text
stringlengths 7
13.7k
| ข้อความ
stringlengths 12
11.7k
| label
class label 2
classes |
|---|---|---|
I can't remember many films where a bumbling idiot of a hero was so funny throughout. Leslie Cheung is such the antithesis of a hero that he's too dense to be seduced by a gorgeous vampire... I had the good luck to see it on a big screen, and to find a video to watch again and again. 9/10 | ฉันจำไม่ได้ว่ามีหนังหลายเรื่องที่มีพระเอกโง่เขลาและตลกตลอดเรื่อง Leslie Cheung เป็นคนที่ตรงกันข้ามกับฮีโร่มากจนเขาหนาแน่นเกินกว่าจะล่อลวงโดยแวมไพร์ที่งดงามได้... ฉันโชคดีที่ได้เห็นมันบนจอขนาดใหญ่ และได้เจอวิดีโอที่จะดูซ้ำแล้วซ้ำอีก 9/10 | 1pos
|
Master director Ching Siu Tung's perhaps most popular achievement is this series, A Chinese Ghost Story 1-3. Chinese Ghost Story stars Leslie Cheung in some distant past in China as a tax collector who is forced to spend a night during his "collecting trip" in a mysterious castle in which some strange old warriors fight and meet him. Beautiful actress Joey Wang/Wong is the ghost who lives in that castle and is under a domination of one powerful demon, a wood devil who collects human souls for herself/itself with the help of her beautiful ghosts. Leslie and Joey fall in love, and even though ghosts are not allowed to live with humans, they decide to break that rule and live happily together for the rest of their lives. This is not what the wood devil thinks and our protagonists have to fight for their lives and their happiness.<br /><br />This film is no less full of magic than other films by Ching Siu Tung. His masterpieces include Duel to the Death (1983) and the Swordsman series, which all have incredible visuals and kinetic power in their action scenes. Ghost Story is full of brilliant lightning and dark atmosphere, which is lightened by the strong presence of the beautiful and good willing ghost. The effects are simply breath taking and would work at their greatest power in the big screen. The camera is moving and twisted all the time and it adds to the fairy tale atmosphere this film has. There's plenty of wire'fu stunts, too, and even though some think they are and look gratuitous or stupid when used in films, I cannot agree and think they give motion pictures the kind of magic, freedom and creativeness any other tool could not give. When people fly in these films, it means the films are not just about our world, and they usually depict things larger than life with the power of this larger than life art form.<br /><br />The story about the power of love is pretty touching and warm, but the problem is (again) that the characters are little too shallow and act unexplainably occasionally. Leslie and Joey should have been written with greater care and their characters should be even more warm, deep and genuine in order to give the story a greater power and thus make the film even more noteworthy and important achievement. Also, the message about love and power of it is underlined little too much at one point and it should have been left just to the viewer's mind to be interpreted and found. Another negative point about the dialogue is that it's too plenty and people talk in this film without a reason. That is very irritating and sadly shows the flaws many scriptwriters tend to do when they write their movies. People just talk and talk and it's all there just to make everything as easy to understand as possible and so the film is not too challenging or believable as it has this gratuitous element. Just think about the films of the Japanese film maker Takeshi Kitano; his films have very little dialogue and all there is is all the necessary as he tells his things by other tools of cinema and never talks, or makes other characters talk too much in his movies. This is just the talent the writers should have in order to write greater scripts.<br /><br />Otherwise, Chinese Ghost Story is very beautiful and visually breath taking piece of Eastern cinema, and also the song that is played in the film is very beautiful and hopefully earned some award in the Hong Kong film awards back then. I give Chinese Ghost Story 7/10 and without the flaws mentioned above, this would without a doubt be almost perfect masterpiece of the fantasy genre. | ความสำเร็จที่โด่งดังที่สุดของผู้กำกับระดับปรมาจารย์ Ching Siu Tung คือซีรีส์เรื่องนี้ A Chinese Ghost Story 1-3 Chinese Ghost Story นำแสดงโดย Leslie Cheung ในอดีตอันไกลโพ้นในประเทศจีนในฐานะคนเก็บภาษีที่ถูกบังคับให้ค้างคืนระหว่าง "การเดินทางเก็บเงิน" ในปราสาทลึกลับซึ่งมีนักรบแก่แปลก ๆ ต่อสู้และพบเขา นักแสดงสาวสวย โจอี้ หวัง/หว่อง เป็นผีที่อาศัยอยู่ในปราสาทแห่งนั้น และอยู่ภายใต้การควบคุมของปีศาจที่ทรงพลังตัวหนึ่ง ปีศาจไม้ที่รวบรวมวิญญาณมนุษย์เพื่อตัวเธอเอง/ตัวมันเองด้วยความช่วยเหลือจากผีที่สวยงามของเธอ เลสลี่และโจอี้ตกหลุมรักกัน และถึงแม้ผีไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่กับมนุษย์ พวกเขาก็ตัดสินใจแหกกฎนั้นและใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขไปตลอดชีวิต นี่ไม่ใช่สิ่งที่ปีศาจไม้คิดและตัวเอกของเราต้องต่อสู้เพื่อชีวิตและความสุข<br /><br />หนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์ไม่น้อยไปกว่าหนังเรื่องอื่น ๆ ของชิงซิ่วตุง ผลงานชิ้นเอกของเขา ได้แก่ Duel to the Death (1983) และซีรีส์ Swordsman ซึ่งล้วนมีภาพและพลังจลน์ที่น่าทึ่งในฉากแอ็คชั่น Ghost Story เต็มไปด้วยบรรยากาศสายฟ้าแลบที่สดใสและความมืด ซึ่งสว่างขึ้นจากการปรากฏตัวที่แข็งแกร่งของผีที่สวยงามและเต็มใจ เอฟเฟ็กต์เป็นเพียงการหายใจและจะทำงานด้วยพลังสูงสุดบนหน้าจอขนาดใหญ่ กล้องมีการเคลื่อนไหวและบิดเบี้ยวอยู่ตลอดเวลา และทำให้หนังเรื่องนี้มีบรรยากาศแบบเทพนิยายมากขึ้น มีการแสดงผาดโผนแบบ wire'fu มากมายเช่นกัน และถึงแม้ว่าบางคนคิดว่าพวกมันดูไร้สาระหรือโง่เขลาเมื่อใช้ในภาพยนตร์ ฉันก็ไม่เห็นด้วยและคิดว่าพวกมันทำให้ภาพยนตร์มีเวทย์มนตร์ อิสรภาพ และความคิดสร้างสรรค์ที่เครื่องมืออื่น ๆ ไม่สามารถให้ได้ . เมื่อผู้คนบินไปในภาพยนตร์เหล่านี้ นั่นหมายความว่าภาพยนตร์ไม่ได้เป็นเพียงเกี่ยวกับโลกของเราเท่านั้น และมักจะพรรณนาถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าชีวิตด้วยพลังของรูปแบบศิลปะที่ยิ่งใหญ่กว่าชีวิต<br /><br />เรื่องราวเกี่ยวกับพลัง ของความรักค่อนข้างซาบซึ้งและอบอุ่น แต่ปัญหาคือ (อีกครั้ง) ตัวละครตื้นเกินไปและแสดงออกอย่างอธิบายไม่ได้ในบางครั้ง เลสลี่และโจอี้ควรเขียนบทด้วยความระมัดระวังมากกว่านี้ และตัวละครของพวกเขาควรจะอบอุ่น ลึกซึ้ง และจริงใจมากขึ้น เพื่อที่จะให้เรื่องราวมีพลังมากยิ่งขึ้น และทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่น่าจดจำและประสบความสำเร็จที่สำคัญยิ่งขึ้นไปอีก นอกจากนี้ ข้อความเกี่ยวกับความรักและพลังของมันยังขีดเส้นใต้ไว้เพียงเล็กน้อยจนเกินไป และควรจะปล่อยให้ผู้ชมตีความและค้นพบเท่านั้น ข้อเสียอีกประการหนึ่งของบทสนทนาคือมันมากเกินไปและผู้คนก็พูดคุยกันในภาพยนตร์เรื่องนี้โดยไม่มีเหตุผล นั่นเป็นเรื่องที่น่ารำคาญและน่าเศร้าที่แสดงให้เห็นข้อบกพร่องที่นักเขียนบทหลายคนมักจะทำเมื่อเขียนภาพยนตร์ ผู้คนแค่พูดคุยและพูดคุย และทั้งหมดนี้ก็เพื่อทำให้ทุกอย่างเข้าใจง่ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ดังนั้นหนังจึงไม่ท้าทายหรือน่าเชื่อเกินไปเนื่องจากมีองค์ประกอบที่ไม่จำเป็น ลองนึกถึงภาพยนตร์ของผู้สร้างภาพยนตร์ชาวญี่ปุ่น Takeshi Kitano; ภาพยนตร์ของเขามีบทสนทนาน้อยมากและทั้งหมดที่มีก็จำเป็นทั้งหมดเมื่อเขาบอกสิ่งต่าง ๆ ของเขาด้วยเครื่องมืออื่น ๆ ของภาพยนตร์และไม่เคยพูด หรือทำให้ตัวละครอื่นพูดมากเกินไปในภาพยนตร์ของเขา นี่เป็นเพียงพรสวรรค์ที่นักเขียนควรมีเพื่อที่จะเขียนบทได้ดียิ่งขึ้น<br /><br />ไม่เช่นนั้น Chinese Ghost Story ก็สวยงามมากและดึงดูดสายตาของภาพยนตร์ตะวันออก รวมถึงเพลงที่เล่นใน หนังสวยมากและหวังว่าจะได้รับรางวัลจากงาน Hong Kong Film Awards บ้างในตอนนั้น ฉันให้ Chinese Ghost Story 7/10 และหากไม่มีข้อบกพร่องที่กล่าวมาข้างต้น นี่คงเป็นผลงานชิ้นเอกของประเภทแฟนตาซีที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่ต้องสงสัย | 1pos
|
It's sort of crazy, but I taped from TCM both, this german version of MGM's "Anna Christie", and the english one...but I got to see this one first, 'cos I'd heard that many people thought it was better than the english version.<br /><br />Without having seen the other one, I cannot compare them, but anyway this is an excellent early talkie, with a straight-from-the-heart performance by Garbo. She looks very beautiful in this film, her face shines throughout, especially when Cameraman William Daniels, gets those gorgeous close-ups of her.<br /><br />The atmosphere of the film seems different from the regular MGM stuff made on that era, it looks very similar to french or german expressionistic films from the thirties, well it was directed by a great french director, Monsieur Jacques Feyder, who had directed Garbo in 1929 in "The Kiss".<br /><br />Theo Shall is excellent and gives an absolutelly believable performance as Anna's sweetheart, the hard-boiled, tough, sailor, who's just a kid in man's body. Also Hans Junkermann gives a very fine performance, as Anna's alcoholic father and Salka Viertel too, as a good-hearted old cheap floozie.<br /><br />In all quite an experience, because it's the only film were you can listen to Garbo speak in a foreign language...'cos all the other films she did in either Sweden or Germany, were during the Silent Era.<br /><br />Serious Flick. | มันค่อนข้างจะบ้า แต่ฉันบันทึกเทปจาก TCM ทั้งคู่ "Anna Christie" ของ MGM เวอร์ชันภาษาเยอรมัน และเวอร์ชันภาษาอังกฤษ...แต่ฉันต้องดูอันนี้ก่อน เพราะฉันได้ยินมาว่าหลายๆ คนคิดว่ามันเป็นแบบนั้น ดีกว่าเวอร์ชันภาษาอังกฤษ<br /><br />แม้จะไม่เห็นอันอื่นฉันก็เปรียบเทียบไม่ได้ แต่อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเครื่องส่งรับวิทยุในยุคแรกที่ยอดเยี่ยม พร้อมการแสดงที่ตรงใจโดย Garbo เธอดูสวยงามมากในภาพยนตร์เรื่องนี้ ใบหน้าของเธอเปล่งประกายไปทั่ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตากล้อง William Daniels ถ่ายภาพระยะใกล้ที่งดงามของเธอ<br /><br />บรรยากาศของภาพยนตร์ดูแตกต่างจากงาน MGM ทั่วๆ ไปที่สร้างขึ้น ในยุคนั้น ดูคล้ายกับภาพยนตร์ฝรั่งเศสหรือเยอรมันในยุค 30 มาก โดยกำกับโดยผู้กำกับชาวฝรั่งเศสผู้ยิ่งใหญ่ Monsieur Jacques Feyder ซึ่งเคยกำกับ Garbo ในปี 1929 ในเรื่อง "The Kiss"<br /><br />ธีโอ แชลแสดงได้อย่างยอดเยี่ยมและแสดงได้อย่างน่าเหลือเชื่อในบทที่รักของแอนนา กะลาสีเรือผู้แข็งแกร่ง แข็งแกร่ง ผู้เป็นเพียงเด็กในร่างมนุษย์ นอกจากนี้ Hans Junkermann ยังแสดงได้ดีมาก ในบทพ่อที่ติดเหล้าของ Anna และ Salka Viertel เช่นกัน ในบทฟลูซีเก่าราคาถูกที่มีจิตใจดี<br /><br />โดยรวมแล้วค่อนข้างเป็นประสบการณ์ เพราะเป็นภาพยนตร์เรื่องเดียวที่คุณสามารถฟังได้ การ์โบพูดภาษาต่างประเทศ...'เพราะว่าภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ทั้งหมดที่เธอแสดงทั้งในสวีเดนหรือเยอรมนีนั้นเป็นช่วงยุคแห่งความเงียบงัน<br /><br />ภาพยนตร์เรื่องจริงจัง | 1pos
|
This version of Anna Christie is in German. Greta Garbo again plays Anna Christie, but all of the other characters have different actors from the English version. Both were filmed back to back because Garbo had such a following in Germany. Garbo herself supposedly favored her Anna Christie in this version over the English version. It's a good tale and a must-see for Garbo fans. | Anna Christie เวอร์ชันนี้เป็นภาษาเยอรมัน เกรตา การ์โบรับบทเป็นแอนนา คริสตี้อีกครั้ง แต่ตัวละครอื่นๆ ทั้งหมดมีนักแสดงที่แตกต่างจากเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ ทั้งคู่ถ่ายทำแบบติดกันเพราะ Garbo มีคนติดตามเช่นนี้ในเยอรมนี การ์โบเองก็สนับสนุนแอนนา คริสตี้ของเธอในเวอร์ชันนี้มากกว่าเวอร์ชันภาษาอังกฤษ เป็นเรื่องราวที่ดีและแฟนการ์โบต้องดูให้ได้ | 1pos
|
Filmed by MGM on the same sets as the English version, but in German, Garbo's second portrayal of "Anna Christie" benefited from practice and her apparent ease with German dialog. Garbo appears more relaxed and natural under Jacques Feyder's direction than under Clarence Brown's, and her silent movie mannerisms have all but disappeared, which made her transition to sound complete. The strength she brought to the character remains here, although it has been softened, and Garbo reveals more of Anna's vulnerability. The entire cast, with the exception of Garbo, is different from the previous version of the film, and Garbo benefits from not having to compete with Marie Dressler, who stole every scene she was in during the English-language version. In Feyder's film, Garbo holds the center of attention throughout, although the three supporting players, particularly the father, gave excellent performances.<br /><br />Feyder's direction was more assured than Clarence Brown's, and his use of the camera and editing techniques did not seem as constrained by the new sound process as did those of Brown. The film moves with more fluidity than the English language adaptation, and the static nature of the first film has been replaced with a flow that maintains viewer interest. Even William Daniels cinematography seems improved over his filming of the Brown version. He captured Garbo's luminescence and the atmospherics of the docks with style. Also, the screenplay adaptation for the European audience made Anna's profession quite clear from the start, and the explicitness clarifies for viewers who were unfamiliar with the play as to what was only implied in the Brown filming. However, the film was made before the Production Code was introduced, which made the censorship puzzling.<br /><br />Garbo's Oscar nomination for "Anna Christie" was always somewhat mystifying, and I suspected that the nod was given more in recognition of her relatively smooth transition to sound films than for her performance. However, some of the Academy voters may have seen the German-language version of the film, and they realized, as will contemporary viewers, that her "Anna Christie" under Feyder's direction was definitely Oscar worthy. | ถ่ายทำโดย MGM ในฉากเดียวกันกับเวอร์ชันภาษาอังกฤษ แต่ในภาษาเยอรมัน การแสดง "แอนนา คริสตี้" ครั้งที่สองของการ์โบได้ประโยชน์จากการฝึกฝนและความสะดวกที่ชัดเจนของเธอกับบทสนทนาภาษาเยอรมัน Garbo ดูผ่อนคลายและเป็นธรรมชาติภายใต้การดูแลของ Jacques Feyder มากกว่าภายใต้การดูแลของ Clarence Brown และกิริยาท่าทางในภาพยนตร์เงียบของเธอก็หายไปหมด ซึ่งทำให้การเปลี่ยนไปใช้เสียงของเธอสมบูรณ์ ความแข็งแกร่งที่เธอนำมาสู่ตัวละครยังคงอยู่ที่นี่ แม้ว่าจะถูกทำให้อ่อนลงก็ตาม และการ์โบก็เผยให้เห็นถึงจุดอ่อนของแอนนามากขึ้น นักแสดงทั้งหมด ยกเว้นการ์โบ แตกต่างจากเวอร์ชันก่อนๆ ของภาพยนตร์เรื่องนี้ และการ์โบก็ได้รับประโยชน์จากการที่ไม่ต้องแข่งขันกับมารี เดรสเลอร์ ผู้ขโมยทุกฉากที่เธอแสดงในระหว่างเวอร์ชันภาษาอังกฤษ ในภาพยนตร์ของเฟย์เดอร์ การ์โบยังคงเป็นศูนย์กลางของความสนใจตลอด แม้ว่าผู้เล่นทั้งสามคน โดยเฉพาะพ่อ จะให้การแสดงที่ยอดเยี่ยม<br /><br />ทิศทางของเฟย์เดอร์มั่นใจได้มากกว่าของคลาเรนซ์ บราวน์ และการใช้กล้องและ เทคนิคการตัดต่อดูเหมือนจะไม่ถูกจำกัดโดยกระบวนการเสียงใหม่เช่นเดียวกับของบราวน์ ภาพยนตร์ดำเนินเรื่องได้อย่างลื่นไหลมากกว่าการดัดแปลงเป็นภาษาอังกฤษ และลักษณะคงที่ของภาพยนตร์เรื่องแรกถูกแทนที่ด้วยกระแสที่รักษาความสนใจของผู้ชม แม้แต่การถ่ายภาพยนตร์ของ William Daniels ก็ดูดีขึ้นกว่าการถ่ายทำเวอร์ชั่น Brown ของเขา เขาถ่ายภาพแสงเรืองรองของ Garbo และบรรยากาศของท่าเทียบเรืออย่างมีสไตล์ นอกจากนี้ การดัดแปลงบทภาพยนตร์สำหรับผู้ชมชาวยุโรปยังทำให้อาชีพของแอนนาชัดเจนตั้งแต่เริ่มต้น และความชัดเจนก็ทำให้ผู้ชมที่ไม่คุ้นเคยกับบทละครนี้กระจ่างแจ้งถึงสิ่งที่สื่อเป็นนัยในการถ่ายทำของบราวน์เท่านั้น อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นก่อนที่จะมีการเปิดตัวรหัสการผลิต ซึ่งทำให้การเซ็นเซอร์เกิดความสับสน<br /><br />การเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ของ Garbo สำหรับ "Anna Christie" ค่อนข้างจะค่อนข้างลึกลับอยู่เสมอ และฉันสงสัยว่าการพยักหน้าจะได้รับการเสนอชื่อมากกว่านั้นใน การรับรู้ถึงการเปลี่ยนผ่านสู่ภาพยนตร์เสียงที่ค่อนข้างราบรื่นมากกว่าการแสดงของเธอ อย่างไรก็ตาม ผู้มีสิทธิเลือกตั้งของ Academy บางคนอาจเคยเห็นภาพยนตร์เวอร์ชันภาษาเยอรมันแล้ว และพวกเขาก็ตระหนักเช่นเดียวกับผู้ชมร่วมสมัยว่า "แอนนา คริสตี้" ของเธอภายใต้การดูแลของเฟย์เดอร์นั้นคู่ควรกับรางวัลออสการ์อย่างแน่นอน | 1pos
|
After Garbo's introduction to sound in Clarence Brown's "Anna Christie", Jacques Feyder made a German version of the movie where all of the cast, except for Garbo, were different. While the American version is still more available in the USA and most of the American viewers have primarily seen this version, the Germna "Anna Christie" is more likely to be viewed in Europe. As I have seen both films, I feel the right to compare the two closely-knit productions. Is Jacques Feyder's film different? Is it better than Clarence Brown's? <br /><br />In this analysis, I would like to focus first on what the both movies have in common. They have identical sets, very similar scripts and the same chronologically presented scenes. Here, you also find the story of the young woman who comes back to her father after years of absence and is trying to start a new life. Here, you also have the humorous, though a bit shorter, sequence in the amusement park. However, when emphasizing Garbo herself, I address the first difference. She does not appear to cause such a curiosity while talking. The viewer concentrates more on her acting than on the way she speaks, which occurred, most probably, to 1931 viewers. Garbo was very good in American film and she is also very good here. Yet, to me, she seems even more genuine in the German version. It is noticeable that Garbo does not focus on the way she says the words that much (the effort that was artificially created by the sensation: GARBO TALKS!). Her German is not very well pronounced; yet no one cares: everything is perfectly understood. Therefore, I can easily say the same I did in my American version comment: Skaal Greta Garbo! <br /><br />Yet, the film differs in one very important issue: the rest of the cast. Here comes the question: which portrayal seems more captivating, which one is better for sure? The differences are filled with varieties. Salka Viertel (or Salka Steuerman), Garbo's lifelong friend, does not do the equally great job as Marie Dressler in the role of Marthy Owens. She is not bad, she is different, sometimes overacts (from today's perspective) but is no longer that genuine in the role as Marie Dressler who still amuses us and whose moments have absolutely stood a test of time. Some people even claim that Dressler was better than Garbo in the film and that opinion, though appears to be questionable of course, carries some truth. Theo Shall is more sympathetic as Matt than Charles Bickford but when applied to him, this is not the matter of performance so much as the mater of looks.<br /><br />Who shines in the German "Anna Christie", who is really worth greatest attention is Hans Junkermann in the role of Chris Christopherson, Anna's father. George F. Marion vs Hans Junkermann is like a day vs night difference. Junkermann portrays a real alcohol addict, a man with hopes, with fears, who overdoes the care of his daughter. The scene of Anna's first meeting with her father is truly magnificent, the opening moment of Chris' conversation with Marthy is memorable particularly thanks to his facial expressions and a flawless performance. Junkermann is the Chris whom you like, who you sometimes laugh at, whom you sympathize with, who leaves a picture of a calm alcoholic sailor in your mind. Great! <br /><br />If you have seen the American "Anna Christie" and have a chance to get the German version, I would highly recommend to you this movie because it's a slightly different look at the story, a nice and accurate way to compare, a fine enrichment to Clarence Brown's movie and, foremost, a wonderful chance to discover a marvel of performance: Hans Junkermann's. Skaal or Prost, Hans Junkermann! | หลังจากการแนะนำเสียงของ Garbo ใน "Anna Christie" ของ Clarence Brown แล้ว Jacques Feyder ได้สร้างภาพยนตร์เวอร์ชันภาษาเยอรมันที่นักแสดงทุกคนต่างออกไป ยกเว้น Garbo แม้ว่าเวอร์ชันอเมริกายังคงมีวางจำหน่ายมากกว่าในสหรัฐอเมริกา และผู้ชมชาวอเมริกันส่วนใหญ่เคยเห็นเวอร์ชันนี้เป็นหลัก แต่ Germna "Anna Christie" มีแนวโน้มที่จะรับชมในยุโรปมากกว่า เมื่อฉันได้ดูภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องแล้ว ฉันรู้สึกเหมาะสมที่จะเปรียบเทียบผลงานทั้งสองเรื่องที่มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด ภาพยนตร์ของ Jacques Feyder แตกต่างออกไปหรือไม่? มันดีกว่าของ Clarence Brown หรือไม่? <br /><br />ในการวิเคราะห์นี้ ฉันอยากจะเน้นไปที่สิ่งที่ภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องมีเหมือนกันเป็นอันดับแรก พวกเขามีฉากที่เหมือนกัน สคริปต์ที่คล้ายกันมาก และมีฉากที่นำเสนอตามลำดับเวลาเหมือนกัน ที่นี่ คุณยังจะได้พบกับเรื่องราวของหญิงสาวที่กลับมาหาพ่อของเธอหลังจากห่างหายไปนานหลายปีและกำลังพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่นี่ คุณยังมีฉากที่ตลกขบขัน แม้ว่าจะสั้นกว่าเล็กน้อยในสวนสนุกก็ตาม อย่างไรก็ตาม เมื่อเน้นย้ำถึงตัว Garbo เอง ฉันก็พูดถึงความแตกต่างประการแรก ดูเหมือนเธอจะไม่ทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นในขณะพูด ผู้ชมมุ่งความสนใจไปที่การแสดงของเธอมากกว่าวิธีที่เธอพูด ซึ่งส่วนใหญ่น่าจะเกิดขึ้นกับผู้ชมในปี 1931 การ์โบแสดงได้ดีมากในภาพยนตร์อเมริกัน และเธอก็แสดงได้ดีมากที่นี่ด้วย แต่สำหรับฉัน เธอดูเหมือนจริงใจมากกว่าในเวอร์ชันภาษาเยอรมัน เป็นที่น่าสังเกตว่า Garbo ไม่ได้มุ่งเน้นไปที่วิธีที่เธอพูดคำนั้นมากนัก (ความพยายามที่ถูกสร้างขึ้นโดยความรู้สึก: GARBO TALKS!) ภาษาเยอรมันของเธอออกเสียงไม่ชัดนัก แต่ไม่มีใครสนใจ: ทุกอย่างเป็นที่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นฉันสามารถพูดแบบเดียวกับที่ฉันทำในความคิดเห็นเวอร์ชันอเมริกันได้อย่างง่ายดาย: Skaal Greta Garbo! <br /><br />ถึงกระนั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็มีประเด็นที่สำคัญมากประเด็นหนึ่งที่แตกต่างกัน นั่นก็คือนักแสดงที่เหลือ คำถามมาถึงแล้ว: ภาพไหนดูน่าหลงใหลมากกว่า ภาพไหนดีกว่ากันแน่? ความแตกต่างเต็มไปด้วยความหลากหลาย Salka Viertel (หรือ Salka Steuerman) เพื่อนตลอดชีวิตของ Garbo ไม่ได้ทำหน้าที่ได้ดีเท่า Marie Dressler ในบทบาทของ Marthy Owens เธอไม่ได้แย่ เธอแตกต่างออกไป บางครั้งก็โอเวอร์แอคชั่น (จากมุมมองในปัจจุบัน) แต่บทบาทที่ไม่จริงใจในฐานะมารี เดรสเลอร์ที่ยังคงสร้างความสนุกสนานให้กับเราและช่วงเวลาของเขาได้ยืนหยัดผ่านการทดสอบของกาลเวลา บางคนถึงกับอ้างว่าเดรสเลอร์เก่งกว่าการ์โบในภาพยนตร์เรื่องนี้ และความคิดเห็นนั้น แม้จะดูน่าสงสัย แต่ก็มีความจริงอยู่บ้าง ธีโอ แชลมีความเห็นอกเห็นใจเหมือนแมตต์มากกว่าชาร์ลส บิกฟอร์ด แต่เมื่อนำมาประยุกต์ใช้กับเขา นี่ไม่ใช่เรื่องของการแสดงมากนัก<br /><br />ใครที่เปล่งประกายในภาษาเยอรมัน "แอนนา คริสตี้" ผู้ ที่ได้รับความสนใจมากที่สุดคือ Hans Junkermann ในบทบาทของ Chris Christopherson พ่อของ Anna George F. Marion กับ Hans Junkermann เปรียบเสมือนความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืน ยุงเคอร์มันน์รับบทเป็นชายผู้ติดแอลกอฮอล์ตัวจริง ชายผู้มีความหวัง เต็มไปด้วยความกลัว และดูแลลูกสาวของเขามากเกินไป ฉากการพบกันครั้งแรกของแอนนากับพ่อของเธอนั้นงดงามมาก ช่วงเวลาเริ่มต้นการสนทนาของคริสกับมาร์ธีนั้นเป็นที่น่าจดจำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากการแสดงออกทางสีหน้าของเขาและการแสดงที่ไร้ที่ติ Junkermann คือคริสที่คุณชอบ คนที่บางครั้งคุณก็หัวเราะเยาะ คนที่คุณเห็นอกเห็นใจด้วย และทิ้งภาพกะลาสีเรือที่ติดแอลกอฮอล์ไว้ในใจของคุณ ยอดเยี่ยม! <br /><br />หากคุณเคยดูภาพยนตร์อเมริกันเรื่อง "แอนนา คริสตี้" แล้วมีโอกาสได้ดูเวอร์ชั่นภาษาเยอรมัน ผมอยากจะแนะนำหนังเรื่องนี้ให้กับคุณเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะทำให้เนื้อเรื่องต่างออกไปเล็กน้อย สวยงาม และแม่นยำ วิธีเปรียบเทียบคือ การเติมเต็มให้กับภาพยนตร์ของคลาเรนซ์ บราวน์ และที่สำคัญที่สุดคือโอกาสอันยอดเยี่ยมในการค้นพบการแสดงอันมหัศจรรย์: ของฮันส์ ยุงเคอร์มันน์ สคาลหรือพรอสต์ ฮันส์ ยุงเคอร์มันน์! | 1pos
|
Anna Christie (1931)<br /><br />On its own terms, this version of Garbo's Anna Christie, shot a year later in German with a whole new cast, is just toned down and refined enough to work better than the English version (both are American MGM productions). Garbo is if anything more commanding (or more beautiful as a screen presence) and her acting is more restrained. And she seems frankly more at ease, probably for a lot of reasons, but we can speculate that she was no longer making her first talking picture, so had adjusted quickly.<br /><br />Without comparing always one film to the other, this Anna Christie is still the same O'Neill play with too many words. His themes of a woman wanting love without losing her independence are here, but it comes off as oddly old fashioned anyway. There are some scenes missing--the Coney Island section is shortened and isn't as good--but overall it's a direct echo of the first film. The director, Jacques Feyder (Belgian-French), is simply redoing what was done already, which I assume must be a frustrating experience.<br /><br />It's interesting to see both films in succession because they are blocked out exactly the same way (not only the sets, but the shots, are all the same). There is an occasional scene lifted from the earlier film--some of the storm, understandably, but also a brief scene where Marie Dressler (from the English language version) is walking with her friend on a plank over a canal, drunk as can be. But they are just silhouettes, and when the next scene shows their faces, we see the German actors taking their parts. There is no replacing Dressler, for sure, but for me the German father is more believable and honest in his performance.<br /><br />Clearly the themes--immigration, wayward fathers, daughters turning to prostitution, and the troubles of finding true love--have strong currents back then, especially with European threads (Garbo, appropriately, plays a Swedish young woman). | Anna Christie (1931)<br /><br />ในแง่ของตัวเอง Anna Christie เวอร์ชันนี้ของ Garbo ซึ่งถ่ายทำในภาษาเยอรมันในอีกหนึ่งปีต่อมาพร้อมนักแสดงใหม่ทั้งหมด ได้รับการลดขนาดลงและปรับปรุงให้เพียงพอที่จะแสดงได้ดีกว่าภาษาอังกฤษ เวอร์ชัน (ทั้งคู่เป็นโปรดักชั่น American MGM) การ์โบคือถ้ามีอะไรที่น่าบังคับมากกว่านี้ (หรือสวยงามกว่าเมื่ออยู่บนหน้าจอ) และการแสดงของเธอก็มีความยับยั้งชั่งใจมากขึ้น และเธอดูสบายใจกว่าจริงๆ ซึ่งอาจด้วยเหตุผลหลายประการ แต่เราสามารถคาดเดาได้ว่าเธอไม่ได้กำลังพูดเป็นภาพแรกอีกต่อไป ดังนั้นจึงปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว<br /><br />โดยไม่ต้องเปรียบเทียบภาพยนตร์เรื่องหนึ่งกับภาพยนตร์เสมอไป อีกอย่าง แอนนา คริสตี้คนนี้ยังคงเป็นโอนีลคนเดิมที่เล่นโดยใช้คำพูดมากเกินไป ธีมของเขาเกี่ยวกับผู้หญิงที่ต้องการความรักโดยไม่สูญเสียอิสรภาพอยู่ที่นี่แล้ว แต่มันก็ดูล้าสมัยไปอย่างแปลกประหลาดอยู่ดี มีบางฉากที่ขาดหายไป ส่วนของ Coney Island ถูกตัดให้สั้นลงและไม่ดีเท่า แต่โดยรวมแล้ว มันก็สะท้อนถึงภาพยนตร์เรื่องแรกโดยตรง ผู้กำกับ Jacques Feyder (เบลเยียม-ฝรั่งเศส) กำลังทำซ้ำสิ่งที่ทำไปแล้ว ซึ่งฉันคิดว่าคงเป็นประสบการณ์ที่น่าหงุดหงิด<br /><br />การดูภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องติดต่อกันเป็นเรื่องน่าสนใจเพราะถูกปิดกั้นไว้อย่างแน่นอน ในลักษณะเดียวกัน (ไม่ใช่แค่ฉาก แต่ช็อตก็เหมือนกันทั้งหมด) มีฉากหนึ่งที่ถูกยกออกจากภาคก่อนๆ บ้าง เข้าใจได้ว่าเป็นพายุบางส่วน แต่เป็นฉากสั้นๆ ที่มารี เดรสเลอร์ (จากเวอร์ชันภาษาอังกฤษ) กำลังเดินกับเพื่อนของเธอบนไม้กระดานเหนือคลองและเมามายเท่าที่จะเป็นได้ . แต่มันเป็นเพียงภาพเงา และเมื่อฉากถัดไปแสดงใบหน้าของพวกเขา เราจะเห็นนักแสดงชาวเยอรมันแสดงบทบาทของพวกเขา แน่นอนว่าไม่มีใครมาแทนที่เดรสเลอร์ได้ แต่สำหรับฉัน พ่อชาวเยอรมันมีความน่าเชื่อถือและซื่อสัตย์มากกว่าในการแสดงของเขา<br /><br />ประเด็นหลักที่ชัดเจน ได้แก่ การอพยพ พ่อที่เอาแต่ใจ ลูกสาวที่หันไปค้าประเวณี และปัญหาต่างๆ ในการค้นหารักแท้ กระแสแรงในตอนนั้น โดยเฉพาะแนวยุโรป (การ์โบ รับบทเป็นหญิงสาวชาวสวีเดนอย่างเหมาะสม) | 1pos
|
Fragile Carne, just before his great period. Although it is sometimes hesitantly directed, and marred by longueurs, HOTEL DU NORD is full of the faded charm and beauty typical of French films of the late 1930s, as well as a relative lightness of touch unusual with this director. All of his great virtues are here: the cramped interiors broken up by gliding, complex, delicious camera movements; a melancholy deployment of light and shade; remarkable, wistful sets by Alexander Trauner, which are so evocative that they, as the title suggests, take on a shaping personality of their own; the quietly mournful music of Maurice Jaubert; a seemingly casual plot about romance, tragedy and fatalism that casts a noose over its characters; extraordinary performances by some of the greatest players of all time, in this case Louis Jouvet and Arletty.<br /><br />In fact, the film's biggest failing, and I find myself astonished (as someone who usually, didactically, minimises its importance) to admit it, is its script. It has plenty of wit and poignancy, but without the poetry and irony regular Carne collaborator Jacques Prevert brought to their best films, it cannot avoid slipping into cliche (even if it is only cliche in hindsight).<br /><br />Ostensibly set in the boarding house, the film sets up its opening idea of community with two interconnecting tales of doomed love, and emotional, metaphysical and actual isolation The doomed love scenario is the one that works least well. Annabella is very beautiful, but not very good at doing tragic, while Aumont's callowness, brilliantly appropriate though it may be, by its nature obtrudes any real, felt, romance. Maybe it's just me, but I find it hard to sympathise with a couple, so young, so attractive, who, after only a few months, are so racked with despair that they have to shoot each other. Their high-flown lines are rather embarrassing too. Of course, this affair is not meant to be plausible - they are symbolic of youth, hope and possibility being crushed in France, or maybe France itself, despairing, resigned, waiting for death. For symbols to be truly powerful, they must convince on a narrative level, which, I feel, they don't quite here.<br /><br />What saves this plot is its connection with the story of M. Edmond, a character linked to the great tradition of French gangsters. Although we only learn it gradually, he is a killer in hiding, living off the prostitute played by Arletty, having dobbed in his accomplices. In his previous 'role' - and the theatricality of his position is crucial - he had one set of traits; in hiding he has assumed their complete opposite. Living a rather aimless life, he is profoundly shaken by the lovers' pact, and becomes fatalistic, realising the folly of trying to cheat death.<br /><br />In this way - the admission that one is less a person than a collection of signs, and that death is an unavoidable reality the most powerful masculinity must succumb to - Edmond is like a romantic prototype of Melville's clinical killers. With one exception - he gives briefly into hope, a delusion which only strenghtens - if that's not too much of an unbearable irony - his fatal resolve.<br /><br />All this could have been trite if it wasn't for the truly amazing performance of Louis Jouvet. I had studied his theatrical work at college, but this was my first taste of his screen talents, and he reveals himself to be worthy of the greats - Grant, Mastroianni, Clift, Mason, Mitchum, Cotten - giving a quiet nobility to a role which is more of a conception (he, needless to say, is allegorical too) than an actual person. Edmond begins the film a minor supporting character, but emerges as a tragic hero of some force. Like all those major actors, Jouvet's brilliance lies in what he conceals.<br /><br />On a formal level, what amazes is Carne's grasping, ten years before its flourishing, of the techniques of the great Hollywood melodramas of Sirk, Ophuls, Ray and Minnelli. Although his theatricality lacks the fluidity and clear-eyed beauty of Sierck's contemporary German melodramas (check out the masterpieces ZU NEUEN UFERN and LA HABENERA), Carne's style truly fits his theme - that of entrapment, paralysis, resignation.<br /><br />The film's principle motif is that of water - the credits float and dissolve, the hotel stands by a waterway - but instead of Renoir's open river of possibility, we have a canal, stagnant and manmade, going nowhere. The film begins as it ends, and the setting never changes, except for one brief interlude from which both escapees are doomed to return. Characters can only escape through death - their entrapment is emphasised by the narrow rooms they occupy, the walls and frames that hold them captive, the windows that look out on an escape they can never achieve. Any hope at the end, therefore, is profoundly, if romantically, compromised. | Fragile Carne ก่อนช่วงเวลาอันยิ่งใหญ่ของเขา แม้ว่าบางครั้งจะมีการกำกับอย่างลังเลและเสียเปรียบโดยผู้ชมที่ยืนหยัดมายาวนาน แต่ HOTEL DU NORD ก็เต็มไปด้วยเสน่ห์และความงามที่จางหายไปตามแบบฉบับของภาพยนตร์ฝรั่งเศสในช่วงปลายทศวรรษ 1930 เช่นเดียวกับความบางเบาของสัมผัสที่ไม่ธรรมดากับผู้กำกับคนนี้ คุณธรรมอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดของเขาอยู่ที่นี่: ภายในที่คับแคบพังทลายลงด้วยการเคลื่อนกล้องที่เลื่อนไปมา ซับซ้อน และน่ารับประทาน การใช้แสงและเงาอย่างเศร้าโศก ฉากที่น่าทึ่งและโหยหาโดยอเล็กซานเดอร์ ทราเนอร์ ซึ่งปลุกเร้าอารมณ์มากจนทำให้ภาพยนตร์เหล่านี้มีบุคลิกที่เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาตามชื่อเรื่อง เพลงโศกเศร้าอย่างเงียบ ๆ ของ Maurice Jaubert; โครงเรื่องที่ดูสบายๆ เกี่ยวกับความโรแมนติก โศกนาฏกรรม และความตายที่ผูกปมกับตัวละคร การแสดงสุดพิเศษโดยผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ในกรณีนี้คือ Louis Jouvet และ Arletty<br /><br />อันที่จริง ถือเป็นความล้มเหลวครั้งใหญ่ที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้ และฉันก็พบว่าตัวเองประหลาดใจ (ในฐานะคนที่มักจะลดขนาดลงตามหลักวิชาการ) ความสำคัญของมัน) ที่ต้องยอมรับคือสคริปต์ของมัน มีไหวพริบและความฉุนเฉียวมากมาย แต่หากไม่มี Jacques Prevert ผู้ร่วมงานประจำของ Carne ที่ร่วมมือร่วมใจกับ Carne มาแสดงในภาพยนตร์ที่ดีที่สุด ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงที่จะหลุดลอยไปในถ้อยคำที่เบื่อหูได้ (แม้ว่าจะเป็นเพียงถ้อยคำที่เบื่อหูเมื่อเข้าใจถึงปัญหาหลังเหตุการณ์ก็ตาม)<br /><br /> ภาพยนตร์เรื่องนี้มีฉากอยู่ในหอพัก โดยกำหนดแนวคิดเปิดกว้างของชุมชนด้วยเรื่องราวสองเรื่องที่เชื่อมโยงถึงกันของความรักที่ถึงวาระ และการแยกตัวทางอารมณ์ เลื่อนลอย และที่เกิดขึ้นจริง อันที่ทำงานได้ดีน้อยที่สุด แอนนาเบลลามีความสวยงามมาก แต่ก็ไม่ค่อยเก่งในเรื่องโศกนาฏกรรม ในขณะที่ความเยือกเย็นของออมงต์นั้นเหมาะสมอย่างยิ่ง แม้ว่ามันอาจจะเหมาะสมก็ตาม โดยธรรมชาติของตัวมันบดบังความโรแมนติคที่แท้จริงและรู้สึกได้ บางทีอาจเป็นแค่ฉัน แต่ฉันพบว่ามันยากที่จะเห็นอกเห็นใจกับคู่รักที่อายุน้อยและมีเสน่ห์มาก ซึ่งหลังจากผ่านไปเพียงไม่กี่เดือนก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวังจนต้องยิงกัน เส้นสายสูงของพวกเขาก็ค่อนข้างน่าอายเช่นกัน แน่นอนว่า เรื่องนี้ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นไปได้ แต่เป็นสัญลักษณ์ของความเยาว์วัย ความหวัง และความเป็นไปได้ที่ฝรั่งเศสถูกบดขยี้ หรืออาจจะเป็นฝรั่งเศสเองที่สิ้นหวัง ลาออก รอความตาย เพื่อให้สัญลักษณ์มีพลังอย่างแท้จริง พวกเขาต้องโน้มน้าวใจในระดับการเล่าเรื่อง ซึ่งฉันรู้สึกว่ายังไม่ค่อยอยู่ตรงนี้<br /><br />สิ่งที่บันทึกโครงเรื่องนี้คือความเชื่อมโยงกับเรื่องราวของเอ็ม. เอ็ดมอนด์ ตัวละครที่เชื่อมโยงกับประเพณีอันยิ่งใหญ่ของเหล่าอันธพาลชาวฝรั่งเศส แม้ว่าเราจะเรียนรู้มันทีละน้อย แต่เขาก็เป็นนักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่ โดยอาศัยโสเภณีที่เล่นโดยอาร์เล็ตตี และตกเป็นเหยื่อผู้สมรู้ร่วมคิดของเขา ใน 'บทบาท' ก่อนหน้านี้ของเขา - และการแสดงละครในตำแหน่งของเขาเป็นสิ่งสำคัญ - เขามีลักษณะชุดหนึ่ง; ในการซ่อนตัวเขาถือว่าตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง ใช้ชีวิตค่อนข้างไร้จุดหมาย หวั่นไหวต่อสัญญาของคู่รัก กลายเป็นคนตาย ตระหนักถึงความโง่เขลาของการพยายามนอกใจความตาย<br /><br />ด้วยวิธีนี้ - การยอมรับว่าคนเราน้อยกว่าคน การรวบรวมสัญญาณต่างๆ และความตายนั้นเป็นความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ซึ่งความเป็นชายที่ทรงพลังที่สุดจะต้องยอมจำนน - เอ็ดมันด์เป็นเหมือนต้นแบบที่โรแมนติกของนักฆ่าทางคลินิกของเมลวิลล์ มีข้อยกเว้นประการหนึ่ง - เขาให้ความหวังชั่วครู่ ความเข้าใจผิดที่ยิ่งทำให้แข็งแกร่งขึ้น - หากนั่นไม่ใช่การประชดจนเกินจะทนได้ - การแก้ปัญหาร้ายแรงของเขา<br /><br />ทั้งหมดนี้อาจเป็นเรื่องที่ซ้ำซากหากไม่เป็นเช่นนั้น การแสดงอันน่าทึ่งของ Louis Jouvet ฉันเคยศึกษาผลงานการแสดงละครของเขาที่วิทยาลัย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลิ้มรสพรสวรรค์ด้านจอภาพยนตร์ของเขา และเขาก็เผยตัวเองว่าคู่ควรกับผู้ยิ่งใหญ่อย่าง Grant, Mastroianni, Clift, Mason, Mitchum, Cotten - ทำให้บทบาทอันสูงส่งเงียบๆ ซึ่งเป็นเรื่องของความคิด (ไม่จำเป็นต้องบอกว่าเป็นเชิงเปรียบเทียบด้วย) มากกว่าบุคคลที่มีอยู่จริง เอ็ดมันด์เริ่มภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยตัวละครรอง แต่กลับกลายเป็นฮีโร่ผู้น่าเศร้าที่มีพลังบางอย่าง เช่นเดียวกับนักแสดงหลักๆ เหล่านั้น ความฉลาดของ Jouvet ซ่อนอยู่ในสิ่งที่เขาซ่อนไว้<br /><br />ในระดับที่เป็นทางการ สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือความหลงใหลของ Carne เมื่อสิบปีก่อนจะรุ่งเรืองในเทคนิคของละครเมโลดราม่าฮอลลีวูดที่ยิ่งใหญ่ของ Sirk โอฟุลส์, เรย์ และมินเนลลี แม้ว่าการแสดงละครของเขาจะขาดความลื่นไหลและความสวยงามที่ชัดเจนของละครเมโลดราม่าเยอรมันร่วมสมัยของ Sierck (ลองดูผลงานชิ้นเอก ZU NEUEN UFERN และ LA HABENERA) สไตล์ของ Carne ก็เข้ากับธีมของเขาอย่างแท้จริง นั่นคือการกักขัง อัมพาต และการลาออก<br /><br />ธีมหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้คือน้ำ - เครดิตลอยและละลาย โรงแรมตั้งอยู่ริมทางน้ำ - แต่แทนที่จะเป็นแม่น้ำเปิดของเรอนัวร์ ความเป็นไปได้ เรามีคลองที่นิ่งและมนุษย์สร้างขึ้น ไม่มีที่ไหนเลย ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นเมื่อตอนจบ และฉากไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยกเว้นการสลับฉากช่วงสั้นๆ ครั้งหนึ่ง ซึ่งผู้หลบหนีทั้งสองถูกกำหนดให้กลับมา ตัวละครสามารถหลบหนีผ่านความตายได้เท่านั้น การกักขังของพวกเขาเน้นไปที่ห้องแคบๆ ที่พวกเขาครอบครอง ผนังและกรอบที่กักขังพวกเขาไว้ หน้าต่างที่มองออกไปเห็นทางหลบหนีที่พวกเขาไม่สามารถบรรลุได้ ดังนั้นความหวังใด ๆ ในตอนสุดท้ายจะประนีประนอมอย่างลึกซึ้งหากในทางโรแมนติก | 1pos
|
"Hotel du Nord " is the only Carné movie from the 1936-1946 era which has dialogs not written by Jacques Prévert,but by Henri Jeanson.Janson was much more interested in the Jouvet/Arletty couple than in the pair of lovers,Annabella/Aumont.The latter is rather bland ,and their story recalls oddly the Edith Piaf's song "les amants d'un jour",except that the chanteuse's tale is a tragic one.What's fascinating today is this popular little world ,the canal Saint-Martin settings.<br /><br />This movie is dear to the French movies buffs for another very special reason.The pimp Jouvet tells his protégée Raymonde he wants a change of air(atmosphère) Because she does not understand the meaning of the world atmosphère,the whore Raymonde (wonderful Arletty)thinks it's an insult and she delivers this line,that is ,undeniably,the most famous of the whole French cinéma:<br /><br />In French :"Atmosphère?Atmosphère?Est-ce que j'ai une gueule d'atmosphère?" Translation attempt:"Atmosphere?atmosphere?Have I got an atmosphere face? This is our French "Nobody's perfect". | "Hotel du Nord " เป็นภาพยนตร์ของ Carné เรื่องเดียวในยุค 1936-1946 ซึ่งมีบทสนทนาที่ไม่ได้เขียนโดย Jacques Prévert แต่เขียนโดย Henri Jeanson Janson สนใจคู่รัก Jouvet/Arletty มากกว่าคู่รัก Annabella/ Aumont เพลงหลังค่อนข้างสุภาพ และเรื่องราวของพวกเขาชวนให้นึกถึงเพลง "les amants d'un jour" ของ Edith Piaf อย่างแปลกประหลาด ยกเว้นว่า เรื่องราวของ Chanteuse เป็นเรื่องที่น่าเศร้า สิ่งที่น่าสนใจในปัจจุบันคือโลกใบเล็กๆ ที่ได้รับความนิยม คลอง Saint-Martin<br /><br />หนังเรื่องนี้เป็นที่ชื่นชอบของผู้ชื่นชอบภาพยนตร์ชาวฝรั่งเศสด้วยเหตุผลที่พิเศษอีกอย่างหนึ่ง The pimp Jouvet บอกลูกศิษย์ของเขา Raymonde ว่าเขาต้องการเปลี่ยนอากาศ (บรรยากาศ) เพราะเธอไม่เข้าใจความหมายของบรรยากาศโลกโสเภณี Raymonde (อาร์เล็ตตีผู้วิเศษ) คิดว่าเป็นการดูถูกและเธอก็กล่าวประโยคนี้ ซึ่งปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นภาพยนตร์ที่โด่งดังที่สุดในบรรดาภาพยนตร์ฝรั่งเศสทั้งหมด:<br /><br />ในภาษาฝรั่งเศส :"Atmosphère?Atmosphère?Est-ce que j' ใช่ une gueule d'atmosphère หรือเปล่า?” ความพยายามในการแปล:"บรรยากาศ?บรรยากาศ?ฉันมีบรรยากาศบ้างไหม? นี่คือภาษาฝรั่งเศสของเราว่า "ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ" | 1pos
|
I suppose I always felt that Hotel du Nord was studio-bound, the movement of people cars and camera were just too effortlessly smooth and stagey to have been filmed on location. But no problem - it's still a much underrated lovely composition from Marcel Carne. The plot seems a bit choppy at times, as if they were making it up as they went along, but because it is unpredictable holds the attention to the bitter end. The money shots when the 2 lovers are alone in their room are saddled with some rather stilted dialogue, but it's all so lovely to fall into any inanity can be accepted. Are these 2 young people symbols of a cancerous hopelessness in pre-War France or simply idiots? Suicide pacts are fairly common; if the suicidees are young and healthy with their lives before them untrammelled would you think anything other than that they were just misguided fools?<br /><br />Arletty played the part of prostitute well - she kept that zipper on her dress busy throughout anyway! I've only seen a few films with Jouvet - he is the most impressive invention as pimp in HDN - my trouble is shallow: every time I see his face I think of Sonnie Hale in Evergreen!<br /><br />A remarkably atmospheric, well acted and photographed film with so much happening it needs a few viewings to get it all in place. Annabella and Aumont made an exceptionally beautiful couple; Francois (Heurtebise) Perier in his 2nd film had a small amusing part as a gay man. All in all: wonderful. | ฉันคิดว่าฉันมักจะรู้สึกเสมอว่า Hotel du Nord นั้นอยู่ในสตูดิโอ การเคลื่อนไหวของผู้คนในรถยนต์และกล้องนั้นราบรื่นและเป็นฉากเกินกว่าจะถ่ายทำในสถานที่ได้ แต่ไม่มีปัญหา ยังคงเป็นองค์ประกอบที่น่ารักของ Marcel Carne ที่ถูกประเมินต่ำเกินไป เนื้อเรื่องดูขาด ๆ หาย ๆ บ้างในบางครั้ง ราวกับว่าพวกเขากำลังสร้างมันขึ้นมาในขณะที่ดำเนินเรื่องไป แต่เนื่องจากเป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้จึงดึงความสนใจไปที่จุดจบอันขมขื่น ช็อตเด็ดเมื่อคู่รัก 2 คนอยู่คนเดียวในห้องของพวกเขาเต็มไปด้วยบทสนทนาที่ค่อนข้างหยิ่งทะนง แต่มันก็น่ารักมากที่ตกอยู่ในความวิกลจริตใด ๆ ที่สามารถยอมรับได้ คนหนุ่มสาว 2 คนนี้เป็นสัญลักษณ์ของความสิ้นหวังที่เป็นมะเร็งในช่วงก่อนสงครามฝรั่งเศสหรือเป็นแค่คนโง่? ข้อตกลงการฆ่าตัวตายเป็นเรื่องปกติ ถ้าการฆ่าตัวตายยังเด็กและมีสุขภาพดีก่อนที่จะไม่ถูกกีดขวาง คุณจะคิดอย่างอื่นไหมนอกจากว่าพวกเขาเป็นแค่คนโง่ที่หลงทาง<br /><br />อาร์เล็ตตีเล่นเป็นโสเภณีได้ดี - เธอเก็บซิปชุดนั้นไว้ยุ่งๆ ตลอดอยู่แล้ว! ฉันเคยดูภาพยนตร์กับ Jouvet เพียงไม่กี่เรื่อง - เขาเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่น่าประทับใจที่สุดในฐานะแมงดาใน HDN - ปัญหาของฉันตื้นเขิน: ทุกครั้งที่ฉันเห็นหน้าของเขา ฉันจะคิดถึง Sonnie Hale ใน Evergreen!<br /><br />A ภาพยนตร์ที่มีบรรยากาศน่าทึ่ง แสดงได้ดีและถ่ายภาพได้ดี มีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้นจนต้องดูไม่กี่ครั้งเพื่อให้ทุกอย่างเข้าที่ Annabella และ Aumont เป็นคู่รักที่สวยงามเป็นพิเศษ Francois (Heurtebise) Perier ในภาพยนตร์เรื่องที่ 2 ของเขามีส่วนที่น่าขบขันเล็กน้อยในฐานะเกย์ รวมๆแล้ว: วิเศษมาก | 1pos
|
This is an excellent film, and is the sort of treasure that one can only catch through sporadic cinema showings, as it is unavailable on video/DVD. The way that the film begins with the two lovers arriving, and ends with them leaving (although quite a lot happens in between, and they don't stay in one place during this time), gives you a sense of closure, and a feeling that all is right with the world. If you get a chance to see this film, then do. I can't wait to see it again, and wish that it could be put on general release. | นี่เป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม และเป็นสมบัติประเภทหนึ่งที่สามารถรับชมได้จากการฉายภาพยนตร์เป็นระยะๆ เท่านั้น เนื่องจากไม่มีในวิดีโอ/ดีวีดี การที่หนังเริ่มต้นด้วยการที่คู่รักทั้งสองมาถึงและจบลงด้วยการจากไป (ถึงแม้จะมีอะไรเกิดขึ้นมากมายระหว่างนั้น และพวกเขาไม่ได้อยู่ ณ ที่แห่งเดียวในช่วงเวลานี้) ให้ความรู้สึกปิดฉากและความรู้สึก ว่าทุกสิ่งถูกต้องกับโลก หากคุณมีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนี้ก็ลองดู ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นมันอีกครั้ง และหวังว่ามันจะออกสู่ตลาดทั่วไป | 1pos
|
I love this movie, Jouvet, Arletty, Blier, Carné... almost everything has already been said about the movie, but there is one detail I'd like to shed some light onto: no footage of the real, still standing, Hôtel du Nord (is it still? I heard it was to be demolished...) has been used for the movie - the whole scene has been rebuilt on set, the main reason being that they could not stop the traffic on the St Martin canal for several weeks. | ฉันชอบหนังเรื่องนี้ Jouvet, Arletty, Blier, Carné... มีการพูดถึงเกือบทุกอย่างเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้แล้ว แต่มีรายละเอียดอย่างหนึ่งที่ฉันอยากจะให้ความกระจ่าง: ไม่มีภาพจริงที่ยังคงยืนอยู่ Hôtel du Nord (ยังอยู่หรือเปล่า? ได้ยินมาว่าจะต้องรื้อถอน...) ถูกนำมาใช้ในหนังเรื่องนี้ - ฉากทั้งหมดถูกสร้างขึ้นใหม่ในกองถ่าย สาเหตุหลักคือไม่สามารถหยุดการจราจรบนคลอง St Martin ได้ เป็นเวลาหลายสัปดาห์ | 1pos
|
A true classic. Beautifully filmed and acted. Reveals an area of Paris which is alive and filled with comedy and tragedy. Although the area of 'Hotel du Nord' and the Hotel itself still exists, it is not as gay (in the original sense of the word) and joyful as it once must have been. The film makes one yearn for the past, which has been lost, with a sigh and bittersweetness. | คลาสสิคอย่างแท้จริง ถ่ายทำและแสดงได้งดงามมาก เผยพื้นที่ของปารีสที่มีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยความตลกขบขันและโศกนาฏกรรม แม้ว่าพื้นที่ของ 'Hotel du Nord' และตัวโรงแรมจะยังคงอยู่ แต่ก็ไม่ได้เป็นเกย์ (ในความหมายดั้งเดิมของคำนี้) และสนุกสนานอย่างที่เคยเป็นมา ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้หนึ่งโหยหาอดีตที่หายไปพร้อมกับถอนหายใจและขมขื่น | 1pos
|
Hotel Du Nord is a gripping drama of guilt in which Marcel Carne portrayed an entertaining tale of ill-fated love which also functions as a revolt against the cruel world.The film is based entirely on a pair of hapless lovers.Pierre and Renee were mistaken when they believed that suicide would put an end to their misery.Hotel Du Nord has its own inimitable charm as its inhabitants have become an essential part of the establishment.There is an element of togetherness as everyone flocks to Hotel Du Nord to eat,chat etc.Marcel Carne has remained true to the spirit of the films produced in 30s and 40s as Hotel Du Nord has a certain kind of nostalgic feel.Carne,while recreating the life of Parisian roads was able to create a sort of nostalgia for black and white giving a unique genre of poetic realism to his oeuvre.Hotel Du Nord can be termed as a quintessence of cinematographic populism.The 14th July ball scene on the banks of Saint Martin canal remains a magnificent sequence.The film's immense popularity can be judged from the fact that Hotel Du Nord has been declared as a national monument. | Hotel Du Nord เป็นละครเกี่ยวกับความรู้สึกผิดที่น่าจับตามอง โดย Marcel Carne นำเสนอเรื่องราวความบันเทิงเกี่ยวกับความรักที่โชคร้ายซึ่งยังทำหน้าที่เป็นการประท้วงต่อต้านโลกที่โหดร้าย ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างจากคู่รักที่เคราะห์ร้ายทั้งคู่ ปิแอร์และเรนีเข้าใจผิด เมื่อพวกเขาเชื่อว่าการฆ่าตัวตายจะยุติความทุกข์ยากของพวกเขา Hotel Du Nord มีเสน่ห์ในตัวเองที่ไม่อาจเลียนแบบได้เนื่องจากผู้อยู่อาศัยได้กลายเป็นส่วนสำคัญของการก่อตั้ง มีองค์ประกอบของความสามัคคีเหมือนทุกคน แห่กันไปที่ Hotel Du Nord เพื่อรับประทานอาหาร พูดคุย ฯลฯ Marcel Carne ยังคงยึดมั่นต่อจิตวิญญาณของภาพยนตร์ที่ผลิตในยุค 30 และ 40 เนื่องจาก Hotel Du Nord มีความรู้สึกหวนคิดถึงบางอย่าง Carne ในขณะที่สร้างชีวิตของถนนในปารีสขึ้นมาใหม่ก็สามารถทำได้ เพื่อสร้างความหวนคิดถึงอดีตสำหรับภาพขาวดำ โดยมอบแนวเพลงที่สมจริงตามบทกวีอันเป็นเอกลักษณ์ให้กับผลงานของเขา Hotel Du Nord เรียกได้ว่าเป็นแก่นสารของภาพยนตร์ ประชานิยม ฉากเต้นรำในวันที่ 14 กรกฎาคมริมฝั่งคลองเซนต์มาร์ตินยังคงเป็นฉากที่งดงาม ความนิยมอย่างมากของภาพยนตร์เรื่องนี้สามารถตัดสินได้จากข้อเท็จจริงที่ว่า Hotel Du Nord ได้รับการประกาศให้เป็นอนุสรณ์สถานแห่งชาติ | 1pos
|
Before all, I'd like to point out that I have not read the book, so there was no chance I'd be disappointed in that aspect. The major flaw I spotted was historical detail, with several cars, trains, clothes, etc. I think don´t belong at that time.<br /><br />***Possible spoiler*****<br /><br />The technical aspect of the film is ok, nothing to brag about. But the acting, I think, was terrific. I don't have no experience in acting, still I can't believe how people can consider this terrible! Maybe they've only seen two movies (ever), and the other one must have been very good indeed!<br /><br />I specially liked Jeremy Irons, and really understood his character, someone who crawled up the social ladder with very hard work, then fights against those who would take his life's work from him, only he gets so involved in this fight, he doesn't realize reason is no longer at his side, and he ends up a beaten, disappointed man. Irons made this so believable, I sympathized with the character despite his brutality.<br /><br />After Jeremy Irons, Winona Ryder is also wonderful as a romantic young women, who is drawn into the revolutionary ideals by her boyfriend (Banderas, he had an under-developed part, I think), and Glenn Close was also very good. Meryl Streep had an average performance, it was not bad, just not up to the standards of the other actors. Watch out for Miguel Guilherme, a fine Portuguese actor, between so many stars.<br /><br />In contrast to today's movies, here only the interpretations, only people matter, but at the same time, it is not a pretensious film, too worried trying to be intellectual. The best proof I really liked it, I'm writing a review 7 years later. | ก่อนอื่นฉันอยากจะชี้ให้เห็นว่าฉันไม่ได้อ่านหนังสือเลยจึงไม่มีโอกาสผิดหวังในเรื่องนั้น ข้อบกพร่องหลักที่ฉันเห็นคือรายละเอียดทางประวัติศาสตร์ ซึ่งมีรถยนต์ รถไฟ เสื้อผ้า ฯลฯ มากมาย ฉันคิดว่าไม่อยู่ในขณะนั้น<br /><br />***อาจมีสปอยล์*****<br / <br />ด้านเทคนิคของหนังเรื่องนี้ก็โอเค ไม่มีอะไรจะคุยอวด แต่ผมคิดว่าการแสดงก็ยอดเยี่ยมมาก ฉันไม่มีประสบการณ์ในการแสดง แต่ก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอื่นจะมองว่าแย่ขนาดนี้ได้อย่างไร! บางทีพวกเขาอาจเคยดูภาพยนตร์มาแค่สองเรื่องเท่านั้น (เคย) และอีกเรื่องต้องดีมากแน่ๆ!<br /><br />ฉันชอบ Jeremy Irons เป็นพิเศษ และเข้าใจตัวละครของเขามาก คนที่คลานขึ้นบันไดทางสังคม ด้วยการทำงานหนัก จากนั้นก็ต่อสู้กับผู้ที่แย่งงานทั้งชีวิตไปจากเขา มีเพียงเขาเท่านั้นที่มีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาไม่ตระหนักว่าเหตุผลไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาอีกต่อไป และสุดท้ายเขาก็กลายเป็นชายที่ถูกทุบตีและผิดหวัง Irons ทำให้เรื่องนี้น่าเชื่อมาก ฉันเห็นอกเห็นใจตัวละครตัวนี้แม้ว่าเขาจะโหดร้ายก็ตาม<br /><br />หลังจาก Jeremy Irons วิโนนา ไรเดอร์ก็มีความยอดเยี่ยมในฐานะหญิงสาวโรแมนติกที่ถูกแฟนหนุ่มของเธอดึงดูดให้เข้าสู่อุดมคติแห่งการปฏิวัติ (แบนเดอรัส) ฉันคิดว่าเขามีส่วนที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา) และ Glenn Close ก็ทำได้ดีมากเช่นกัน เมอริล สตรีพมีการแสดงโดยเฉลี่ย แต่ก็ไม่ได้แย่ แค่ไม่ได้มาตรฐานของนักแสดงคนอื่นๆ เท่านั้น คอยจับตาดู Miguel Guilherme นักแสดงชาวโปรตุเกสผู้แสนดีและอยู่ท่ามกลางดาราดังมากมาย<br /><br />ตรงกันข้ามกับภาพยนตร์ในปัจจุบัน มีเพียงการตีความเท่านั้น คนเท่านั้นที่สำคัญ แต่ในขณะเดียวกัน ก็ไม่เสแสร้ง ฟิล์มกังวลเกินไปที่จะพยายามมีสติปัญญา ข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุดว่าฉันชอบมันมาก ฉันกำลังเขียนรีวิวในอีก 7 ปีต่อมา | 1pos
|
The House of the Spirits is a gripping tale of family intrigue, South American politics and super-natural powers. Meryl Streep, Glenn Close and Jeremy Irons bring Isabel Allende's novel to life with all its passion and suspense. This, in my view, is one of the best films of the 1990s. Jeremy Irons as Esteban Trueba ages and mellows very believably, while Meryl Streep in the role of Clara maintains her gentle, loving warmth throughout her relatively short life. Winona Ryder and Antonio Banderas make a handsome couple struggling for family acceptance in a racist culture. Glenn Close, as Esteban's sister, gives a very moving performance. The countryside of Portugal is a reasonable substitute for a non-tropical Latin American country. Settings of Clara's home and Esteban's ranch are effective and the period US cars add nicely to the post-war atmosphere. | The House of the Spirits เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับการวางแผนของครอบครัว การเมืองในอเมริกาใต้ และพลังเหนือธรรมชาติ เมอรีล สตรีพ, เกล็นน์ โคลส และเจเรมี ไอรอนส์ทำให้นวนิยายของอิซาเบล อัลเลนเดมีชีวิตขึ้นมาด้วยความหลงใหลและความระทึกใจ ในความคิดของฉัน นี่เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของปี 1990 Jeremy Irons ในบท Esteban Trueba มีอายุมากขึ้นและกลมกล่อมอย่างน่าเหลือเชื่อ ในขณะที่ Meryl Streep ในบท Clara ยังคงรักษาความอบอุ่นที่อ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรักของเธอตลอดชีวิตอันแสนสั้นของเธอ วิโนน่า ไรเดอร์และอันโตนิโอ แบนเดอรัสสร้างคู่รักสุดหล่อที่ต้องดิ้นรนเพื่อให้ครอบครัวยอมรับในวัฒนธรรมการเหยียดเชื้อชาติ เกล็นน์ โคลส รับบทเป็นน้องสาวของเอสเตบาน แสดงได้สะเทือนใจมาก ชนบทของโปรตุเกสเป็นสิ่งทดแทนที่สมเหตุสมผลสำหรับประเทศในละตินอเมริกาที่ไม่ใช่เขตร้อน การตั้งค่าในบ้านของ Clara และฟาร์มของ Esteban นั้นมีประสิทธิภาพ และรถยนต์ของสหรัฐฯ ในสมัยนั้นก็ช่วยเสริมบรรยากาศหลังสงครามได้เป็นอย่างดี | 1pos
|
I always feel strange and guilty saying it (because I'm a fairly well-educated non-teenager), but I actually sort of like the Olsen twins, and I respect the movies they make, even though I've never really been their target audience. "When in Rome" was a traditional Mary-Kate and Ashley movie, complete with the foreign travel, accents, motorbikes, adult romance as a "B" storyline, fashion orientation, and even the gag reel over the credits. I enjoyed myself. "When in Rome" and the other Olsen twin movies never pretend to be anything they're not; most of the time, they only premiere on video, and they never claim to be the next "Citizen Kane" or even "An Affair to Remember." My point is, people who watch this movie and expect it to be anything other than another Olsen twin movie will be disappointed.<br /><br />That said, those who ARE fans of the Olsen twins will really enjoy themselves. For those of us who've watched them since the first episodes of "Full House," it's really great to see them growing into more mature roles. This movie provides important historical and geographical information, just like many of their other movies (remember 10 Downing Street from "Winning London" and the visit to the Louvre from "Passport to Paris"?) as well as providing good, clean fun that can be enjoyed by the whole family.<br /><br />As long as I still feel like I'm on my soapbox, and as long as I can make it relevant to the movie, let me take a moment to challenge those who reject the Olsen twins: in order to be a fan of the Olsen twins, you don't have to be some pre-teen "valley girl" from California. In fact, that's not really the target audience. If it were, the MK&A fashion line of clothes and accessories would be run through Gap or some store like that, not Wal-Mart. "When in Rome," while it does feature "high fashion" and globe-trotting and two girls from a valley in Cali, isn't really ABOUT that... it's more about inspiring young girls who have initiative to let it take them places. If that means setting the movie in some glamorous foreign city with cute guys on motorbikes, so be it. That's called marketing--you take an idea and sell it by making it appealing. At least they're sending a good message, even if the means seem a little superficial. <br /><br />Basically, don't knock the film until you've seen it, and then don't knock it until you've tried to understand what the Olsen twins do: they encourage young girls to be creative, intuitive, and driven young women. This movie does that, I think, just like their others. Kids - enjoy. Parents - do the same. If you like the Olsen twins, you won't be disappointed. | ฉันรู้สึกแปลกและรู้สึกผิดเสมอที่พูดแบบนั้น (เพราะฉันไม่ใช่วัยรุ่นที่มีการศึกษาดี) แต่จริงๆ แล้วฉันก็เหมือนกับฝาแฝดโอลเซ่น และฉันก็เคารพภาพยนตร์ที่พวกเขาสร้าง แม้ว่าฉันจะไม่เคยเป็นฝาแฝดของพวกเขาเลยก็ตาม กลุ่มเป้าหมาย "When in Rome" เป็นภาพยนตร์ของแมรี่-เคทและแอชลีย์แบบดั้งเดิม พร้อมด้วยการเดินทางในต่างประเทศ สำเนียง รถมอเตอร์ไซค์ เรื่องราวโรแมนติกสำหรับผู้ใหญ่ในรูปแบบ "B" การวางแนวแฟชั่น และแม้แต่มุขตลกเกี่ยวกับเครดิต ฉันสนุกกับตัวเอง "When in Rome" และภาพยนตร์แฝดเรื่องอื่นๆ ของ Olsen ไม่เคยแสร้งทำเป็นในสิ่งที่พวกเขาไม่ได้เป็น โดยส่วนใหญ่พวกเขาจะฉายรอบปฐมทัศน์ในวิดีโอเท่านั้น และพวกเขาไม่เคยอ้างว่าเป็น "Citizen Kane" คนต่อไป หรือแม้แต่ "An Affair to Remember" ประเด็นของฉันคือ คนที่ดูหนังเรื่องนี้และคาดหวังว่าจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ภาพยนตร์แฝด Olsen เรื่องอื่นจะต้องผิดหวัง<br /><br />แต่ว่าผู้ที่เป็นแฟนของฝาแฝด Olsen จะสนุกไปกับมันจริงๆ สำหรับพวกเราที่ได้ดูพวกเขาตั้งแต่ตอนแรกของ "Full House" เป็นเรื่องดีจริงๆ ที่ได้เห็นพวกเขาเติบโตขึ้นในบทบาทที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ที่สำคัญ เช่นเดียวกับภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ของพวกเขา (จำ 10 Downing Street จาก "Winning London" และการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ลูฟร์จาก "Passport to Paris"?) พร้อมทั้งให้ความสนุกสนานที่ดีและสะอาดตาที่สามารถ สนุกกันทั้งครอบครัว<br /><br />ตราบใดที่ฉันยังรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในกล่องสบู่ และตราบใดที่ฉันสามารถทำให้มันเกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ได้ ฉันขอใช้เวลาสักครู่เพื่อท้าทายสิ่งเหล่านั้น ผู้ปฏิเสธฝาแฝดโอลเซ่น: เพื่อที่จะเป็นแฟนของฝาแฝด Olsen คุณไม่จำเป็นต้องเป็น "สาวหุบเขา" ก่อนวัยรุ่นจากแคลิฟอร์เนีย ที่จริงแล้วนั่นไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายจริงๆ หากเป็นเช่นนั้น กลุ่มผลิตภัณฑ์แฟชั่นและเครื่องประดับของ MK&A คงจะดำเนินการผ่าน Gap หรือร้านค้าประเภทนี้ ไม่ใช่ Wal-Mart "เมื่ออยู่ในกรุงโรม" แม้ว่าจะเป็น "แฟชั่นชั้นสูง" และการวิ่งเหยาะๆ ทั่วโลก และเด็กผู้หญิงสองคนจากหุบเขาในกาลี แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนั้นจริงๆ... แต่เป็นเกี่ยวกับการสร้างแรงบันดาลใจให้กับเด็กสาวที่ริเริ่มที่จะปล่อยให้มันพาพวกเขาไป สถานที่. ถ้านั่นหมายถึงการตั้งค่าหนังในเมืองต่างประเทศที่มีเสน่ห์โดยมีหนุ่มน่ารักขี่มอเตอร์ไซค์ก็ไม่เป็นไร นั่นเรียกว่าการตลาด คุณนำแนวคิดมาขายโดยทำให้น่าสนใจ อย่างน้อยพวกเขาก็ส่งข้อความที่ดี แม้ว่าวิธีการจะดูผิวเผินเล็กน้อยก็ตาม <br /><br />โดยพื้นฐานแล้ว อย่าเคาะภาพยนตร์เรื่องนี้จนกว่าคุณจะได้ดูแล้ว และอย่าเคาะจนกว่าคุณจะได้พยายามทำความเข้าใจว่าฝาแฝด Olsen ทำอย่างไรบ้าง พวกเขาสนับสนุนให้เด็กสาวมีความคิดสร้างสรรค์ หญิงสาวที่มีสัญชาตญาณ และขับเคลื่อน ฉันคิดว่าหนังเรื่องนี้ทำแบบนั้นเหมือนกับเรื่องอื่นๆ ของพวกเขา เด็กๆ - ขอให้สนุกนะ พ่อแม่ - ทำเช่นเดียวกัน ใครชอบแฝด Olsen รับรองไม่ผิดหวัง | 1pos
|
this movie is the best movie ever it has a lot of live action It's just great everyone should watch it and the actor are great the location is Rome Italy thats the best place ever the actors are great Mary-Kate Olsen is such a great actress she plays Charlie and thats a great character and Ashley Olsen play Leila and thats a great character to love When in Rome love it. | ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาซึ่งมีการแสดงสดมากมาย มันเยี่ยมมากที่ทุกคนควรดูและนักแสดงก็ยอดเยี่ยม ทำเลที่ตั้งคือโรม อิตาลี ซึ่งเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา นักแสดงก็ยอดเยี่ยม แมรี่-เคท โอลเซ่นเป็นนักแสดงที่เก่งมากเธอ รับบทเป็นชาร์ลีและเป็นตัวละครที่ยอดเยี่ยม ส่วนแอชลีย์ โอลเซ่นรับบทเป็นไลลาและเป็นตัวละครที่ยอดเยี่ยมที่จะรัก When in Rome รักมัน | 1pos
|
If you haven't already seen this movie of Mary-Kate and Ashley's, then all I can say is: "What Are You Waiting For!?". This is yet another terrific and wonderful movie by the fraternal twins that we all know and love so much! It's fun, romantic, exciting and absolutely breath-taking (scenery-wise)! Of course; as always, Mary-Kate and Ashley are the main scenery here anyway! Would any true fan want it any other way? Of course not! Anyway; it's a great movie in every sense of the word, so if you haven't already seen it then you just have to now! I mean right now too! So what are you waiting for? I promise that you won't be disappointed! Sincerely, Rick Morris | หากคุณยังไม่เคยดูหนังของ Mary-Kate และ Ashley's เรื่องนี้ ฉันบอกได้คำเดียวว่า "คุณกำลังรออะไรอยู่!?" นี่เป็นหนังที่ยอดเยี่ยมและยอดเยี่ยมอีกเรื่องหนึ่งของพี่น้องฝาแฝดที่เราทุกคนรู้จักและชื่นชอบมาก! มันทั้งสนุก โรแมนติก น่าตื่นเต้น และน่าตื่นตาตื่นใจ (ตามฉาก)! แน่นอน; เช่นเคย Mary-Kate และ Ashley ก็เป็นทิวทัศน์หลักของที่นี่อยู่แล้ว! แฟนพันธุ์แท้คนไหนอยากได้อย่างอื่นไหม? ไม่แน่นอน! ถึงอย่างไร; มันเป็นหนังที่ยอดเยี่ยมในทุกแง่มุม ดังนั้นหากคุณยังไม่ได้ดู คุณก็เพียงแค่ต้องดูตอนนี้! ฉันหมายถึงตอนนี้เหมือนกัน! แล้วคุณจะรออะไรอยู่? ฉันสัญญาว่าคุณจะไม่ผิดหวัง! ขอแสดงความนับถือ ริก มอร์ริส | 1pos
|
For years we've been watching every horror film that comes out, from the dull Hollywood retreads like Saw 2, to awful indie releases that are completely unmatchable... we suffer through all of bad films in hopes of finding little gems like "Dark Remains".<br /><br />We managed to catch a screening of this film at Shriekfest 2005. The audience loved it and I believe it ended up winning the award for the best film.<br /><br />While it may not have the budget or star power of studio films, it packs a serious punch in the creepy atmosphere and scare category. The acting and cinematography are top notch, but it's the direction that makes this film worth the view. The story and characters develop at just the right pace to provide some fantastic scares.<br /><br />The editing and visual fx are also top notch. And while many horror films don't manage to use music to their benefit, the score for "Dark Remains" only adds to it's creepiness.<br /><br />I know the film has shown at a bunch of festivals, but none have been near me, so I can't wait to hear when it'll finally be coming out on DVD. Trust me, even if you're sick of the current state of horror films, give this one a try... you won't regret it! | เป็นเวลาหลายปีแล้วที่เราดูภาพยนตร์สยองขวัญทุกเรื่องที่ออกฉาย ตั้งแต่ภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดที่น่าเบื่ออย่าง Saw 2 ไปจนถึงภาพยนตร์อินดี้ที่ห่วยแตกซึ่งไม่มีใครเทียบได้โดยสิ้นเชิง... เราต้องทนทุกข์ทรมานกับภาพยนตร์แย่ๆ ทุกเรื่องด้วยความหวังที่จะพบอัญมณีเล็กๆ น้อยๆ เช่น "Dark" Remains"<br /><br />เราสามารถชมภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ที่งาน Shriekfest 2005 ผู้ชมชื่นชอบและผมเชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมในที่สุด<br /><br />ถึงแม้จะไม่มีงบประมาณหรือพลังดาราพอๆ กับภาพยนตร์ในสตูดิโอ แต่ก็อัดแน่นไปด้วยบรรยากาศน่าขนลุกและหมวดสยองขวัญ การแสดงและการถ่ายภาพยนตร์ถือว่าอยู่ในอันดับต้นๆ แต่เป็นทิศทางที่ทำให้หนังเรื่องนี้คุ้มค่าแก่การชม เรื่องราวและตัวละครพัฒนาไปในจังหวะที่เหมาะสมเพื่อสร้างความหวาดกลัวอันน่าอัศจรรย์<br /><br />การตัดต่อและเอฟเฟ็กต์ภาพก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน และในขณะที่หนังสยองขวัญหลายเรื่องไม่ได้ใช้ดนตรีให้เกิดประโยชน์ แต่เพลงประกอบของ "Dark Remains" กลับเพิ่มความน่าขนลุก<br /><br />ฉันรู้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เคยฉายในเทศกาลต่างๆ มากมาย แต่ ไม่มีใครอยู่ใกล้ฉันเลย ดังนั้นฉันจึงแทบรอไม่ไหวที่จะได้ยินว่าในที่สุดดีวีดีจะออกฉายเมื่อใด เชื่อฉันเถอะ แม้ว่าคุณจะเบื่อกับสถานการณ์ปัจจุบันของหนังสยองขวัญ ลองดูเรื่องนี้ดู... คุณจะไม่เสียใจเลย! | 1pos
|
What's Good About It: Some inventive and genuinely creepy little effects that will get under the skin of even the most seasoned horror fan. Doesn't rely on the hackneyed soundtrack stabs for its "gotcha" moments. Even if you've seen everything, there's still a few things in this film that will make your jaw drop.<br /><br />What Could Have Been Better About It: The acting was, at times, flat and unconvincing. It had a "shot-on-video" quality in some places (though,it mostly achieved the atmosphere it was striving for), and the camera work is full of needless close-ups of meaningless actions. Though the effects are genuinely creepy, I think they may have gone to the well a few too many times with some of them. The ending seemed rushed, and glossed over what could have been more impactful moments. The viewer is left to figure out a lot of things for themselves, not as a challenge by the filmmakers, but because they just missed it.<br /><br />Still, a good little indie horror film that is easily several steps above the average. Well worth the rental. | ข้อดี: เอฟเฟกต์เล็กๆ น้อยๆ ที่สร้างสรรค์และน่าขนลุกอย่างแท้จริง แม้แต่แฟนหนังสยองขวัญที่ช่ำชองที่สุดก็สามารถสัมผัสได้ ไม่ต้องพึ่งพาเพลงประกอบที่ถูกแฮ็กสำหรับช่วงเวลา "gotcha" แม้ว่าคุณจะเคยดูมาหมดแล้ว ยังมีบางสิ่งในหนังเรื่องนี้ที่จะทำให้คุณอ้าปากค้าง<br /><br />จะมีอะไรดีไปกว่านี้อีก: การแสดงในบางครั้งดูเรียบๆ และไม่น่าเชื่อถือ มีคุณภาพแบบ "ช็อตต่อวิดีโอ" ในบางสถานที่ (แม้ว่าส่วนใหญ่จะบรรลุถึงบรรยากาศที่ต้องการ) และการทำงานของกล้องก็เต็มไปด้วยการกระทำที่ไร้ความหมายในระยะใกล้โดยไม่จำเป็น แม้ว่าเอฟเฟกต์จะดูน่าขนลุกจริงๆ แต่ฉันคิดว่าพวกมันอาจไปที่บ่อน้ำหลายครั้งเกินไปกับบางตัว ตอนจบดูเหมือนเร่งรีบและกลบเกลื่อนช่วงเวลาที่อาจมีผลกระทบมากกว่า ผู้ชมต้องคิดหาสิ่งต่างๆ มากมายด้วยตนเอง ไม่ใช่เป็นความท้าทายจากผู้สร้างภาพยนตร์ แต่เป็นเพราะพวกเขาแค่พลาดไป<br /><br />ยังคงเป็นหนังสยองขวัญอินดี้เล็กๆ ที่ดีที่มีหลายขั้นตอนง่ายๆ สูงกว่าค่าเฉลี่ย คุ้มกับการเช่าครับ. | 1pos
|
Finally, an indie film that actually delivers some great scares! I see most horror films that come out... Theatrical, Straight-To-DVD, cable, etc... and most of them suck... a few are watchable... even fewer are actually good... Dark Remains is one of the good ones. I caught a screening of this film at the South Padre Island Film Festival... the audience loved it... and my wife and I loved it! Having no name actors, I assume the budget on this film was pretty low, but you wouldn't know it... the film looks fantastic... the acting totally works for the film... the story is good... and the scares are great! While most filmmakers focus solely on the scares, they often forget about story and character development, two things that help to deliver the scares more efficiently. Brian Avenet-Bradley must know that character and story are important. He develops both to the point where you care about the characters, you know the characters, and are therefore more scared when they are in danger.<br /><br />Watching horror films that cost anywhere from $80 million to $5000 to make, I find "Dark Remains" to be one of the gems out there. Check this film out! | สุดท้ายนี้ หนังอินดี้ที่สร้างความสยองขวัญได้อย่างแท้จริง! ฉันดูหนังสยองขวัญส่วนใหญ่ที่ออกฉาย... ละคร, Straight-To-DVD, เคเบิล ฯลฯ ... และส่วนใหญ่ห่วย... มีบางเรื่องที่ดูได้... ยิ่งดีน้อยกว่านี้อีก... Dark Remains เป็นหนึ่งในสิ่งที่ดี ฉันชมภาพยนตร์เรื่องนี้ที่เทศกาลภาพยนตร์ South Padre Island... ผู้ชมชอบมันมาก... และฉันก็กับภรรยาก็ชอบมันมาก! เนื่องจากไม่มีนักแสดงชื่อดัง ฉันคิดว่างบประมาณสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างต่ำ แต่คุณคงไม่รู้หรอก... หนังเรื่องนี้ดูดีมาก... การแสดงได้ผลกับหนังเรื่องนี้เลย... เรื่องราวดี... และความกลัวก็ยิ่งใหญ่มาก! ในขณะที่ผู้สร้างภาพยนตร์ส่วนใหญ่มุ่งความสนใจไปที่ความกลัวเพียงอย่างเดียว พวกเขามักจะลืมเกี่ยวกับเรื่องราวและการพัฒนาตัวละคร ซึ่งเป็นสองสิ่งที่ช่วยให้ส่งมอบความกลัวได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น Brian Avenet-Bradley ต้องรู้ว่าตัวละครและเรื่องราวมีความสำคัญ เขาพัฒนาทั้งสองจนถึงจุดที่คุณใส่ใจตัวละคร คุณรู้จักตัวละคร และกลัวมากขึ้นเมื่อพวกเขาตกอยู่ในอันตราย<br /><br />การชมภาพยนตร์สยองขวัญที่ใช้ทุนสร้างตั้งแต่ 80 ล้านถึง 5,000 ดอลลาร์ ฉันพบว่า "Dark Remains" เป็นหนึ่งในอัญมณีที่มีอยู่ ลองดูภาพยนตร์เรื่องนี้สิ! | 1pos
|
After all the crap that Hollywood (and the Indies) have churned out, we finally get a movie that delivers some scary moments. There are some clichéd moments, but I'm not sure it's possible nowadays to make an entirely original movie. There's not much new here...it's just done well.<br /><br />Make sure and pay attention, as the "subtle" scares come quickly and often. This is not a movie to watch while you're eating pizza.<br /><br />There's one very well-written red herring in this movie and, unfortunately, one very poorly-cast role. Cheri Christian just doesn't make an effective Julie (the wife/mother). For one thing, she's totally unsympathetic. I know, I know...she's just gone through a traumatic experience. But the viewer never gets to know her as she "normally" is and the relationship between her and her husband is rather discomforting (in an unintentional way). I think that the director had meant for us to have some sympathy for her, but I never did.<br /><br />Finally, a thumbs-up for the ending, which is both disturbing and satisfying. It could easily have been cheapened with a sound effect at the beginning of the end credits, but the director wisely resisted.<br /><br />This is not a masterpiece by any means, but it IS a good, old-fashioned scary movie...something that's rather rare nowadays. | หลังจากเรื่องไร้สาระที่ฮอลลีวู้ด (และอินเดีย) ปั่นป่วน ในที่สุดเราก็ได้ภาพยนตร์ที่นำเสนอช่วงเวลาที่น่ากลัว มีช่วงเวลาที่ซ้ำซากจำเจอยู่บ้าง แต่ฉันไม่แน่ใจว่าทุกวันนี้จะเป็นไปได้ที่จะสร้างภาพยนตร์ต้นฉบับทั้งหมดหรือไม่ ที่นี่ไม่มีอะไรใหม่มากนัก...ก็แค่ทำได้ดี<br /><br />ตรวจสอบและใส่ใจ เนื่องจากความกลัว "เล็กๆ น้อยๆ" เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและบ่อยครั้ง นี่ไม่ใช่ภาพยนตร์ที่น่าดูในขณะที่คุณกำลังกินพิซซ่า<br /><br />มีปลาแฮร์ริ่งสีแดงบทหนึ่งที่เขียนบทได้ดีมากในหนังเรื่องนี้ และน่าเสียดายที่มีอีกหนึ่งบทบาทที่นักแสดงทำได้ไม่ดีนัก เชรี คริสเตียน ไม่ได้สร้างจูลี (ภรรยา/แม่) ที่มีประสิทธิภาพ ประการหนึ่งเธอไม่เห็นอกเห็นใจโดยสิ้นเชิง ฉันรู้ ฉันรู้ว่า...เธอเพิ่งผ่านประสบการณ์ที่เจ็บปวดมา แต่ผู้ชมไม่เคยรู้จักเธออย่างที่เธอเป็น "ปกติ" และความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสามีก็ค่อนข้างอึดอัด (ในทางที่ไม่ได้ตั้งใจ) ฉันคิดว่าผู้กำกับตั้งใจให้เราเห็นใจเธอบ้าง แต่ฉันไม่เคยทำเลย<br /><br />สุดท้ายก็ยกนิ้วให้ตอนจบที่ทั้งกวนใจและสะใจ อาจถูกลดทอนลงได้ง่ายๆ ด้วยเอฟเฟกต์เสียงตอนต้นตอนจบเครดิต แต่ผู้กำกับก็ต่อต้านอย่างชาญฉลาด<br /><br />นี่ไม่ใช่ผลงานชิ้นเอกแต่อย่างใด แต่เป็นผลงานที่ดีและล้าสมัย หนังสยอง...สิ่งที่ค่อนข้างหายากในสมัยนี้ | 1pos
|
Following their daughter's brutal murder,Julie and Allen escape the city to find solace and grieve in a solitary cabin on a remote mountain.Allen's intentions are good,he wants his wife to get out of her depression by resuming her photography.Julie stumbles across an ancient prison and sees the perfect creepy,decaying setting for her photography.But when the photos are developed they are full of dead people-and Allen quickly discovers the tragic history of suicide in their new mountain."Dark Remains" is a pretty decent indie horror flick.It offers some genuine scares and plenty of tension.The acting is fairly good and the cinematography is great.7 out of 10. | หลังจากการฆาตกรรมอันโหดร้ายของลูกสาวของพวกเขา จูลี่และอัลเลนหนีออกจากเมืองเพื่อหาปลอบใจและโศกเศร้าในกระท่อมโดดเดี่ยวบนภูเขาที่ห่างไกล ความตั้งใจของอัลเลนเป็นสิ่งที่ดี เขาต้องการให้ภรรยาของเขาออกจากภาวะซึมเศร้าด้วยการถ่ายภาพของเธอต่อ จูลี่สะดุดกับ เรือนจำโบราณและมองเห็นสถานที่อันน่าขนลุกและทรุดโทรมที่สมบูรณ์แบบสำหรับการถ่ายภาพของเธอ แต่เมื่อภาพถ่ายได้รับการพัฒนา พวกเขาเต็มไปด้วยคนตาย และอัลเลนก็ค้นพบประวัติศาสตร์อันน่าเศร้าของการฆ่าตัวตายอย่างรวดเร็วบนภูเขาลูกใหม่ของพวกเขา” ดาร์ก Remains" เป็นหนังสยองขวัญแนวอินดี้ที่ค่อนข้างดี มีทั้งความกลัวและความตึงเครียดอย่างแท้จริง การแสดงค่อนข้างดีและการถ่ายทำก็ยอดเยี่ยม 7 เต็ม 10 | 1pos
|
This movie was very good. If you are one who likes to watch horror movies, I recommend it. The acting was very good although I thought that the actress playing Julie could have had more emotion behind her lines. Allan was very good and I thought the cinematography was amazing. I was on the edge of my seat the entire time while my friends were freaking out and screaming. It was a complete success in my opinion and should have made it to the big screen. I give it two thumbs up! I definitely would say that if you haven't already seen it then go rent it. If you have seen it and didn't like it go and watch it again because there are parts that were completely unreal. I also liked how a lot of the movie was filmed around and on my school's campus. | หนังเรื่องนี้ดีมาก หากคุณเป็นคนหนึ่งที่ชอบดูหนังสยองขวัญผมแนะนำครับ การแสดงได้ดีมากแม้ว่าฉันคิดว่านักแสดงที่เล่นเป็นจูลี่น่าจะมีอารมณ์มากกว่าเบื้องหลังบทของเธอ อัลลันเก่งมากและฉันคิดว่าการถ่ายภาพยนตร์น่าทึ่งมาก ฉันนั่งขอบเก้าอี้ตลอดเวลาในขณะที่เพื่อน ๆ ของฉันรู้สึกตกใจและกรีดร้อง ในความคิดของฉันมันเป็นความสำเร็จอย่างสมบูรณ์และน่าจะได้ขึ้นจอภาพยนตร์แล้ว ฉันยกนิ้วให้สองนิ้ว! บอกเลยว่าถ้ายังไม่เคยดูก็ไปเช่าได้เลย ถ้าเคยดูแล้วไม่ชอบก็ดูซ้ำเพราะมีส่วนที่ไม่จริงโดยสิ้นเชิง ฉันยังชอบที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกถ่ายทำรอบๆ และในวิทยาเขตของโรงเรียนเป็นจำนวนมาก | 1pos
|
Allen and Julie move into a cabin in the mountains after their daughter is murdered one night. No one knows who killed the little girl but it's why they moved to the mountains. So the couple moves into this cabin and it's haunted by people who killed themselves there and no one in the nearby town wants to talk about it.<br /><br />This movie has a lot of creepiness to it and it has a lot of parts that made me jump. Some of the parts are predictable but once in a while there is a part I didn't expect. It was a pretty good movie that wasn't the scariest movie in the world but it was still scary enough to make it pretty good.<br /><br />I also liked the ending because it left the viewer to decide how it ends. It is also kind of a sad movie as well but a well done horror movie. | อัลเลนและจูลีย้ายเข้าไปอยู่ในกระท่อมบนภูเขาหลังจากที่ลูกสาวของพวกเขาถูกฆาตกรรมในคืนหนึ่ง ไม่มีใครรู้ว่าใครฆ่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แต่นั่นคือสาเหตุที่พวกเขาย้ายไปที่ภูเขา ทั้งคู่จึงย้ายเข้ามาอยู่ในกระท่อมหลังนี้ และเต็มไปด้วยผู้คนที่ฆ่าตัวตายอยู่ที่นั่นและไม่มีใครในเมืองใกล้เคียงตามหลอกหลอน<br /><br />หนังเรื่องนี้มีความน่าขนลุกมากและมี หลายส่วนที่ทำให้ฉันกระโดด บางช่วงก็คาดเดาได้แต่ก็มีบางช่วงที่ไม่คาดคิด เป็นหนังที่ค่อนข้างดีแม้จะไม่ใช่หนังที่น่ากลัวที่สุดในโลก แต่ก็ยังน่ากลัวพอที่จะทำให้มันออกมาดีทีเดียว<br /><br />ฉันชอบตอนจบด้วยเพราะมันทำให้ผู้ชมตัดสินใจว่าจะเป็นยังไง สิ้นสุด มันก็เป็นหนังเศร้าเหมือนกัน แต่เป็นหนังสยองขวัญที่ทำออกมาได้ดี | 1pos
|
First, nobody can understand why this movie is rated so poorly. Not only is this the first real horrific movie since a very long time for me who am pretty hard-boiled with a decades long experience of horror starting with driving through dark rides (ghost trains) as a child. Second, the main actress Cheri Christian has a face that lets you hope she will be the leading actress in major pictures of the future. Third, this woman is that tremendously beautiful that I suggest the directors retire all those Cameron Diazes, Eva Mendezes, and how ever the names of these ephemeral bulb-lights are. Mrs. Christian is not a light, but a sun.<br /><br />However, "Dark remains" is also of considerable metaphysical importance. They idea that photographs shows creatures of the intermediary reign between reality and "imagination" that are not visible with one' own eyes is not new. But I have never seen in a movie before that those creatures are visible on the photographs only for certain people and only to certain times. This means that the photo is not just an iconic picture of reality (by which reality turns into a sign), but becomes an alternative form of reality which can change as the "real" reality can. Being a sign, the changing of the picture means that it influences the photographed objects, i.e. the sign behaves like an object. Now, in our usual world of perception, it is common that objects change signs. F.ex., if someone grows a bird, his photograph will show him with beard, not without, as it did before. But the opposite, the changing of objects by signs would imply that the photo with beard is first and only then the beard grows on the man. This is, very simply expressed, the case that happen with the photos taken by the main character in the prison, in this movie. This is new, and we must be thankful for everything new in horror movies which usually just repeat and reorder effects and features that are already well-known, mostly since the silent time. | ประการแรก ไม่มีใครเข้าใจว่าทำไมภาพยนตร์เรื่องนี้จึงได้รับเรตไม่ดีนัก นี่ไม่เพียงแต่เป็นหนังสยองขวัญเรื่องแรกนับตั้งแต่เวลานานมากสำหรับฉันที่ค่อนข้างจะเดือดดาลด้วยประสบการณ์สยองขวัญมานานหลายทศวรรษโดยเริ่มจากการขับรถฝ่าความมืด (รถไฟผี) เมื่อตอนเป็นเด็ก ประการที่สอง นักแสดงนำหญิง เชรี คริสเตียน มีใบหน้าที่ช่วยให้คุณหวังว่าเธอจะเป็นนักแสดงนำในภาพสำคัญแห่งอนาคต ประการที่สาม ผู้หญิงคนนี้มีความสวยงามมากจนฉันแนะนำให้ผู้กำกับถอนตัวจาก Cameron Diazes, Eva Mendezes ทั้งหมด และชื่อของหลอดไฟชั่วคราวเหล่านี้เป็นอย่างไร นางคริสเตียนไม่ใช่แสงสว่าง แต่เป็นดวงอาทิตย์<br /><br />อย่างไรก็ตาม "ความมืดยังคงอยู่" ก็มีความสำคัญทางเลื่อนลอยอย่างมากเช่นกัน พวกเขาคิดว่าภาพถ่ายแสดงให้เห็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นตัวกลางที่ปกครองระหว่างความเป็นจริงกับ "จินตนาการ" ที่ไม่เห็นด้วยตาของตัวเองไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่ฉันไม่เคยเห็นในภาพยนตร์มาก่อนว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจะปรากฏให้เห็นในรูปถ่ายเฉพาะคนบางคนและเฉพาะบางช่วงเวลาเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าภาพถ่ายไม่ได้เป็นเพียงภาพสัญลักษณ์ของความเป็นจริง (โดยที่ความเป็นจริงกลายเป็นสัญญาณ) แต่กลายเป็นรูปแบบอื่นของความเป็นจริงที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามความเป็นจริง "ของจริง" สามารถทำได้ การเป็นป้าย การเปลี่ยนแปลงของภาพหมายความว่าจะส่งผลต่อวัตถุที่ถ่ายภาพ กล่าวคือ ป้ายจะมีพฤติกรรมเหมือนวัตถุ ในโลกแห่งการรับรู้ตามปกติของเรา เป็นเรื่องปกติที่วัตถุจะเปลี่ยนสัญญาณ F.ex. ถ้ามีคนเลี้ยงนก ภาพถ่ายของเขาจะแสดงให้เขาเห็นมีหนวดเครา ไม่ใช่ไม่มีเหมือนเมื่อก่อน แต่ตรงกันข้าม การเปลี่ยนแปลงของวัตถุด้วยสัญญาณจะบ่งบอกว่าภาพถ่ายที่มีหนวดเคราเป็นสิ่งแรกและเท่านั้นที่หนวดเคราจะงอกบนตัวผู้ชาย นี่เป็นกรณีที่เกิดขึ้นกับรูปถ่ายของตัวละครหลักในเรือนจำที่ถ่ายในภาพยนตร์เรื่องนี้ นี่เป็นเรื่องใหม่ และเราต้องขอบคุณทุกสิ่งใหม่ ๆ ในภาพยนตร์สยองขวัญที่มักจะทำซ้ำและจัดลำดับเอฟเฟกต์และฟีเจอร์ที่เป็นที่รู้จักอยู่แล้ว โดยส่วนใหญ่มาจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน | 1pos
|
I'm not at all picky about horror movies, and I'm willing to watch pretty much any of them. That doesn't mean that I'm willing to re-watch many of them, or that I won't have criticism for them. This movie is creepy, and is very well done. In fact, I think this movie would make an excellent double-bill with Session 9.<br /><br />I should specify, before I get to my comments, that I watched this alone. I started watching it before going to bed, and got about 15 minutes in before I realized that it was too effective, so I saved the rest of it for the morning. Even while watching it in broad daylight, it was still creepy. However, I can't vouch for how effective it would be when watching in a larger group.<br /><br />After the death of their daughter, a couple move to a remote cabin as a means of trying to come to terms with this death. Let me make note of this death - this is one of the rare movies that doesn't shy away from the death of a child. This is much more important, as it both sets the tone, as well as explains much of the acting that permeates the movie.<br /><br />The couple is not doing well. The wife has distanced herself from the relationship, and the husband is doing what he can to try to bring her back. While some of the comments have complained about their acting - one specified that they act more like a father and daughter than husband and wife, and that's legitimate. He's trying to give her more direction. It's a role that men sometimes take on.<br /><br />There are a variety of scares in the film, and most are fairly non-violent, though grotesque in some ways. The story itself feels very straightforward for most of the film, and takes an odd turn near the end. While the turn is not absurd, it is certainly not what you expected from the way things had been progressing.<br /><br />Moody, atmospheric, and very well done for something that appears to have been shot on video. | ฉันไม่จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับหนังสยองขวัญเลย และฉันยินดีที่จะดูเกือบทุกเรื่อง นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันจะเต็มใจดูหลายเรื่องซ้ำ หรือจะไม่วิจารณ์พวกเขา หนังเรื่องนี้น่าขนลุกและทำได้ดีมาก จริงๆ แล้ว ฉันคิดว่าหนังเรื่องนี้จะสร้างผลงานที่ยอดเยี่ยมเป็นสองเท่าในเซสชันที่ 9<br /><br />ฉันควรระบุก่อนที่จะแสดงความคิดเห็นว่าฉันดูเรื่องนี้คนเดียว ฉันเริ่มดูมันก่อนเข้านอน และดูได้ประมาณ 15 นาทีก่อนที่จะรู้ว่ามันได้ผลเกินไป ฉันจึงเก็บส่วนที่เหลือไว้ใช้ตอนเช้า แม้ในขณะที่ดูมันในเวลากลางวันแสกๆ แต่ก็ยังน่าขนลุก อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถรับรองได้ว่าจะมีประสิทธิภาพเพียงใดเมื่อรับชมเป็นกลุ่มใหญ่<br /><br />หลังจากลูกสาวเสียชีวิต คู่รักคู่หนึ่งย้ายไปที่กระท่อมห่างไกลเพื่อพยายามเข้ามา ข้อตกลงกับความตายครั้งนี้ ฉันขอจดบันทึกการเสียชีวิตครั้งนี้ - นี่เป็นหนึ่งในภาพยนตร์หายากที่ไม่อายที่จะเสียชีวิตของเด็ก สิ่งนี้สำคัญกว่ามาก เนื่องจากทั้งคู่จะกำหนดโทนเสียงและอธิบายการแสดงมากมายที่แทรกอยู่ในภาพยนตร์<br /><br />ทั้งคู่ทำได้ไม่ดีนัก ภรรยาตีตัวออกห่างจากความสัมพันธ์ และสามีก็ทำทุกวิถีทางเพื่อพยายามดึงเธอกลับมา ในขณะที่บางความคิดเห็นบ่นเกี่ยวกับการแสดงของพวกเขา แต่ก็มีความคิดเห็นหนึ่งระบุว่าพวกเขาทำตัวเหมือนพ่อและลูกสาวมากกว่าสามีภรรยา และนั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมาย เขาพยายามให้ทิศทางแก่เธอมากขึ้น เป็นบทบาทที่ผู้ชายรับในบางครั้ง<br /><br />ในภาพยนตร์เรื่องนี้มีความกลัวหลากหลายรูปแบบ และส่วนใหญ่ค่อนข้างไม่มีความรุนแรง แม้ว่าจะดูแปลกประหลาดในบางแง่ก็ตาม เนื้อเรื่องให้ความรู้สึกตรงไปตรงมามากสำหรับหนังส่วนใหญ่ และพลิกผันในช่วงท้ายเรื่อง แม้ว่าการเลี้ยวจะไม่ใช่เรื่องไร้สาระ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณคาดหวังจากความคืบหน้าอย่างแน่นอน<br /><br />เจ้าอารมณ์ บรรยากาศ และทำได้ดีมากสำหรับบางสิ่งที่ดูเหมือนจะถูกถ่ายในวิดีโอ | 1pos
|
Dark Remains is a home run plain and simple. The film is full of creepy visuals, and scares' that will make the most seasoned horror veteran jump straight out of there seat. The staircase scene in particular, these guys are good. Although they weren't working on a huge budget everything looks good, and the actors come through. Dark Remains does have one of those interpretive endings which may be a negative for some, but I guess it makes you think. Cheri Christian and Greg Thompson are spot on as the grieving couple trying to rebuild there lives', however some side characters like the Sheriff didn't convince me. They aren't all that important anyways. I give Dark Remains a perfect ten rating for being ten times scarier than any recent studio ghost story/ Japanese remake. | Dark Remains เป็นเกมโฮมรันที่เรียบง่ายและเรียบง่าย ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยภาพที่น่าขนลุก และความหวาดกลัวที่จะทำให้ทหารผ่านศึกสยองขวัญที่มีประสบการณ์มากที่สุดกระโดดออกจากที่นั่งตรงนั้นทันที โดยเฉพาะฉากบันไดนี่เก่งจริงๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้งบประมาณมหาศาล แต่ทุกอย่างก็ดูดี และนักแสดงก็ผ่านเข้ามาได้ Dark Remains มีตอนจบแบบแปลความหมายซึ่งอาจส่งผลเสียสำหรับบางคน แต่ฉันเดาว่ามันทำให้คุณคิด เชรี คริสเตียนและเกร็ก ทอมป์สันเป็นที่จับตามองเมื่อคู่รักที่โศกเศร้าพยายามสร้างชีวิตใหม่ที่นั่น' อย่างไรก็ตาม ตัวละครเสริมบางตัวเช่นนายอำเภอกลับไม่ทำให้ฉันเชื่อ พวกมันไม่ได้สำคัญขนาดนั้นหรอก ฉันให้คะแนน Dark Remains สิบคะแนนสำหรับความน่ากลัวกว่าเรื่องผีในสตูดิโอ/รีเมคญี่ปุ่นเรื่องล่าสุดถึงสิบเท่า | 1pos
|
Well, this film is a difficult one really. To be straight with you, this film doesn't contain much of a riveting story, nore does it make u 'want' to know how it'll end...but I'll tell you something now...never have I been as tense and jumped up before in my life! This film sure does deliver the jumps and thrills! To be fair, I did watch it at almost midnight so I was kinda sleepy anyway, so maybe that explains why I was jumpy...or maybe it's because this film does deliver in that aspect! It's basically about a couple who lose their child in a tragic event. They decide to move away and rent a cabin looking thing in the mountains...all looks peaceful and calm until they have their first visitors (i think it's it's the sister of the main character, and she brings along her husband)...during the night, the husband hears noises...checks it out, and thats when things start to go really really wrong...they don't stay for another day and tell the couple they should leave asap as something isn't right...to cut a long story short...eventually they find out what has happened in that house in the past few years and decide it needs to be taken care of.<br /><br />It's not a Hollywood blockbuster, nore does it have a huge budget, but please don't let that put you off. It's creepy, tense and very very jumpy! Just give it a try :) | หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ยากจริงๆ บอกตามตรงว่าหนังเรื่องนี้ไม่มีเรื่องราวที่โลดโผนมากนัก และไม่ได้ทำให้คุณ 'อยาก' รู้ว่ามันจะจบลงอย่างไร...แต่ฉันจะเล่าบางอย่างให้ฟังตอนนี้...ไม่เคยรู้เลย เคยเครียดและโดดมาก่อนในชีวิต! ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอความกระโดดและความตื่นเต้นอย่างแน่นอน! พูดตามตรง ฉันดูมันตอนเกือบเที่ยงคืน ฉันก็เลยค่อนข้างง่วงอยู่ดี ดังนั้นนั่นอาจอธิบายได้ว่าทำไมฉันถึงตกใจ...หรืออาจเป็นเพราะหนังเรื่องนี้นำเสนอแง่มุมนั้น! โดยพื้นฐานแล้วเป็นเรื่องเกี่ยวกับคู่รักที่สูญเสียลูกไปในเหตุการณ์โศกนาฏกรรม พวกเขาตัดสินใจย้ายออกไปและเช่ากระท่อมที่ดูเหมือนอยู่บนภูเขา...ทุกอย่างดูเงียบสงบจนกระทั่งมีคนมาเยี่ยมเป็นครั้งแรก (ฉันคิดว่าเป็นน้องสาวของตัวละครหลักและเธอก็พาสามีไปด้วย)... ในตอนกลางคืน สามีได้ยินเสียง...ตรวจดู และเมื่อสิ่งต่าง ๆ เริ่มผิดไปจริง ๆ...พวกเขาไม่ได้อยู่ต่ออีกวันและบอกคู่รักว่าควรออกไปโดยเร็วที่สุดเพราะมีบางอย่างไม่ถูกต้อง ...เพื่อตัดเรื่องยาวให้สั้นลง...ในที่สุดพวกเขาก็รู้ เกิดอะไรขึ้นในบ้านนั้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้และตัดสินใจว่าจะต้องจัดการ<br /><br />ไม่ใช่หนังดังของฮอลลีวู้ดและไม่มีงบประมาณมหาศาล แต่ขออย่าให้เป็นเช่นนั้น ทำให้คุณออกไป มันน่าขนลุก ตึงเครียด และน่ากลัวมาก! เพียงแค่ให้มันลอง :) | 1pos
|
I just watched this movie and have to say, I was very impressed. It's very creepy and has numerous moments that will make you jump out of seat! I had to smoke several "emergency" cigarettes along the way to calm my nerves! If I had to criticise, I'd say that perhaps if anything, there were too many jump moments. It got to the point where every single new scene climaxed with a jump and this gradually wore away the startling effect, because you kind of new what was coming.<br /><br />Although it contains virtually every cliché in the ghost genre, they were all done so well that it maintained the creepy, fear-factor. It had elements of The Shining, The 6th Sense and The Changeling (in particular, the soundtrack reminded me of The Changeling).<br /><br />I would highly recommend this to anyone looking for a good old-fashioned scare! | เพิ่งดูหนังเรื่องนี้มาบอกเลยว่าประทับใจมาก มันน่าขนลุกมากและมีช่วงเวลามากมายที่จะทำให้คุณต้องลุกจากที่นั่ง! ระหว่างทางฉันต้องสูบบุหรี่ "ฉุกเฉิน" หลายมวนเพื่อสงบสติอารมณ์! ถ้าผมต้องวิพากษ์วิจารณ์ ผมคงบอกว่าบางทีถ้ามีอะไรเกิดขึ้น มีจังหวะกระโดดมากเกินไป มันมาถึงจุดที่ฉากใหม่ทุกฉากถึงจุดไคลแม็กซ์ด้วยการกระโดด และสิ่งนี้ก็ค่อยๆ ลดเอฟเฟกต์ที่น่าตกใจไป เพราะคุณรับรู้ถึงสิ่งใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้น<br /><br />ถึงแม้ว่ามันจะมีความคิดโบราณแทบทุกประการในประเภทผี พวกเขาทั้งหมดทำได้ดีมากจนสามารถรักษาปัจจัยที่น่ากลัวและน่าขนลุกไว้ได้ มีองค์ประกอบของ The Shining, The 6th Sense และ The Changeling (โดยเฉพาะ เพลงประกอบทำให้ฉันนึกถึง The Changeling)<br /><br />ฉันอยากจะแนะนำเรื่องนี้ให้กับทุกคนที่กำลังมองหาหนังสยองขวัญแบบเก่าๆ เป็นอย่างยิ่ง! | 1pos
|
This movie scared the crap out of me! I have to admit that I spent most of the film watching through my fingers but what I saw was really scary. I screamed out loud two or three times during the show.<br /><br />Film-making-wise my favorite aspects were the sound and photography. The sound was particularly great and the setting was really creepy beautiful. I read somewhere that it's some weird husband and wife team that made it. For some reason that makes this even stranger for me. <br /><br />If you enjoy the jumps and jitters of scary movies than this one is for you! Very suspenseful and a great movie to rent with a bunch of friends who love to watch movies curled up on a sofa screaming like little girls! | หนังเรื่องนี้ทำให้ฉันกลัวอึ! ฉันต้องยอมรับว่าฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ในการดูภาพยนตร์ผ่านมือของฉัน แต่สิ่งที่ฉันเห็นนั้นน่ากลัวจริงๆ ฉันกรีดร้องออกมาดังๆ สองหรือสามครั้งระหว่างการแสดง<br /><br />ในด้านการสร้างภาพยนตร์ สิ่งที่ฉันชอบที่สุดคือเสียงและภาพถ่าย เสียงดีมากเป็นพิเศษและฉากก็สวยงามน่าขนลุกจริงๆ ฉันอ่านเจอว่ามีทีมสามีภรรยาแปลกๆ ที่ทำเรื่องนี้ขึ้นมา ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เรื่องนี้ยิ่งแปลกสำหรับฉัน <br /><br />หากคุณชื่นชอบการกระโดดโลดเต้นของภาพยนตร์สยองขวัญ เรื่องนี้เหมาะสำหรับคุณ! ลุ้นระทึกและหนังดีน่าเช่ากับเพื่อนฝูงที่ชอบดูหนังขดตัวอยู่บนโซฟากรี๊ดเหมือนสาวน้อย! | 1pos
|
Although I was in this movie playing the part of Sheriff Hodges, it still managed to make me jump in several places and believe me I'm NOT that easy. You might say that I'm biased about the film, and, OK, I am, but I didn't see the finished product until 12/27/2006 and was extremely pleased. I'm not a Horror film fan as such but love the old "B" movies and black and white Sci Fi films. This movie will make you "think" you know when something is going to happen, then it doesn't, then it does. It will keep you completely off balance. I would suggest watching the movie first then the director's notes and special features. It is so well written, directed and filmed and I can tell you personally that it was a real joy to work with this cast and crew. I sincerely hope to be part of Brian and Laurence's future projects. | แม้ว่าฉันจะอยู่ในหนังเรื่องนี้โดยรับบทเป็นนายอำเภอฮอดจ์ส แต่ก็ยังทำให้ฉันกระโดดไปในหลาย ๆ ที่และเชื่อฉันเถอะว่าฉันไม่ง่ายขนาดนั้น คุณอาจบอกว่าฉันมีอคติเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ และ โอเค ฉันก็เป็นเช่นนั้น แต่ฉันไม่เห็นผลงานที่เสร็จสมบูรณ์จนกระทั่งวันที่ 27/12/2549 และรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ฉันไม่ใช่แฟนหนังสยองขวัญเช่นนี้ แต่ชอบหนังเรื่อง "B" เก่าๆ และหนังไซไฟขาวดำ หนังเรื่องนี้จะทำให้คุณ "คิด" ว่าเมื่อมีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น มันไม่เกิดขึ้น แล้วก็จะเกิดขึ้น มันจะทำให้คุณเสียสมดุลอย่างสมบูรณ์ ฉันขอแนะนำให้ดูหนังเรื่องนี้ก่อน แล้วค่อยดูบันทึกของผู้กำกับและคุณสมบัติพิเศษต่างๆ เขียนบท กำกับ และถ่ายทำได้ดีมาก และฉันสามารถบอกคุณเป็นการส่วนตัวได้ว่ารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ร่วมงานกับนักแสดงและทีมงานชุดนี้ ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการในอนาคตของ Brian และ Laurence | 1pos
|
I read nothing but good things about this movie and finally had a chance to watch it late last night and it was everything I expected it to be and more.This is the way a proper horror movie should be.I think the reason it was so scary was because it was so realistic. The spooky sounding score was perfect for setting a dark mood.I liked the dramatic opening scene and enjoyed how the rest of the movie played out.It was very easy to follow and understand unlike some movies which are way too complicated.The special effects were very good.I would love to see more horror movies like this one.This is easily one of my favorite's.A realistic thunder and lightning storm would have set a nice atmosphere for this movie.Other then that it had all the elements a good horror movie needs.I highly recommend this movie to anyone who can appreciate a good scary movie that pulls no punches.I will be adding it to my collection.The DVD has some interesting special features. | ฉันไม่ได้อ่านอะไรนอกจากสิ่งดีๆ เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ และในที่สุดก็มีโอกาสได้ดูมันตอนดึกเมื่อคืนนี้ และมันเป็นทุกอย่างที่ฉันคาดหวังไว้และอื่นๆ อีกมากมาย นี่คือวิธีที่หนังสยองขวัญควรจะเป็น ฉันคิดว่าเหตุผลที่เป็นเช่นนั้น น่ากลัวเพราะมันสมจริงมาก ดนตรีประกอบที่ฟังดูน่ากลัวเหมาะมากสำหรับการสร้างอารมณ์มืดมน ฉันชอบฉากเปิดเรื่องที่ดราม่าและสนุกไปกับวิธีการเล่นส่วนที่เหลือของหนัง มันง่ายมากที่จะติดตามและเข้าใจ ต่างจากหนังบางเรื่องที่ซับซ้อนเกินไป เทคนิคพิเศษคือ ดีมาก ฉันอยากเห็นหนังสยองขวัญแบบนี้อีก เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องโปรดของฉันเลย ฟ้าร้องและพายุฝนฟ้าคะนองที่สมจริงน่าจะสร้างบรรยากาศที่ดีสำหรับหนังเรื่องนี้ นอกนั้นก็คือมันมีองค์ประกอบทั้งหมดที่เป็นหนังสยองขวัญที่ดี ความต้องการภาพยนตร์ ฉันขอแนะนำหนังเรื่องนี้ให้กับทุกคนที่ สามารถชื่นชมหนังสยองขวัญดีๆ ที่ไม่มีการต่อยใดๆ ฉันจะเพิ่มมันเข้าไปในคอลเลกชั่นของฉัน ดีวีดีมีคุณสมบัติพิเศษบางอย่างที่น่าสนใจ | 1pos
|
OK, so I don't watch too many horror movies - and the reason is films like 'Dark Remains'. I caught this on (a surprisingly feature-filled) DVD and it scared me silly. In fact the only extra I think the DVD was missing was a pair of new pants.<br /><br />However, the next day I was telling someone about it when I realised I'd only really seen about 10% of it. The rest of the time I'd been watching the pizza on my coffee table - nervous that my girlfriend would catch me if I actually covered my eyes. The few times I DID brave watching the screen I jumped so hard that I decided not to look up again.<br /><br />The film-making is solid and the characters' situation was really compelling. The simplicity of the film is what really captured my jump-button - it's merely a woodland, a cabin and a disused jail - and a LOT of darkness. Most surprising to me was the fact that while this was clearly not a multi-million dollar production, the make-up effects really looked like it was! Also, it's obvious this is a film made by someone with a great love of film-making. The sound design and the music really made use of my surround system like many Hollywood movies have never done. I noticed on-line that this film won the LA Shriekfest - a really major achievement, and I guess that the festival had seen the filmmakers' clear talent - and probably a great deal more of this movie than I managed to.<br /><br />Turn up the sound, turn off the lights, and, if you want to keep your girlfriend - order a pizza. | โอเค ฉันไม่ค่อยดูหนังสยองขวัญมากนัก และเหตุผลก็คือหนังอย่าง 'Dark Remains' ฉันเจอสิ่งนี้ในดีวีดี (ที่เต็มไปด้วยฟีเจอร์อย่างน่าประหลาดใจ) และมันทำให้ฉันกลัวมาก อันที่จริงสิ่งเดียวที่ฉันคิดว่าขาดหายไปในดีวีดีคือกางเกงตัวใหม่<br /><br />อย่างไรก็ตาม วันรุ่งขึ้นฉันก็เล่าให้ใครบางคนฟังเมื่อฉันรู้ว่าฉันเห็นมันจริงๆ เพียงประมาณ 10% เท่านั้น มัน. เวลาที่เหลือฉันนั่งดูพิซซ่าบนโต๊ะกาแฟ กังวลว่าแฟนจะจับฉันไว้ถ้าฉันปิดตาจริงๆ หลายครั้งที่ฉันไม่กล้าดูหน้าจอ ฉันก็กระโดดแรงมากจนตัดสินใจไม่เงยหน้าขึ้นมองอีก<br /><br />การสร้างภาพยนตร์แข็งแกร่งและสถานการณ์ของตัวละครก็น่าดึงดูดใจจริงๆ ความเรียบง่ายของหนังเรื่องนี้เป็นสิ่งที่จับใจผมได้จริงๆ มันเป็นเพียงป่าไม้ กระท่อม และคุกรกร้าง และความมืดมิดมากมาย สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดสำหรับฉันก็คือความจริงที่ว่าแม้จะเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่การผลิตที่มีมูลค่าหลายล้านดอลลาร์ แต่เอฟเฟกต์การแต่งหน้าก็ดูเหมือนเป็นเช่นนั้นจริงๆ! นอกจากนี้ เห็นได้ชัดว่านี่คือภาพยนตร์ที่สร้างโดยผู้ที่รักการสร้างภาพยนตร์เป็นอย่างมาก การออกแบบเสียงและดนตรีใช้ประโยชน์จากระบบเซอร์ราวด์ของฉันจริงๆ เหมือนกับที่หนังฮอลลีวู้ดหลายเรื่องไม่เคยทำมาก่อน ฉันสังเกตเห็นทางออนไลน์ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ชนะงาน LA Shriekfest ซึ่งเป็นความสำเร็จครั้งสำคัญจริงๆ และฉันคิดว่าเทศกาลนี้ได้เห็นพรสวรรค์ที่ชัดเจนของผู้สร้างภาพยนตร์ และอาจเป็นผลงานของภาพยนตร์เรื่องนี้มากกว่าที่ฉันสามารถทำได้<br /> <br />เปิดเสียง ปิดไฟ และถ้าคุณต้องการเก็บแฟนไว้ สั่งพิซซ่ามากิน | 1pos
|
this movie has a great message,a impressive cast, ellen burstyn, samantha mathis, jodelle ferland( was 4 years old when she made this movie) ellen burstyn and jodelle ferland have both been nominated for best actress in a tv drama at the up-coming emmy awards in new york, peter masterson-director- has been nominated best director tv drama at the emmy awards also. april 1, 2001, jodelle ferland 'Won', best actress in a tv drama, at the young artist awards, in studio city, ca. i can see why they have 3 nominations. mermaid is a true story, during the cridits they have the real family on the set, something you don't see often. you can find mermaid at all blockbuster video stores. do watch it,you'll be glad you did. | ภาพยนตร์เรื่องนี้มีข้อความที่ยอดเยี่ยม นักแสดงที่น่าประทับใจ เอลเลน เบิร์สติน, ซาแมนธา มาติส, โจเดล เฟอร์แลนด์ (ตอนที่เธอสร้างหนังเรื่องนี้อายุ 4 ขวบ) เอลเลน เบิร์สตินและโจเดล เฟอร์แลนด์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในละครโทรทัศน์ในระดับที่สูงขึ้น รางวัลเอ็มมี่ที่กำลังจะมาถึงในนิวยอร์ก ปีเตอร์ มาสเตอร์สัน ผู้กำกับ ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงละครโทรทัศน์ผู้กำกับยอดเยี่ยมในงานประกาศรางวัลเอ็มมี่ด้วย 1 เมษายน 2544 โจเดล เฟอร์แลนด์ 'วอน' นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในละครโทรทัศน์ ในงาน Young Artist Awards ในสตูดิโอซิตี้ แคลิฟอร์เนีย ฉันเห็นได้ว่าทำไมพวกเขาถึงได้รับการเสนอชื่อถึง 3 ครั้ง นางเงือกเป็นเรื่องจริง ระหว่างที่วิจารณ์ พวกเขามีครอบครัวที่แท้จริงในกองถ่าย ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณไม่ได้เห็นบ่อยนัก คุณสามารถหานางเงือกได้ที่ร้านวิดีโอชื่อดังทุกแห่ง ดูมันแล้วคุณจะดีใจที่คุณทำ | 1pos
|
What are the odds of a "Mermaid" helium balloon traveling from Yuba City, Ca.(on Nov 8th,1993) and landing 4 Days later,(on Nov. 12) in MERMAID, Prince Edward Island, Canada.(Approx. 4000 miles). This is a great movie. It is based on a true story. This movie helps not only children cope with losses, but older people as well. Hope everyone will enjoy it!!! Rhonda | โอกาสที่บอลลูนฮีเลียม "นางเงือก" จะเดินทางจากเมืองยูบาซิตี แคลิฟอร์เนีย (เมื่อวันที่ 8 พ.ย. 2536) และลงจอดในอีก 4 วันต่อมา (วันที่ 12 พ.ย.) ในเมืองเมอร์เมด ปรินซ์เอ็ดเวิร์ดไอแลนด์ แคนาดา (ประมาณ 4000) ไมล์) นี่เป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม มันสร้างจากเรื่องจริง ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เพียงช่วยให้เด็กๆ รับมือกับความสูญเสียเท่านั้น แต่ยังช่วยให้ผู้สูงอายุด้วยเช่นกัน หวังว่าทุกคนจะสนุกไปกับมัน!!! รอนดา | 1pos
|
What a lovely heart warming television movie. The story tells of a little five year old girl who has lost her daddy and finds it impossible to cope. Her mother is also very distressed ..only a miracle can alleviate their unhappiness.Which all viewers hope will materialise. Samantha Mathis is brilliant as the little girl's mum ,as she was as the nanny in" Jack and Sarah",worth watching if you like both Samantha Mathis and happy; year tear jerking movies! Ellen Burstyn is, as, always a delightful grandmother in this tender and magnificently acted movie. Jodelle Ferland (the little five year old) is charming and a most convincing young actress. The film is based on a true story which makes it so touching."Mermaid" is a tribute to the milk of human kindness which is clearly illustrated and clearly is still all around us in this difficult world we live in. "Mermaid" gives us all hope ,by realising that there a lot of lovely people in the world with lot's of love to give. James Robson Glasgow Scotland U.K. | เป็นหนังโทรทัศน์ที่น่ารักอบอุ่นหัวใจจริงๆ เรื่องราวของเด็กหญิงวัยห้าขวบที่สูญเสียพ่อไปและพบว่าไม่สามารถรับมือได้ แม่ของเธอก็เศร้าใจเช่นกัน ..ปาฏิหาริย์เท่านั้นที่จะบรรเทาความทุกข์ของพวกเขาได้ ซึ่งผู้ชมทุกคนหวังว่าจะเป็นจริง Samantha Mathis เก่งมากในฐานะแม่ของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในขณะที่เธอเป็นพี่เลี้ยงเด็กใน "Jack and Sarah" คุ้มค่าที่จะดูว่าคุณชอบทั้ง Samantha Mathis และมีความสุขหรือไม่ หนังกระตุกน้ำตาแห่งปี! เอลเลน เบอร์สตีนเป็นคุณย่าที่น่ารักเสมอในภาพยนตร์ที่อ่อนโยนและแสดงได้งดงามเรื่องนี้ Jodelle Ferland (เด็กน้อยวัย 5 ขวบ) มีเสน่ห์และเป็นนักแสดงสาวที่น่าเชื่อถือที่สุด ภาพยนตร์สร้างจากเรื่องจริงที่ซาบซึ้งใจ “นางเงือก” เป็นการยกย่องน้ำนมแห่งความเมตตาของมนุษย์ซึ่งแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนและชัดเจนว่ายังคงอยู่รอบตัวเราในโลกที่ยากลำบากใบนี้ที่เราอาศัยอยู่ “นางเงือก” ทำให้เรา ล้วนมีความหวัง โดยตระหนักว่ามีคนน่ารักมากมายในโลกที่มีความรักมากมายมอบให้ เจมส์ ร็อบสัน กลาสโกว์ สกอตแลนด์ สหราชอาณาจักร | 1pos
|
My family and I have viewed this movie often over the years. It is clean, wholesome, heartbreaking and heartwarming. Showing us the compassion between two families of two countries thousands of miles apart and by the most uncanny of coincidences, it's almost as if the hand of God had to be intervening.<br /><br />5 yo Jodelle Micah Ferland who plays Desi the heart stricken little girl, does a magnificent job of acting her part, and for me she was the Priam choice for the lead role.<br /><br />All in all, a 10 out of 10. There are no downsides to this sweet human story. Children of all ages will tearfully, then joyfully watch this and it will bring the viewing family together with smiles and good feelings. | ฉันและครอบครัวได้ดูภาพยนตร์เรื่องนี้บ่อยครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มันสะอาด บริสุทธ์ สะเทือนใจและอบอุ่นใจ แสดงให้เราเห็นถึงความเห็นอกเห็นใจระหว่างสองครอบครัวในสองประเทศที่อยู่ห่างกันหลายพันไมล์และด้วยความบังเอิญที่แปลกประหลาดที่สุด ราวกับว่าพระหัตถ์ของพระเจ้าต้องเข้ามาขวาง<br /><br />5 โย่ โจเดล มิกาห์ เฟอร์แลนด์ ผู้เล่น Desi สาวน้อยผู้หัวใจสลาย ทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมในการแสดงบทของเธอ และสำหรับฉัน เธอคือตัวเลือกของ Priam สำหรับบทบาทนำ<br /><br />โดยรวมแล้ว ให้ 10 เต็ม 10 ไม่มีข้อเสียสำหรับเรื่องราวอันแสนหวานของมนุษย์นี้ เด็กๆ ทุกวัยจะน้ำตาไหล ดูเรื่องนี้แล้วมีความสุข จะนำพาครอบครัวที่รับชมมาด้วยรอยยิ้มและความรู้สึกดีๆ | 1pos
|
This is just a short comment but I stumbled onto this movie by chance and I loved it. The acting is great, the story is simple and touching, and the lines, especially from the 4-yr-old Desi, are so cute and sad. Seek it out. | นี่เป็นเพียงความคิดเห็นสั้น ๆ แต่ฉันบังเอิญไปเจอหนังเรื่องนี้โดยบังเอิญและฉันก็ชอบมันมาก การแสดงเยี่ยมมาก เรื่องราวเรียบง่ายและซาบซึ้ง โดยเฉพาะบทจากเดซี่ วัย 4 ขวบ น่ารักและเศร้ามาก ตามหามัน. | 1pos
|
What an inspiring movie, I laughed, cried and felt love. For a true story,it does give you hope and that miracles do happen. It has a great cast. Ellen Burstyn, Samantha Mathis, Jodelle Ferland(she's 4 or 5yrs. old) what a actress. Its on Showtime. A Must See Movie!! :)= | ช่างเป็นภาพยนตร์ที่สร้างแรงบันดาลใจ ฉันหัวเราะ ร้องไห้ และรู้สึกถึงความรัก สำหรับเรื่องจริง มันให้ความหวังแก่คุณและปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น มันมีนักแสดงที่ยอดเยี่ยม Ellen Burstyn, Samantha Mathis, Jodelle Ferland (เธออายุ 4 หรือ 5 ขวบ) ช่างเป็นนักแสดงจริงๆ มันอยู่ในโชว์ไทม์ หนังที่ต้องดู!! - | 1pos
|
And look how a true story, "... with a little help of it's friends..." : a welldone and touching script, a good directing and a surprising great acting from a bunch of "no-name" actors, especially from the 4-yr-old Jodelle Ferland, becomes a must seen movie. 9/10 | แล้วมาดูกันว่าเรื่องจริง "...มีเพื่อนช่วยนิดหน่อย..." : บททำได้ดีและโดนใจ การกำกับดี และการแสดงสุดเซอร์ไพรส์จากกลุ่มนักแสดง "ไร้นาม" มากมาย โดยเฉพาะจาก Jodelle Ferland วัย 4 ขวบ กลายเป็นภาพยนตร์ที่ต้องดู 9/10 | 1pos
|
A warm, touching movie that has a fantasy-like quality.<br /><br />Ellen Burstyn is, as always, superb.<br /><br />Samantha Mathis has given many great performances, but there is just something about this one will haunt your memory.<br /><br />Most of all, you've got to see this amazing 5-yr. old, Jodelle Ferland. I was so captivated by her presence, I had to buy the movie so I could watch her again and again. She is a miracle of God's creation.<br /><br />Judging by the high IMDB rating, I'm not the only one who was mesmerized by this young actress. | ภาพยนตร์ที่อบอุ่นและประทับใจซึ่งมีคุณภาพราวกับแฟนตาซี<br /><br />Ellen Burstyn นั้นยอดเยี่ยมเช่นเคย<br /><br />Samantha Mathis แสดงได้อย่างยอดเยี่ยมมากมาย แต่ก็มีเพียง บางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้จะหลอกหลอนความทรงจำของคุณ<br /><br />ที่สำคัญที่สุด คุณต้องได้เห็นช่วงเวลา 5 ปีที่น่าทึ่งนี้ เฒ่า โจเดล เฟอร์แลนด์ ฉันหลงใหลการปรากฏตัวของเธอมาก ฉันต้องซื้อหนังเรื่องนี้เพื่อที่จะได้ดูเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เธอคือปาฏิหาริย์แห่งการสร้างสรรค์ของพระเจ้า<br /><br />ตัดสินจากเรตติ้ง IMDB ที่สูง ฉันไม่ใช่คนเดียวที่หลงใหลนักแสดงสาวคนนี้ | 1pos
|
The little girl Desi is so adorable... I cant think of a more beautiful story then this one here. It will make you cry, laugh, and believe. Knowing that this was based on a true story just made me gasp and it also made me realize that there are nice people out there. Great cast and an overall great movie. | Desi สาวน้อยน่ารักมาก... ฉันไม่สามารถนึกถึงเรื่องราวที่สวยงามไปกว่านี้อีกแล้ว มันจะทำให้คุณร้องไห้ หัวเราะ และเชื่อ การรู้ว่าเรื่องนี้สร้างจากเรื่องจริงทำให้ฉันหายใจไม่ออกและยังทำให้ฉันรู้ว่ามีคนดีๆ อยู่ที่นั่นด้วย นักแสดงที่ยอดเยี่ยมและภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมโดยรวม | 1pos
|
I didn't know the real events when I sat down to watch this, just the fact that this was based upon a true story. After the death of the kid's father, Rhonda tries to help her daughter Desiree(... I did not know anyone actually named their offspring that) cope with the loss. This is really made for children, as is often the case with "family" flicks(with that said, go ahead and get everyone together for a viewing, though I'd keep teenagers out of it, unless you're sure they're gonna buy the concept), but it doesn't downplay the sting that the death of a parent is, and it doesn't really talk down to anyone. The plot is sufficiently interesting, and moves along well enough. Acting varies, with the excellent Burstyn outshining most of her fellow cast, Mathis following that pretty well, and Ferland and her peers(with a few exceptions) being the least convincing of the bunch(and frankly, they're irritating; then again, I'm not really in the intended audience for this thing). The editing and cinematography are standard, and certainly not less than that. While humor is limited to a handful of amusing lines or so, the tone is not an unpleasant one. There is an intense scene or two in this. I recommend this to fans of these types of movies. 7/10 | ตอนที่นั่งดูเรื่องนี้ผมไม่รู้เหตุการณ์จริงครับ เพียงแต่ว่าเรื่องนี้สร้างจากเรื่องจริงเท่านั้น หลังจากพ่อของเด็กเสียชีวิต Rhonda พยายามช่วย Desiree ลูกสาวของเธอ(... ฉันไม่รู้ว่าใครตั้งชื่อลูกจริงๆ บ้าง) รับมือกับการสูญเสีย ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างมาเพื่อเด็กๆ จริงๆ ดังเช่นที่เกิดขึ้นกับภาพยนตร์ "ครอบครัว" บ่อยครั้ง (กล่าวคือ ให้พาทุกคนมารับชมด้วยกัน แม้ว่าฉันจะกันวัยรุ่นไว้ก็ตาม เว้นแต่คุณจะแน่ใจว่าพวกเขา จะซื้อแนวคิดนี้) แต่ก็ไม่ได้มองข้ามความเจ็บปวดจากการตายของพ่อแม่ และไม่ได้ดูถูกใครเลย โครงเรื่องมีความน่าสนใจพอสมควร และดำเนินเรื่องได้ดีพอสมควร การแสดงแตกต่างกันไป โดยที่ Burstyn ที่ยอดเยี่ยมโดดเด่นกว่านักแสดงส่วนใหญ่ของเธอ Mathis ติดตามเรื่องนั้นได้ค่อนข้างดี และ Ferland และเพื่อนร่วมงานของเธอ (มีข้อยกเว้นบางประการ) เป็นคนที่น่าเชื่อถือน้อยที่สุดในกลุ่ม (และตรงไปตรงมา พวกเขาน่ารำคาญ แล้วอีกครั้ง ฉันไม่ได้อยู่ในกลุ่มเป้าหมายสำหรับสิ่งนี้จริงๆ) การตัดต่อและการถ่ายภาพยนตร์ถือเป็นมาตรฐาน และไม่น้อยกว่านั้นอย่างแน่นอน แม้ว่าอารมณ์ขันจะจำกัดอยู่เพียงประโยคที่น่าขบขันไม่กี่บรรทัด แต่น้ำเสียงก็ไม่ใช่น้ำเสียงที่ไม่พึงประสงค์ มีฉากที่เข้มข้นหนึ่งหรือสองฉากในเรื่องนี้ ฉันแนะนำสิ่งนี้ให้กับแฟน ๆ ของภาพยนตร์ประเภทนี้ 7/10 | 1pos
|
i just saw this movie on TV..<br /><br />i've lost my dad when i was young and this movie surely did touch me..<br /><br />i can feel the lost that the little girl Desi felt..<br /><br />the feeling of wanting to see her father again..<br /><br />wanting to talk to him..<br /><br />or at least given the chance to say goodbye..<br /><br />and i'm so touched with the letter that was wrote back to her..<br /><br />saying that her father read her letter, and sent it back to someone to reply her and buy her a present because there isn't a shop in heaven..<br /><br />it just lets me feel that miracles do exist.. | ฉันเพิ่งได้ดูภาพยนตร์เรื่องนี้ในทีวี..<br /><br />ฉันเสียพ่อไปตั้งแต่ยังเด็ก และหนังเรื่องนี้ก็โดนใจฉันมาก..<br /><br />ฉันรู้สึกได้ถึงความสูญเสียนั้น สาวน้อยเดซี่รู้สึก..<br /><br />ความรู้สึกอยากเจอพ่ออีกครั้ง..<br /><br />อยากคุยกับเขา..<br /><br />หรือ อย่างน้อยก็มีโอกาสได้บอกลา..<br /><br />และ ประทับใจจดหมายที่เขียนกลับไปหาเธอมาก..<br /><br />บอกว่าพ่อของเธออ่านจดหมายแล้วส่งกลับไปให้ใครซักคนตอบและซื้อของขวัญให้เธอเพราะไม่มี' ร้านบนสวรรค์..<br /><br />มันทำให้ฉันรู้สึกปาฏิหาริย์มีจริง.. | 1pos
|
It is a great movie. i sow that some people think that this might not be based on a true story. No matter this !!, the movie is great, and all u can think is not why a balloon with a mermaid on it ends up flying in the mermaid town and so on, instead thinking that "a little girl's wish came true", and this means that all our peaceful dreams will come true if we trust in us, and do all in this world to make them true. The little girl (Desi - in the movie), and her mom, were the best actors i've been seen in a long time. Good for they, for all actors, all for the director. If someone can tell them this, please tell them, "A 25 year guy from Romania says thank you for making this movie". | มันเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม ฉันหว่านให้บางคนคิดว่าเรื่องนี้อาจจะไม่อิงจากเรื่องจริง ไม่ว่าเรื่องนี้ !! หนังเรื่องนี้ก็เยี่ยม และคิดไม่ออกว่าทำไมลูกโป่งที่มีนางเงือกถึงได้บินไปในเมืองเงือกและอื่นๆ กลับคิดว่า "ความปรารถนาของสาวน้อยเป็นจริง" และ นี่หมายความว่าความฝันอันสงบสุขของเราจะเป็นจริงถ้าเราวางใจในตัวเราและทำทุกอย่างในโลกนี้เพื่อทำให้เป็นจริง เด็กหญิงตัวน้อย (เดซี ในภาพยนตร์) และแม่ของเธอ เป็นนักแสดงที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาเป็นเวลานาน ดีสำหรับพวกเขา สำหรับนักแสดงทุกคน และสำหรับผู้กำกับทุกคน หากมีใครสามารถบอกเรื่องนี้กับพวกเขาได้ โปรดบอกพวกเขาว่า "ผู้ชายอายุ 25 ปีจากโรมาเนียบอกว่าขอบคุณที่สร้างหนังเรื่องนี้" | 1pos
|
OK, this movie starts out like a cheesy Lifetime movie and doesn't get better till almost well through the movie. The script is full of 'cheese' and 'fluff' and cast is not well directed for the most part. For the first half of the movie the little girl grated on my nerves. I do not think this is one of her best acting jobs. The only reason I bought the movie is because it was on sale and had Ellen Burstyn in it. She's terrific but this is also not one of her best acting gigs. The story is based on true events and that helps the movie. Actually, I didn't even like the movie at first and was getting disgusted when I saw stills of the balloon traveling, I mean..let it get where it's suppose to go and be done with it! But all is forgiven by the time it does reach it's destination and the story comes to a close. If this doesn't bring a tear to your eye, nothing will! It's cheesy and predictable but also makes you feel good about the world again. | โอเค หนังเรื่องนี้เริ่มต้นเหมือนหนัง Lifetime แสนวิเศษ และไม่มีอะไรดีขึ้นเลยจนกระทั่งผ่านหนังไปได้เกือบดี สคริปต์เต็มไปด้วย 'ชีส' และ 'ปุย' และนักแสดงไม่ได้รับการกำกับอย่างดีเป็นส่วนใหญ่ ในช่วงครึ่งแรกของเรื่อง เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ทำให้ฉันหงุดหงิด ฉันไม่คิดว่านี่เป็นหนึ่งในงานการแสดงที่ดีที่สุดของเธอ เหตุผลเดียวที่ฉันซื้อภาพยนตร์เรื่องนี้ก็คือเพราะมันลดราคาและมีเอลเลน เบอร์สตินอยู่ในนั้นด้วย เธอยอดเยี่ยมมาก แต่นี่ไม่ใช่การแสดงที่ดีที่สุดของเธอด้วย เรื่องราวสร้างจากเหตุการณ์จริงและมีส่วนช่วยในภาพยนตร์ จริงๆ แล้วตอนแรกไม่ชอบหนังเรื่องนี้ด้วยซ้ำ พอเห็นภาพนิ่งบอลลูนลอยไปมาก็รู้สึกเบื่อหน่าย คือ..ปล่อยให้มันไปถึงที่ที่ควรจะไปและจัดการมันให้จบ! แต่ทุกอย่างจะได้รับการอภัยเมื่อถึงจุดหมายปลายทางและเรื่องราวก็ปิดฉากลง ถ้าสิ่งนี้ไม่ทำให้น้ำตาของคุณไหล ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น! มันวิเศษและคาดเดาได้ แต่ยังทำให้คุณรู้สึกดีกับโลกอีกครั้ง | 1pos
|
This is the first Jean Renoir Silent film I have watched and perhaps rightly so since it is generally regarded to be his best, besides being also his first major work. Overall, it is indeed a very assured and technically accomplished film which belies the fact that it was only Renoir’s sophomore effort. For fans of the director, it is full of interesting hints at future Renoir movies especially THE DIARY OF A CHAMBERMAID (1946) and THE GOLDEN COACH (1952) – in its depiction of a lower class femme fatale madly desired by various aristocrats who disgrace themselves for her – but also THE RULES OF THE GAME (1939) – showing as it does in one sequence how the rowdy servants behave when their masters' backs are turned away from them – and FRENCH CANCAN (1955) – Nana is seen having a go at the scandalous dance at one point. Personally, I would say that the film makes for a respectable companion piece to G.W. Pabst’s PANDORA’S BOX (1928), Josef von Sternberg’s THE BLUE ANGEL (1930) and Max Ophuls’ LOLA MONTES (1955) in its vivid recreation of the sordid life of a courtesan.<br /><br />Having said all that, the film was a resounding critical and commercial failure at the time of its release – a “mad undertaking” as Renoir himself later referred to it in his memoirs which, not only personally cost him a fortune (he eventually eased the resulting financial burden by selling off some of his late father’s paintings), but almost made him give up the cinema for good! Stylistically, NANA is quite different from Renoir’s sound work and owes a particular debt to Erich von Stroheim’s FOOLISH WIVES (1922), a film Renoir greatly admired – and, on a personal note, one which I really ought to revisit presto (having owned the Kino DVD of it and the other von Stroheims for 4 years now). Anyway, NANA is certainly not without its flaws: a deliberate pace makes itself felt during the overly generous 130 minute running time with some sequences (the horse race around the mid-point in particular) going on too long.<br /><br />The overly mannered acting style on display is also hard to take at times – particularly that of Catherine Hessling’s Nana and Raymond Guerin-Catelain’s Georges Hugon (one of her various suitors)…although, technically, they are being their characters i.e. a bad actress (who takes to the courtesan lifestyle when she is booed off the stage) and an immature weakling, respectively. However, like Anna Magnani in THE GOLDEN COACH, Hessling (Renoir’s wife at the time, by the way) is just not attractive enough to be very convincing as “the epitome of elegance” (as another admirer describes her at one stage) who is able to enslave every man she meets. Other notables in the cast are “Dr. Caligari” himself, Werner Krauss (as Nana’s most fervent devotee, Count Muffat), Jean Angelo (as an initially skeptical but eventually tragic suitor of Nana’s) and future distinguished film director Claude Autant-Lara (billed as Claude Moore and also serving as art director here) as Muffat’s close friend but who is secretly enamored with the latter’s neglected wife! <br /><br />The print I watched – via Lionsgate’s “Jean Renoir 3-Disc Collector’s Edition” – is, for the most part, a lovingly restored and beautifully-tinted one which had been previously available only on French DVD. Being based on a classic of French literature (by Emile Zola, no less), it cannot help but having been brought to the screen several times and the two most notable film versions are Dorothy Arzner’s in 1934 (with Anna Sten and Lionel Atwill and which I own on VHS) and Christian-Jaque’s in 1955 (with Martine Carol and Charles Boyer, which I am not familiar with). | นี่เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของ Jean Renoir Silent เรื่องแรกที่ฉันได้ดูและอาจจะถูกต้อง เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วถือว่าเป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของเขา นอกเหนือจากการเป็นผลงานหลักเรื่องแรกของเขาด้วย โดยรวมแล้ว มันเป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จและมีความมั่นใจอย่างมาก ซึ่งปฏิเสธความจริงที่ว่านี่เป็นเพียงความพยายามในปีที่สองของ Renoir เท่านั้น สำหรับแฟนๆ ของผู้กำกับรายนี้ เต็มไปด้วยคำใบ้ที่น่าสนใจเกี่ยวกับภาพยนตร์เรอนัวร์ในอนาคต โดยเฉพาะ THE DIARY OF A CHAMBERMAID (1946) และ THE GOLDEN COACH (1952) โดยพรรณนาถึงหญิงสาวชั้นต่ำที่เสียชีวิตอย่างบ้าคลั่งซึ่งเป็นที่ต้องการของขุนนางชั้นสูงหลายคนที่ทำให้ตัวเองอับอาย สำหรับเธอ แต่ยังรวมถึง THE RULES OF THE GAME (1939) ด้วย ซึ่งแสดงให้เห็นในลำดับเดียวว่าคนรับใช้จอมเกะกะประพฤติตัวอย่างไรเมื่อพวกเขา เหล่าปรมาจารย์หันหลังให้พวกเขา และ FRENCH CANCAN (1955) มีคนเห็นนานาไปเต้นรำอื้อฉาว ณ จุดหนึ่ง โดยส่วนตัวแล้ว ฉันจะบอกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นผลงานคู่หูที่น่านับถือของ G.W. PANDORA'S BOX ของ Pabst (1928), THE BLUE ANGEL ของ Josef von Sternberg (1930) และ LOLA MONTES ของ Max Ophuls (1955) ในรูปแบบที่มีชีวิตชีวาของชีวิตโสโครกของโสเภณี<br /><br />ต้องบอกว่าทั้งหมดนั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นความล้มเหลวทางการค้าและวิพากษ์วิจารณ์อย่างกะทันหันในช่วงเวลาที่ออกฉาย - เป็น "ภารกิจที่บ้าคลั่ง" ในขณะที่ Renoir เองในภายหลัง กล่าวถึงสิ่งนี้ในบันทึกความทรงจำของเขาซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้เขาต้องสูญเสียโชคลาภเป็นการส่วนตัว (ในที่สุดเขาก็บรรเทาภาระทางการเงินที่เกิดขึ้นด้วยการขายภาพวาดของบิดาผู้ล่วงลับไปบางส่วน) แต่เกือบจะทำให้เขาเลิกดูหนังไปตลอดกาล! ในด้านโวหาร NANA ค่อนข้างแตกต่างจากงานด้านเสียงของ Renoir และเป็นหนี้บุญคุณต่อ FOOLISH WIVES (1922) ของ Erich von Stroheim ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ Renoir ชื่นชมอย่างมาก และในบันทึกส่วนตัว เป็นเรื่องที่ฉันควรจะกลับไปดูอีกครั้ง (โดยได้เป็นเจ้าของ Kino DVD ของมันและ von Stroheims อื่น ๆ มาเป็นเวลา 4 ปีแล้ว) อย่างไรก็ตาม NANA ก็ไม่มีข้อบกพร่องอย่างแน่นอน: การก้าวอย่างตั้งใจจะทำให้ตัวเองรู้สึกได้ในช่วงเวลาการวิ่งที่ยาวนานเกิน 130 นาที โดยมีบางฉาก (โดยเฉพาะการแข่งม้าบริเวณจุดกึ่งกลาง) ที่ดำเนินไปนานเกินไป<br /><br />สไตล์การแสดงที่มีมารยาทมากเกินไปที่จัดแสดงยังเป็นเรื่องยากในบางครั้ง โดยเฉพาะของ Nana ของ Catherine Hessling และ Georges Hugon ของ Raymond Guerin-Catelain (หนึ่งในรูปแบบต่างๆ ของเธอ) คู่ครอง)…แม้ว่าในทางเทคนิคแล้ว พวกเขากำลังเป็นตัวละครของพวกเขา เช่น นักแสดงที่ไม่ดี (ซึ่งใช้วิถีชีวิตโสเภณีเมื่อเธอถูกโห่ลงจากเวที) และผู้อ่อนแอที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับแอนนา แม็กนานีใน THE GOLDEN COACH เฮสสลิง (ภรรยาของเรอนัวร์ในตอนนั้น) ไม่น่าดึงดูดพอที่จะทำให้ดูน่าเชื่อถือได้ว่าเป็น “ตัวอย่างที่ดีเลิศของความสง่างาม” (ตามที่ผู้ชื่นชมอีกคนบรรยายถึงเธอในระยะหนึ่ง) ซึ่งเป็น สามารถตกเป็นทาสทุกคนที่นางพบได้ สิ่งที่โดดเด่นอื่นๆ ในทีมนักแสดง ได้แก่ “ดร. Caligari” ตัวเขาเอง, เวอร์เนอร์ เคราส์ (ในฐานะเคานต์มัฟแฟตผู้นับถือศาสนาที่ศรัทธาแรงกล้าที่สุดของนานา), ฌอง แองเจโล (ในฐานะแฟนของนานาที่ในตอนแรกไม่เชื่อ แต่สุดท้ายก็น่าเศร้า) และผู้กำกับภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงในอนาคต โคล้ด ออแทนต์-ลารา (รับบทเป็น โคล้ด มัวร์ และยังรับหน้าที่เป็นงานศิลปะอีกด้วย ผู้อำนวยการที่นี่) ในฐานะเพื่อนสนิทของ Muffat แต่กลับหลงรักภรรยาที่ถูกละเลยของฝ่ายหลัง! <br /><br />ภาพพิมพ์ที่ฉันดูผ่าน "Jean Renoir 3-Disc Collector's Edition" ของ Lionsgate โดยส่วนใหญ่แล้วเป็นภาพที่ได้รับการบูรณะใหม่ด้วยความรักและลงสีอย่างสวยงาม ซึ่งก่อนหน้านี้มีจำหน่ายในรูปแบบดีวีดีภาษาฝรั่งเศสเท่านั้น ด้วยการสร้างจากวรรณกรรมฝรั่งเศสคลาสสิก (โดย Emile Zola ไม่น้อยไปกว่านี้) อดไม่ได้ที่จะถูกนำขึ้นจอหลายครั้ง และภาพยนตร์ที่โดดเด่นที่สุดสองเวอร์ชันคือของ Dorothy Arzner ในปี 1934 (ร่วมกับ Anna Sten และ Lionel Atwill และ ฉันเป็นเจ้าของ VHS) และ Christian-Jaque's ในปี 1955 (ร่วมกับ Martine Carol และ Charles Boyer ซึ่งฉันไม่คุ้นเคย) | 1pos
|
If Jean Renoir's first film "Whirlpool of Fate" first takes us into the world of the countryside, the rivers, the lives of the peasantry that he will continue to explore, it seems only fitting that his second film deals for the most part with the wealthy and the privileged, the upper classes and those who are trying to claw their way upwards. Put the characters from the first two films together and you have the seeds of his great "Grand Illusion" and "Rules of the Game." This is beautifully filmed, with the restless camera making full use of the amazingly huge apartments and backstage areas that dominate the film's interiors, and the acting though frequently overwrought offers some great moments as well, particularly from Werner Krauss' Muffat. But the glamorous and sultry Ms. Hessling, who at first appears as if she might give Louise Brooks a run for her money in vampishness, never goes beyond a one note, selfish harlot portrayal. Perhaps this is in part a problem with the script, which does seem to mostly go for high points and outraged emotions; not having read the novel I'm not really clear on whether the choices were well-made or not.<br /><br />Still, the differences between Nana's suitors are well-drawn, and I particularly liked the relationship between Muffat and Jean Angelo's Vandeuvres -- the tragic understandings that each seems to have of his ultimate fate and their sympathy with each other, particularly in the scene at the bottom of the enormous staircase where Vandeuvres warns Muffat, and we wonder if violence will erupt -- this and other gleanings of the ridiculousness of the idle rich help give the film the depth it has.<br /><br />Far from his greatest achievement, and for me probably just shy overall of "Whirlpool of Fate", this is still well worth seeing for Renoir fans or those interested in silent cinema generally. | หากภาพยนตร์เรื่องแรกของฌอง เรอนัวร์เรื่อง "Whirlpool of Fate" พาเราเข้าสู่โลกแห่งชนบท แม่น้ำ และชีวิตของชาวนาที่เขาจะยังคงสำรวจต่อไป ดูเหมือนว่าภาพยนตร์เรื่องที่สองของเขาจะเกี่ยวข้องกับโลกเป็นส่วนใหญ่ ผู้มั่งคั่งและผู้มีอภิสิทธิ์ ชนชั้นสูง และผู้ที่พยายามจะก้าวไปสู่จุดสูงสุด นำตัวละครจากภาพยนตร์สองภาคแรกมารวมกัน แล้วคุณจะได้เมล็ดพันธุ์แห่งความยิ่งใหญ่ "Grand Illusion" และ "Rules of the Game" ภาพนี้ถ่ายทำได้อย่างสวยงาม โดยใช้กล้องที่กระสับกระส่ายซึ่งใช้ประโยชน์จากอพาร์ทเมนต์ขนาดใหญ่ที่น่าทึ่งและพื้นที่หลังเวทีซึ่งครอบงำการตกแต่งภายในของภาพยนตร์ได้อย่างเต็มที่ และการแสดงที่แม้จะทำงานหนักเกินไปบ่อยครั้งก็มอบช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน โดยเฉพาะจาก Muffat ของแวร์เนอร์ เคราส์ แต่นางสาวเฮสสลิงผู้มีเสน่ห์และเย้ายวนใจ ซึ่งในตอนแรกดูเหมือนราวกับว่าเธออาจให้หลุยส์ บรูคส์วิ่งหาเงินของเธอด้วยความอาฆาตพยาบาท ไม่เคยก้าวไปไกลกว่าข้อความเดียว ซึ่งเป็นการแสดงภาพโสเภณีที่เห็นแก่ตัว บางทีนี่อาจเป็นปัญหาส่วนหนึ่งกับสคริปต์ ซึ่งดูเหมือนว่าจะมีคะแนนสูงและอารมณ์ฉุนเฉียวเป็นส่วนใหญ่ ไม่ได้อ่านนิยาย ฉันก็ไม่แน่ใจจริงๆ ว่าตัวเลือกต่างๆ นั้นดีหรือไม่<br /><br />ถึงกระนั้น ความแตกต่างระหว่างคู่ครองของนาน่าก็ยังชัดเจน และฉันชอบความสัมพันธ์ระหว่างมัฟฟัตเป็นพิเศษ และ Vandeuvres ของ Jean Angelo ความเข้าใจที่น่าเศร้าที่แต่ละคนดูเหมือนจะมีเกี่ยวกับชะตากรรมสุดท้ายและความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉากที่ด้านล่างของบันไดขนาดมหึมาที่ Vandeuvres เตือน Muffat และเราสงสัย หากความรุนแรงปะทุขึ้น - สิ่งนี้และการเก็บรวบรวมความไร้สาระอื่นๆ ของคนรวยที่ไม่ได้ใช้งานช่วยให้ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความลึกซึ้ง<br /><br />ยังห่างไกลจากความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา และสำหรับผมแล้วคงเป็นเพียงความเขินอายโดยรวมของ "Whirlpool" of Fate" ซึ่งยังคงคุ้มค่าแก่การชมสำหรับแฟน ๆ เรอนัวร์หรือผู้ที่สนใจภาพยนตร์เงียบโดยทั่วไป | 1pos
|
I definitely recommend reading the book prior to watching the film. This book won National Book Council Award in 1978 and is a very gripping read (pun not intended). It's not too difficult to read for those out there that don't read often so don't be afraid! The book seems to capture the passion of the relationships more so than the movie and the movie will make more sense after reading the book. Having grown up in Melbourne I could really relate to this book and movie. Very few Australian female writers were around the in the 70's therefore very little is documented about the way of life for a women in an urban city in Australia during this era or class. It's a precious piece of Melbourne history. It's a shame that it is documented as some sort of 80's soft porn movie. It's far from that and as the other reviewer has mentioned please do not read the DVD jacket, it does not represent what the movie is about at all. Those that rent the movie based on this description will only be disappointed. Just remember this movie was made in 1982, so don't expect the Hollywood over dramatization that they seem to incorporate these days. This is what I like about it. It's also great seeing Noni Hazlehurst in this role, she is just fantastic as Nora and it's great watching her really acting, for if you're close to my age you will best remember her for her stints on Playschool and Better Homes and Gardens. Who knew she hid this talent? This movie will give you an entirely new impression of her. A classic Australian Story! | ฉันแนะนำให้อ่านหนังสือก่อนดูหนังอย่างแน่นอน หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัล National Book Council Award ในปี 1978 และเป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก (ไม่ได้ตั้งใจเล่นสำนวน) การอ่านไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผู้ที่ไม่ได้อ่านบ่อยๆ ดังนั้นอย่ากลัว! หนังสือเล่มนี้ดูเหมือนจะจับความหลงใหลในความสัมพันธ์ได้มากกว่าภาพยนตร์ และภาพยนตร์จะดูสมเหตุสมผลมากขึ้นหลังจากอ่านหนังสือแล้ว เมื่อโตมาในเมลเบิร์น ฉันจึงรู้สึกผูกพันกับหนังสือและภาพยนตร์เรื่องนี้มาก นักเขียนหญิงชาวออสเตรเลียเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีอายุราวๆ ทศวรรษที่ 70 ดังนั้นจึงแทบไม่มีการบันทึกเกี่ยวกับวิถีชีวิตของผู้หญิงในเมืองใหญ่ในออสเตรเลียในยุคหรือชั้นเรียนนี้ มันเป็นชิ้นส่วนอันล้ำค่าของประวัติศาสตร์เมลเบิร์น น่าเสียดายที่มันถูกบันทึกไว้ว่าเป็นหนังโป๊แนวนุ่มๆ ในยุค 80 มันห่างไกลจากสิ่งนั้น และอย่างที่ผู้วิจารณ์คนอื่นๆ กล่าวไว้ โปรดอย่าอ่านแจ็คเก็ตดีวีดี มันไม่ได้แสดงถึงความหมายของหนังเรื่องนี้เลย ผู้ที่เช่าภาพยนตร์ตามคำอธิบายนี้จะผิดหวังเท่านั้น โปรดจำไว้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างขึ้นในปี 1982 ดังนั้นอย่าคาดหวังให้ฮอลลีวูดมีการแสดงละครมากเกินไปจนดูเหมือนทุกวันนี้จะรวมเข้าด้วยกัน นี่คือสิ่งที่ฉันชอบเกี่ยวกับมัน นอกจากนี้ ยังเป็นเรื่องดีที่ได้เห็นโนนี ฮาเซิลเฮิร์สต์มารับบทนี้ เธอแสดงได้ยอดเยี่ยมมากในฐานะนอรา และดีใจที่ได้ดูเธอแสดงจริงๆ เพราะถ้าคุณอายุใกล้เคียงกับฉัน คุณจะจำเธอได้ดีที่สุดจากการแสดง Playschool และ Better Homes and Gardens ใครจะรู้ว่าเธอซ่อนความสามารถนี้ไว้? หนังเรื่องนี้จะสร้างความประทับใจใหม่ให้กับเธอ เรื่องราวของออสเตรเลียสุดคลาสสิก! | 1pos
|
Noni Hazlehurst, Colin Friels, Alice Garner, Chrissie Amphlett and Michael Caton- what more could you ask for? Monkey Grip based on the prize winning novel of the same name explores Nora (Hazlehurst, a single mother falling for a heroin addict Jobe (Friels). A simple story is made truly extraordinary through the all round magnificent acting (in particular Noni Hazlehurst) and nice use of the small budget. The only flaw is (if you can pick it up) is that the story is set in Melbourne, although for budget reasons, the film was mainly shot in Sydney, so as a result, in a few scenes you see trams (Melbourne scenes) and then a Carlton post office (Sydney scenes). Other than that, "Monkey Grip" is a must see (excuse the clique, but it is) at least for an award winning performance from former "Play School" and "Better Homes & Gardens" presenter Noni Hazlehurst.<br /><br />10/10 | Noni Hazlehurst, Colin Friels, Alice Garner, Chrissie Amphlett และ Michael Caton- คุณจะขออะไรอีก Monkey Grip สร้างจากนวนิยายชื่อเดียวกันที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ สำรวจ Nora (Hazlehurst คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ตกหลุมรัก Jobe (Friels) ผู้ติดเฮโรอีน) เรื่องราวที่เรียบง่ายถูกสร้างขึ้นให้มีความพิเศษอย่างแท้จริงผ่านการแสดงอันงดงามรอบด้าน (โดยเฉพาะ Noni Hazlehurst) และ ใช้งบประมาณเพียงเล็กน้อย ข้อเสียประการเดียวคือ (ถ้าคุณสามารถหยิบมันขึ้นมาได้) ก็คือเรื่องราวตั้งอยู่ในเมลเบิร์น แม้ว่าจะด้วยเหตุผลด้านงบประมาณ แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำในซิดนีย์เป็นหลัก ดังนั้น จึงมีฉากบางฉาก คุณ ดูรถราง (ฉากในเมลเบิร์น) และที่ทำการไปรษณีย์คาร์ลตัน (ฉากซิดนีย์) นอกเหนือจากนั้น "Monkey Grip" เป็นสิ่งที่ต้องดู (ขออภัยในกลุ่ม แต่เป็นเช่นนั้น) อย่างน้อยก็สำหรับการแสดงที่ได้รับรางวัลจากอดีต "Play School" " และผู้นำเสนอ "Better Homes & Gardens" Noni Hazlehurst<br /><br />10/10 | 1pos
|
Nora is a single mother-of-two who still wants to live the life of a young artist in the 1970s, as do her friends, a group of writers, singers and actors. The free love' philosophy isn't quite out of the system and Nora didn't count on falling in love, particularly with a junkie. Hazlehurst won her first of two AFI Awards in the space of four years for her amazing portrayal of Nora, who makes sure she does the right thing by her children, but falls in love with junkie Javo (Friels) at the same time. Garner who would later costar in films such as LOVE AND OTHER CATASTROPHES and STRANGE PLANET is well-cast as Nora's pre-pubescent daughter, and Caton (perhaps in readiness for his role as host of the lifestyle program HOT PROPERTY in 2000???) appears as a bearded painter. Early effort by director Cameron is a winner; he went on to make the award-winning miniseries MY BROTHER JACK among his later projects. But it's the stunning delivery by Hazlehurst which brings to life the intelligent, searching script, based on Helen Garner's award-winning novel. | นอราเป็นคุณแม่ลูกสองที่ยังคงอยากใช้ชีวิตแบบศิลปินสาวในช่วงทศวรรษ 1970 เช่นเดียวกับเพื่อนของเธอ กลุ่มนักเขียน นักร้อง และนักแสดง ปรัชญา free love' ไม่ได้อยู่นอกระบบ และนอร่าไม่ได้คาดหวังที่จะตกหลุมรัก โดยเฉพาะกับคนขี้ยา เฮเซิลเฮิร์สต์ได้รับรางวัล AFI Awards ครั้งแรกจากทั้งหมดสองครั้งในช่วงเวลาสี่ปีจากการแสดงบทนอราที่น่าทึ่งของเธอ ซึ่งทำให้แน่ใจว่าเธอทำสิ่งที่ถูกต้องโดยลูก ๆ ของเธอ แต่ก็ตกหลุมรักคนขี้ยา จาโว (ฟริลส์) ในเวลาเดียวกัน การ์เนอร์ ซึ่งต่อมาได้แสดงในภาพยนตร์ต่างๆ เช่น LOVE AND OTHER CATASTROPHES และ STRANGE PLANET รับบทเป็นลูกสาวก่อนวัยเจริญพันธุ์ของนอรา และเคตัน (อาจจะพร้อมสำหรับบทบาทของเขาในฐานะพิธีกรรายการไลฟ์สไตล์ HOT PROPERTY ในปี 2000) ?) ปรากฏเป็นจิตรกรมีหนวดมีเครา ความพยายามในช่วงแรกของผู้กำกับคาเมรอนเป็นผู้ชนะ เขาได้สร้างมินิซีรีส์ชนะรางวัลเรื่อง MY BROTHER JACK ร่วมกับโปรเจ็กต์ต่อๆ ไปของเขา แต่การถ่ายทอดอันน่าทึ่งของเฮเซิลเฮิร์สต์ทำให้สคริปต์ค้นหาอันชาญฉลาดที่อิงจากนวนิยายชนะรางวัลของเฮเลน การ์เนอร์มีชีวิตชีวาขึ้นมา | 1pos
|
Noni Hazlehurst's tour-de-force performance (which won her an AFI award) is at least on par with her effort in FRAN three years later. Colin Friels is also good, and, for those who are interested, Alice Garner appears as Noni's child, and Michael Caton (best known for THE CASTLE) is a bearded painter. (Also interestingly, Hazlehurst is currently the host of lifestyle program BETTER HOMES AND GARDENS, and Caton is the host of property-type programs including HOT PROPERTY, HOT AUCTION, etc...) This film reaffirms the popularly-held belief that Noni was arguably Australia's top female actor during the early-to-mid 1980s. Rating: 79/100. | การแสดงในทัวร์เดอฟอร์ซของ Noni Hazlehurst (ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัล AFI) อย่างน้อยก็เทียบเท่ากับความพยายามของเธอใน FRAN ในอีกสามปีต่อมา คอลิน ฟรายส์ก็เป็นคนดีเช่นกัน และสำหรับผู้ที่สนใจ อลิซ การ์เนอร์ก็ปรากฏตัวเป็นลูกของโนนิ และไมเคิล คาตัน (เป็นที่รู้จักจากเรื่อง THE CASTLE) เป็นจิตรกรมีหนวดเครา (ที่น่าสนใจอีกอย่างคือ ปัจจุบัน Hazlehurst เป็นพิธีกรรายการไลฟ์สไตล์ BETTER HOMES AND GARDENS และ Caton เป็นเจ้าภาพรายการประเภทอสังหาริมทรัพย์ รวมถึง HOT PROPERTY, HOT AUCTION ฯลฯ...) ภาพยนตร์เรื่องนี้ตอกย้ำความเชื่อที่แพร่หลายว่า Noni อาจเป็นนักแสดงหญิงชั้นนำของออสเตรเลียในช่วงต้นถึงกลางทศวรรษ 1980 คะแนน: 79/100 | 1pos
|
A clever script from the late SEBASTIAN JAPRISOT and smart performances from the two male leads - ALAIN DELON and CHARLES BRONSON (or should it be the other way around) result in an engaging and entertaining thriller.<br /><br />Add to the above the competent direction from veteran JEAN HERMAN and a sparse but effective score by FRANCOIS DE ROUBAIX, it becomes easy why this film has an odd timeless quality.<br /><br />This is a buddy buddy or bonding story with two loners, both disillusioned and world weary, returning, presumably from Algiers. Like the other colonial powers of this time (post WW II leading into the 60s), France had struggled to keep up appearances overseas. Losing Algiers was a bitter blow.<br /><br />ADIEU L'AMI (the original title) chronicles the actions of our two (anti) heroes as they struggle to make a go of it, after their discharge.<br /><br />One thing happens after another, and the viewer really has to pay attention, because JAPRISOT is lean and economical with his script: if it is there, then there must be a reason.<br /><br />Suffice to say, these two men battle it out, physically and psychologically, one long weekend. Their motivation is quite different, their goals are different - their survival depends entirely on each other. That ALAIN DELON and CHARLES BRONSON are outwardly so different - the former, arguably a pretty boy, and the latter an ugly thug, adds to the chemistry.<br /><br />That quest makes for a great story, which in turn, makes for a great film.<br /><br />Lest I forget there are women in this film, and true to the Japrisot method, they too are memorable, though not nearly as fleshed out; to say much more would be to spoil one's delight in discovering their true nature.<br /><br />FAREWELL, FRIEND HAS BEEN RELEASED IN THE UK; AN ANAMORPHIC IMAGE, 16.9 ENHANCED; IN English ONLY (not even subtitles for the hard of hearing); A RUNNING TIME OF 110 MINUTES; MONO SOUNDTRACK but the DE ROUBAIX music has lots of punch! <br /><br />Highly recommended. | บทภาพยนตร์ที่ชาญฉลาดจาก SEBASTIAN JAPRISOT ผู้ล่วงลับไปแล้ว และการแสดงอันชาญฉลาดของนักแสดงนำชายสองคน - อเลน เดลอน และชาร์ลส์ บรอนสัน (หรือควรจะเป็นอย่างอื่น) ส่งผลให้เกิดหนังระทึกขวัญที่น่าดึงดูดและสนุกสนาน<br /><br />เพิ่มใน ด้วยแนวทางที่มีความสามารถข้างต้นจากผู้มีประสบการณ์อย่าง JEAN HERMAN และคะแนนที่เบาบางแต่มีประสิทธิภาพโดย FRANCOIS DE ROUBAIX มันกลายเป็นเรื่องง่ายว่าทำไมภาพยนตร์เรื่องนี้จึงมีคุณภาพเหนือกาลเวลาที่แปลกประหลาด<br /><br />สิ่งนี้ เป็นเรื่องราวบัดดี้บัดดี้หรือเรื่องราวแห่งความผูกพันกับคนโดดเดี่ยวสองคนที่ทั้งท้อแท้และเบื่อหน่ายโลก กลับมาแล้ว สันนิษฐานว่ามาจากแอลเจียร์ เช่นเดียวกับมหาอำนาจอาณานิคมอื่นๆ ในเวลานี้ (หลังสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งนำไปสู่ทศวรรษที่ 60) ฝรั่งเศสต้องดิ้นรนเพื่อรักษาภาพลักษณ์ในต่างประเทศ การสูญเสียแอลเจียร์เป็นเรื่องที่น่าขมขื่น<br /><br />ADIEU L'AMI (ชื่อดั้งเดิม) บันทึกเหตุการณ์ของฮีโร่ (ผู้ต่อต้าน) ของเราสองคน ขณะที่พวกเขาต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดหลังจากปลดประจำการแล้ว<br /><br />สิ่งหนึ่งเกิดขึ้นหลังจากนั้นอีกสิ่งหนึ่ง และคนดูต้องให้ความสนใจจริงๆ เพราะ JAPRISOT มีสคริปท์ที่ไม่ซับซ้อนและประหยัด ถ้ามันอยู่ตรงนั้นก็ต้องมีเหตุผล<br /><br / >พอจะพูดได้ว่าสองคนนี้ ผู้ชายต้องต่อสู้กันทั้งทางร่างกายและจิตใจในช่วงวันหยุดยาวหนึ่งวัน แรงจูงใจของพวกเขาค่อนข้างแตกต่างกัน เป้าหมายของพวกเขาแตกต่างกัน - ความอยู่รอดของพวกเขาขึ้นอยู่กับกันและกัน ภายนอกของอเลน เดอลอนและชาร์ลส์ บรอนสันมีความแตกต่างกันมาก ทั้งคนแรกอาจเป็นเด็กน่ารัก และคนหลังเป็นอันธพาลน่าเกลียด เข้ากันได้ดี<br /><br />ภารกิจนั้นทำให้เกิดเรื่องราวที่ยอดเยี่ยม ซึ่งในทางกลับกัน สร้างเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม<br /><br />เกรงว่าฉันจะลืมว่ามีผู้หญิงอยู่ในหนังเรื่องนี้ และตามหลัก Japrisot พวกเธอก็น่าจดจำเช่นกัน แม้ว่าจะไม่ได้ดูมีเนื้อหามากนักก็ตาม หากจะพูดมากกว่านี้ก็คงเป็นการเสียความยินดีในการค้นพบธรรมชาติที่แท้จริงของพวกเขา<br /><br />ลาก่อน เพื่อนได้รับการเผยแพร่ในสหราชอาณาจักรแล้ว ภาพอนามอร์ฟิค 16.9 ปรับปรุง; เป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น (ไม่มีคำบรรยายสำหรับผู้มีปัญหาในการได้ยิน); ระยะเวลาดำเนินการ 110 นาที; MONO SOUNDTRACK แต่เพลง DE ROUBAIX หมัดหนักมาก! <br /><br />แนะนำเป็นอย่างยิ่ง | 1pos
|
Farewell Friend aka Adieu L'Ami/Honour Among Thieves isn't perfect but it is a neat and entertaining thriller that sees mismatched demobbed French Algerian War veterans Alain Delon and Charles Bronson trapped in the same basement vault, one to return stolen bonds, the other to clean out the two million in wages sitting there over the Christmas weekend. Naturally things aren't quite that simple even after they open the vault, leading to some neat twists and turns. On the debit side, there's a very bizarre striptease scene in a car park, Bronson has a very irritating Fonzie-like catchphrase he uses at the most inopportune moments, Brigitte Fossey, sporting perhaps the most hideously misconceived hairstyle of the 60s (it makes her look like a bald woman whose wig is blown back off the top of her head by a high wind), is something of a liability her "I'll cook spaghetti! I'll learn to make love well! I'll read Shakespeare!" speech is hysterical in all the wrong ways and it's a shame about the horrible last line/shot, but otherwise this is a surprisingly entertaining and unpretentious number that's worth checking out if you can find a decent print.<br /><br />Cinema Club's UK DVD only offers the English soundtrack, but since Delon voices himself and the rest of the cast are fairly well dubbed that's no great problem, especially since the widescreen transfer is pretty good quality. | Farewell Friend หรือที่รู้จักในชื่อ Adieu L'Ami/Honour Among Thieves ไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่เป็นหนังระทึกขวัญที่สนุกสนานและเรียบร้อยที่ได้เห็นทหารผ่านศึกชาวแอลจีเรียฝรั่งเศสที่ถูกปลดประจำการอย่างไม่ตรงกัน Alain Delon และ Charles Bronson ติดอยู่ในห้องนิรภัยใต้ดินเดียวกัน คนหนึ่งเพื่อคืนพันธบัตรที่ถูกขโมย อื่น ๆ เพื่อทำความสะอาดค่าจ้างสองล้านที่นั่งอยู่ที่นั่นในช่วงสุดสัปดาห์คริสต์มาส โดยธรรมชาติแล้ว สิ่งต่างๆ จะไม่ง่ายขนาดนั้นแม้ว่าจะเปิดห้องนิรภัยแล้วก็ตาม ซึ่งนำไปสู่การหักมุมที่เรียบร้อย ในด้านเดบิต มีฉากเปลื้องผ้าที่แปลกประหลาดมากในที่จอดรถ Bronson มีบทกลอนที่น่ารำคาญเหมือน Fonzie ที่เขาใช้ในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสมที่สุด Brigitte Fossey ซึ่งอาจเป็นทรงผมที่เข้าใจผิดอย่างน่ากลัวที่สุดในยุค 60 (มันทำให้เธอ มีลักษณะเหมือนผู้หญิงหัวโล้นที่ถูกลมแรงพัดวิกปลิวจนหลุดจากศีรษะ) เป็นสิ่งที่ต้องรับผิดต่อเธอ "ฉันจะทำสปาเก็ตตี้! ฉันจะเรียนรู้ที่จะสร้างความรักให้ดี! ฉันจะอ่านเช็คสเปียร์!" คำพูดตีโพยตีพายในทางที่ผิด และน่าเสียดายสำหรับบรรทัด/ช็อตสุดท้ายที่น่าสยดสยอง แต่ไม่เช่นนั้น ตัวเลขนี้ก็ให้ความบันเทิงอย่างน่าประหลาดใจและไม่โอ้อวด ซึ่งควรค่าแก่การตรวจสอบว่าคุณสามารถหาสิ่งพิมพ์ที่เหมาะสมได้หรือไม่<br /><br / >ดีวีดีในสหราชอาณาจักรของ Cinema Club นำเสนอเฉพาะเพลงประกอบภาษาอังกฤษเท่านั้น แต่เนื่องจาก Delon ให้เสียงตัวเองและนักแสดงคนอื่นๆ ที่ได้รับการขนานนามค่อนข้างดี จึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการถ่ายโอนแบบไวด์สกรีนมีคุณภาพดีทีเดียว | 1pos
|
This movie is definately one of my favourite movies in it's kind. The interaction between respectable and morally uncorruptable characters is an ode to chivalry and the honour code amongst thieves and policemen. It treats themes like duty, guilt, word, manipulation and trust like few films have done and, unfortunately, none that I can recall since the death of the 'policial' in the late seventies. The sequence is delicious, down to the essential, living nothing out and thus leading the spectator into a masterful plot right and wrong without accessory eye catching and spectacular scenes that are often needed in lesser specimens of the genre in order to keep the audience awake. No such scenes are present or needed. The argument is flowless and honest to the spectator, wich is an important asset in a genre in wich the the suspense is often achieved through the betrail of the audience. No, this is not miss Marble... A note of congratulations for the music is in order A film to watch and savour every minute, not just to see. | หนังเรื่องนี้เป็นหนังประเภทหนึ่งที่ฉันชื่นชอบอย่างแน่นอน ปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวละครที่น่านับถือและไม่เสื่อมทรามทางศีลธรรมเป็นบทกวีของอัศวินและรหัสแห่งเกียรติยศในหมู่โจรและตำรวจ มันปฏิบัติต่อประเด็นต่างๆ เช่น หน้าที่ ความรู้สึกผิด คำพูด การบงการ และความไว้วางใจ เหมือนกับที่หนังไม่กี่เรื่องเคยทำมา และน่าเสียดายที่ไม่มีสิ่งใดที่ฉันจำได้นับตั้งแต่การตายของ 'การเมือง' ในช่วงปลายอายุเจ็ดสิบ ซีเควนซ์นี้อร่อย เข้าถึงแก่นสาร โดยไม่ได้มีชีวิตอยู่เลย และนำผู้ชมไปสู่พล็อตเรื่องที่เชี่ยวชาญถูกและผิดโดยไม่ต้องมีอุปกรณ์เสริมสะดุดตาและฉากที่ตระการตาซึ่งมักจำเป็นต้องใช้ในตัวอย่างประเภทที่น้อยกว่าเพื่อให้ผู้ชมตื่นตัว ไม่มีฉากดังกล่าวหรือจำเป็น การโต้แย้งนั้นไม่ไหลลื่นและซื่อสัตย์ต่อผู้ชม ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่สำคัญในรูปแบบที่ความลุ้นระทึกมักจะเกิดขึ้นได้จากการทรยศของผู้ชม ไม่ นี่ไม่ใช่พลาด มาร์เบิล... ข้อความแสดงความยินดีกับเสียงเพลงเพื่อให้ภาพยนตร์น่าดูและเอร็ดอร่อยทุกนาทีไม่ใช่แค่ดู | 1pos
|
Utterly tactical, strange (watch for the kinky moment of a drop-dead gorgeous blonde acting as pull-string doll for some rich folks), pointless but undoubtedly compelling late-night feature. This unhinged French production is a stew of perplexedly unfocused ideas and random plot illustrations centred on its very charismatic stars (if somewhat anti-heroes) Alain Delon and Charles Bronson. Really they don't get to do all that much, especially during the confined, lengthy mid-section where they hide themselves in a building during the Christmas break to crack a safe with 10,000 possible combinations. Oh fun! But this is when the odd, if intriguing relationship is formed between Delon and Bronson's characters. After a manipulative battle of wills (and childishly sly games against each other), the two come to an understanding that sees them honour each other's involvement and have a mutual respect. This would go on to play a further part in the twisty second half of the story with that undetectable curve-ball. Still their encounters early on suggest there's more, but what we get is vague and this is magnified by that 'What just happen there?' ending that might just make you jump. YEEEEAAAAAHHHHHHHHH! Glad to get that out of the system. <br /><br />The pacing is terribly slow, but placidly measured for it and this seems purposely done to exhaust with its edgy, nervous underlining tension. Watch as the same process is repeated over and over again, and you know something is not quite right and the scheming eventually comes into play. Now everything that does happen feels too spontaneous, but the climax payoff is haunting. The taut, complex script is probably a little too crafty for its own good, but there are some neat novelties (Coins, glass and liquids
try not spilling) and visual symbolisms. Jean Herman's direction is efficiently sophisticated and low-key, but get a tad artificial and infuse an unwelcoming icy atmosphere. The sound FX features more as a potent note, than that of Francois DeRoubaix's funky score that's mainly kept under wrapped after its sizzling opening. Top drawers Delon (who's quite steely) and Bronson (a jovial turn) are solid, and work off each tremendously. Bernard Fresson chalks up the attitude as the Inspector who knows there's more going on than what is being led on. An attractive female cast features able support by Brigitte Fossey and Olga Georges-Picot. <br /><br />A cryptically directionless, but polished crime drama maintained by its two leads and some bizarre inclusions. | มียุทธวิธีอย่างเต็มที่ แปลกประหลาด (ดูช่วงเวลาที่ประหลาดของสาวผมบลอนด์แสนสวยที่รับบทเป็นตุ๊กตาดึงสายสำหรับคนรวย) ฟีเจอร์ตอนดึกที่ไร้จุดหมายแต่น่าดึงดูดใจอย่างไม่ต้องสงสัย การผลิตในฝรั่งเศสที่ไร้การควบคุมนี้เป็นการสตูว์ของแนวคิดที่ไม่มุ่งเน้นอย่างงงงวยและภาพประกอบพล็อตแบบสุ่มที่มีศูนย์กลางอยู่ที่ดาราที่มีเสน่ห์มาก (หากค่อนข้างต่อต้านฮีโร่) Alain Delon และ Charles Bronson จริงๆ แล้ว พวกเขาไม่ได้ทำอะไรมากขนาดนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงส่วนกลางที่ยาวและจำกัด โดยที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในอาคารในช่วงพักคริสต์มาสเพื่อเจาะตู้เซฟด้วยชุดค่าผสมที่เป็นไปได้ถึง 10,000 ชุด โอ้สนุก! แต่นี่คือช่วงเวลาที่ความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดและน่าสนใจเกิดขึ้นระหว่างตัวละครของเดลอนและบรอนสัน หลังจากการต่อสู้ด้วยเจตจำนงอันบิดเบือน (และเกมเจ้าเล่ห์แบบเด็กๆ) ทั้งสองได้เข้าใจกันว่าพวกเขาให้เกียรติการมีส่วนร่วมของกันและกันและมีความเคารพซึ่งกันและกัน สิ่งนี้จะมีบทบาทต่อไปในช่วงครึ่งหลังที่คดเคี้ยวของเรื่องราวด้วยลูกบอลโค้งที่ไม่อาจตรวจพบได้ การเผชิญหน้ากันของพวกเขาตั้งแต่เนิ่นๆ บ่งบอกว่ายังมีอะไรอีกมาก แต่สิ่งที่เราได้รับนั้นคลุมเครือ และสิ่งนี้ถูกขยายโดย 'เกิดอะไรขึ้นที่นั่น' การจบแบบนั้นอาจทำให้คุณกระโดดได้ เย้ๆๆๆ! ดีใจที่ได้ออกจากระบบ <br /><br />จังหวะช้ามาก แต่วัดได้อย่างสงบ และดูเหมือนว่าจะตั้งใจทำเพื่อคลายความตึงเครียดที่หงุดหงิดและประหม่า ดูกระบวนการเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก และคุณจะรู้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องนัก และแผนการก็เข้ามามีบทบาทในที่สุด ตอนนี้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ความรู้สึกเป็นไปตามธรรมชาติเกินไป แต่ผลตอบแทนที่เป็นไคลแม็กซ์นั้นหลอกหลอน สคริปต์ที่ตึงและซับซ้อนอาจจะดูซับซ้อนเกินไปสำหรับตัวมันเอง แต่ก็มีบางสิ่งที่แปลกใหม่ (เหรียญ แก้ว และของเหลว พยายามอย่าให้หก) และสัญลักษณ์ทางภาพ ทิศทางของฌอง เฮอร์แมนมีความซับซ้อนและเรียบง่าย แต่ปรุงแต่งเล็กน้อยและแทรกซึมเข้าไปในบรรยากาศน้ำแข็งที่ไม่เอื้ออำนวย เสียง FX มีลักษณะเป็นโน้ตที่ทรงพลังมากกว่าเพลงฟังกี้ของ Francois DeRoubaix ซึ่งส่วนใหญ่จะถูกปิดไว้หลังจากเปิดเพลงอย่างร้อนแรง ลิ้นชักบนสุด Delon (ซึ่งค่อนข้างแข็งกร้าว) และ Bronson (การพลิกผันที่ร่าเริง) มีความแข็งแกร่งและทำงานกันได้อย่างดีเยี่ยม เบอร์นาร์ด เฟรสสันพูดถึงทัศนคติในฐานะสารวัตรที่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นมากกว่าสิ่งที่กำลังถูกชักนำ นักแสดงหญิงที่น่าดึงดูดได้รับการสนับสนุนจาก Brigitte Fossey และ Olga Georges-Picot <br /><br />ละครอาชญากรรมที่ไร้ทิศทางอย่างคลุมเครือ แต่ได้รับการขัดเกลาโดยนักแสดงนำสองคนและการรวมตัวที่แปลกประหลาดบางอย่าง | 1pos
|
Short synopsis <br /><br />This film opens with soldiers being released from the company of men. One of them pursues another with a weird scheme the other repeatedly refuses. Later they both get trapped in an office building in which they want to crack a safe during the Christmas holidays. Hostility turns into playful banter and then into a desperate fight for survival (during the bantering they lose all drinkable liquids, so it is really serious). With exposed, well built and well oiled torsos they ram a hole into a wall and finally manage to escape only to find out that they have been betrayed and set up by women. One gets caught, the other remains free and is not given away by his companion. A last encounter, a last light for a cigarette, adieu l'ami, farewell, friend.<br /><br />I found it hard not to see closet homosexuals in the two main characters, played by classical he-man superstars Alain Delon and Charles Bronson. They are obviously attracted to each other, their treatment of women is abominable and marked by contempt throughout. The whole story seems to have a strong symbolic undertow, a little like Deliverance. It is also very stylish. The safe the two men want to crack is in a for the time ultra modern glass and aluminum tower. It is the seat of a publicity firm, so there are many fancy posters and wall coverings around. The wardrobe is also very good. The ultra stylish Citroen DS (maybe the most modern and elegant car of all times) features large in this movie perhaps a subtle kind of product placement.<br /><br />I can recommend this movie for the actor's performances alone. Delon and Bronson are really sharing the top billing, in a manner that struck me as very fair and sporting. Both do a considerable amount of acrobatics. I have never seen Bronson better than here, he really acts - and speaks French throughout, with a heavy accent buy very passably indeed. And it is certainly the man himself we hear. (So the French language version is highly recommended). The police inspector who pursues the two is played by on of my favorite Franch character actors, Bernard Fresson who was Gene Hackman's partner in French Connection II. He is the best brainy police inspector I know. Also very good is former child actress Brigitte Fossey as the young ingénue who, as it turns out, is not so Innocent as it first seems.<br /><br />Anyone who expects the old in-an-out" of classical heist movies might be disappointed with this film. For those with a little patience this will be a rewarding experience, full of novel and original ideas and directorial quirks, although it my be a little too brutal and sadistic for its own sake. | เรื่องย่อ <br /><br />หนังเรื่องนี้เปิดเรื่องด้วยทหารที่ถูกปลดออกจากกลุ่มผู้ชาย คนหนึ่งไล่ตามอีกคนด้วยแผนการแปลกๆ ที่อีกคนปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองก็ติดอยู่ในอาคารสำนักงานซึ่งพวกเขาต้องการจะพังตู้เซฟในช่วงวันหยุดคริสต์มาส ความเกลียดชังกลายเป็นการล้อเล่นอย่างสนุกสนาน และจากนั้นก็กลายเป็นการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดอย่างสิ้นหวัง (ในระหว่างการล้อเลียน พวกเขาสูญเสียของเหลวที่ดื่มได้ทั้งหมด ดังนั้นจึงเป็นเรื่องร้ายแรงจริงๆ) ด้วยเนื้อตัวที่เปิดโล่ง สร้างมาอย่างดี และทาน้ำมันอย่างดี พวกมันจึงเจาะเข้าไปในกำแพงและในที่สุดก็สามารถหลบหนีได้ เพียงแต่พบว่าพวกมันถูกทรยศและสร้างขึ้นโดยผู้หญิง คนหนึ่งถูกจับได้ อีกคนยังคงเป็นอิสระและไม่ถูกเพื่อนของเขามอบให้ การพบกันครั้งสุดท้าย แสงสุดท้ายสำหรับการสูบบุหรี่ ลาก่อน ลามิเพื่อน<br /><br />ฉันพบว่ามันยากที่จะไม่เห็นกลุ่มรักร่วมเพศในตัวละครหลักทั้งสองที่รับบทโดยซูเปอร์สตาร์ชายคลาสสิก อแลง เดลอน และชาร์ลส บรอนสัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกดึงดูดเข้าหากัน การปฏิบัติต่อผู้หญิงเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจและถูกดูหมิ่นมาตลอด เรื่องราวทั้งหมดดูเหมือนจะมีสัญลักษณ์อันแข็งแกร่ง คล้ายกับ Deliverance เล็กน้อย แถมยังมีสไตล์มากอีกด้วย ตู้เซฟที่ชายทั้งสองต้องการจะแตกนั้นอยู่ในอาคารกระจกและอะลูมิเนียมที่ทันสมัยเป็นพิเศษ ที่นี่เป็นที่ตั้งของสำนักงานประชาสัมพันธ์ จึงมีโปสเตอร์และวอลเปเปอร์ติดผนังสวยๆ มากมาย ตู้เสื้อผ้าก็ดีมากเช่นกัน Citroen DS ที่มีสไตล์เป็นพิเศษ (อาจเป็นรถยนต์ที่ทันสมัยและหรูหราที่สุดตลอดกาล) มีลักษณะใหญ่ในภาพยนตร์เรื่องนี้ อาจเป็นการจัดวางผลิตภัณฑ์แบบละเอียดอ่อน<br /><br />ฉันสามารถแนะนำภาพยนตร์เรื่องนี้สำหรับการแสดงของนักแสดงเพียงอย่างเดียวได้ เดลอนและบรอนสันต่างแบ่งปันผลงานที่ยอดเยี่ยม ในลักษณะที่ทำให้ฉันรู้สึกว่ายุติธรรมและเป็นนักกีฬา ทั้งสองแสดงกายกรรมเป็นจำนวนมาก ฉันไม่เคยเห็น Bronson เก่งไปกว่านี้อีกแล้ว เขาแสดงได้ดีมาก และพูดภาษาฝรั่งเศสได้ตลอด ด้วยสำเนียงหนักแน่น ถือว่าพอรับได้จริงๆ และแน่นอนว่าเป็นชายที่เราได้ยินนั้นเอง (ดังนั้นจึงขอแนะนำเวอร์ชันภาษาฝรั่งเศส) สารวัตรตำรวจที่ไล่ตามทั้งสองคน รับบทโดยเบอร์นาร์ด เฟรสสัน นักแสดงตัวละครจากฝรั่งเศสคนโปรดของฉัน ซึ่งเป็นคู่หูของยีน แฮ็กแมนใน French Connection II เขาเป็นสารวัตรตำรวจที่ฉลาดที่สุดที่ฉันรู้จัก นอกจากนี้ อดีตนักแสดงเด็กอย่างบริจิตต์ ฟอสซีย์ยังรับบทเป็นอิงเงนูในวัยเยาว์ซึ่งปรากฏว่าไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่เห็นในตอนแรก<br /><br />ใครก็ตามที่คาดหวังว่า เข้า-ออก-เก่า" ของ ภาพยนตร์คลาสสิกเรื่อง Heist อาจผิดหวังกับภาพยนตร์เรื่องนี้ สำหรับผู้ที่มีความอดทนเพียงเล็กน้อย นี่จะเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่า เต็มไปด้วยแนวคิดที่แปลกใหม่และแปลกใหม่ รวมถึงนิสัยแปลกๆ ของการกำกับ แม้ว่าฉันจะดูโหดร้ายและซาดิสม์เกินไปเล็กน้อยสำหรับตัวมันเอง สาเก | 1pos
|
This movie is definately one of my favorite movies in it's kind. The interaction between respectable and morally strong characters is an ode to chivalry and the honor code amongst thieves and policemen. It treats themes like duty, guilt, word, manipulation and trust like few films have done and, unfortunately, none that I can recall since the death of the 'policial' in the late seventies. The sequence is delicious, down to the essential, living nothing out and thus leading the spectator into a masterful plot right and wrong without accessory eye catching and spectacular scenes that are often needed in lesser specimens of the genre in order to keep the audience awake. No such scenes are present or needed. The argument is sand honest to the spectator; An important asset in a genre that too often achieve suspense through the deception of the audience. No, this is not miss Marble... A note of congratulations for the music is in order A film to watch and savor every minute, not just to see. | หนังเรื่องนี้เป็นหนังประเภทหนึ่งที่ฉันชื่นชอบอย่างแน่นอน ปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวละครที่มีเกียรติและเข้มแข็งทางศีลธรรมเป็นบทกวีของอัศวินและเป็นรหัสแห่งเกียรติยศในหมู่โจรและตำรวจ มันปฏิบัติต่อประเด็นต่างๆ เช่น หน้าที่ ความรู้สึกผิด คำพูด การบงการ และความไว้วางใจ เหมือนกับที่หนังไม่กี่เรื่องเคยทำมา และน่าเสียดายที่ไม่มีสิ่งใดที่ฉันจำได้นับตั้งแต่การตายของ 'การเมือง' ในช่วงปลายอายุเจ็ดสิบ ซีเควนซ์นี้อร่อย เข้าถึงแก่นสาร โดยไม่ได้มีชีวิตอยู่เลย และนำผู้ชมไปสู่พล็อตเรื่องที่เชี่ยวชาญถูกและผิดโดยไม่ต้องมีอุปกรณ์เสริมสะดุดตาและฉากที่ตระการตาซึ่งมักจำเป็นต้องใช้ในตัวอย่างประเภทที่น้อยกว่าเพื่อให้ผู้ชมตื่นตัว ไม่มีฉากดังกล่าวหรือจำเป็น ข้อโต้แย้งคือทรายที่ซื่อสัตย์ต่อผู้ชม เนื้อหาที่สำคัญในประเภทที่มักทำให้เกิดความสงสัยจากการหลอกลวงของผู้ชม ไม่ นี่ไม่ใช่พลาด มาร์เบิล... ข้อความแสดงความยินดีกับเสียงเพลงเพื่อให้ภาพยนตร์น่าดูและเอร็ดอร่อยทุกนาทีไม่ใช่แค่ดู | 1pos
|
I used to watch this show when I was a little girl. Although I don't remember much about it, I must say that it was a pretty good show. Also, I don't think I've seen every episode. However, if you ask me, it was still a good show. I vaguely remember the theme song. Everyone was ideally cast, the costume design was great. The performances were top-grade, too. I just hope some network brings this series back one day so that I'll be able to see every episode. Before I wrap this up, I'd like to say that I'll always remember this show in my memory forever, even though I don't think I've seen every episode. Now, in conclusion, when and if this show is ever brought back on the air, I hope that you catch it one day before it goes off the air for good. | ฉันเคยดูรายการนี้ตอนเด็กๆ แม้ว่าฉันจะจำเรื่องนี้ได้ไม่มากนัก แต่ก็ต้องบอกว่าเป็นการแสดงที่ค่อนข้างดี อีกอย่างผมคิดว่าไม่ได้ดูทุกตอนนะ อย่างไรก็ตาม หากคุณถามฉัน มันก็ยังคงเป็นการแสดงที่ดี ฉันจำเพลงธีมได้ไม่ชัดเจน ทุกคนแสดงได้ลงตัวมาก ออกแบบเครื่องแต่งกายได้เยี่ยมมาก การแสดงก็มีคุณภาพสูงเช่นกัน หวังว่าสักวันหนึ่งจะมีเครือข่ายนำซีรีย์นี้กลับมาจะได้ดูทุกตอน ก่อนจะจบเรื่องนี้ ผมอยากจะบอกว่าผมจะจดจำรายการนี้ไว้ในความทรงจำตลอดไป แม้จะไม่คิดว่าจะได้ดูทุกตอนก็ตาม โดยสรุปว่า รายการนี้จะกลับมาออนแอร์อีกครั้งเมื่อใดและหากผมหวังว่าคุณจะได้ชมสักวันหนึ่งก่อนที่รายการจะยุติการออกอากาศตลอดไป | 1pos
|
magellan33 said: "You can only do so much when the two stars of the show can only be seen by one fellow cast member."<br /><br />I assume, then, that you never heard of "Topper".<br /><br />Which, in addition to the two stars who could only be seen by one member of the cast, had a dog, ditto.<br /><br />This was the kind of program that had "Not Gonna Make It" written allover it from the first episode - it was like an arcade video game where you actually have to read the instructions to play; no-one (well, very few of us, apparently) wants to watch a comedy program that has a basic premise that actually requires *thought* to grasp. | magellan33 กล่าวว่า: "คุณจะทำอะไรได้มากมายก็ต่อเมื่อนักแสดงทั้งสองคนสามารถมองเห็นได้เพียงคนเดียวเท่านั้น"<br /><br />ฉันถือว่าคุณไม่เคยได้ยินเรื่อง "Topper" มาก่อน <br /><br />ซึ่งนอกจากดาราทั้งสองคนที่เห็นได้เพียงคนเดียวในทีมแล้ว ยังมีหมาอีกด้วย<br /><br />รายการแบบนี้ก็มี "Not Gonna Make It" เขียนมาจาก ตอนแรก - มันเหมือนกับวิดีโอเกมอาร์เคดที่คุณต้องอ่านคำแนะนำในการเล่น ไม่มีใคร (เห็นได้ชัดว่ามีพวกเราเพียงไม่กี่คน) ต้องการชมรายการตลกที่มีพื้นฐานที่ต้องใช้ *ความคิด* ในการเข้าใจ | 1pos
|
Unfortunately many consumers who write reviews for IMDb equate low budget with not good. Whatever else this movie might need, more budget really isn't part of it. Big sets and lots of special effects would have turned it into another Lara Croft movie. What we have here is a step or two better than that.<br /><br />The nearly unknown Alexandra Staden is captivating as the enigmatic Modesty, and this is crucial for this movie to work. Her wise little smiles and knowing looks are formidable, and you find yourself wishing that the camera won't leaver her face. It makes it workable that the bad guy Nikolai, played by also little known (in the U.S. at least) Nikolaj Coaster-Waldau might take an unusually cerebral interest in her, something Modesty can exploit. She is able to divert his raping her with just a shove and spitting out "stop wasting my time!" then storming off between his heavily armed yet suddenly diffident henchmen. Making a scene like that plausible doesn't happen by accident.<br /><br />Probably the biggest problem I have with the rail-thin Staden playing Modesty is it just isn't very believable for her to go hand to hand with an athletic and muscled looking guy like Coaster-Waldau and beat him. She just ain't a Peta Wilson or a pumped-up Hilary Swank type actress who can throw a convincing punch. Coaster-Waldau letting himself be overpowered by Staden looks like he's just roughhousing with his little sister.<br /><br />Since this is not really an action film, this isn't a big flaw. I just hope they do better on that if and when they make sequels. | น่าเสียดายที่ผู้บริโภคจำนวนมากที่เขียนบทวิจารณ์เกี่ยวกับ IMDb มองว่างบประมาณต่ำกับไม่ดี ไม่ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้อาจต้องการอะไรก็ตาม งบประมาณที่เพิ่มขึ้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน ฉากใหญ่ๆ และเอฟเฟกต์พิเศษมากมายอาจทำให้เรื่องนี้กลายเป็นหนังเรื่องหนึ่งของลารา ครอฟต์ได้ สิ่งที่เรามีตรงนี้คือดีกว่านั้นหนึ่งหรือสองก้าว<br /><br />อเล็กซานดรา สตาเดนที่แทบไม่มีใครรู้จักนั้นมีเสน่ห์ดึงดูดในฐานะผู้มีความเจียมเนื้อเจียมตัวที่ลึกลับ และนี่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ในการทำงาน รอยยิ้มเล็กๆ น้อยๆ ที่ชาญฉลาดและรูปลักษณ์ที่รู้ใจของเธอนั้นดูน่าเกรงขาม และคุณพบว่าตัวเองหวังว่ากล้องจะไม่ละทิ้งใบหน้าของเธอ มันทำให้การที่นิโคไล ตัวร้ายซึ่งรับบทโดยนิโคไล ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก (อย่างน้อยก็ในอเมริกา) นิโคไล โคสเตอร์-วัลเดาอาจสนใจเธออย่างผิดปกติ ซึ่งเป็นสิ่งที่เจียมเนื้อเจียมตัวสามารถหาประโยชน์ได้ เธอสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของเขาที่ข่มขืนเธอได้ด้วยการผลักและคายออก "หยุดเสียเวลาของฉัน!" จากนั้นก็บุกออกไประหว่างลูกน้องที่ติดอาวุธหนักแต่จู่ๆ ก็กลับหัวเสีย การสร้างฉากแบบนั้นไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ<br /><br />ปัญหาใหญ่ที่สุดที่ฉันมีกับนักแสดง Staden ที่เล่นเป็น Modesty เป็นคนบางเฉียบก็คือการที่เธอจะจับมือกันนั้นไม่น่าเชื่อนัก กับผู้ชายที่ดูแข็งแรงและมีล่ำสันอย่าง Coaster-Waldau และเอาชนะเขา เธอไม่ใช่ Peta Wilson หรือนักแสดงประเภท Hilary Swank ที่สามารถชกต่อยได้อย่างน่าเชื่อ Coaster-Waldau ปล่อยให้ตัวเองถูกเอาชนะโดย Staden ดูเหมือนว่าเขาแค่กำลังยุ่งอยู่กับน้องสาว<br /><br />เนื่องจากนี่ไม่ใช่ภาพยนตร์แอ็คชั่นจริงๆ นี่จึงไม่ใช่ข้อบกพร่องใหญ่ ฉันแค่หวังว่าพวกเขาจะทำได้ดีกว่านี้หากพวกเขาสร้างภาคต่อและเมื่อไหร่ | 1pos
|
If you are already a fan of Peter O'Donnell's wonderful Modesty Blaise books from the sixties, you will really enjoy this movie. If you have ever seen the 1966 "Modesty Blaise" film, forget it! That was camp. This is the real Modesty Blaise. The story and character are both true to the Modesty that fans of the books know and love. It's a long way from Joe Losey's 1966 travesty, and it takes our Modesty quite seriously. Alexandra Staden is quite good and believable in the part, and yes, we do get to see her kick butt. chuckle<br /><br />This is likely meant to be the first movie of a series and as such it serves to introduce Modesty, her childhood and her days with Lob.<br /><br />Since Peter O'Donnell was the creative consultant on the movie, everything really rings true. Even the story O'Donnell told of how he conceived the character is just as he told it. Having read all the books, I enjoyed the movie even more for that.<br /><br />Now that Miramax has kept their option on the property by having Quentin Tarrentino make this film, I do hope to see more of the Modesty stories asap. Especially as the wonderful character of Willie Garvin makes Modesty's character really come alive. To that end, I really hope the film does well in Europe. I have no idea if Miramax intends to ever distribute the DVD in the USA. I suspect it might not do that well in the USA in general distribution. I wonder how Miramax decides where and how to distribute it's films.<br /><br />In the story, Modesty is in her early 20's, working at Louche's casino in Tangier. The flashback sequences are artfully done and take Modesty from about 9 years old, through her teens up to her current age in the movie - about 21-22, I'd guess. I really don't think there's a "perfect actress" for Modesty. For many of us Modesty fans, she's much too powerful a presence in our imaginations already. Alexandra Staden is credible. She is very slim, graceful and poised. She has lots of closeups. She has a great face - one that sticks in your mind well after the movie is over. According to O' Donnell's illustrator, Romero, Modesty has rather a fuller figure than Staden, but I'm willing to overlook that. If Staden continues in the role, I think she will mature into it - just as Modesty grows more powerful and skilled as she gets older. Staden already conveys Modesty's humor and absolute assurance very well. Go ahead and rent this movie, it's not like anything else you've seen and even though it was directed by Scott Spiegel, it is full of Tarrentino touches, great camera moves, lighting and well-done action sequences. | หากคุณเป็นแฟนหนังสือ Modesty Blaise ที่ยอดเยี่ยมของปีเตอร์ โอ'ดอนเนลล์จากช่วงอายุ 60 ปี คุณจะต้องชอบหนังเรื่องนี้อย่างแน่นอน หากคุณเคยเห็นภาพยนตร์เรื่อง "Modesty Blaise" ปี 1966 ลืมมันไปได้เลย! นั่นคือค่าย นี่คือเจียมเนื้อเจียมตัวเบลสที่แท้จริง เรื่องราวและตัวละครเป็นไปตามความพอประมาณที่แฟนหนังสือรู้จักและชื่นชอบ มันห่างไกลจากการเลียนแบบของ Joe Losey ในปี 1966 มากและถือว่าความสุภาพเรียบร้อยของเราค่อนข้างจริงจัง อเล็กซานดรา สตาเดนค่อนข้างดีและน่าเชื่อถือในบทนี้ และใช่ เราได้เห็นก้นเตะของเธอแล้ว หัวเราะเบา ๆ<br /><br />นี่น่าจะเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของซีรีส์นี้ และด้วยเหตุนี้จึงเป็นการแนะนำให้รู้จักกับ Modesty วัยเด็กของเธอ และช่วงเวลาของเธอกับ Lob<br /><br />นับตั้งแต่ Peter O' ดอนเนลเป็นที่ปรึกษาด้านความคิดสร้างสรรค์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ ทุกอย่างดูเป็นความจริงจริงๆ แม้แต่เรื่องราวที่โอดอนเนลเล่าว่าเขาสร้างตัวละครนี้ขึ้นมาได้อย่างไรก็เหมือนกับที่เขาเล่าให้ฟัง หลังจากอ่านหนังสือทั้งหมดแล้ว ฉันก็ยิ่งสนุกกับหนังเรื่องนี้มากขึ้นไปอีก<br /><br />เมื่อ Miramax ยังคงรักษาทางเลือกในอสังหาริมทรัพย์นี้โดยให้ Quentin Tarrentino สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉันหวังว่าจะได้เห็น Modesty มากกว่านี้ เรื่องราวโดยเร็วที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตัวละครที่ยอดเยี่ยมของ Willie Garvin ทำให้ตัวละครของ Modesty มีชีวิตชีวาขึ้นมาจริงๆ ด้วยเหตุนี้ ฉันหวังว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะไปได้ดีในยุโรป ฉันไม่รู้ว่า Miramax ตั้งใจจะจำหน่ายดีวีดีในสหรัฐอเมริกาหรือไม่ ฉันสงสัยว่ามันอาจจะทำได้ไม่ดีนักในสหรัฐอเมริกาในการจำหน่ายโดยทั่วไป ฉันสงสัยว่า Miramax ตัดสินใจได้อย่างไรว่าจะจัดจำหน่ายภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ไหนและอย่างไร<br /><br />ในเรื่องนี้ Modesty อายุ 20 ต้นๆ โดยทำงานที่คาสิโนของ Louche ในเมือง Tangier ซีเควนซ์ย้อนหลังได้รับการจัดทำขึ้นอย่างมีศิลปะ และใช้เจียมเนื้อเจียมตัวตั้งแต่อายุประมาณ 9 ขวบ จนถึงช่วงวัยรุ่นจนถึงอายุปัจจุบันของเธอในภาพยนตร์เรื่องนี้ - ประมาณ 21-22 ปี ฉันเดานะ ฉันไม่คิดว่าจะมี "นักแสดงที่สมบูรณ์แบบ" สำหรับเจียมเนื้อเจียมตัว สำหรับพวกเราหลายคน แฟน ๆ ของเจียมเนื้อเจียมตัว เธอมีพลังมากเกินไปในจินตนาการของเราแล้ว อเล็กซานดรา สตาเดน มีความน่าเชื่อถือ เธอผอมเพรียวสง่างามและทรงตัวมาก เธอมีโคลสอัพมากมาย เธอมีใบหน้าที่สวยงาม - ใบหน้าที่ติดอยู่ในใจคุณหลังจากหนังจบ ตามที่นักวาดภาพประกอบของ O' Donnell, Romero, Modesty มีรูปร่างที่ค่อนข้างสมบูรณ์กว่า Staden แต่ฉันยินดีที่จะมองข้ามสิ่งนั้น หากสตาเดนยังคงแสดงบทบาทนี้ต่อไป ฉันคิดว่าเธอจะเป็นผู้ใหญ่ในบทบาทนั้น เช่นเดียวกับที่โมเดสตี้มีพลังและทักษะมากขึ้นเมื่อเธออายุมากขึ้น Staden สื่อถึงอารมณ์ขันของ Modesty และความมั่นใจอย่างแท้จริงได้เป็นอย่างดี เช่าหนังเรื่องนี้ได้เลย มันไม่เหมือนกับเรื่องอื่นๆ ที่คุณเคยเห็นมา และถึงแม้กำกับโดยสก็อตต์ สปีเกล แต่มันก็เต็มไปด้วยสัมผัสของทาเรนติโน การเคลื่อนไหวของกล้องที่ยอดเยี่ยม แสง และซีเควนซ์แอ็กชั่นที่ทำได้ดี | 1pos
|
Although I bought the DVD when it first came out, and have watched it several times, I never wrote a review.<br /><br />I loved it when I first saw it and I love it still.<br /><br />Sadly, it seems it never made enough money to motivate anyone to do a follow-up. I have to assume QT still controls the rights, but after Kill Bill if he does a film that is as true to the comics and books as My Name is Modesty, with another tough female lead, anyone not familiar with the character will see this as a let-down.<br /><br />Peter O'Donnell wrote his stories to focus more on psychological suspense rather than action thrillers.<br /><br />The tug of wills between Modesty and Miklos is very true to the source material and is tense, suspenseful and fascinating to anyone who doesn't have to have gore and explosions. Alexandra did a great job in playing how O'Donnell's character would have taken control of the situation.<br /><br />I find this particularly ahead of the curve following the sorely needed reboots of Batman and James Bond. After 2 dismal earlier efforts, although not nearly as well known to the public, this is really a reboot of the Modesty character, and it is really sad that probably no more films about her will be made. | แม้ว่าฉันจะซื้อดีวีดีเมื่อออกครั้งแรกและดูมาหลายครั้งแล้ว แต่ฉันก็ไม่เคยเขียนบทวิจารณ์เลย<br /><br />ฉันชอบมันมากเมื่อดูครั้งแรกและยังคงชอบมันอยู่<br /> <br />น่าเสียดายที่ดูเหมือนว่าไม่เคยทำเงินได้มากพอที่จะจูงใจใครให้ติดตามผล ฉันถือว่า QT ยังคงควบคุมสิทธิ์อยู่ แต่หลังจาก Kill Bill ถ้าเขาสร้างภาพยนตร์ที่ตรงกับหนังสือการ์ตูนและหนังสืออย่าง My Name is Modesty โดยมีนักแสดงนำหญิงแกร่งอีกคน ใครก็ตามที่ไม่คุ้นเคยกับตัวละครนี้จะมองว่าสิ่งนี้เป็น ผิดหวัง<br /><br />Peter O'Donnell เขียนเรื่องราวของเขาเพื่อเน้นไปที่แนวจิตวิทยามากกว่าแนวแอ็คชั่นระทึกขวัญ<br /><br />การชักเย่อระหว่าง Modesty และ Miklos นั้นเป็นเรื่องจริงอย่างยิ่ง ไปยังแหล่งวัสดุ และเป็นเรื่องที่ตึงเครียด ระทึกใจ และน่าหลงใหลสำหรับทุกคนที่ไม่ต้องมีเลือดสาดหรือระเบิด อเล็กซานดราทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมในการเล่นว่าตัวละครของโอดอนเนลจะควบคุมสถานการณ์ได้อย่างไร<br /><br />ฉันพบว่าสิ่งนี้ล้ำหน้าเป็นพิเศษหลังจากการรีบูตแบทแมนและเจมส์ บอนด์ซึ่งจำเป็นอย่างมาก หลังจากความพยายามที่น่าหดหู่ใจถึง 2 ครั้งก่อนหน้านี้ แม้ว่าจะไม่เป็นที่รู้จักของสาธารณชนมากนัก แต่นี่เป็นการรีบูตตัวละครของ Modesty จริงๆ และเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆ ที่อาจจะไม่มีการสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเธออีกต่อไป | 1pos
|
Rented and watched this short (< 90 minutes) work. It's by far the best treatment Modesty has received on film -- and her creator, Peter O'Donnell, agrees, participating as a "Creative Consultant." The character, and we who love her, are handled with respect. Spiegel's direction is the best he's done to date, and the casting was very well done. Alexandra Staden is almost physically perfect as a match to the original Jim Holdaway illustrations of Modesty. A terrific find by whoever cast her! Raymond Cruz as a young Rafael Garcia was also excellent. I hope that Tarantino & co. will go on to make more in the series -- I'm especially interested to see whom they'd choose to be the incomparable Willie Garvin! | เช่าและดูงานสั้นนี้ (< 90 นาที) นับเป็นการปฏิบัติที่ดีที่สุดที่ Modesty ได้รับจากภาพยนตร์ และผู้สร้างของเธอ Peter O'Donnell ก็ตกลงที่จะเข้าร่วมในฐานะ "ที่ปรึกษาเชิงสร้างสรรค์" ตัวละครและเราที่รักเธอได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพ การกำกับของสปีเกลเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำมาจนถึงปัจจุบัน และการคัดเลือกนักแสดงก็ทำได้ดีมาก Alexandra Staden มีร่างกายที่เกือบจะสมบูรณ์แบบเมื่อเข้าคู่กับภาพประกอบต้นฉบับของ Jim Holdaway ในเรื่อง Modesty การค้นพบที่ยอดเยี่ยมโดยใครก็ตามที่หล่อเธอ! เรย์มอนด์ ครูซในสมัยหนุ่มราฟาเอล การ์เซียก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน ฉันหวังว่า Tarantino & co. จะสร้างซีรีส์เรื่องนี้ต่อ -- ฉันสนใจเป็นอย่างยิ่งที่จะได้เห็นว่าพวกเขาจะเลือกใครเป็นวิลลี่ การ์วินที่ไม่มีใครเทียบได้! | 1pos
|
Finally was there released a good Modesty Blaise movie, which not only tells a story, but actually tells the "real" story. I admit that it is a bad movie if you expect an action thriller, but if you stop in your track and remove all your expectations. Then you will notice that it is a story that comes very close to the original made by Peter O'Donnell. You have a cover story just to tell about how Modesty became the magnificent person which she is. It is not a movie to attract new fans, but a movie to tell the real tale. Some things could have been better, but when you cannot forget the awful movie from '66 then is this a magnificent movie. So are you a fan then sit down relax and just enjoy that the real story is there with a cover story just to make Modesty tell her story. | ในที่สุดก็มีการเปิดตัวภาพยนตร์ Modesty Blaise ดีๆ ซึ่งไม่เพียงแต่บอกเล่าเรื่องราวเท่านั้น แต่ยังบอกเล่าเรื่องราวที่ "จริง" อีกด้วย ฉันยอมรับว่ามันเป็นหนังที่แย่ถ้าคุณคาดหวังให้เป็นหนังแอ็คชั่นระทึกขวัญ แต่ถ้าคุณหยุดและขจัดความคาดหวังทั้งหมดของคุณ แล้วคุณจะสังเกตเห็นว่ามันเป็นเรื่องราวที่ใกล้เคียงกับต้นฉบับที่แต่งโดยปีเตอร์ โอดอนเนลล์มาก คุณมีเรื่องคลุมเครือเพียงเพื่อเล่าว่าความสุภาพเรียบร้อยกลายเป็นบุคคลอันงดงามอย่างที่เธอเป็นได้อย่างไร ไม่ใช่ภาพยนตร์เพื่อดึงดูดแฟนใหม่ แต่เป็นภาพยนตร์ที่บอกเล่าเรื่องราวที่แท้จริง บางสิ่งอาจจะดีกว่านี้ แต่เมื่อคุณไม่สามารถลืมหนังแย่ๆ จากปี 66 ได้ นี่ก็จะเป็นหนังที่ยอดเยี่ยมจริงๆ คุณเป็นแฟนตัวยงหรือเปล่า ลองนั่งผ่อนคลายและเพลิดเพลินไปกับเรื่องจริงที่มีเรื่องราวปกเพื่อให้ Modesty เล่าเรื่องราวของเธอ | 1pos
|
First off; I'm a dedicated fan of Modesty's, and have been reading the comics since I was a child, and I have found the earlier movies about our heroine unsatisfying, but where they fail, this one ROCKS! <br /><br />Well then, here we go: Ms Blaise is working for a casino, a gang of robbers comes along and she starts gambling for her friends lives. If the robber wins one round, she'll have to tell him about herself. If she wins two times in a row, one of the staff members goes free. (Sounds stupid, yeah, well, I'm not that good at explaining either..) ;)<br /><br />She tells him about growing up in a war zone, without parents or friends, about her helping an old man in the refugee camp and how they escape, living by nature's own rules. They hunt for food, and he teaches her to read and fight. As they approach civilization they get caught up in a war, and as they are taken for rebellions, they are being shot at and the old man dies, which leaves her to meet the city by herself.<br /><br />Then she meets the man who's casino she's now working for, and there the story ends. <br /><br />What is to follow is that there's an awesome fight and the line's are totally cool. Alexandra Staden is a TERRIFIC Modesty Blaise! Just as modest and strong, graceful and intellectual as the comic-one.<br /><br />Feels awkward though, too hear Modesty speak with a slightly broken accent, but that's not relevant since the comic book- blaise can't speak out loud, but certainly must have a somewhat existing accent. (Not to mention that it's weird everybody's speaking English in the Balkan..)<br /><br />The acting is really good, even the child who personifies the young Blaise must have a applaud! <br /><br />My favorite part must be where she rips up her dress to kick the stupid robber's ass! Totally awesome! :D I can't wait until the real adventure begins in the next movie/s!<br /><br />Watch it, you won't be disappointed! | ก่อนอื่น; ฉันเป็นแฟนตัวยงของ Modesty's และอ่านการ์ตูนเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็ก และฉันพบว่าภาพยนตร์ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับนางเอกของเราไม่น่าพอใจ แต่เมื่อล้มเหลว เรื่องนี้ ROCKS! <br /><br />เอาล่ะ เอาล่ะ เบลสกำลังทำงานให้กับคาสิโน มีกลุ่มโจรเข้ามา และเธอก็เริ่มเล่นการพนันเพื่อชีวิตเพื่อนๆ ของเธอ หากโจรชนะหนึ่งรอบ เธอจะต้องเล่าเรื่องราวของตัวเองให้เขาฟัง หากเธอชนะสองครั้งติดต่อกัน พนักงานคนหนึ่งจะเป็นอิสระ (ฟังดูงี่เง่า ใช่แล้ว ฉันก็อธิบายไม่ค่อยเก่งเหมือนกัน..) ;)<br /><br />เธอเล่าให้เขาฟังถึงการเติบโตมาในเขตสงคราม โดยไม่มีพ่อแม่หรือเพื่อนฝูง ว่าเธอช่วยเหลือ ชายชราในค่ายผู้ลี้ภัย และวิธีที่พวกเขาหลบหนี ใช้ชีวิตตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ พวกเขาตามล่าหาอาหารและเขาสอนให้เธออ่านและต่อสู้ เมื่อพวกเขาเข้าใกล้อารยธรรม พวกเขาก็ติดอยู่ในสงคราม และในขณะที่พวกเขาถูกจับตัวไปก่อกบฏ พวกเขาก็ถูกยิงและชายชราก็ตาย ซึ่งทิ้งเธอไว้เพื่อพบกับเมืองเพียงลำพัง<br /><br />จากนั้น เธอได้พบกับชายที่ทำงานในคาสิโนอยู่ และเรื่องราวก็จบลงที่นั่น <br /><br />สิ่งที่ต้องติดตามคือมีการต่อสู้ที่สุดยอดและบทพูดก็เจ๋งมาก Alexandra Staden เป็นเบลสที่เจียมเนื้อเจียมตัวที่ยอดเยี่ยม! เช่นเดียวกับความสุภาพเรียบร้อย เข้มแข็ง สง่างาม และเฉลียวฉลาดพอๆ กับการ์ตูน<br /><br />แม้จะรู้สึกเคอะเขิน แต่ก็ได้ยิน Modesty พูดด้วยสำเนียงที่หักเล็กน้อย แต่นั่นไม่เกี่ยวข้องเนื่องจากหนังสือการ์ตูน- blaise ไม่สามารถ พูดออกมาดังๆ แต่ต้องมีสำเนียงอยู่บ้างแน่นอน (ไม่ต้องพูดถึงว่ามันแปลกที่ทุกคนพูดภาษาอังกฤษในบอลข่าน..)<br /><br />การแสดงดีมาก แม้แต่เด็กที่สวมบทบาทเป็นเด็กเบลสก็ต้องปรบมือให้! <br /><br />ส่วนที่ฉันชอบที่สุดคือตอนที่เธอฉีกชุดของเธอเพื่อเตะตูดโจรโง่ ๆ! เจ๋งสุดๆ! :D ฉันแทบจะรอไม่ไหวที่การผจญภัยที่แท้จริงจะเริ่มขึ้นในภาพยนตร์เรื่องต่อไป!<br /><br />ดูเลย รับรองไม่ผิดหวัง! | 1pos
|
There's a great deal of material from the Modesty Blaise comics and novels that would be great in a movie. Unfortunately, several attempts have been made and they've fallen short of the great potential in the character. So, no, this isn't the Modesty you know from the comic strip (currently reprinted in nice editions from Titan Books). This is Modesty some 5 or 6 years prior to the first strip, and from what you can piece together from her back-story, it's accurate.<br /><br />Miramax had the movie rights to the character, with Quentin Tarantino acting as advocate and technical adviser. Early drafts of the Miramax project attempted to adapt one of the best novels, but always managed to leave out some crucial element. Tarantino wasn't happy with any of them, and offered to remove his name from the project so they could proceed. To the studio's credit, they wanted to keep him in the process, since they knew he "got" the character and her world. With the movie rights close to expiration, they decided to try a very different approach. The result was "My Name is Modesty," a small direct-to-video movie that introduces the character.<br /><br />The movie does not introduce Willie Garvin or Sir Gerald. These characters are important to Blaise's adventures throughout most of the published stories. What this movie accomplishes is showing the strength of the character by herself. She never loses her composure, and you never doubt that she's in charge even unarmed in a room full of gangsters with guns. Most of the movie takes place within a casino, which undoubtedly saved money on the production. It doesn't matter. The film does not come across as cheap. Instead, it gives a fairly comprehensive (and believable) back-story for the character and demonstrates just how far she thinks ahead. Should Miramax adapt any of the comic stories or novels now, they've laid out the character's background nicely and won't have to spend much time on her "origin." I realize the words "Direct-to-Video" don't inspire confidence, but this film is well worth a look. | มีเนื้อหามากมายจากการ์ตูนและนิยายของ Modesty Blaise ที่จะนำไปใช้ในภาพยนตร์ได้ดีมาก น่าเสียดายที่มีการพยายามหลายครั้งและขาดศักยภาพอันยิ่งใหญ่ในตัวตัวละครนี้ ไม่ นี่ไม่ใช่ความพอประมาณที่คุณรู้จักจากการ์ตูน (ปัจจุบันพิมพ์ซ้ำในฉบับดีๆ จาก Titan Books) นี่เป็นเรื่อง Modesty ประมาณ 5 หรือ 6 ปีก่อนที่จะมีภาพยนตร์เรื่องแรก และจากสิ่งที่คุณรวบรวมได้จากเรื่องราวเบื้องหลังของเธอ มันก็แม่นยำ<br /><br />Miramax มีสิทธิ์ในภาพยนตร์ของตัวละครนี้ ร่วมกับ Quentin Tarantino ทำหน้าที่เป็นผู้สนับสนุนและที่ปรึกษาด้านเทคนิค ร่างแรกของโปรเจ็กต์ Miramax พยายามที่จะดัดแปลงนวนิยายที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่ง แต่ก็มักจะละทิ้งองค์ประกอบที่สำคัญบางอย่างออกไป ทารันติโนไม่พอใจกับใครเลย และเสนอให้ลบชื่อของเขาออกจากโปรเจ็กต์เพื่อที่พวกเขาจะได้ดำเนินการต่อ สำหรับเครดิตของสตูดิโอนี้ พวกเขาต้องการให้เขาอยู่ในกระบวนการนี้ เพราะพวกเขารู้ว่าเขา "มี" ตัวละครและโลกของเธอ เนื่องจากลิขสิทธิ์ภาพยนตร์ใกล้หมดอายุ พวกเขาจึงตัดสินใจลองใช้แนวทางที่แตกต่างออกไปมาก ผลลัพธ์ที่ได้คือ "My Name is Modesty" ซึ่งเป็นภาพยนตร์วิดีโอโดยตรงขนาดเล็กที่แนะนำตัวละคร<br /><br />ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้แนะนำ Willie Garvin หรือ Sir Gerald ตัวละครเหล่านี้มีความสำคัญต่อการผจญภัยของเบลสตลอดเรื่องราวส่วนใหญ่ที่ตีพิมพ์ สิ่งที่หนังเรื่องนี้ทำสำเร็จคือการแสดงความแข็งแกร่งของตัวละครด้วยตัวเธอเอง เธอไม่เคยสูญเสียความสงบ และคุณไม่เคยสงสัยเลยว่าเธอเป็นผู้รับผิดชอบแม้จะไม่มีอาวุธอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยพวกอันธพาลพร้อมปืน ภาพยนตร์ส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายในคาสิโน ซึ่งช่วยประหยัดเงินในการผลิตได้อย่างไม่ต้องสงสัย มันไม่สำคัญ หนังไม่ได้ดูถูกขนาดนั้น แต่มันกลับให้เรื่องราวเบื้องหลังที่ค่อนข้างครอบคลุม (และน่าเชื่อถือ) สำหรับตัวละคร และแสดงให้เห็นว่าเธอคิดไกลแค่ไหนข้างหน้า หาก Miramax ดัดแปลงเรื่องราวการ์ตูนหรือนิยายใดๆ ในตอนนี้ พวกเขาได้วางภูมิหลังของตัวละครไว้อย่างดี และจะไม่ต้องใช้เวลามากกับ "ต้นกำเนิด" ของเธอ ฉันรู้ว่าคำว่า "Direct-to-Video" ไม่ได้สร้างแรงบันดาลใจให้เกิดความมั่นใจ แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้คุ้มค่าที่จะดู | 1pos
|
Having heard of Modesty Blaise before, but never having read a novel or a comic strip, my wife and I liked the film a lot. It delivered, in a captivating way, a good introduction to the character and her background.<br /><br />Although it has some action flick elements, it is much more an intimate play, excellently written. Sadly, this is also, where a major drawback of the movie is revealed. An intimate play lives on the capabilities of its actors and unfortunately only half of the cast delivered. While Alexandra Staden did an excellent job as Modesty Blaise, her counterpart Nikolaj Coaster-Waldau - as the villain Miklos - did not. Smiling his way through the plot as if it is an extend toothpaste commercial, he fails to build up an atmosphere of anxiety that would have made the movie a masterpiece. The supporting cast is somehow similar, from some stereotyped gangsters and sluts to decent performances from Fred Pearson as Professor Lob and Eugenia Yuan as Irina. | เคยได้ยินเรื่อง Modesty Blaise มาก่อน แต่ไม่เคยอ่านนิยายหรือการ์ตูนเลย ฉันและภรรยาชอบภาพยนตร์เรื่องนี้มาก เป็นการแนะนำตัวละครและภูมิหลังของเธอในลักษณะที่น่าดึงดูด<br /><br />ถึงแม้จะมีองค์ประกอบที่เป็นแอ็กชั่นสะบัดบ้าง แต่ก็เป็นบทละครที่เป็นกันเองมากกว่าและเขียนได้ยอดเยี่ยมมาก น่าเศร้าที่นี่คือจุดอ่อนที่สำคัญของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ถูกเปิดเผยเช่นกัน การเล่นแบบใกล้ชิดอาศัยความสามารถของนักแสดง และน่าเสียดายที่มีนักแสดงเพียงครึ่งเดียวเท่านั้นที่เล่นได้ ในขณะที่อเล็กซานดรา สตาเดนทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมในฐานะโมเดสตี้ เบลส แต่นิโคไล โคสเตอร์-วัลดาอู คู่หูของเธอในฐานะมิโคลส ตัวร้ายกลับทำไม่ได้ เขายิ้มตลอดเนื้อเรื่องราวกับเป็นโฆษณายาสีฟัน เขาไม่สามารถสร้างบรรยากาศแห่งความวิตกกังวลที่จะทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นผลงานชิ้นเอกได้ นักแสดงสมทบมีความคล้ายคลึงกัน ตั้งแต่พวกอันธพาลและร่านที่แปดเปื้อนไปจนถึงการแสดงที่ดีจาก Fred Pearson ในฐานะศาสตราจารย์ Lob และ Eugenia Yuan ในฐานะ Irina | 1pos
|
I've seen this movie and I must say I'm very impressed. There are not much movies I like, but I do like this one. You should see this movie by yourself and comment it,because this is one of my most favorite movie. I fancy to see this again. Action fused with a fantastic story. Very impressing. I like Modesty's character. Actually she's very mystic and mysterious (I DO like that^^). The bad boy is pretty too. Well, actually this whole movie is rare in 'movieworld'. I considered about the vote of this movie, I thought this is should be a very popular movie. I guess wrong. It was ME who was very impressed about this movie, and I hope I'm not the only one who takes only the cost to watch this one. See and vote. | เคยดูหนังเรื่องนี้แล้วต้องบอกว่าประทับใจมาก หนังที่ฉันชอบมีไม่มากนัก แต่ฉันชอบเรื่องนี้ คุณควรดูภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยตัวเองและแสดงความคิดเห็นเพราะนี่คือหนังเรื่องหนึ่งที่ฉันชอบมากที่สุด ฉันอยากเห็นสิ่งนี้อีกครั้ง แอ็กชันที่ผสมผสานกับเรื่องราวอันน่าอัศจรรย์ ประทับใจมาก. ฉันชอบตัวละครของโมเดสตี้ จริงๆแล้วเธอลึกลับและลึกลับมาก (ฉันชอบแบบนั้นนะ^^) ตัวร้ายก็สวยเหมือนกันนะ ที่จริงแล้วหนังเรื่องนี้หาได้ยากใน 'movieworld' เมื่อพิจารณาถึงผลโหวตของหนังเรื่องนี้แล้ว ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นหนังที่ได้รับความนิยมอย่างมาก ฉันเดาผิด ฉันเองที่ประทับใจหนังเรื่องนี้มาก และฉันหวังว่าฉันไม่ใช่คนเดียวที่ยอมเสียเงินเพื่อดูเรื่องนี้ เห็นแล้วโหวต.. | 1pos
|
The best Modesty Blaise movie I have seen so far. It's like a good pilot for a TV-series. I even think it's a little bit "cult", like with a lite touch of Quentin Tarantino's magic, or something. They have caught a great deal of Modesty's character, but I admit missing Willy Garwin a bit. Even if i have read many comics and book by Peter O'donnell I'm not disappointed of this film, quite the opposite. Positive surprised of this story about Modesty and her childhood. I did not put my expectations so high, because of the bad movie from 1966. So I may have overrate this movie just a little. But if you like the comics and other storys about Modesty Blaise, you should definitely see this one! can't wait for a follow-up... | ภาพยนตร์ Modesty Blaise ที่ดีที่สุดที่ฉันเคยดูมา มันเหมือนกับเป็นนักบินที่ดีสำหรับละครโทรทัศน์ ฉันยังคิดว่ามันเป็น "ลัทธิ" นิดหน่อย เช่น การสัมผัสเวทมนตร์ของ Quentin Tarantino หรืออะไรสักอย่างเล็กน้อย พวกเขาเข้าถึงตัวละครของ Modesty ได้เป็นอย่างดี แต่ฉันยอมรับว่าคิดถึง Willy Garwin นิดหน่อย แม้ว่าฉันจะอ่านการ์ตูนและหนังสือของ Peter O'donnell มาหลายเล่มแล้ว แต่ฉันก็ไม่ผิดหวังกับหนังเรื่องนี้ แต่ค่อนข้างตรงกันข้าม ประหลาดใจในเชิงบวกกับเรื่องราวเกี่ยวกับความสุภาพเรียบร้อยและวัยเด็กของเธอ ฉันไม่ได้คาดหวังไว้สูงนักเพราะหนังห่วยๆ จากปี 1966 เลยอาจจะประเมินหนังเรื่องนี้เกินจริงไปสักหน่อย แต่ถ้าคุณชอบการ์ตูนและเรื่องราวอื่นๆ เกี่ยวกับ Modesty Blaise คุณควรดูเรื่องนี้แน่นอน! แทบรอไม่ไหวที่จะติดตาม... | 1pos
|
I enjoyed this film. It was a joy to see a version so close to the vision of Peter O'Donnell.<br /><br />A number of people have disliked the film, but it has to be seen in context of the origin story that it is. The film uses flashback to show the young Modesty and the events that shaped her into the woman that she became. Before the Network. Before Willie Garvin.<br /><br />The pace is a trifle slow, and for my taste not enough tension is developed in the present day scenes. However this is acceptable just to get such a faithful version.<br /><br />If you like Modesty Blaise, you will enjoy it even with its faults, if you just want an action flick with car chases - forget it.<br /><br />It has the feeling of being the first of a franchise, but as I have never seen it promoted anywhere, I suspect there will be no more to follow. Sadly. | ฉันสนุกกับหนังเรื่องนี้ เป็นเรื่องน่ายินดีที่ได้เห็นเวอร์ชันที่ใกล้เคียงกับวิสัยทัศน์ของปีเตอร์ โอ'ดอนเนลมาก<br /><br />มีคนจำนวนหนึ่งไม่ชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่ต้องดูในบริบทของเรื่องราวต้นกำเนิดว่า เป็น. ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้ภาพย้อนหลังเพื่อแสดงความสุภาพเรียบร้อยในวัยเยาว์และเหตุการณ์ต่างๆ ที่หล่อหลอมให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่เธอเป็น ก่อนมีเครือข่าย ต่อหน้าวิลลี่ การ์วิน<br /><br />จังหวะนั้นช้านิดหน่อย และสำหรับรสนิยมของฉัน ความตึงเครียดยังไม่มากพอในฉากปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้เป็นที่ยอมรับได้เพียงเพื่อให้ได้เวอร์ชันที่น่าเชื่อถือ<br /><br />หากคุณชอบ Modesty Blaise คุณจะสนุกไปกับมันแม้จะมีข้อบกพร่องก็ตาม หากคุณเพียงต้องการหนังแอ็คชั่นที่มีการไล่ล่ารถ - ลืมมันไปได้เลย< br /><br />มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นแฟรนไชส์เรื่องแรก แต่เนื่องจากผมไม่เคยเห็นมันโปรโมทที่ไหนมาก่อน เลยสงสัยว่าคงไม่มีภาคต่อแล้ว เศร้า. | 1pos
|
Shot on an impossible schedule and no budget to speak of, the movie turned out a lot better than you would expect, certainly much more true to the Peter O'Donnell books and comic strip than the previous two films. You can read the strip currently in the reprints from Titan Books, or in Comics Revue monthly. It is one of the greatest adventure comic strips of all time. The movie isn't great, but unlike most low budget films it makes the most of what its got, and it holds your interest. On the DVD extras, the interview with Quentin Tarentino, who is obviously stoned, is a gas. Some people have faulted Tarentino for associating his name with the film, but without him it would never have been made. He is a Modesty Blaise fan, and picked a good writer and director. All things considered, worth 8 stars. | ถ่ายทำด้วยกำหนดเวลาที่เป็นไปไม่ได้และไม่มีงบประมาณให้พูดถึง ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกมาดีกว่าที่คุณคาดหวังไว้มาก ตรงกับหนังสือและการ์ตูนของ Peter O'Donnell มากกว่าภาพยนตร์สองเรื่องก่อนๆ อย่างแน่นอน คุณสามารถอ่านแถบนี้ได้ในการตีพิมพ์ซ้ำจาก Titan Books หรือใน Comics Revue ทุกเดือน มันเป็นหนึ่งในการ์ตูนแนวผจญภัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล หนังเรื่องนี้ไม่ได้ยอดเยี่ยมนัก แต่ต่างจากหนังทุนต่ำส่วนใหญ่ตรงที่มันใช้ประโยชน์สูงสุดจากสิ่งที่มี และมันดึงดูดความสนใจของคุณ ในดีวีดีพิเศษ บทสัมภาษณ์ของเควนติน ทาเรนติโน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าถูกขว้างด้วยก้อนหิน ถือเป็นเรื่องแก๊ส บางคนตำหนิทาเรนติโนที่เชื่อมโยงชื่อของเขากับภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่หากไม่มีเขา ชื่อนั้นก็คงไม่มีทางเกิดขึ้นได้ เขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ของ Modesty Blaise และเลือกนักเขียนและผู้กำกับที่ดี ทุกสิ่งถือว่าคุ้มค่า 8 ดาว | 1pos
|
This was the Modesty that we didn't know! It was hinted at and summarized in the comic strip for the syndicates to sell to newspapers! Lee and Janet Batchler were true Modesty Blaise fans who were given The Dream Job - tell a prequel story of Modesty that the fans never saw before. In their audio-commentary, they admitted that that they made changes in her origin to make the story run smoother. The "purists" should also note that we really don't know if everything she told Miklos was true because she was "stalling for time." I didn't rent or borrow the DVD like other "reviewers" did, I bought it! And I don't want a refund! I watched it three times and I didn't sleep through it! Great dialog and well-drawn characters that I cared about (even bad guy Miklos) just like in the novels and comic strips! I too can't wait for the next Modesty (and Willie) film,especially if this "prequel" is a sign of what's to come! | นี่คือความพอประมาณที่เราไม่รู้! มันถูกบอกเป็นนัยและสรุปไว้ในการ์ตูนเพื่อให้องค์กรต่างๆ ขายให้กับหนังสือพิมพ์! Lee และ Janet Batchler เป็นแฟนพันธุ์แท้ของ Modesty Blaise ที่ได้รับ The Dream Job ซึ่งเป็นเรื่องราวภาคก่อนของ Modesty ที่แฟนๆ ไม่เคยเห็นมาก่อน ในเสียงบรรยาย พวกเขายอมรับว่าได้เปลี่ยนแปลงที่มาของเธอเพื่อให้เรื่องราวดำเนินไปอย่างราบรื่นยิ่งขึ้น "คนเจ้าระเบียบ" ควรทราบด้วยว่าเราไม่รู้จริงๆ ว่าทุกสิ่งที่เธอบอกมิโคลสนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เพราะเธอ "ถ่วงเวลา" ฉันไม่ได้เช่าหรือยืมดีวีดีเหมือนที่ "นักวิจารณ์" คนอื่นๆ ทำ ฉันซื้อมันมา! และฉันไม่ต้องการเงินคืน! ดูสามครั้งแล้วนอนไม่หลับ! บทสนทนาที่ยอดเยี่ยมและตัวละครที่วาดมาอย่างดีที่ฉันใส่ใจ (แม้แต่ Miklos ตัวร้ายด้วย) เหมือนในนิยายและการ์ตูน! ฉันก็แทบจะรอไม่ไหวแล้วสำหรับภาพยนตร์เรื่อง Modesty (และ Willie) เรื่องต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า "ภาคก่อน" นี้เป็นสัญญาณของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น! | 1pos
|
Recap: It's business as usual at Louche's casino in Tanger. The casino is about to close and prepares for a big transaction the next day. The owner Louche and some staff leave for the night, leaving Modesty in charge. Suddenly a troop of armed gangsters storm the casino, shooting wildly. Unknown to Modesty, they have already killed Louche, and are now after the money hidden in the vault. But no one present, and still alive, at the casino knows the code to open the vault. The vault itself is heavily booby trapped with explosives so the assailants can't blow the door as planned. Suddenly Modesty finds herself eye to eye with the gangsters' leader Miklos in a game of roulette with their lives in jeopardy.<br /><br />Comments: This is a review written with no connection what so ever with other published media about Modesty Blaise, as I have neither seen nor read any of it. The first point I like to make is that this is slightly wrongfully classified. Foremost I thought this was a thriller with a battle of wits between Modesty and Miklos as the main plot. Sure, there are some bursts of action but they are not really an integral or important part of the story.<br /><br />As already mentioned the main plot and the main suspense-filled scene, is the game between Modesty and Miklos. It's an innovative and intriguing way of revealing the background of a character, and in doing so much of the story takes place outside the casino at a much earlier time. Someone said that it is almost like a pilot for a TV-series, and the feeling is that it might indeed be used as such. But, I felt it was a much better way to introduce a character than many other have done. I was in no way disappointed in the lack of action, instead I enjoyed this game, the history much more than a simple action movie.<br /><br />I think the two main stars, Alexandra Staden and Nikolaj Coaster-Waldau did very well. Staden especially portrays Modesty very well, and really carries this confident and talented character.<br /><br />7/10 | สรุป: เป็นธุรกิจตามปกติที่คาสิโนของ Louche ใน Tanger คาสิโนกำลังจะปิดและเตรียมการทำธุรกรรมครั้งใหญ่ในวันถัดไป เจ้าของ Louche และพนักงานบางคนออกเดินทางในคืนนี้ โดยปล่อยให้ Modesty รับผิดชอบ ทันใดนั้นกลุ่มอันธพาลติดอาวุธก็บุกโจมตีคาสิโนและยิงอย่างดุเดือด โดยไม่รู้จัก Modesty พวกเขาได้สังหาร Louche แล้ว และตอนนี้กำลังตามหาเงินที่ซ่อนอยู่ในห้องนิรภัย แต่ไม่มีใครอยู่และยังมีชีวิตอยู่ที่คาสิโนรู้รหัสเพื่อเปิดห้องนิรภัย ห้องนิรภัยนั้นเต็มไปด้วยวัตถุระเบิดมากมาย ดังนั้นคนร้ายจึงไม่สามารถระเบิดประตูได้ตามที่วางแผนไว้ ทันใดนั้นเจียมเนื้อเจียมตัวก็พบว่าตัวเองสบตากับ Miklos ผู้นำของพวกอันธพาลในเกมรูเล็ตที่ชีวิตของพวกเขาตกอยู่ในอันตราย<br /><br />ความคิดเห็น: นี่เป็นบทวิจารณ์ที่เขียนโดยไม่เกี่ยวข้องกับสื่อตีพิมพ์อื่น ๆ เจียมเนื้อเจียมตัวเบลสเพราะฉันไม่เคยเห็นหรืออ่านอะไรเลย ประเด็นแรกที่ฉันชอบทำคือสิ่งนี้ถูกจำแนกอย่างไม่ถูกต้องเล็กน้อย สิ่งสำคัญที่สุด ฉันคิดว่านี่เป็นหนังระทึกขวัญที่มีการต่อสู้ทางสติปัญญาระหว่าง Modesty และ Miklos เป็นโครงเรื่องหลัก แน่นอนว่ามีฉากแอ็กชันต่อเนื่องกัน แต่ไม่ใช่ส่วนสำคัญหรือสำคัญของเรื่องราว<br /><br />ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว โครงเรื่องหลักและฉากหลักที่เต็มไปด้วยความระทึกใจ เป็นเกมระหว่าง Modesty และ มิโคลส. มันเป็นวิธีการใหม่และน่าสนใจในการเปิดเผยภูมิหลังของตัวละคร และในการทำเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นนอกคาสิโนในช่วงเวลาที่เร็วกว่ามาก มีคนบอกว่ามันเกือบจะเหมือนกับการนำร่องของละครโทรทัศน์ และความรู้สึกก็คือว่ามันอาจถูกนำไปใช้เช่นนั้นจริงๆ แต่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นวิธีแนะนำตัวละครที่ดีกว่าคนอื่นๆ มาก ฉันไม่ผิดหวังเลยที่ขาดแอ็คชั่น แต่ฉันสนุกกับเกมนี้ ซึ่งมีประวัติศาสตร์มากกว่าหนังแอคชั่นธรรมดาๆ<br /><br />ฉันคิดว่านักแสดงหลักสองคนคือ Alexandra Staden และ Nikolaj Coaster-Waldau ทำได้ดีมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Staden ถ่ายทอดภาพ Modesty ได้เป็นอย่างดี และแสดงบุคลิกที่มีความมั่นใจและมีความสามารถอย่างแท้จริง<br /><br />7/10 | 1pos
|
While the main story is supposed to take place in Morocco, this movie was shot in foggy Romania in 18 days on a very tight budget. However broken their cards may be, the actors and the crew play them with remarkable skill and commitment, so that in the end I found the result both touching and graceful. Nikolaj Coaster-Waldau provides a formidable performance as the bad guy. The script and direction provide some gems. Whether you will like the movie or not, however, will probably depend on your take on Alexandra Staden in the title role. Other reviewers have pointed out Staden's inadequacies as Modesty Blaise. They may have a point, but I found her interpretation delightful and very fitting. Modesty manages to overcome terrible odds through discipline, innate talent and courage. Staden appears to be doing the same here. | แม้ว่าเรื่องราวหลักควรจะเกิดขึ้นในโมร็อกโก แต่หนังเรื่องนี้ถ่ายทำในโรมาเนียที่มีหมอกหนาภายใน 18 วันด้วยงบประมาณที่จำกัดมาก ไม่ว่าไพ่ของพวกเขาจะพังแค่ไหน นักแสดงและทีมงานก็เล่นด้วยทักษะและความมุ่งมั่นอันน่าทึ่ง ดังนั้นในที่สุดฉันก็พบผลลัพธ์ที่ทั้งซาบซึ้งและสง่างาม Nikolaj Coaster-Waldau มอบการแสดงที่น่าเกรงขามในฐานะตัวร้าย สคริปต์และทิศทางให้อัญมณีบางอย่าง อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าคุณจะชอบหนังเรื่องนี้หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณรับบทอเล็กซานดรา สตาเดนในบทนำหรือไม่ ผู้ตรวจสอบคนอื่น ๆ ชี้ให้เห็นถึงความไม่เพียงพอของ Staden ในฐานะ Modesty Blaise พวกเขาอาจมีประเด็น แต่ฉันพบว่าการตีความของเธอน่ายินดีและเหมาะสมมาก ความอ่อนน้อมถ่อมตนสามารถเอาชนะอุปสรรคอันเลวร้ายได้ด้วยวินัย พรสวรรค์โดยกำเนิด และความกล้าหาญ ดูเหมือนว่า Staden จะทำเช่นเดียวกันที่นี่ | 1pos
|
The movie was a long awaited release, which where a bit disappointing because of the expectation's I had set up. When looking at it again I must say it is actually pretty OK. First of all is it very true to the original history (of course not completely) and is as such only made to keep the right for the movie. Modesty's history as a child is shown and is very true to the original. The acting is perhaps not the best around and the plot is a bit thin, but when you compare it to the 1966 Vitti movie is way better just because it is not trying to be a musical. Generally would I only recommend it to fans of Modesty Blaise or to someone who by catch it on the TV. | ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานที่รอคอยมานาน ซึ่งค่อนข้างน่าผิดหวังเล็กน้อยเนื่องจากความคาดหวังที่ฉันเตรียมไว้ เมื่อดูอีกครั้งต้องบอกว่าค่อนข้างโอเคจริงๆ ประการแรกมันเป็นความจริงอย่างยิ่งต่อประวัติศาสตร์ดั้งเดิม (แน่นอนว่าไม่สมบูรณ์) และถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรักษาสิทธิ์สำหรับภาพยนตร์เท่านั้น ประวัติศาสตร์ของเจียมเนื้อเจียมตัวในวัยเด็กได้รับการแสดงและตรงกับต้นฉบับอย่างมาก การแสดงอาจไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดและโครงเรื่องก็ค่อนข้างบาง แต่เมื่อคุณเปรียบเทียบกับภาพยนตร์ Vitti ปี 1966 นั้นดีกว่ามากเพียงเพราะมันไม่ได้พยายามเป็นละครเพลง โดยทั่วไปแล้ว ฉันจะแนะนำให้เฉพาะกับแฟน ๆ ของ Modesty Blaise หรือผู้ที่รับชมทางทีวีเท่านั้น | 1pos
|
As a long time fan of Peter O'Donnell's greatest creation, I watched this film on DVD with no great hopes of enjoyment; indeed I expected to be reaching in disgust for the remote control within fifteen minutes. But instead I thoroughly enjoyed this production, and I especially enjoyed and appreciated how the producers and director succeeded in telling the Modesty Blaise back story. They managed to avoid the trap of making a (bad) film version of the books we are all so familiar with, choosing instead to concentrate on a period in Modesty's life only alluded to in the novels.<br /><br />As for the production values (and I am no student of cinematography!): yes, the film was filmed on a tight financial and time budget and maybe that shows... but does it spoil the viewer's enjoyment? In this case I think not. Instead we are introduced to one of the world's greatest literary heroines and given a taste of her capabilities.<br /><br />In regard to the casting: because we in unfamiliar territory the only people who really matter are Modesty and (perhaps) Professor Lob. For me they were totally credible. Alexandra Staden, described by some as wooden, and too thin to be an action heroine, brought to the screen Modesty's poise and coolness; her technique (when martial arts were needed) but most importantly personified the integrity which is at the core of the Modesty Blaise canon.<br /><br />OK, so we all know this film was produced to stake Miramax's claim to the Modesty Blaise character, it was made quickly and cheaply, BUT... I for one cannot wait to see the next production in this series by these producers - as long as they keep to the core values and characterisations of the original stories! | ในฐานะแฟนผลงานสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Peter O'Donnell มาเป็นเวลานาน ฉันดูหนังเรื่องนี้ในรูปแบบดีวีดีโดยไม่มีความหวังที่จะเพลิดเพลินมากนัก แน่นอนว่าฉันคงจะรังเกียจรีโมทคอนโทรลภายในสิบห้านาที แต่ในทางกลับกัน ฉันกลับสนุกกับผลงานนี้ และฉันก็สนุกและชื่นชมเป็นพิเศษที่ผู้อำนวยการสร้างและผู้กำกับประสบความสำเร็จในการบอกเล่าเรื่องราวเบื้องหลังของ Modesty Blaise พวกเขาพยายามหลีกเลี่ยงกับดักของการทำหนังสือในรูปแบบภาพยนตร์ (แย่) ที่เราทุกคนคุ้นเคย โดยเลือกที่จะมุ่งความสนใจไปที่ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตของ Modesty ที่กล่าวถึงในนวนิยายเท่านั้นแทน<br /><br />ดังที่ สำหรับคุณค่าในการผลิต (และฉันไม่ใช่นักเรียนด้านภาพยนตร์!) ใช่ ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำโดยใช้งบประมาณและเวลาจำกัด และอาจแสดงให้เห็นว่า... แต่มันทำให้ความเพลิดเพลินของผู้ชมเสียไปหรือเปล่า? ในกรณีนี้ผมคิดว่าไม่ แต่เราได้รู้จักกับวีรสตรีผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของโลกและได้สัมผัสความสามารถของเธอ<br /><br />ในส่วนของการคัดเลือกนักแสดง: เพราะว่าเราอยู่ในดินแดนที่ไม่คุ้นเคย คนเท่านั้นที่สำคัญจริงๆ คือความสุภาพเรียบร้อยและ (บางที ) ศาสตราจารย์ลอบ. สำหรับฉันพวกเขาน่าเชื่อถือมาก อเล็กซานดรา สตาเดน ซึ่งบางคนอธิบายว่าเป็นไม้ และผอมเกินกว่าจะเป็นนางเอกแอ็คชั่น ได้นำความสุขุมและความเยือกเย็นของโมเดสตี้มาสู่จอภาพยนตร์ เทคนิคของเธอ (เมื่อจำเป็นต้องใช้ศิลปะการต่อสู้) แต่ที่สำคัญที่สุดคือแสดงให้เห็นถึงความซื่อสัตย์ซึ่งเป็นแก่นของหลักคำสอนของ Modesty Blaise<br /><br />เอาล่ะ เราทุกคนรู้ดีว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเดิมพันคำกล่าวอ้างของ Miramax ในเรื่อง ตัวละครของ Modesty Blaise ถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วและราคาถูก แต่... ฉันแทบอดใจรอไม่ไหวที่จะเห็นผลงานชิ้นต่อไปของซีรีส์นี้โดยโปรดิวเซอร์เหล่านี้ ตราบใดที่พวกเขายังคงรักษาคุณค่าหลักและลักษณะเฉพาะของเรื่องราวดั้งเดิมไว้! | 1pos
|
I have read modesty Blaise for several years now, collecting numbers of the strip. After the fiasco movie made many years ago based on the first book "Modesty Blaise" I was surprised the result got this good.<br /><br />What I got was a movie not based on action or violence. The director had focused on history and psychology. How was Modesty created based on the own tale and what parts in her life was affected by her non-childhood. I think this thougths will give a greater understanding to the next (I hope) film. I simply loved the movies old-fashioned style.<br /><br />However everything wasn't that good, the gambling wasn't that good. almost boring and unreal. The acting could have been improved too. I'm not thinking the bad guy in this movie felt real, the only reason he was there was so Modesty could have someone to tell her story for. Also they could have expanded the movie, showing more about when she builds up "The network" but I'll guess thats for the next movie.<br /><br />And please forgive me for my bad English | ฉันอ่านเรื่องเจียมเนื้อเจียมตัวของเบลสมาหลายปีแล้ว โดยรวบรวมตัวเลขจากแถบนั้น หลังจากภาพยนตร์ที่ล้มเหลวซึ่งสร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อนโดยอิงจากหนังสือเล่มแรก "Modesty Blaise" ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ผลลัพธ์ออกมาดีขนาดนี้<br /><br />สิ่งที่ฉันได้คือภาพยนตร์ที่ไม่ได้อิงจากแอ็คชั่นหรือความรุนแรง ผู้กำกับมุ่งเน้นไปที่ประวัติศาสตร์และจิตวิทยา ความพอประมาณถูกสร้างขึ้นจากนิทานของตัวเองอย่างไร และส่วนใดในชีวิตของเธอที่ได้รับผลกระทบจากช่วงที่ไม่ใช่วัยเด็กของเธอ ฉันคิดว่าความคิดนี้จะช่วยให้มีความเข้าใจมากขึ้นในภาพยนตร์เรื่องต่อไป (ฉันหวังว่า) ฉันชอบดูหนังแนวย้อนยุค<br /><br />ถึงแม้ทุกอย่างจะไม่ค่อยดีนัก แต่การพนันก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น เกือบจะน่าเบื่อและไม่จริง การแสดงก็สามารถปรับปรุงได้เช่นกัน ฉันไม่คิดว่าคนเลวในหนังเรื่องนี้ให้ความรู้สึกเป็นจริง เหตุผลเดียวที่เขาอยู่ที่นั่นก็เพราะว่าเจียมเนื้อเจียมตัวสามารถมีคนมาเล่าเรื่องราวของเธอให้ฟังได้ นอกจากนี้พวกเขายังสามารถขยายภาพยนตร์โดยแสดงให้เห็นมากขึ้นว่าเธอสร้าง "เครือข่าย" เมื่อใด แต่ฉันจะเดาว่าเป็นภาพยนตร์เรื่องต่อไป<br /><br />และโปรดยกโทษให้ฉันสำหรับภาษาอังกฤษที่ไม่ดีของฉัน | 1pos
|
I was pleased to see that she had black hair! I've been a fan for about 30 years now and have been disgusted at the two earlier attempts to film the stories.<br /><br />I was pleased that the screenwriters updated the period to include a computer, it didn't spoil it at all. In fact I watched the film twice in one day, a sure sign that it was up to standard. This is what I do with books that I like as well.<br /><br />I thought all the characters were well depicted and represented the early days of Modesty Blaise extremely well as evinced in both book and comic strip. I would also have to disagree with a comment made by an earlier reviewer about baddies having to be ugly. Has he actually read the books?<br /><br />I thought this was a very good film and look forward to sequels with anticipation. | ฉันดีใจมากที่เห็นเธอมีผมสีดำ! ฉันเป็นแฟนตัวยงมาประมาณ 30 ปีแล้ว และรู้สึกเบื่อหน่ายกับความพยายามในการถ่ายทำเรื่องราวสองครั้งก่อนหน้านี้<br /><br />ฉันดีใจที่ผู้เขียนบทได้อัปเดตช่วงเวลาให้มีคอมพิวเตอร์ด้วย แต่กลับไม่มี ไม่ทำให้เสียเลย อันที่จริง ฉันดูภาพยนตร์เรื่องนี้สองครั้งในหนึ่งวัน ซึ่งเป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้มาตรฐาน นี่คือสิ่งที่ฉันทำกับหนังสือที่ฉันชอบเช่นกัน<br /><br />ฉันคิดว่าตัวละครทุกตัวได้รับการถ่ายทอดออกมาอย่างดีและเป็นตัวแทนของยุคแรกๆ ของ Modesty Blaise ได้เป็นอย่างดี ซึ่งปรากฏให้เห็นทั้งในหนังสือและการ์ตูน ฉันจะต้องไม่เห็นด้วยกับความคิดเห็นของผู้วิจารณ์ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับคนเลวที่ต้องน่าเกลียด เขาอ่านหนังสือแล้วจริงๆ เหรอ<br /><br />ฉันคิดว่านี่เป็นหนังที่ดีมากและตั้งตารอภาคต่ออย่างตั้งตารอ | 1pos
|
For a first film in a proposed series it achieves the right balance. It is done with style and class showing Modesty's early days as a refugee and the start of her rise to power in the criminal world. I think it is a very honest/true portrayal of her character exactly as the writer Peter O'Donnell intended. Alexandra Staden as Modesty is stunningly beautiful and an excellent choice. She acts very convincingly as the tough survivor with an exterior of cool/intelligent/innocence. And full marks to Tarantino for choosing an unknown actress for the role - much more believeable to have a new face creating the part. I'm looking forward to the next film. | สำหรับภาพยนตร์เรื่องแรกในซีรีส์ที่นำเสนอ จะได้รับความสมดุลที่เหมาะสม ถ่ายทำด้วยสไตล์และคลาสที่แสดงให้เห็นช่วงแรกๆ ของโมเดสตี้ในฐานะผู้ลี้ภัย และจุดเริ่มต้นของการผงาดขึ้นสู่อำนาจในโลกอาชญากร ฉันคิดว่ามันเป็นการแสดงตัวละครของเธออย่างตรงไปตรงมา/เป็นจริงตรงตามที่ผู้เขียนปีเตอร์ โอดอนเนลตั้งใจไว้ Alexandra Staden ในบท Modesty มีความสวยงามอย่างน่าทึ่งและเป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยม เธอทำตัวน่าเชื่อมากในฐานะผู้รอดชีวิตที่แข็งแกร่งโดยมีรูปลักษณ์ภายนอกที่เยือกเย็น ฉลาด หรือไร้เดียงสา และให้คะแนนเต็มสำหรับทารันติโนในการเลือกนักแสดงหญิงที่ไม่รู้จักมารับบทนี้ ซึ่งน่าเชื่อมากกว่ามากที่จะมีใบหน้าใหม่ที่สร้างบทนี้ ฉันรอคอยภาพยนตร์เรื่องต่อไป | 1pos
|
This is a good movie, although people unfamiliar with the Modesty Blaise comics and books may find it a little slow and lacking in action. For the Modesty fan, the movie will be very enjoyable, particularly because it is very faithful in its presentation of the Modesty Blaise "history". Peter O'Donnell is listed in the credits as "Creative Consultant" and the film makers must have actually paid attention to him as the plot follows quite closely the details that have been presented in the comic books over the years {although the events have been recast to modern days). The only thing that the true fan may find disappointing is that there is no Willie Garvin in the story. This lack of Willie is again just being faithful to the Modesty Blaise chronology since the movie takes place in the very early days of Modesty's career. Alexandra Staden makes a very believable young Modesty who actually looks a lot like Modesty is supposed to look. A welcome change from the travesty of the Monica Vitti portrayal of Modesty. | นี่เป็นหนังที่ดี แม้ว่าคนที่ไม่คุ้นเคยกับการ์ตูนและหนังสือของ Modesty Blaise อาจพบว่ามันช้าไปหน่อยและยังขาดการดำเนินการอีกด้วย สำหรับแฟนพันธุ์แท้ของ Modesty ภาพยนตร์เรื่องนี้จะสนุกสนานมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากมีความซื่อสัตย์ในการนำเสนอ "ประวัติศาสตร์" ของ Modesty Blaise Peter O'Donnell มีชื่ออยู่ในเครดิตว่าเป็น "ที่ปรึกษาเชิงสร้างสรรค์" และผู้สร้างภาพยนตร์ต้องให้ความสนใจเขาจริงๆ เนื่องจากโครงเรื่องติดตามรายละเอียดที่นำเสนอในหนังสือการ์ตูนอย่างใกล้ชิดตลอดหลายปีที่ผ่านมา {แม้ว่าเหตุการณ์ต่างๆ จะเกิดขึ้นก็ตาม ดัดแปลงมาจนปัจจุบัน) สิ่งเดียวที่แฟนพันธุ์แท้อาจรู้สึกผิดหวังก็คือไม่มีวิลลี่ การ์วินอยู่ในเรื่องนี้ การขาดวิลลี่ครั้งนี้เป็นเพียงการซื่อสัตย์ต่อลำดับเหตุการณ์ของ Modesty Blaise เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงแรกๆ ของอาชีพการงานของ Modesty อเล็กซานดรา สตาเดนสร้างเด็กหนุ่มที่มีความน่าเชื่อถือมาก ซึ่งจริงๆ แล้วดูเหมือนโมเดสตี้ควรจะมีหน้าตาเหมือนกัน การเปลี่ยนแปลงที่น่ายินดีจากการเลียนแบบการแสดงภาพของโมนิกา วิตติเรื่อง Modesty | 1pos
|
I was expecting this to be the same kind of schlock as the previous Modesty Blaise movie, which is why I left it unwatched for so long, but I was very pleasantly surprised.<br /><br />Far from being a succession of silly gun battles and car/boat chases, it was an almost thoughtful analysis of how a pretty girl gets to become as hard as nails, with nothing being overstated or over-rationalized.<br /><br />It's likely that the budgetary constraints actually helped with that: less time and effort was spent on finding ever-stupider ways for stunt men to pretend to die, and more was dedicated to making the movie worth watching. Hell, the biggest gun battle takes place off screen -- and the scene where it is heard is all the better for that background noise, that adds to the suspense -- who's winning? Who's dying?<br /><br />Alexandra Staden might not be as drop-dead gorgeous as Monica Vitti, but few are, and she certainly has every ounce of class and fire that's needed to make the character work -- and the shape of her face, her hair, and her tall, slender body could have been lifted straight from the comic-strip graphics.<br /><br />Nikolaj Coaster-Waldau was the perfect choice for a Blaise bad-guy, in that he made the character interesting and enjoyable to watch -- even likable (and I doubt I'd consider taking on many brutal, psychopathic murderers as drinking buddies). I can't think of a single one of Hollywood's "former waiters" who could have pulled the role off that well.<br /><br />Fortunately, Blaise baddies always die, in the end (no spoilers there!) That's a really good thing, because all the girls who would have spent their time swooning over such a disgustingly handsome and interesting hunk can now pragmatically settle for us ordinary Joes. | ฉันคาดหวังว่าเรื่องนี้คงจะเป็นฉากเดียวกับหนัง Modesty Blaise ภาคก่อนๆ เลยเป็นสาเหตุว่าทำไมฉันถึงปล่อยเรื่องนี้ไว้โดยไม่ได้ดูเป็นเวลานาน แต่ก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก<br /><br />ยังห่างไกลจากการสืบทอด การต่อสู้ด้วยปืนไร้สาระ และการไล่ล่ารถยนต์/เรือ แทบจะเป็นการวิเคราะห์อย่างรอบคอบว่าสาวสวยจะกลายเป็นคนแข็งกระด้างได้อย่างไร โดยไม่ต้องพูดอะไรเกินจริงหรือหาเหตุผลเข้าข้างตนเองมากเกินไป<br /><br />มีแนวโน้มว่า ข้อจำกัดด้านงบประมาณช่วยในเรื่องนั้นได้จริง โดยใช้เวลาและความพยายามน้อยลงในการหาวิธีที่โง่เขลาเพื่อให้สตันท์แมนแกล้งตาย และยังมีอีกมากที่ทุ่มเทเพื่อทำให้หนังเรื่องนี้คุ้มค่าแก่การดู ให้ตายเถอะ การต่อสู้ด้วยปืนครั้งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นนอกจอ และฉากที่ได้ยินเสียงนั้นจะดีกว่าสำหรับเสียงรบกวนรอบข้าง ซึ่งเพิ่มความน่าสงสัย ใครจะชนะ? ใครกำลังจะตาย<br /><br />อเล็กซานดรา สตาเดนอาจไม่งดงามเหมือนโมนิกา วิตติ แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เป็นเช่นนั้น และแน่นอนว่าเธอมีคลาสและไฟทุกอันที่จำเป็นในการทำให้ตัวละครใช้งานได้ และ รูปร่างหน้าตา ผมของเธอ และรูปร่างที่สูงเพรียวของเธอสามารถยกขึ้นมาได้โดยตรงจากกราฟิกการ์ตูน<br /><br />Nikolaj Coaster-Waldau เป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบสำหรับ Blaise คนเลว โดยที่เขาทำให้ตัวละครดูน่าสนใจและสนุกสนานในการดู -- แม้จะน่ารักด้วยซ้ำ (และฉันสงสัยว่าฉันคงจะพิจารณารับฆาตกรที่โหดเหี้ยมและโรคจิตหลายคนมาเป็นเพื่อนดื่มกัน) ฉันไม่สามารถนึกถึง "อดีตพนักงานเสิร์ฟ" ของฮอลลีวูดสักคนเดียวที่สามารถดึงบทบาทนี้ออกไปได้ดี<br /><br />โชคดีที่ Blaise baddies มักจะตายในที่สุด (ไม่มีการสปอยล์ที่นั่น!) เป็นสิ่งที่ดีจริงๆ เพราะสาวๆ ทุกคนที่อาจจะใช้เวลาไปกับการคลั่งไคล้หนุ่มหล่อที่หล่อเหลาและน่าสนใจขนาดนี้ ตอนนี้ก็สามารถตกลงใจกับ Joes ธรรมดาๆ แทนเราได้แล้ว | 1pos
|
Okay, truthfully, I saw the previews for this movie and thought to myself, what are the producers thinking? Hutton, Jolie, and DUCHOVNY? How could the monotoned actor possibly compete with Jolie's natural power on the screen? But surprisingly, the two had the kind of chemistry that showed intense caring without a kiss. Even David's humor matched up to Jolie's spark and fire. As for Hutton, he played the psycho very well, contrasting with David's calm delivery of life threatening situations. Overall, I was very impressed with the writing and character development. I gave it 8 stars. | โอเค ตามจริงแล้ว ฉันเห็นตัวอย่างหนังเรื่องนี้แล้วคิดกับตัวเองว่าโปรดิวเซอร์คิดอะไรอยู่? ฮัตตัน โจลี และดูคอฟนี? นักแสดงที่น่าเบื่อจะแข่งขันกับพลังธรรมชาติของโจลี่บนหน้าจอได้อย่างไร? แต่น่าประหลาดใจที่ทั้งสองมีเคมีที่เข้ากันซึ่งแสดงถึงความเอาใจใส่อย่างเข้มข้นโดยไม่ต้องจูบ แม้แต่อารมณ์ขันของเดวิดก็เข้ากันกับประกายไฟและไฟของโจลี สำหรับฮัตตัน เขาเล่นได้ดีมาก ซึ่งตรงกันข้ามกับการที่เดวิดแสดงสถานการณ์ที่คุกคามถึงชีวิตอย่างสงบ โดยรวมแล้วฉันรู้สึกประทับใจกับการเขียนบทและการพัฒนาตัวละครมาก ฉันให้ที่นี่ 8 ดาว | 1pos
|
Normally, I don't watch action movies because of the fact that they are usually all pretty similar. This movie did have many stereotypical action movie scenes, but the characters and the originality of the film's premise made it much easier to watch. David Duchovny bended his normal acting approach, which was great to see. Angelina Jolie, of course, was beautiful and did great acting. Great cast all together. A must see for people bored with the same old action movie. | ปกติแล้วฉันจะไม่ดูหนังแอคชั่นเพราะว่าพวกมันมักจะคล้ายกันหมด ภาพยนตร์เรื่องนี้มีฉากแอ็คชั่นแบบเหมารวมอยู่หลายฉาก แต่ตัวละครและความสร้างสรรค์ของเนื้อเรื่องทำให้ง่ายต่อการรับชมมากขึ้น เดวิด ดูคอฟนีปรับแนวทางการแสดงตามปกติของเขา ซึ่งเป็นเรื่องดีที่ได้เห็น แน่นอนว่าแองเจลินา โจลีสวยและแสดงได้เยี่ยมมาก นักแสดงที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดเข้าด้วยกัน สิ่งที่ต้องดูสำหรับผู้ที่เบื่อกับหนังแอคชั่นเรื่องเดิมๆ | 1pos
|
David Duchovny plays the lead role in this film.Now a lot of people upon finding that fact out wouldn't even bother watching it.Very unfair to say the least.David made his name on the x-files and is a decent actor. Dr Eugene Sands(Duchovny)is a drug addicted doctor struck off for malpractice.By sheer accident he becomes a private doctor for criminal millionaire Raymond Blossom.However the FBI take an interest in using Eugene to snare Blossom. Angelina Jolie is cast in the supporting role of clare-the gangsters moll.She puts in a solid performance. Timothy Hutton playing Blossom is superb and immersed himself deeply into his character. Duchovny himself isn't as bad as many people would think and in the end i would rate his performance his credible.His familiar monotonous tone and straight face is present but dosen't detract too much from the film | David Duchovny รับบทนำในภาพยนตร์เรื่องนี้ ตอนนี้ผู้คนจำนวนมากเมื่อค้นพบข้อเท็จจริงนั้นก็ไม่สนใจที่จะดูมันด้วยซ้ำ พูดไม่ยุติธรรมเลยแม้แต่น้อย เดวิดสร้างชื่อของเขาใน x-file และเป็นนักแสดงที่ดี ดร. ยูจีน แซนด์ส (ดูคอฟนี) เป็นแพทย์ติดยาที่ถูกโจมตีด้วยข้อหาทุจริตต่อหน้าที่ อุบัติเหตุที่เขากลายเป็นแพทย์ส่วนตัวของเศรษฐีอาชญากร เรย์มอนด์ บลอสซัม อย่างไรก็ตาม FBI กลับสนใจที่จะใช้ยูจีนเพื่อดักจับบลอสซัม แองเจลินา โจลี รับบทเป็นตัวประกอบของแคลร์-เดอะอันธพาล เธอแสดงได้มั่นคง ทิโมธี ฮัตตันที่รับบทเป็นบลอสซัมนั้นยอดเยี่ยมมากและดื่มด่ำกับตัวละครของเขาอย่างลึกซึ้ง ตัว Duchovny เองก็ไม่ได้แย่อย่างที่ใครหลายๆ คนคิด และในท้ายที่สุดแล้ว ฉันจะให้คะแนนการแสดงของเขาว่าน่าเชื่อถือ มีน้ำเสียงที่น่าเบื่อและหน้าตรงที่คุ้นเคยของเขาปรากฏอยู่ แต่ก็ไม่ได้เบี่ยงเบนไปจากภาพยนตร์เรื่องนี้มากนัก | 1pos
|
I enjoyed this movie. Unlike like some of the pumped up, steroid trash that is passed off as action movies, Playing God is simple and realistic, with characters that are believable, action that is not over the top and enough twists and turns to keep you interested until the end.<br /><br />Well directed, well acted and a good story. | ฉันสนุกกับหนังเรื่องนี้ ต่างจากขยะสเตียรอยด์ที่ถูกสูบฉีดเป็นหนังแอคชั่นเรื่อง Playing God นั้นเรียบง่ายและสมจริง พร้อมด้วยตัวละครที่น่าเชื่อ แอ็กชั่นที่ไม่เหนือชั้น และการหักมุมที่มากพอที่จะทำให้คุณสนใจจนจบ .<br /><br />กำกับดี แสดงดี และดำเนินเรื่องได้ดี | 1pos
|
This film has a lot of raw potential. The script is sharp, the dialogue is (usually) excellent (though it could stand to lose the cheezy voice-overs), the direction and cinematography is surprisingly quite good, though some of the experimentation just doesn't work. The main problem here is David Duchovny. Once a geek-boy, always a geek-boy; and the sad, simple fact is that he's incapable of playing anything but Fox Mulder. He postures, he tries to be slick, he poses, he tries to be macho. In the end he just tries too hard. He overplays his character, he overspeaks his lines, and he's just outplayed in all ways by Timothy Hutton and Angelina Jolie, who are each in a class above him in terms of acting skill. Timothy Hutton was (as always) really good. There was a spotty moment or two where he over-dramatized his role, but you could tell he was having fun with it. He looked the part, and he became the character both physically and atmospherically. Angelina Jolie was also really good. She didn't have much of a role; in fact, I though she could have used a much stronger one...her character wasn't nearly developed enough, though she did remarkably well with what she had. And the chemistry between her and Hutton was apparent (gee, maybe that's why Uma left him...;) All in all, it was rough around the edges, but a solid effort by a good cast and great supporting roles. If David Duchovny hadn't ripped his role to pieces it would've been *that* much better. 7/10. | หนังเรื่องนี้มีศักยภาพดิบมาก บทมีความเฉียบคม บทสนทนา (ปกติ) ยอดเยี่ยม (ถึงแม้จะสูญเสียการพากย์เสียงสุดแหวกแนวก็ตาม) การกำกับและการถ่ายทำภาพยนตร์ก็ค่อนข้างดีอย่างน่าประหลาดใจ แม้ว่าการทดลองบางอย่างจะไม่ได้ผลก็ตาม ปัญหาหลักที่นี่คือ David Duchovny เคยเป็นเด็กเกินบรรยาย เคยเป็นเด็กเกินบรรยาย และความจริงที่น่าเศร้าก็คือเขาไม่สามารถเล่นอะไรก็ได้นอกจาก Fox Mulder เขาโพสท่า เขาพยายามจะเนียน เขาโพส เขาพยายามเป็นผู้ชาย สุดท้ายเขาก็พยายามมากเกินไป เขาเล่นเกินตัวละครของเขา พูดเกินเลยบทของเขา และเขาก็เล่นได้เหนือกว่าในทุกด้านโดยทิโมธี ฮัตตันและแองเจลินา โจลี ซึ่งต่างก็อยู่ในระดับที่เหนือเขาในแง่ของทักษะการแสดง ทิโมธี่ ฮัตตันเก่งจริงๆ (เช่นเคย) มีช่วงหนึ่งหรือสองช่วงที่เขาแสดงบทบาทของเขามากเกินไป แต่คุณสามารถบอกได้ว่าเขากำลังสนุกกับมัน เขามองดูบทนี้ และเขาก็กลายเป็นตัวละครทั้งทางกายภาพและบรรยากาศ แองเจลิน่า โจลีก็แสดงเก่งเช่นกัน เธอไม่มีบทบาทมากนัก จริงๆ แล้ว ฉันคิดว่าเธอน่าจะใช้ตัวที่แข็งแกร่งกว่านี้ได้นะ...ตัวละครของเธอยังไม่พัฒนาพอ แม้ว่าเธอจะทำได้ดีกับสิ่งที่เธอมีก็ตาม และเคมีระหว่างเธอกับฮัตตันก็ชัดเจน (โอ๊ะ บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่อูมาทิ้งเขาไป...;) โดยรวมแล้ว มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างหยาบ แต่เป็นความพยายามที่แข็งแกร่งจากนักแสดงที่ดีและบทบาทสนับสนุนที่ยอดเยี่ยม ถ้าเดวิด ดูโชฟนีไม่ฉีกบทบาทของเขาออกเป็นชิ้นๆ มันคงจะดีกว่านี้มาก 7/10. | 1pos
|
David Duchovney creates a role that he was to replicate somewhat in Californication - the troubled talent. And it is a role he plays well.<br /><br />This thriller starts off at a good speed and carries you through to the end. Timothy Hutton plays a fine villain and Angelina Jolie pouts. The story of a disgraced doctor finding his way into a criminal world is well scripted. Drug addiction and a desire for the sultry Jolie mix a heady cocktail. Unfortunately towards the end the story gets a little weaker and the relationships between villains and the FBI is muddled and rushed as if it was created only to develop the final scene. But, that aside, a movie worth seeing. | เดวิด ดูคอฟนีย์สร้างบทบาทที่เขาจะต้องเลียนแบบบ้างใน Californication ซึ่งเป็นพรสวรรค์ที่มีปัญหา และเป็นบทบาทที่เขาเล่นได้ดี<br /><br />หนังระทึกขวัญเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยความเร็วที่ดีและพาคุณผ่านไปจนถึงตอนจบ ทิโมธี ฮัตตันรับบทเป็นตัวร้ายที่แสนดี ส่วนแองเจลิน่า โจลีก็ทำหน้าบูดบึ้ง เรื่องราวของแพทย์ผู้เสียศักดิ์ศรีที่ค้นพบหนทางเข้าสู่โลกอาชญากรนั้นได้รับการเขียนบทไว้อย่างดี การติดยาและความปรารถนาที่จะได้เจอโจลีที่ร้อนอบอ้าวผสมค็อกเทลที่เข้มข้น น่าเสียดายที่ตอนจบเรื่องราวเริ่มอ่อนแอลงเล็กน้อย และความสัมพันธ์ระหว่างคนร้ายกับ FBI ก็ยุ่งวุ่นวายและเร่งรีบราวกับว่ามันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อพัฒนาฉากสุดท้ายเท่านั้น แต่นอกเหนือจากนั้นก็เป็นหนังที่น่าดู | 1pos
|
Like I said its a hidden surprise. It well written well acted and well cast. I liked everything in this movie. Look its Hollywood all right but the brighter side. Angelina Jolie is great in this and I'm totally watching every movie with her in that I can get my hands on. Well worth a look. | อย่างที่ฉันบอกว่ามันเป็นความประหลาดใจที่ซ่อนอยู่ เขียนได้ดี แสดงได้ดี และนักแสดงก็ดี ฉันชอบทุกอย่างในหนังเรื่องนี้ ดูฮอลลีวูดสิ แต่ด้านที่สว่างกว่า แองเจลินา โจลีเก่งมากในเรื่องนี้ และฉันก็ดูหนังกับเธอทุกเรื่องจนสามารถเข้าใจได้ คุ้มค่าแก่การดู | 1pos
|
I'd always wanted David Duchovney to go into the movie business, and finally he did, and he made me proud. This movie lived up to what I had hoped for. Duchovney played his character very well, managing to remain consistent with something new, instead of playing the Agent Molder we are used to. Therefore, I give him extra credit for his role, also because I could not see anyone else playing that particular character. David was great, but nothing compared to the psychotic Timothy Hutton. A brilliant performance that you don't get tired of throughout the movie, because he never fails to surprise you. He has weaknesses, and strengths, making the story all the more believable. I also very much enjoyed the narration, it added to the story a good deal, and had some very memorable quotes that i still use to all the time. This movie also had a wounderfull score. I recomend this for anyone who likes drama, and doesn't mind blood. | ฉันอยากให้เดวิด ดูคอฟนีย์เข้าสู่ธุรกิจภาพยนตร์มาโดยตลอด และในที่สุดเขาก็ทำ และเขาก็ทำให้ฉันภูมิใจ หนังเรื่องนี้เป็นไปตามที่ฉันหวังไว้ ดูคอฟนีย์เล่นตัวละครของเขาได้ดีมาก โดยพยายามรักษาความสอดคล้องกับสิ่งใหม่ๆ แทนที่จะเล่นเป็นเจ้าหน้าที่โมลเดอร์ที่เราคุ้นเคย ดังนั้นฉันจึงให้เครดิตเขาเป็นพิเศษสำหรับบทบาทของเขา เพราะฉันไม่สามารถเห็นใครที่เล่นตัวละครนั้นได้อีก เดวิดเก่งมาก แต่ไม่มีอะไรเทียบได้กับทิโมธี ฮัตตันผู้เป็นโรคจิต การแสดงสุดอลังการที่คุณไม่เบื่อตลอดทั้งเรื่องเพราะเขาไม่เคยพลาดที่จะเซอร์ไพรส์คุณ เขามีจุดอ่อนและจุดแข็ง ทำให้เรื่องราวดูน่าเชื่อถือมากขึ้น ฉันยังสนุกกับการบรรยายเป็นอย่างมาก มันช่วยเสริมเรื่องราวได้เป็นอย่างดี และมีคำพูดที่น่าจดจำบางคำที่ฉันยังคงใช้อยู่ตลอดเวลา หนังเรื่องนี้ก็มีคะแนนเต็มเช่นกัน ขอแนะนำเรื่องนี้สำหรับใครที่ชอบดราม่าและไม่รังเกียจเรื่องเลือด | 1pos
|
This movie really kicked some ass. I watched it over and over and it never got boring. Angelina Jolie really kicked some ass in the movie, you should see the movie, you won't be disappointed. And another reason you should see the movie is because the guy from The X-Files is in it, David Duchovny. | หนังเรื่องนี้เตะตูดจริงๆ ผมดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่เคยเบื่อเลย แองเจลินา โจลี เตะก้นจริงๆ ในหนังเรื่องนี้ คุณควรดูเรื่องนี้ คุณจะไม่ผิดหวัง และอีกเหตุผลหนึ่งที่คุณควรดูภาพยนตร์เรื่องนี้ก็คือ David Duchovny ผู้ชายจาก The X-Files อยู่ในนั้นด้วย | 1pos
|
With the mixed reviews this got I wasn't expecting too much, and was pleasantly surprised. It's a very entertaining small crime film with interesting characters, excellent portrayals, writing that's breezy without being glib, and a good pace. It looks good too, in a funky way. Apparently people either like this movie or just hate it, and I'm one who liked it. | ด้วยความคิดเห็นที่หลากหลายนี้ฉันไม่ได้คาดหวังมากเกินไป และรู้สึกประหลาดใจมาก เป็นหนังอาชญากรรมเล็กๆ ที่สนุกสนานมาก โดยมีตัวละครที่น่าสนใจ การถ่ายทอดภาพได้ดีเยี่ยม การเขียนบทที่ไพเราะและไม่ลื่นไหล และมีจังหวะที่ดี มันก็ดูดีเหมือนกันในแบบขี้ขลาด เห็นได้ชัดว่าผู้คนชอบหนังเรื่องนี้หรือแค่เกลียดมัน และฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบมัน | 1pos
|
Very smart, sometimes shocking, I just love it. It shoved one more side of David's brilliant talent. He impressed me greatly! David is the best. The movie captivates your attention for every second. | ฉลาดมาก บางครั้งก็น่าตกใจ ฉันชอบมันมาก มันผลักอีกด้านหนึ่งของพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมของเดวิดออกไป เขาทำให้ฉันประทับใจมาก! เดวิดเป็นคนที่ดีที่สุด ภาพยนตร์เรื่องนี้ดึงดูดความสนใจของคุณทุกวินาที | 1pos
|
A hit at the time but now better categorised as an Australian cult film. The humour is broad, unsubtle and, in the final scene where a BBC studio fire is extinguished by urinating on it, crude. Contains just about every cliche about the traditional Australian pilgrimage to 'the old country', and every cliche about those rapacious, stuck up, whinging, Tory Brits. Would be acceptable to the British because of its strong cast of well known actors, and to Australians of that generation, who can 'get' the humour. Americans -- forget it. The language and jokes are in the Australian dialect of English and as such will be unintelligible. | ภาพยนตร์ยอดนิยมในขณะนั้น แต่ตอนนี้จัดอยู่ในประเภทภาพยนตร์ลัทธิของออสเตรเลียได้ดีขึ้น อารมณ์ขันกว้าง ไม่ซับซ้อน และในฉากสุดท้ายที่ไฟในสตูดิโอของ BBC ดับลงด้วยการปัสสาวะใส่นั้น ถือเป็นเรื่องหยาบคาย ประกอบด้วยถ้อยคำที่เบื่อหูทุกเรื่องเกี่ยวกับการเดินทางแสวงบุญแบบดั้งเดิมของออสเตรเลียไปยัง 'ประเทศเก่า' และถ้อยคำที่เบื่อหูทุกเรื่องเกี่ยวกับ Tory Brits ผู้โลภ ติดค้างและคร่ำครวญ จะเป็นที่ยอมรับของชาวอังกฤษเนื่องจากมีนักแสดงที่มีชื่อเสียงมากมาย และสำหรับชาวออสเตรเลียรุ่นนั้นที่สามารถ 'รับ' อารมณ์ขันได้ คนอเมริกัน -- ลืมมันซะเถอะ ภาษาและเรื่องตลกเป็นภาษาถิ่นของออสเตรเลียจึงไม่สามารถเข้าใจได้ | 1pos
|
I love this movie like no other. Another time I will try to explain its virtues to the uninitiated, but for the moment let me quote a few of pieces the remarkable dialogue, which, please remember, is all tongue in cheek. Aussies and Poms will understand, everyone else-well?<br /><br />(title song lyric)"he can sink a beer, he can pick a queer, in his latest double-breasted Bondi gear."<br /><br />(another song lyric) "All pommies are bastards, bastards, or worse, and England is the a**e-hole of the universe."<br /><br />(during a television interview on an "arty program"): Mr Mackenzie what artists have impressed you most since you've been in England? (Barry's response)Flamin' bull-artists!<br /><br />(while chatting up a naive young pom girl): Mr Mackenzie, I suppose you have hordes of Aboriginal servants back in Australia? (Barry's response) Abos? I've never seen an Abo in me life. Mum does most of the solid yacca (ie hard work) round our place.<br /><br />This is just a taste of the hilarious farce of this bonser Aussie flick. If you can get a copy of it, watch and enjoy. | ฉันรักหนังเรื่องนี้ไม่เหมือนใคร อีกครั้งหนึ่ง ฉันจะพยายามอธิบายคุณธรรมของมันให้ผู้ที่ไม่ได้ฝึกหัดฟัง แต่สำหรับตอนนี้ ฉันขอยกคำพูดบางส่วนจากบทสนทนาอันน่าทึ่ง ซึ่งโปรดจำไว้ว่า ล้วนแต่ใช้ลิ้นปิดปาก ชาวออสซี่และปอมจะเข้าใจ คนอื่นๆ สบายดีไหม<br /><br />(เนื้อเพลง)"เขาจมเบียร์ได้ เขาเลือกเควียร์ได้ ในชุด Bondi กระดุมสองแถวล่าสุดของเขา"<br / ><br />(เนื้อเพลงอีกเพลง) "พวกปอมมี่ทั้งหลายล้วนเป็นไอ้สารเลวหรือแย่กว่านั้น และอังกฤษก็คือ **อี-โฮลแห่งจักรวาล"<br /><br />(ระหว่างให้สัมภาษณ์ทางโทรทัศน์เรื่อง an "arty program"): Mr Mackenzie ศิลปินคนไหนที่คุณประทับใจมากที่สุดนับตั้งแต่คุณมาอังกฤษ? (คำตอบของ Barry) ศิลปินวัวกระทิง Flamin!<br /><br />(ขณะคุยกับปอมสาวน้อยไร้เดียงสา): คุณแม็คเคนซี ฉันคิดว่าคุณมีคนรับใช้ชาวอะบอริจินจำนวนมากกลับมาที่ออสเตรเลียเหรอ? (คำตอบของแบร์รี่) อาบอส? ฉันไม่เคยเห็น Abo มาก่อนในชีวิต แม่เล่นยักก้า (เช่น ทำงานหนัก) เป็นส่วนใหญ่ในบ้านของเรา<br /><br />นี่เป็นเพียงรสชาติของเรื่องตลกเฮฮาของหนังสัญชาติออสซี่เรื่องนี้ หากคุณสามารถรับสำเนาได้โปรดดูและเพลิดเพลิน | 1pos
|
This film and it's sequel Barry Mckenzie holds his own, are the two greatest comedies to ever be produced. A great story a young Aussie bloke travels to england to claim his inheritance and meets up with his mates, who are just as loveable and innocent as he is.<br /><br />It's chock a block full of great, sayings , where else could you find someone who needs a drink so bad that he's as dry as a dead dingoes donger? great characters, top acting, and it's got great sheilas and more Fosters consumption then any other three films put together. Top notch.<br /><br />And some of the funniest songs you'll ever hear, and it's full of great celebrities. Definitely my two favourite films of all time, I watch them at least once a fortnight. | ภาพยนตร์เรื่องนี้และภาคต่อของ Barry Mckenzie ถือเป็นภาพยนตร์ตลกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสองเรื่องที่เคยสร้างมา เรื่องราวดีๆ ที่ชายหนุ่มชาวออสซี่เดินทางไปประเทศอังกฤษเพื่อรับมรดกของเขา และได้พบกับเพื่อนๆ ของเขา ผู้น่ารักและไร้เดียงสาไม่แพ้กัน<br /><br />เต็มไปด้วยคำพูดที่ยอดเยี่ยมมากมาย , คุณจะหาคนที่ต้องการเครื่องดื่มที่แย่มากจนตัวแห้งเหมือนสุนัขดิงโก้ที่ตายแล้วได้ที่ไหนอีก? ตัวละครที่ยอดเยี่ยม การแสดงชั้นนำ และมันก็มีชีล่าที่ยอดเยี่ยมและการสนับสนุนการบริโภคมากกว่าหนังอีกสามเรื่องรวมกัน สุดยอด<br /><br />และเพลงที่สนุกที่สุดที่คุณเคยฟัง และเต็มไปด้วยคนดังมากมาย แน่นอนว่าภาพยนตร์เรื่องโปรดตลอดกาลของฉันสองเรื่อง ฉันจะดูอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง | 1pos
|
The Adventures Of Barry McKenzie' started life as a satirical comic strip in 'Private Eye', written by Barry Humphries and based on an idea by Peter Cook. McKenzie ( 'Bazza' to his friends ) is a lanky, loud, hat-wearing Australian whose two main interests in life are sex ( despite never having had any ) and Fosters lager. In 1972, he found his way to the big screen for the first of two outings. It must have been tempting for Humphries to cast himself as 'Bazza', but he wisely left the job to Barry Crocker ( later to sing the theme to the television soap opera 'Neighbours'! ). Humphries instead played multiple roles in true Peter Sellers fashion, most notably Bazza's overbearing Aunt 'Edna Everage' ( this was before she became a Dame ).<br /><br />You know this is not going to be 'The Importance Of Being Ernest' when its censorship classification N.P.A. stands for 'No Poofters Allowed'. Pom-hating Bazza is told by a Sydney solicitor that in order to inherit a share in his father's will he must go to England to absorb British culture. With Aunt Edna in tow, he catches a Quantas flight to Hong Kong, and then on to London. An over-efficient customs officer makes Bazza pay import duties on everything he bought over there, including a suitcase full of 'tubes of Fosters lager'. As he puts it: "when it comes to fleecing you, the Poms have got the edge on the gyppos!". A crafty taxi driver ( Bernard Spear ) maximises the fare by taking Bazza and Edna first to Stonehenge, then Scotland. The streets of London are filthy, and their hotel is a hovel run by a seedy landlord ( Spike Milligan ) who makes Bazza put pound notes in the electricity meter every twenty minutes. There is some good news for our hero though; he meets up with other Aussies in Earls Court, and Fosters is on sale in British pubs.<br /><br />What happens next is a series of comical escapades that take Bazza from starring in his own cigarette commercial, putting curry down his pants in the belief it is some form of aphrodisiac, a bizarre encounter with Dennis Price as an upper-class pervert who loves being spanked while wearing a schoolboy's uniform, a Young Conservative dance in Rickmansworth to a charity rock concert where his song about 'chundering' ( vomiting ) almost makes him an international star, and finally to the B.B.C. T.V. Centre where he pulls his pants down on a live talk-show hosted by the thinking man's crumpet herself, Joan Bakewell. A fire breaks out, and Bazza's friends come to the rescue - downing cans of Fosters, they urinate on the flames en masse.<br /><br />This is a far cry from Bruce Beresford's later works - 'Breaker Morant' and 'Driving Miss Daisy'. On release, it was savaged by critics for being too 'vulgar'. Well, yes, it is, but it is also great non-P.C. fun. 'Bazza' is a disgusting creation, but his zest for life is unmistakable, you cannot help but like the guy. His various euphemisms for urinating ( 'point Percy at the porcelain' ) and vomiting ( 'the Technicolour yawn' ) have passed into the English language without a lot of people knowing where they came from. Other guest stars include Dick Bentley ( as a detective who chases Bazza everywhere ), Peter Cook, Julie Covington ( later to star in 'Rock Follies' ), and even future arts presenter Russell Davies.<br /><br />A sequel - the wonderfully-named 'Barry McKenzie Holds His Own - came out two years later. At its premiere, Humphries took the opportunity to blast the critics who had savaged the first film. Good for him.<br /><br />What must have been of greater concern to him, though, was the release of 'Crocodile Dundee' in 1985. It also featured a lanky, hat-wearing Aussie struggling to come to terms with a foreign culture. And made tonnes more money.<br /><br />The song on the end credits ( performed by Snacka Fitzgibbon ) is magnificent. You have a love a lyric that includes the line: "If you want to send your sister in a frenzy, introduce her to Barry McKenzie!". Time to end this review. I have to go the dunny to shake hands with the unemployed... | The Adventures Of Barry McKenzie' เริ่มต้นชีวิตด้วยการ์ตูนเสียดสีใน 'Private Eye' ซึ่งเขียนโดย Barry Humphries และสร้างจากแนวคิดของ Peter Cook แม็คเคนซี ("Bazza" สำหรับเพื่อนๆ ของเขา) เป็นชาวออสเตรเลียตัวผอม เสียงดัง ใส่หมวก ซึ่งมีความสนใจหลักในชีวิตสองประการคือการมีเพศสัมพันธ์ (แม้จะไม่เคยมีเลยก็ตาม) และเบียร์ฟอสเตอร์ส ในปี 1972 เขาพบหนทางสู่จอภาพยนตร์เป็นครั้งแรกจากสองครั้ง ฮัมฟรีส์ต้องแสดงตัวเองเป็น 'Bazza' คงจะน่าดึงดูดใจมาก แต่เขาจึงทิ้งงานให้กับ Barry Crocker อย่างชาญฉลาด (ต่อมาได้ร้องเพลงประกอบละครโทรทัศน์เรื่อง 'Neighbours'!) ฮัมฟรีส์กลับแสดงหลายบทบาทตามแบบฉบับของ Peter Sellers โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 'Edna Everage' ป้าเจ้าอารมณ์ของ Bazza (นี่คือก่อนที่เธอจะกลายเป็น Dame)<br /><br />คุณรู้ไหมว่านี่จะไม่ใช่ 'ความสำคัญของ เป็นเออร์เนสต์' เมื่อจัดประเภทเซ็นเซอร์ N.P.A. ย่อมาจาก 'No Poofters Allowed' ทนายชาวซิดนีย์คนหนึ่งบอกความเกลียดชังปอมซาว่าเพื่อที่จะสืบทอดส่วนแบ่งในพินัยกรรมของบิดา เขาจะต้องไปอังกฤษเพื่อซึมซับวัฒนธรรมอังกฤษ โดยมีป้าเอ็ดน่าร่วมเดินทางด้วย เขาขึ้นเครื่องควอนตัสไปฮ่องกง แล้วต่อด้วยลอนดอน เจ้าหน้าที่ศุลกากรที่มีประสิทธิภาพมากเกินไปกำหนดให้ Bazza เสียภาษีนำเข้าสำหรับทุกสิ่งที่เขาซื้อจากที่นั่น รวมถึงกระเป๋าเดินทางที่เต็มไปด้วย 'เบียร์ Fosters lager' อย่างที่เขากล่าวไว้ว่า: "เมื่อพูดถึงการหนีคุณ พวกปอมได้เปรียบกว่ายิปโป!" คนขับแท็กซี่เจ้าเล่ห์ (เบอร์นาร์ด สเปียร์) เพิ่มค่าโดยสารให้สูงสุดโดยพา Bazza และ Edna ไปที่ Stonehenge ก่อน จากนั้นจึงไปสกอตแลนด์ ถนนในลอนดอนสกปรกมาก และโรงแรมของพวกเขาก็เป็นที่พักที่ดำเนินการโดยเจ้าของบ้านจอมบึ้ง (สไปค์ มิลลิแกน) ซึ่งทำให้ Bazza ใส่ธนบัตรปอนด์ในมิเตอร์ไฟฟ้าทุก ๆ ยี่สิบนาที มีข่าวดีสำหรับฮีโร่ของเรา เขาได้พบกับชาวออสซี่คนอื่นๆ ใน Earls Court และ Fosters มีวางจำหน่ายในผับในอังกฤษ<br /><br />สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปคือซีรีส์เรื่องตลกขบขันที่ทำให้ Bazza เลิกแสดงในโฆษณาบุหรี่ของเขาเองและเลิกแกงเผ็ด กางเกงของเขาโดยเชื่อว่ามันเป็นยาโป๊รูปแบบหนึ่ง การเผชิญหน้าที่แปลกประหลาดกับเดนนิส ไพรซ์ในฐานะคนนิสัยเสียระดับสูงที่ชอบถูกตีก้นขณะสวมชุดนักเรียน หนุ่มหัวโบราณ เต้นรำในริคแมนสเวิร์ธในคอนเสิร์ตร็อคเพื่อการกุศล ซึ่งเพลงของเขาเกี่ยวกับ 'chundering' (อาเจียน) เกือบจะทำให้เขากลายเป็นดาราระดับนานาชาติ และในที่สุดก็ได้ไปที่ B.B.C. T.V. Center ที่เขาดึงกางเกงของเขาลงในรายการทอล์คโชว์สดซึ่งจัดโดย Joan Bakewell นักครุ่นคิดเอง เกิดเหตุเพลิงไหม้ และเพื่อนๆ ของ Bazza มาช่วย - กระป๋อง Fosters ตก พวกเขาปัสสาวะรดกองไฟ<br /><br />นี่เป็นหนทางไกลจากผลงานในภายหลังของ Bruce Beresford - 'Breaker Morant' และ 'ขับรถคุณเดซี่' ในการเปิดตัว มันถูกวิจารณ์อย่างรุนแรงว่า 'หยาบคาย' เกินไป ใช่แล้ว แต่มันก็ไม่ใช่พีซีที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน สนุก. 'Bazza' เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าขยะแขยง แต่ความสนุกในชีวิตของเขานั้นไม่แน่นอน คุณอดไม่ได้ที่จะชอบผู้ชายคนนี้ คำสละสลวยต่างๆ ของเขาเกี่ยวกับการปัสสาวะ ( 'ชี้เพอร์ซีไปที่เครื่องลายคราม' ) และการอาเจียน ( 'หาวทางเทคนิคคัลเลอร์') ได้ถ่ายทอดไปสู่ภาษาอังกฤษโดยที่ไม่มีใครรู้ว่ามันมาจากไหน ดารารับเชิญคนอื่นๆ ได้แก่ ดิ๊ก เบนท์ลีย์ (ในบทนักสืบที่ไล่ตามบาซซาทุกแห่ง), ปีเตอร์ คุก, จูลี โควิงตัน (ต่อมาแสดงใน 'Rock Follies') และแม้แต่ผู้นำเสนองานศิลปะในอนาคต รัสเซลล์ เดวีส์<br /><br />ภาคต่อ - ชื่อมหัศจรรย์ 'Barry McKenzie Holds His Own - ออกมาในอีกสองปีต่อมา ในการฉายรอบปฐมทัศน์ ฮัมฟรีส์ใช้โอกาสนี้โจมตีนักวิจารณ์ที่ทำลายล้างภาคแรก ดีสำหรับเขา<br /><br />สิ่งที่ทำให้เขากังวลยิ่งกว่านั้นก็คือการออก 'Crocodile Dundee' ในปี 1985 นอกจากนี้ ยังมีชาวออสซี่ตัวผอมสวมหมวกที่ดิ้นรนดิ้นรนเพื่อตกลงใจ ด้วยวัฒนธรรมต่างชาติ และทำเงินได้มากขึ้นมากมาย<br /><br />เพลงท้ายเครดิต (แสดงโดย Snacka Fitzgibbon ) งดงามมาก คุณมีเนื้อร้องเกี่ยวกับความรักที่มีท่อนว่า "ถ้าคุณต้องการส่งน้องสาวของคุณอย่างบ้าคลั่ง แนะนำเธอให้รู้จักกับ Barry McKenzie!" ถึงเวลาที่จะจบการรีวิวนี้ ต้องไปดันนี่จับมือคนว่างงาน... | 1pos
|
The story centers around Barry McKenzie who must go to England if he wishes to claim his inheritance. Being about the grossest Aussie shearer ever to set foot outside this great Nation of ours there is something of a culture clash and much fun and games ensue. The songs of Barry McKenzie(Barry Crocker) are highlights. | เรื่องราวมีศูนย์กลางอยู่ที่ Barry McKenzie ซึ่งต้องไปอังกฤษหากต้องการรับมรดก การเป็นเชียเรอร์ชาวออสซี่ที่น่ารังเกียจที่สุดเท่าที่เคยก้าวออกนอกประเทศอันยิ่งใหญ่แห่งนี้ จึงมีความขัดแย้งทางวัฒนธรรม ความสนุกสนานมากมาย และเกมต่างๆ ตามมา เพลงของ Barry McKenzie (Barry Crocker) เป็นไฮไลท์ | 1pos
|