| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 11,0005,001,วิเสสนะ เมื่อประกอบให้เป็นประโยคก็ต้องว่า <B>วฑฺฒกี อติวิยโสภํ ฆรํ | |
| 11,0005,002,กโรนฺโต</B> นายช่าง ทำอยู่ ซึ่งเรือน งามจริง นี้เป็นรูปกัตตุวาจก | |
| 11,0005,003,เพราะยกผู้ทำขึ้นเป็นประธาน คือบอกผู้ทำนั่นเอง. | |
| 11,0005,004,๒. บอกสิ่งที่เขาทำ เป็นกัมมวาจก เมื่อจะให้เป็นรูปนี้ ก็นำ | |
| 11,0005,005,ปัจจัยที่ปรุงกิริยาศัพท์ให้เป็นกัมมวาจามาประกอบ เช่น ต อนีย ตพฺพ | |
| 11,0005,006,ปัจจัยเป็นต้น เช่น กรฺ ธาตุ นำ ต ปัจจัย มาประกอบก็ได้รูปเป็น | |
| 11,0005,007,"<B>กโต, กตา, กตํ. </B> ตามรูปลิงค์ของนามศัพท์ที่เป็นประธานในประโยค" | |
| 11,0005,008,"ในที่นี้ยกคำว่า <B>""เรือนนี้นายช่างทำงามจริง""</B> ขึ้นเป็นอุทาหรณ์ ถ้า" | |
| 11,0005,009,จะประกอบให้เป็นประโยคก็ต้องว่า <B>อิทํ ฆรํ วฑฺฒกิยา อติวิยโสภํ | |
| 11,0005,010,กตํ.</B> เรือนนี้ อันนายช่าง ทำแล้ว งามจริง นี้เป็นรูปกัมมวาจก เพราะ | |
| 11,0005,011,"ยกคำว่า<B> "" ฆรํ""</B> (เรือน) ขึ้นเป็นประธาน คือบอกสิ่งที่เขาทำนั่นเอง." | |
| 11,0005,012,๓. บอกแต่อาการที่ทำ ไม่ยกกัตตา (ผู้ทำ) ซึ่งเป็นตัวประธาน | |
| 11,0005,013,และกรรม (ผู้ถูกทำ) ขึ้นพูด กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เมื่อจะให้เป็นรูปนี้ | |
| 11,0005,014,ก็นำปัจจัยที่ปรุงกิริยาศัพท์ให้เป็นภาววาจก มี ตพฺพ ปัจจัยเป็นต้นมา | |
| 11,0005,015,ประกอบ เช่น ภู ธาตุ นำ ตพฺพ ปัจจัยมาประกอบ ก็ได้รูปเป็น | |
| 11,0005,016,<B>ภวิตพฺพํ</B> (พฤทธิ์ อู ที่ ภู เป็น โอ แล้วเอาเป็น อว ลง อิ อาคม | |
| 11,0005,017,ภาววาจกนี้ใช้เป็นรูปนปุํสกลิงค์เสมอไป ) ประกอบให้เป็นประโยคเช่น | |
| 11,0005,018,<B>การเณเนตฺถ </B>(การเณน+เอตฺถ) <B>ภวิตพฺพํ</B>. อันเหตุ ในสิ่งนั้น พึงมี. | |
| 11,0005,019,ในที่นี้ การที่มิได้ยก กรฺ ธาตุเป็นตัวอย่าง ก็เพราะ กรฺ ธาตุ | |
| 11,0005,020,เป็นธาตุมีกรรมจะใช้ในภาววาจกไม่เหมาะ จึงได้ยกเอา ภู ธาตุซึ่งเป็น | |
| 11,0005,021,ธาตุไม่มีกรรมขึ้นมาเป็นอุทาหรณ์แทน. | |