text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิได้มีที่นั่งตั้งพระแท่น <bot>:เหมือนห้ามแหนพนักงานท่านทั้งหลาย มิควรคู่ภูวไนยจะใกล้กราย จะพลอยขายบาทาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันรับรบขบกัดพระฟัดฟาด <bot>:พระฉวยพลาดพลิ้วโจนกลับโผนโผ ขึ้นขี่หลังนั่งยองยองร้องโยโย อ้ายสิงโตตัวฉลาดขึ้นหาดทราย | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เลิกทัพกลับไปไว้ชีวิต <bot>:อย่าเพิ่งคิดเข่นฆ่าให้อาสัญ แล้วลูกกับภัสดาจะพากัน ไปคำนับอภิวันท์เหมือนสัญญา | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยว่าครูผู้วิเศษแจ้งเหตุผล <bot>:รู้ทุกคนหาหนังขึ้นบังหัว ถึงฝนตกสักเท่าไรก็ไม่กลัว จะมืดมัวสักเท่าไรรีบไปพลัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไก่กระชั้นขันเฉื่อยจะเจื้อยแจ้ว <bot>:ดุเหว่าแว่วร้องขานประสานเสียง ฝูงกาแกแซ่ซ้องก้องสำเนียง โกญจาเรียงมยุราถลาบิน | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันดนตรีปี่พาทย์ตะโพนเพลง <bot>:เป็นนักเลงเหล่าโลนเล่นโขนหนัง แต่พวกกูผู้หญิงที่ในวัง มันก็ยังเรียนร่ำได้ชำนาญ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สะอื้นพลางทางว่านิจจาเอ๋ย <bot>:กระไรเลยภูวไนยช่างใหลหลง เสียแรงน้องปองจิตเหมือนบิตุรงค์ รักพระองค์อุสาห์ตามข้ามคงคา | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เอาเงินเสื้อผ้ามาประทาน <bot>:เหล่าทหารชาญกำแหงแข็งขยัน พวกนายมุลขุนนางได้รางวัล ทั้งบ่าวบรรดาได้ไปสงคราม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกสั่งเสร็จแหงนขึ้นไปในอากาศ <bot>:เห็นเมฆกลาดกลุ้มวิถีเป็นสีเหลือง แล้วดูดาวที่บังคับสำหรับเมือง ยังรุ่งเรืองสุกใสทั้งไพบูลย์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตีฆ้องร้องป่าวเหล่าทหาร <bot>:มาหมอบกรานเรียงรายทั้งซ้ายขวา หน่อนรินทร์สินสมุทรก็พูดจา ภิปรายปราศรัยทั่วทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าบาทหลวงดาวิดเรียกศิษย์หา <bot>:คำนับลาขุนนางพลางสนอง ถ้าแม้นท่านจะสงสัยในทำนอง ขอเชิญลองลงไปในเภตรา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชิญขึ้นวังใหม่อยู่ในตึก <bot>:ให้พวกผลึกรมจักรพักทหาร แต่งม้าใช้ไปไม่ขาดสืบราชการ จะคิดอ่านผลาญศึกต่างตรึกตรา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาแขกรับว่าอย่าวิตก <bot>:เปรียบเหมือนนกกลางหาวบินก้าวเฉียง พวกชวาเคยสันทัดตัดเสบียง ไม่หลีกเลี่ยงเคยประจญรณรงค์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองข้างต่างมีจิตพิศวาส <bot>:เหมือนอย่างญาติในสกูลประยูรหงส์ ฝ่ายพระมิ่งมังคลานราพงศ์ บังคมองค์ท่านท้าวเจ้าบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยหอมชื่นรื่นรินกลิ่นกุหลาบ <bot>:มาเหม็นสาบฝูงปลาเหราสลอน เคยไสยาสน์อาสน์สุวรรณจันทน์ขจร มาจำนอนน้ำค้างพรมพร่างพราว | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูลยุบลชนนีไม่มีชื่น <bot>:สะอึกสะอื้นกันแสงแถลงไข นางทรงฟังดังชีวันจะบรรลัย ดูสไบอ่านจบสลบลง ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุดสาครถาวรสวัสดิ์ <bot>:โสมนัสวายวิโยคที่โศกศัลย์ ได้ครูเมืองเกี่ยวดองมาป้องกัน พระทรงธรรม์ทักถามตามสงกา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งแต่จอมนรินทร์ปิ่นนักสิทธ์ <bot>:เสด็จสถิตพร้อมพรั่งดั่งประสงค์ การภิเษกเอกฉัตรขัตติย์วงศ์ เหมือนกับองค์นรินทร์รัตน์กษัตรา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นเชิงเทินเดินเรียงเคียงเคียงคู่ <bot>:ข้าหลวงหมู่นางห้ามตามสลอน ต่างเดินดูหมู่พหลพลนิกร ที่สัญจรเดินทางข้างกำแพง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกตามไล่ไต้คบจุดรบศึก <bot>:บ้างแทงฟันครั่นครึกต่างฮึกเหิม พวกทัพหลังทั้งปวงข้าหลวงเดิม ขับพลเพิ่มเสริมไล่ล้างไพรี ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดชะสัตย์อธิษฐานสำราญรื่น <bot>:ค่อยพลิกฟื้นกายามารศรี เห็นพราหมณ์น้อยเคียงข้างนางยินดี อัญชลีแล้วก็หลบซบพักตรา ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นขับทัพทหาร <bot>:เข้าในด่านได้สมอารมณ์หวัง ทั้งสามพราหมณ์สามทัพขับประดัง เข้าล้อมหลังเมืองได้ไล่ฆ่าพล | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปืนมณฑกนกสับทั้งคาบชุด <bot>:อุตลุดตีให้เปิดเตลิดเหลิง บาทหลวงเห็นปลั้วเปลี้ยจะเสียเชิง ดูแรงเริงกองทัพเหลือรับรอง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองสิทธาสาธุลุแก่ศีล <bot>:สำเร็จสิ้นแล้วก็ลามาทั้งสอง มัธยัสถ์ครัดเคร่งไม่ขาดครอง ตามทำนองสิทธาบูชาเพลิง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นออกจากปากอ่าวลังกาเกาะ <bot>:หมายจำเพราะแล่นไปทางหว่างอิสาน ลมก็เรื่อยเฉื่อยฉ่ำไปสำราญ พระชวนมิ่งเยาวมาลย์ให้ชมปลา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยอำนาจแก้วเก็จเพชรรัตน์ <bot>:พวกฝูงสัตว์กลัวขย้อนจนอ่อนหู ทั้งคุ้มครองป้องปัดพวกศัตรู ใครต่อสู้แรงน้อยถอยกำลัง ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนพารามาขึ้นแต่พื้นแขก <bot>:ตั้งแต่แรกเจ้าแผ่นดินไม่สิ้นสูญ สืบกษัตริย์ตามวงศ์พงศ์ตระกูล บริบูรณ์มั่งคั่งทั้งแผ่นดิน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนีรับอภิวาทกรุงกษัตริย์ <bot>:แล้วรีบรัดไปทูลตามความประสงค์ ฝ่ายพระหน่อขัตติยาวราพงศ์ เสด็จตรงเข้าไปเฝ้าเจ้านคร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสังรเสริญพราหมณ์ทั้งสี่ <bot>:วิชาดีทำได้ดั่งใจถวิล มิเสียแรงเป็นครูท้าวเจ้าบุรินทร์ พระตรัสสิ้นมาประทับยังพลับพลา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายวิรุญกุนตันนั้นอยู่หลัง <bot>:ทั้งยันตังตีฝ่าออกมาได้ พอพบกันทันนางที่กลางไพร ได้พวกไพร่พลบ้างไปลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทางปราศรัยไต่ถามได้ความเสร็จ <bot>:เชิญเสด็จขึ้นปราสาทราชฐาน บรรดาเหล่าเผ่าพงศ์พระวงศ์วาน มากราบกรานพร้อมสิ้นด้วยยินดี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจึ่งสั่งเสนีปรีชาฉลาด <bot>:ให้เอาราชรถรัตน์ประภัสสร ไปรับองค์ขัตติยามานคร จะพาจรไปลำเนาเขาโมรา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอัคนีมิได้ลาสิกขาบท <bot>:ดูทรงยศพี่ยาจะว่าไฉน อยู่ตำหนักชักประคำนั้นร่ำไป เรียกมาลามาลัยไว้ใช้การ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดพระองค์ลงจากหลังพยัคฆ์ <bot>:เข้าหยุดพักพุ่มไม้เหมือนใจหวัง พระกาลนั้นกตัญญูดูระวัง อุส่าห์นั่งนวดพัดกษัตรา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขย่งเต้นเผ่นโผนจะโจนกัด <bot>:หน่อกษัตริย์หลบโลดโดดถลา ลงในน้ำดำไล่จับได้ปลา กลับขึ้นมาเสกทิ้งให้สิงโต | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอมีลมริ้วริ้วมาฉิวเฉื่อย <bot>:ปล่อยโคมเรื่อยเพลิงกระจ่างสว่างไสว ต้องลิ้นขลุ่ยเสียงเพราะเสนาะใน ลอยขึ้นไปในห้องท้องคัคนานต์ ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเจ้าปู่ดูแลแม่ฉันด้วย <bot>:จะเจ็บป่วยเป็นตายอย่าหน่ายหนี ฉันไปปะพระบิดาไม่ช้าที ถ้าอยู่ดีแล้วจะลามาหาคุณ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิ่งพินิจพิศดูรู้ว่ายักษ์ <bot>:ด้วยแววจักษุหายทั้งซ้ายขวา ยิ่งชิงชังคั่งแค้นแน่นอุรา จะใคร่ด่าให้ระยำด้วยคำพาล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่หว่างเขาเหล่าฝูงนกยูงฟ้อน <bot>:เป็นคู่ร่อนปีกหางไม่ห่างหัน บ้างกรีดกรายชม้ายเมียงเข้าเคียงกัน ดูเชิงชั้นสบายร่ายรำเรียง | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อรูปทรงองค์เอวก็อ้อนแอ้น <bot>:ยังขืนแค่นอาสาฉวยอาสัญ ยิ่งตรองตรึกนึกขึ้นมายิ่งจาบัลย์ สะอื้นอั้นอ่อนอารมณ์ระทมทวี ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกคนใช้รีบเข้าไปยังสถาน <bot>:ทูลพระผ่านธิบดินทร์ปิ่นมหา กษัตริย์เจ้าจอมวังกรุงลังกา ให้ทราบฝ่าบาทบงสุ์ผู้ทรงชัย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงงดโทษโปรดปรานประทานเกล้า <bot>:จะมาเฝ้าศึกประชิดติดหนักหนา ขอบารมีทูลกระหม่อมจอมประชา เสด็จมาช่วยกำราบปราบอรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้งรุ่งเช้าเจ้าเมืองทรงเครื่องต้น <bot>:ใส่เสื้อขนนกประดับสลับสี ใส่หมวกหงอนวิหคนกอินทรี แล้วหน็บตรีคทาธรถือศรทรง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุดสาครอาวรณ์หวัง <bot>:อาจารย์สั่งกับแขกกล่าวเล่านุสนธิ์ ก็ต้องกันกับท่านแจ้งแห่งยุบล นี่เมืองคนเขามาว่าด้วยปรานี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระดูนางมิได้วางเนตรชม้าย <bot>:ดูกรกายพักตราทั้งราศี ลักษณะน้ำนวลไม่อ้วนพี ดั่งกินรีไกรลาสเมื่อนาดกราย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกสาวใหญ่ได้ระเบียบที่เรียบร้อย <bot>:สำหรับคอยเครื่องต้นสุคนธ์สนาน ที่เชิงชั้นสันทัดหัดชำนาญ เป็นอยู่งานงามพร้อมละม่อมละไม | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยเรียนรู้สู้รบถึงหลบฝน <bot>:ต่างราญรณเริงร่าประสาเด็ก บ้างม้วนจุกผูกกระสันพันหางเจ๊ก ดาบเล็กเล็กเหน็บแนบเป็นแยบคาย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายท่านครูผู้วิเศษ <bot>:ไหว้เทเวศร์วัชรินทร์พระอินทร์ศวร เข้าพิธีพลีกรรมตามกระบวน คำรบถ้วนตามตำรับฉบับครู | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นห้ามแหนแสนสนมโสมมมาก <bot>:เหมือนชานหมากขากคายสลายไสล เจ้าแผ่นดินกินเดนคนเข็ญใจ เยี่ยงอย่างมีที่ไหนจะใคร่ฟัง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราก็ลากลับ <bot>:มาพร้อมกับเขยบุตรสุดถวิล พากันรีบกลับมาถึงธานินทร์ พร้อมกันสิ้นยับยั้งยังพระโรง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาผกาว่าหน้าน้อง <bot>:หม่นมัวหมองมอมเปื้อนจึงเบือนหนี จะไปห้องน้องตรงนั้นหม่อมฉันชี้ ทำไมมิไปเล่ามาเฝ้ากวน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำชม้อยให้ช้อยชด <bot>:น้อมประณตนึกสมอารมณ์หมาย แกล้งทูลตอบขอบพระโอษฐ์โปรดภิปราย แม้มิตายจะต้องคิดเป็นนิจนิรันดร์ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้ฤกษ์ดีตีฆ้องเลื่อนกองทัพ <bot>:ต่างโห่รับเลื่อนลั่นสนั่นเสียง กลองชนะมลายูเป็นคู่เคียง ขึ้นเหาะเรียงรายสล้างกลางอัมพร | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พร้อมพรั่งคั่งคับเป็นสรรพเสร็จ <bot>:คอยเสด็จดาษดาชลาสินธุ์ ส่วนองค์ท้าวเจ้าละมานผ่านแผ่นดิน เหมือนจะบินข้ามฝั่งไปลังกา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิงไปดูตามร่องสักสองโหล <bot>:ลูกโตโตดินที่แรงแม้นแข็งขืน ต้องล่าทัพกลับไปในกลางคืน ถ้าแม้นฟื้นเหลวได้ครรไลจร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบเดินทัพขับนิลสินธพ <bot>:ด้วยเพลิงคบส่งทางสว่างไสว เป็นการด่วนจวนรุ่งถึงกรุงไกร เห็นทัพใหญ่ล้อมรอบขอบกำแพง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่หลีกหลบรบรับเข้าคับคั่ง <bot>:เสียงตึงตังแตกจมบ้างล้มคว่ำ ต่างเสียเรือเหลือตายต่างว่ายน้ำ บ้างยุดปล้ำซ้ำกันแทนฟันตาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเปลี่ยนเปลื้องริ้วทองออกกองไว้ <bot>:ฉันห่มไปผืนนี้แหละพี่เอ๋ย พี่เลี้ยงรับพับจีบแล้วชมเชย เป็นบุญเคยทำไว้เห็นไม่ตาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:นางกษัตริย์แสนสลดทรงรถา กับลูกน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา ได้เห็นหน้าอยู่แต่พระหัสไชย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระนี้หรือกษัตราที่มารบ <bot>:จะมิคบกันมาแน่นเพราะแหนหวง คิดแย่งชิงกัลยาสุดาดวง มาตั้งหวงแหนกันทุกวันคืน ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาน้อมคำนับอภิวาท <bot>:ขึ้นบนหาดเดินไปทางกลางถนน ถึงตึกตั้งพวกฝรั่งเข้าบัดดล แจ้งยุบลว่าจะจ้างนำทางไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเยี่ยมห้องร้องบอกกันออกวุ่น <bot>:งามเหมือนหุ่นหนอเจ้าหนอเสียงจ๋อแจ๋ ที่สาวใหญ่ใจคอนั้นท้อแท้ เสียดายแก่เกินเธอชะเง้อเงย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่โฉมยงองค์เทพินมุนินน้อย <bot>:ให้เศร้าสร้อยป่วยไข้ฤทัยหมอง หมอว่าเป็นไข้พิษผิดทำนอง จับแต่สองโมงไปให้ระทวย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาพระเมรุเอนเอียงเพียงจะทรุด <bot>:พระยาครุฑโบกบินกระสินธุ์สาย ฝูงเต่าปลาใหญ่น้อยเที่ยวลอยราย ที่ในสายสาคโรชโลธร | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนัตตาฮ้าเฮ้ยอีมัจฉา <bot>:เกิดขึ้นมาดับไปน่าใจหาย ของที่รักมันก็มักให้กลับกลาย ถึงร่างกายก็ไม่ตั้งอยู่ยั่งยืน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่จะทำคำสารส่งไปด้วย <bot>:เจ้าจึงช่วยชี้แจงแถลงไข แล้วแต่งสารอ่านสอบชอบพระทัย ใส่กล่องให้ผู้ถือหนังสือมา ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งทรวดทรงองค์เอวก็อ้อนแอ้น <bot>:เป็นหนุ่มแน่นน่าชมประสมสอง ถ้าแม้นได้กันกับกูเป็นคู่ครอง จะประคองกอดแอบไว้แนบเนื้อ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งขับเหล่าสาวสุรางค์นางทั้งหลาย <bot>:เออเจ้านายอยู่ที่ไหนไม่ไปหา แม้พบองค์จงแถลงแจ้งกิจจา ว่าเชิญมาปรางค์มาศปราสาททอง ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจึ่งสั่งพวกเสมียนให้เขียนตอบ <bot>:โดยระบอบการกิจพวกมิจฉา พอเสร็จสรรพพับผนิดแล้วปิดตรา สั่งให้ม้าใช้รับรีบกลับไป ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สาวใช้ไปปรามห้ามแซ่เสียง <bot>:สะอื้นเอียงอ่อนองค์ไม่สรงเสวย ให้ร้อนรนคนผลัดพัดรำเพย ด้วยไม่เคยขัดข้องให้หมองมัว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดของลงไปในกำปั่น <bot>:เลี้ยงพลขันธ์ไพร่นายทั้งซ้ายขวา ทั้งเครื่องกินเอมโอชโภชนา กับข้าวปลาของตระการทั้งหวานมัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับพวกทูตลังกาเข้ามาเฝ้า <bot>:ต่างก้มเกล้ากราบบังคมสมถวิล แล้วทูลเบิกเรื่องความตามระบิล พระทราบสิ้นแล้วให้อ่านสารสารา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือที่นั่งดั้งกันประทับท่า <bot>:ขุนเสนานายหมวดตรวจทหาร ตั้งเครื่องแห่แตรสังข์กังสดาล รับพระผ่านรมจักรนครินทร์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปิดทวารบานบังออกหลังด่าน <bot>:เหล่าทหารมิได้ห้ามปรามไฉน รีบแรมทางกลางป่าพนาลัย ถึงกรุงไกรพร้อมเพรียงเข้าเวียงวัง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าว่าแต่แก้วแหวนแสนสมบัติ <bot>:ถึงจะจัดเอาอะไรมาให้ฉัน ไม่มุ่งมาดปรารถนาสารพัน ข้ารักแต่แม่สุวรรณมาลี ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเกรงศึกเห็นดึกดื่น <bot>:พวกพลตื่นแตกไปในไพรสัณฑ์ ชวนรำภาผกาสุลาลีวัน ขับม้าดั้นด้นทางมากลางคืน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามพราหมณ์ถามซักประจักษ์แจ้ง <bot>:จึงแถลงเรื่องสารอ่านเลขา เป็นใจความสามกษัตริย์ขัตติยา เสด็จมาถึงสถานชานบุรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกษัตริย์ท้าวชวาพาพหล <bot>:จรดลรีบไปดั่งใจหมาย ลงกำปั่นพร้อมข้าเสนานาย ให้ผันผายจากที่ด้วยปรีดิ์เปรม | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครเจ็บแค้นแม้นจะเข้ากับเราด้วย <bot>:จงชูช่วยรบพุ่งในกรุงศรี จะสิ้นสูญบุญท้าวแล้วคราวนี้ ใครต่อตีตายเปล่าไม่เข้าการ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปไม่ดีผีสิงทิ้งเสียเถิด <bot>:จะก่อเกิดความวุ่นพ่อคุณเอ๋ย ฟังแม่ว่าเถิดอย่าได้เอาไว้เลย พ่อควรเชยสาวสนมกรมใน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างชื่นแช่มแย้มยิ้มให้อิ่มจิต <bot>:ถนอมสนิทเนื้อน่วมร่วมเขนย จนน้ำค้างพร่างพรมลมรำเพย พระก่ายเกยกอดประทับจนหลับไป ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงทรวงร้อนนอนไม่หลับ <bot>:ให้คั่งคับเสียใจมาหลายหน แต่ครั้งนี้กูจะตีให้ชอบกล จะคิดปล้นอีกสักพักหักเอาเมือง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามนายเร่งพหลพลทหาร <bot>:มาถึงด่านนคเรศขอบเขตขัณฑ์ ได้ทราบความว่าพระองค์ผู้ทรงธรรม์ จากเขตขัณฑ์ไปตั้งรับทัพทมิฬ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยเชยปรางทางว่านิจจาน้อง <bot>:กับเจ้าของนี่ก็แค่นจะแหนหวง เป็นหลายหนหลายครั้งตั้งแต่ลวง แต่หนักหน่วงอยู่นั่นน้อยหรือกลอยใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงยักษ์หนักใจเห็นไม่รอด <bot>:หยุดช้างกอดกรสยองพองเกศา เสียดายวงศ์พงศ์พันธุ์สวรรยา กลับเหลียวหลังตั้งตาดูธานี | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เหลือตายนายขับขึ้นรับรบ <bot>:จุดเพลิงคบขว้างทิ้งบ้างยิงศร ชาวด่านแทงแพลงพลาดสาดน้ำร้อน ต่างแทรกซ่อนรอนรันประจัญบาน ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองนางกราบก้มบังคมบาท <bot>:แต่ไม่อาจทูลทัดขัดหนักหนา นัยน์เนตรคลอคลองนองน้ำตา ต่างก้มหน้านิ่งนึกพลางตรึกตรอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าทุกข์ร้อนนอนเถิดแม่โฉมฉาย <bot>:คงสมหมายดอกพระน้องอย่าหมองศรี ที่ประสงค์จงรักขอภักดี วันพรุ่งนี้จะออกไปให้ได้ความ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีญาณว่าหลานรัก <bot>:จงสำนักอยู่ให้สมอารมณ์หมาย อันยักษีผีสางสมุทรพราย มาถูกทรายชายหาดก็ขาดใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อชาติหน้าข้าจะมีสักทีหนึ่ง <bot>:ยายจึงหึงให้แทบตายเถิดยายเอ๋ย แม่เกษรามาลีหล่อนมิเคย อย่าหึงเลยลูกรักขายพักตรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้คนรีบไปในกำปั่น <bot>:ขนแพรพรรณเงินทองสิบสองไห แล้วเขียนหนังสือพลันด้วยทันใด ให้แจกไปกับเหล่าชาวประชา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แรกภิรมย์สมสวาทในอาสน์รัตน์ <bot>:ประดิพัทธ์น้องนางไม่ห่างเห งานประชันกันทั้งคู่ดูคะเน คิดถ่ายเทรำเต้นไม่เป็นรอง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่งพหลพลไพร่ให้ครบถ้วน <bot>:ทั้งง้าวทวนผู้คนให้ล้นเหลือ เอาปืนใหญ่ใส่ประจำทุกลำเรือ ข้าวกับเกลือเครื่องเสบียงไปเลี้ยงพล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ร่มรอบขอบสระรุกขชาติ <bot>:แปลกประหลาดหลากหลากดูมากหลาย มีที่แท่นแผ่นผาศิลาลาย เก้าอี้รายสำหรับชมทุกร่มไม้ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉลององค์ทรงสวมกรวมสลับ <bot>:ดุมประดับแต่ล้วนเพชรเจ็ดกะรัต ปั้นเหน่งเนื่องเฟื่องกระหนกกระหนาบรัด แล้วทรงทัดพระมหามาลาระบาย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใส่รถทองสองรถพระกลดกาง <bot>:พวกขุนนางพร้อมเพรียงอยู่เคียงรถ ทหารแห่แตรสังข์ทั้งหลังหน้า ให้โยธาทุกพวกถอดหมวกหมด | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นไม่เชื่อเมื่อพระองค์จะสงคราม <bot>:เร่งติดตามโจมจับจะรับรบ แม้นเมตตาอาลัยให้ไพร่ตื่น จะได้คืนคุมกันเข้าบรรจบ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีญาณว่าหลานแก้ว <bot>:ประเสริฐแล้วอุตสาห์เพียรตัดเสี้ยนหนาม สมประโยชน์แล้วอุตส่าห์พยายาม จะมีความสุขใจในนิพพาน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอนุชาอาดูรจึงทูลถาม <bot>:การสงครามคราวนี้นี่กวดขัน พระลักลอบตอบนางไปอย่างนั้น กระหม่อมฉันทั้งปวงไม่ล่วงรู้ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลวแล้วหล่อก่อสร้างรูปร่างใหม่ <bot>:เห็นจะได้ด้วยกำลังฆ้อนทั่งแข็ง ด้วยขัดข้องหมองหมางระคางแคลง จะช้อมแปลงเห็นไม่หายรอยร้ายราน | พระอภัยมณี | 66 |