Split (1)

train · 11.2M rows

text stringlengths 5 25.7k
The weakening of the Enchelean realm was also caused by the strengthening of another Illyrian dynasty established in its vicinity—that of the Taulantii—which existed for some time along with that of the Enchelei.[6] The Taulantii—another people among the more anciently known groups of Illyrian tribes—lived on the Adriatic coast of southern Illyria (modern Albania), dominating at various times much of the plain between the Drin and the Aous, comprising the area around Epidamnus/Dyrrhachium.[7] When describing the Illyrian invasion of Macedonia ruled by Argaeus I, somewhere between 678–640 BC, the historian Polyaenus (fl. "ენჩელეის" სამეფოს დასუსტება, ასევე გამოწვეული იყო მის სიახლოვეს შექმნილი კიდევ ერთი ილირიული დინასტიის - "ტაულანტიის" გაძლიერებით. ეს ორი დინასტია დაახლოებით ერთი და იმავე დროს მოღვაწეობდა.[1] "ტაულანტიის" ხალხები, რომლებიც იყვნენ ერთ-ერთი ყველაზე ძველი ილირიული ტომები, ცხოვრობდნენ სამხრეთ ილირიის (თანამედროვე ალბანეთის) ადრიატიკის სანაპიროზე და სხვადასხვა დროს ზეობდნენ მდინარეების, დრინის და ვიოსას დაბლობზე, რაც შეადგენდა დღევანდელი ქალაქ დურესის მიმდებარე ტერიტორიას.[2] როდესაც ისტორიკოსი პოლიენუსი აღწერდა ძველ მაკედონიაში (რომელსაც მართავდა არგეუს I), სადღაც ძვ. წ.
2nd-century AD) recorded the supposed oldest known king in Illyria, Galaurus or Galabrus, a ruler of the Taulantii who reigned in the latter part of the 7th century BC.[8] [9] [10] [11] Some scholars consider the authenticity of Polyaenus' passage as disputable.[12] Whether or not this account is historically reliable, and despite Polyaenus' interest in the anecdote, it implies the widespread thought throughout antiquity about a significant animosity between the Macedonians and the Illyrians as early as the 7th century BC, if the consensus in modern scholarship in dating the reigning period of Argaeus I is correct.[13] [14] In the 7th century BC the Taulantii invoked the aid of Corcyra and Corinth in a war against the Liburni. After the defeat and expulsion from the region of the Liburni, the Corcyreans founded in 627 BC on the Illyrian mainland a colony called Epidamnus, thought to have been the name of an Illyrian (barbarian) king of the region.[15] A flourishing commercial centre emerged and the city grew rapidly. 678-640 წლების ილირიელთა შემოსევებს, მან ილირიელთა ყველაზე ძველ მეფედ მიუთითა გალაურუსი, "ტაულანტიის" მმართველი, რომელიც მეფობდა ძვ. წ. მე-7 საუკუნის ბოლოს.[3] [4] [5] [6] არის თუ არა, ეს ისტორიული ანგარიში სანდო და, მიუხედავად პოლიენუსის უცნობი ბიოგრაფიული წვრილმანების მიმართ ინტერესისა, ასევე, თუკი თანამედროვე კვლევაში არგეუს I-ის მეფობის თარიღის შესახებ კონსენსუსი სწორია, ის, შესაბამისად, გულისხმობს მთელ ანტიკურ ხანაში ფართოდ გავრცელებულ აზრს ძვ. წ. მე-7 საუკუნეში მაკედონელებსა და ილირიელებს შორის ჩამოგდებული საყურადღებო მტრობის შესახებ.[7] [8] ძვ. წ. მე-7 საუკუნეში, "ტაულანტიებმა" დახმარება აღმოუჩინეს "კერკირასა" და "კორინთს" "ლიბურნის" ტომების წინააღმდეგ ბრძოლაში. თუმცა, დამარცხებისა და "ლიბურნის" რეგიონიდან განდევნის შემდეგ, "კერკირაელებმა" ძვ. წ.
The Taulantii continued to play an important role in Illyrian history between the 5th and 4th–3rd centuries BC, and in particular, in the history of Epidamnus, both as its neighbours and as part of its population. Notably, they influenced the affairs in the internal conflicts between aristocrats and democrats.[16] The Taulantian dynasty seems to have reached its climax during Glaukias' rule, in the years between 335 BC and 302 BC.[17] [18] [19] 627 წელს, ილირიის ყველაზე დიდ კუნძულზე დააარსეს კოლონია, სახელწოდებით - ეპიდამნუსი, რომელიც, თავის მხრივ, ილირიელთა მეფის სახელი ეგონათ.[9] გაჩნდა კომერციული ცენტრი, რომელიც ყვაოდა, ხოლო ქალაქი სწრაფად ვითარდებოდა. "ტაულანტიებმა" განაგრძეს მნიშვნელოვანი როლის შესრულება ძვ. წ. მე-5 და ძვ. წ. მე-3 საუკუნეებს შორის ილირიელთა, კერძოდ კი, ეპიდამნუსის ისტორიაში, რამდენადაც ეს ორი უკანასკნელი იყვნენ ერთმანეთის მეზობლები.[10] "ტაულანტიების" დინასტიამ, ჩანს, რომ თავისი ძლიერების კულმინაციას მიაღწია გლაუკიას მმართველობის დროს, დაახლოებით ძვ. წ. 335 და 302 წლებს შორის.[11] [12] [13]
According to some modern scholars the dynasty of Bardylis—the first attested dardanian dynasty—in fact, was Dassaretan.[20] [21] [22] There is also another historical reconstruction that considers Bardylis a Dardani a ruler, who during the expansion of his dominion included the region of Dassaretis in his realm, but this interpretation has been challenged by historians who consider Dardania too far north for the events involving the Illyrian king Bardylis and his dynasty.[23] [24] [25] ზოგიერთი თანამედროვე მეცნიერის აზრით, მეფე ბარდილისის მიერ დაარსებული დინასტია, როგორც "დარდანის" ხალხების (სამეფოს) პირველი დადასტურებული დინასტია, ფაქტობრივად იყო იგივე "დასარეტიის" დინასტია.[1] [2] [3] ასევე, არსებობს კიდევ ერთი ისტორიული რეკონსტრუქცია, მიიჩნევს რა მეფე ბარდილისს "დარდანის" სამეფოს მმართველად, რომელმაც თავისი ძალაუფლების ქვეშ მოაქცია "დასარეტიის" ხალხები, მაგრამ ეს მოსაზრება კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენეს ისტორიკოსებმა, რომლებიც მიიჩნევენ, რომ "დარდანია", მეფე ბარდილისის და მისი დინასტიიდან ძალიან შორს, ჩრდილოეთით მდებარეობდა და, ამდენად, მათ შეხება არ უნდა ჰქონოდათ ერთმანეთთან.[4] [5] [6]
After Philip II of Macedon defeated Bardylis (358 BC), the Grabaei under Grabos II became the strongest state in Illyria.[26] Philip II killed 7,000 Illyrians in a great victory and annexed the territory up to Lake Ohrid. მას შემდეგ, რაც ფილიპე II მაკედონელმა დაამარცხა ბარდილისი (ძვ. წ. 358 წელს), გრაბოს II-ის მეთაურობით, "გრაბაი" გახდა უძლიერესი სახელმწიფო ილირიაში. ფილიპე II-მ უდიდესი გამარჯვება მოიპოვა, მოკლა 7000 ილირიელი და განახორციელა ოჰრიდის ტბამდე ტერიტორიის ანექსია. შემდეგ კი, იგი წავიდა "არდიაის" მიმართულებით, დაამარცხა "ტრიბალი" (ძვ. წ.
Next, Philip II reduced the Grabaei, and then went for the Ardiaei, defeated the Triballi (339 BC), and fought with Pleurias (337 BC). 339 წელს) და შეებრძოლა მეფე პლევრიას (ძვ. წ. 337 წელს). ამის შემდეგ, მისმა მემკვიდრემ, ალექსანდრე დიდმა მარცხი აგემა ილირიელთა მეთაურის, კლიტუსის ძალებს ძვ. წ.
After that Alexander the Great had defeated Illyrian chieftain Clitus forces in 335 B.C. and Illyrian soldiers and tribal leaders participated in his conquest of Persia. After the death of Alexander, Illyrian tribes started to rise to become independent from Macedonian rule. 335 წელს. აღსანიშნავია, რომ ილირიელი ჯარისკაცები და ლიდერები მონაწილეობას იღებდნენ ალექსანდრე დიდის მიერ სპარსეთის დაპყრობაში. ისტორიაში ერთ-ერთი უდიდესი მხედართმთავრის სიკვდილის შემდეგ, ილირიულ ტომებს აღმავლობის ხანა დაუდგათ და გადაწყვიტეს მაკედონელების უღლისგან თავის დაღწევა. აქედან მოყოლებული, ძვ. წ.
Following that in 312 B.C king Glaucius expelled Greeks from Durres.[27] 312 წელს მეფე გლაუკიუსმა შეძლო და გააძევა ბერძნები დურესიდან.[1]
During the second part of the 3rd century BC, a number of Illyrian tribes seem to have united to form a proto-state stretching from the central part of present-day Albania up to Neretva river in Herzegovina. ძვ. წ. მე-3 საუკუნის მეორე ნახევრის განმავლობაში, ჩანს, რომ რამდენიმე ილირიული ტომი გაერთიანდა პროტო-სახელმწიფოს შესაქმნელად, რომელიც გადაჭიმული იყო თანამედროვე ალბანეთის ცენტრალური ნაწილიდან ჰერცეგოვინაში მდინარე ნერეტვამდე. პოლიტიკური ერთობა მეკობრეობით ფინანსდებოდა და მეფე აგრონი მართავდა მას ძვ. წ.
The political entity was financed on piracy and ruled from 250 BC by the king Agron. 250 წლიდან. აგრონის მემკვიდრე გახდა მისი ცოლი ტევტა, რომელმაც, ძვ. წ.
He was succeeded by his wife Teuta, who assumed the regency for her stepson Pinnes following Agron's death in 231 BC.[28] Queen Teuta was famous for having waged wars against the Romans. 231 წელს მეფის გარდაცვალების შემდეგ, თავისი გერის, პინესისთვის შემოიღო რეგენტის მმართველობა.[1] დედოფალი ტევტა განთქმული იყო რომაელთა წინააღმდეგ ომებით.
At the Neretva Delta, there was a strong Hellenistic influence on the Illyrian tribe of Daors. Their capital was Daorson located in Ošanići near Stolac in Herzegovina, which became the main center of classical Illyrian culture. Daorson, during the 4th century BC, was surrounded by megalithic, 5 meter high stonewalls, composed out of large trapeze stones blocks. მდინარე ნერეტვას დელტასთან, "დაორების" ილირიელთა ტომზე შეინიშნებოდა ძლიერი ელინისტური გავლენა. მათი დედაქალაქი იყო დაორსონი, რომელიც მდებარეობდა ოშანიჩში, სტოლაკთან ახლოს, ჰერცეგოვინაში. ის გახდა კლასიკური ილირიული კულტურის მთავარი ცენტრი. დაორსონი, ძვ. წ. მე-4 საუკუნის განმავლობაში, გარშემორტყმული იყო მეგალითებით, ანუ 5 მეტრიანი მაღალი ქვის კედლებით. "დაორები", ასევე, ქმნიდნენ უნიკალურ ბრინჯაოს მონეტებსა და ქანდაკებებს. ილირიელებმა დაიპყრეს კიდეც ბერძნული კოლონიები დალმაციის კუნძულებზე.
The Illyrian kingdom was composed of small areas within the region of Illyria. Only the Romans ruled the entire region. The internal organization of the south Illyrian kingdom points to imitation of their neighbouring Greek kingdoms and influence from the Greek and Hellenistic world in the growth of their urban centres.[29] Polybius gives as an image of society within an Illyrian kingdom as peasant infantry fought under aristocrats which he calls in Greek Polydynastae (Greek: Πολυδυνάστες) where each one controlled a town within the kingdom.[30] The monarchy was established on hereditary lines and Illyrian rulers used marriages as a means of alliance with other powers.[31] Pliny (23–79 AD) writes that the people that formed the nucleus of the Illyrian kingdom were 'Illyrians proper' or Illyrii Proprie Dicti.[32] They were the Taulantii, the Pleraei, the Endirudini, Sasaei, Grabaei and the Labeatae. ილირიის სამეფო შედგებოდა ილირიის რეგიონს შიგნით არსებული მცირე ტერიტორიებისგან. აღსანიშნავია, რომ მხოლოდ რომაელები მართავდნენ მთელ რეგიონს. სამხრეთ ილირიული სამეფოს შიდა მოწყობა მიუთითებს იმაზე, რომ ისინი ბაძავდნენ ბერძნულ სამეფოებს და მათ განიცადეს კიდეც ბერძნებისა და ელინისტური სამყაროს გავლენა, განსაკუთრებით ქალაქური ცენტრების ზრდის მიმართულებით.[1] ბერძენი ისტორიკოსი პოლიბიოსი წარმოგვიდგენს ილირიული სამეფოს შიგნით არსებული საზოგადოების სურათს, როგორც არისტოკრატიის დაქვემდებარების ქვეშ მყოფ გლეხების ქვეით ჯარს, რომელსაც ის უწოდებს ბერძნულ პოლიდინასტეს (ბერძნულად: Πολυδυνάστες). ამ უკანასკნელში თითოეული არისტოკრატი აკონტროლბდა თითო ქალაქს სამეფოს ტერიტორიაზე.[2] მონარქია დაარსებული იყო მემკვიდრეობითი ხაზის საფუძველზე და ილირიელი მმართველები ქორწინებებს იყენებდნენ სხვა ძალებთან ალიანსების შესაქმნელად.[3] ისტორიკოსი და ფილოსოფოსი პლინიუსი (ახ. წ.
These later joined to form the Docleatae. [33] 23-79 წწ.) წერს, რომ ხალხი, რომელიც ილირიელთა სამეფოს ბირთვს შეადგენდნენ, იყვნენ "საკუთრივ ილირიელები".[4] კერძოდ, ესენი იყვნენ: "ტაულანტიები", "პლერაიები", "ენდირუდინიები", "სასაიები", "გრაბაიები" და "ლაბეატალები". მოგვიანებით, მათ შეუერთდნენ "დოქლეატაები".[5]
The last known king of illyrians was King Ballaios who ruled over the city of Rhizon and surrounding areas after Roman occupation, from 167 BC until 135 BC.[34] ილირიელების უკანასკნელი ცნობილი მეფე იყო ბალაიოსი, რომელიც, რომაული ოკუპაციის შემდგომ, ძვ. წ. 167 წლიდან ძვ. წ. 135 წლამდე პერიოდში, მართავდა ქალაქ რიზონს და მის გარშემო ტერიტორიებს.[1]
King Pyrrhus when a child, brought before King Glaucia and his wife Queen Beroia – Nicolas-René Jollain, 1779. მეფე პიროსი, როდესაც ბავშვი იყო, მიიყვანეს მეფე გლაუკიასთან და მის ცოლთან, დედოფალ ბეროია - ნიკოლას-რენე ჯოლაინთან, 1779 წ.
Galaurus: king of Taulantii. გალაურუსი: "ტაულანტიის" მეფე. წარუმატებლად შეიჭრა მაკედონიაში ძვ. წ.
Unsuccessfully invaded Macedonia between 678–640 BC.[35] Grabos I (5th century BC): attested on an Athenian inscription, he was very likely a person with great political responsibilities. He probably was the grandfather of Grabos II.[36][37] Sirras (437–390 BC), ruler in Lyncestis.[38][39] Grabos II (r. 678-640 წლებში.[1] გრაბოს I (ძვ. წ. მე-5 საუკუნე): როგორც ათენურ წარწერაზე დასტურდება, ის, დიდი ალბათობით, იყო პიროვნება დიდი პოლიტიკური პასუხისმგებლობებით. იგი, სავარაუდოდ, იყო გრაბოს II-ის ბაბუა.[2] [3] სირასი (ძვ. წ. 437-390 წწ.): მმართველი "ლინკესტიში". გრაბოს II (ძვ. წ.
358–356 BC): entered Athenian alliance to resist Philip's power in 356 BC.[40] Pleuratus I (r. 358-356 წწ.): შევიდა ათენის ალიანსში, რათა წინააღმდეგობა გაეწია ფილიპეს ძალაუფლებისთვის.[4] პლევრატ I (ძვ. წ.
356–335 BC): reigned near the Adriatic coast in southern Illyria. 356-335 წწ.): მეფობდა ადრიატიკის სანაპიროსთან, სამხრეთ ილირიაში. ძვ. წ.
In a losing effort in 344 BC, tried to thwart Philip's advances in Illyria.[41] Pleurias (r. c. 344 წელს წარუმატებლად ეცადა შეეჩერებინა ილირიაში ფილიპეს წინსვლა.[5] პლევრია (ძვ. წ.
337/336 BC): Illyrian ruler who campaigned against Philip II about 337 BC. 337/336 წწ.): ილირიელი მმართველი, რომელმაც ძვ. წ.
He is considered by some scholars as king of either the Autariatae, the Taulantii, or the Dardani.[42] Some have suggested that he was the same as Pleuratus I;[43][44] Pleurias is mentioned only in Diodorus (16.93.6), elsewhere unattested in ancient sources.[43] Cleitus, son of Bardylis I (r. 337 წელს ილაშქრა ფილიპე II-ის წინააღმდეგ. ის, ზოგიერთი მეცნიერის თანახმად, მიჩნეულია "ავტარიატაების", "ტაულანტიების" ან "დარდანების" მეფედ.[6] ზოგიერთი კი ვარაუდობს, რომ ის იყო იგივე მეფე პლევრატ I.[7] [8] კლიტოსი, ბარდილის I-ის ვაჟი (ძვ. წ. 335-295 წწ.): პელიონში, ძვ. წ.
335–295 BC): mastermind behind the Illyrian Revolt in Pelion of 335 BC against Alexander the Great.[45] Glaucias: king of Taulantii. 335 წელს ალექსანდრე დიდი მაკედონელის წინააღმდეგ მოწყობილი ილირიის აჯანყების ოსტატი.[9] გლაუკიასი: "ტაულანტიის" მეფე. მან დახმარება აღმოუჩინა კლეიტუსს პელიონის ბრძოლაში ძვ. წ.
He aided Cleitus at the Battle of Pelion in 335 BC, raised Pyrrhus of Epirus and was involved in other events in southern Illyria in the late 4th century BC.[46] Monunius I, (r. 335 წელს. მან აღზარდა პიროს ეპიროსელი და მონაწილეობდა სხვა მოვლენებშიც სამხრეთ ილირიაში ძვ. წ. მე-4 საუკუნის ბოლოს.[10] მონუნიუსი I (ძვ. წ.
290–270 BC): reigned during the Gallic invasions of 279 BC. He minted his own silver staters in Dyrrhachion.[47] Mytilos, successor of Monunius I and probably his son (r. 290-270 წწ): მეფობდა გალების შემოსევების დროს. მან მოჭრა საკუთარი ვერცხლის მონეტები დღევანდელი დურესის ტერიტორიაზე. მითილოსი, იყო მონუნიუს I-ის მემკვიდრე და, სავარაუდოდ, მისი ვაჟი: (ძვ. წ. 270 - ?): ძვ. წ.
270–?): waged war on Epirus in 270 BC. He minted his own bronze coins in Dyrrhachion.[47] 270 წელს მან იომა ეპირუსის ხელში ჩასაგდებად. მან, ასევე, მოჭრა საკუთარი ბრინჯაოს მონეტები დღევანდელი დურესის ტერიტორიაზე.[11]
Pleuratus II: reigned in a time of peace and prosperity for the Illyrian kingdom.,[48] ruled BC 260 ~ BC 250 Agron of Illyria: reigned from 250 BC to 230 BC. 250-დან ძვ. წ. 230 წლამდე. აგრონი იყენებდა ყველაზე ძლიერ სახმელეთო ჯარს და ფლოტს, რაც კი მის მმართველობამდე არსებულა. მან სამეფო საზღვრები გააფართოვა ჩრდილოეთით და სამხრეთით.[2] დედოფალი ტევტა (რეგენტი პინესისთვის): იძულებული გახდა დაედო შეთანხმება რომაელებთან ძვ. წ. 227 წელს.[3] დემეტრიუს ფაროსელი: დანებდა რომაელებს ფაროსში ძვ. წ.
In 231 BC, Agron possessed the most powerful land army and navy, of any of the kings who had reigned Illyria before him. 218 წელს და გაიქცა მაკედონიაში. სამეფოს განაგებდა ძვ. წ. 222 - ძვ. წ. 219 წლებში.[4] სკერდილაიდასი: იყო რომის მოკავშირე, რადგან უნდოდა მაკედონიის დამარცხება. სამეფოს მართავდა ძვ. წ.
He extended the kingdoms' borders in the north and south.[49] Queen Teuta (regent for Pinnes): forced to come to terms with the Romans in 227 BC.[50] Demetrius of Pharos: surrenders to the Romans at Pharos in 218 BC and flees to Macedonia.,[51] ruled B.C 222~B.C 219 Scerdilaidas: allied with Rome to defeat Macedonia in 208 BC.,[52] ruled B.C 218~B.C 206 Pinnes: too young to become king; ruled under the regency of Teuta, Demetrius and Scerdilaidas.,[53] ruled B.C 230~B.C 217 Pleuratus III: rewarded by the Romans in 196 BC, with lands annexed by the Macedonians.,[54] ruled B.C 205~B.C 181 Gentius: defeated by the Romans in 168 BC during the Third Illyrian War; Illyrian kingdom ceased to exist while the king was taken prisoner.,[55] ruled B.C 181~B.C 168 Ballaios: Ruled from c. 206 წლებში.[5] პინესი: იყო ძალიან ახალგაზრდა გასამეფებლად. ამიტომ, ძვ. წ. 230 - ძვ. წ. 217 წლებში, მეფობდა ტევტას, დემეტრიუსის და სკერდილაიდასის რეგენტობის ქვეშ.[6] პლევრატ III: დააჯილდოეს რომაელებმა, მაკედონელების მიერ ანექსირებული მიწებით. მეფობდა ძვ. წ.
167 BC to c. 205 - ძვ. წ. 181 წლებში.[7] გენტიუსი: დაამარცხეს რომაელებმა ძვ. წ.
135 BC over the city of Rhizon and surrounding areas after Roman occupation, until 135 BC.[56] 168 წელს, "მესამე ილირიული ომის" დროს. ილირიელთა სამეფომ არსებობა შეწყვიტა, სანამ მეფეს ტყვედ აიყვანდნენ. მეფობდა ძვ. წ. 181 - ძვ. წ. 168 წლებში.[8] ბალაიოსი: რომაელთა ოკუპაციის შემდეგ, მართავდა ქალაქ რიზონს და მის შემოგარენს ძვ. წ.
Epulon, ruler of Histria: thwarted Roman advances in the Istrian peninsula until his death in 177 BC.[57] ეპულონი, ჰისტრიის მმართველი: ჩაშალა რომაელთა წინსვლები ისტრიის ნახევარკუნძულზე ძვ. წ. 177 წელს გარდაცვალებამდე.[1]
Dalmatae დალმაციები
Verzo, ruler of the Dalmatae: took the city of Promona from the Liburni in order to ambush Octavian in 34 BC.[58] Testimos, ruler of the Dalmatae: defeated by the Romans in 33 BC; Dalmatia incorporated into Roman Republic.[58] ვერცო, "დალმაციების" მმართველი: აიღო ქალაქი პრომონა (ლიბურნიდან), რათა ჩასაფრებოდა ოქტავიანეს, ძვ. წ. 34 წელს. ტესტიმოსი, "დალმაციების" მმართველი: დამარცხდა რომაელებთან ბრძოლაში ძვ. წ. 33 წელს, რის შედეგადაც დალმაცია შევიდა რომის რესპუბლიკის შემადგენლობაში.[1]
King Gentius of Illyria ილირიის მეფე გენტიუსი
Opis of Messapia: attacked by Taras in 460 BC at Hyria, in which he died.[59] მესაპიის ოპისი: "ტარასები" თავს დაესხნენ ძვ. წ. 460 წელს ჰირისიასთან, სადაც ის დაიღუპა.[1]
Pinnes of Pannonia: led Pannonians in the Great Illyrian Revolt from 6 AD.[60] პანონიის პინესი: ხელმძღვანელობდა დიდ ილირიულ აჯანყებას ახ. წ. მე-6 წლიდან.[1]
Illyria Illyrians Illyrology Queen Teuta Illyri proprie dicti Kingdom of Dardania ილირია ილირიელები ილიროლოგია დედოფალი ტევტა დარდანიის სამეფო
Statue of the Illyrian Queen Teuta with her stepson Pinnes in Tirana, capital of Albania ილირიელი დედოფლის, ტევტას ქანდაკება მის დედინაცვალ პინესთან ერთად ტირანაში, ალბანეთის დედაქალაქში.
Bajric, Amela (2014). "Illyrian Queen Teuta and the Illyrians in Polybius's passage on the Roman mission in Illyria". Bajric, Amela (2014). „Illyrian Queen Teuta and the Illyrians in Polybius's passage on the Roman mission in Illyria“.
Vjesnik Arheološkog muzeja u Zagrebu (in Croatian). Vjesnik Arheološkog muzeja u Zagrebu (ხორვატული).
Benać, Alojz (1964). "Vorillyrier, Protoillyrier und Urillyrier". Benać, Alojz (1964). „Vorillyrier, Protoillyrier und Urillyrier“.
Boak, Arthur Edward Romilly; Sinnigen, William Gurnee (1977), A History of Rome to A.D. 565, Macmillan, ISBN 9780024108005 Boardman, John (1982), The Cambridge Ancient History, Volume III, Part I: The Prehistory of the Balkans; the Middle East and the Aegean World, Tenth to Eighth Centuries B.C., Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, ISBN 0-521-22496-9 Boardman, John; Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière (1982), The Cambridge Ancient History: The Expansion of the Greek World, Eighth to Six Centuries B.C, Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, ISBN 0-521-23447-6 Cabanes, Pierre (1988). Les illyriens de Bardulis à Genthios (IVe–IIe siècles avant J.-C.) Boak, Arthur Edward Romilly; Sinnigen, William Gurnee (1977), A History of Rome to A.D. 565, Macmillan, ISBN 9780024108005, https://books.google.com/books?id=ZKAiAQAAIAAJ Boardman, John (1982), The Cambridge Ancient History, Volume III, Part I: The Prehistory of the Balkans; the Middle East and the Aegean World, Tenth to Eighth Centuries B.C., Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, ISBN 0-521-22496-9, https://books.google.com/books?id=vXljf8JqmkoC Boardman, John; Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière (1982), The Cambridge Ancient History: The Expansion of the Greek World, Eighth to Six Centuries B.C, Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, ISBN 0-521-23447-6, https://books.google.com/books?id=0qAoqP4g1fEC Cabanes, Pierre (1988).
[The Illyrians from Bardylis to Gentius (4th – 2nd century BC)] (in French). Paris: SEDES. Les illyriens de Bardulis à Genthios (IVe–IIe siècles avant J.-C.) (fr).
ISBN 2718138416. SEDES.
Cabanes, Pierre (2002a) [1988]. ISBN 2718138416.
Dinko Čutura; Bruna Kuntić-Makvić (eds.). Cabanes, Pierre (2002a).
Iliri od Bardileja do Gencia (IV. – II. stoljeće prije Krista) [The Illyrians from Bardylis to Gentius (4th – 2nd century BC)] (in Croatian). Translated by Vesna Lisičić. Svitava. Iliri od Bardileja do Gencia (IV. – II. stoljeće prije Krista) (hr).
ISBN 953-98832-0-2. Svitava.
Cabanes, Pierre (2002) [1988]. ISBN 953-98832-0-2.
Dinko Čutura; Bruna Kuntić-Makvić (eds.). Cabanes, Pierre (2002).
Iliri od Bardileja do Gencia (IV. – II. stoljeće prije Krista) [The Illyrians from Bardylis to Gentius (4th – 2nd century BC)] (in Croatian). Translated by Vesna Lisičić. Iliri od Bardileja do Gencia (IV. – II. stoljeće prije Krista) (hr).
ISBN 953-98832-0-2. ISBN 953-98832-0-2.
House Migjeni, ISBN 99943-672-2-6 Elsie, Robert (2015). "The Early History of Albania" (PDF). House Migjeni, ISBN 99943-672-2-6, https://books.google.com/books?id=r8oeOwAACAAJ Elsie, Robert (2015).
Keeping an Eye on the Albanians: Selected Writings in the Field of Albanian Studies. Albanian Studies. Vol. 16. "The Early History of Albania", Keeping an Eye on the Albanians: Selected Writings in the Field of Albanian Studies, Albanian Studies (en).
ISBN 978-1-5141-5726-8. ISBN 978-1-5141-5726-8.
Evans, Arthur John (1883–1885). "Antiquarian Researches in Illyricum, I-IV (Communicated to the Society of Antiquaries of London)". Evans, Arthur John (1883–1885). „Antiquarian Researches in Illyricum, I-IV (Communicated to the Society of Antiquaries of London)“.
Evans, Arthur John (1878), Illyrian Letters, Longmans, Green, and Co, ISBN 1-4021-5070-9 Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière (1966). "The Kingdoms in Illyria circa 400-167 B.C.". Evans, Arthur John (1878), Illyrian Letters, Longmans, Green, and Co, ISBN 1-4021-5070-9, https://books.google.com/books?id=T9AGAAAAQAAJ Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière (1966). „The Kingdoms in Illyria circa 400-167 B.C.“.
ISBN 9789025610500. ISBN 9789025610500.
Hammond, N. G. L. (1994). "Illyrians and North-west Greeks". Hammond, N. G. L. (1994). „Illyrians and North-west Greeks“.
Howe, Timothy; Müller, Sabine; Stoneman, Richard (2017). Ancient Historiography On War and Empire. Howe, Timothy; Müller, Sabine; Stoneman, Richard (2017) Ancient Historiography On War and Empire.
ISBN 978-1785703027. ISBN 978-1785703027.
"On elements of political organization of illyrian communities". On elements of political organization of illyrian communities.
25-41. Retrieved 9 February 2016. 25-41. ციტირების თარიღი: 9 February 2016.
Juka, S. S. (1984), Kosova: The Albanians in Yugoslavia in Light of Historical Documents: An Essay, Waldon Press, ISBN 9780961360108 Kipfer, Barbara Ann (2000). Juka, S. S. (1984), Kosova: The Albanians in Yugoslavia in Light of Historical Documents: An Essay, Waldon Press, ISBN 9780961360108, https://books.google.com/books?id=obATAQAAIAAJ Kipfer, Barbara Ann (2000).
ISBN 0-306-46158-7. ISBN 0-306-46158-7.
"Philip of Macedon: Accession, Ambitions, and Self-Presentation". In Lane Fox, R. (ed.). Brill's Companion to Ancient Macedon: Studies in the Archaeology and History of Macedon, 650 BC – 300 AD. "Philip of Macedon: Accession, Ambitions, and Self-Presentation", Brill's Companion to Ancient Macedon: Studies in the Archaeology and History of Macedon, 650 BC – 300 AD.
Leiden: Brill. pp. 335–366. Leiden: Brill, გვ. 335–366.
ISBN 978-90-04-20650-2. ISBN 978-90-04-20650-2.
"The Career of Bardylis". "The Career of Bardylis", The Ancient World.
The Ancient World. Ares Publishers, გვ.
Vol. 22. 49–59.
Ares Publishers. pp. 49–59. Papazoglu, Fanula (1978).
Papazoglu, Fanula (1978). The Central Balkan Tribes in Pre-Roman Times: Triballi, Autariatae, Dardanians, Scordisci and Moesians. The Central Balkan Tribes in Pre-Roman Times: Triballi, Autariatae, Dardanians, Scordisci and Moesians.
ISBN 90-256-0793-4. ISBN 90-256-0793-4.
Šašel Kos, Marjeta (2002). "Pyrrhus and Illyrian Kingdom(s?)". Šašel Kos, Marjeta (2002). „Pyrrhus and Illyrian Kingdom(s?)“.
"Mythological stories concerning Illyria and its name". In P. Cabanes; J.-L. Lamboley (eds.). L'Illyrie méridionale et l'Epire dans l'Antiquité. "Mythological stories concerning Illyria and its name", L'Illyrie méridionale et l'Epire dans l'Antiquité, გვ.
Vol. 4. pp. 493–504. 493–504.
Šašel Kos, Marjeta (2012), "Teuta, Illyrian queen", The Encyclopedia of Ancient History, Wiley-Blackwell, doi:10.1002/9781444338386.wbeah09233, ISBN 978-1-4443-3838-6 Stipčević, Aleksandar (1976). "Simbolismo illirico e simbolismo albanese: appunti introduttivi". Šašel Kos, Marjeta (2012), Teuta, Illyrian queen, Wiley-Blackwell, , ISBN 978-1-4443-3838-6, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/9781444338386.wbeah09233 Stipčević, Aleksandar (1976). „Simbolismo illirico e simbolismo albanese: appunti introduttivi“.
Iliria (in Italian). Iliria (იტალიური).
Stipčević, Aleksandar (1977), The Illyrians: History and Culture, Noyes Press, ISBN 978-0-8155-5052-5 Stipčević, Alexander (1989). Stipčević, Aleksandar (1977), The Illyrians: History and Culture, Noyes Press, ISBN 978-0-8155-5052-5, https://books.google.com/books?id=NLcWAQAAIAAJ Stipčević, Alexander (1989).
ISBN 9788603991062. ISBN 9788603991062.
Strauss, Barry (2009), The Spartacus War, Simon and Schuster, ISBN 978-1-4165-3205-7 Wilkes, J. J. (1968). Strauss, Barry (2009), The Spartacus War, Simon and Schuster, ISBN 978-1-4165-3205-7, https://books.google.com/books?id=j3LowhKACVwC Wilkes, J. J. (1968).
ISBN 9780674189508. ISBN 9780674189508.
ISBN 06-3119-807-5. ISBN 06-3119-807-5.
ISBN 0-631-19807-5. ISBN 0-631-19807-5.
Coins of King Ballai – Last Illyrian King მეფე ბალაის მონეტები - უკანასკნელი ილირიელი მეფე.
The Illyrian Kingdom is the name of a country that existed on the Western part of the Balkan Peninsula in ancient times and represented an alliance of Illyrian tribes. [1] [2] [3] ილირიის სამეფო არის ქვეყნის სახელწოდება, რომელიც არსებობდა ბალკანეთის ნახევარკუნძულის დასავლეთ ნაწილში ანტიკურ დროს და წარმოადგენდა ილირიელთა ტომების ალიანსს.[1] [2] [3]
In southern Illyria organized realms were formed earlier than in other areas of this region. One of the oldest known Illyrian dynasty is that of the Enchelei, which seems to have reached its height from the 8th–7th centuries BC, but the dynasty fell from dominant power around the 6th century BC.[4] It seems that the weakening of the dynasty of Enchelae resulted in their assimilation and inclusion into a newly established Illyrian realm at the latest in the 5th century BC, marking the arising of the Dassaretii, who appear to have replaced the Enchelei in the Lakeland area of Lychnidus.[5] სამხრეთ ილირიაში ორგანიზებული სამეფოები ფორმირდა უფრო ადრე, ვიდრე ამ რეგიონის სხვა ადგილებში. რაც ცნობილია, ერთ-ერთი ყველაზე ძველი ილირიული დინასტია იყო "ენჩელეის" დინასტია, რომელმაც ჩანს, რომ თავისი ძლიერების სიმაღლეს მიაღწია ძვ. წ. მე-8 და მე-7 საუკუნეებში, მაგრამ ის ჩამოცილდა ძალაუფლებას დაახლოებით ძვ. წ. მე-6 საუკუნეში.[1] როგორც ჩანს, "ენჩელეების" დინასტიის დასუსტებამ გამოიწვია მათი ასიმილაცია და ჩართვა ახლად დაარსებულ ილირიულ სამეფოში ძვ. წ. მე-5 საუკუნის ბოლოს. მიიჩნევა, რომ "ელჩელეი" ჩაანაცვლა "დასარეტიის" დინასტიამ დაახლოებით დღევანდელი ოჰრიდის ტბის მიმდებარე ტერიტორიებზე.[2]
Illyrian Kingdom c. ილირიის სამეფო აგრონის მეფობის დროს (ძვ. წ.
650–c. 250 - ძვ. წ.
135 BC Kingdom of Illyria during Agron's reign (250 BC – 230 BC) Capital Skodrinon (Scodra) 42°4′5″N 19°30′43″E / 42.06806°N 19.51194°E / 42.06806; 19.51194 Common languages Illyrian language Religion Illyrian religion Government Monarchy King • c.678 – c.640 BC Galaurus (first) • 335 – 302 BC Glaucia (notable) • 231 – 226 BC Teuta (queen) • c.167 – c.135 BC Ballaios (last) Historical era Classical antiquity • Established c. 650 • Disestablished c. 135 BC Today part of Albania Croatia Montenegro 230).
See also იხილეთ ასევე
References სქოლიო
Citations ციტირებები
↑ Ceka 2005, p. 168. ↑ Cabanes 1988. ↑ Bajric 2014. ↑ Stipčević 1989, p. 34 ↑ Šašel Kos 2004, p. 500 ↑ Stipčević 1989, p. 35 ↑ Wilkes 1992, pp. 97–98 ↑ Jaupaj 2019, p. 81 ↑ Hammond & Griffith 1972, p. 21 harvnb error: no target: CITEREFHammondGriffith1972 (help) ↑ Cabanes 2002a, p. 51 ↑ Cabanes 2002b, p. 163 harvnb error: no target: CITEREFCabanes2002b (help). ↑ Cabanes 2002a, p. 51. ↑ Greenwalt 2011, p. 281 harvnb error: no target: CITEREFGreenwalt2011 (help) ↑ Cabanes 2002, p. 51 ↑ Wilkes 1992, pp. 110–111 ↑ Wilkes 1992, p. 112 ↑ Dzino 2014, p. 49 harvnb error: no target: CITEREFDzino2014 (help) ↑ Wilkes 1992, pp. 112, 122–126 ↑ Stipčević 1989, pp. 35–36 ↑ Mortensen 1991, pp. 49–59 ↑ Cabanes 2002, pp. 50–51, 56, 75 ↑ Lane Fox 2011, p. 342 ↑ Cabanes 2002, pp. 50–51, 56, 75 ↑ Mortensen 1991, pp. 49–59 ↑ Lane Fox 2011, p. 342 ↑ Hammond 1994, p. 438. ↑ Hammond 1993, pp. 106–107 History of Albania, the ancient Illyrians. (n.d.). Retrieved May 30, 2022, from http://motherearthtravel.com/albania/history-4.htm ↑ Elsie 2015, p. 3 ↑ Wilkes 1995, p. 237. ↑ Wilkes 1995, p. 127. ↑ Wilkes 1995, p. 167. ↑ Wilkes 1995, p. 216. ↑ Juka 1984, p. 15. ↑ Épire, Illyrie, Macédoine: mélanges offerts au professeur Pierre Cabanes by Danièle Berranger, Pierre Cabanes,Danièle Berranger-Auserve, page 145 ↑ Μιμαλλόνες "imitators of men" Etym. ↑ Ceka 2005 harv error: no target: CITEREFCeka2005 (help). ↑ Cabanes 1988 harv error: no target: CITEREFCabanes1988 (help). ↑ Bajric 2014 harv error: no target: CITEREFBajric2014 (help). ↑ Stipčević 1989 harv error: no target: CITEREFStipčević1989 (help) ↑ Šašel Kos 2004 harv error: no target: CITEREFŠašel_Kos2004 (help) ↑ Stipčević 1989 harv error: no target: CITEREFStipčević1989 (help) ↑ Wilkes 1992 harv error: no target: CITEREFWilkes1992 (help) ↑ Jaupaj 2019 harv error: no target: CITEREFJaupaj2019 (help) ↑ Hammond & Griffith 1972 harv error: no target: CITEREFHammondGriffith1972 (help) ↑ Cabanes 2002a harv error: no target: CITEREFCabanes2002a (help) ↑ Cabanes 2002b harv error: no target: CITEREFCabanes2002b (help). ↑ Greenwalt 2011 harv error: no target: CITEREFGreenwalt2011 (help) ↑ Cabanes 2002 harv error: no target: CITEREFCabanes2002 (help) ↑ Wilkes 1992 harv error: no target: CITEREFWilkes1992 (help) ↑ Wilkes 1992 harv error: no target: CITEREFWilkes1992 (help) ↑ Dzino 2014 harv error: no target: CITEREFDzino2014 (help) ↑ Wilkes 1992 harv error: no target: CITEREFWilkes1992 (help) ↑ Stipčević 1989 harv error: no target: CITEREFStipčević1989 (help) ↑ Mortensen 1991 harv error: no target: CITEREFMortensen1991 (help) ↑ Cabanes 2002 harv error: no target: CITEREFCabanes2002 (help) ↑ Lane Fox 2011 harv error: no target: CITEREFLane_Fox2011 (help) ↑ Cabanes 2002 harv error: no target: CITEREFCabanes2002 (help) ↑ Mortensen 1991 harv error: no target: CITEREFMortensen1991 (help) ↑ Lane Fox 2011 harv error: no target: CITEREFLane_Fox2011 (help) ↑ Hammond 1993 harv error: no target: CITEREFHammond1993 (help) ↑ Elsie 2015 harv error: no target: CITEREFElsie2015 (help) ↑ Wilkes 1995 harv error: no target: CITEREFWilkes1995 (help). ↑ Wilkes 1995 harv error: no target: CITEREFWilkes1995 (help). ↑ Wilkes 1995 harv error: no target: CITEREFWilkes1995 (help). ↑ Wilkes 1995 harv error: no target: CITEREFWilkes1995 (help). ↑ Juka 1984 harv error: no target: CITEREFJuka1984 (help). ↑ Épire, Illyrie, Macédoine: mélanges offerts au professeur Pierre Cabanes by Danièle Berranger, Pierre Cabanes,Danièle Berranger-Auserve, page 145 ↑ Μιμαλλόνες "imitators of men" Etym.
(587.53) see Hesychius "mimelazein. mimeisthai" "mimelon. homoion" ↑ Cabanes 2002, p. 51 ↑ Šašel Kos 2002, p. 113 ↑ Cambi, Nenad; Čače, Slobodan; Kirigin, Branko, eds. (2002). Greek influence along the East Adriatic Coast. (587.53) see Hesychius "mimelazein. mimeisthai" "mimelon. homoion" ↑ Cabanes 2002 harv error: no target: CITEREFCabanes2002 (help) ↑ Šašel Kos 2002 harv error: no target: CITEREFŠašel_Kos2002 (help) ↑ Šašel Kos 2002 harv error: no target: CITEREFŠašel_Kos2002 (help) ↑ The Illyrians by J. J. Wilkes, 1992, ISBN 0-631-19807-5, p.
ISBN 9531631549. Undoubtedly the word Illyrian had a distinct political (hence to some extent also ethnic) meaning, when applied to the Illyrian kingdom of Sirrhas or Bardylis I, at thend of the 5th or the beginning of the 4th century BC to the fall of Genthius in 168 BC, regardless of the unsolvable problem of how many dynasties alternately occupied the throne and what was the origin and the actual expanse of the kingdom of each of them ↑ Katičić, Radoslav (2012). Ancient Languages of the Balkans. 121, 156, 167, 170–174, 190 ↑ Hammond, "The Kingdoms in Illyria circa 400–167 BC". ↑ Howe, Müller & Stoneman 2017 harv error: no target: CITEREFHoweMüllerStoneman2017 (help) ↑ Šašel Kos 2002 harv error: no target: CITEREFŠašel_Kos2002 (help) ↑ Wilkes 1995, page 120 ↑ Neritan Ceka: Illlyrian to the Albanians, 2005, Migjeni ↑ The Illyrians by J. J. Wilkes, 1992, ISBN 0-631-19807-5, p.
Walter de Gruyter. p. 155. ISBN 978-3111568874. ↑ Šašel Kos 2002, p. 113 ↑ The Illyrians by J. J. Wilkes, 1992, ISBN 0-631-19807-5, p. 121, 156, 167, 170–174, 190 ↑ Hammond, "The Kingdoms in Illyria circa 400–167 BC". 129, "No Illyrian production of coins is known before King Monunius struck his coins at Dyrrhachium (see figure 11), followed by Mytilus around ten years later..." ↑ Fanula Papazoglu (1965), "Les origines et la destinée de l'état Illyrien," p.