsing, ekki skemur en 1 ár og allt að 16 árum samkvæmt nefnduákvæði 194. gr. laganna. Er um að ræða tvö aðskilin ætluð brot gegn 2. mgr.194. gr. almennra hegningarlaga, framin með stuttu millibili. Verður fallist á það með héraðssaksóknaraað eins og atvikum er háttað í málinu sbr. það sem að framan segir, séuuppfyllt skilyrði til þess að kærði sæti gæsluvarðhaldi og að ætla megi aðgæsluvarðhald sé nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna, sbr. 2. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 og 1. mgr. 95. gr. laganna. Ber því að fallast á kröfuhéraðssaksóknara um að kærði sæti gæsluvarðhaldi eins og nánar greinir íúrskurðarorði, en lengd gæsluvarðhaldsins er innan marka 4. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008 og kemur fram í kröfu saksóknara um gæsluvarðhald, að ákvörðun umsaksókn verði tekin innan þess tíma. SigurðurG. Gíslason héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Úrskurðarorð:Kærði, X, skal áfram sætagæsluvarðhaldi allt til mánudagsins 8. maí 2017, kl. 16.00.
Mál nr. 799/2016
Akstur sviptur ökurétti Umferðarlagabrot
R var sakfelld fyrir brot gegn umferðarlögum nr. 50/1987 með því að hafa ekið bifreið svipt ökurétti. Að virtum sakaferli R var refsing hennar ákveðin 30 daga fangelsi.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Þorgeir Örlygsson, Greta Baldursdóttirog Markús Sigurbjörnsson. Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 23. nóvember 2016 í samræmivið yfirlýsingu ákærðu um áfrýjun. Ákæruvaldið krefst staðfestingar hinsáfrýjaða dóms. Ákærða krefst þess að refsinghennar verði milduð. Með vísan til forsendna hinsáfrýjaða dóms verður hann staðfestur um sakfellingu ákærðu og heimfærslu brotshennar til refsiákvæðis.Sakarferli ákærðu er lýst í hinumáfrýjaða dómi en samkvæmt sakavottorði hefurhún ítrekað gerst sek um sams konar brot og hún er nú sakfelld fyrir með því aðaka bifreið svipt ökurétti, sbr. 1. mgr. 48. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Meðsátt 10. júní 2014 gekkst ákærða undir greiðslu sektar meðal annars fyrir aðaka bifreið svipt ökurétti. Með dómi 5. febrúar 2015 var ákærða dæmd tilgreiðslu sektar fyrir að hafa, annars vegar 28. maí 2014 og hins vegar 4.september sama ár, meðal annars ekið bifreið svipt ökurétti. Þar sem fyrrabrotið var framið áður en ákærða gekkst undir fyrrnefnda sátt var henni dæmdurhegningarauki við sáttina hvað það brot varðaði. Þá var ákærða með dómi 14.september 2015 dæmd til greiðslu sektar og í 30 daga fangelsi fyrir að hafa 3.febrúar 2015 ekið bifreið svipt ökurétti og undir áhrifum fíkniefna. Voru þaubrot framin áður en fyrrgreindur dómur 5. sama mánaðar gekk og var henni þvídæmdur hegningarauki við þann dóm vegna brotanna.Samkvæmt því sem hér hefur veriðrakið er brot það sem ákærða er nú sakfelld fyrir ítrekað öðru sinni. Að teknutilliti til þess, sakarferils ákærðu og dómvenju er refsing hennar ákveðinfangelsi í 30 daga.Með vísan til 1. mgr. 220. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála verður allur áfrýjunarkostnaður málsinsfelldur á ríkissjóð, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda ákærðu, semákveðin verða að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir. Dómsorð:Ákærða, Rebekka Rut Guðmundsdóttir, sæti fangelsi í 30 daga.Allur áfrýjunarkostnaður málsins greiðist úr ríkissjóði, þar með talinmálsvarnarlaun skipaðs verjanda ákærðu, Vilhjálms Hans Vilhjálmssonarhæstaréttarlögmanns, 248.000 krónur.Dómur Héraðsdóms Reykjaness 31. ágúst2016.Mál þetta, sem dómtekiðvar 20. október síðastliðinn, er höfðað með ákæru lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu, útgefinni 6. september 2016, á hendur Rebekku RutGuðmundsdóttur, kennitala [...], Daltúni 36, Kópavogi, „fyrir umferðarlagabrotí Hafnarfirði með því að hafa aðfaranótt föstudagsins 25. mars 2016 ekiðbifreiðinni [...] svipt ökurétti suður Hafnarfjarðarveg við Engidal unsaksturinn var stöðvaður. Telst þetta varða við 1. mgr. 48. gr., sbr. 1. mgr.100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987.“ Er þess krafist að ákærða verði dæmd tilrefsingar og greiðslu alls sakarkostnaðar. Ákærða sótti þing viðþingfestingu málsins, játaði sök og krafðist vægustu refsingar sem lög leyfa. Um atvik málsins er vísaðtil ákæru. Ákærða hefur fyrir dómi játað brot sitt skýlaust og því var fariðmeð mál þetta samkvæmt 164. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og þaðtekið til dóms án frekari sönnunarfærslu eftir að sækjandi og ákærða höfðu tjáðsig stuttlega um lagaatriði og ákvörðun viðurlaga. Þykir sannað með játninguákærðu, sem er í samræmi við framlögð sakargögn, að ákærða hafi gerst sek um þáháttsemi sem henni er gefin að sök í ákæru og er brot hennar þar rétt heimfærttil refsiákvæða. Ákærða hefur því unnið sér til refsingar.Ákærða er fædd í júlí 1993og hefur samkvæmt framlögðu saka­vottorði áður gerst brotleg við refsilöggjöf,þar af þrisvar sinnum áður fyrir sams konar brot og ákærða er nú sakfelld fyrir.Með sátt hjá lögreglustjóra 10. júní 2014 samþykkti ákærða greiðslu sektar ogsviptingu ökuréttar fyrir brot gegn 1., sbr. 4. mgr. 37. gr. og 1. mgr. 48. gr.umferðarlaga. Með dómi 5. febrúar 2015 var ákærðu gert að greiða sekt fyrirbrot gegn 1. mgr. 37. gr. og 1., sbr. 4. mgr. 37. gr. og 1. mgr. 48. gr.umferðarlaga. Var dómurinn hegningarauki, sem og dómur 14. september 2015 þarsem ákærða var dæmd í 30 daga fangelsi fyrir brot gegn 1. mgr. 48. gr.umferðarlaga og 1., sbr. 2. mgr. 45. gr. a umferðarlaga. Var ákærðu að aukigerð sekt og svipt ökurétti ævilangt. Loks samþykkti ákærða greiðslu sektar meðsátt hjá lögreglustjóra fyrri brot gegn lögum um ávana- og fíkniefni. Að virtum framangreindumsakarferli ákærðu þykir refsing hennar hæfilega ákveðin fangelsi í 60 daga.Sakarkostnað leiddi ekki af málinu. Jón Höskuldssonhéraðsdómari kveður upp dóm þennan. D ó m s o r ð: Ákærða, Rebekka Rut Guðmundsdóttir, sæti fangelsi í 60 daga.
Mál nr. 260/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. C. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og GretaBaldursdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðiliskaut málinu til Hæstaréttar með kæru 25. apríl 2017, sem barst réttinum ásamtkærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 24. apríl2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á meðan málhans er til meðferðar fyrir Hæstarétti uns dómur er þar upp kveðinn, en þó eigilengur en til mánudagsins 17. júlí 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í b. lið 2.mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðhinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi.Sóknaraðilikrefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.Meðvísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 24. apríl 2017. Ríkissaksóknari hefur í dagkrafist þess að X, kt. [...], með lögheimili að [...], en dvalarstað aðfangelsinu Litla-Hrauni, verði með úrskurði gert að sæta gæsluvarðhaldi áfram ámeðan mál hans er til meðferðar fyrir Hæstarétti Íslands uns dómur er þar kveðinnupp, en þó eigi lengur en til mánudagsins 17. júlí 2017, klukkan 16. Dómfelldi mótmælir kröfunni og krefstþess að henni verði hafnað. Í greinargerð með kröfunni kemurfram að með ákæru 1. september sl. sé dómfellda gefið að sök ýmishegningarlagabrot gegn barnsmóður sinni, A, framin á heimili A að [...] aðmorgni sunnudagsins 24. júlí 2016, en þau séu: Frelsissvipting, með því að hafasvipt A frelsi sínu frá því um klukkan 5:30 til 8 en dómfelldi hélt A nauðugrií íbúðinni, beitti hana ofbeldi og hótunum eins og nánar sé lýst í ákæruliðum 2og 3 og varnaði því að hún kæmist út úr íbúðinni þar til lögregla kom á vettvang. Nauðgun ogsérstaklega hættulega líkamsárás, með því að hafa víðsvegar í íbúðinni, meðalannars í svefnherbergi og á baðherbergi, haft samfarir og endaþarmsmök við A ogþvingað hana til að hafa við sig munnmök, með því að beita hana ofbeldi og hótahenni lífláti og líkamsmeiðingum. Ákærði hafi meðal annars tekið A nokkrumsinnum kverkataki og hert að, kýldi hana margsinnis í andlit, höfuð og líkama,hótaði henni með því að þrýsta hnífi að hálsi hennar og hótaði að stinga hanameð hnífnum ef hún ekki þegði. Þá barði hann höfði hennar utan í vegg í sturtuá baðherbergi, skar eða reif af henni hár með hnífnum og skar hana í hökuna. Afþessu hafi A hlotið fjögurra cm langan skurð á höku sem sauma þurfti saman, marog eymsli á vinstri kinn og eymsli á hægri kinn, sár við hægra munnhol og inn ímunnhol, sár innanvert á efri og neðri vinstri vör og inn á slímhúð, tannafarinnanvert á kinn, útbreidda áverka, svo sem mar, roða, eymsli og roðalínur ábúk og útlimi, sár á báða olnboga og á vinstra hné, sprungna hljóðhimnu vinstramegin og sprungur á svæðinu frá endaþarmi og að spöng. Loks tilraun tilmanndráps, með því að hafa í anddyri íbúðarinnar tekið A hálstaki og hert aðþannig að hún náði ekki andanum og missti meðvitund stutta stund. Hálstakið varþað þétt að A hlaut talsverðar blæðingar undir slímhúð beggja augna ogútbreidda áverka framan á hálsi og rispur til hliðanna. Séu brotin talin varða við 1.mgr. 226. gr., 1. mgr. 194. gr., 2. mgr. 218. gr. og 211. gr., sbr. 20. gr.almennra hegningarlaga. Við þingfestingu málsins 9. september sl. hafidómfelldi neitað sök og hafi málið verið flutt í desember og dómtekið 15.desember sl. Hinn 31. janúar sl. hafi dómur verið kveðinn upp í málinu þar semákærði var dæmdur til að sæta fangelsi í 8 ár. Í greinargerð með kröfunni segirað dómfelldi hafi verið sakfelldur fyrir alvarleg brot og hafi hann sættgæsluvarðhaldi frá 24. júlí 2016, fyrst á grundvelli rannsóknarhagsmuna, ensíðar á grundvelli c- og d-liða 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála, sbr. úrskurði Héraðsdóms Reykjaness í málum nr.: [...], auk dómaHæstaréttar í málum nr. 534/2016 og 548/2016.Meðvísan til framangreinds, framlagðra gagna og c- og d-liða 1. mgr. 95. gr., sbr.3. mgr. 97. gr. laga nr. 88/2008 sé þess krafist að krafan nái fram að ganga.Samkvæmtþví sem nú hefur verið rakið og með hliðsjón af dómi Hæstaréttar í máli nr.548/2016 eru að mati dómsins uppfyllt skilyrði c-liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 3.mgr. 97. gr., laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála til þess að dómfellda verðigert að sæta áfram gæsluvarðhaldi. Verður því fallist á kröfu ríkissaksóknara einsog hún er fram sett og nánar greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp RagnheiðurBragadóttir héraðsdómari.Úrskurðarorð: Dómfelldi X, sætigæsluvarðhaldi á meðan mál hans er til meðferðar fyrir Hæstarétti Íslands unsdómur er þar kveðinn upp, en þó eigi lengur en til mánudagsins 17. júlí 2017,klukkan 16.
Mál nr. 256/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þettadæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttirsettur hæstaréttardómari.Varnaraðiliskaut málinu til Hæstaréttar með kæru 24. apríl 2017,sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 21. apríl 2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldiallt til miðvikudagsins 3. maí 2017 klukkan 16 og einangrun meðan á þvístendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmritími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar. Með vísan tilforsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurðurer staðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjaness 21. apríl 2017.Lögreglustjórinn á Suðurnesjum hefur í dagkrafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði að X, fd. [...], verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 3. maí 2017, og að henni verði gertað sæta einangrun á meðan á því stendur. Kærða mótmælir kröfu lögreglustjóra ogkrefst þess aðallega að henni verði hafnað en til vara að henni verði markaðurskemmri tími. IÍ greinargerð kemur fram aðLögreglustjóranum á Suðurnesjum hafi borist tilkynning frá tollgæslunni íFlugstöð Leifs Eiríkssonar í gær, 20. apríl 2017, um að kærða, X, hefði veriðstöðvuð á tollhliði, grunuð um að hafa fíkniefni meðferðis í farangri sínum viðkomu hingað til lands með flugi [...] frá [...]. Við skoðun á farangri kærðu hafi komið íljós hvítt duft þegar stungið var á botni á tösku hennar. Við skoðun á duftinuhafi Itemiser greiningarvél tollgæslunnar sýnt svörun á kókaín. Við nánariskoðun á ferðatösku kærðu hafi komið í ljós að lok og botn ferðatöskunnar hafiinnhaldið filter pakkningar sem innhéldu meint kókaín. Í framhaldi af því hafiverið gerð líkamsleit á kærðu og hún send í röntgen en ekkert saknæmt hafifundist. Í kjölfar þessa hafi kærða verið handtekin og flutt á lögreglustöðinavið Hringbraut þar sem hún hafi verið vistuð. Ekki liggi fyrir að svo stöddu ummagnið af hinu meinta kókaíni. Hafi verið tekin skýrsla af kærðu fyrr í dag 21.apríl 2017, sbr. meðfylgjandi gögn málsins. Þá hafi hinum ætluðu fíkniefnum veriðkomið til frekari rannsóknar hjá tæknideild lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu. Samkvæmt framansögðu og með vísan til gagnamálsins telji lögreglustjóri miklar líkur á því að þau ætluðu fíkniefni semkærða hafi komið með til landsins hafi verið ætluð til sölu og dreifingar. Séþví fram kominn rökstuddur grunur fyrir því að kærða hafi með ætlaðrirefsiverðri háttsemi sinni gerst sek um brot gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940 og ákvæði laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni,þrátt fyrir að tegund eða magn hinna ætluðu fíkniefna liggi ekki fyrir að svostöddu. Telji lögreglustjóri nauðsynlegt að kærða sæti gæsluvarðhaldi á meðanmál hennar eru til rannsóknar hjá lögreglu. IINánar segir í greinargerð lögreglustjóra að rannsóknmálsins sé á frumstigi. Lögregla vinnur nú m.a. að því í fyrsta lagi að rannsakaaðdraganda að ferð kærðu hingað til lands og tengsl hennar við hugsanlegavitorðsmenn hér á landi og erlendis. Í öðru lagi telji lögregla sig þurfasvigrúm til að rannsaka nánar, áður en kærða verður látin laus úr haldilögreglu, hvort að ætluðu fíkniefni hafi verið ætluð til sölu og dreifingar hérá landi. Þá telji lögregla einnig, miðað við það magn meintra fíkniefna semhald hefur verið lagt á í málinu, að háttsemi kærðu kunni að varða við ákvæði173. gr. a almennra hegningarlaga auk ákvæða laga um ávana- og fíkniefni.Lögreglustjóri telji einsýnt að ætla að kærða kunni að torvelda rannsóknmálsins og hafa áhrif á samseka gangi hún laus. Að sama skapi telji lögreglahættu á að kærða verði beitt þrýstingi af hugsanlegum samverkamönnum og aðreynt verði að hafa áhrif á hana. Þess er einnig krafist að kærðu verði gertað sæta einangrun, sbr. b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála, á meðan á gæsluvarðhaldi stendur með vísan til framangreindrarannsóknarhagsmuna. Með vísan til alls framangreinds a-liðar 1.mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og 173. gr. a almennrahegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni telurlögreglustjóri brýna rannsóknarhagsmuni standa til þess að kærðu verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 3. maí 2017, kl. 16:00.IIISamkvæmt rannsóknargögnum málsins er kærðaundir rökstuddum grun um að hafa framið brot sem fangelsisrefsing liggur við.Rannsókn málsins er á frumstigi. Haldi kærða óskertu frelsi sínu gæti húntorveldað rannsókn málsins með því að hafa áhrif á samseka eða komasönnunargögnum undan. Með vísan til a. liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 2. mgr. 98.laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, er fallist á kröfur lögreglustjóra um aðkærðu verði gert að sæta gæsluvarðahaldi og einangrun eins og krafist er ognánar greinir í úrskurðarorði.Úrskurð þennan kveður upp Bogi Hjálmtýssonhéraðsdómari. Úrskurðarorð:Kærða, X, skal sæta gæsluvarðhaldi allt tilmiðvikudagsins 3. maí 2017. kl. 16:00.Kærða skal sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.
Mál nr. 194/2017
Kærumál Dómkvaðning matsmanns
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að hafna beiðni S um dómkvaðningu matsmanns á grundvelli 3. mgr. 46. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, með vísan til þess að matsgerð væri þýðingarlaus fyrir úrlausn málsins.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir MarkúsSigurbjörnsson, Benedikt Bogason og Viðar Már Matthíasson.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 22. mars 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 5. apríl sama ár. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 8. mars 2017 þar sem beiðni sóknaraðila umdómkvaðningu matsmanns var hafnað. Kæruheimild er í c. lið 1. mgr. 143. gr.laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess að beiðni hansum dómkvaðningu matsmanns verði tekin til greina. Þá krefst hann aðallegakærumálskostnaðar en til vara að hann verði felldur niður.Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar og kærumálskostnaðar.Meðvísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.Sóknaraðilaverður gert að greiða varnaraðila kærumálskostnað eins og í dómsorði greinir.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.Sóknaraðili,Sigurbjörg Sigtryggsdóttir, greiði varnaraðila, A Faktoring ehf., 350.000krónur í kærumálskostnað.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 8. mars 2017. Í máli þessu krefur stefnandistefndu um greiðslu ógreidds reiknings fyrir smíðavinnu sem GJ verk slf. vannfyrir stefndu. Stefnandi hefur keypti kröfuna af GJ verki. Stefnda byggir sýknukröfu sína áþví að hún hafi þegar greitt Guðna Jóhanni Brynjólfssyni, forsvarsmanni GJverks, reikninginn og vísar til sex innborgana hennar inn á reikning Guðna,samtals að fjárhæð 1.280.000 krónur. Reikningurinn sem um er deilt sé því þegargreiddur Um lagarök vísar hún til 2. mgr. 16. gr. laga nr. 91/1991, þ.e. aðstefnandi eigi ekki aðild af málinu af ofangreindum sökum. Auk þess vísar húntil meginreglna samninga- og kröfuréttar, laga nr. 42/2000 og 33. og 36. gr.laga nr. 7/1936. Í matsbeiðni stefndu kemur framað tilgangur matsins sé sá að sýna fram á að verkið sem liggi að baki umdeildumreikningi sé haldið galla og settar eru fram fjórar spurningar til matsmannssem lúta að kostnaðarmati á verkinu, ágalla á því og kostnaði við að bæta úrþeim sem og afnotamissi á viðgerðartíma. Þótt fram komi í greinargerðstefndu að hún telji verkið hafa verið illa unnið og ekki fullklárað þá byggirhún sýknukröfu sína ekki á þeirri málsástæðu heldur einvörðungu þeirri sem aðframan greinir, að þegar hafi verið greitt fyrir það. Verður því að fallast áþað með stefnanda að matsgerð sem lýtur að ætluðum göllum á verkinu séþýðingarlaus fyrir úrslausn málsins. Verður beiðninni því hafnað með vísantil 3. mgr. 46. gr. laga nr. 91/1991.Ingibjörg Þorsteinsdóttir héraðsdómari kveður uppþennan úrskurð.Ú r s k u r ð a r o r ð : Beiðni stefndu um dómkvaðningumatsmanns er hafnað.
Mál nr. 247/2017
Kærumál Kærufrestur Frávísun frá Hæstarétti
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta nánar tilgreindu nálgunarbanni. Málinu var vísað frá Hæstarétti þar sem kæra hafði borist héraðsdómi eftir að frestur samkvæmt 2. mgr. 193. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála var liðinn.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Benedikt Bogason og KarlAxelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðiliskaut málinu til Hæstaréttar með kæru 11. apríl 2017 sem barst réttinum ásamtkærumálsgögnum 19. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Norðurlands eystra 7. apríl 2017 þar sem staðfest var ákvörðunsóknaraðila 2. sama mánaðar um að varnaraðili skuli sæta nánar tilgreindunálgunarbanni. Kæruheimild er í 3. mgr. 15. gr. laga nr. 85/2011 umnálgunarbann og brottvísun af heimili. Varnaraðili krefst þess að hinn kærðiúrskurðurverði felldur úr gildi. Þá krefst hún þess að „skipuðum verjanda hennar verði ákvörðuðþóknun og hún greidd úr ríkissjóði.“Sóknaraðilikrefst aðallega frávísunar málsins frá Hæstarétti en til vara að hinn kærðiúrskurður verði staðfestur.Samkvæmt endurriti úr þingbók Héraðsdóms Norðurlandseystra var málið flutt munnlega 6. apríl 2017 að viðstöddum sakflytjendum, þará meðal verjanda varnaraðila. Við lok þinghaldsins var bókað af héraðsdómara aðúrskurður í málinu yrði kveðinn upp næsta dag, það er 7. sama mánaðar klukkan15. Það gekk eftir en við uppkvaðningu úrskurðarins var bókað í þingbók aðverjandi hafi boðað forföll. Kæra varnaraðila barst héraðsdómi 11. apríl 2017.Samkvæmt upphafsmálslið 2. mgr. 193. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála, sbr. 3. mgr. 15. gr. laga nr. 85/2011, erkærufrestur þrír sólarhringar og byrjaði hann að líða frá því aðili fékkvitneskju um úrskurðinn. Þessi frestur tók að líða þegar við uppkvaðninguúrskurðarins þar sem varnaraðila hafði verið tilkynnt að úrskurður yrði þá uppkveðinn. Kærufrestur var því liðinn þegar kæran barst héraðsdómi. Samkvæmt þessuverður málinu vísað frá Hæstarétti. Þóknun verjanda varnaraðila fyrir Hæstarétti, semákveðin er að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir, greiðistúr ríkissjóði samkvæmt 3. mgr. 38. gr. laga nr. 88/2008, sbr. 14. gr. laga nr.85/2011.Dómsorð: Máli þessu er vísað frá Hæstarétti.Þóknun verjanda varnaraðila, AndrésarMás Magnússonar héraðsdómslögmanns, fyrir Hæstarétti, 186.000 krónur, greiðistúr ríkissjóði.Úrskurður HéraðsdómsNorðurlands eystra föstudaginn 7. apríl 2017Mál þetta barst dómnum 3. apríl sl. og var tekið til úrskurðarí gær.Sóknaraðili er lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra.Varnaraðili er X, kt. [...], [...].Sóknaraðili krefst þess að staðfest verði nálgunarbann semhann setti á varnaraðila 2. apríl. Bannaði hann henni í næstu 12 mánuði að komanær heimili brotaþola, A í [...] í [...], en í svæði sem afmarkast af 100 metrageisla, mælt frá miðju íbúðar eða húss. Jafnframt var varnaraðila bannað aðsetja sig í samband við brotaþola, nálgast hana á dvalarstað, elta hana,nálgast hana á almannafæri, vinnustað, eða hafa samskipti við henni í síma,tölvu eða á annan hátt gegn vilja hennar.Varnaraðili krefst þess að kröfunni verði hafnað.Varnaraðili hefur tvívegis sætt sams konar banni áður, samtalsfrá 18. febrúar 2016 til 19. febrúar 2017. Segir sóknaraðili að það hafi veriðgert vegna margítrekaðra hótana, árása og áreitni gagnvart brotaþola, sem séunnusta manns sem áður hafi verið unnusti varnaraðila og sé barnsfaðirhennar. Segir hann einnig að varnaraðilihafi nokkrum sinnum brotið gegn banninu.Þá er reifað að þann 25. mars sl. hafi varnaraðili hringt ísíma barnsföður síns, en brotaþoli hafi orðið fyrir svörum. Virðist semvarnaraðili hafi þá hótað brotaþola barsmíðum og lífláti. Þá hafi varnaraðilisent brotaþola hótanir og svívirðingar með textaboðum símleiðis. Þann 2. aprílhafi varnaraðili elt unnustann og brotaþola fram í sveit og hafi komið tileinhverra átaka milli unnustans og varnaraðila. Segir sóknar­aðili að grunur séum að varnaraðili fylgist náið með ferðum brotaþola og með tilliti til þess ogforsögu málsins sé bannið ákveðið í 12 mánuði og skilyrði hert.Krafa sóknaraðila er byggð á 4. gr. laga nr. 85/2011. Grunarhann varnaraðila um brot gegn 233. gr. almennra hegningarlaga og röskun áfriðhelgi brotaþola með alvarlegum hætti.Varnaraðili vísar til þess að einungis sé um eitt tilvik aðræða, þ.e. símtalið, þar sem atvikið frammi í sveit hafi beinst að unnustanum.Hún hafi ekki hringt til brotaþola. Hún hafi orðið æst við það að brotaþolihafi egnt hana. Þetta eina tilvik geti ekki réttlætt 12 mánaða nálgunarbann.Samkvæmt 4. gr. laga nr. 85/2011 er heimilt að beitanálgunarbanni ef rökstuddur grunur er um að sakborningur hafi framið refsivertbrot eða raskað á annan hátt friði brotaþola, eða hætta er á að viðkomandibrjóti af sér með þeim hætti. Brotaþoli hljóðritaði framangreint símtal og tókþað fram við sóknaraðila. Endurrit af þeirri hljóðritun vekur rökstuddan grunum refsivert brot og röskun á friði. Forsaga þessa máls gefur til kynna að hættasé á að varnaraðili fremji frekari brot eða raski friði. Samkvæmt 2. mgr. 6.gr. sömu laga er heimilt að líta til þess hvort sakborningur hefur áður þurftað sæta nálgunarbanni og þess hvort háttsemi hans á fyrri stigum hafi veriðþannig háttað að hætta sé talin á að hann muni fremja háttsemi sem lýst er í 4.gr. Að þessu gættu þykir ekki sýnt að friðhelgi brotaþola verði vernduð meðöðrum og vægari hætti en að banna varnaraðila að nálgast hana. Samkvæmt þessu verður fallist á kröfu sóknaraðila. Rétt er aðtaka fram að bannið tekur ekki til viðstöðulausrar farar varnaraðila um þjóðvegnr. 1.Þóknun skipaðs verjanda varnaraðila greiðist úr ríkissjóðisamkvæmt 3. mgr. 38. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, sbr. 14. gr.laga nr. 85/2011 og þóknun skipaðs réttargæslumanns brotaþola sömuleiðis,samkvæmt 3. mgr. 48. gr. laga nr. 88/2008, sbr. 14. gr. laga nr. 85/2011, allteins og nánar greinir í úrskurðarorði að virðisaukaskatti meðtöldum.Erlingur Sigtryggsson héraðsdómari kveður upp úrskurðinn.ÚRSKURÐARORÐStaðfest er ákvörðun sóknaraðila, lögreglustjórans áNorðurlandi eystra, frá 2. apríl 2017 um að banna varnaraðila, X, að koma nærheimili brotaþola, A, [...], [...], en í 100 metra takmark, mælt frá miðjuíbúðar, í 12 mánuði frá birtingu ákvörðunar að telja. Jafnframt er staðfestákvörðun sóknaraðila um að banna varnaraðila jafn lengi að setja sig í sambandvið brotaþola, nálgast hana á dvalarstað, elta hana, nálgast hana á almanna­færi,vinnustað hennar eða hafa samskipti við hana í síma, tölvu eða á annan háttgegn vilja hennar. Bannið tekur ekki til viðstöðulausrar farar um þjóðveg nr.1.Þóknun skipaðs verjanda varnaraðila, Andrésar Más Magnússonarhéraðsdóms­lögmanns og skipaðs réttargæslumanns brotaþola, ArnbjargarSigurðardóttur hæsta­réttarlögmanns, 84.320 krónur til hvors um sig, greiðistúr ríkissjóði.
Mál nr. 231/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I.Jónsson og Benedikt Bogason og Þorgeir Ingi Njálsson settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 7.apríl 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 10. sama mánaðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjaness 6. apríl 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 18. apríl 2017 klukkan 16og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefstþess aðallega að honum verði ekki gert að sæta einangrun, en til vara aðgæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst þess aðallega aðvarnaraðila verði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi til 20. apríl 2017 ogeinangrun meðan á því stendur, en til vara að hinn kærði úrskurður verðistaðfestur.Fullægt er skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr.laga nr. 88/2008 til þess að varnaraðila verði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldiog einangrun meðan á því stendur, sbr. 2. mgr. 98. gr. sömu laga, þann tíma semkveðið er á um í úrskurði héraðsdóms. Verður hinn kærði úrskurður þvístaðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.ÚrskurðurHéraðsdómsReykjaness 6. apríl 2017.Lögreglustjórinná Suðurnesjum hefur í dag krafist þess að X fæddur [...] 1981, [...] ríkisborgara, verði með úrskurði gert að sætaáfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 4. maí 2017, kl. 16:00. Þá er þesskrafist að honum verði gert að sæta einangrun á tímabilinu frá 6. til 20. apríl2017, kl. 16:00. Ígreinargerð með kröfunni segir að lögreglustjóranum á Suðurnesjum hafi boristtilkynning frá tollgæslunni í Flugstöð Leifs Eiríkssonar síðdegis 26. marssíðastliðinn um að kærði hefði verið stöðvaður á tollhliði vegna gruns um aðhann kynni að hafa fíkniefni falin í fórum sínum við komu hans til landsins meðflugi [...] frá Brussel í Belgíu. Íkjölfar leitar á kærða hafi vaknað grunur um að hann kynni að hafa fíkniefnifalin innvortis. Í viðræðum lögreglu við kærða hafi hann játað að hafa falininnvortis 900-1000 g af kókaíni. Hafi kærði staðfest frásögn sína viðskýrslutöku um kvöldið og verið færður til sneiðmyndatöku. Í ljós hafi komið aðkærði hafi haft töluvert magn aðskotahluta innvortis. Alls hafi kærði skilaðfrá sér 89 pakkningum sem innihéldu samtals 865,71 g af kókaíni. Lögregla hafivið rannsókn málsins yfirheyrt kærða einu sinni. Hafi kærði greint frá því aðhann væri bótaþegi í heimalandi sínu og að hann fengi 1.300 evrur á mánuði tilað framfleyta sér frá [...] yfirvöldum. Viðurkenndi kærði að hafa fluttfíkniefnin hingað til lands og að hann hefði átt að fá 4.000 evrur að launumfyrir það. Enn fremur greindi kærði frá því að hann hefði áður komið hingað tillands, en þá sem ferðamaður. Neitaði kærði því að hann hefði flutt fíkniefnitil landsins í þeirri ferð. Lögregla hafi unnið því að reyna að upplýsa umsamverkamenn kærða hér á landi og erlendis. Í því skyni hafi lögregla meðalannars sent fyrirspurnir til erlendra löggæsluyfirvalda og aflað dómsúrskurða.Lögregla vinni nú úr þeim gögnum sem henni hafa borist auk þess sem lögreglabíði eftir að fá frekari gögn afhent sem talið er að geti varpað frekara ljósiá málið. Eru þar á meðal gögn er varða meinta samverkamenn kærða hér á landi enrannsókn lögreglu hafi leitt í ljós að sterkur grunur sé fyrir hendi um að málkærða tengist öðrum málum er varði innflutning á fíkniefnum sem séu tilrannsóknar hjá lögreglu. Rannsókn málsins sé því í fullum gangi og teljilögregla sig þurfa frekara svigrúm til að vinna nánar úr þeim gögnum sem húnhafi undir höndum og upplýst geti um framangreind atriði auk þess sem fyrirliggur frekari gagnaöflun hér á landi og erlendis um þau atriði og önnur.Málþetta snúist um innflutning á hættulegum fíkniefnum sem að mati lögreglu hafiverið flutt hingað til lands í þeim tilgangi að selja þau til ótiltekins fjöldafólks. Að mati lögreglustjóra sé fyrir hendi rökstuddur grunur um að kærði hafigerst brotlegur við ákvæði laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni og 173. gr.a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Liggi við allt að 12 ára fangelsi. Séuþannig uppfyllt skilyrði 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 fyrir því að kærðaverði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi á meðan mál hans er til meðferðar.Rannsókn málsins sé í fullum gangi og miði vel, en sé á viðkvæmu stigi og teljilögreglustjóri að enn sé til staðar hætta á að kærði kunni að torveldarannsóknina gangi hann laus, svo sem með því aðafmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif á samseka eðavitni. Þá telji lögregla einnig hættu á að kærði verði beittur þrýstingiog að reynt verði að hafa áhrif á hann, af hendi meintra samverkamanna hans,gangi hann laus, á þessu stigi rannsóknar hjá lögreglu. Séu þannig uppfyllt skilyrði a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Jafnframt megi telja að hætta sé á að kærði muni reyna að komast úr landi eða leynast ogkoma sér þannig undan málsókn eða fullnustu refsingar verði honum ekki gert aðsæta gæsluvarðhaldi áfram vegna aðildar sinnar að málinu. Byggi sú afstaða á aðkærði sé erlendur ríkisborgari og virðist ekki eiga nein tengsl við landið.Hann eigi hér hvorki fjölskyldu né stundi atvinnu. Sé einsýnt að tilgangurferðarinnar hingað til lands hafi ekki sá að setjast hér að. Teljilögreglustjóri því jafnframt uppfyllt skilyrði b. liðar 1. mgr. 95. laga nr.88/2008 til að kærða verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi. Vísast íþessu skyni m.a. til dóma Hæstaréttar Íslands í málunum nr. 595/2011 og nr.746/2015. Verði að horfa til stöðukærða í málinu, það er að hann hefur játað innflutning á töluverðu magnifíkniefna og kunni að hljóta þungan fangelsisdóm fyrir aðild sína að málinu. Kærðihafi sætt gæsluvarðhaldi og einangrun frá 27. mars síðastliðinn og sé að matilögreglustjóra ekki völ á vægari úrræðum. Er tímalengd hins umkrafðagæsluvarðhalds þannig ekki úr hófi miðað við alvarleika brotsins, stöðurannsóknarinnar og framgang hennar hjá lögreglu. Meðvísan til alls framangreinds, a. og b. liða 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/ 2008um meðferð sakamála, 173. gr. a almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr.65/1974 um ávana og fíkniefni telji lögreglustjóri brýna rannsóknar- ogrefsivörsluhagsmuni standa til að fallist verði á kröfuna og kærða verði gertað sæta áfram gæsluvarðhald til fimmtudagsins 4. maí 2017, kl. 16:00. Þess ereinnig krafist að kærða verði gert að sæta einangrun, sbr. b. lið 1. mgr. 99.gr. laga nr. 88/2008, á tímabilinu frá 6. til 20. apríl 2017, kl. 16:00, meðvísan til framangreindra rannsóknarhagsmuna.Samkvæmtþví sem að framan er rakið og gögnum málsins er kærði undir rökstuddum grun umbrot sem varðað getur allt að 12 ára fangelsi. Rannsókn málsins er enn áviðkvæmu stigi og beinist nú að ætluðum samverkamönnum kærða hér á landi ogerlendis. Gangi kærði laus þykir hætta á að hann muni torvelda rannsókn málsinsmeð því að skjóta undan sönnunargögnum eða hafa áhrif á samseka. Þá er kærðierlendur ríkisborgari, sem ekki virðist hafa nein tengsl við landið, en framhefur komið að hann á hvorki fjölskyldu hér á landi né stundar hér atvinnu. Þykir því jafnframt hætta á að kærði muni reynaað komast úr landi eða leynast og koma sér þannig undan málsókn fari hannfrjáls ferða sinna. Með vísan til a. og b. liða 1. mgr. 95. gr. og b. liðar 1.mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, er því fallist á kröfulögreglustjóra um að kærða verði gert að sæta áfram gæsluvarðahaldi ogeinangrun með þeim hætti sem greinir í úrskurðarorði. Úrskurð þennan kveður upp Jón Höskuldssonhéraðsdómari.Ú r s k u r ð a r o r ð:Kærða,X, fæddum [...] 1981, er gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til þriðjudagsins 18.apríl 2017, kl. 16:00.Kærðiskal sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.
Mál nr. 228/2017
Kærumál Kæruheimild Frávísun frá Hæstarétti
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem hafnað var kröfu ákæruvaldsins um að þrjú nafngreind vitni gæfu skýrslu við aðalmeðferð málsins gegnum síma eða annað fjarskiptatæki. Þar sem heimild brast til kæru úrskurðarins var málinu vísað frá Hæstarétti.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og BenediktBogason og Þorgeir Ingi Njálsson settur hæstaréttardómari. Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 7. apríl 2017, sembarst réttinum ásamt kærumálsgögnum sama dag. Kærður er úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 7. apríl 2017, þar sem hafnað var kröfu sóknaraðila um að þremurnafngreindum vitnum yrði heimilað að gefa skýrslu undir aðalmeðferð málsins ígegnum síma eða annað fjarskiptatæki. Um kæruheimild vísar sóknaraðili til n.liðar 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili hefur ekki látið málið til sín taka fyrir Hæstarétti.Með ákæru héraðssaksóknara 24. janúar 2017 var höfðað mál á hendurvarnaraðila fyrir tilraun til manndráps. Aðalmeðferð í málinu hófst 15. mars 2017og var krafan, sem hafnað var með hinum kærða úrskurði, sett fram í þinghaldi 31. sama mánaðar. Í 2. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 eru tæmandi taldar heimildir tilkæru eftir að aðalmeðferð máls er hafin. Þar er ekki að finna heimild til aðkæra úrskurð með því efni sem hér um ræðir. Verður málinu því vísað fráHæstarétti. Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 7. apríl 2017.Málið er höfðað með ákæru héraðssaksóknara, dagsettri24. janúar 2017, á hendur:,, X, kennitala [...],[...],til dvalar í fangelsinu Litla-Hrauni,fyrir tilraun tilmanndráps, með því að hafa, laugardaginn 5. nóvember 2016, að [...] í [...],stungið A með hnífi í vinstri síðu inn í vinstra lunga og í vinstri kinn inn ímunnhol, með þeim afleiðingum að A hlaut stungusár á vinstri síðu, skurð semgekk inn í brjósthol, litlar afrifur úr rifi, og féll vinstra lunga hans samanað hluta, sem og stungusár á vinstri kinn, skurð sem gekk inn í munnhol ogtannarbrot.Telst þetta varða við 211. gr., sbr. 20.gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Þess er krafist aðákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.Einkaréttarkrafa:Af hálfu A, kennitala [...], er gerð krafa umað ákærði greiði honum miskabætur að fjárhæð kr. 2.000.000 auk vaxta samkvæmt1. mgr. 8. gr. laga um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001, frá 4. nóvember 2016þar til mánuður er liðinn frá birtingu kröfunnar, en síðan dráttarvaxtasamkvæmt 1. mgr. 6. gr., sbr. 9. gr. sömu laga, frá þeim degi til greiðsludags.Jafnframt er gerð krafa um að ákærða verði gert að greiða málskostnað að matidómsins eða samkvæmt síðar framlögðum málskostnaðarreikningi, að viðbættumvirðisaukaskatti á málflutningsþóknun.“ Aðalmeðferð málsins hófst 15.mars sl. og voru vitnin A, B og C á upphaflegum vitnalista ákæruvaldsins. Íréttarhaldi 31. f.m. greindi sækjandinn frá því að ekki hafi tekist að fá tvöfyrst greindu vitnin til að koma hingað til lands undir aðalmeðferð málsins envitnin eru bæði búsett í Litháen. Þá hafi ekki tekist að hafa uppi á C. Fórákæruvaldið fram á það að dómurinn heimilaði að teknar yrðu skýrslur af tveimurfyrrgreindu vitnunum gegnum síma eða annað fjarskiptatæki og jafnframt afþriðja vitninu, tækist að hafa uppi á því. Var í þessu sambandi vísað til 4.mgr. 116. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og taldi ákæruvaldiðskilyrði lagagreinarinnar til þess að heimila skýrslutökurnar uppfyllt. Verjandi ákærða mótmælti því að sá háttur yrði hafðurá skýrslutöku af þessum vitnum og taldi ekki uppfyllt skilyrði 4. mgr. 116. gr.laga nr. 88/2008. Þá taldi verjandinnákvæði 6. gr. mannréttindasáttmála Evrópu um réttláta málsmeðferð fyrir dómitryggja rétt ákærða til að fá þessi vitni fyrir dóm í málinu sem værinauðsynlegt eins og á stendur enda vitnisburður þeirra augljóslegamikilsverður. Þetta væru e.t.v. einu vitnin af atburðinum sem í ákærugreinir. NiðurstaðaÍ 4. mgr. 116 gr. sakamálalaga, nr. 88/2008, segir aðsé vitni statt fjarri þingstað eða það hafi annars sérstak óhagræði af því aðkoma fyrir dóm þá geti dómari ákveðið að skýrsla verði tekin af því á dómþingií gegnum síma eða annað fjarskiptatæki, enda verði skýrslutöku hagað þannig aðallir sem séu viðstaddir á dómþingi heyri orðaskipti við vitnið. Þessariheimild verði þó ekki beitt ef ætla megi að úrslit máls geti ráðist afframburði vitnisins. Hér er um að ræða frávik frá meginreglunni ummilliliðalausa sönnunarfærslu sem túlka ber þröngt eins og gert hefur verið ídómaframkvæmd og eins og segir í greinargerð með þessu ákvæði. Mikilvægivitnisburðar vitnanna sem um ræðir er augljóst og mjög líklegt að úrslitmálsins geti ráðist af vitnisburði þeirra. Að þessu virtu og með vísan til 4. mgr. 116. gr. i. f.laga nr. 88/2008 verður að telja að eins og á stendur séu ekki fyrir hendilagaskilyrði til að heimila skýrslutökur af þessum vitnum í gegnum síma eðaannað fjarskiptatæki. Ber samkvæmt þessu að hafna kröfu ákæruvaldsins. Guðjón St. Marteinsson héraðsdómari kveður uppúrskurðinn.Úrskurðarorð:Kröfu ákæruvaldsins um að heimilað verði að þrjúnafngreind vitni gefi skýrslu undir aðalmeðferð málsins gegnum síma eða annaðfjarskiptatæki er hafnað.
Mál nr. 227/2017
Kærumál Brotaþoli Réttargæslumaður
Felldur var úr gildi úrskurður héraðsdóms þar sem fallist var kröfu A um að honum yrði skipaður réttargæslumaður.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson og Benedikt Bogason og Þorgeir Ingi Njálsson setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 6. apríl 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 6. apríl 2017, þar sem brotaþola varskipaður réttargæslumaður. Kæruheimild er í e. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi.Hvorki sóknaraðili né brotaþoli hafa látiðmálið til sín taka fyrir Hæstarétti.Samkvæmt 2. mgr. 41. gr. laga nr. 88/2008er lögreglu skylt eftir ósk brotaþola að tilnefna honum réttargæslumann efrannsókn beinist að broti á XXIII. kafla almennra hegningarlaga nr. 19/1940 ogætla má að brotaþoli hafi orðið fyrir verulegu tjóni á líkama eða andleguheilbrigði af völdum brotsins. Jafnframt er það skilyrði fyrir tilnefninguréttargæslumanns að brotaþoli hafi að mati lögreglu þörf fyrir sérstaka aðstoðréttargæslumanns til þess að gæta hagsmuna sinna í málinu. Eftir að mál hefurverið höfðað og skilyrði eru til þess að tilnefna réttargæslumann samkvæmtframansögðu skipar dómari brotaþola réttargæslumann, sbr. 1. mgr. 42. gr. laganr. 88/2008.Héraðsdómari hefur metið það svo aðbrotaþoli hafi ekki orðið fyrir verulegu tjóni á líkama eða andlegu heilbrigðiumrætt sinn, enda sé ætlað brot ákærða talið varða við 217. gr. almennrahegningarlaga. Á þetta mat dómsins hafa ekki verið bornar brigður. Þegar afþeirri ástæðu er ekki fullnægt lagaskilyrðum til skipunar réttargæslumanns.Samkvæmt þessu verður hinn kærði úrskurður felldur úr gildi.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður erfelldur úr gildi.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 6.apríl 2017. Ákærði er ákærður fyrirlíkamsárás og brot í opinberu starfi með því að hafa farið offari og ekki gættlögmætra aðferða er hann hugðist flytja brotaþola fyrir dómara eins og nánar ergerð grein fyrir í ákæru. Við þingfestingu sótti lögmaður brotaþola þing fyrirhans hönd og óskaði eftir skipun sem réttargæslumaður. Varð dómarinn við því ogskipaði lögmanninn réttargæslumann brotaþola. Verjandi ákærða mótmæltiskipuninni og krafðist þess að úrskurðað yrði um hana. Sækjandinn gerði ekkiathugasemdir við að réttargæslumaður yrði skipaður. Í 2. mgr. 41. gr. laga nr.88/2008 eru tilgreind skilyrði fyrir því að brotaþola verði skipaðurréttargæslumaður. Það er skilyrði fyrir skipun að ætla megi að brotaþoli hafi orðiðfyrir verulegu tjóni á líkama eða andlegu heilbrigði af völdum brotsins. Þá erþað skilyrði fyrir tilnefningu réttargæslumanns að brotaþoli hafi þörf fyrirsérstaka aðstoð réttargæslumanns til þess að gæta hagsmuna sinna í málinu. Í ákæru er því ekki haldið framað brotaþoli hafi orðið fyrir verulegu tjóni á líkama eða andlegu heilbrigði,enda er ætlað brot hans talið varða við 217. gr. almennra hegningarlaga.Dómarinn metur hins vegar aðstöðumun brotaþola og ákærða á þann veg aðbrotaþoli hafi þörf fyrir sérstaka aðstoð réttargæslumanns til að gæta hagsmunasinna í málinu. Samkvæmt þessu verður honum skipaður réttargæslumaður eins og íúrskurðarorði segir.Arngrímur Ísberghéraðsdómari kveður upp þennan úrskurð.Úrskurðarorð Stefán Karl Kristjánsson hrl. erskipaður réttargæslumaður brotaþola A.
Mál nr. 183/2017
Kærumál Farbann
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta farbanni á grundvelli 1. mgr. 100 gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sbr. b. lið 2. mgr. 95. gr. sömu laga.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 17. mars 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 20. samamánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 17. mars 2017, þar sem varnaraðilavar gert að sæta farbanni til 14. apríl 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l.lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefstþess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara að hann haldifrelsi sínu gegn því að setja tryggingu í formi reiðufjár, en að því frágengnuað farbanninu verði markaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjavíkur 17. mars 2017. Héraðssaksóknari hefurkrafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að Xkt. [...], verði gert að sæta farbanni til 14. apríl 2017, kl. 16:00. Í greinargerð héraðssaksóknarakemur fram að embættið fari með rannsókn á máli X, kt. [...], á grundvellivísunar málsins frá skattrannsóknarstjóra ríkisins. Rannsókn málsins lýtur aðskattskilum X tekjuárin 2012-2016, auk skattskila A ehf., kt. [...] og B ehf.,kt. [...]. Samkvæmt upplýsingum fráskattrannsóknarstjóra sé grunur um að raunverulegt eignarhald A ehf. hafi veriðí höndum X en því hafi verið haldið leyndu vegna málaferla hans viðLandsbankann. Hafi móðir hans því verið skráður eigandi félagsins. Aðspurður umeignarhald í skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra hafi hann ekki viljað tjá sig,né heldur um hver hefði fengið útgreiddan arð félagsins. A sé til rannsóknarhjá skattrannsóknarstjóra eftir að ábending hafi borist um að tilhæfulausirreikningar hefðu verið gjaldfærðir í rekstri félagsins, samtals að fjárhæð kr.161.090.890 á árunum 2013-2016. Ábendingaraðilinn hafi verið útgefandisölureikninganna. Samkvæmt framburðiábendingaraðila muni hann hafa fengið 10% af hverjum reikningi sem hann hafigefið út á hendur A en hann hafi svo farið í bankann og tekið 90% út í reiðuféog látið X eða rekstrarstjóra A ehf., hafa það. Skattaðili búi að miklu leytierlendis og hafi ábendingaraðili upplýst að hann hefði einnig sent fjármuni ásambýliskonu skattaðila og systur hennar. Aðspurður hafi ábendingaraðili einnigsagst hafa gefið út tilhæfulausa reikninga á hendur félaginu B ehf., kt. [...],sem einnig sé til rannsóknar, og sé X talinn vera daglegur stjórnandi þess. Rannsókn málanna beinist að þvíhvort X hafi sem daglegur stjórnandi A ehf. og B ehf. gjaldfært rekstrarkostnaðog talið fram innskatt á grundvelli tilhæfulausra sölureikninga. Þá sé einniggrunur um að laun X hafi einungis að litlum hluta verið gefin upp til skatts.Meint brot geti varðað 6 ára fangelsi sbr. 1. mgr. 262. gr. almennrahegningarlaga. Við meðferð málsins hjá skattrannsóknarstjórahafi verið kyrrsettar eignir hjá X að fjárhæð 65.000.000 kr., hjá móður hans C,að fjárhæð 16.375.007 kr. og hjá A að fjárhæð 98.300.000 kr. Fram kemur í greinargerðinni aðX sé nú giftur D, [...] ríkisborgara, og fyrirhugi að flytjast til [...] þarsem nú sé búið að ganga frá sölu á A ehf. Aðspurður hjá skattrannsóknarstjórahafi hann ekki sagst vita hvenær hann kæmi aftur til Íslands og hann muni faraaf landi brott á sunnudaginn 19. mars nk. Með vísan til framangreinds sétalið nauðsynlegt að X sæti farbanni í þágu rannsóknar málsins, þar sem ætlamegi að hann muni reyna að komast úr landi eða koma sér með öðrum hætti undanmálsókn eða fullnustu refsingar. Fyrir liggi, samkvæmt upplýsingum fráskattrannsóknarstjóra, að X muni fara af landi brott á sunnudaginn 19. mars nk.Fyrirhugað sé að taka aðra skýrslu af X og sé því mikilvægt að hann sé álandinu. Þyki þannig nauðsynlegt að vernda rannsóknarhagsmuni málsins með þvíað X sæti farbanni. Meðvísan til framangreinds, framlagðra gagna og b. liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 1.mgr. 100. gr. laga 88/2008 um meðferð sakamála sé þess krafist að krafan náifram að ganga. Niðurstaða dómara: Héraðssaksóknari fer nú með rannsókn ámáli X, kt. [...], á grundvelli vísunar málsins frá skattrannsóknarstjóraríkisins. Rannsókn málsins lýtur að skattskilum X tekjuárin 2012-2016, aukskattskila A ehf., kt. [...] og B ehf., kt. [...]. Rannsókn málanna beinist að því hvortvarnaraðili hafi sem daglegur stjórnandi A ehf. og B ehf. gjaldfærtrekstrarkostnað og talið fram innskatt á grundvelli tilhæfulausra sölureikningasamtals að fjárhæð kr. 161.090.890 á árunum 2013-2016. Þá sé einnig grunur um að laun varnaraðila hafi einungis að litlum hlutaverið gefin upp til skatts. Samkvæmt fyrirliggjandi gögnum í málinu errökstuddur grunur um að varnaraðili hafi gerst sekur um brot gegn 1. mgr. 262.gr. almennra hegningarlaga, nr. 19/1940 með áorðnum breytingum og meint brot efsök er sönnuð getur varðað 6 ára fangelsi. Í greinargerð héraðssaksóknara kemurað varnaraðili sé nú giftur [...] ríkisborgara, og fyrirhugi að flytjast til [...]þar sem nú sé búið að ganga frá sölu á A ehf. Með vísan til framangreinds erfallist á að nauðsynlegt sé að varnaraðili sæti farbanni í þágu rannsóknarmálsins, þar sem ætla megi að hann muni reyna að komast úr landi eða koma sérmeð öðrum hætti undan málsókn eða fullnustu refsingar. Fyrir liggi, samkvæmtupplýsingum frá skattrannsóknarstjóra, að varnaraðili muni fara af landi brottá sunnudaginn 19. mars nk. Fyrirhugað sé að taka aðra skýrslu af honum og séþví mikilvægt að hann sé á landinu. Þyki þannig nauðsynlegt að verndarannsóknarhagsmuni málsins með því að varnaraðili sæti farbanni. Fyrir liggurað eftir er að afla margvíslegra gagna og telja verður að við tímalengdfarbanns sé gætt meðalhófs. Meðvísan til framangreinds, framlagðra gagna er fallist á að uppfyllt séu skilyrðib. liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr. laga 88/2008 um meðferðsakamála og því fallist á kröfu héraðssaksóknara eins og hún er fram sett. Þórður Clausen Þórðarsonhéraðsdómari kveður upp þennan úrskurð. Ú R S K U RÐ A R O R Ð :Varnaraðila, X kt. [...], er gert að sætafarbanni til 14. apríl 2017, kl. 16:00.
Mál nr. 184/2017
Kærumál Fullnusta refsingar Skilorðsrof
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi gert að afplána eftirstöðvar fangelsisrefsingar.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Benedikt Bogason og Karl Axelssonog Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 17. mars 2017sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 20. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjavíkur 14. mars 2017 þar sem varnaraðila var gert að afplána 190daga eftirstöðvar fangelsisrefsingar samkvæmt dómi Héraðsdóms Reykjavíkur 18.desember 2015, en honum var veitt reynslulausn með ákvörðunFangelsismálastofnunar 20. júlí 2016. Kæruheimild er í 2. mgr. 82. gr. laga nr.15/2016 um fullnustu refsinga. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi. Þá krefst hann kærumálskostnaðar. Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar. Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur. Kærumálskostnaður verður ekki dæmdur,sbr. 3. mgr. 220. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 14.mars 2017. Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að Xkt. [...], verði gert að afplána samtals 190 daga eftirstöðvar refsingar dómsHéraðsdóms Reykjavíkur nr. [...] frá [...], sbr. reynslulausn sem honum varveitt af Fangelsismálastofnun ríkisins þann 20. júlí 2016.Í greinargerð lögreglukemur fram að klukkan 06:38 í gær hafi borist tilkynning um vopnað rán íverslun A. Í tilkynningunni komi fram að gerandi hafi verið vopnaður hníf oghafi hlaupið út úr versluninni með fjármuni sem hann hafi tekið úr sjóðsvél.Afgreiðslumaður hafi lýstatvikum máls þannig að maður hafi komið inn í verslunina að afgreiðslukassanum,otað hníf að afgreiðslumanninum og sagt: „þetta er rán, opnaðu skúffuna ápeningakassanum”. Maðurinn hafi síðan teygt sig yfir borðið og tekið allaseðlana sem verið hafi í peningakassanum þ.e. um 20.000 kr. Maðurinn hafi síðanhlaupið út þar sem annar maður hafi beðið eftir honum. Þeir hafi síðan hlaupiðí burtu saman.Klukkan 12:16 hafilögreglu síðan borist tilkynning um par í annarlegu ástandi í strætó. Pariðhafi verið handtekið sökum ástands en á manninum, B, hafi fundist hnífur semhafi verið samskonar hnífur og notaður hafi verið í ofangreindu ráni. B hafigreint lögreglumönnum frá því að kærði hafi framið ránið og að hann hafisjálfur ekki tekið þátt í því. B hafi sagtað þeir hefðu tekið strætó að Laugaveginum þar sem þeir hafi eyttpeningunum í spilakassa.Klukkan 13:52 hafi síðanborist tilkynning um annað vopnað rán í apóteki C við [...] þar sem fram hafikomið að þar væri maður að ógna starfsfólki með hnífi og hafi hann heimtað lyf.Maðurinn mun hafa verið með grímu fyrir andlitinu og hettu á höfðinu. Að sögnstarfsfólks hafi maðurinn verið í annarlegu ástandi. Hann hafi farið bak viðafgreiðsluborðið og rótað í öllum skúffum þar. Maðurinn hafi síðan farið úteftir að hafa fengið einn pakka af lyfinu rítalín. Skömmu síðar eða klukkan14:02, hafi verið tilkynnt um mann í annarlegu ástandi við [...] í [...].Maðurinn hafi verið að sprauta sig á [...] en skammt frá [...] hafi menn séðlögreglumenn kærða og handtekið hann en lýsingin á geranda hafi passað viðkærða og klæðnað hans. Kærði hafi viðurkennt fyrir lögreglumönnum að hafa átthlut að máli í apótekinu. Hann hafi sagt hnífinn hafa dottið úr götóttumbuxnavasa sínum og hafi hann hent grímunni frá sér einhversstaðar áflóttaleiðinni frá apótekinu.Ekki hafi sést greinilegaí andlit geranda í myndbandsupptökum frá A en klæðnaður hafi sést ágætlega.Fengnar hafi verið upptökur frá D skömmu áður og þær myndir séu greinilegar enþar sjáist kærði ásamt B og E. Bæði B og E þekki sig og kærða á myndunum frá D enkærði sé þar klæddur eins og sá sem framdi ránið í A.Í skýrslutöku hjálögreglu hafi bæði B og E sagst hafa verið með kærða í [...] í gær. B hafi sagtað það liti út fyrir að kærði hafi framið ránið í A en hafi lítið viljað tjásig um málið. E hafi sagt að kærði hafi farið inn í verslunina en hún hafi ekkivitað hvað hann ætlaði sér að gera. Síðan þegar kærði hafi komið til baka þáhafi hann greint þeim frá því hvað hann hefði gert.Í skýrslutöku hjálögreglu neitaði kærði sök í báðum málunum.Tekið er fram ískýrslunni að það sé mat lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu að ölllagaskilyrði 2. mgr. 82. gr. laga nr. 15/2016 um fullnustu refsingar séfullnægt, enda hafi kærði með ofangreindri háttsemi sinni rofið gróflega almennskilyrði reynslulausnar og fyrir liggi sterkur grunur um að hann hafi gerstsekur um brot sem geti varðað allt að 10 ára fangelsi eða eftir atvikum 16 árafangelsi, sbr. 252. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Kærða hafi veriðveitt reynslulausn þann 20. júlí sl. á 190 daga eftirstöðvum refsingar samkvæmtdómi Héraðsdóms Reykjavíkur frá 18. desember 2016 í máli nr. 451.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna og 2. mgr. 82. gr. laga nr. 15/2016 umfullnustu refsingar er þess krafist að krafan nái fram að ganga.Niðurstaða dómara:Kærði er talinn hafabrotið gróflega almenn skilyrði reynslulausnar en fyrir liggur sterkur grunurum að hann hafi gerst sekur um brot sem geti varðað allt að 10 ára fangelsi eðaeftir atvikum 16 ára fangelsi, sbr. 252. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940. Kærða var veitt reynslulausn þann 20. júlí sl. á 190 daga eftirstöðvumrefsingar samkvæmt dómi Héraðsdóms Reykjavíkur frá [...]. Fallist er á meðsóknaraðila að öll lagaskilyrði 2.mgr. 82. gr. laga nr. 15/2016 um fullnustu refsingar sé fullnægt, og þvífallist á kröfu sóknaraðila að kærða verði gert að afplána samtals 190 dagaeftirstöðvar refsingar dóms Héraðsdóms Reykjavíkur nr. [...], sbr. reynslulausnsem honum var veitt af Fangelsismálastofnun ríkisins þann 20. júlí 2016. Krafa sóknaraðila er því tekin tilgreina eins og nánar greinir í úrskurðarorði. Ú R S K U R Ð A R O R ÐVarnaraðila, X, kt. [...], er gert að afplána samtals 190daga eftirstöðvar refsingar dóms Héraðsdóms Reykjavíkur [...] frá [...], sbr.reynslulausn sem honum var veitt af Fangelsismálastofnun ríkisins þann 20. júlí2016.
Mál nr. 515/2016
Fjársvik Akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna Hegningarauki Reynslulausn Skilorðsrof
G var sakfelld fyrir fjársvik og umferðarlagabrot. Að virtum sakaferli G og með hliðsjón af 77. og 78. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 var refsing hennar ákveðin fangelsi í 12 mánuði.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Markús Sigurbjörnsson, EiríkurTómasson og Greta Baldursdóttir. Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 12. júlí 2016 í samræmi viðyfirlýsingu ákærðu um áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að refsing ákærðu verðiþyngd. Ákærða krefst þess að refsing hennarverði milduð.Með vísan til forsendna hinsáfrýjaða dóms verður hann staðfestur.Ákærða verður dæmd til að greiðaallan áfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaun verjanda síns, semákveðin verða að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir. Dómsorð:Héraðsdómur skal vera óraskaður.Ákærða, Giovanna Soffía G. Spanó, greiði allan áfrýjunarkostnað málsins,samtals 204.067 krónur, þar með talin málsvarnarlaun verjanda síns, VilhjálmsHans Vilhjálmssonar hæstaréttarlögmanns, 186.000 krónur.Dómur HéraðsdómsReykjavíkur 1. júlí 2016.Mál þetta, sem dómtekið var 29.júní síðastliðinn, var höfðað með ákæru lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu,útgefinni 7. júní síðastliðinn, á hendur Giovanna Soffíu G. Spanó, kt. [...],[...], Reykjavík, „fyrir eftirtalin hegningar- og umferðarlagabrot:I.fyrir fjársvik, með því að hafa íalls 38 skipti á tímabilinu 2. apríl 2015 til og með 22. apríl 2015, svikið útvörur á afgreiðslustöðvum Olís víðsvegar um landið, samtals að verðmæti kr.162.179 með því að framvísa þar í blekkingarskyni og án heimildar ÓB lykli íeigu A, kt. [...], sem ákærða hafði komist yfir og látið þannig skuldfæraandvirði varanna á ÓB lykil eiganda, eins og hér greinir::Tilvik:Vettvangur:Dags.:Vörur:Fjárhæð:.ÓB Snorrabraut2.4.2015Eldsneytikr. 10.089,-2.ÓB Njarðvík6.4.2015Eldsneytikr. 9.520-3.ÓB Snorrabraut9.4.2015Eldsneytikr. 9.745,-4.ÓB Akureyri1.4.2015Eldsneytikr. 6.773,-5.ÓB Akureyri3.4. 2015Eldsneyti og olíakr. 9.091,-6.ÓB Akureyri3.4. 2015Tóbakkr. 3.825,-7.ÓB Akureyri3.4. 2015Eldsneytikr. 6.773,-8.ÓB Borgarnes4.4. 2015Tóbak og matvarakr. 3.301,-9.ÓB Borgarnes4.4. 2015Eldsneytikr. 2.010,-0.ÓB Snorrabraut6.4. 2015Eldsneytikr. 6.044,-1.ÓB Norðlingaholt7.4 2015Matvara,símk.olíakr. 11.875,-2.ÓB Norðlingaholt7.4. 2015Tóbak,matvarafatnaðurkr. 4.937,-3.ÓB Norðlingaholt7.10.2014Símkortkr. 1.990,-4.ÓB Norðlingaholt8.4. 2015Eldsneytikr. 4.842,-5.ÓB Norðlingaholt8.4. 2015Tóbak og matvarakr. 3.296,-6.ÓB Álfheimar8.4. 2015Tóbak og matvarakr. 5.105-7.ÓB Álfheimar8.4. 2015Matvarakr. 157,-8.ÓB Álfheimar8.4. 2015Matvarakr. 493,-9.ÓB Norðlingaholt8.4. 2015Tóbak og heimilisvarakr. 2.134-20.ÓB Norðlingaholt8.4. 2015Matvarakr. 2.317,-21.ÓB Álfheimar9.4.2015Tóbak og matvarakr. 4.777,-22.ÓB Álfheimar9.4.2015Bílavörurkr. 1.441-23.ÓB Norðlingaholt9.4.2015Eldsneyti og matvarakr. 3.662,-24ÓB Norðlingaholt9.4.2015Símkortkr. 1.000,-25.ÓB Norðlingaholt9.4.2015Matvara og heimilisvarakr. 5.178-26.ÓB Norðlingaholt9.4.2015Matvarakr. 319,-27.ÓB Norðlingaholt9.4.2015Tóbak og matvarakr. 3.076,-28.ÓB Norðlingaholt20.4.2015Tóbak og matvarakr. 3.564,-29.ÓB Norðlingaholt20.4.2015Eldsneyti og matvarakr. 4.958,-30.ÓB Norðlingaholt20.4.2015Eldsneytikr. 1.938,-31.ÓB Norðlingaholt21.4.2015Tóbak og matvarakr. 5.082,-32.ÓB Álfheimar21.4.2015Tóbak og matvarakr. 1.508,-33.ÓB Knarrarvogi21.4.2015Eldsneytikr. 4.537,-34.ÓB Norðlingaholt21.4.2015Tóbak og matvaraKr. 3.124,-35.ÓB Norðlingaholt21.4.2015Heimilisv.kr. 469,-36.ÓB Norðlingaholt22.4.2015Eldsneytikr. 2.905,-37ÓB Norðlingaholt22.4.2015Matvara og heimilisvarkr. 6.044,-38.ÓB Norðlingaholt22.4.2015Eldsneyti og matvarakr. 4.280,-kr.162.179Teljast brot þessi varða við 248. gr. almennrahegningarlaga nr. 19/1940.II.fyrir umferðarlagabrot með því að hafa að morgni laugardagsins 4. júlí2015, ekið bifreiðinni [...], óhæf um að stjórna henni örugglega vegna áhrifaávana- og fíkniefna (í blóði mældist kókaín 45 ng/ml og tetrahýdrókannabínól2,3 ng/ml), austur Bústaðaveg íReykjavík þar sem akstri lauk framan við Perluna.Telst brot þetta varða við 1.,sbr. 2. mgr., 45. gr. a., sbr. 1. mgr. 100. gr., umferðarlaga nr. 50/1987. Þess er krafist að ákærða verðidæmd til refsingar og til greiðslu allssakarkostnaðar, og til sviptingar ökuréttar samkvæmt 101. og 102. gr.umferðarlaga nr. 50/1987, sbr. 25. gr. laga nr. 44/1993 og 18. gr. laga nr.66/2006.“Ákærða hefur fyrir dómi skýlaustjátað að hafa framið brot þau sem henni eru gefin að sök í ákærunni og erjátning hennar studd sakargögnum. Það eru því efni til að leggja dóm á máliðsamkvæmt 1. mgr. 164. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008. Samkvæmt þessuverður ákærða sakfelld fyrir brotin sem eru réttilega færð til refsiákvæða íákærunni.Ákærða var dæmd í tveggja ára ogtveggja mánaða fangelsi 2012 fyrir fíkniefna- og umferðarlagabrot. Hún varsektuð fyrir að aka undir áhrifum fíkniefna 2015 og svipt ökurétti í 5 ár frá9. september það ár. Hún var sektuð fyrir sams konar brot í febrúar 2016 enekki gerð frekari ökuréttarsvipting. Ákærðu var veitt reynslulausn í 2 ár 18.maí 2014 á eftirstöðvum refsingar, 260 dögum.Ákærða hefur nú rofið skilorð reynslulausnarinnar og verðaeftirstöðvarnar teknar upp og dæmdar með þessu máli, sbr. 1. mgr. 82. gr. laganr. 15/2016. Þá verður ákærðu dæmdur hegningarauki, sbr. 78. gr. almennrahegningarlaga, og refsing hennar ákveðin samkvæmt 77. gr. sömu laga. Samkvæmtþessu er refsing ákærðu ákveðin fangelsi í 12 mánuði.Ákærða framdi umferðarlagabrotiðáður en hún var svipt ökurétti í 5 ár og verður henni því ekki gerð frekariökuréttarsvipting, sbr. 78. gr. almennra hegningarlaga.Loks verður ákærða dæmd til aðgreiða sakarkostnað og málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns að meðtöldumvirðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir.Arngrímur Ísberg héraðsdómarikvað upp dóminn.D ó m s o r ð : Ákærða, GiovannaSoffíu G. Spanó, sæti fangelsi í 12 mánuði. Ákærða greiði 191.008krónur í sakarkostnað og málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Vilhjálmur H.Vilhjálmsson hrl., 163.680 krónur.
Mál nr. 174/2017
Kærumál Frestur
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem héraðsdómari frestaði málinu af sjálfsdáðum með vísan til 3. mgr. 102. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Hugðist héraðsdómari kynna lögreglu staðhæfingar M um tilgang skilnaðar hans og K með tilliti til þess hvort um væri að ræða refsiverða háttsemi og fresta málinu meðan það væri til meðferðar á þeim vettvangi. Í dómi Hæstaréttar kom fram að þar sem ekki lægi fyrir að lögregla hefði tekið til rannsóknar ætlaðar sakargiftir yrði málinu ekki frestað eftir 3. mgr. 102. gr. laga nr. 91/1991. Var hinn kærði úrskurður því felldur úr gildi.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Markús Sigurbjörnsson, BenediktBogason og Viðar Már Matthíasson.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 8. mars 2017sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 16. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Norðurlands eystra 6. mars 2017 þar sem máli sóknaraðila á hendurvarnaraðila var frestað um ótiltekinn tíma. Kæruheimild er í h. lið 1. mgr.143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi og „lagt fyrir héraðsdómara að ljúkaaðalmeðferð í málinu.“ Þá krefst sóknaraðili kærumálskostnaðar.Varnaraðili hefur ekki látið málið til sín taka fyrirHæstarétti.IMálsaðilar,sem stofnuðu til hjúskapar 31. desember 2011, mættu hjá sýslumanninum áNorðurlandi eystra 29. janúar 2015 og kröfðust lögskilnaðar. Samkvæmt endurritiúr hjónaskilnaðarbók var samkomulag með þeim um fjárskipti, þar á meðal um aðsóknaraðili fengi í sinn hlut fasteignina [...] á Akureyri, en aðilarnir voruþinglýstir eigendur hennar að helmingi hvort. Daginn eftir gaf sýslumaður útleyfi til lögskilnaðar fyrir aðila. Í því var tekið fram að samkomulag væri umfjárskiptin í samræmi við samning hjónanna sem færður hefði verið íhjónaskilnaðarbók.Með bréfi23. ágúst 2016 fór sóknaraðili þess á leit við varnaraðila að hann gæfi útafsal fyrir helmingshlut sínum í fyrrgreindri fasteign. Við þeim tilmælum varðvarnaraðili ekki og höfðaði sóknaraðili því mál 14. desember sama ár á hendurhonum þar sem þess var krafist að honum yrði gert að gefa út afsalið. Varnaraðilikrafðist sýknu af þeirri kröfu og reisti málatilbúnað sinn á því að skilnaðurinnhefði verið til málamynda í því skyni að hækka örorkubætur til sóknaraðila.Þrátt fyrir skilnaðinn hefðu þau haldið sambúð sinni áfram allt fram á sumarið2016 þegar henni var slitið.Aðalmeðferðmálsins í héraði hófst 6. mars 2017. Eftir að báðir aðilar höfðu gefið skýrslugerði dómari grein fyrir því að hann hygðist kynna lögreglu staðhæfingarvarnaraðila um tilgang skilnaðarins með tilliti til þess hvort um væri að ræðarefsiverða háttsemi og fresta málinu meðan það væri til meðferðar á þeimvettvangi. Þessu mótmælti sóknaraðili og í kjölfarið gekk hinn kærði úrskurður.IISamkvæmt 3.mgr. 102. gr. laga nr. 91/1991 er dómara heimilt að fresta máli af sjálfsdáðumef hann fær vitneskju um að sakamál hafi verið höfðað eða rannsókn standi yfirvegna refsiverðs athæfis og telja megi að úrslit þess máls eða rannsóknarskipti verulegu um úrslit einkamálsins. Verður máli frestað á þessum grunni þartil séð er fyrir enda sakamálsins eða rannsóknarinnar.Svo sem áðurer rakið frestaði dómari málinu til að tilkynna lögreglu um ætlaða refsiverðaháttsemi. Þetta var reist á þeim vörnum sem varnaraðili hefur teflt fram gegnmálatilbúnaði sóknaraðila. Þegar af þeirri ástæðu að ekki liggur fyrir að lögreglahafi tekið til rannsóknar ætlaðar sakargiftir verður málinu ekki frestað eftir3. mgr. 102. gr. laga nr. 91/1991. Verður hinn kærði úrskurður því felldur úrgildi.Kærumálskostnaðurdæmist ekki.Dómsorð:Hinn kærðiúrskurður er úr gildi felldur.Kærumálskostnaðurfellur niður.Úrskurður Héraðsdóms Norðurlandseystra 6. mars 2017.Mál þetta er höfðað til að knýja fram efndir áskilnaðarsamningi.Stefndi fullyrðir í greinargerð sinni að sá samningur hafiverið gerður til mála­mynda, í því skyni að stefnandi fengi hærri bætur enella. Ekki kemur fram hver hafi greitt þær bætur.Aðilar hafa nú gefið skýrslur. Segir stefnandi að þau hafiskilið vegna trúnaðar­brots.Stefndi segir að skilnaðurinn hafi verið til málamynda oggerður til að stefnandi fengi hærri bætur.Að svo komnu máli er ljóst að orð stendur gegn orði um þettaatriði. Með því að stefndi heldur því fram að hann hafi með gerðskilnaðarsamningsins átt þátt í verknaði sem fljótt á litið kann að varðarefsingu, þykir rétt að fresta meðferð málsins og senda það lögreglustjóra tilathugunar og þóknanlegrar meðferðar. Um heimild til frestunar vísast til 3.mgr. 102. gr. laga nr. 91/1991, enda skiptir verulegu máli fyrir úrslit þessamáls til hvaða niðurstöðu athugun lögreglustjóra leiðir, sbr. t.d. 1. mgr. 24.gr. laga nr. 91/1991.Erlingur Sigtryggsson héraðsdómari kveður upp úrskurðinn.Ályktunarorð:Máli þessu er frestað ótiltekið.
Mál nr. 864/2016
Útivist í héraði Skriflegur málflutningur Frávísun frá Hæstarétti
X var gefið að sök umferðarlagabrot með því að hafa ekið undir áhrifum fíkniefna og án þess að hafa öðlast ökurétt. Með dómi héraðsdóms var X sakfelldur og dómur lagður á málið að honum fjarstöddum eftir 1. mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Samkvæmt 2. mgr. 161. gr. sömu laga gat X ekki áfrýjað slíkum dómi, en þess í stað yrði leitað endurupptöku eftir reglum XXIX kafla laganna. Var málinu því vísað frá Hæstarétti án kröfu.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason, Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Ríkissaksóknariskaut málinu til Hæstaréttar 21. desember 2016 í samræmi við yfirlýsingu ákærðaum áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að hinn áfrýjaði dómur verði ómerktur ogmálinu vísað til löglegrar meðferðar fyrir héraðsdómi.Ákærði krefstþess aðallega að málinu verði vísað frá héraðsdómi, til vara að hinn hinnáfrýjaði dómur verði ómerktur, en að því frágengnu að refsing ákærða verðimilduð og ökuréttarsvipting dæmd tímabundin.Málið var fluttskriflega eftir ákvörðun Hæstaréttar samkvæmt 1. mgr. 205. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Með ákæru 6.september 2016 var ákærða gefið að sök umferðalagabrot með því að hafa ekiðbifreið undir áhrifum fíkniefna og án þess að hafa öðlast ökurétt. Ákærði sóttiekki þing við meðferð málsins í héraði. Var dómur lagður á málið að honumfjarstöddum eftir 1. mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008, en með honum var ákærðagert að sæta fangelsi í 30 daga og sviptingu ökuréttar ævilangt. Dómurinn varbirtur ákærða 1. desember 2016 og lýsti hann yfir áfrýjun með tilkynningu 20.sama mánaðar. Eins og áður segir var málinu áfrýjað 21. þess mánaðar. Samkvæmt2. mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008 getur ákærði ekki áfrýjað slíkum dómi, enþess í stað verður leitað endurupptöku eftir reglum XXIX. kafla laganna, sbr.dóm Hæstaréttar 16. september 2010 í máli nr. 89/2010. Samkvæmt þessu ber aðvísa málinu frá Hæstarétti án kröfu. Alluráfrýjunarkostnaður málsins, þar með talin málsvarnarlaun verjanda ákærða, semákveðin verða með virðisaukaskatti, greiðist úr ríkissjóði eins og greinir ídómsorði. Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti.Allur áfrýjunarkostnaður málsins greiðist úr ríkissjóði, þarmeð talinn málsvarnarlaun verjanda ákærða, Stefáns Karls Kristjánssonarhæstaréttarlögmanns, 124.000 krónur.DómurHéraðsdóms Reykjavíkur 2. nóvember 2016.Mál þetta, semdómtekið var í dag, er höfðað með ákæru, útgefinni af lögreglu­stjóranum áhöfuðborgarsvæðinu 6. september 2016, á hendur X, kennitala [...], [...],Reykjavík, fyrir umferðarlagabrot með því að hafa, sunnudaginn 27. mars 2016,ekið bifreiðinni [...] án þess að hafa öðlast ökurétt og óhæfur til að stjórnahenni örugglega vegna áhrifa ávana- og fíkniefna (í blóði mældisttetrahýdrókannabínól 7,9 ng/ml) um [...] í Reykjavík, við hús nr. [...], þar semlögregla stöðvaði aksturinn.Teljast brot þessi varða við 1., sbr. 2. mgr. 45.gr. a. og 1. mgr. 48. gr., allt sbr. 1. mgr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987með áorðnum breytingum.Þess er krafist aðákærði verði dæmdur til refsingar, til greiðslu alls sakarkostnaðar og til aðsæta sviptingu ökuréttar samkvæmt 101. og 102. gr. laga nr. 50/1987, sbr. 25.og 26. gr. laga nr. 44/1993, sbr. 18. gr. laga nr. 66/2006.Ákærði sótti ekkiþing við þingfestingu málsins og hafði ekki boðað forföll en hafði verið birtákæra og fyrirkall. Verður málið dæmtsamkvæmt heimild í a-lið 1. mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálaenda var þess getið í fyrirkallinu að þannig gæti farið um meðferð málsins. Meðvísan til framanritaðs og til rannsóknargagna málsins telst framangreindháttsemi sönnuð og er hún rétt heimfærð til refsiákvæða í ákæru. Ákærðier fæddur í [...]. Samkvæmt framlögðusakavottorði, dagsettu 31. ágúst 2016, á ákærði að baki nokkurn sakaferil. Við ákvörðun refsingar er miðað við að ákærðisé nú í þriðja sinn fundinn sekur um að aka undir áhrifum áfengis eða óhæfurtil að stjórna bifreið örugglega vegna áhrifa ávana- og fíkniefna. Með hliðsjón af sakarefni þessa máls ogákvæðum 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og í samræmi við dómvenju,þykir refsing ákærða hæfilega ákveðin fangelsi í þrjátíu daga. Meðvísan til lagaákvæða í ákæru er ákærði sviptur ökurétti ævilangt, frá birtingudóms þessa að telja. Ákærðigreiði 87.014 krónur í sakarkostnað. ValborgSteingrímsdóttir, aðstoðarmaður dómara, kveður upp dóminn.D Ó M S O R Ð: Ákærði,X, sæti fangelsi í þrjátíu daga. Ákærðier sviptur ökurétti ævilangt, frá birtingu dóms þessa að telja. Ákærðigreiði 87.014 krónur í sakarkostnað.
Mál nr. 214/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir BenediktBogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 1.apríl 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 3. sama mánaðar. Kærður erúrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 1. apríl 2017, þar sem varnaraðila var gertað sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 28. apríl 2017 klukkan 16. Kæruheimilder í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verðifelldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 1. apríl 2017.Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefurkrafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X, kt. [...], verði gert aðsæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 28. apríl 2017, kl. 16.00. Af hálfu kærða hefur kröfu lögreglustjóransverið mótmælt og þess krafist að henni verði hafnað en til vara aðgæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími. Í greinargerð aðstoðarsaksóknara kemur framað lögreglan á höfuðborgarsvæðinu hafi ígær 31. mars kl. 17.05 fengiðtilkynningu um að aðili hefði verið rændur á við Skautahöllina í Laugardal viðMúlaveg í Reykjavík. Þegar lögreglan hafi komið á vettvang hafi þeir hitt fyrirárásarþola inn í Skautahöllinni.Samkvæmt upplýsingum lögreglu hafði kærði neytt árásarþola með hníf/stunguvopni til að millifæra af reikningisínum í gegnum síma yfir á reikningkærða. Samkvæmt lýsingu brotaþola hafðihonum verið ógnað með hníf/stunguvopn og verið borið að hálsi brotaþola og hannverið krafinn um fjármuni. Kvaðst brotaþoli hafa í fyrstuhafa neitað því að aflæsa símanum og fara í heimabankann, en þá hafi kærði tekið upp hnífinn/stunguvopniðog stungið brotaþola í handarbak vinstri handar. Kvað brotaþoli kærða einnighaft uppi hótanir um að stinga og skera brotaþola, jafnframt hótað að nauðgahonum ef hann segði frá atvikinuBrotaþoli kveðst hafa orðið af 1.050.000,- kr í tveimur færslum, annarsvegar 1.000.000.- kr. og 50.000.- kr. Hafi kærði þá beitt hníf/stunguvopni aðhálsi árásarþola. Þá hafði kærði einnig ræntsvörtum bakpoka með fartölvu og sem og síma brotaþola. Brotaþoli hafigetað gefið lýsingu á kærða og hafi m.a.getað lýst tattúi á annarri hendinni. Aðili sem hafi verið við vinnu áÞróttarsvæðinu í Laugardalnum kvaðst hafa séð aðila vera að reyna að brjótast inn í bifreiðinasína fyrr um daginn. Kvaðst vitnið hafa náð að stöðva kærða. Hafi kærði þáfarið í burtu en hótað að stinga vitnið. Kærði hafi svo ekið í burtu ábifreiðinni [...]. Vitnið hafi getað lýst aðila en sú lýsing hafi getað átt viðlýsingu brotaþola í ránsmálinu. Samkvæmt upplýsingum lögreglu hafi vitnið taliðað kærði hefði verið með sólgleraugu og hafi talið hann sig geta þekkt kærða ámyndum. Lögregla hafi fljótlega komist að kennitölueiganda reikningsins sem millifært hafi verið á sem og reikningsnúmer, en umhafi verið að ræða reikningsnúmer skráð á kærða.Kærðihafi verið handtekinn, í gærkvöldi um klukkan22.30 í Kópavogi á bifreiðinni[...], en við leit í bifreiðinni og kærða hafi fundist sími brotaþola, bakpokiog fartölva. Einnig hafi fundist sólglerauga á kærða, sem hafi geta átt viðlýsingu brotaþola. Kærði neiti að tjá sig og gefi ekki skýringar á ferðum sínum eða þeim munum semhafi fundist í fórum hans, sem og greiðslunni, sem hafi borist inn á reikningkærða. Rannsókn málsins sé vel á veg komin, en kærði liggi undir sterkum grun umað hafa rænt aðila með grófum hætti og látið millifæra á reikning sinn kr.1.050.000,- og rænt, síma bakpoka ogfartölvu. Brot það sem kærði sé sterklega grunaður um sé sérstaklega alvarlegt og sétalið geta varðað við 252. gr. almennra hegningarlaga nr. 19,1940, en slíktbrot geti varðað fangelsi allt að 16 árum ef sök sannast. Það sé mat lögregluað nauðsyn sé til að kærði sæti gæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmuna þarsem hann sé undir sterkum grun um að hafa með ofbeldi rænt aðila og stungið íhöndina með hníf/stunguvopni. Einnig sé það mat lögreglu að óeðlilegt sé aðkærði gangi laus þar sem hann hafi framið gróft ránsbrot og að réttarvitund almennings krefjist þess aðsakborningur sæti gæsluvarðhaldi allt til að ákæra verði gefin út og dómurfellur vegna eðli brotsins. Samkvæmt upplýsingum lögreglu hafi kærðihlotið 9 mánaða fangelsisdóm fyrir rán í maí 2014 , sbr. [...] og síðast 2mánaða fangelsisdóm í maí 2016 fyrir vörslur fíkniefna og umferðarlagabrot,sbr. [...]. Fjögur önnur mál bíði afgreiðslu hjá lögreglu, mál númer [...],rannsókn á líkamsárás frá 26. mars sl., [...], umferðarlagabrot frá 22. mars sl., ekið sviptur ökurétti, mál[...], 18. mars tilraun til fjársvika íElko Skeifunnni og svo eldra mállögreglunnar á Vesturlandi í Borgarnesi frá 12. júlí 2016, [...] þar sem kærðiásamt fleiri aðilum er kærður fyrir rán, eftir atvikum fjárkúgun,frelsissviptingu og hótanir, en það málverður sent héraðssaksóknara fljótlega. Að mati ákæruvaldsins sé því uppfyllt skilyrðiákvæðis 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88, 2008, þar sem um sterkan grun sé að ræða. Einnig sé það matákæruvaldsins að almannahagsmunir krefjist þess að maður undir sterkum grun umað hafa gerst sekur um jafn alvarlegt ránsbrot og, sem varðar allt að 16 árafangelsi, sæti gæsluvarðhaldi allt þar til máli hans er lokið hjálögreglu, ákæruvaldi og fyrir dómi.Niðurstaða: Ljóst eraf framlögðum gögnum að kærði er undir sterkum grun um að hafa gerst sekur umbrot gegn 233. og 252. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Brot gegn 233.gr. varða sektum eða fangelsi allt að 2 árum en brot gegn 252. gr. varðafangelsi allt að 10 árum en allt að 16 árum hafi mjög mikil hætta verið samfararáninu. Í greinargerð lögreglustjóra sem fær stoð í gögnum málsins er því lýstað kærði hafi otað hnífi að brotaþola og stungið hann í handarbakið. Þá liggurfyrir að kærði hefur hlotið dóm fyrir rán í maí 2014.Þegar litið er til framangreinds verður að fallast á meðlögreglustjóranum að ætlað brot kærða sé gróft og að nauðsynlegt sé, meðtilliti til almannahagsmuna, að tryggja að kærði gangi ekki laus á meðan málhans er til meðferðar. Að mati dómsins eru uppfyllt öll skilyrði 2. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 til þess að gera kærða að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelliþess ákvæðis. Þá þykja ekki efni til að marka gæsluvarðhaldinu skemmri tíma enkrafist er. Að öllu framangreinduvirtu verður krafa lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu tekin til greina einsog hún er fram sett nánar greinir í úrskurðarorði.Arnfríður Einarsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐKærði, X,kt. [...], skal sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 28. apríl 2017, kl.16.00.
Mál nr. 179/2017
Kærumál Gjafsókn Lögmaður Þóknun Aðfararheimild
E krafðist þess að málflutningsþóknun lögmanns hennar vegna reksturs máls E og L hf. í héraði yrði hækkuð, en málinu hafði lokið með dómsátt og ákvörðun um málskostnað verið lögð í úrskurð héraðsdóms, sbr. 2. mgr. 108. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Með vísan til yfirlits yfir unna tíma lögmanns E var fallist á að hækka þóknunina úr 730.000 krónum í 900.000 krónur.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma Eiríkur Tómasson hæstaréttardómari og IngveldurEinarsdóttir og Þorgeir Ingi Njálsson settir hæstaréttardómarar.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með ódagsettri kæru sem barsthéraðsdómi 15. mars 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 24. sama mánaðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 10. mars 2017, þar sem felldur varniður málskostnaður í máli varnaraðila gegn sóknaraðila, en allurgjafsóknarkostnaður skyldi greiðast úr ríkissjóði, þar með talin þóknunlögmanns sóknaraðila, 730.000 krónur. Málinu var að öðru leyti lokið meðdómsátt 2. mars 2017. Kæruheimild er í g. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess aðallega að málflutningsþóknunlögmanns síns vegna reksturs málsins í héraði verði ákveðin 1.624.152 krónur aðmeðtöldum virðisaukaskatti, en til vara að þóknunin verði ákveðin að matiréttarins. Varnaraðili hefur ekki látið málið til sín taka fyrir Hæstarétti.Eins og fyrr greinir lauk máli aðila með dómsátt en ákvörðun ummálskostnað var lögð í úrskurð héraðsdóms, sbr. 2. mgr. 108. gr. laga nr.91/1991. Með hinum kærða úrskurði var gjafsóknarkostnaður sóknaraðila, þar meðtalin þóknun lögmanns hennar sem greiðast skyldi úr ríkissjóði, ákveðin 730.000krónur ,,að meðtöldum virðisaukaskatti.“Sóknaraðili hefur lagt fram sundurliðað yfirlit yfir unna tíma lögmannssíns í málinu og telur með vísan til þess að þóknunin sem lögmanninum varákveðin í héraðsdómi hafi verið of lág. Með hliðsjón af framangreindu yfirlitier fallist á að hækka þá þóknun í 900.000 krónur. Í samræmi við dómvenju er ekkitekið tillit til virðisaukaskatts við ákvörðun slíkrar þóknunar.Dómsorð:Gjafsóknarkostnaður sóknaraðila, EyglóarSifjar Steindórsdóttur, í héraði greiðist úr ríkissjóði, þar með talin þóknunlögmanns hennar, Gríms Sigurðarsonar hæstaréttarlögmanns, 900.000 krónur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 10.mars 2017.Mál þetta var höfðað með stefnu birtri stefndu þann26. janúar 2016. Stefnandi er Landsbankinn hf., Austurstræti 11, Reykjavík ogstefnda er Eygló Sif Steindórsdóttir, Asparlundi 9, Garðabæ. Dómkröfurstefnanda eru þær að honum verði með dómi heimilað að gera fjárnám inn íveðrétt sem stefnandi á í eignarhlutum stefndu í fasteigninni að Asparlundi 9,Garðabæ, fnr. 206-9268, samkvæmt tryggingarbréfi nr. 0140-63-005483, útgefnu 1.nóvember 2005, til tryggingar á skuldum Gullsmiðju Óla ehf., við stefnanda skv.lánssamningi nr. 0140-74-401832, upphaflega að fjárhæð 12.000.000 kr. Þá krefststefnandi greiðslu málskostnaðar úr hendi stefnda.auk virðisaukaskattar. Stefndakrefst þess að hún verði sýknuð af öllum kröfum stefnanda. Þá krefst stefndamálskostnaðar eins og málið væri eigi gjafsóknarmál að viðlögðumvirðisaukaskatti Íþinghaldi 2. mars sl. lögðu aðilar fram dómssátt um annað en greiðslumálskostnaðar. Í sáttinni felst heimild stefnanda til að gera fjárnám, frá ogmeð 3. apríl 2017, inn í veðrétt sem stefnandi á í eignarhlutum stefndu ífasteigninni að Asparlundi 9, Garðabæ, fnr. 206-9268, enda hafi stefnda ekkiáður gefið út afsal fyrir eigninni til stefnanda. Var málið tekið til úrskurðarum málskostnað. Réttþykir að málskostnaður falli niður með vísan til 3. mgr. 130. gr. laga nr.91/1991. Stefndanýtur gjafsóknar samkvæmt gjafsóknarleyfi útgefnu 1. júní 2016. Allurmálskostnaður hennar greiðist því úr ríkissjóði, þar með talin þóknun lögmanns hennar,Gríms Sigurðarsonar hrl., sem er hæfilega ákveðin 730.000 krónur að meðtöldumvirðisaukaskatti. IngibjörgÞorsteinsdóttir kveður upp þennan úrskurð. Ú r s k u r ð a r o r ð :Málskostnaður milli aðila fellur niður.Allur gjafsóknarkostnaður stefndu greiðist úr ríkissjóði, þar með talin þóknunlögmanns hennar, Gríms Sigurðarsonar hrl., 730.000 krónur.
Mál nr. 654/2016
Útivist í héraði Skriflegur málflutningur Frávísun frá Hæstarétti
X var gefið að sök umferðarlagabrot með því að hafa ekið undir áhrifum áfengis. Með dómi héraðsdóms var X sakfelldur og dómur lagður á málið að honum fjarstöddum eftir 1. mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Samkvæmt 2. mgr. 161. gr. sömu laga gat X ekki áfrýjað slíkum dómi, en þess í stað yrði leitað endurupptöku eftir reglum XXIX. kafla laganna. Var málinu því vísað frá Hæstarétti án kröfu.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason, Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari. Ríkissaksóknariskaut málinu til Hæstaréttar 16. september 2016 í samræmi við yfirlýsinguákærða um áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að hinn áfrýjaði dómur verðistaðfestur.Ákærði krefstþess aðallega að hinn áfrýjaði dómur verði ómerktur og ákæru vísað frá dómi eðatil nýrrar löglegrar málsmeðferðar fyrir héraðsdómi, en til vara að refsingverði milduð og ökuréttarsvipting dæmd tímabundin.Málið var fluttskriflega eftir ákvörðun Hæstaréttar samkvæmt 1. mgr. 205. gr. laga nr. 88/2008um meðferð sakamála. Með ákæru 6.október 2015 var ákærða gefið að sök umferðalagabrot með því að hafa ekiðbifreið undir áhrifum áfengis. Ákærði sótti ekki þing við meðferð málsins íhéraði. Var dómur lagður á málið að honum fjarstöddum eftir 1. mgr. 161. gr.laga nr. 88/2008, en með honum var ákærða gert að sæta fangelsi í 30 daga ogsviptingu ökuréttar ævilangt. Ákærði lýsti yfir áfrýjun með tilkynningu 14.september 2016 og sem áður segir var málinu áfrýjað 16. þess mánaðar. Samkvæmt2. mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008 getur ákærði ekki áfrýjað slíkum dómi, enþess í stað leitað endurupptöku eftir reglum XXIX. kafla laganna, sbr. dómHæstaréttar 16. september 2010 í máli nr. 89/2010 og dóm Hæstaréttar 23. mars2017 í máli nr. 864/2016. Samkvæmt þessu ber að vísa málinu frá Hæstarétti ánkröfu. Alluráfrýjunarkostnaður málsins, þar með talin málsvarnarlaun verjanda ákærða, semákveðin verða með virðisaukaskatti, greiðist úr ríkissjóði eins og greinir ídómsorði. Dómsorð:Máli þessu er vísað frá Hæstarétti.Allur áfrýjunarkostnaður málsins greiðist úr ríkissjóði, þarmeð talinn málsvarnarlaun verjanda ákærða, Stefáns Karls Kristjánssonarhæstaréttarlögmanns, 124.000 krónur.DómurHéraðsdóms Reykjavíkur 4. maí 2016.Mál þetta, sem dómtekið var í dag, er höfðað meðákæru, útgefinni af lögreglu­stjóranum á höfuðborgarsvæðinu 6. október 2015, áhendur X, kennitala [...], [...], [...],fyrir umferðarlagabrot með því að hafa, laugardaginn 1. ágúst 2015, ekiðbifreiðinni [...] undir áhrifum áfengis (í blóði mældist vínandi 1,38 ‰) norðurNorðurgötu á Akureyri uns aksturinn var stöðvaður.Telstbrot þetta varða við 1., sbr. 2. mgr. 45. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr.umferðarlaga nr. 50/1987, sbr. 1. gr. laga nr. 48/1997.Þess er krafist aðákærði verði dæmdur til refsingar, til greiðslu alls sakarkostnaðar og til aðsæta sviptingu ökuréttar samkvæmt 101. og 102. gr. nefndra umferðarlaga, sbr.25. gr. laga nr. 44/1993 og 18. gr. laga nr. 66/2006. Ákærðisótti ekki þing við þingfestingu málsins og hafði ekki boðað forföll en hafðiverið birt ákæra og fyrirkall í Lögbirtingablaði [...] 2016. Verður málið dæmt samkvæmt heimild í a-lið 1.mgr. 161. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála enda var þess getið ífyrirkallinu að þannig gæti farið um meðferð málsins. Meðvísan til framanritaðs og til rannsóknargagna málsins telst framangreindháttsemi sönnuð og er hún rétt heimfærð til refsiákvæða í ákæru. Ákærðier fæddur í mars [...]. Samkvæmtframlögðu sakavottorði, dagsettu 29. september 2015, hefur ákærði nú í þriðjasinn, eftir að hann varð fullra 18 ára og innan ítrekunartíma, sbr. 1. og 3.mgr. 71. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, verið fundinn sekur um að akaundir áhrifum áfengis. Með hliðsjón afsakarefni þessa máls þykir refsing ákærða hæfilega ákveðin fangelsi í 30 daga. Meðvísan til lagaákvæða í ákæru er ákærði sviptur ökurétti ævilangt frá birtingudóms þessa að telja. Ákærðigreiði málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Stefáns Karls Kristjánssonarhrl., 177.000 krónur, að meðtöldum virðisaukaskatti, og 40.673 krónur í annansakarkostnað. ValborgSteingrímsdóttir, aðstoðarmaður dómara, kveður upp dóminn.D Ó M S O R Ð: Ákærði,X, sæti fangelsi í 30 daga. Ákærðier sviptur ökurétti ævilangt frá birtingu dóms þessa að telja. Ákærðigreiði málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Stefáns Karls Kristjánssonarhrl., 177.000 krónur og 40.673 krónur í annan sakarkostnað.
Mál nr. 156/2017
Kærumál Gjaldþrotaskipti Skiptastjóri
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem máli H á hendur S, þar sem hún krafðist þess að S yrði vikið úr starfi skiptastjóra í þrotabúi H, var vísað frá dómi og í því sambandi vísað til þess að samkvæmt 76. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. gæti þrotamaður ekki haft uppi kröfu um úrskurð þess efnis að skiptastjóra yrði vikið úr starfi sínu.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir ÞorgeirÖrlygsson, Helgi I. Jónsson og Viðar Már Matthíasson. Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 7. mars 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 20. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 16. febrúar 2017 þar sem máli sóknaraðila áhendur varnaraðila var vísað frá dómi. Kæruheimild er í 1. mgr. 179. gr. laganr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Sóknaraðili krefst þess að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi og ,,að héraðsdómi verði gert að boða aðilatil dómþings í því skyni að taka málið fyrir“. Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Bú sóknaraðila var tekið tilgjaldþrotaskipta með úrskurði Héraðsdóms Reykjaness 25. janúar 2017. Var sáúrskurður staðfestur í dómi Hæstaréttar 6. mars sama ár í máli nr. 69/2017.Sama dag og úrskurðurinn var kveðinn upp var varnaraðili, sem erhæstaréttarlögmaður, skipaður skiptastjóri í þrotabúinu. Sóknaraðili ritaðihéraðsdómi bréf 1. febrúar 2017 og hafði þar uppi ýmsar aðfinnslur við störfskiptastjórans og taldi hann einnig vanhæfan til að gegna starfanum. Í bréfinugerði hún þá kröfu að úrskurðað yrði að varnaraðili ,,víki þegar í stað úrhlutverki skiptastjóra.“ Í 1. mgr. 76. gr. laga nr. 21/1991 er mæltfyrir um að þeim, sem eigi kröfu á hendur þrotabúi, sé, meðan ágjaldþrotaskiptum stendur, heimilt að bera upp skriflegar aðfinnslur um störfskiptastjóra við héraðsdómara sem hafi skipað hann. Komi slíkar aðfinnslur frameða berist héraðsdómara með öðrum hætti vitneskja um að framferði skiptastjóraí starfi kunni að vera aðfinnsluvert skuli hann kveðja skiptastjóra og þann,sem kunni að hafa haft aðfinnslur uppi, á sinn fund til að tjá sig um málefnið.Í 2. og 3. mgr. 76. gr. laganna er síðan að finna reglur um hver framvindaslíkra mála getur orðið eftir því hvaða afstöðu héraðsdómari tekur. Samkvæmtframansögðu getur þrotamaður ekki haft uppi kröfu um úrskurð þess efnis aðskiptastjóra verið vikið úr starfi sínu. Þegar af þessari ástæðu verðurstaðfest niðurstaða hins kærða úrskurðar um að vísa málinu frá héraðsdómi.Kærumálskostnaður dæmist ekki.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 16. febrúar 2017.Hinn 1. febrúar 2017,voru mótteknar í Héraðsdómi Reykjaness aðfinnslur og kröfur sóknaraðila,Hlédísar Sveinsdóttur, Brekkugötu 14, Hafnarfirði, dags. 1. febrúar 2017, varðandistörf og hæfi skiptastjórans, Sigurðar Sigurjónssonar hrl., Sigtúni 42 íReykjavík, sem skipaður var af Héraðsdómi Reykjaness sem skiptastjóri í þrotabúisóknaraðila í máli nr. X-14/2015. Aðfinnslur sóknaraðilavarða lokun á bankareikningum og kortum hennar hjá Landsbankanum hf., ánaðvörunar eða tilkynningar og án þess að nokkur haldbær rök liggi fyrir þvím.t.t. hagsmuna þrotabúsins. Væri sóknaraðila nauðsyn á því að hafa óhindraðanaðgang að þeim reikningum til að reka heimili fjölskyldu hennar og sérstaklega tilað rækja starf sitt sem arkitekt. Hafi gjaldþrotaúrskurðinn verið kærður tilHæstaréttar Íslands og skiptastjóra því borið að haga störfum sínum í samræmivið það. Vísar sóknaraðili í þessu samhengi til síðari málsliðar 72. gr. ogsíðari málsliðar 2. mgr. 71. gr. laga nr. 21/1991, um að: „Þess skal þó gætt aðaðgerðir raski ekki réttindum málsaðila meira en nauðsyn krefur meðan málið erenn óútkljáð“.Sóknaraðili telur að þarsem hún hafi kært úrskurðinn til Hæstaréttar, hafi skiptastjóra borið að raskaekki hagsmunum hennar með íþyngjandi aðgerðum. Það hafi skiptastjóri hins vegargert með framangreindu og með því að auglýsa innköllun í búið þremur dögum eftiruppkvaðningu úrskurðar. Þetta hafi skiptastjóri gert þrátt fyrir að lögmaðursem gæti hagsmuna hennar hafi áður rætt við skiptastjóra og honum því veriðkunnugt um kæruna.Sóknaraðili telur ljóstsamkvæmt framangreindu að aðgerðir skiptastjóra hafi ekkert með hagsmuni þrotabúsinsað gera og séu til þess fallnar að valda henni fjárhagslegu tjóni. Sé framferðiskiptastjóra þannig að með réttu megi draga í efa að hann sé bær til þess aðsinna hlutverki sínu. Sóknaraðili vísar til 1.mgr. 76. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Ekki sé réttmætt aðgefa honum ráð á því að bæta ráð sitt og því beri dómara að víkja honum þegarúr stað úr starfi með úrskurði, skv. 2. mgr. 76. gr. laga nr. 21/1991. Þá krefst sóknaraðiliúrskurðar um að skiptastjóri víki sæti. Eigi við sömu lagarök og sjónarmið umhæfi skiptastjóra og eigi við um dómara í einkamáli, sbr. ákvæði g. liðar 5.gr. laga nr. 91/1991, um meðferð einkamála.Sóknaraðili hefur uppi skriflegaraðfinnslur um störf skiptastjóra í þrotabúi hennar sjálfrar, með vísan til 1.mgr. 76. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Samkvæmt 1. mgr. 76. gr.laga nr. 21/1991, þá er þeim sem á kröfu á hendur búinu heimilt að bera uppskriflegar aðfinnslur um störf skiptastjóra við héraðsdómara. Samkvæmt skýruorðalagi ákvæðisins geta aðrir en kröfuhafar ekki sett fram formlegar aðfinnslurog þar með ekki þrotamaður sjálfur, en berist héraðsdómara ábendingar með öðrumhætti metur hann hvort þær séu aðfinnsluverðar.Athugasemdir sóknaraðilarvirðast einkum snúa að því að skiptastjóri lét loka reikningum sem skráðir eru áhana og hafi birt innköllun þrátt fyrir vitneskju um að úrskurðurinn hafi veriðkærður til Hæstaréttar. Samkvæmt 2. mgr. 71. gr.laga nr. 21/1991, þá frestar það ekki framkvæmd gjaldþrotaskipta þótt úrskurðihafi verið skotið til æðra dóms. Samkvæmt 85. gr. sömu laga skal skiptastjórián tafar eftir skipun sína gefa út og birta innköllun og skv. 87. gr. skalskiptastjóri tafarlaust gera ráðstafanir til að svipta þrotamann umráðum eignaeða koma í veg fyrir að hann fari með þær á óheimilan hátt. Með vísan til þessavoru aðgerðir skiptastjóri lögum samkvæmt sem honum bar tafarlaust að framkvæma,og er því ekki hægt að fallast á það, að þær séu aðfinnsluverðar.Af beiðni sóknaraðilaverður einnig ráðið að gerð sé krafa um að skiptastjóra verði vikið frá þar semhann sé vanhæfur vegna fjölskyldu- og viðskipatengsla við Íslandsbanka hf. Þautengsl eru ekki nánar tilgreind eða hvernig þau geta hugsanlega valdið vanhæfiskiptastjóra. Um vanhæfi skiptastjóra gildaákvæði 6. töluliðar 2. mgr. 75. gr. laga nr. 21/1991, sbr. 3. mgr. 76. gr.laganna. Samkvæmt 2. málslið 3. mgr. 76. gr., getur sá sem á kröfu á hendurbúinu krafist úrskurðar um hæfi skiptastjóra. Samkvæmt skýru orðalagiákvæðisins geta aðrir en kröfuhafar ekki sett fram slíka kröfu og þar með ekkiþrotamaður sjálfur. Má um framangreindalagatúlkun vísa til dóms Hæstaréttar í máli nr. 271/2016.Með vísan til framangreindsuppfylla aðfinnslur og kröfur sóknaraðila ekki skilyrði 1. og 3. mgr. 76. gr.laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl., og ber því, sbr. 1. mgr. 174. gr.og 178. gr. laga nr. 21/1991, að vísa málinu frá dómi með úrskurði, án kröfu ogán þess að taka málið að öðru leyti fyrir á dómþingi.Úrskurðinn kveður uppBogi Hjálmtýsson héraðsdómari.ÚRSKURÐARORÐ:Máli þessu er vísað frádómi.
Mál nr. 192/2017
Kærumál
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem máli L hf. gegn A og S var frestað þar til niðurstaða héraðsdóms í tilteknu máli lægi fyrir, sbr. 3. mgr. 102. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma Helgi I. Jónsson hæstaréttardómariog Ingveldur Einarsdóttir og Þorgeir Ingi Njálsson settir hæstaréttardómarar. Sóknaraðilar skutu málinu til Hæstaréttarmeð kæru 7. mars 2017, en kærumálsgögn bárust réttinum 20. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 7. mars 2017, þar sem máli varnaraðila áhendur sóknaraðilum var frestað þar til niðurstaða liggur fyrir íhéraðsdómsmálinu E-8/2017. Kæruheimild er í h. lið 1. mgr. 143. gr. laga nr.91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðilar krefjast þess að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi. Þá krefjast þeir kærumálskostnaðar. Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar og kærumálskostnaðar.Varnaraðili höfðaði mál þetta 29. mars 2016og krafðist þess að sér yrði heimilað að gera fjárnám inn í veðrétt, sem hannætti í eignarhluta sóknaraðila í fasteigninni að Miðbæ 3 á Akranesi samkvæmttryggingarbréfi, útgefnu 17. ágúst 2007, upphaflega að fjárhæð 120.000.000krónur, til tryggingar á skuld Byggingarhússins ehf. við varnaraðila samkvæmttilgreindum myntveltureikningi, sem numið hafi 168.426.155 krónum hinn 10.febrúar 2011. Sóknaraðilar tóku til varna í málinu ogskoruðu í greinargerð 29. júní 2016 á varnaraðila að leggja fram frumritframangreinds tryggingarbréfs „svo að stefndu geti sannreynt frumrit tryggingarbréfsinsog athugað hvað hefur verið ritað á það frá því að það var gefið út.“ Meðréttarstefnu 28. október 2016 höfðaði varnaraðili með heimild í 120. og 121.gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála mál fyrir Héraðsdómi Vesturlands, nr.E-8/2017, til ógildingar á tryggingarbréfinu. Af hálfu sóknaraðila var tekiðtil varna í málinu og þess meðal annars krafist að synjað yrði kröfuvarnaraðila um ógildingardóm vegna tryggingarbréfsins á grundvelliaðildarskorts varnaraðila.Í þinghaldi 2. desember 2016 var bókað íþingbók að lögmaður varnaraðila áskildi sér rétt til að leggja fram frumrit„skuldabréfs“ eða ógildingardóm, en ef gögnin yrðu ekki tilbúin „7. mars“ myndi„stefndi“ falla frá áskorun um framlagningu þeirra. Við svo búið varaðalmeðferð málsins ákveðin 7. mars 2017. Svo sem áður greinir skoruðu sóknaraðilar ávarnaraðila að leggja fram frumrit umrædds tryggingarbréfs og þar sem það hefurekki fundist brást varnaraðili við áskoruninni með því að höfða mál tilógildingar þess. Hvað sem líður áskorun sóknaraðila um framlagningu frumritstryggingarbréfsins liggur fyrir að þeir hafa tekið til varna í máli tilógildingar þess. Samkvæmt þessum málatilbúnaði sóknaraðila verður að telja aðmál til ógildingar tryggingarbréfsins hafi verið höfðað út af efni sem varðarúrslit máls þessa verulega, sbr. seinni málslið 3. mgr. 102. gr. laga nr.91/1991. Verður hinn kærði úrskurður því staðfestur á þann hátt sem í dómsorðigreinir.Sóknaraðilum verður gert að greiðavarnaraðila kærumálskostnað eins og í dómsorði segir.Dómsorð:Máli þessu er frestað þar til fyrir liggurdómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-8/2017.Sóknaraðilar, Arnarfell sf. og Skagaverehf., greiði óskipt varnaraðila, Landsbankanum hf., 350.000 krónur í kærumálskostnað.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 7. mars 2017.Mál þetta,sem þingfest var 14. apríl 2016, var tekið til úrskurðar í þinghaldi 7. marssl., um þá ákvörðun dómara, sama dags, um að fresta bæri máli þessu ótiltekið samkvæmt3. tölulið 102. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, eða þar til aðniðurstaða í máli nr. E-8/2017, sem þingfest hefur verið í HéraðsdómiVesturlands, liggur fyrir. Stefndu hafna fresti og krefjast úrskurðar umofangreinda ákvörðun dómara, en stefnandi tekur undir nauðsyn á frekari fresti.Var ágreiningur þessi því tekinn til úrskurðar eftir að gefinn hafði veriðkostur á munnlegum athugasemdum.NiðurstaðaÁkvörðundómara um að veita beri ofangreindan frest byggir á því, að við fyrirtöku ímálinu 4. nóvember sl., hafði dómari sá sem áður fór með málið, verið upplýsturum það deginum áður, með tölvupósti frá stefnanda, að í málið vantaði af einhverjumástæðum tryggingabréf það sem stefnandi grundvallar málsókn í málinu á. Lagðilögmaður stefnanda því í þinghaldi 4. nóvember sl. fram annars vegar ljósrit afumræddu tryggingabréfi sem og af ógildingarstefnu varðandi það í máli semþingfest hefur verið í Héraðsdómi Vesturlands og hefur fengið þar málsnúmerE-8/2017. Hefur stefnandi upplýst að þetta hafi verið gert til að koma til mótsvið áskoranir stefndu í greinargerð um að leggja fram frumrit tryggingabréfssvo sannreyna mætti efni þess. Eftir að núverandidómari þessa máls tók við því, 23. janúar sl., var haldin ein fyrirtaka, þann7. febrúar sl., í því augnamiði að skipuleggja fyrirhugaða aðalmeðferð í málinu,sem hafði þá verið ákveðin 7. mars, í þinghaldi sem haldið var 2. desember sl. En eins ogkemur fram í bókun úr þinghaldi 7. febrúar sl., þá ítrekaði lögmaður stefnandaþar, að hann sæi ekki fram á að geta lagt fram frumrit tryggingabréfsins, néheldur að ógildingardómur myndi liggja í tæka tíð fyrir þegar boðaða aðalmeðferðog lýstu lögmenn þá gagnaöflun lokið. Af hálfu stefndu hefur verið vísað tilþess, að skortur á framlagningu umrædds tryggingabréfs í tæka tíð eða tafir viðöflun dóms um réttindi yfir því, verði að teljast á ábyrgð stefnanda en ekkistefndu.Eftir að hafametið frekar gögn málsins og stöðu þess í ljósi alls framangreinds, þá er þaðmat dómara, að mál þetta geti við svo búið ekki talist vera nægilega tilbúið tilfyrirhugaðrar aðalmeðferðar, eins og til stóð. Er það mat dómara að rétt sé aðfresta málinu í ljósi þess að nú liggur fyrir að annað einkamál hefur veriðhöfðað út af efni sem kann að varða úrslit þess verulega, sbr. heimild tilfrestunar af þeim ástæðum í 3. tölulið 102. gr. laga nr. 91/1991. Samkvæmtframangreindu verður málinu því frestað þar til fyrir liggur niðurstaða í málinr. E-8/2017, sem þingfest hefur verið í Héraðsdómi Vesturlands.Pétur DamLeifsson, settur héraðsdómari, kveður upp úrskurð þennan.Úrskurðarorð:Málinu er frestaðþar til fyrir liggur niðurstaða í máli nr. E-8/2017 sem þingfest hefur verið íHéraðsdómi Vesturlands.
Mál nr. 150/2017
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og einangrun meðan á því stendur.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 5. mars 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 6.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 5. mars 2017, þar semvarnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 10. mars 2017 klukkan16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefstþess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi. Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hinskærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 5. mars 2017.Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess aðHéraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X, kt. [...], verði gert að sætagæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 10. mars nk. kl 16:00. Þá er þess krafistað kærða verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.Í greinargerð lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu kemur fram aðembættið rannsaki nú tilraun til manndráps eða eftir atvikum alvarlegalíkamsárás X gegn A, utan við Leifasjoppu við Iðufell í Reykjavík, síðastliðnanótt.Samkvæmt frumskýrslu lögreglu hafi lögreglu laust eftirmiðnætti í nótt borist til­kynning um aðila sem gengi berserksgang ábifreiðarstæðinu við söluturninn Leifa­sjoppu við Iðufell í Reykjavík og hefðihann m.a. sparkað í bifreið sem þar væri. Skömmu seinna hafi borist önnur tilkynningþess efnis að aðilinn væri hugsanlega vopnaður hníf. Þegar lögregla hafi komiðá vettvang hafi hún hitt fyrir meintan geranda X. X hafi verið handtekinn enhafi lítið viljað tjá sig við lögreglu. Hafi hann neitaði að vera sá sem tilkynnthefði verið um að hefði sparkað í bifreið en hafi kannast við að hafa verið meðumrædda bifreið í láni hjá vini sínum. Þá hafi X kannast við að á bílastæðiðhefði komið maður sem hefði ráðist á sig en sá aðili væri farinn. Segir ígreinargerðinni að X hafi verið í annarlegu ástandi og greinilega undir áhrifumáfengis og eða fíkniefna. Þegar lögreglan hafi verið að ræða viðX á vettvangi hafi eigandi umræddrar bifreiðar gefið sig á tal við lögreglu.Aðilinn hafi sagt lögreglu að skömmu áður á bílastæðinu hefði X stungið A,kunningja sinn, í höfuðið og hefði vitnið séð það gerast. Sagði vitnið að Ahefði verið að aðstoða vitnið við að fá bifreið sína hjá X sem hefði tekið hanaí leyfisleysi kvöldinu áður. Hafi X mælt sér mót við vitnið við Leifasjoppu envitnið ekki þorað að fara þangað eitt til að ræða við X og A boðist til að komameð vitninu. X hafi á vettvangi verið beðinn um að skila vitninu lyklunum en þáhafi hann brjálast og ráðist á A og þeir tekist á. X hafi síðan skyndilegadregið upp hníf og stungið A í höfuðið. Kvaðst vitnið í framhaldi hafa náðlyklunum úr bifreiðinni og eftir það farið með A inn í húsnæði skammt frá.Þegar rætt hafi verið við húsráðanda umrædds húsnæðis hafi lögregla veriðupplýst um að brotaþoli hefði verið keyrður á slysadeild skömmu áður afvinkonu.Á slysadeild hafi verið rætt stuttlegavið A og fái frásögn hans samræmst framburði eiganda bifreiðarinnar. Kvaðsthann hafa verið beðinn um að koma með bifreiðareigandanum að Leifasjoppu til aðhitta X sem hafi verið með bíl þess fyrrnefnda í leyfisleysi. Hafi X komið enneitað að afhenda eigandanum lykla bifreiðinnar. Kvaðst A hafa verið rólegur en X hafi hinsvegar verið mjög æstur og hafi ekkivirst vita hvað hann var að segja. X hafi svo ætt út úr bílnum, ráðist á sig ogslegið hann í vinstra gagnaugað. X sem væri mikið hærri en hann, hafi látið sigsvo falla ofan á sig þannig að hann hafi lenti á bakinu eða bakhliðinni ájörðinni. Hann hafi náð að losa sig og staðið upp, hafi snúist í hringi og séðað X hafi haldið á hníf sem hann hafi stungið sig í höfuðið með. Í framhaldihafi byrjað að spítast blóð úr höfðinu á sér. X hafi eftir þetta rifist viðeiganda bifreiðarinnar og barið bílinn sundur og saman. A hafi að lokum hringtí vinkonu sína og fengið hana til að skutla sér á slysadeild.Segir í greinargerð að við komu áslysadeild hafi A reynst vera með alvar­lega stunguáverka á höfði ogslagæðarblæðingu úr höfuðleðri. Samkvæmt bráða­birgða áverkavottorði sýnditölvusneiðmynd áverka á höfuðkúpu sem virtist ná í gegnum fulla þykkthöfuðkúpunnar. Við nánari skoðun hafi síðan komið í ljós að áverkinn náði í gegnum beinþykktina enekkert inn fyrir kúpuna sjálfa og hefur ekki valdið skemmd eða blæðingum íheila. Er það mat vakthafandi yfirlæknis á heila og taugadeild LSH að ef hinsvegar eggvopnið hefði gengið inn í heilavefinn hefði ekki verið að sökum aðspyrja og áverkinn getað leitt til mikils varanlegs tjóns og jafnvel dauða.X hafi verið yfirheyrður álögreglustöð í morgun. Hann neiti sök. Sagðist X kannast við að hafa mælt sérmót við eiganda bifreiðarinnar fyrir utan Leifa­sjoppu. Með eigandanum hafieinnig komið A sem hafi að sögn X ráðist á sig vopnaður hníf. Þeir hafi lent íátökum og þar sem x hafi verið að reyna að koma í veg fyrir að A myndi stingasig með hnífnum hefði hnífurinn farið í höfuð A þar sem A hélt á honum sjálfur.A hefði í framhaldi af stungunni farið að vettvangi og tekið hnífinn með sér.Samkvæmtgreinargerðinni er það mat lögreglustjóra að lagaskilyrðum rann­sókn­argæslu séfullnægt í máli þessu, enda sé kærði undir rökstuddum grun um brot gegn 211.gr. sbr 20 gr. eða 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga sem geti varðað alltað 16 ára fangelsi. Þá sé rannsókn málsins hvergi nærri lokið. Kærði neiti sökog lýsir atvikum með öðrum hætti en brotaþoli og vitni, taka þurfi ítalegriskýrslu af brota­þola málsins, yfirheyra þarf vitni sem tengjast málinu. Þáhafi árásarvopnið ekki enn fundist og að lokum þurfi að yfirfara og sannreynagögn og framburði aðila. Því sé afar brýnt að kærða verði gert að sæta gæsluvarðhaldiog einangrun þannig að hann hafi ekki tækifæri til að torvelda rannsóknmálsins, m.a. með því að hafa áhrif á fram­burð vitna sem tengist málinu eðakoma undan sönnunargögnum. Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna a-liðar 1. mgr. 95. gr. og b- liðar 1. mgr. 99.gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálamála er þess krafist að krafan nái framað ganga.Niðurstaða:Samkvæmt því semfram kemur í greinargerð lögreglu og rannsóknargögnum málsins er á það fallistað kærði sé undir rökstuddum grun um að hafa framið alvarleg hegningarlagabrotsem fangelsisrefsing er lögð við, sem hafi átt sér stað síðastliðna nótt. Kærðineitar sök, en viðurkennir að hafa lent í átökum við ætlaðan brotaþola þar semhnífur hafi komið við sögu. Rannsókn málsins er skammt á veg komin og ám.a. eftir að taka gleggri skýrslur afætluðum brotaþola og vitnum sem tengjast málinu. Er á það fallist að aðstæðurséu þannig að ætla megi að kærði muni torvelda rannsókn málsins, svo sem meðþví að hafa áhrif á vitni eða koma undan gögnum, fái hann að ganga laus.Skilyrðum 1. málsliðar og a-liðar 2. málsliðar 1. mgr. 95. gr. laga nr.88/2008, um meðferð sakamála, er því fullnægt. Ber því að fallast á kröfusækjanda um gæsluvarðhald eins og hún er sett fram. Þá ber að fallast á kröfusækjanda þess efnis að kærði sæti einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur,sbr. b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008. Ragnheiður Snorradóttirhéraðsdómari kveður upp úrskurð þennan. Ú R S K U R Ð A R O R ÐKærði, X, kt. [...], skal sæta gæsluvarðhaldi allt tilföstudagsins 10. mars nk. kl 16:00 og einangrun meðan á gæsluvarðhaldinustendur.
Mál nr. 167/2017
Kærumál Rannsókn Frávísun frá Hæstarétti
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem fallist var á kröfu L um heimild til rannsóknar á efnisinnihaldi farsíma í eigu X. Eftir að málið barst Hæstarétti var rétturinn upplýstur um að hin umkrafða rannsókn hefði þegar farið fram. Var málinu því vísað frá Hæstarétti, sbr. 4. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma BenediktBogason hæstaréttardómari og Ingveldur Einarsdóttir og Þorgeir Ingi Njálssonsettir hæstaréttardómarar.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 11. mars 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 13. sama mánaðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 11. mars 2017 þar sem sóknaraðila varheimiluð rannsókn á efnisinnihaldi farsíma í eigu varnaraðila sem haldlagðurvar í þágu rannsóknar sakamáls. Kæruheimild er í g. lið 1. mgr. 192. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi. Með bréfi lögreglunnar áhöfuðborgarsvæðinu 14. mars 2017 var upplýst að rannsókn á farsíma varnaraðilahefði þegar farið fram í kjölfar uppkvaðningar hins kærða úrskurðar. Samkvæmtþví er sú rannsóknaraðgerð sem varnaraðili leitast við að fá hnekkt með kærusinni þegar um garð gengin. Málinu verður því vísað frá Hæstarétti, sbr. 4.mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008.Dómsorð:Máliþessu er vísað frá Hæstarétti.
Mál nr. 157/2017
Kærumál Farbann
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta áfram farbanni á grundvelli 1. og 2. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sbr. 2. mgr. 95. gr. sömu laga.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 7. mars 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 7. mars 2017, þar sem varnaraðila vargert að sæta farbanni meðan mál hans er til meðferðar fyrir Hæstarétti, þó eigilengur en til þriðjudagsins 30. maí 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í b. lið 2.mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallegaað hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að farbanninu verðimarkaður skemmri tími. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með héraðsdómi [...]. september 2016 varvarnaraðili dæmdur í fimm ára fangelsi fyrir brot gegn 173. gr. a. almennrahegningarlaga nr. 19/1940. Málinu hefur verið áfrýjað til Hæstaréttar og er ádagskrá réttarins [...]. maí 2017. Er samkvæmt þessu fullnægt skilyrðum 1. og 2. mgr. 100. gr.,sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 til að varnaraðili sæti áframhaldandifarbanni. Verður hinn kærði úrskurður því staðfestur.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 7.mars 2017.Ríkissaksóknarihefur krafist þess að X, [...] ríkisborgari fæddur [...], verði gert að sætaáfram farbanni á meðan mál hans er til meðferðar fyrir Hæstarétti, þó eigilengur en til þriðjudagsins 30. maí 2017, kl. 16:00.Krafaer reist á b. lið 1. mgr. 95. gr., sbr. 3. mgr. 97. gr. og 1. mgr. 100. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.Varnaraðilimótmælir kröfunni og krefst þess að henni verði hafnað, en til vara að farbanniverði markaður skemmri tími. Ígreinargerð segir að með ákæru héraðssaksóknara, útgefinni 5. apríl sl., hafidómfellda verið gefið að sök stórfellt fíkniefnalagabrot, með því að hafa áárinu 2015 staðið saman ásamt meðákærðu að innflutningi á 19.448,96 g afamfetamíni og 2.597,44 g af kókaíni frá [...] til Íslands ætluðu tilsöludreifingar í ágóðaskyni, eins og nánar greinir í ákæruskjali sem varðarallt að 12 ára fangelsi. Við aðalmeðferð málsins hafi dómfelldi neitað sök, endómur í málinu hafi verið kveðinn upp [...]. september sl. í máli nr. S-[...]/2016þar sem dómfelldi hafi verið dæmdur í fimm ára fangelsi fyrir brot sitt.Ríkissaksóknari hefur áfrýjað þætti dómfellda til Hæstaréttar til þyngingarrefsingar. Dómfelldihefur sætt gæsluvarðhaldi frá 29. september 2015 til 22. desember sama ár, enþar sem gæsluvarðhald hafði þá varað í 12 vikur án þess að mál hefði veriðhöfðað á hendur honum hafi lögregla talið, í samræmi við 4. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008, að ekki væri unnt að úrskurða dómfellda áfram í gæsluvarðhald.Dómfelldihafi frá 22. desember sl. sætt farbanni til dagsins í dag á grundvelli b-liðar1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála, síðast með úrskurði héraðsdómsReykjaness í málinu nr. R-[...]/2017. Hæstiréttur hafi í fimm skipti staðfestúrskurði Héraðsdóms Reykjaness um áframhaldandi farbann dómfellda, sbr. dómaHæstaréttar nr. 57/2016, 127/2016, 216/2016, 257/2016 og 481/2016.Með vísan til alvarleika þeirra brota semdómfelldi hefur nú verið sakfelldur fyrir í fyrrgreindum dómi HéraðsdómsReykjaness og með vísan til þess að hinn dómfelldi er erlendur ríkisborgari semhefur engin sérstök tengsl við landið sé það mat ríkissaksóknara að þeirhagsmunir að tryggja nærveru dómfellda vegna fullnustu refsingar krefjist þessað dómfelldi sæti áfram farbanni á meðan mál hans er til meðferðar fyrirHæstarétti eða eftir atvikum þar til endanlegur dómur gengur. Að matiákæruvaldsins sé ljóst að dómur í Hæstarétti muni ekki liggja fyrir eftirfjórar vikur og lög setji ekki skorður við því að dómfelldir menn séuúrskurðaðir eða dæmdir í farbann í lengri tíma en fjórar vikur í senn viðþessar aðstæður, sbr. 1. mgr. 97. gr. laga um meðferð sakamála. Við þessaraðstæður hafi tíðkast að fara fram á farbann eða gæsluvarðhald í 12 vikur ísenn eða þar til dómur Hæstaréttar gengur og sé í því samhengi vísað til dómsHæstaréttar nr. 123/2015.Dómfelldihefur sætt farbanni til dagsins í dag á grundvelli grundvelli b. liðar 1. mgr.95. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008. Dómur gekk í máli varnaraðila þann21. september sl. í Héraðsdómi Reykjaness, í máli nr. S-[...]/2016, þar semhann var dæmdur til að sæta fangelsi í fimm ár. Mál dómfellda er komið á dagskráHæstaréttar þann [...]. maí 2017.Meðvísan til framangreinds og 3. mgr. 97. gr. laga nr. 88/2008, er fallist á kröfuríkissaksóknara um áframhaldandi farbann, eins og í úrskurðarorði greinir. Ekkier talið með vísan til framangreinds, að hægt sé að marka farbanninu skemmritíma en krafist er. Úrskurðþennan kveður upp Bogi Hjálmtýsson héraðsdómari. Úrskurðarorð: Varnaraðila, X, erbönnuð för frá Íslandi á meðan mál hans er til meðferðar fyrir HæstaréttiÍslands, þó eigi lengur en til þriðjudagsins 30. maí 2017, kl. 16:00.
Mál nr. 277/2016
Niðurfelling máls Málskostnaður
Eftir kröfu þrotabús S ehf. var mál þess á hendur L hf. fellt niður fyrir Hæstarétti. Var þrotabú S ehf. dæmt til greiðslu málskostnaðar fyrir réttinum að kröfu L hf.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson og Benedikt Bogason og Ingveldur Einarsdóttir setturhæstaréttardómari.Áfrýjandi skaut málinu til Hæstaréttar 13. apríl 2016.Með bréfi til réttarins 1. febrúar 2017 tilkynnti áfrýjandi að hann félli frááfrýjun málsins. Af hálfu stefnda er gerð krafa um málskostnað fyrirHæstarétti. Með vísan til c. liðar 1. mgr. 105. gr., sbr. 166.gr., laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála verður málið fellt niður fyrirHæstarétti. Samkvæmt 2. mgr. 130. gr., sbr. 166. gr., laga nr.91/1991 verður áfrýjanda gert að greiða málskostnað fyrir Hæstarétti eins og ídómsorði greinir.Dómsorð:Mál þettaer fellt niður.Áfrýjandi,þrotabú Skollaness ehf., greiði stefnda, Lýsingu hf., 500.000 krónur ímálskostnað fyrir Hæstarétti.
Mál nr. 79/2017
Kærumál Vitni Skýrslugjöf
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem fallist var á að X yrði gert að víkja úr þinghaldi á meðan brotaþoli gæfi skýrslu við aðalmeðferð máls Á á hendur X.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson og Karl Axelsson og Davíð Þór Björgvinsson settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 3. febrúar 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 6. samamánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 3. febrúar 2017, þar sem fallistvar á kröfu brotaþola, A, um að varnaraðila skuli vikið úr dómsal meðan húngefur skýrslu. Kæruheimild er í n. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldurúr gildi. Sóknaraðili hefur ekki látið málið til síntaka fyrir Hæstarétti. Brotaþoli krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 3.febrúar 2017. Mál þetta, sem tekiðvar til úrskurðar í dag, erhöfðað með ákæru héraðssaksóknara, útgefinni 25. nóvember 2016, á hendur X, kt. [...], [...], [...] fyrir nauðgun, með því að hafaaðfaranótt sunnudagsins 18. janúar 2015 í aftursæti bifreiðarinnar [...] ábifreiðastæði við [...] við [...] í [...], beitt A ólögmætri nauðung og haftsamræði við hana í leggöng gegn vilja hennar, en ákærði tók niður um hanabuxurnar fyrir utan bifreiðina, hún girti þær aftur upp um sig og féll íaftursæti bifreiðarinnar þar sem ákærði lagðist ofan á hana, tók á ný niður umhana buxurnar og hafði við hana samræði, þrátt fyrir að hún segði honum ítrekaðað hún vildi það ekki. Hlaut A af verknaðinum lítinn skurð við leggangaop. Erþessi háttsemi talin varða við 1. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940. Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslualls sakarkostnaðar. Þá er í ákærunni tilgreind einkaréttarkrafa brotaþola. Með tölvuskeyti í gær boðaði réttargæslumaðurbrotaþola að hún myndi krefjast þess fyrir hönd brotaþola að ákærði viki úrdómsal á meðan hún gefi skýrslu við aðalmeðferð málsins í dag. Verjandiupplýsti með tölvuskeyti að ákærði hefði hafnað kröfunni. Við upphafaðalmeðferðar í dag ítrekaði réttargæslumaður kröfu sína um að ákærði viki úrdómsal við skýrslugjöf brotaþola og ákærði hafnaði því. Var málflytjendum þágefinn kostur á að tjá sig um kröfuna. Var krafan að því loknu tekin tilúrskurðar. Krafa brotaþola byggist á 1. mgr. 123. gr. laganr. 88/2008 um meðferð sakamála. Brotaþoli telur að nærvera ákærða í dómsalmyndi verða henni þungbær og hafa áhrif á framburð hennar fyrir dómi. Brotaþolivísar kröfu sinni til stuðnings til vottorðs sálfræðings. Sækjandi tekur ekkiafstöðu til kröfunnar. Ákærði hafnar því að skilyrðum 1. mgr. 123. gr. laga nr.88/2008 sé mætt í málinu. Samkvæmt 1. mgr. 166. gr. laga nr. 88/2008 áákærði rétt á að vera við aðalmeðferð máls. Dómara er þó heimilt að ákveða aðákærði víki af þingi meðan vitni gefur skýrslu í máli. Samkvæmt 1. mgr. 123.gr. sömu laga getur dómari að kröfu ákæranda eða vitnis ákveðið að ákærða verðivikið úr þinghaldi meðan vitnið gefur skýrslu telji dómari að nærvera ákærðageti orðið vitninu sérstaklega til íþyngingar og haft áhrif á framburð þess.Það er meginregla sakamálaréttarfars að ákærði eigi þess kost að veraviðstaddur aðalmeðferð og önnur þinghöld í máli sem höfðað hefur verið gegn honum.Undantekningar frá þeirri meginreglu ber að skýra þröngt og þurfa því ríkarástæður að vera fyrir hendi til að unnt sé að víkja frá henni. Ákærði er í málinu borinn alvarlegum sökum afbrotaþola. Honum er í málinu gefið að sök að hafa nauðgað brotaþola þegar húnvar 17 ára að aldri. Í málinu liggur fyrir vottorð sálfræðings sem greinirmeðal annars frá því að brotaþoli hafi verið greind með áfallastreituröskun ogalvarlega geðlægð. Þá lýsir hún því að þau einkenni sem hafi truflað brotaþolahvað mest hafi verið upplifun á ágengum minningum um meint kynferðisofbeldi. Að broti því sem ákærða er gefið aðsök virtu og framlögðu vottorði sálfræðingsins þykir sýnt að nærvera ákærða við skýrslugjöfgetur orðið brotaþola sérstaklega til íþyngingar og haft áhrif á framburðhennar. Að framangreindu virtu telur dómari aðhagsmunir brotaþola, af því að geta gefið skýrslu án nærveru ákærða, vegiþyngra en hagsmunir ákærða af því að vera viðstaddur skýrslugjöf hennar. Verðurþví fallist á kröfu brotaþola og ákærða gert að víkja úr þinghaldi á meðan húngefur skýrslu við aðalmeðferð í málinu. Þess verður gætt að ákærði geti fylgstmeð skýrslutökunni um leið og hún fer fram og jafnframt að lagðar verði fyrirbrotaþola þær spurningar sem ákærði kann að óska eftir að lagðar verði fyrirhana, sbr. 3. mgr. 123. gr. laga nr. 88/2008. Barbara Björnsdóttir héraðsdómari kveður uppþennan úrskurð. Ú R S K U R Ð A R O R Ð : Ákærði, X, skal víkja úr þinghaldi meðanbrotaþoli, A, gefur skýrslu.
Mál nr. 68/2017
Kærumál Brotaþoli Réttargæslumaður
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem A var synjað um skipun réttargæslumanns.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma Benedikt Bogason hæstaréttardómariog Davíð Þór Björgvinsson og Ingveldur Einarsdóttir settir hæstaréttardómarar. Brotaþoli, A, skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 25. janúar 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 1. febrúar samaár. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Vesturlands 25. janúar 2017 þar sem brotaþolavar synjað um skipun réttargæslumanns. Kæruheimild er í e. lið 1. mgr. 192. gr.laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Þess er krafist að lagt verði fyrirhéraðsdómara að skipa tiltekinn lögmann réttargæslumann brotaþola.Hvorki sóknaraðili né varnaraðilar hafa látiðmálið til sín taka fyrir Hæstarétti.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Vesturlands 25. janúar 2017.Mál þetta er höfða með ákærulögreglustjórans á Vesturlands, útgefinni 29. apríl 2016, á hendur X, kt. [...],og Y, kt. [...] fyrir líkamsárás aðfaranótt 26. júlí 2015 við [...], með því aðhafa veist að A, kt. [...], a) ákærði X með því að hafa slegið Ahnefahögg í andlit þannig að hann féll í götuna og vankaðist,b) ákærði Y með því að hafa sparkað íA þannig að sparkið fór ofarlega í búk og í andlit, með þeim afleiðingum að A hlautinnkýlt brot í framvegg vinstri kjálkaholu, skurð lóðrétt í gegnum alla þykktvinstri hluta efri varar og í gegnum hringvöðva munns (m. obiculari oris) ogbólgu og mar á vinstri kinn. Eru brot ákærðu talin varða við 1.mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, með síðari breytingum og þesskrafist að ákærðu verði dæmdir til refsingar og greiðslu alls sakarkostnaðar.Af hálfu brotaþolans, A, er þesskrafist að ákærðu verði dæmdir til að greiða honum in solidum 2.000.000 króna ímiskabætur, auk vaxta skv. 1. mgr. 8. gr. laga um vexti og verð­tryggingu nr.38/2001 frá 26. júlí 2015 þar til mánuður er liðinn frá birtingu kröfunnar, enmeð dráttar­vöxtum skv. 1. mgr. 6. gr. sömu laga frá þeim degi tilgreiðsludags. Jafnframt er gerð krafa um að ákærðu verði dæmdir til að greiða Aútlagðan kostnað sem hann kunni að verða fyrir vegna málsins og þóknuntilnefnds og skipaðs réttargæslu­manns skv. 48. gr. laga nr. 88/2008 um meðferðsakamála. Í þinghaldi 31. maí 2016 neitaðiákærði sök og hafnaði bótakröfu.Brotaþoli krefst þess að talmaðurhans, Víðir Smári Petersen hdl., verði skipaður réttargæslumaður hans, sbr. 41.og 42. gr. laga nr. 88/2008. Af hálfu brotaþola er krafan einkum rökstudd meðþví að ákærði hafi orðið fyrir verulegu tjóni, bæði líkamlega og á andleguheilbrigði af völdum brots ákærðu, eins og staðfest sé fyrirliggjandi vottorðumlæknis og tannlæknis.Af hálfu beggja ákærðu er kröfubrotaþola andmælt og af hálfu ákæruvaldsins er tekið fram að það telji að ekkiséu fyrir hendi lagalegar forsendur fyrir því að krafan verði tekin til greina.NiðurstaðaSamkvæmt 2. mgr. 41. gr. laga ummeðferð sakamála nr. 88/2008 skal lögregla eftir ósk brotaþola tilnefna honumréttargæslumann ef rannsókn beinist m.a. að broti gegn XXIII. kafla almennrahegningarlaga og ætla má að brotaþoli hafi orðið fyrir verulegu tjóni á líkamaeða andlegu heilbrigði af völdum brotsins eða að brotið hafi verið gegn honumaf einhverjum sem er honum nákominn. Jafnframt er það skilyrði fyrirtilnefningu réttargæslumanns að brotaþoli hafi að mati lögreglu þörf fyrirsérstaka aðstoð réttargæslumanns til að gæta hagsmuna sinna í málinu. Eftir aðmál hefur verið höfðað og skilyrði eru til að tilnefna réttargæslumann samkvæmtframangreindu lagaákvæði skipar dómari brotaþola réttargæslumann samkvæmt 1.mgr. 42. gr. laga nr. 88/2008.Sú háttsemi sem ákærða er gefin aðsök er í ákæru talin varða við 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940, en læknisfræðileg gögn sem liggja fyrir í málinu bera ekki með sér aðbrotaþoli hafi í umrætt sinn orðið fyrir verulegu tjóni á líkama eða andleguheilbrigði, svo sem í 2. mgr. 41. gr. laga nr. 88/2008 greinir. Í málinu liggurfyrir bótakrafa brotaþola, sem í ákæru greinir, og nýtur hann aðstoðar lögmannsvið að fylgja henni eftir fyrir dóminum. Að mati dómsins er ekki komið fram aðbrotaþoli hafi þörf fyrir sérstaka aðstoð réttargæslumanns til að gæta hagsmunasinna í málinu. Verður kröfu hans þar um því hafnað.Ásgeir Magnússon dómstjóri kveður uppúrskurð þennan.Úrskurðarorð:Hafnað er kröfu brotaþola, A, um aðhonum verði skipaður réttargæslumaður.
Mál nr. 431/2016
Niðurfelling máls Málskostnaður
Eftir kröfu L hf. var mál hans á hendur L fellt niður fyrir Hæstarétti. Var L hf. dæmt til greiðslu málskostnaðar fyrir réttinum að kröfu L.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI. Jónsson, Karl Axelsson og Viðar Már Matthíasson.Áfrýjandi skaut málinu til Hæstaréttar7. júní 2016. Við munnlegan flutning málsins tilkynnti áfrýjandi að hann féllifrá áfrýjun þess, en dæmt yrði um málskostnað. Stefndi krefst málskostnaðarfyrir Hæstarétti.Með vísan til c. liðar 1. mgr. 105.gr., sbr. 166. gr., laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála verður málið felltniður fyrir Hæstarétti. Samkvæmt 2. mgr. 130. gr., sbr. 166.gr., laga nr. 91/1991 verður áfrýjanda gert að greiða stefnda málskostnað fyrirHæstarétti eins og í dómsorði greinir.Dómsorð:Mál þetta er fellt niður.Áfrýjandi, Landsbankinn hf., greiðistefnda, Lúðvík Brynjólfssyni, 600.000 krónur í málskostnað fyrir Hæstarétti.
Mál nr. 113/2017
Kærumál Afhending gagna Skjal Réttlát málsmeðferð
Kærður var úrskurður héraðsdóms þar sem hafnað var kröfu X, Y, Ý , Z, Þ, Æ, Ö og S um að þau fengju afrit af mynd- og hljóðdiskum með skýrslutökum yfir ákærðu og vitnum í máli ákæruvaldsins á hendur þeim. Í dómi Hæstaréttar var hinn kærði úrskurður staðfestur með vísan til þess að diskarnir teldust ekki til skjala í skilningi 1. mgr. 37. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Þá ættu verjendur og sakborningar rétt á að hlýða eða horfa á geisladiska sem væru meðal gagna málsins fyrir og eftir málshöfðun, auk þess sem samantektir byggðar á upptökunum eða því sem næst orðrétt endurrit hefðu verið lögð fram í málinu, sbr. a. og c. lið 12. gr. reglugerðar nr. 651/2009 um réttarstöðu handtekinna manna. Var talið að þessi tilhögun færi því hvorki í bága við 1. mgr. 70. gr. stjórnarskrárinnar né 1. mgr. 6. gr. mannréttindasáttmála Evrópu.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma Benedikt Bogason hæstaréttardómari og DavíðÞór Björgvinsson og Ingveldur Einarsdóttir settir hæstaréttardómarar. Varnaraðilar skutu málinu tilHæstaréttar með kæru 15. febrúar 2017 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 16.sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 15. febrúar 2017 þarsem hafnað var kröfu varnaraðila um afhendingu geisladiska með mynd- oghljóðupptökum. Kæruheimild er í c. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðilar krefjast þess að sóknaraðila verði gert skylt aðafhenda sér nánar tilgreinda mynd- og hljóðdiska með skýrslutökum af ákærðu ogvitnum. Þá krefjast varnaraðilarnir Æ og S kærumálskostnaðar. Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Í dómaframkvæmd Hæstaréttar hefurítrekað verið komist að þeirri niðurstöðu að hljóð- eða mynddiskar, sem hafa aðgeyma skýrslu lögreglu af sakborningum og vitnum, teljist ekki til skjala ískilningi 1. mgr. 37. gr. laga nr. 88/2008, sbr. dóma réttarins 12. apríl 2012í máli nr. 205/2012 og 6. september 2012 í máli nr. 584/2012, auk annarra dómasem þar er vísað til. Af þeim sökum var synjað um afhendingu þeirra árannsóknarstigi máls. Þá leiðir af dómi Hæstaréttar 1. nóvember 2010 í máli nr.614/2010, þar sem fjallað var um synjun lögreglu á afhendingu gagna samkvæmt 3.mgr. 37. gr. laga nr. 88/2008, að sama gildir um aðgang verjenda sakaðra mannaað slíkum upptökum eftir að mál hefur verið höfðað.Af 1. mgr. 37. gr. laga nr. 88/2008og fyrri málslið 18. gr. reglugerðar nr. 651/2009 um réttarstöðu handtekinnamanna, yfirheyrslur hjá lögreglu o.fl. leiðir að verjandi og sakborningur eiga réttá að hlýða eða horfa á geisladiska sem eru meðal gagna málsins. Eðli málssamkvæmt á þetta bæði við fyrir og eftir málshöfðun. Þá er komið fram aðskýrslur af ákærðu og vitnum hafa annað hvort verið skráðar sem samantekt,byggð á upptökunni, eða ritaðar upp því sem næst orðrétt, sbr. a. og c. lið 12.gr. reglugerðarinnar, og hafa þessi gögn verið lögð fram í málinu og afhentverjendum. Þessi tilhögun málsmeðferðarinnar fer ekki í bága við 1. mgr. 70.gr. stjórnarskrárinnar eða 1. mgr. 6. gr. mannréttindasáttmála Evrópu, sbr. lögnr. 62/1994. Samkvæmt þessu verður niðurstaða hins kærða úrskurðar staðfest.Kærumálskostnaður verður ekkidæmdur, sbr. 3. mgr. 220. gr. laga nr. 88/2008.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 15. febrúar 2017.Málið er höfðað með ákæru héraðssaksóknara, dagsettri21. október 2016, á hendur ofangreindum aðilum einkum fyrir fíkniefnalagabrot. Við fyrirtöku málsins 7. þ.m. gerði Guðmundur St.Ragnarsson héraðsdómslögmaður, verjandi Þ, kröfu um að fá afhenta geisladiskameð mynd- og hljóðupptökum er varða ákærðu og vitni í ákæruliðum II og III.Verjendur annarra ákærðu tóku undir kröfugerðina og gerðu kröfu til þess að fáafhent sams konar gögn er varða þeirra skjólstæðinga. Endaleg kröfugerð er súað verjendur hvers og eins hinna ákærðu fái afhenta geisladiska með mynd- oghljóðupptökum af ákærðu og vitnum að því er varðar sakarefni á hendurviðkomandi. Til stuðnings kröfugerðinni vísa verjendur til 1. mgr. 37.gr. laganr. 88/2008, um meðferð sakamála, meginreglunnar um réttláta málsmeðferð ogjafnræði málsaðila og er í því sambandi vísað til 1. mgr. 70. gr.stjórnarskrárinnar og 1. mgr. 6. gr. mannrétttindasáttmála Evrópu, sbr. lög nr.62/1994. Vísað er til þess að geisladiskar í málinu væru 77 talsins, aðallegahljóð- og myndupptökudiskar af ákærðu og vitnum. Það geti, er svona standi á,ekki talist réttlát málsmeðferð í skilningi 1. mgr. 70. gr. stjórnarskrárinnarog 1. mgr. 6. gr. mannrétttindasáttmála Evrópu að gera verjendum að flytjastarfstöð sína dögum saman á lögreglustöð til að kynna sér þessi gögn málsins.Við þá framkvæmd væri ekki gætt jafnræðis að mati verjenda. Sækjandinn hafnaði kröfu verjanda um að afhendaumbeðin gögn og vísaði til dómaframkvæmdar um sambærileg álitaefni. NiðurstaðaÍdómaframkvæmd Hæstaréttar hefur því verið hafnað að afhenda verjendum hljóð- ogmynddiska eins og krafist er. Kjósi verjendur að kynna sér þessi gögn hafa þeirþurft að gera það hjá ákæruvaldinu. Nú má heita regla að skýrslur afsakborningum og vitnum hjá lögreglu séu teknar upp á geisladiska. Í máli þessuhafa skýrslutökurnar verið endurritaðar að hluta og í sumum tilvikum hefurverið gerður útdráttur af skýrslum. Þá liggur fyrir að hluti símhlustana hefurverið endurritaður en ekki liggur fyrir hvað vantar mikið þar upp á.Geisladiskar í máli þessu eru 77 talsins. Augljóst óhagræði er fyrir verjendurað þurfa að sæta því að kynna sér þessi gögn á skrifstofutíma hjá lögreglu. Þátekur dómurinn undir þau sjónarmið verjanda að það að fá diskana ekki tilskoðunar eins og skjöl málsins eftir að ákæra hefur verið gefin út á hendurákærðu stappi nærri því að geta talist fara í bága við 1. mgr. 70. gr.stjórnarskrárinnar og 1. mgr. 6. gr. mannréttindasáttmála Evrópu um réttlátamálsmeðferð. Með nýrri tækni og vinnulagi lögreglu undanfarin ár má heita aðhryggjarstykkið í sakamálum séu gögn á mynd- og hljóðdiskum. Það er reyndin ímáli þessu þar sem fyrir liggja 77 slíkir diskar, m.a. skýrslur af sakborningumog vitnum. Aðgengi verjanda að þessum gögnum miðað við núverandiréttarframkvæmd er að mati flestra óviðunandi og hefur iðulega verið brugðistvið því í framkvæmd með því að afhenda verjendum diska í málum, öðrum enkynferðisbrotamálum. Er þessa m.a. getið í greinargerð sóknaraðila en dómaramálsins eru kunn önnur sambærileg tilvik. Samkvæmt þessu væri að mati dómsinsréttast að verða við kröfu verjanda með breyttri skýringu á efni 1. mgr. 37.gr. sakamálalaga og þá til samræmis við þá breytingu sem orðin er á samsetningugagna sem lögð eru fram í sakamálum þar sem mynd- og hljóðdiskar eruhryggjarstykki í þeim gögnum sem mestu varða eins og rakið var. Hins vegarverður ekki litið fram hjá dómaframkvæmd Hæstaréttar í sambærilegum málum ogleiðir hún til þess að hafna ber kröfu verjendanna í málinu. Málskostnaðurvegna þessa hluta málsins bíður efnisdóms. Guðjón St. Marteinsson héraðsdómari kveður uppúrskurðinn.Úrskurðarorð:Kröfum verjanda í málinu um að fá afhenta geisladiskameð mynd- og hljóðupptökum er hafnað.
Mál nr. 414/2015
Umferðarlög Akstur án ökuréttar Hraðakstur
Þ var sakfelldur fyrir umferðarlagabrot með því að hafa ekið bifreið yfir leyfðum hámarkshraða og án ökuréttinda. Með hliðsjón af 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 var refsing hans ákveðin fangelsi í 30 daga.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma Greta Baldursdóttir hæstaréttardómari og Davíð ÞórBjörgvinsson og Ingveldur Einarsdóttir settir hæstaréttardómarar.Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 15. júní 2015 í samræmi viðyfirlýsingu ákærða um áfrýjun. Ákæruvaldið krefst þess að refsing ákærða verði þyngd. Ákærði krefst þess að refsing hans verði milduð.Ákærða eru í máli þessu gefin að sök umferðarlagabrot með því hafa 13.apríl 2015 ekið tilgreindri bifreið í Reykjavík, sviptur ökurétti og yfirleyfðum hámarkshraða. Eru brotin talin varða við 1. mgr. 48. gr. og 37. gr. umferðarlaganr. 50/1987. Ákærði játaði fyrir héraðsdómi þá háttsemi sem honum var gefin aðsök og er sannað að hann hafi gerst sekur um þau brot sem í ákæru greinir ogeru þar réttilega heimfærð til refsiákvæða.Ákærði gekkst undir sáttargerð við lögreglustjóra 22. nóvember 2011 vegnabrota gegn 1. mgr., sbr. 3. mgr. 37. gr. umferðarlaga og 1. mgr. 48. gr. sömulaga, þar sem honum var gerð sekt að fjárhæð 120.000 krónur. Þá var hann meðdómi Hæstaréttar 18. júní 2015 í máli nr. 222/2015 dæmdur til að greiða 550.000króna sekt í ríkissjóð vegna brota 5. október 2014 gegn 1. mgr., sbr. 3. mgr.37. gr., 1., sbr. 2. mgr. 45. gr., 1. sbr. 2. mgr. 45. gr. a. og 1. mgr. 48. gr.umferðarlaga. Brot ákærða gegn 1. mgr. 48. gr. umferðarlaga er samkvæmtframangreindu ítrekað öðru sinni. Samkvæmt þessu verður hinn áfrýjaði dómurstaðfestur.Ákærða verður gert að greiða allanáfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda síns,sem ákveðast að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði segir.Dómsorð:Héraðsdómur skal vera óraskaður.Ákærði, Þórir Jónsson, greiði allan áfrýjunarkostnað málsins, samtals 273.083 krónur,þar með talin málsvarnarlaun verjanda síns, Vilhjálms Hans Vilhjálmssonarhæstaréttarlögmanns, 248.000 krónur. DómurHéraðsdóms Reykjavíkur 10. júní 2015.Mál þetta, sem dómtekið var ídag, er höfðað með ákæru, útgefinni af lögreglu­stjóranum á höfuðborgarsvæðinu19. maí 2015, á hendur Þóri Jónssyni, kennitala [...], Heiðarási 4, Reykjavík,fyrir umferðarlagabrot Reykjavík með því að hafa, að kvöldi mánudagsins 13.apríl 2015, ekið bifreiðinni [...] sviptur ökurétti og með 102 km hraða áklukkustund norður Vesturlandsveg, við Suðurlandsveg, þar sem leyfðurhámarkshraði var 80 km á klukkustund.Teljast brot þessi varða við 1.mgr. 48. gr. og 37. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987.Þess er krafist að ákærði verðidæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.Verjandi ákærða krefst vægusturefsingar sem lög leyfa og hæfilegrar þóknunar sér til handa. Fariðvar með mál þetta samkvæmt 164. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og varþað tekið til dóms án frekari sönnunarfærslu þegar sækjanda og verjanda ákærðahafði verið gefinn kostur á að tjá sig um lagaatriði og ákvörðun viðurlaga. Ákærðihefur skýlaust játað brot sín. Sannað ermeð játningu ákærða og öðrum gögnum málsins að ákærði er sekur um þá háttsemisem honum er gefin að sök og eru brot hans rétt heimfærð til refsiákvæða íákæru. Ákærðier fæddur í ágúst 1982. Samkvæmtframlögðu sakavottorði, dagsettu 12. maí 2015, hefur ákærði nú í þriðja sinn,eftir að hann varð fullra 18 ára og innan ítrekunartíma, sbr. 1. og 3. mgr. 71.gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, verið fundinn sekur um að aka bifreiðsviptur ökurétti. Með hliðsjón afákvæðum 77. gr. laga nr. 19/1940 þykir refsing ákærða hæfilega ákveðin fangelsií 30 daga. Ákærðigreiði málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Vilhjálms Hans Vilhjálmssonarhrl., 80.600 krónur, að meðtöldum virðisaukaskatti. Annansakarkostnað leiddi ekki af málinu. Afhálfu ákæruvaldsins flutti málið Elín Hrafnsdóttir fulltrúi. ValborgSteingrímsdóttir, aðstoðarmaður dómara, kveður upp dóminn.D Ó M S O R Ð: Ákærði,Þórir Jónsson, sæti fangelsi í 30 daga. Ákærðigreiði málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Vilhjálms Hans Vilhjálmssonarhrl., 80.600 krónur.
Mál nr. 61/2017
Kærumál Vitni Skýrslugjöf
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem A var gert að koma fyrir dóm við aðalmeðferð máls Á gegn X og gefa skýrslu.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnirBenedikt Bogason og Karl Axelsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Brotaþoli, A, skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 27. janúar 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 30. sama mánaðar.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 27. janúar 2017, þar sem brotaþolavar gert að koma fyrir dóm við aðalmeðferð máls sóknaraðila gegn varnaraðila oggefa skýrslu. Kæruheimild er í n. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Brotaþolikrefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi. Hvorki varnaraðili né sóknaraðili hafa látið málið til síntaka fyrir Hæstarétti. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hannstaðfestur. Dómsorð: Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur,27. janúar 2017Árið 2017,föstudaginn 27. janúar, er á dómþingi Héraðsdóms Reykjavíkur, sem háð er íDómhúsinu við Lækjartorg af Guðjóni St.Marteinssyni héraðsdómara, kveðinn upp úrskurður í málinu nr. S-716/2016:Ákæruvaldið gegn X en málið var tekið til úrskurðar 23. þ.m.Málið erhöfðað með ákæru héraðssaksóknara, dagsettri 16. september 2016, á hendur Xfyrir kynferðisbrot og stórfelldar ærumeiðingar gegn stjúpdóttur sinni, A, fæddri[...]. Aðalmeðferðmálsins hófst 23. þ.m. en samkvæmt vitnalista málsins stóð ekki til að takavitnaskýrslu af A undir aðalmeðferðinni. Ákærði neitarsök í málinu og kveður vitnisburð A rangan. Tvö vitni, móðir A og sálfræðingurBarnahúss, greindu bæði frá því fyrir dómi að A hefði sagt frá því aðvitnisburður hennar undir rannsókn málsins þar sem hún bar sakir á ákærða værirangur. Teknar voru tvær skýrslur af A fyrir dómi undir rannsókn málsins en húnvar þá ekki orðin 15 ára gömul. Enginn dómara málsins nú önnuðust þáskýrslutöku. Þá liggur fyrir lögregluskýrsla, dagsett 1.11.2016, þar sem meðalannars segir að A hafi komið fram og greint frá því að hún hefði sagt ósatt umsakargiftir á hendur ákærða. Í skýrslunni segir jafnframt að talið sé að húnbreyti vitnisburði sínum vegna þrýstings frá móður sinni og ákærða. Það er matdómsins eftir að vitni báru fyrir dómi og höfðu eftir A að fyrri vitnisburðurhennar væri rangur að ekki yrði hjá því komist að hún gæfi skýrslu undiraðalmeðferðinni enda orðin 15 ára gömul, sbr. 1. mgr. 116. gr. laga nr.88/2008. RéttargæslumaðurA andmælti því fyrir hennar hönd að henni yrði gert að koma fyrir dóminn ogkrafðist úrskurðar um þá skyldu. Réttargæslumaðurinn vísaði til þess að A hefðigefið tvær skýrslur fyrir dómi undir rannsókn málsins og var í þessu sambandivísað til 2. mgr. 111 gr. laga nr. 88/2008 og til þeirrar erfiðu aðstöðu semréttargæslumaðurinn kvað A vera í. Var í því sambandi vísað í gögn málsins þarsem þetta komi fram. Ákæruvaldiðtók undir sjónarmið dómsins um að nauðsynlegt væri, eins og ástæði, að fávitnið fyrir dóm. Verjandiákærða kvað afstöðu sína óbreytta til þessa en við upphaf aðalmeðferðarinnarféll hann frá kröfunni um að A kæmi fyrir dóminn. NiðurstaðaA er 15 áragömul og ekki undanþæg vitnaskyldu vegna ungs aldurs, sbr. 1. mgr. 116 gr.sakamálalaga. Samkvæmt 2. mgr. 111. gr. sömu laga er dómara heimilt að taka tilgreina sem sönnunargögn skýrslur sem ákærði, brotaþoli eða önnur vitni hafagefið fyrir dómi áður en mál var höfðað skv. 59. og 106. gr. laganna. Þó skuluskýrslugjafar koma á ný fyrir dóm við málsmeðferð ef þess er kostur og annar hvormálsaðila krefst þess eða ef dómari telur annars ástæðu til. Ef um er að ræðabrot gegn XXII. kafla almennra hegningarlaga og brotaþoli hefur ekki náð 15 áraaldri skal hann þó ekki koma fyrir dóm að nýju nema dómari telji sérstakaástæðu til. A hefur náð15 ára aldri og samkvæmt þessu lagaákvæði hvílir almenn vitnaskylda á henniþótt hún hafi áður gefið skýrslu fyrir dómi undir rannsókn málsins, svo semrakið hefur verið. Auk þessa eru fram komnar ástæður sem gera það að verkum aðnauðsynlegt er að hún komi fyrir dóminn þótt það hafi ekki staðið til í upphafiaðalmeðferðar. Samkvæmtþessu ber A fæddri [...] að koma fyrir dóm í máli þessu. Guðjón St.Marteinsson héraðsdómari kveður upp úrskurðinn.Úrskurðarorð:Vitninu, A,fæddri [...], er gert að vitna fyrirdómi í máli þessu.
Mál nr. 849/2016
Kærumál Vanreifun Frávísun frá héraðsdómi að hluta
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem vísað var sjálfkrafa frá dómi kröfum G um skaðabætur og bætur vegna tapaðra leiguteikna vegna kaupa á bifreið af K. Var talið að kröfur G væru vanreifaðar og uppfylltu því ekki skilyrði e- og g-liði 1. mgr. 80. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og EiríkurTómasson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari. Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru, sem barst héraðsdómi 19.desember 2016, en kærumálsgögn bárust réttinum 22. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Norðurlands eystra 7. desember 2016, þar sem máli sóknaraðila á hendur varnaraðila var að hlutavísað frá dómi.Kæruheimild er í j.lið 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefstþess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi og lagt verði fyrirhéraðsdóm að taka málið í heild til efnismeðferðar. Þá krefst húnkærumálskostnaðar „líkt og málið væri eigi gjafsóknarmál.“ Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar ogkærumálskostnaðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.Sóknaraðila var veitt gjafsókn 12. apríl 2016, sem takmörkuð var viðrekstur málsins fyrir héraðsdómi, að undanskildum tilvikum samkvæmt 4. og 5.mgr. 127. gr. laga nr. 91/1991, sem hér eiga ekki við. Að því gættu verðursóknaraðila gert að greiða varnaraðila kærumálskostnað eins og í dómsorðigreinir.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Sóknaraðili, Gunnhildur Ragnarsdóttir, greiði varnaraðila, KjartaniKjartanssyni, 200.000 krónur í kærumálskostnað.Úrskurður Héraðsdóms Norðurlandseystra 7. desember 2016.Mál þetta var tekiðtil úrlausnar um mögulega sjálfkrafa frávísun hluta þess í dag. Það var höfðað 23. febrúar 2016.Stefnandi erGunnhildur Ragnarsdóttir, Efstahjalla 3, Kópavogi. Stefndi er KjartanKjartansson, Norðurgötu 28, Akureyri.Ágreiningur aðilasnýst í fyrsta lagi um kröfu stefnanda um greiðslu nánar tiltekinnar skuldar. Er ekki álitaefni hér að dæmt verði efnislegaum þann kröfulið.Í 2. liðkröfugerðar stefnanda er höfð uppi krafa um skaðabætur að fjárhæð 1.661.000krónur með nánar tilteknum vöxtum frá 27. apríl 2012. Kveðst stefnandi hafa keypt bifreið þann dagog greitt fjárhæðina fyrir hana. Hafistefndi þó náð að ,,plata“ hana til að skrá bifreiðina á hans nafn. Hafi stefndi síðan tekið bifreiðina í sínarvörslur í október 2014 og neitað að afhenda hana. Kveður stefnandi stefnda hafa slegið eignsinni á bifreiðina með ólögmætum hætti. Hafistefndi selt bifreiðina og sé gerð krafa um bætur að fjárhæð 1.661.000 krónurvegna kaupverðs hennar auk vaxta.Af þessu verðurráðið að stefnandi krefjist skaðabóta sem nemi kaupverði bifreiðarinnar árið2012, þrátt fyrir að hún hafi ekki misst vörslur hennar fyrr en árið 2014. Verður ekki annað ráðið en að stefnandi hafihaft full not af bifreiðinni fram að því. Engin rök eru færð fyrir því að bifreiðin hafiekki rýrnað að verðmæti frá því að stefnandi keypti hana uns stefndi tók hana ísínar vörslur samkvæmt lýsingu stefnanda á atvikum og er ekki tekið fram að áþví sé byggt, heldur virðist miðað við að stefnandi hafi orðið fyrir tjóniþegar hún keypti bifreiðina.Að þessu gættuþykir bótakrafa stefnanda í þessum lið svo vanreifuð að hún uppfylli ekkiskilyrði e-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 91/1991 um skýran málatilbúnað. Verður þessum kröfulið vísað sjálfkrafa frádómi.Í 3. lið dómkrafnastefnanda er krafist bóta vegna tapaðra leigutekna vegna sömu bifreiðar sumarið2015. Miðast krafan við leigu að fjárhæð100.000 krónur á viku í 16 vikur, samtals 1.600.000 krónur. Er byggt á því að henni hafi verið gert tilboðum 100.000 krónur á viku. Þessu tilstaðfestingar er lagt fram skjal þar sem virðist hafa verið spurt á rafrænumsamskiptamiðli hvort stefnandi vildi leigja lyftubíl í viku á 100.000 krónur.Þykir ekki hafa verið með þessu lagður nægilegur grund­völlur að kröfustefnanda í þessum lið, sbr. e- og g-liði 1. mgr. 80. gr. laga nr. 91/1991. Verður þessum lið því einnig vísað sjálfkrafafrá dómi.ErlingurSigtryggsson kveður upp úrskurðinn.ÚRSKURÐARORÐ:Vísað er sjálfkrafafrá dómi liðum 2 og 3 í kröfugerð stefnanda, Gunnhildar Ragnarsdóttur, í máliþessu.Málskostnaður bíðurefnisdóms.
Mál nr. 2/2017
Kærumál Gæsluvarðhald Útlendingur
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 115. gr. og 3. mgr. sömu greinar laga nr. 80/2016 um útlendinga.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Þorgeir Örlygsson, Benedikt Bogason og Helgi I. Jónsson. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 31. desember 2016, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 2. janúar 2017.Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 31. desember 2016, þar sem varnaraðilavar gert að sæta gæsluvarðhaldi tilföstudagsins 13. janúar 2017 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192.gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega aðhinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldinuverði markaður skemmri tími. Þá krefst hann „málsvarnarlauna skipaðs verjanda íHæstarétti.“ Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Með vísan til c. liðar 1. mgr. 115. gr. og 3.mgr. sömu greinar laga nr. 80/2016 um útlendinga, sbr. áður 3. og 4. mgr. 33.gr. a. laga nr. 96/2002, verður hinn kærði úrskurður staðfestur.Samkvæmt 1. mgr. 38. gr. laga nr. 88/2008greiðist úr ríkissjóði þóknun skipaðs verjanda sóknaraðila, sem ákveðin verðurað meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Þóknun verjanda sóknaraðila, Garðars SteinsÓlafssonar héraðsdómslögmanns, vegna meðferðar málsins fyrir Hæstarétti,124.000 krónur, greiðist úr ríkissjóði. ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjavíkur 31. desember 2016 Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að Xkt. [...] verði gert að sæta gæsluvarðhaldi til föstudagsins 13. janúar 2017kl. 16:00. Í greinargerð lögreglu kemur fram að bakgrunnurmálsins sé sá að þann 12. febrúar sl. hafi Útlendingastofnun tekið ákvörðun umað réttur kærða til dvalar á landinu hafi verið felldur niður og hafi súákvörðun verið staðfest með úrskurði kærunefndar útlendingamála þann 28. júlísl. Þann 14. desember sl. hafi verið birtfyrir kærða ákvörðun Ríkislögreglustjóra í samræmi við 33. gr. a.útlendingalaga um að honum yrði gert skylt að mæta á lögreglustöðina áHverfisgötu 113 í Rvk. klukkan 14:00 á hverjum virkum degi næstu 30 daga frábirtingu ákvörðunarinnar. Fyrir liggur að kærði hafi aðeinstilkynnti sig einu sinni hjá lögreglu, þ.e. þann 15. desember. Eftir þaðhafi kærði aldrei komið aftur álögreglustöðina til að sinna tilkynningarskyldunni. Í gær hafi kærði svo verið handtekinn,grunaður um stórfellda líkamsárás, með því að hafa slegið annan mann í andlitiðmeð hækju og ítrekað slegið hann hnefahögg í andlitið. Með vísan til þess að kærði hafi í engusinnt lögboðinni tilkynningarskyldu sem á honum hvíldi auk þess sem hann liggiundir rökstuddum grun að hafa framið alvarlega líkamsárás verði að telja aðskilyrði 33. gr. a. útlendingalaga séu uppfyllt til að kærði sætigæsluvarðhaldi til að tryggja framkvæmd ákvörðunar Útlendingastofnunar. Meðvísan til framangreinds, framlagðra gagna og ákvæði 33. gr. a. útlendingalagaog viðeigandi ákvæða laga um meðferð sakamála nr. 88/2008 sé þess krafist aðkrafan nái fram að ganga.Niðurstaða: Eins ogrannsóknargögn málsins greina, og vikið er að í greinargerð sóknaraðila, hefurkærunefnd útlendingamála staðfest ákvörðun Útlendingastofnunar þess efnis aðréttur varnaraðila til dvalar á Íslandi skuli felldur niður. Hinn 14. desembersl. var birt fyrir kærða ákvörðun Ríkislögreglustjóra um að honum væri skylt aðtilkynna sig daglega á lögreglustöð næstu 30 daga. Sú ákvörðun var reist áheimild í 1. mgr. 33. gr. a í útlendingalögum nr. 96/2002. Fyrir liggur aðvarnaraðili hefur ekki sinnt þessari skyldu nema einu sinni, þann 15. desembersl. Samkvæmt 4. mgr. 33. gr. a í útlendingalögum er heimilt að handtakaútlending og úrskurða í gæsluvarðhald samkvæmt lögum um meðferð sakamála, eftirþví sem við á, sé það nauðsynlegt til að tryggja framkvæmd ákvörðunar um aðútlendingur yfirgefi landið. Varnaraðili var handtekinn í gær grunaður umlíkamsárás. Samkvæmt rannsóknargögnum varð vitni að líkamsárásinni sem greindilögreglu frá því að varnaraðili hefði lamið brotaþola ítrekað í andlitið meðhækju. Í ljósi þess að varnaraðili hefur í engu sinnt lögboðinnitilkynningarskyldu sinni og þar sem hann er undir rökstuddum grun um líkamsáráseins og að framan er rakið verður á það fallist að skilyrði 4. mgr. 33. gr. a íútlendingalögum séu fyrir hendi þannig að fallast megi á kröfu sóknaraðila. Aðmati dómsins er það ekki ósanngjörn niðurstaða auk þess sem fyrir liggur aðvægari úrræði hafa verið reynd. Með vísan til38. gr. laga nr. 88/2008 á skipaður verjandi varnaraðila, Garðar SteinnÓlafsson hdl., tilkall til þóknunar sem greiðist úr ríkissjóði og þykirhæfilega ákveðin 65.000 krónur. ÁsmundurHelgason héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U RÐ A R O R ÐX kt. [...] skal sæta gæsluvarðhaldi til föstudagsins 13.janúar 2017 kl. 16:00. Þóknun til skipaðs verjanda varnaraðila, Garðars SteinsÓlafssonar hdl., 65.000 krónur, greiðist úr ríkissjóði.
Mál nr. 853/2016
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 22. desember 2016, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnumsama dag. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 22. desember 2016, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 19.janúar 2017klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallegaað hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að honum „verðigert að halda sig á ákveðnum stað eða innan ákveðins svæðis.“Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðarverður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður erstaðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 22. desember 2016.Héraðssaksóknari hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkurúrskurði, með vísan til 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála,að X, kt. [...], verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi þar til dómur fellur ímáli hans, þó eigi lengur en til fimmtudagsins 19. janúar 2017, kl. 16:00.Í greinargerð héraðssaksóknara kemur fram að embættinu hafiþann 7. október sl. borist rannsóknargögn lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinuí máli nr. 007-2016-[...]. Hafi héraðssaksóknari höfðað sakamál á hendur ákærðameð ákæru dagsettri, 28. október, á hendur ákærða X þar sem honum sé gefið aðsök tilraun til manndráps, hættubrot og vopnalagabrot með því að hafa að kvöldi5. ágúst sl. á bifreiðastæði við [...] í Reykjavík, beint haglabyssu að A semsat í hægra framsæti bifreiðarinnar [...] og hleypt af skoti úr haglabyssunniaf um 10 metra færi sem hæfði hurð og hliðarrúðu bifreiðarinnar að framan hægramegin með þeim afleiðingum að skemmdir urðu á hurðinni, hliðarrúðan brotnaði ogA fékk glerbrot yfir sig og hlaut af þvíminniháttar skurði en ökumaður bifreiðarinnar umrætt sinn var B. Með þessariháttsemi hafi X stefnt lífi og heilsu þeirra beggja í stórfelldan háska áófyrirleitin hátt. Í gögnum málsins sé að finna skýrslu C prófessors ívélaverkfræði við Háskóla Íslands þar sem hann hafi verið beðinn um að metahættueiginleika afsagaðrar haglabyssu sem notuð hafi verið af ákærða umrættsinn. Í skýrslunni komi m.a. fram að hagldrífan eða kjarni hennar sem hafi aðmegninu til lent á hurð bifreiðarinnar hægra megin hafi verið um 0,5 metra fráhöfði konunnar sem var í bifreiðinni og dreifing haglanna verið það lítil aðhefðu höglin hafnað 0,5 metra ofar hefðu þau öll hæft höfuð konunnar sem var íbifreiðinni. Að mati ákæruvaldsins varði þessi háttsemi ákærða við 211. gr.,sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Við mat á háttsemi ákærða telji héraðssaksóknari að það verðiað horfa til þess að þegar ákærði hafi skotið af haglabyssunni hafi hann veriðstaddur í miðri íbúðabyggð þar sem fjöldi fólks hafi verið á ferli og þar ámeðal börn og ungmenni og þá hafi vopnið verið breytt með þeim hætti aðeiginleikar vopnsins séu hættulegri en ella. Tilraun til manndráps geti varðaðallt að ævilöngu fangelsi, hættubrot geti varðað allt að 4 ára fangelsi enstórfelld eða margítrekuð vopnalagabrot geta varðað allt að 6 ára fangelsi. Viðmat á stórfelldu vopnalagabroti er m.a. litið til þess hversu mikil hættahlaust af brotinu og hversu hættulegu vopni var beitt, sbr. seinni málsliður 1.mgr. 36. gr. vopnalaga nr. 16/1998. Ákærði X hafi fram til þessa hjá lögreglukannast við að hafa skotið úr haglabyssunni á fyrrgreinda bifreið en það hafiekki staðið til að drepa þá sem í bifreiðinni voru.Að auki hafi héraðssaksóknari nú gefið út aðra ákæru á hendurákærða X, dagsett 24. nóvember 2016, í þremur ákæruliðum á hendur honum þar semhonum sé gefið að sök í fyrsta ákærulið sérstaklega hættulega líkamsárás, ífélagi við meðákærða Y, í öðrum ákærulið fyrir ólögmæta nauðung einnig í félagivið meðákærða Y og að lokum fyrir umferðarlagabrot með því að hafa ekið bifreiðundir áhrifum áfengis og ávana- og fíkniefna og án þess að hafa öðlastökuréttindi. Ákærði X hafi neitað sök hvað varðar líkamsárás og ólögmætanauðung en var stöðvaður í akstri er umferðarlagabrotið átti sér stað. Ákærðieigi að baki nokkurn sakarferill og hefur sjö sinnum hlotið dóma í héraðsdómisem eru aðallega dómar vegna auðgunarbrota, umferðarlagabrota ogfíkniefnalagabrota.Að mati ákæruvaldsins sé ákærði undir sterkum grun um að hafaframið þau brot sem í ákærum héraðssaksóknara greinir en brotin geti varðaðallt að ævilöngu fangelsi. Ákærði hafi sætt gæsluvarðhaldi frá 6. ágúst sl.fyrst á grundvelli a.- liðar 1. mgr. 95. gr. almennra hegningarlaga sbr.úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur þar um í máli nr. R-243/2016. Frá 12 ágúst sl.hafi ákærði hins vegar sætt gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr.almennra hegningarlaga, sbr. Hæstaréttardóma nr. 582/2016 og 627/2016 ogúrskurðar Héraðsdóms Reykjavíkur nr. R-341/2016, 365/2016 og 409/2016. Í öllskiptin hafi bæði Héraðsdómur Reykjavíkur og Hæstiréttur talið að skilyrði 2.mgr. 95. gr. væru uppfyllt og hafi það verið mat dómstólanna að sterkur grunurværi til staðar um að ákærði X hafi framið það afbrot sem honum sé gefið að sökí ákæru dagsettri 28. október sl. Ekkert hafi fram komið að mati ákæruvaldsinssem gefi tilefni til þess að breyta þessu mati Hæstaréttar að skilyrðum 2. mgr.95. gr. laga um meðferð sakamála í þessu máli sé fullnægt. Með vísan tilalvarleika brotanna og þá sérstaklega því broti sem ákærða X sé gefið að sök íákæru dagsettri 28. október, sé að mati ákæruvaldsins almannahagsmunir fyrirþví að ákærða X verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi vegna málsins.Niðurstaða Ákærði hefurviðurkennt að hafa hleypt af skoti úr haglabyssu þann 5. ágúst sl., þar semfólk var saman komið við svokallaða [...] við [...] í Reykjavík. Ákæra hefurverið gefin út, en brot hans eru þar m.a. talin varða við 211. gr. sbr. 20. gr.almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Aðalmeðferð málsins er fyrirhuguð 5. janúar2017. Samkvæmt því er ákærði undir sterkum grun um að hafa framið afbrot sem aðlögum getur varðað 10 ára fangelsi.Ákærði hefur setið í gæsluvarðhaldi vegna þessa frá 6. ágúst sl., og ágrundvelli almannahagsmuna, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, frá 12.ágúst sl., en Hæstiréttur hefur í dómi sínum frá 12. september 2016 talið aðskilyrðum 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, sé fullnægt til að ákærði sætigæsluvarðhaldi. Ekkert er fram komið sem gefur tilefni til þess aðbreyta því mati Hæstaréttar að skilyrðum ákvæðisins sé fullnægt, þar á meðal aðvarðhald sé í ljósi eðli brotsins nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna.Því ber að fallast á kröfu héraðssaksóknara eins og hún er fram sett og nánargreinir í úrskurðarorði. HervörÞorvaldsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐÁkærði, X, kt. [...], skal áfram sæta gæsluvarðhaldi þar tildómur fellur í máli hans, þó eigi lengur en til fimmtudagsins 19. janúar 2017,kl. 16:00.
Mál nr. 17/2017
Kærumál Rannsókn
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem fallist var á kröfu L um að honum væri heimilt að nota eftirfararbúnað á eða í tiltekinni bifreið X og þeim bifreiðum sem hann kynni að hafa í umráð yfir.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Benedikt Bogasonog Karl Axelsson.Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 7. janúar 2017, sembarst réttinum ásamt kærumálsgögnum 9. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 6. janúar 2017, þar sem fallist var kröfu sóknaraðila umað honum væri heimilt að nota eftirfararbúnað á eða í bifreiðinni [...] og þeimbifreiðum sem varnaraðili kann að hafa umráð yfir á úrskurðartímanum ogfylgjast með staðsetningum og ferðum hennar án þess að eigandi, ökumaður,farþegar eða aðrir hlutaðeigandi viti af því frá og með 6. janúar til og með 3.febrúar 2017. Kæruheimild er í i.lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þessað hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi. Þá krefst hannkærumálskostnaðar. Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.Kærumálskostnaður dæmist ekki, sbr. 3. mgr. 220. gr. laga nr. 88/2008.Dómsorð:Hinnkærði úrskurður er staðfestur.ÚrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 6. janúar 2017. Þess er krafist með beiðni,dagsettri í dag, af Lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu að HéraðsdómurReykjaness úrskurði að heimilt verðiað nota eftirfararbúnað á eða í bifreiðinni [...] og þeim bifreiðum sem X, kt. [...],kann að hafa umráð yfir á úrskurðartímanum, og fylgjast með staðsetningum og ferðumbifreiðarinnar án þess að eigandi hennar, ökumaður, farþegar og aðrirhlutaðeigandi viti af því, frá og með 6. janúar 2017 til og með 3. febrúar2017. Í greinargerð lögreglustjóranssegir að Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hafi hafið rannsókn á máli er varði stórfelldan innflutningfíkniefna og peningaþvætti hér á landi. Lögreglu hafi ítrekað boristupplýsingar þess efnis að hér á landi sé starfræktur hópur einstaklinga semstendur skipulega að innflutningi, framleiðslu og sölu fíkniefni sem ogpeningaþvætti. Lögregla hafi að undanförnu unnið að því að skoða þærupplýsingar sem borist hafa úr ýmsum áttum og setji upp mynd af grunuðumbrotahóp. Um sé að ræða einstaklinga semtengjast fyrirtækjunum [...], kt. [...], sem sé [...], og [...] kt. [...] semsé [...]. Þessi fyrirtæki séu í eigu A, kt. [...] og X, kt. [...].Framkvæmdastjóri fyrirtækisins [...] sé B, kt. [...]. Þessum einstaklingumtengist svo þeir C, kt. [...], D, kt. [...] og E, kt. [...]. Samkvæmt þeim upplýsingum semlögreglu hafi borist séu A og X höfuðpaurar hópsins. A sé búsettur í Hollandien hann mun vera sá aðili sem útvegi hluta fíkniefnanna. X mun vera sá semstjórnar hópnum hér á landi. Upplýsingar liggi fyrir um að fyrirtækin [...] og [...]séu notuð til að þvætta ávinning af brotastarfsemi þessara einstaklinga.Hópurinn muni standa að innflutningi á kókaíni og MDMA töflum, ásamt því aðframleiða kannabisefni og flytja inn og selja amfetamín í miklu mæli hér álandi. Samkvæmt þeim upplýsingum sem hafi borist séu fíkniefni falin meðmatvörum sem séu fluttar inn til landsins í tengslum við [...], en hópurinn muneinnig hafa útvegað burðardýr til að flytja efnin inn með flugi. Nýlega bárustlögreglu svo upplýsingar þess efnis að þessi sami hópur hefði flutt inn tillandsins tugi kílóa af amfetamíni með skipi, og að sú leið væri notuðreglubundið. Í október sl. hafi boristgreiningardeild Ríkislögreglustjóra upplýsingar um að ákveðið skip væri að komahingað til lands með miklu magni af amfetamínbasa, sem notað sé til að vinnaamfetamín úr og voru ofangreindir aðilar nafngreindir í tengslum við þanninnflutning. Við skoðun lögreglu á komu þessa skips hafi komið í ljós að þaðhafi tvisvar sinnum komið hingað til lands á þessu ári. Þessar upplýsingar komiheim og saman við þær upplýsingar sem lögreglu hafi áður borist. Við skoðun lögreglu á fjármálummeintu höfuðpaura hópsins, þeirra A og X og fyrirtækjanna tveggja, megi sjá aðárið 2013 hafi X verið með rúmar tvær milljónir í tekjur, en það sama ár hafihann staðgreitt hann íbúð að fjárhæð 26 milljónir króna. Á tímabilinu frá júlí2014 til janúar 2015 megi sjá að lagðar hafi verið inn samtals 23 milljónir afreikningi [...], yfir á reikning í eigu fyrirtækisins [...]. Þá hafi 16milljónir verið teknar út í reiðufé af þeim reikning í þremur færslum, en Ahafi tekið út a.m.k. 12 milljónir af þessum 16 milljónum. Í lok september ásíðasta ári hafi verið millifærðar afreikningi [...] samtals sex milljónir inn á reikninga A og X. Nú síðast hafilögreglu borist upplýsingar þann 14. desember um að þessi sami hópurstæði í stórfelldri sölu og dreifingu á MDMA töflum, amfetamíni ogkannabisefnum. Með heimild héraðsdóms Reykjaness hafi lögreglan aflað gagna aðþví er varði ofangreinda einstaklinga, símagagna og bankagagna. Við skoðun ásímagögnum kærða megi sjá að hann sé í samskiptum við stóran hluta afofangreindum hópi, en ekki alla. Lögreglan telji að með hlustun á síma kærðafái hún betri vitneskju um samskipti innan hópsins, sem og hverjir það séu semstarfa í hóp kærða. Við rannsókn málsins hafi komið í ljós að kærði skipti umnúmer reglulega til að forðast afskipti lögreglu. Í ljósiframangreinds telji lögreglan kærða vera undir rökstuddum grun um stórfelltfíkniefnalagabrot og peningaþvætti og telur mikilvægt að fá heimild til að komafyrir og nota eftirfararbúnað undir bifreið kærða í þeim tilgangi að fylgjastmeð ferðum hans. Þess sé krafist að krafan verðitekin fyrir á dómþingi án þess að kærði eða annar sá sem hún beinist að verðikvaddur á dómþingið, með vísan til rannsóknarhagsmuna í málinu. Vísað sé til 1.mgr. 103. gr., sbr. 1. mgr. 104. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008. Vísað sé til framangreinds,framlagðra gagna og c liðar 1. mgr. 82. gr., sbr. 83. gr. laga um meðferðsakamála nr. 88/2008. Dómarifellst á að krafan hljóti meðferð fyrir dómi án þess að kærði verði kvaddur ádómþing, enda gæti vitneskja hans um kröfuna spillt fyrir rannsókn. Kærða hefurhins vegar verið skipaður talsmaður, sbr. 2. mgr. 84. gr. laga nr. 88/2008. Með vísan til framangreinds ogrannsóknargagna þykir einsýnt að þær upplýsingar sem lögreglustjórinn óskareftir kunni að geta skipt miklu fyrir yfirstandandi rannsókn. Þá þykja ríkiralmannahagsmunir krefjast þess að gripið verði til umbeðinnarrannsóknaraðgerðar. Er því fallist á að fyrir hendi séu skilyrði c. liðar 1.mgr. 82 gr., sbr. 1. og 2. mgr. 83. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008til að taka kröfu lögreglustjóra til greina eins og hún er fram sett. GunnarAðalsteinsson héraðsdómari kveður upp þennan úrskurð. ÚRSKURÐARORÐ Lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinuer heimilt að nota eftirfararbúnað á eða í bifreiðinni [...] og þeim bifreiðumsem X, kt. [...], kann að hafa umráð yfir á úrskurðartímanum, og fylgjast meðstaðsetningum og ferðum bifreiðarinnar án þess að eigandi hennar, ökumaður,farþegar og aðrir hlutaðeigandi viti af því, frá og með 6. janúar 2017 til ogmeð 3. febrúar 2017.
Mál nr. 829/2016
Kærumál Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Greta Baldursdóttir og BenediktBogason og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 13. desember2016, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 14. sama mánaðar. Kærður er úrskurðurHéraðsdóms Reykjaness 11. desember 2016 þar sem varnaraðila var gert að sætagæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 16. desember 2016 klukkan 16 og einangrunmeðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærðiúrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaðurskemmri tími.Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður fallist á að fullnægt sé skilyrðum a. liðar 1. mgr. 95. gr.laga nr. 88/2008 til að varnaraðili sæti gæsluvarðhaldi og einangrun meðan áþví stendur, sbr. 2. mgr. 98. gr. sömu laga. Verður hinn kærði úrskurður þvístaðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 12.desember 2016 Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinuhefur í dag krafist þess að að X kt. [...], verði gert að sæta gæsluvarðhaldiallt til föstudagsins 16. desember nk. klukkan 16. Þá er þess krafist að kærðaverði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.Kærðihefur mótmælt kröfunni og krafist þess að henni verði hafnað, en til vara að gæsluvarðhaldinu verðimarkaður skemmri tími en krafist sé af lögreglu. Í greinargerð með kröfunni kemurfram að lögreglan á höfuðborgarsvæðinu rannsaki nú ætlaða nauðgun ogfrelsissviptingu í húsnæði við [...] í [...] laugardaginn 10. desember sl.Brotaþoli hafi lýst atvikum á þann veg að hún hafi farið með kærða X á dvalarstaðhans við [...] í [...] að morgni 10. desember sl. Hafi vinur kærða skutlað þeimá dvalarstað kærða þar sem þau hafi stundað kynlíf með samþykki beggja. Hafi kærði síðanorðið pirraður sökum þess að hann fékk ekki sáðlát við samfarirnar. Brotaþolihafi þá viljað fara heim til sín, en kærði hafi orðið viðskotaillur og ekkileyft henni að fara. Brotaþoli hafi þá farið í bað og þar sem hún hafi verið íbaði hafi kærði gefið henni tvo kosti, annað hvort að "totta á honumtittlinginn" eða leyfa honum að "ríða sér í endaþarm". Brotaþolikveðst hafa harðneitað kærða, en hann hafi brugðist illur við og rekið hennibylmingskinnhest, farið ofan í baðið til hennar, skellt henni á fjórar fætur oghaft við hana endaþarmsmök. Brotaþoli kveðst hafa öskrað á kærða að hætta oggert honum grein fyrir að hún fyndi mikið til, en hann hefði ekki hætt heldurrifið fast í hár hennar. Brotaþoli hafi öskrað og grátið og kærði sagt henni aðhætta að gráta og haldið áfram. Hann hafi síðan hætt án þess að fá fullnægingu.Brotaþoli hafi vilja fara heim, en kærði hefði neitað henni um það og sagt aðhún fengi ekki að fara fyrr en hann hefði fengið fullnægingu. Brotaþoli kveðurkærða þá hafa tekið í hana og lyft henni á axlirnar á sér og farið með hana inní svefnherbergi sitt og lagt hana á rúmið þar sem hann hafi þvingað hana tilkynmaka gegn hennar vilja. Brotaþoli kveðst hafa öskrað og grátið og beðið hannum að hætta, en kærði hafi brugðist við með því að glotta, horft á hana grátaog beðið hana um að gráta hærra. Kærði hafi að lokum hætt og brotaþoli upplifaðað hann hefði áttað sig á því hvað hann væri að gera og hafi hann þá haftmunnmök við brotaþola. Hann hafi ítrekað spurt brotaþola hvort henni fyndisthegðun hans vera nauðgun og hann síðan farið að gráta. Kærði hafi síðan fallistá að leyfa henni að fara heim til sín klukkan 21 í gærkvöldi og hafi hann þáfengið vin sinn til að skutla henni. Eftir að heim var komið kveðst brotaþolihafi hringt í systur sína sem hefði komið til hennar og þær farið saman áneyðarmóttöku Landspítalans og í kjölfarið hafi brotaþoli gefið skýrslu hjálögregluÍ greinargerðlögreglu segir að í vottorði frá neyðarmóttöku Landspítalans komi fram að viðskoðun hafi brotaþoli verið með áverka á endaþarmi og þá hafi hún verið blá ogmarin á báðum hnjám.Snemma ímorgun hafi lögregla handtekið kærða á dvalarstað hans og framkvæmt húsleit íkjölfarið. Við húsleitina hafi fundist brjóstahaldari og hár á baði sem teljamegi líklegt að sé frá brotaþola. Þá hafi verið lagt hald á upptökuvél sembeint hafi verið að svefnherbergi kærða, sem og tölvur og nokkra síma, en tækinséu talin geta varpað ljósi á málsatvik. Við húsleitina hafi einnig fundistrúmar 5.000.000 króna í reiðufé, talsvert magn af ætluðum fíkniefnum og mikiðmagn stera.Tekin hafiverið skýrsla af kærða síðdegis í dag þar sem hann hafi neitað sök að því ervarði nauðgunina og frelsissviptinguna og borið um að það sem honum ogbrotaþola hefði farið á milli hafi verið með samþykki þeirra beggja. Þá hafikærði sagst geta gert grein fyrir 2.000.000 króna af þeim peningum sem fundustá heimili hans, en ekki viljað skýra það frekar. Að því er varðaði 3.000.000króna sagði kærði að hann hefði fengið þá peninga að láni hjá vini sínum, semhann hefði þó ekki viljað gera grein fyrir hver væri. Lögregla hafi óskað eftirþví við kærða að fá að skoða innihald þeirra tækja sem haldlögð hafi verið áheimili hans, en kærði hafi ekki viljað heimila lögreglu slíka skoðun.Ígreinargerð lögreglu segir að kærði liggi undir rökstuddum grun um nauðgun,frelsissviptingu og fíkniefnalagabrot, en framangreind brot geti varðaðfangelsi allt að 16 árum. Rannsókn málsins sé á frumstigi. Kærði neiti sök.Ljóst sé að brotaþoli hafi skýrt frá grófu kynferðisofbeldi kærða í hennar garðog lýst því að hafa verið haldið á heimili kærða gegn vilja sínum. Af gögnumfrá neyðarmóttöku megi sjá að brotaþoli hafi verið með umtalsverða áverka semsamræmist lýsingum brotaþola af því ofbeldi sem kærði hafi beitt hana. Áþessari stundu hafi lögreglan enn ekki náð á vin kærða sem eigi að hafa ekiðbrotaþola á heimili kærða og síðan sótt hana þangað og ekið henni heim. Þáliggi fyrir að yfirheyra þurfi fleira fólk vegna málsins. Þá eigi lögreglaneftir að rannsaka lífsýni, muni og upptökur sem haldlögð hafi verið vegnamálsins, sem og gögn sem finna megi á símum kærða. Ljóst sé að ef kærði gengurlaus þá geti hann haft mikil áhrif á rannsókn málsins, m.a. með því að setjasig í samband við vitni sem tengist málinu og komið undan sönnunargögnum semekki hafi enn verið haldlögð nú þegar. Þá þyki nauðsynlegt að bera undir kærðasjálfstætt þau gögn sem lagt hefur verið hald á, bæði að því er varði ætlaðanauðgun, en einnig peninga og fíkniefni sem fundist hafi á heimili kærða ogtalin séu tengjast ætluðu fíkniefnamisferli kærða. Samkvæmt framansögðu sébrýnt að vernda rannsóknarhagsmuni málsins á þessu stigi og sé það mat lögregluað lagaskilyrðum rannsóknargæslu sé fullnægt. Með vísan til framangreinds,framlagðra gagna og a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr.88/2008 og b-liðar 1. mgr. 99. gr. sömu laga sé þess krafist að krafan nái framað ganga eins og hún er sett fram. Samkvæmtframansögðu og fyrirliggjandi rannsóknargögnum er kærði undir rökstuddum grunum háttsemi sem varðað getur fangelsi. Ákærði neitar sök. Rannsókn málsins er áfrumstigi og á eftir að yfirheyra vitni og rannsaka muni og tæki sem haldlögðvoru á heimili kærða fyrr í dag, sem og að bera upplýsingar sem í þeim kunna aðfelast undir kærða. Gangi kærði laus þykir hætta á að hann muni torveldarannsókn málsins, svo sem með því að skjóta undan munum eða hafa áhrif á vitniog hugsanlega samseka. Þykja því vera fyrir hendi skilyrði a-liðar 1. mgr. 95.gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og b-lið 1. mgr. 99. gr. sömu laga,til að taka til greina kröfu lögreglustjóra eins og hún er fram sett og nánargreinir í úrskurðarorði.Úrskurð þennan kveður upp RagnheiðurBragadóttir héraðsdómari.Úrskurðarorð:Kærði,X, sæti gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 16. desember nk. klukkan 16.Kærðisæti einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.
Mál nr. 818/2016
Kærumál Gæsluvarðhald. C. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi áfram sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Greta Baldursdóttir, Helgi I. Jónsson og Karl Axelsson. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 9. desember 2016, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 12. samamánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 7. desember 2016, þar semvarnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 4.janúar 2016 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurðurverði felldur úr gildi. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Varnaraðili er undir rökstuddum grun um að hafagerst sekur um háttsemi sem fangelsisrefsing er lögð við en ákæra var gefin útá hendur honum 6. desember 2016 vegna fjögurra auðgunarbrota, sem honum er gefiðað sök að hafa framið á tímabilinu frá 10. ágúst til 13. september 2016.Samkvæmt því og þegar horft er til sakarferils varnaraðila, sem frá árinu 2007hefur sætt rúmlega 7½ árs óskilorðsbundinni fangelsisrefsingu með 10 dómum og íljósi brotahrinu þeirrar er hófst eftir að hann lauk afplánun fangelsisdóms í byrjunágúst 2016, er fullnægt skilyrðum c. liðar 1. mgr. 95 gr. laga nr. 88/2008 tilþess að honum verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi. Verður hinn kærði úrskurðurþví staðfestur.Það athugast að í hinum kærða úrskurði varranglega sagt að varnaraðili hefði samþykkt kröfu um gæsluvarðhald.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 7.desember 2016. Lögreglustjórinná höfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði aðX, kt. [...], verði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi tilmiðvikudagsins 4. janúar 2016 kl. 16:00. Í greinargerð sækjanda kemurfram að kærði hafi verið handtekinn 14. september en tilkynnt hafði verið um mannsem hafi gengið um [...] og hafi verið að reyna að komast inn í hús á leiðsinni með því að taka í hurðarhúna. Lögreglumenn hafi hitt kærða þar sem hannhafi komið gangandi frá [...] og samsvaraði lýsingin á manninum við kærða. Kærðihafi haldið á tösku þegar lögregla hafði afskipti af honum en það hafi síðankomið í ljós að taskan hafði verið tekin úr bifreið sem stóð við [...]. Þá hafieinnig fundist bíllyklar og lyklaveski með nokkrum húslyklum á kærða enaðspurður sagðist kærði hafa stolið þeim úr bifreið við [...]. Þá hafifundist um eitt gramm af ætluðu kannabisefni í fórum kærða. Kærðihafi játað sök í skýrslutöku hjá lögreglu. Þá sékærði undir sterkum grun um að hafa framið eftirfarandi brot: Mál 007-2016-[...] Umklukkan 13:00 þann 12. september sl. hafi lögreglu borist tilkynning um að tveireinstaklingar hafi komið inn á [...] á [...], tekið veski starfsmanns staðarinsog hlaupið síðan út með veskið. Atvikið hafi náðst á myndbandsupptöku enlögreglumenn hafi borið kennsl á kærða sem annan af gerendum en kærði ogsamverkamaður hans höfðu þá skömmu áður verið látnir lausir úr haldi lögregluvegna rannsóknar á máli nr. 007-2016-[...]. En af myndbandsupptökum að dæma séþað kærði sem taki veskið og þeir hlaupa síðan saman út. Mál 007-2016-[...] Skömmusíðar eða klukkan 13:06, hafi lögreglu borist tilkynning um innbrot íkjallaraíbúð að [...]. Farið hefði verið inn um glugga á jarðhæð/kjallarahússins en sjá hafi mátt skófar á gluggakistunni og fingraför fundist ágluggakarmi en það sé mat lögreglu að skófarið sé eftir kærða. Í fljótu bragði hafihúsráðandi tekið eftir því að búið hafi verið að taka tvær fartölvur og tværfartölvutöskur. Á vettvangi hafi fundist veskið sem tekið hefði verið frástarfsmanni á [...] skömmu áður. Þá hafi fundist hluti þýfisins hjá þeimaðila sem hafi verið með kærða í [...] þegar hann hafi verið handtekinn. Mál007-2016-[...] – Innbrot og þjófnaður 10. ágúst sl. Innbrot í íbúð við [...]en munirnir hafi fundist heima hjá kærða að [...]. Kærði sagðist hafa verið aðgeyma þessa muni fyrir vin sinn. Kærði hafi fyrst verið úrskurðaður ígæsluvarðhald þann 14. september sl. og hafi sá úrskurður verið staðfestur meðdómi Hæstaréttar í máli nr. 640/2016. Farið hafi verið fram á áframhaldandigæslu yfir kærða þann 12. október og hafi henni verið hafnað með úrskurði HéraðsdómsReykjavíkur sama dag. Hæstiréttur hafi snúið þeim úrskurði við með dómi í málinr. 704/2016. Í skýrslu lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu kemur fram að ákæra hafi verið gefin út vegna ofangreindramála þann 6. desember sl. Kærði eigi að baki langan sakarferil og hafi hlotiðfjölmarga dóma fyrir auðgunarbrot, sbr. meðfylgjandi sakavottorð. Við rannsóknmála kærða hjá lögreglu hafi komið í ljós að hann sé í neyslu fíkniefna og megiætla að hann fjármagni fíkniefnaneyslu sína með afbrotum. Þann 3. ágúst sl.hafi kærði lokið afplánun á tveggja mánaða fangelsisrefsingu HéraðsdómsReykjavíkur í máli nr. [...] frá [...] 2015. Meðvísan til brotaferils kærða á undanförnum vikum og mánuðum sé það matlögreglustjóra að yfirgnæfandi líkur séu á því að kærði muni halda áframbrotastarfsemi fari hann frjáls ferða sinna en nauðsynlegt sé að ljúka þeimmálum sem séu til meðferðar hjádómstólum og lögreglu sem fyrst. Meðvísan til framangreinds, framlagðra gagna og c.-liðar 1. mgr. 95. gr. laga88/2008 um meðferð sakamála sé þess krafist að krafan nái fram að ganga. Niðurstaða: Kærði sætti gæsluvarðhaldi á grundvelli síbrotagæslu frá 14.september sl. til 12. október sl., sbr. dóm Hæstaréttar í máli nr. 640/2016.Með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur 12. október sl. var hafnað kröfulögreglustjóra um áframhaldandi gæslu á þeim grunni. Með dómi Hæstaréttar 14.sama mánaðar, í málinu nr. 704/2016, var úrskurður héraðsdóms felldur úr gildiog kærða gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi til 9. nóvember sl.. Þann dag varkærða með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur gert að sæta gæsluvarðhaldi til 7.desember 2016 kl. 16.00. Svo sem rakið er í greinargerð lögreglustjóra hefurlögregla til rannsóknar nokkur mál þar sem kærði er undir rökstuddum grun umbrot sem geta varðað hann refsingu samkvæmt 257. gr., 233. gr., 231. gr., 244.gr. eða 245. gr. almennra hegningarlaga. Aðstoðarsaksóknarigerði grein fyrir í fyrirtökunni þeim töfum sem orðið hafa á að ljúka rannsóknmála þeim er varðað hafa kærða. Íkröfugerð lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu kemur fram að ákæra hafi veriðgefin út vegna ofangreindra mála þann 6. desember sl. Fallist er á það meðlögreglustjóra að með vísan til brotaferils kærða á undanförnum vikum ogmánuðum séu yfirgnæfandi líkur séu á því að kærði muni halda áframbrotastarfsemi fari hann frjáls ferða sinna en nauðsynlegt sé að ljúka þeimmálum sem séu til meðferðar hjádómstólum og lögreglu sem fyrst en við rannsókn mála kom fram að kærði hafi veriðí neyslu fíkniefna. Samkvæmt framangreindu er fallist áþað með lögreglustjóra að skilyrði c-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, ummeðferð sakamála séu uppfyllt. Þá hefur kærði samþykkt kröfu um áframhaldandigæsluvarðhald. Verður krafan tekin til greina eins og nánar greinir í úrskurðarorði. Þórður Clausen Þórðarsonhéraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R Ð Kærði,X, kt. [...], skal sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi til miðvikudagsins 4.janúar 2016 kl. 16:00.
Mál nr. 831/2016
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 12. desember 2016, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum15. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra 9. desember2016, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi uns dómurgengur í máli hans, en þó eigi lengur en til fimmtudagsins 5. janúar 2017klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðhinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi.Sóknaraðili krefst staðfestingar hinskærða úrskurðar. Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður HéraðsdómsNorðurlands eystra 9. desember 2016Héraðssaksóknari krefst þess að ákærða, X, verði gert að sætaáfram gæzluvarðhaldi þar til endanlegur dómur gangi í máli hans en þó ekkilengur en til fimmtudagsins 5. janúar 2017 kl. 16:00.Ákærði krefst þess að kröfunni verði hafnað. Til vara krefsthann þess að gæzluvarðhaldstími verði ákveðinn skemmri. Krafan var tekin tilúrskurðar í dag.Með ákæru héraðssaksóknara, dags. 29. marz 2016, var ákærðagefið að sök að hafa hinn 5. febrúar 2016 gerzt sekur um meiri háttarlíkamsárás, hótanir, kynferðisbrot, frelsissviptingu og stórfelldarærumeiðingar gegn brotaþola, A, á heimili þeirra. Með dómi HéraðsdómsReykjavíkur, uppkveðnum 21. júní 2016, var ákærði vegna þeirrar ákærusakfelldur fyrir brot gegn 1. mgr. 194., 199., 1. mgr. 218., 1. mgr. 226., 233.og 233. g gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Með dómi Hæstaréttar Íslandsí máli nr. 559/2016, upp kveðnum í gær, var umræddur héraðsdómur ómerktur og lagtfyrir héraðsdóm að taka málið til meðferðar og dómsálagningar að nýju. Frá 7.febrúar 2016 hefur ákærði sætt gæzluvarðhaldi, fyrstu þrjá sólarhringana vegnarannsóknarhagsmuna en upp frá því á grunni 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008.Síðast var úrskurður héraðsdóms í þá veru staðfestur með dómi HæstaréttarÍslands í máli nr. 806/2016 sem upp var kveðinn 7. desember 2016, en áður hafðiHæstiréttur Íslands dæmt um gæzluvarðhald ákærða í málum nr. 98, 184, 244 og410/2016.Í kröfu sinni vísar héraðssaksóknari til framanrakinnar ákæru.Segir héraðssaksóknari að ákærði hafi svipt sambýliskonu sína frelsi í fjórarklukkustundir á heimili þeirra og á meðan á frelsissviptingunni hafi staðiðhafi ákærði slegið brotaþola ítrekuð hnefahögg í síðu og höfuð, rifið í hárhennar, tekið hana hálstaki og sparkað ítrekað í síðu hennar og fætur. Hannhafi skipað henni að setjast á stól og því næst sparkað undan henni stólnum svohún hafi fallið í gólfið. Jafnframt hafi hann ítrekað hótað henni lífláti. Erbrotaþoli hafi reynt flótta hafi ákærði stöðvað hana, rifið í hár hennar ogslegið hnefahögg. Ákærði hafi látið brotaþola leysa niður um sig, skoðaðkynfæri hennar og sitjanda með vasaljósi og áreitt hana kynferðislega með þvíað taka mynd af kynfærum hennar. Í kjölfar þessa hafi ákærði neytt brotaþolatil munnmaka og endaþarmsmaka. Af öllu þessu hafi brotaþoli fengið mar á höfði,bæði á enni og í hársvörð og eymsli víða um líkama. Þá hafi jaxl brotnað í efrigómi auk þess sem ákærði hafi móðgað og smánað brotaþola með háttseminni. Héraðssaksóknari vísar til þeirra dóma héraðsdóms ogHæstaréttar sem raktir hafa verið, sem og þess gæzluvarðhalds sem ákærði hefursætt. Rekur héraðssaksóknari í kröfu sinni að ákæruvaldið hafi áfrýjaðhéraðsdómi yfir ákærða og hafi dómurinn verið ómerktur þar sem þversögn hafiverið talin í þeirri niðurstöðu héraðsdóms að sakfella ákærða fyrir hlutaþeirrar háttsemi sem honum hafi verið gefin að sök en sýkna af sakagiftum vegnahennar að öðru leyti. Væru líkur komnar fyrir því að niðurstaða héraðsdóms umsönnunargildi munnlegs framburðar fyrir dómi kynni að vera röng svo einhverjuskipti um úrslit málsins. Héraðssaksóknari segir að brot þau, sem ákærði hafi veriðsakfelldur fyrir, geti varðað allt að sextán ára fangelsi og með hliðsjón afalvarleika sakarefnis og því að ríkir almannahagsmunir standi til þess að menngangi ekki lausir sem svo standi á sé gerð krafa um að ákærða verði gert aðsæta gæzluvarðhaldi þar til endanlegur dómur gangi í máli hans. Sé krafahéraðssaksóknara studd við 2. mgr. 95. gr., sbr. 3. mgr. 97. gr. laga nr.88/2008.Ákærði telur ekki lagaskilyrði til að verða við kröfunni ogkrefst þess að henni verði hafnað. Til vara krefst hann þess að gæzluvarðhaldiverði markaður skemmri tími.Með vísan til þess sem rakið hefur verið úr greinargerðhéraðssaksóknara og fær stoð í gögnum málsins, og með vísan til dómsHæstaréttar Íslands í máli nr. 98/2016, verður að telja að kærði sé undirsterkum grun um að hafa svipt sambúðarkonu sína frelsi sínu og beitt hanalíkamlegu og kynferðislegu ofbeldi þannig að varðað geti við 1. mgr. 194. gr.,1. mgr. 218. gr. og 226. gr. almennra hegningarlaga. Þau brot sem kærði erundir sterkum grun um að hafa framið varða meira en 10 ára fangelsi. Með samahætti verður að fallast á það með héraðssaksóknara að brot þessi séu þess eðlisað varðhald sé nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Skilyrðum 2. mgr.95. gr. laga nr. 88/2008 er því fullnægt og verður krafa héraðssaksóknara um aðákærði sæti gæzluvarðhaldi tekin til greina eins og í úrskurðarorði segir, enekki þykja efni til að marka gæzluvarðhaldi skemmri tíma en farið er fram á.Fyrir dómi var byggt á því af hálfu ákærða að hann hefði í gærverið handtekinn með óréttmætum hætti. Í niðurstöðu um þá kröfu héraðssaksóknarasem hér er til úrlausnar felst ekki niðurstaða um það álitaefni. Þorsteinn Davíðsson héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐÁkærði, X, sætigæzluvarðhaldi þar til dómur gengur í máli hans en þó ekki lengur en tilfimmtudagsins 5. janúar 2017 kl. 16:00.
Mál nr. 11/2017
Kærumál Matsgerð Skýrslugjöf
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem tekin var til greina krafa Á um að yfirmatsmennirnir A og B gæfu skýrslu fyrir dómi.
DómurHæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir HelgiI Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttarmeð kæru 5. janúar 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 5. janúar 2017, þar sem tekin var til greinakrafa sóknaraðila um að yfirmatsmennirnir A og B gefi skýrslu fyrir dómi.Kæruheimild er í o. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar.Með vísan til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur.Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 6. janúar 2017.Með beiðni, dags. 15.desember 2016, sem barst Héraðsdómi Reykjaness 16. desember 2016, er þesskrafist af ríkissaksóknara, að skýrslutaka fari fram fyrir dómi afyfirmatsmönnum í matsmáli Héraðsdóms Reykjaness, nr. [...], þeim A og B, ísamræmi við 132. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.Sóknaraðili erríkissaksóknari, kt. [...], Suðurlandsbraut 4, 108 Reykjavík. Varnaraðili er X,kt. [...],[...].Af hálfu varnaraðila erframkominni beiðni mótmælt og þess krafist að henni verði hafnað. Fór fram munnlegur málflutningur 5. janúarsl. um ágreining aðila.IMeð yfirmatsbeiðni, dags.13. október 2015, krafðist sóknaraðili þess að Héraðsdómur Reykjaness myndi dómkveðjatvo matsmenn í því skyni að leggja mat á hver hafi verið líklegust dánarorsökdrengsins C kt. [...], sem lést 4. maí 2001. Fékk málið málsnúmer [...]. Voruþeir A, [...] og B, [...], að tillögu málsaðila, skipaðir þann 13. janúar 2016,til að framkvæma hið umbeðna mat.Bókað var í þingbókmálsins [...], að yfirmatsmenn ættu að tilkynna aðilum með sannanlegum hætti oghæfilegum fyrirvara hvenær skoðunar- og yfirmatsgerð færi fram, og að gefa þeimkost á að gæta hagsmuna sinna, og að þeir ættu að semja skriflega og rökstuddayfirmatsgerð og vera til þess reiðubúnir að staðfesta hana fyrir dómi. Þá ættuyfirmatsmenn að afhenda yfirmatsbeiðanda yfirmatsgerðina gegn greiðsluhæfilegrar þóknunar og áréttað var að það væri í höndum yfirmatsbeiðanda aðtilkynna yfirmatsmönnum um dómkvaðninguna og láta þeim í té endurrit af bókunum hana ásamt þeim gögnum málsins, sem þeir þurftu til afnota við yfirmatið.Var gert ráð fyrir því að matinu yrði lokið hið allra fyrsta og eigi síðar en29. febrúar 2016. Reyndist sá tími þegar til kom allt of skammur.Með bréfi sóknaraðiladags. 24. nóvember 2016, var Héraðsdómi Reykjaness með vísan til 1. mgr. 130.gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008, send matsgerð málsins ásamt þýðingu.IISóknaraðili vísar kröfusinni til stuðnings til 1. mgr. 132. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008,um að matsmönnum beri að koma fyrir dóm til að gefa skýrslu til skýringar ogstaðfestingar á matsgerð og um atriði sem tengjast henni, sé þess krafist afaðila málsins. Taldi sóknaraðili aðengin lagaskylda væri fyrir því að matsmenn ynnu matið í sameiningu. Hafisóknaraðili ekki talið þörf á að halda matsfund og ekki gert kröfu um það.Hefðu matsmennirnir unnið matið á grundvelli sömu gagna og undirmatsmaðurgerði, og ekki verið að þörf á því að leggja fyrir þá frekari gögn. Ef verjandi hefði talið þörf á því að koma aðfrekari gögnum til matsmanna hefði hann átt að óska eftir því. Ljóst væri aðsóknaraðili og annar matsmanna hefðu ekki fengið afrit af þeim pósti semvarnaraðili vísi til frá 16. ágúst 2016 og í þeim pósti hafi ekki falist krafaum að halda matsfund. Þá taldi sóknaraðili aðmatsspurningarnar hafi verið alveg skýrar og ljóst hvað matsmennirnir þurftu aðgera. Skýrsla fyrir dómi nú af matsmönnum væri einnig til þess fallin að bætaúr þeim göllum sem varnaraðili teldi vera á málinu. Matsgerðin og skýrslurmatsmanna yrði síðan lagðar fyrir Hæstarétt til efnislegrar úrslausnar í máliHæstaréttar nr. [...].IIIVarnaraðili mótmælti þvíað fram færi skýrslutaka af yfirmatsmönnum á þeim forsendum að slíkirformgallar væru á yfirmatinu að það væri ekki tækt sem sönnunargagn í skilningiXIX. kafla laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Þannig hafi, þrátt fyrirótvíræða lagaskyldu ekki verið haldinn matsfundur með aðilum matsmálsins þarsem varnaraðila hafi gefist kostur á því að koma að sjónarmiðum sínum oghnykkja á þeim atriðum sem hann teldi skipta máli varðandi matsspurningarnar. Yfirmatsmenn málsinshefðu ekkert samráð haft sín á milli og engin tilraun hafi verið gerð til þessað komast að sameiginlegri niðurstöðu en eðli málsins samkvæmt hefði veriðgengið út frá því að þeir ynnu matið í sameiningu. Í XIX. kafla laga nr.88/2008, sbr. IX. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, væri gengið útfrá því að yfirmatsmenn væru fleiri en einn og tilgangurinn að fleiri væru umniðurstöðuna en í undirmati og sé því ekki um eiginlegt yfirmat að ræða. Þáhafi varnaraðili beint þeirri ábendingu til annars af yfirmatsmatmönnum þann16. ágúst 2016, að yfirmatsmenn ættu að komast að sameiginlegri niðurstöðuannars vegar og hins vegar að þeir ættu að halda matsfund með sækjanda ogverjanda.Varnaraðili telur að meðþví að heimila skýrslutöku fyrir dómi skv. 132. gr. laga nr. 88/2008, væri þarmeð verið að samþykkja að matsgerðin hafi verið gerð án þess að gætt hafi veriðþeirra málsmeðferðareglna sem um öflun slíkra sönnunargagna gilda. Jafnalvarlegt brot á málsmeðferðareglum og um ræði leiði til þess að ekki sé umsönnunargagn að ræða í skilningi XIX. kafla laga nr. 88/2008. Hafi varnaraðilivegna þessa formgalla lagt fram beiðni til Héraðsdóms Reykjaness, dags. 5.janúar 2017, um dómkvaðningu nýrra yfirmatsmanna í máli Hæstaréttar nr. [...].IVÍ 138. gr. laga nr.88/2008 um meðferð sakamála segir m.a. að óski aðili eftir að fá matsmannkvaddan fyrir öðrum dómi en þar sem mál er rekið skuli hann leggja skriflegabeiðni um það fyrir dómara í málinu. Samkvæmt 1. mgr. 140. gr. sömu laga erm.a. tekið fram að fara skuli eftir ákvæðum II. og XVIII.-XX. kafla lagannaeftir því sem við getur átt. Loks segir í 1. mgr. 141. gr. sömu laga að ákvæðum140. gr. skuli beitt þegar sönnunargagna er aflað í héraði í tengslum viðrekstur máls fyrir Hæstarétti. Skipun matsmanna ímatsmáli [...] var skv. framangreindri heimild og fór framkvæmd matsins framskv. XIX. kafla laga nr. 88/2008. Bókað var í þingbók þess máls, í samræmi við5. mgr. 128. gr. laganna hvað meta ætti, hvenær mati ætti að vera lokið oghverjum ætti að gefa kost á því að gæta hagsmuna við framkvæmd þess. Liggur þvíekki annað fyrir en að gætt hafi verið að öllum formreglum við þá skipun. Sóknaraðili krefst þessmeð vísan til 1. mgr. 132. gr. laga nr. 88/2008, að matsmennirnir komi fyrirdóm og gefi skýrslu. Í greinargerð með 132. gr., er kveðið á um skyldumatsmanns til þess að koma fyrir dóm og gera grein fyrir því mati sem hannhefur gert. Í lögum nr. 88/2008 um meðferð sakamála er ekki gerð neinundantekning frá þeirri ótvíræðu skyldu. Meintir formgallar sem varnaraðilitelur hafa verið á vinnu matsmanna geta ekki, með vísan til framangreinds, haftþau áhrif að skýrslutaka skuli ekki fara fram yfir matsmönnun, enda ertilgangur þeirrar skýrslutöku ekki síst sá að fá fram skýringar um atriði semtengjast matsgerðinni, svo sem um þau atriði sem varnaraðili telur að valdi þvíað matsgerðin sé ekki tæk sem sönnunargagn fyrir Hæstarétti. Með vísan tilframangreinds er fallist á beiðni sóknaraðila um skýrslutöku af yfirmatsmönnumí máli þessu og að mati dómsins felst ekki í þeirri skýrslutöku nein afstaðatil þess hvort rétt hafi verið að matinu staðið af hálfu matsmanna. Bogi Hjálmtýsson héraðsdómarikveður upp úrskurðinn.Úrskurðarorð:Krafa sóknaraðila,ríkissaksóknara, um að matsmennirnir A og B gefi skýrslu fyrir HéraðsdómiReykjaness, er tekin til greina.
Mál nr. 8/2017
Kærumál Gæsluvarðhald Gæsluvarðhald. C. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli c. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson og Karl Axelsson og IngveldurEinarsdóttir settur hæstaréttardómari. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar meðkæru 4. janúar 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærðurer úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 4. janúar 2017, þar sem varnaraðila vargert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 1. febrúar 2017klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldurúr gildi. Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærðaúrskurðar. Ákæra í máli þessu var gefin út 6. desember 2016og fyrirhugað er að þingfesta málið 23. janúar 2017. Varnaraðili hefur sættgæsluvarðhaldi frá 14. september 2016. Í því ljósi er sérstök ástæða til að hraðaþingfestingu málsins, sbr. 1. mgr. 155. gr. laga nr. 88/2008, en ekki liggur fyrirskýring á því hverju það sæti að málið verði ekki þingfest fyrr en ráðgert er. Meðþessum athugasemdum en að öðru leyti með skírskotun til forsendna hins kærðaúrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður er staðfestur. Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 4.janúar 2017. Lögreglustjórinn áhöfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X,kt. [...], verði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi til miðvikudagsins1. febrúar 2017 kl. 16:00. Í greinargerðlögreglustjóra kemur fram að ákærði hafi verið handtekinn 14. september entilkynnt hafði verið um mann sem hafi gengið um [...] og hafi verið að reyna aðkomast inn í hús á leið sinni með því að taka í hurðarhúna. Lögreglumenn hafihitt ákærða þar sem hann hafi komið gangandi frá [...]og samsvaraðilýsingin á manninum við ákærða. Ákærði hafi haldið á tösku þegar lögregla hafðiafskipti af honum en það hafi síðan komið í ljós að taskan hafði verið tekin úrbifreið sem stóð við [...]. Þá hafi einnig fundistbíllyklar og lyklaveski með nokkrum húslyklum á kærða en aðspurður sagðistákærði hafa stolið þeim úr bifreið við [...]. Þá hafi fundist um eittgramm af ætluðu kannabisefni í fórum kærða. Ákærðihafi játað sök í skýrslutöku hjá lögreglu. Þá séákærði undir sterkum grun um að hafa framið eftirfarandi brot: Mál 007-2016-53937 Umklukkan 13:00 þann 12. september sl. hafi lögreglu borist tilkynning um aðtveir einstaklingar hafi komið inn á A á [...], tekið veski starfsmannsstaðarins og hlaupið síðan út með veskið. Atvikið hafi náðst á myndbandsupptökuen lögreglumenn hafi borið kennsl á ákærða sem annan af gerendum en ákærði ogsamverkamaður hans höfðu þá skömmu áður verið látnir lausir úr haldi lögregluvegna rannsóknar á máli nr. 007-2016-53803. En af myndbandsupptökum að dæma séþað ákærði sem taki veskið og þeir hlaupi síðan saman út. Mál 007-2016-53938 Skömmusíðar eða klukkan 13:06, hafi lögreglu borist tilkynning um innbrot íkjallaraíbúð að [...]. Farið hefði verið inn umglugga á jarðhæð/kjallara hússins en sjá hafi mátt skófar á gluggakistunni ogfingraför fundist á gluggakarmi en það sé mat lögreglu að skófarið sé eftirákærða. Í fljótu bragði hafi húsráðandi tekið eftir því að búið hafi verið aðtaka tvær fartölvur og tvær fartölvutöskur. Á vettvangi hafi fundist veskið semtekið hefði verið frá starfsmanni á Askömmu áður.Þá hafi fundist hluti þýfisins hjá þeim aðila sem hafi verið með ákærða í A þegarhann hafi verið handtekinn. Mál007-2016-46425 – Innbrot og þjófnaður 10. ágúst sl. Innbrot í íbúð við [...]en munirnir hafi fundist heima hjá ákærða að [...]. Ákærði sagðist hafa veriðað geyma þessa muni fyrir vin sinn. Ákærði hafi fyrst verið úrskurðaður ígæsluvarðhald þann 14. september sl. og hafi sá úrskurður verið staðfestur meðdómi Hæstaréttar í máli nr. [...]. Farið hafi verið fram á áframhaldandi gæsluyfir ákærða þann 12. október og hafi henni verið hafnað með úrskurði HéraðsdómsReykjavíkur sama dag. Hæstiréttur hafi snúið þeim úrskurði við með dómi í málinr. [...]. Gæsluvarðhaldið hafi svo verið framlengt til 9. nóv. sl. Þann 7.desember sl. hafi gæslan aftur verið framlengd og var sá úrskurður staðfesturmeð dómi Hæstaréttar frá [...]í máli nr. [...]. Ákæra hafi verið gefin út vegnaofangreindra mála þann 6. desember sl. og verði mál hans þingfest þann 23.janúar nk. Ákærði eigi að baki langan sakarferilog hafi hlotið fjölmarga dóma fyrir auðgunarbrot, sjá meðfylgjandi sakavottorð.Við rannsókn mála ákærða hjá lögreglu hafi komið í ljós að hann sé í neyslufíkniefna og megi ætla að hann fjármagni fíkniefnaneyslu sína með afbrotum.Þann 3. ágúst sl. hafi ákærði lokið afplánun á 2 mánaða fangelsisrefsinguHéraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. 674 frá 17. desember 2015. Með vísan til brotaferils ákærða áundanförnum vikum og mánuðum sé það mat lögreglustjóra að yfirgnæfandi líkurséu á því að ákærði muni halda áfram brotastarfsemi fari hann frjáls ferðasinna en nauðsynlegt sé að ljúka þeim málum sem eru til meðferðar hjá dómstólumog lögreglu sem fyrst. Með vísan til framangreinds,framlagðra gagna og c.-liðar 1. mgr. 95. gr. laga 88/2008 um meðferð sakamálasé þess krafist að krafan nái fram að ganga.Niðurstaða: Ákærði sætti gæsluvarðhaldi ágrundvelli c-liðar 1. mgr. 95. gr. laganr. 88/2008 frá 14. september sl. til 12. október sl., sbr. dóm Hæstaréttar ímáli nr. 640/2016. Með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur 12. október sl. varhafnað kröfu lögreglustjóra um áframhaldandi gæslu á þeim grunni. Með dómiHæstaréttar 14. sama mánaðar, í málinu nr. 704/2016, var úrskurður héraðsdómsfelldur úr gildi og ákærða gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi til 9. nóvembersl.. Þann dag var ákærða með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur gert að sætagæsluvarðhaldi til 7. desember 2016 kl. 16.00. Með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkurþann 7. desember sl. var gæsluvarðhald afturverið framlengt og var sá úrskurður staðfestur með dómi Hæstaréttar frá [...]. Í kröfugerð lögreglustjórans áhöfuðborgarsvæðinu kemur fram að þann 6. desember sl. hafi ákæra verið gefin útvegna fjögurra auðgunarbrota sem sterkur grunur eru um að ákærði hafi framið átímabilinu frá 10. ágúst til 13. september 2016 og fangelsisrefsing liggur við,en þau eru talin eru varða við 57. gr., 233. gr., 231. gr., 244. gr. og eftir atvikum 245 gr. almennrahegningarlaga nr. 19/1940 ofl. Þá kemur og fram að mál ákærða verða þingfestþann 23. janúar n.k. Aðstoðarsaksóknari gerði grein fyrir ástæðum tafa árekstri málsins. Samkvæmt þessu og með vísan tilsakferils ákærða, sem rakinn er í kröfugerð lögreglustjórans og í dómiHæstaréttar Íslands í máli nr. [...], og með hliðsjón af sakavottorði ákærða,er fallist á það með lögreglustjóra að yfirgnæfandi líkur séu á því aðákærði muni halda áfram brotastarfsemi fari hann frjáls ferða sinna ennauðsynlegt sé að ljúka þeim málum sem séutil meðferðar hjá dómstólum. Samkvæmt framangreindu er fallist áþað með lögreglustjóra að skilyrðumc-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála séuuppfyllt. Þórður Clausen Þórðarsonhéraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐÁkærði,x, kt. [...], skal sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi til miðvikudagsins 1.febrúar 2017, kl. 16:00.
Mál nr. 249/2016
Bifreið Manndráp af gáleysi Svipting ökuréttar Sakarkostnaður
C var sakfelldur fyrir manndráp af gáleysi með því að hafa ekið bifreið inn á einbreiða brú á móti annarri bifreið, sem var komin langt á veg yfir brúna úr gagnstæðri átt, með þeim afleiðingum að árekstur varð og ökumaður hinnar bifreiðarinnar lést. Var refsing C ákveðin fangelsi í 3 mánuði en fullnustu refsingarinnar frestað skilorðsbundið í 2 ár. Þá var hann sviptur ökurétti í 10 mánuði.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Markús Sigurbjörnsson, EiríkurTómasson og Viðar Már Matthíasson. Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 31. mars 2016 í samræmi viðyfirlýsingu ákærða um áfrýjun. Ákæruvaldið krefst staðfestingar héraðsdóms. Ákærði krefst þess að refsingverði milduð. Svo sem greinir í hinum áfrýjaða dómi er ákærði borinn sökum um að hafasíðdegis 26. desember 2015 ekið bifreið inn á einbreiða brú á Suðurlandsvegi yfirHólá í Öræfasveit á móti annarri bifreið, sem var langt komin yfir brúna úrgagnstæðri átt, með þeim afleiðingum að árekstur varð á brúnni. Hlaut ökumaðurhinnar bifreiðarinnar áverka við áreksturinn, sem leiddu hann til dauða. Viðmeðferð málsins fyrir héraðsdómi játaði ákærði þessa háttsemi. Eftir gögnummálsins voru vegmerkingar og aðrar aðstæður við slysstaðinn með þeim hætti aðákærða gat ekki dulist að aksturslag hans myndi óumflýjanlega leiða til hættu áárekstri ef önnur bifreið væri þegar komin inn á brúna úr gagnstæðri átt, svosem hér var raunin. Aksturslag ákærða var þannig í andstöðu við þau ákvæðiumferðarlaga nr. 50/1987, sem greinir í ákæru, og hlaust af þessu gáleysi hansmannsbani, sem varðar við 215. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Að þessugættu verður staðfest niðurstaða héraðsdóms um sakfellingu ákærða. Refsing hanser þar hæfilega ákveðin, þar á meðal niðurstaða dómsins um skilorðsbindinguhennar, svo og svipting ökuréttar.Með hinum áfrýjaða dómi var ákærða gert að bera samtals 5.967.664 krónurí sakarkostnað, sem fólst meðal annars í þóknun verjanda hans árannsóknarstigi, 1.046.753 krónum, og verjanda fyrir dómi, 1.207.140 krónum.Þann hluta sakarkostnaðar verður ákærði að bera. Eins og atvikum er hér háttaðer jafnframt rétt að fella á ákærða sakarkostnað vegna reiknings fyrir skoðun álíki þess látna, 24.000 krónur, vottorðs Veðurstofu, 10.500 krónur, og kostnaðaraf töku blóðsýnis úr ákærða og rannsókn á því, 77.328 krónur. Annansakarkostnað í héraði verður að fella á ríkissjóð.Ákærða verður gert að greiða áfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaunverjanda síns, sem ákveðin eru að meðtöldum virðisaukaskatti, allt eins og ídómsorði greinir.Dómsorð:Héraðsdómur skal vera óraskaður um annað en sakarkostnað. Ákærði, ChengtaoWang, greiði 2.365.721 krónu í sakarkostnað í héraði, en að öðru leyti fellurhann á ríkissjóð.Ákærði greiðiallan áfrýjunarkostnað málsins, 1.010.200 krónur, þar með talin málsvarnarlaunskipaðs verjanda síns, Evu B. Helgadóttur hæstaréttarlögmanns, 930.000 krónur.DómurHéraðsdóms Suðurlands 16. mars 2016.Mál þetta, sem þingfest var 26.febrúar 2016 og dómtekið 10. mars 2016, er höfðað með ákæru útgefinni aflögreglustjóranum á Suðurlandi þann 22. febrúar sl., sem barst dóminum 23.febrúar sl., á hendur Chengtao Wang, fd.[...], kínverskum ríkisborgara„fyrirhegningar- og umferðarlagabrot:með því að hafa, síðdegislaugardaginn 26. desember 2015, ekið bifreiðinni [...] austur Suðurlandsveg íÖræfasveit inn á einbreiða brú á Hólá, of hratt miðað við aðstæður þar semsnjór og krapi var á veginum og án nægjanlegrar aðgæslu þannig að hann hafðiekki fulla stjórn á bifreiðinni sem skall framan á vinstra framhornbifreiðarinnar [...] sem ekið var í gagnstæða átt og átti skammt ófarið yfirbrúnna, með þeim afleiðingum að ökumaður [...], A, fd. [...], hlaut miklaáverka á brjósti og lést skömmu síðar. Teljast brot ákærða varða við215. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940, 1. mgr. 19. gr. og 1. mgr., sbr.g. og h. lið 2. mgr. 36. gr. umferðarlaga nr. 50, 1987, sbr. 1. mgr. 100. gr.sömu laga. Þess er krafist að ákærði verðidæmdur til refsingar, til sviptingar ökuréttar samkvæmt 101. gr. umferðarlaganr. 50, 1987, og til greiðslu alls sakarkostnaðar.“Ákærði kom fyrir dóminn viðþingfestingu málsins og neitaði sök. Var honum skipaður verjandi að hans óskEva B. Helgadóttir hrl.Við fyrirtöku málsins 10. marssl. óskaði ákærði eftir að breyta afstöðu sinni til sakarefnisins og játaðihann skýlaust þá háttsemi sem honum er gefin að sök í ákæru. Var málið þá tekiðtil dóms skv. 164. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, eftir að sækjandiog skipaður verjandi höfðu tjáð sig um lagaatriði og viðurlög, enda taldidómari ekki ástæðu til að draga í efa að játningin væri sannleikanum samkvæm. Um málavexti vísast tilákæruskjals. Sannað er að ákærði hefur gerst sekur um þá háttsemi sem honum ergefin að sök í ákæru og þar þykir rétt færð til refsiákvæða. Ákærði hefur meðháttsemi sinni unnið sér til refsingar.Samkvæmt framlögðu sakavottorðihefur ákærði ekki áður gerst sekur um refsiverðan verknað.Við ákvörðun refsingar ákærða berað líta til þess að hann hefur ekki áður gerst sekur um refsiverðan verknað,sem og til þess að hann hefur játað brot sitt hreinskilnislega. Refsing ákærða er hæfilegaákveðin fangelsi í 3 mánuði en fresta ber fullnustu refsingarinnar og skal húnfalla niður að liðnum 2 árum haldi ákærði almennt skilorð 57. gr. almennrahegningarlaga nr. 19/1940.Samkvæmt tilvitnuðum ákvæðum berað svipta ákærða ökurétti og er ökuréttarsvipting hans hæfilega ákveðin 10mánuðir frá birtingu dómsins að telja.Samkvæmt 216. gr. laga nr.88/2008 teljast til sakarkostnaðar óhjákvæmileg útgjöld vegna rannsóknarsakamáls og meðferðar þess. Samkvæmt 1. mgr. 218. gr. laganna ber dómfelldummanni að greiða sakarkostnað, enda sé hann sakfelldur fyrir það brot eða þaubrot sem honum eru gefin að sök. Samkvæmt yfirlitiLögreglustjórans á Selfossi er útlagður kostnaður vegna rannsóknar á máli þessualls kr. 4.228.779, að meðtöldum útlögðum kostnaði vegna skipaðs verjandaákærða á rannsóknarstigi. Meðal hins útlagða kostnaðar eru kr. 540.835 vegnaflutnings ökutækja af slysavettvangi, en ljóst er að óhjákvæmilegt var aðflytja ökutækin á brott, án tillits til þess hvort um sakamálarannsókn væri aðræða. Þá er þar jafnframt að finna kostnað vegna líkflutnings, kr. 87.460, enljóst er að það var óhjákvæmilegur kostnaður án tillits til þess hvort um sakamálarannsóknværi að ræða. Verður ákærða ekki gert að greiða þennan kostnað og ekki heldurkostnað vegna áverkavottorðs um hann sjálfan að fjárhæð kr. 47.100. Að öðruleyti verður ákærða gert að greiða útlagðan sakarkostnað samkvæmt yfirliti, enhvorki verður séð að stofnað hafi verið til óþarfa rannsókna eða kostnaðar viðrannsókn lögreglu, né að kostnaður hafi orðið vegna vanrækslu eðaskeytingarleysis, sbr. 3. ml. 1. mgr. 218. gr. laga nr. 88/2008. Þá ber ákærðaað greiða málsvarnarlaun skipaðs verjanda síns, Evu B. Helgadóttur hrl., kr.1.207.140 að meðtöldum virðisaukaskatti. SigurðurG. Gíslason héraðsdómari kveður upp dóm þennan.D ó m s o r ð :Ákærði, ChengtaoWang, sæti fangelsi í 3 mánuði.Fresta ber fullnusturefsingarinnar og skal hún falla niður að liðnum 2 árum haldi ákærði almenntskilorð 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.Ákærði er svipturökurétti í 10 mánuði frá birtingu dómsins.Ákærði greiðisakarkostnað, alls kr. 4.760.524, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjandasíns, Evu B. Helgadóttur hrl., kr. 1.207.140.
Mál nr. 806/2016
Kærumál Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008
Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.
Dómur Hæstaréttar.Mál þetta dæmahæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Benedikt Bogason og Karl Axelsson.Varnaraðili skaut málinu tilHæstaréttar með kæru 5. desember 2016, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum6. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 2. desember 2016, þarsem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi uns dómur gengur í málihans í Hæstarétti, en þó eigi lengur en til föstudagsins 23. desember 2016klukkan 16. Kæruheimild er í b. lið 2. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 ummeðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess að hinnkærði úrskurður verði felldur úr gildi.Sóknaraðili krefst staðfestingarhins kærða úrskurðar.Með vísan til forsendna hinskærða úrskurðar verður hann staðfestur.Dómsorð:Hinn kærði úrskurður erstaðfestur. Úrskurður HéraðsdómsReykjavíkur 2. desember 2016.Héraðssaksóknari hefur krafist þess að X , kt. [...], skulisæta gæsluvarðhaldi áfram, þar til dómur Hæstaréttar í máli hans liggur fyrir,þó eigi lengur en til föstudagsins 23. desember nk. kl. 16.Í greinargerð Héraðssaksóknara kemur fram að með ákæru ríkissaksóknaradagsettri 29. mars sl. hafi dómfellda, X, verið gefin að sök frelsissvipting,líkamsárás, hótanir, kynferðisbrot og stórfelldar ærumeiðingar gegnsambýliskonu sinni, með því að hafa föstudaginn 5. febrúar 2016, sviptþáverandi sambýliskonu sína, A, frelsi frá um klukkan 11 til 15, á heimiliþeirra að [...] í [...]. Á meðan á frelsissviptingunni hafi staðið hafidómfelldi veist A og sló hana ítrekað hnefahöggum í síðuna og höfuðið, rifið íhár hennar, tekið hana hálstaki og sparkaði ítrekað í síðu hennar og fætur þarsem hún hafi legið á gólfinu. Dómfelldi hafi jafnframt skipað A að setjast ístól og sparkað stólnum svo undan henni svo hún hafi fallið í gólfið. Á meðan áþessu hafi staðið hafi ákærði ítrekað hótað A lífláti og meinað henni útgönguúr íbúðinni og er hún hafi reynt að flýja hafi dómfelldi stöðvað hana íforstofu, rifið í hár hennar og slegið hana hnefahöggum. Dómfelldi hafi svolátið A girða niður um sig og skoðað kynfæri hennar og rass með vasaljósi aukþess sem hann hafi tekið mynd af berum kynfærum hennar og áreitt hana þannigkynferðislega. Í kjölfar ofbeldis þess sem að framan sé lýst og á meðan áfrelsissviptingunni hafi staðið hafi dómfelldi þvingað A til munn- ogendaþarmsmaka og beitt hana þannig ofbeldi og ólög­mætri nauðung. Af öllu þessuhafi A hlotið mar á höfði, bæði á enni og í hársvörð, eymsli víða um líkamannog jaxl hafi brotnað í efri gómi vinstra megin auk þess sem dómfelldi hafimóðgað og smánað A með háttseminni. Í ákæru hafi hátt­semin verið talin varðavið 1. mgr. 194. gr., 199. gr., 1. mgr. 218. gr., 1. mgr. 226. gr., 233. gr. og233. gr. b. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Meðdómi Héraðsdómi Reykjavíkur frá [...]. júní sl. dómi dómfelldi verið sak­felldurað hluta og dæmdur í fangelsi í 2 ár og 6 mánuði. Dóminum hafi verið áfrýjað afhálfu ákæruvaldsins og hafi það verið flutt í Hæstarétti 28. nóvember sl. og ernú beðið dóms Hæstaréttar Dómfelldihafi sætt gæsluvarðhaldi vegna málsins frá 7. febrúar sl., fyrst á grund­vellirannsóknarhagsmuna, en frá 10. febrúar á grundvelli almannahagsmuna, sbr. 2.mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, sbr. úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur sem síðarhafi verið staðfestur með dómi Hæstaréttar nr. 98/2016, með vísan til forsendnahins kærða úrskurðar. Hafi Hæstiréttur komist þar að þeirri niðurstöðu aðdómfelldi væri undir sterkum grun um framangreind brot og að þau væru þesseðlis að varðhald væri nauð­synlegt með tilliti til almannahagsmuna. Í dómiHæstaréttar séu einnig rakinn efnis­atriði málsins með nánari hætti og atriðisem fram hafi komið við skýrslutökur af aðilum og vitnum málsins. Hæstirétturhafi jafnframt staðfest framlengingu gæslu­varðhalds yfir dómfellda í málum nr.184/2016, 244/2016 og 410/2016.Brot þau semdómfelldi hafi nú verið sakfelldur fyrirgeti varðað allt að 16 ára fangelsi. Með hliðsjón af alvarleika sakarefnis ogþess að ríkir almannahagsmunir standi til þess að menn gangi ekki lausir þegarsvo stendur á sé þess krafist að dóm­fellda verði gert að sæta gæsluvarðhaldimeðan, málið er til meðferðar fyrir Hæstarétti Íslands og þar til endanlegurdómur fellur í máli hans.Með vísan tilframangreinds, framlagðra gagna, 2. mgr. 95. gr., sbr. 3. mgr. 97. gr. laga88/2008 er þess krafist að krafan nái fram að ganga. NiðurstaðaDómfelldi hlaut með dómi Héraðsdóms Reykjavíkur, uppkveðnum [...]. júnísl., tveggja ára og sex mánaða fangelsisdóm fyrir nauðgun, frelsissviptingu,frekari ofbeldisbrot og stórfelldar ærumeiðingar. Dómfelldi hefur setið ígæsluvarðhaldi frá 7. febrúar sl. vegna þeirra brota sem hann hefur nú veriðsakfelldur fyrir að hluta Dóminum var áfrýjað af hálfu ákæruvaldsinsog var það flutt í Hæstarétti 28. nóvember sl. og er nú beðið dóms Hæstaréttar Með vísan tilalvarleika brota þeirra sem dómfelldi hefur nú verið dæmdur fyrir krefjast almannahagsmunirþess að hann sæti áfram gæsluvarðhaldi. Verður honum með vísan til 2. mgr. 95.gr. laga, sbr. 3. mgr. 97. gr. nr. 88/2008 gert að sæta gæslu­varðhaldi meðanað mál hans er til meðferðar fyrir Hæstarétti uns dómur er þar upp kveðinn ísamræmi við kröfu ríkissaksóknara, eins og nánar greinir í úr­skurð­ar­orði. SigrúnGuðmundsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.Ú R S K U R Ð A R O R ÐDómfelldi, X, kt. [...], skal sæta gæslu­varð­haldi áfram, unsdómur gengur í máli hans fyrir HæstaréttiÍslands, þó eigi lengur en til föstudagsins 23. desember nk. kl. 16.