Datasets:
pacozaa
/
klongklon-chatml

Dataset card Viewer Files Community
1
text
stringlengths
272
505
source
stringclasses
12 values
nb_tokens
int64
46
100
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อย่าครวญคร่ำกำสรดสลดนัก แม่ยอดรักเสาวคนธ์จะหม่นหมอง พี่แกล้งว่าเล่นดอกหยอกพระน้อง อย่าขัดข้องคิดตายวายชีวา อย่าครวญคร่ำกำสรดสลดนัก แม่ยอดรักเสาวคนธ์จะหม่นหมอง พี่แกล้งว่าเล่นดอกหยอกพระน้อง อย่าขัดข้องคิดตายวายชีวา<|im_end|> <|im_start|>assistant แม่ยอดรักเสาวคนธ์จะหม่นหมอง พี่แกล้งว่าเล่นดอกหยอกพระน้อง อย่าขัดข้องคิดตายวายชีวา<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันวารีที่ไหลออกจากปาก คือแรงรากษสซ่านเหมือนธารไหล ใครกินน้ำกำลังจะเกรียงไกร ทั้งโรคภัยมิได้มีมาบีฑา อันวารีที่ไหลออกจากปาก คือแรงรากษสซ่านเหมือนธารไหล ใครกินน้ำกำลังจะเกรียงไกร ทั้งโรคภัยมิได้มีมาบีฑา<|im_end|> <|im_start|>assistant คือแรงรากษสซ่านเหมือนธารไหล ใครกินน้ำกำลังจะเกรียงไกร ทั้งโรคภัยมิได้มีมาบีฑา<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงสามเดือนเคลื่อนคลายฝ่ายฝรั่ง แล่นเข้าลังกาตรงไม่หลงใหล ได้พวกพลคนธรรพ์เหลือบรรลัย ที่ช่วยได้ไม่ตายเหลือหลายพัน ถึงสามเดือนเคลื่อนคลายฝ่ายฝรั่ง แล่นเข้าลังกาตรงไม่หลงใหล ได้พวกพลคนธรรพ์เหลือบรรลัย ที่ช่วยได้ไม่ตายเหลือหลายพัน<|im_end|> <|im_start|>assistant แล่นเข้าลังกาตรงไม่หลงใหล ได้พวกพลคนธรรพ์เหลือบรรลัย ที่ช่วยได้ไม่ตายเหลือหลายพัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หน่อกษัตริย์หัสไชยไปกำกับ ทำวังรับเมืองผลึกตึกฝาเฝือง ล้วนก่ออิฐปิดทองดูรองเรือง มุงกระเบื้องโบกปูนทั้งพูนดิน ฯ หน่อกษัตริย์หัสไชยไปกำกับ ทำวังรับเมืองผลึกตึกฝาเฝือง ล้วนก่ออิฐปิดทองดูรองเรือง มุงกระเบื้องโบกปูนทั้งพูนดิน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ทำวังรับเมืองผลึกตึกฝาเฝือง ล้วนก่ออิฐปิดทองดูรองเรือง มุงกระเบื้องโบกปูนทั้งพูนดิน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
71
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกกองหนุนหนุนรบทบกองหน้า ไล่ฟันฆ่าฝรั่งวิ่งดังจิ้งเหลน เหลือกำลังทั้งปลัดหัสเกน ลงโคลนเลนหลบตัวด้วยกลัวตาย พวกกองหนุนหนุนรบทบกองหน้า ไล่ฟันฆ่าฝรั่งวิ่งดังจิ้งเหลน เหลือกำลังทั้งปลัดหัสเกน ลงโคลนเลนหลบตัวด้วยกลัวตาย<|im_end|> <|im_start|>assistant ไล่ฟันฆ่าฝรั่งวิ่งดังจิ้งเหลน เหลือกำลังทั้งปลัดหัสเกน ลงโคลนเลนหลบตัวด้วยกลัวตาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เป็นเหตุเพราะเคราะห์วิบัติให้พลัดพราก ต้องลำบากเบญจเพสทั้งเชษฐา พอเคราะห์ดีพี่น้องทั้งสองรา จะกลับมาเขตขัณฑ์เป็นมั่นคง เป็นเหตุเพราะเคราะห์วิบัติให้พลัดพราก ต้องลำบากเบญจเพสทั้งเชษฐา พอเคราะห์ดีพี่น้องทั้งสองรา จะกลับมาเขตขัณฑ์เป็นมั่นคง<|im_end|> <|im_start|>assistant ต้องลำบากเบญจเพสทั้งเชษฐา พอเคราะห์ดีพี่น้องทั้งสองรา จะกลับมาเขตขัณฑ์เป็นมั่นคง<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พึ่งมาเห็นสุริยันในวันนี้ พอถึงที่เกาะลังกาหน้าสิงขร ขาดเสบียงเลี้ยงพหลพลนิกร จึ่งรีบร้อนเข้าทอดจอดเภตรา พึ่งมาเห็นสุริยันในวันนี้ พอถึงที่เกาะลังกาหน้าสิงขร ขาดเสบียงเลี้ยงพหลพลนิกร จึ่งรีบร้อนเข้าทอดจอดเภตรา<|im_end|> <|im_start|>assistant พอถึงที่เกาะลังกาหน้าสิงขร ขาดเสบียงเลี้ยงพหลพลนิกร จึ่งรีบร้อนเข้าทอดจอดเภตรา<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เป็นคราวเคราะห์เพราะว่าพระราหู มาสมสู่สุริยาในราศรี อังคารถึงซึ่งพฤหัสบดี ตกต้องที่ช้างฉัททันต์อันตราย เป็นคราวเคราะห์เพราะว่าพระราหู มาสมสู่สุริยาในราศรี อังคารถึงซึ่งพฤหัสบดี ตกต้องที่ช้างฉัททันต์อันตราย<|im_end|> <|im_start|>assistant มาสมสู่สุริยาในราศรี อังคารถึงซึ่งพฤหัสบดี ตกต้องที่ช้างฉัททันต์อันตราย<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายเรือพระอภัยมาในสมุทร รีบแล่นรุดเร็วลัดไม่ขัดขวาง ต้นหนหมายสายน้ำมาท่ามกลาง กำหนดทางสามเดือนไม่เคลื่อนคลาย ฝ่ายเรือพระอภัยมาในสมุทร รีบแล่นรุดเร็วลัดไม่ขัดขวาง ต้นหนหมายสายน้ำมาท่ามกลาง กำหนดทางสามเดือนไม่เคลื่อนคลาย<|im_end|> <|im_start|>assistant รีบแล่นรุดเร็วลัดไม่ขัดขวาง ต้นหนหมายสายน้ำมาท่ามกลาง กำหนดทางสามเดือนไม่เคลื่อนคลาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วเกิดเป็นพายุระบุระบัด มาหอบพัดเอาปราสาทไม่หวาดไหว ในฝันว่าบุษบงองค์อรไท ติดขึ้นไปบนปราสาทประหลาดลอย แล้วเกิดเป็นพายุระบุระบัด มาหอบพัดเอาปราสาทไม่หวาดไหว ในฝันว่าบุษบงองค์อรไท ติดขึ้นไปบนปราสาทประหลาดลอย<|im_end|> <|im_start|>assistant มาหอบพัดเอาปราสาทไม่หวาดไหว ในฝันว่าบุษบงองค์อรไท ติดขึ้นไปบนปราสาทประหลาดลอย<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์พงศ์กษัตริย์ เสด็จนิวัตลงกำบินด้วยหรรษา รีบใช้ใบไปกระทั่งถึงพารา เข้ามหานคเรศนิเวศน์วัง ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์พงศ์กษัตริย์ เสด็จนิวัตลงกำบินด้วยหรรษา รีบใช้ใบไปกระทั่งถึงพารา เข้ามหานคเรศนิเวศน์วัง<|im_end|> <|im_start|>assistant เสด็จนิวัตลงกำบินด้วยหรรษา รีบใช้ใบไปกระทั่งถึงพารา เข้ามหานคเรศนิเวศน์วัง<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระหัสไชยให้ถือหนังสือลับ ไปกองทัพทูลพระบาทนาถนาถา พลางให้สารพานทองรองสารา ส่วนเจ้าวาโหมรับคำนับนาง พระหัสไชยให้ถือหนังสือลับ ไปกองทัพทูลพระบาทนาถนาถา พลางให้สารพานทองรองสารา ส่วนเจ้าวาโหมรับคำนับนาง<|im_end|> <|im_start|>assistant ไปกองทัพทูลพระบาทนาถนาถา พลางให้สารพานทองรองสารา ส่วนเจ้าวาโหมรับคำนับนาง<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ เสกทรายเวทอาถรรพณ์ให้กันผี โรยรอบค่ายควายธนูประตูมี ในราตรีตรวจตราเรียกหากัน ฝ่ายทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ เสกทรายเวทอาถรรพณ์ให้กันผี โรยรอบค่ายควายธนูประตูมี ในราตรีตรวจตราเรียกหากัน<|im_end|> <|im_start|>assistant เสกทรายเวทอาถรรพณ์ให้กันผี โรยรอบค่ายควายธนูประตูมี ในราตรีตรวจตราเรียกหากัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วจัดของเลี้ยงเสนาท้าววาโหม เสียงครึกโครมเลี้ยงทมิฬกินปักษา ครั้นอิ่มเอมกินอยู่หมู่เสนา ฝ่ายท้าววาโหมเข้าเฝ้ามุนินทร์ แล้วจัดของเลี้ยงเสนาท้าววาโหม เสียงครึกโครมเลี้ยงทมิฬกินปักษา ครั้นอิ่มเอมกินอยู่หมู่เสนา ฝ่ายท้าววาโหมเข้าเฝ้ามุนินทร์<|im_end|> <|im_start|>assistant เสียงครึกโครมเลี้ยงทมิฬกินปักษา ครั้นอิ่มเอมกินอยู่หมู่เสนา ฝ่ายท้าววาโหมเข้าเฝ้ามุนินทร์<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางพระยาว่าข้าเกลียดขี้เกียจกล่าว จะยืดยาวขายหูไม่รู้หาย พลางอวยพรโพยภัยอย่าใกล้กราย ดั่งนารายณ์อานุภาพไปปราบมาร นางพระยาว่าข้าเกลียดขี้เกียจกล่าว จะยืดยาวขายหูไม่รู้หาย พลางอวยพรโพยภัยอย่าใกล้กราย ดั่งนารายณ์อานุภาพไปปราบมาร<|im_end|> <|im_start|>assistant จะยืดยาวขายหูไม่รู้หาย พลางอวยพรโพยภัยอย่าใกล้กราย ดั่งนารายณ์อานุภาพไปปราบมาร<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระบังคมก้มกราบสองกษัตริย์ สนองอรรถนางพระยาที่ว่าขาน ลูกหมายพึ่งบิตุรงค์เหมือนวงศ์วาน พระโปรดปรานคุณลบภพไกร พระบังคมก้มกราบสองกษัตริย์ สนองอรรถนางพระยาที่ว่าขาน ลูกหมายพึ่งบิตุรงค์เหมือนวงศ์วาน พระโปรดปรานคุณลบภพไกร<|im_end|> <|im_start|>assistant สนองอรรถนางพระยาที่ว่าขาน ลูกหมายพึ่งบิตุรงค์เหมือนวงศ์วาน พระโปรดปรานคุณลบภพไกร<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระโฉมยงองค์อภัยมณีนาถ เพลินประพาสพิศดูหมู่มัจฉา เหล่าฉลามล้วนฉลามตามกันมา ค่อยเคลื่อนคลาคล้ายคล้ายในสายชล พระโฉมยงองค์อภัยมณีนาถ เพลินประพาสพิศดูหมู่มัจฉา เหล่าฉลามล้วนฉลามตามกันมา ค่อยเคลื่อนคลาคล้ายคล้ายในสายชล<|im_end|> <|im_start|>assistant เพลินประพาสพิศดูหมู่มัจฉา เหล่าฉลามล้วนฉลามตามกันมา ค่อยเคลื่อนคลาคล้ายคล้ายในสายชล<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ส่งส่วยสาอากรสมพัตสรถวาย ภาษีขายซื้อของฟ้องโรงศาล ค่าฤชาค่าเชิงเดินเผชิญพยาน แทนคุณท่านทุกคราวไม่เปล่าดาย ส่งส่วยสาอากรสมพัตสรถวาย ภาษีขายซื้อของฟ้องโรงศาล ค่าฤชาค่าเชิงเดินเผชิญพยาน แทนคุณท่านทุกคราวไม่เปล่าดาย<|im_end|> <|im_start|>assistant ภาษีขายซื้อของฟ้องโรงศาล ค่าฤชาค่าเชิงเดินเผชิญพยาน แทนคุณท่านทุกคราวไม่เปล่าดาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มาตีปล้นขนทรัพย์ไปนับหมื่น ยังขอผืนผ้าเล่าเจ้าแม่เอ๋ย ละโมบนักมักได้ฉันไม่เคย ไม่อายเลยเจียวหรือพี่พูดดีจริง ฯ มาตีปล้นขนทรัพย์ไปนับหมื่น ยังขอผืนผ้าเล่าเจ้าแม่เอ๋ย ละโมบนักมักได้ฉันไม่เคย ไม่อายเลยเจียวหรือพี่พูดดีจริง ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ยังขอผืนผ้าเล่าเจ้าแม่เอ๋ย ละโมบนักมักได้ฉันไม่เคย ไม่อายเลยเจียวหรือพี่พูดดีจริง ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แกจึ่งว่าฮ้าเฮ้ยไม่ช้านัก อ้ายลูกรักร่วมชีวิตพิสมัย คงจะมามั่นคงเหมือนจงใจ จึงฝันไปจิตมนุษย์ปุถุชน ฯ แกจึ่งว่าฮ้าเฮ้ยไม่ช้านัก อ้ายลูกรักร่วมชีวิตพิสมัย คงจะมามั่นคงเหมือนจงใจ จึงฝันไปจิตมนุษย์ปุถุชน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant อ้ายลูกรักร่วมชีวิตพิสมัย คงจะมามั่นคงเหมือนจงใจ จึงฝันไปจิตมนุษย์ปุถุชน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อ้ายย่องตอดกอดสิงห์ล้มกลิ้งคว่ำ มันขย้ำหยิกฟัดสะบัดขบ ทั้งขาแข้งแย่งชักให้หักทบ เสือกสลบแล้วลุกขึ้นคลุกคลี อ้ายย่องตอดกอดสิงห์ล้มกลิ้งคว่ำ มันขย้ำหยิกฟัดสะบัดขบ ทั้งขาแข้งแย่งชักให้หักทบ เสือกสลบแล้วลุกขึ้นคลุกคลี<|im_end|> <|im_start|>assistant มันขย้ำหยิกฟัดสะบัดขบ ทั้งขาแข้งแย่งชักให้หักทบ เสือกสลบแล้วลุกขึ้นคลุกคลี<|im_end|>
พระอภัยมณี
76
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางฟังบุตรสุดสวาทอนาถนิ่ง คิดว่าจริงใจหวั่นมิ่งขวัญหาย ด้วยความรักหักห้ามความละอาย จึงปลอบสายสวาทว่าอย่าอาดูร นางฟังบุตรสุดสวาทอนาถนิ่ง คิดว่าจริงใจหวั่นมิ่งขวัญหาย ด้วยความรักหักห้ามความละอาย จึงปลอบสายสวาทว่าอย่าอาดูร<|im_end|> <|im_start|>assistant คิดว่าจริงใจหวั่นมิ่งขวัญหาย ด้วยความรักหักห้ามความละอาย จึงปลอบสายสวาทว่าอย่าอาดูร<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บาทหลวงค่อยบางเบาบรรเทาทุกข์ เกษมสุขภิญโญสโมสร ได้ลมดีมีมาในสาคร ให้รีบร้อนชักใบในเภตรา บาทหลวงค่อยบางเบาบรรเทาทุกข์ เกษมสุขภิญโญสโมสร ได้ลมดีมีมาในสาคร ให้รีบร้อนชักใบในเภตรา<|im_end|> <|im_start|>assistant เกษมสุขภิญโญสโมสร ได้ลมดีมีมาในสาคร ให้รีบร้อนชักใบในเภตรา<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะกลับกล่าวเจ้าพาราการะเวก พึ่งอภิเษกแทนกษัตริย์ที่ตัดษัย สง่างามนามพระสุริโยไทย อายุได้ยี่สิบสองขึ้นครองเมือง จะกลับกล่าวเจ้าพาราการะเวก พึ่งอภิเษกแทนกษัตริย์ที่ตัดษัย สง่างามนามพระสุริโยไทย อายุได้ยี่สิบสองขึ้นครองเมือง<|im_end|> <|im_start|>assistant พึ่งอภิเษกแทนกษัตริย์ที่ตัดษัย สง่างามนามพระสุริโยไทย อายุได้ยี่สิบสองขึ้นครองเมือง<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระแย้มยิ้มพริ้มพรายภิปรายตรัส เรียกพระหัสไชยชาติราชหงส์ มานบนอบหมอบเมียงอยู่เคียงองค์ เห็นซูบทรงสงสารรำคาญครัน พระแย้มยิ้มพริ้มพรายภิปรายตรัส เรียกพระหัสไชยชาติราชหงส์ มานบนอบหมอบเมียงอยู่เคียงองค์ เห็นซูบทรงสงสารรำคาญครัน<|im_end|> <|im_start|>assistant เรียกพระหัสไชยชาติราชหงส์ มานบนอบหมอบเมียงอยู่เคียงองค์ เห็นซูบทรงสงสารรำคาญครัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
72
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระคลึงเคล้าเย้ายวนให้ป่วนปลื้ม นางหลับลืมหลงเล่ห์เสนหา พระเอนแอบแนบชิดวนิดา อุ่นอุราพลอยหลับระงับไป ฯ พระคลึงเคล้าเย้ายวนให้ป่วนปลื้ม นางหลับลืมหลงเล่ห์เสนหา พระเอนแอบแนบชิดวนิดา อุ่นอุราพลอยหลับระงับไป ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant นางหลับลืมหลงเล่ห์เสนหา พระเอนแอบแนบชิดวนิดา อุ่นอุราพลอยหลับระงับไป ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
75
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอทัพหลังลังกาเข้ามาทัน ต้องขยั้นหยุดแลอยู่แต่ไกล ด้วยกลางคืนครื้นครึกเสียงกึกก้อง ทั้งพวกพ้องไม่รู้ว่าอยู่ไหน พอทัพหลังลังกาเข้ามาทัน ต้องขยั้นหยุดแลอยู่แต่ไกล ด้วยกลางคืนครื้นครึกเสียงกึกก้อง ทั้งพวกพ้องไม่รู้ว่าอยู่ไหน<|im_end|> <|im_start|>assistant ต้องขยั้นหยุดแลอยู่แต่ไกล ด้วยกลางคืนครื้นครึกเสียงกึกก้อง ทั้งพวกพ้องไม่รู้ว่าอยู่ไหน<|im_end|>
พระอภัยมณี
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขอพึ่งบุญคนช่วยด้วยสักครั้ง ช่วยโปรดสั่งสอนให้เหมือนใจนึก ฯ ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง ฉลาดล่วงคาดการประมาณศึก ขอพึ่งบุญคนช่วยด้วยสักครั้ง ช่วยโปรดสั่งสอนให้เหมือนใจนึก ฯ ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง ฉลาดล่วงคาดการประมาณศึก<|im_end|> <|im_start|>assistant ช่วยโปรดสั่งสอนให้เหมือนใจนึก ฯ ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง ฉลาดล่วงคาดการประมาณศึก<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วโยนลงพร้อมกันสักพันก้อน ถูกนิกรไพร่นายทั้งซ้ายขวา พลฝรั่งตายกลาดดาษดา ที่แขนขาหักบ้างยังไม่ตาย ฯ แล้วโยนลงพร้อมกันสักพันก้อน ถูกนิกรไพร่นายทั้งซ้ายขวา พลฝรั่งตายกลาดดาษดา ที่แขนขาหักบ้างยังไม่ตาย ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ถูกนิกรไพร่นายทั้งซ้ายขวา พลฝรั่งตายกลาดดาษดา ที่แขนขาหักบ้างยังไม่ตาย ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะเกิดทุกข์ยุคเข็ญเสียเป็นแน่ หน่อยหนึ่งแม่มันจะมาว่ากูสอน แกกอดเข่าเจ่าจุกเป็นทุกข์ร้อน แล้วลุกถอนใจใหญ่เข้าในกุฎี จะเกิดทุกข์ยุคเข็ญเสียเป็นแน่ หน่อยหนึ่งแม่มันจะมาว่ากูสอน แกกอดเข่าเจ่าจุกเป็นทุกข์ร้อน แล้วลุกถอนใจใหญ่เข้าในกุฎี<|im_end|> <|im_start|>assistant หน่อยหนึ่งแม่มันจะมาว่ากูสอน แกกอดเข่าเจ่าจุกเป็นทุกข์ร้อน แล้วลุกถอนใจใหญ่เข้าในกุฎี<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต่างคาดคั้นสัญญาประสารุ่น ให้เฉียวฉุนขุ่นข้องไม่ตรองตรึก ต่างหยิบมีดขีดหัตถาเหมือนจารึก ลืมรำลึกจะได้เห็นเหมือนเช่นตรา ต่างคาดคั้นสัญญาประสารุ่น ให้เฉียวฉุนขุ่นข้องไม่ตรองตรึก ต่างหยิบมีดขีดหัตถาเหมือนจารึก ลืมรำลึกจะได้เห็นเหมือนเช่นตรา<|im_end|> <|im_start|>assistant ให้เฉียวฉุนขุ่นข้องไม่ตรองตรึก ต่างหยิบมีดขีดหัตถาเหมือนจารึก ลืมรำลึกจะได้เห็นเหมือนเช่นตรา<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระขรรค์นี้พี่จะถือให้ลือฤทธิ์ กายสิทธิ์สุดคมสมประสงค์ พาเหาะได้ไม่แปลงจำแลงองค์ ชวนอนงค์นุชน้องลองสาตรา พระขรรค์นี้พี่จะถือให้ลือฤทธิ์ กายสิทธิ์สุดคมสมประสงค์ พาเหาะได้ไม่แปลงจำแลงองค์ ชวนอนงค์นุชน้องลองสาตรา<|im_end|> <|im_start|>assistant กายสิทธิ์สุดคมสมประสงค์ พาเหาะได้ไม่แปลงจำแลงองค์ ชวนอนงค์นุชน้องลองสาตรา<|im_end|>
สิงหไกรภพ
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ยายพราหมณ์ฟังนั่งคิดผิดสังเกต ก็เห็นเหตุโกรธขึ้งด้วยหึงสา จึงทูลความห้ามให้ไว้อัชฌา ด้วยได้มารบพุ่งถึงกรุงไกร ยายพราหมณ์ฟังนั่งคิดผิดสังเกต ก็เห็นเหตุโกรธขึ้งด้วยหึงสา จึงทูลความห้ามให้ไว้อัชฌา ด้วยได้มารบพุ่งถึงกรุงไกร<|im_end|> <|im_start|>assistant ก็เห็นเหตุโกรธขึ้งด้วยหึงสา จึงทูลความห้ามให้ไว้อัชฌา ด้วยได้มารบพุ่งถึงกรุงไกร<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระรับขวัญขวัญใจวิไลลักษณ์ ประเสริฐศักดิ์สมสกูลประยูรหงส์ มิเสียทีที่ภิเษกเป็นเอกองค์ ฟังอนงค์พูดแก้ไม่แง่งอน พระรับขวัญขวัญใจวิไลลักษณ์ ประเสริฐศักดิ์สมสกูลประยูรหงส์ มิเสียทีที่ภิเษกเป็นเอกองค์ ฟังอนงค์พูดแก้ไม่แง่งอน<|im_end|> <|im_start|>assistant ประเสริฐศักดิ์สมสกูลประยูรหงส์ มิเสียทีที่ภิเษกเป็นเอกองค์ ฟังอนงค์พูดแก้ไม่แง่งอน<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อีนางยักษ์ควักค้อนแล้วย้อนว่า ส่วนร่ำด่ากระนั้นได้เขาไม่ถือ ทีขอจูบแต่พอถูกจมูกเครือ ยิ่งอึงอื้อบ่นว่าเป็นน่าชัง อีนางยักษ์ควักค้อนแล้วย้อนว่า ส่วนร่ำด่ากระนั้นได้เขาไม่ถือ ทีขอจูบแต่พอถูกจมูกเครือ ยิ่งอึงอื้อบ่นว่าเป็นน่าชัง<|im_end|> <|im_start|>assistant ส่วนร่ำด่ากระนั้นได้เขาไม่ถือ ทีขอจูบแต่พอถูกจมูกเครือ ยิ่งอึงอื้อบ่นว่าเป็นน่าชัง<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้นมิได้กันกับพ่อพระหน่อนาถ เห็นสิ้นวาสนาน้องเป็นสองม่าย ในชาตินี้มิอยากอยู่จะสู้ตาย แต่นึกอายลูกยาแล้วพาที แม้นมิได้กันกับพ่อพระหน่อนาถ เห็นสิ้นวาสนาน้องเป็นสองม่าย ในชาตินี้มิอยากอยู่จะสู้ตาย แต่นึกอายลูกยาแล้วพาที<|im_end|> <|im_start|>assistant เห็นสิ้นวาสนาน้องเป็นสองม่าย ในชาตินี้มิอยากอยู่จะสู้ตาย แต่นึกอายลูกยาแล้วพาที<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางโฉมยงทรงฟังดั่งได้แก้ว พระพักตร์แผ้วผุดผ่องละอองฉวี ครั้นพลบค่ำคล้ำฟ้าในราตรี สั่งให้พี่เลี้ยงเสนอเมื่อเธอจร ฯ นางโฉมยงทรงฟังดั่งได้แก้ว พระพักตร์แผ้วผุดผ่องละอองฉวี ครั้นพลบค่ำคล้ำฟ้าในราตรี สั่งให้พี่เลี้ยงเสนอเมื่อเธอจร ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant พระพักตร์แผ้วผุดผ่องละอองฉวี ครั้นพลบค่ำคล้ำฟ้าในราตรี สั่งให้พี่เลี้ยงเสนอเมื่อเธอจร ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
74
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ลูกแลรอบขอบสมุทรจนสุดเนตร ทั่วประเทศทางเปลี่ยวไม่เหลียวเห็น หรือมอดม้วยด้วยคลื่นไม่คืนเป็น จึงเขม่นมิได้ขาดประหลาดลาง ลูกแลรอบขอบสมุทรจนสุดเนตร ทั่วประเทศทางเปลี่ยวไม่เหลียวเห็น หรือมอดม้วยด้วยคลื่นไม่คืนเป็น จึงเขม่นมิได้ขาดประหลาดลาง<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั่วประเทศทางเปลี่ยวไม่เหลียวเห็น หรือมอดม้วยด้วยคลื่นไม่คืนเป็น จึงเขม่นมิได้ขาดประหลาดลาง<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วตรัสเรียกนางยุพาเข้ามาใกล้ รับสั่งให้หาแล้วลูกแก้วเอ๋ย มิอยากไปให้ปะเธอจะเคย ทำเกินเลยล้ำเหลือน่าเบื่อใจ แล้วตรัสเรียกนางยุพาเข้ามาใกล้ รับสั่งให้หาแล้วลูกแก้วเอ๋ย มิอยากไปให้ปะเธอจะเคย ทำเกินเลยล้ำเหลือน่าเบื่อใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant รับสั่งให้หาแล้วลูกแก้วเอ๋ย มิอยากไปให้ปะเธอจะเคย ทำเกินเลยล้ำเหลือน่าเบื่อใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สุดสาครแลเขม้นเห็นพระน้อง นึกจะร้องเรียกหามาปราศรัย แล้วลืมองค์หลงเพ้อเอออะไร เฝ้ากวนใจจู้จี้ไปทีเดียว สุดสาครแลเขม้นเห็นพระน้อง นึกจะร้องเรียกหามาปราศรัย แล้วลืมองค์หลงเพ้อเอออะไร เฝ้ากวนใจจู้จี้ไปทีเดียว<|im_end|> <|im_start|>assistant นึกจะร้องเรียกหามาปราศรัย แล้วลืมองค์หลงเพ้อเอออะไร เฝ้ากวนใจจู้จี้ไปทีเดียว<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จำจะหลอกบอกมนต์กันบนเขา ให้เรียนเล่าเสียเชิงละเลิงหลง ถึงตัวดีมีครูจะอยู่คง ผลักมันลงที่ในเหวก็เหลวไป จำจะหลอกบอกมนต์กันบนเขา ให้เรียนเล่าเสียเชิงละเลิงหลง ถึงตัวดีมีครูจะอยู่คง ผลักมันลงที่ในเหวก็เหลวไป<|im_end|> <|im_start|>assistant ให้เรียนเล่าเสียเชิงละเลิงหลง ถึงตัวดีมีครูจะอยู่คง ผลักมันลงที่ในเหวก็เหลวไป<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สาวสุรางค์นางสวรรค์ป้องกันกาย รำถวายเอี้ยวองค์ท่าโก่งศร เกษมสันต์หรรษาสถาวร ถวายพรภูวไนยแล้วไคลคลา สาวสุรางค์นางสวรรค์ป้องกันกาย รำถวายเอี้ยวองค์ท่าโก่งศร เกษมสันต์หรรษาสถาวร ถวายพรภูวไนยแล้วไคลคลา<|im_end|> <|im_start|>assistant รำถวายเอี้ยวองค์ท่าโก่งศร เกษมสันต์หรรษาสถาวร ถวายพรภูวไนยแล้วไคลคลา<|im_end|>
สิงหไกรภพ
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กองตระเวนเจนสมุทรจึงพูดแก้ อย่าว่าแต่สุริย์วงศ์พระองค์ไหน ถึงหน่อนาถราชโอรสยศไกร มาแต่ไกลก็ต้องห้ามตามทำนอง กองตระเวนเจนสมุทรจึงพูดแก้ อย่าว่าแต่สุริย์วงศ์พระองค์ไหน ถึงหน่อนาถราชโอรสยศไกร มาแต่ไกลก็ต้องห้ามตามทำนอง<|im_end|> <|im_start|>assistant อย่าว่าแต่สุริย์วงศ์พระองค์ไหน ถึงหน่อนาถราชโอรสยศไกร มาแต่ไกลก็ต้องห้ามตามทำนอง<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทำบุญบวชสวดมนต์สนทนา บาทหลวงขึ้นมานั่งบัลลังก์พรต ให้จุดโคมโยมญาติมากลาดเกลื่อน ดูดาวเดือนเต็มวงขึ้นทรงกลด ทำบุญบวชสวดมนต์สนทนา บาทหลวงขึ้นมานั่งบัลลังก์พรต ให้จุดโคมโยมญาติมากลาดเกลื่อน ดูดาวเดือนเต็มวงขึ้นทรงกลด<|im_end|> <|im_start|>assistant บาทหลวงขึ้นมานั่งบัลลังก์พรต ให้จุดโคมโยมญาติมากลาดเกลื่อน ดูดาวเดือนเต็มวงขึ้นทรงกลด<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ชั้นบันไดจะขึ้นไปมณฑปนั้น สิงโตตันสองตัวกระหนาบข้าง ดูผาดเผ่นเหมือนจะเต้นไปตามทาง พี่ชมพลางขึ้นบนบันไดพลัน ชั้นบันไดจะขึ้นไปมณฑปนั้น สิงโตตันสองตัวกระหนาบข้าง ดูผาดเผ่นเหมือนจะเต้นไปตามทาง พี่ชมพลางขึ้นบนบันไดพลัน<|im_end|> <|im_start|>assistant สิงโตตันสองตัวกระหนาบข้าง ดูผาดเผ่นเหมือนจะเต้นไปตามทาง พี่ชมพลางขึ้นบนบันไดพลัน<|im_end|>
นิราศพระบาท
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เข้าโอบอ้อมล้อมรอบริมขอบค่าย จุดคบรายเรียงสว่างกระจ่างแสง บ้างถอนขวากลากเหนี่ยวด้วยเรี่ยวแรง ชาวด่านแย้งยิงปืนเสียงครื้นครึก เข้าโอบอ้อมล้อมรอบริมขอบค่าย จุดคบรายเรียงสว่างกระจ่างแสง บ้างถอนขวากลากเหนี่ยวด้วยเรี่ยวแรง ชาวด่านแย้งยิงปืนเสียงครื้นครึก<|im_end|> <|im_start|>assistant จุดคบรายเรียงสว่างกระจ่างแสง บ้างถอนขวากลากเหนี่ยวด้วยเรี่ยวแรง ชาวด่านแย้งยิงปืนเสียงครื้นครึก<|im_end|>
พระอภัยมณี
71
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ด้วยอำนาจแก้วเก็จเพชรรัตน์ สว่างชัดรุ้งร่วงช่วงเวหา ถึงพลบค่ำย่ำแสงพระสุริยา เรือที่มาเห็นสว่างดั่งกลางวัน ด้วยอำนาจแก้วเก็จเพชรรัตน์ สว่างชัดรุ้งร่วงช่วงเวหา ถึงพลบค่ำย่ำแสงพระสุริยา เรือที่มาเห็นสว่างดั่งกลางวัน<|im_end|> <|im_start|>assistant สว่างชัดรุ้งร่วงช่วงเวหา ถึงพลบค่ำย่ำแสงพระสุริยา เรือที่มาเห็นสว่างดั่งกลางวัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางพี่เลี้ยงกราบกรานตั้งพานพระศรี หมอบอยู่ที่ชานพักตำหนักขวา พระปราศรัยไต่ถามตามกิจจา พี่ออกมาวันนี้ฉันดีใจ นางพี่เลี้ยงกราบกรานตั้งพานพระศรี หมอบอยู่ที่ชานพักตำหนักขวา พระปราศรัยไต่ถามตามกิจจา พี่ออกมาวันนี้ฉันดีใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant หมอบอยู่ที่ชานพักตำหนักขวา พระปราศรัยไต่ถามตามกิจจา พี่ออกมาวันนี้ฉันดีใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่บรรดาเมียมีคิดหนีหมด แสนรันทดไม่บรรเทาที่เศร้าหมอง นั่งกอดเข่าเร่าร้อนบ้างนอนตรอง บ้างเข้าห้องโงกหงับลงสับเงา แต่บรรดาเมียมีคิดหนีหมด แสนรันทดไม่บรรเทาที่เศร้าหมอง นั่งกอดเข่าเร่าร้อนบ้างนอนตรอง บ้างเข้าห้องโงกหงับลงสับเงา<|im_end|> <|im_start|>assistant แสนรันทดไม่บรรเทาที่เศร้าหมอง นั่งกอดเข่าเร่าร้อนบ้างนอนตรอง บ้างเข้าห้องโงกหงับลงสับเงา<|im_end|>
พระอภัยมณี
72
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จงรีบไปเสียอย่าอยู่ฤดูนี้ เป็นถิ่นที่ภูตพรายมันหลายแสน อยู่ไม่ได้ใช่ประเทศพ้นเขตแดน เป็นแว่นแคว้นที่สำนักยักขินี ฯ จงรีบไปเสียอย่าอยู่ฤดูนี้ เป็นถิ่นที่ภูตพรายมันหลายแสน อยู่ไม่ได้ใช่ประเทศพ้นเขตแดน เป็นแว่นแคว้นที่สำนักยักขินี ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant เป็นถิ่นที่ภูตพรายมันหลายแสน อยู่ไม่ได้ใช่ประเทศพ้นเขตแดน เป็นแว่นแคว้นที่สำนักยักขินี ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สี่กษัตริย์ขัตติย์วงศ์ทรงสดับ ต่างคำนับน้อมประณตบทศรี แล้วทูลลาท้าวไทพระอัยกี กับบุตรีวงศาลาครรไล สี่กษัตริย์ขัตติย์วงศ์ทรงสดับ ต่างคำนับน้อมประณตบทศรี แล้วทูลลาท้าวไทพระอัยกี กับบุตรีวงศาลาครรไล<|im_end|> <|im_start|>assistant ต่างคำนับน้อมประณตบทศรี แล้วทูลลาท้าวไทพระอัยกี กับบุตรีวงศาลาครรไล<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พังภูเขาเอาเพชรแก้วเก็จได้ จับพวกไพร่ชายหญิงไปสิงหล พระภูวนาถราษฎรได้ร้อนรน ทุกตำบลบุรีไม่มีสบาย พังภูเขาเอาเพชรแก้วเก็จได้ จับพวกไพร่ชายหญิงไปสิงหล พระภูวนาถราษฎรได้ร้อนรน ทุกตำบลบุรีไม่มีสบาย<|im_end|> <|im_start|>assistant จับพวกไพร่ชายหญิงไปสิงหล พระภูวนาถราษฎรได้ร้อนรน ทุกตำบลบุรีไม่มีสบาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เชิญใต้เท้าไปพาราปตาหวี ให้เปรมปรีดิ์ภิญโญสโมสร บาทหลวงว่ารับแก่เขาเจ้านคร ต้องอยู่สอนวิทยาแลอาคม เชิญใต้เท้าไปพาราปตาหวี ให้เปรมปรีดิ์ภิญโญสโมสร บาทหลวงว่ารับแก่เขาเจ้านคร ต้องอยู่สอนวิทยาแลอาคม<|im_end|> <|im_start|>assistant ให้เปรมปรีดิ์ภิญโญสโมสร บาทหลวงว่ารับแก่เขาเจ้านคร ต้องอยู่สอนวิทยาแลอาคม<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วพูดจาว่ากันภาษาแขก ถ้าเรือแตกเราจะด้นไปหนไหน ลางคนว่าน่าเบื่อเหลืออาลัย บ้างบ่นไปเพราะว่ากลัวจนตัวงอ แล้วพูดจาว่ากันภาษาแขก ถ้าเรือแตกเราจะด้นไปหนไหน ลางคนว่าน่าเบื่อเหลืออาลัย บ้างบ่นไปเพราะว่ากลัวจนตัวงอ<|im_end|> <|im_start|>assistant ถ้าเรือแตกเราจะด้นไปหนไหน ลางคนว่าน่าเบื่อเหลืออาลัย บ้างบ่นไปเพราะว่ากลัวจนตัวงอ<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ วิบากกรรมจำใจจำให้ผิด สุดจะคิดปิดป้องจึงต้องหนี ค่อยแข็งขืนฝืนอารมณ์สมประดี ไปเข้าที่สรงชลสุคนธาร วิบากกรรมจำใจจำให้ผิด สุดจะคิดปิดป้องจึงต้องหนี ค่อยแข็งขืนฝืนอารมณ์สมประดี ไปเข้าที่สรงชลสุคนธาร<|im_end|> <|im_start|>assistant สุดจะคิดปิดป้องจึงต้องหนี ค่อยแข็งขืนฝืนอารมณ์สมประดี ไปเข้าที่สรงชลสุคนธาร<|im_end|>
สิงหไกรภพ
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ดอกพิกุลคุณจงกลเป็นคนร้อย ประภาน้อยดอกบุนนาคเขาฝากฉัน ให้สามพราหมณ์ตามมีไมตรีกัน แกล้งรำพันพ้อให้ในทำนอง ฯ ดอกพิกุลคุณจงกลเป็นคนร้อย ประภาน้อยดอกบุนนาคเขาฝากฉัน ให้สามพราหมณ์ตามมีไมตรีกัน แกล้งรำพันพ้อให้ในทำนอง ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ประภาน้อยดอกบุนนาคเขาฝากฉัน ให้สามพราหมณ์ตามมีไมตรีกัน แกล้งรำพันพ้อให้ในทำนอง ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายรำภาสะหรีหนีจากด่าน กับทหารสามนายรีบผายผัน มาตามทางกลางคืนทั้งกลางวัน ถึงเขตคันเข้าไปเฝ้าเยาวมาลย์ ฝ่ายรำภาสะหรีหนีจากด่าน กับทหารสามนายรีบผายผัน มาตามทางกลางคืนทั้งกลางวัน ถึงเขตคันเข้าไปเฝ้าเยาวมาลย์<|im_end|> <|im_start|>assistant กับทหารสามนายรีบผายผัน มาตามทางกลางคืนทั้งกลางวัน ถึงเขตคันเข้าไปเฝ้าเยาวมาลย์<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลาราช รับกระดาษครูไว้ฤทัยหมาง แล้วตรัสชวนบุษบงอนงค์นาง เสด็จเข้าปรางค์คลี่สารออกอ่านพลัน ฯ ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลาราช รับกระดาษครูไว้ฤทัยหมาง แล้วตรัสชวนบุษบงอนงค์นาง เสด็จเข้าปรางค์คลี่สารออกอ่านพลัน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant รับกระดาษครูไว้ฤทัยหมาง แล้วตรัสชวนบุษบงอนงค์นาง เสด็จเข้าปรางค์คลี่สารออกอ่านพลัน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อังนางนี้พี่สะใภ้ได้อภิเษก เป็นองค์เอกอัคเรศของเชษฐา ครั้นมีลูกแล้วเที่ยวชมยมนา เสียเภตราพลัดไปทั้งไพร่พล อังนางนี้พี่สะใภ้ได้อภิเษก เป็นองค์เอกอัคเรศของเชษฐา ครั้นมีลูกแล้วเที่ยวชมยมนา เสียเภตราพลัดไปทั้งไพร่พล<|im_end|> <|im_start|>assistant เป็นองค์เอกอัคเรศของเชษฐา ครั้นมีลูกแล้วเที่ยวชมยมนา เสียเภตราพลัดไปทั้งไพร่พล<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เรือก็แล่นเลยมาในสาคเรศ จนสุริเยศลับเงาเขาไศล น้ำค้างพรมลมพาสุมาลัย กลิ่นดอกไม้รินละเมาะตามเกาะเกียน เรือก็แล่นเลยมาในสาคเรศ จนสุริเยศลับเงาเขาไศล น้ำค้างพรมลมพาสุมาลัย กลิ่นดอกไม้รินละเมาะตามเกาะเกียน<|im_end|> <|im_start|>assistant จนสุริเยศลับเงาเขาไศล น้ำค้างพรมลมพาสุมาลัย กลิ่นดอกไม้รินละเมาะตามเกาะเกียน<|im_end|>
พระอภัยมณี
68
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ระวังน้องอย่าให้ร้องนะลูกแก้ว กลางวันแล้วพ่อจะมาอย่าหมองหมาง เห็นน้องตื่นชี้ชวนให้เล่นพลาง ที่ห้องกลางนั้นเจ้าอย่าเข้าไป ระวังน้องอย่าให้ร้องนะลูกแก้ว กลางวันแล้วพ่อจะมาอย่าหมองหมาง เห็นน้องตื่นชี้ชวนให้เล่นพลาง ที่ห้องกลางนั้นเจ้าอย่าเข้าไป<|im_end|> <|im_start|>assistant กลางวันแล้วพ่อจะมาอย่าหมองหมาง เห็นน้องตื่นชี้ชวนให้เล่นพลาง ที่ห้องกลางนั้นเจ้าอย่าเข้าไป<|im_end|>
สิงหไกรภพ
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นพี่น้องนั่งเล่นอยู่บนแท่น ให้สุดแสนพิสวาสอุ้มใส่ตัก แล้วโลมลูบจูบจอมถนอมพักตร์ ให้ลูกรักกินนมนางสิงหรา เห็นพี่น้องนั่งเล่นอยู่บนแท่น ให้สุดแสนพิสวาสอุ้มใส่ตัก แล้วโลมลูบจูบจอมถนอมพักตร์ ให้ลูกรักกินนมนางสิงหรา<|im_end|> <|im_start|>assistant ให้สุดแสนพิสวาสอุ้มใส่ตัก แล้วโลมลูบจูบจอมถนอมพักตร์ ให้ลูกรักกินนมนางสิงหรา<|im_end|>
สิงหไกรภพ
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้ทหารขานโห่ขึ้นสามหน ดำเนินพลออกทวารอีสานศรี เสียงฆ้องกลองก้องสะเทื้อนธรณี พวกโยธีเดินกระบวนล้วนทวนธง ให้ทหารขานโห่ขึ้นสามหน ดำเนินพลออกทวารอีสานศรี เสียงฆ้องกลองก้องสะเทื้อนธรณี พวกโยธีเดินกระบวนล้วนทวนธง<|im_end|> <|im_start|>assistant ดำเนินพลออกทวารอีสานศรี เสียงฆ้องกลองก้องสะเทื้อนธรณี พวกโยธีเดินกระบวนล้วนทวนธง<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะโปรดเกล้าเข้ารีตฝรั่งด้วย จึงเอออวยอ่อนใจอาลัยหลง แม้วงศามาประสบพบพระองค์ จะยุยงต่างต่างให้จางใจ จะโปรดเกล้าเข้ารีตฝรั่งด้วย จึงเอออวยอ่อนใจอาลัยหลง แม้วงศามาประสบพบพระองค์ จะยุยงต่างต่างให้จางใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant จึงเอออวยอ่อนใจอาลัยหลง แม้วงศามาประสบพบพระองค์ จะยุยงต่างต่างให้จางใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จงเร่งจอดทอดสมอรออยู่นี่ ดูแผนที่เสียก่อนค่อยผ่อนผัน เพราะเรือเราพลัดมาถึงห้าวัน แต่กำปั่นก็ยังหายอยู่หลายลำ จงเร่งจอดทอดสมอรออยู่นี่ ดูแผนที่เสียก่อนค่อยผ่อนผัน เพราะเรือเราพลัดมาถึงห้าวัน แต่กำปั่นก็ยังหายอยู่หลายลำ<|im_end|> <|im_start|>assistant ดูแผนที่เสียก่อนค่อยผ่อนผัน เพราะเรือเราพลัดมาถึงห้าวัน แต่กำปั่นก็ยังหายอยู่หลายลำ<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วก้มกราบบิตุราชมาตุรงค์ ทั้งสององค์ลูบหลังแล้วสั่งสอน จะเดินทางกลางป่าพนาดร จงผันผ่อนตรึกจำคำโบราณ แล้วก้มกราบบิตุราชมาตุรงค์ ทั้งสององค์ลูบหลังแล้วสั่งสอน จะเดินทางกลางป่าพนาดร จงผันผ่อนตรึกจำคำโบราณ<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั้งสององค์ลูบหลังแล้วสั่งสอน จะเดินทางกลางป่าพนาดร จงผันผ่อนตรึกจำคำโบราณ<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายสานนเข้าไปเฝ้าเล่าแถลง ทูลชี้แจงขอพระองค์อย่าสงสัย ข้าตรองตรึกนึกเหมือนอย่างเมื่อครั้งไป รบที่ในเมืองผลึกนึกขึ้นมา ฝ่ายสานนเข้าไปเฝ้าเล่าแถลง ทูลชี้แจงขอพระองค์อย่าสงสัย ข้าตรองตรึกนึกเหมือนอย่างเมื่อครั้งไป รบที่ในเมืองผลึกนึกขึ้นมา<|im_end|> <|im_start|>assistant ทูลชี้แจงขอพระองค์อย่าสงสัย ข้าตรองตรึกนึกเหมือนอย่างเมื่อครั้งไป รบที่ในเมืองผลึกนึกขึ้นมา<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงตอบโต้โป้ปดโอรสราช มิใช่ชาติยักษ์มารชาญสมร เจ้าแปลกหรือคือนี่แลมารดร เมื่อนั่งนอนอยู่ในถ้ำไม่จำแลง จึงตอบโต้โป้ปดโอรสราช มิใช่ชาติยักษ์มารชาญสมร เจ้าแปลกหรือคือนี่แลมารดร เมื่อนั่งนอนอยู่ในถ้ำไม่จำแลง<|im_end|> <|im_start|>assistant มิใช่ชาติยักษ์มารชาญสมร เจ้าแปลกหรือคือนี่แลมารดร เมื่อนั่งนอนอยู่ในถ้ำไม่จำแลง<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บาทหลวงว่ามาแต่แรกก็แปลกจิต มันพูดผิดคิดขาดพระศาสนา วายุพัฒน์สัตย์ซื่อมันถืออา จงอุตส่าห์สุจริตร่วมจิตใจ บาทหลวงว่ามาแต่แรกก็แปลกจิต มันพูดผิดคิดขาดพระศาสนา วายุพัฒน์สัตย์ซื่อมันถืออา จงอุตส่าห์สุจริตร่วมจิตใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant มันพูดผิดคิดขาดพระศาสนา วายุพัฒน์สัตย์ซื่อมันถืออา จงอุตส่าห์สุจริตร่วมจิตใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่ลำทรงตรงเข้าอ่าวผลึก อึกทึกชื่นชมด้วยสมหมาย หน่อนรินทร์สินสมุทรสุดสบาย มาถวายบังคมก้มกราบกราน แต่ลำทรงตรงเข้าอ่าวผลึก อึกทึกชื่นชมด้วยสมหมาย หน่อนรินทร์สินสมุทรสุดสบาย มาถวายบังคมก้มกราบกราน<|im_end|> <|im_start|>assistant อึกทึกชื่นชมด้วยสมหมาย หน่อนรินทร์สินสมุทรสุดสบาย มาถวายบังคมก้มกราบกราน<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้นชาตินี้มิได้อยู่เป็นคู่ชื่น อันหญิงอื่นเป็นขาดไม่ปรารถนา บิตุราชขาดเด็ดไม่เมตตา จะอุตส่าห์สงครามชิงทรามชม แม้นชาตินี้มิได้อยู่เป็นคู่ชื่น อันหญิงอื่นเป็นขาดไม่ปรารถนา บิตุราชขาดเด็ดไม่เมตตา จะอุตส่าห์สงครามชิงทรามชม<|im_end|> <|im_start|>assistant อันหญิงอื่นเป็นขาดไม่ปรารถนา บิตุราชขาดเด็ดไม่เมตตา จะอุตส่าห์สงครามชิงทรามชม<|im_end|>
สิงหไกรภพ
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จอมกษัตริย์ตรัสว่าอ้ายฝรั่ง มาหลอกทั้งเป็นเป็นเหมือนเช่นผี แต่เป็นทูตพูดจาจะฆ่าตี ก็ไม่ดีอย่าเพ่อทำเอาจำไว้ จอมกษัตริย์ตรัสว่าอ้ายฝรั่ง มาหลอกทั้งเป็นเป็นเหมือนเช่นผี แต่เป็นทูตพูดจาจะฆ่าตี ก็ไม่ดีอย่าเพ่อทำเอาจำไว้<|im_end|> <|im_start|>assistant มาหลอกทั้งเป็นเป็นเหมือนเช่นผี แต่เป็นทูตพูดจาจะฆ่าตี ก็ไม่ดีอย่าเพ่อทำเอาจำไว้<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ช้อยจริตกรีดกระหวัดปัดพระแส้ ชำเลืองแต่หางตาอัชฌาสัย นางสำหรับขับร้องทำนองใน ก็ท้าทับขับไม้มโหรี ช้อยจริตกรีดกระหวัดปัดพระแส้ ชำเลืองแต่หางตาอัชฌาสัย นางสำหรับขับร้องทำนองใน ก็ท้าทับขับไม้มโหรี<|im_end|> <|im_start|>assistant ชำเลืองแต่หางตาอัชฌาสัย นางสำหรับขับร้องทำนองใน ก็ท้าทับขับไม้มโหรี<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งสี่นางต่างรู้ในเชิงรัก แกล้งหน่วงหนักพจนารถฉลาดเฉลียว แม้นไม่มีที่กลัวตัวคนเดียว จะท่องเที่ยวทารกรรมไปทำไม ทั้งสี่นางต่างรู้ในเชิงรัก แกล้งหน่วงหนักพจนารถฉลาดเฉลียว แม้นไม่มีที่กลัวตัวคนเดียว จะท่องเที่ยวทารกรรมไปทำไม<|im_end|> <|im_start|>assistant แกล้งหน่วงหนักพจนารถฉลาดเฉลียว แม้นไม่มีที่กลัวตัวคนเดียว จะท่องเที่ยวทารกรรมไปทำไม<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ภัทวงศ์ทรงกุมข้อพระหัตถ์ นางสะบัดเมียงเมินด้วยเขินขาม พระรับขวัญกัลยาพะงางาม จะด่วนตามเสด็จไปทำไมมี ภัทวงศ์ทรงกุมข้อพระหัตถ์ นางสะบัดเมียงเมินด้วยเขินขาม พระรับขวัญกัลยาพะงางาม จะด่วนตามเสด็จไปทำไมมี<|im_end|> <|im_start|>assistant นางสะบัดเมียงเมินด้วยเขินขาม พระรับขวัญกัลยาพะงางาม จะด่วนตามเสด็จไปทำไมมี<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่ลีวันนั้นว่าเพราะพระสังฆราช สอนให้ขาดญาติวงศ์เผ่าพงศา ถ้าไปห้ามปรามพระมังคลา ให้งอนข้อขอสมาสุมาลี แต่ลีวันนั้นว่าเพราะพระสังฆราช สอนให้ขาดญาติวงศ์เผ่าพงศา ถ้าไปห้ามปรามพระมังคลา ให้งอนข้อขอสมาสุมาลี<|im_end|> <|im_start|>assistant สอนให้ขาดญาติวงศ์เผ่าพงศา ถ้าไปห้ามปรามพระมังคลา ให้งอนข้อขอสมาสุมาลี<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หางเป็นปลาหน้าเป็นแกะเป็นแพะบ้าง ตัวเป็นกั้งหัวเป็นหมูดูฉงน อันฝูงสัตว์มัจฉาในสาชล เอาปฏิสนธิ์ต่างต่างทางทะเล หางเป็นปลาหน้าเป็นแกะเป็นแพะบ้าง ตัวเป็นกั้งหัวเป็นหมูดูฉงน อันฝูงสัตว์มัจฉาในสาชล เอาปฏิสนธิ์ต่างต่างทางทะเล<|im_end|> <|im_start|>assistant ตัวเป็นกั้งหัวเป็นหมูดูฉงน อันฝูงสัตว์มัจฉาในสาชล เอาปฏิสนธิ์ต่างต่างทางทะเล<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ การอุบายหลายอย่างในทางหลอก ทั้งในนอกคิดไว้เหมือนใจหวัง แม้นไม่ดิ้นอยู่กับที่กูมิฟัง ให้เหมือนตังคิดตัวทั่วนคร ฯ การอุบายหลายอย่างในทางหลอก ทั้งในนอกคิดไว้เหมือนใจหวัง แม้นไม่ดิ้นอยู่กับที่กูมิฟัง ให้เหมือนตังคิดตัวทั่วนคร ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั้งในนอกคิดไว้เหมือนใจหวัง แม้นไม่ดิ้นอยู่กับที่กูมิฟัง ให้เหมือนตังคิดตัวทั่วนคร ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้ลูกเลี้ยงเคียงคำนับคอยรับสั่ง ใช้ฝรั่งไพร่นายทั้งซ้ายขวา แล้วเลือกเหล่าสาวสุรางค์สำอางตา เชิญเครื่องชาชุดกล้องประคองพาน ฯ ให้ลูกเลี้ยงเคียงคำนับคอยรับสั่ง ใช้ฝรั่งไพร่นายทั้งซ้ายขวา แล้วเลือกเหล่าสาวสุรางค์สำอางตา เชิญเครื่องชาชุดกล้องประคองพาน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ใช้ฝรั่งไพร่นายทั้งซ้ายขวา แล้วเลือกเหล่าสาวสุรางค์สำอางตา เชิญเครื่องชาชุดกล้องประคองพาน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายข้างองค์ธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ ยิ่งอั้นอัดทรวงในอาลัยถึง หยิบของหวานลืมเสวยเลยตะลึง ไปรำพึงอยู่ที่นางไม่วางตา ฝ่ายข้างองค์ธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ ยิ่งอั้นอัดทรวงในอาลัยถึง หยิบของหวานลืมเสวยเลยตะลึง ไปรำพึงอยู่ที่นางไม่วางตา<|im_end|> <|im_start|>assistant ยิ่งอั้นอัดทรวงในอาลัยถึง หยิบของหวานลืมเสวยเลยตะลึง ไปรำพึงอยู่ที่นางไม่วางตา<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เสนารับอภิวันท์แล้วผันผาย ไปด้วยนายแดนด่านชาญสมร ขึ้นลำทรงองค์พระหน่อบดินทร สุดสาครเรียกหามาข้างนี้ เสนารับอภิวันท์แล้วผันผาย ไปด้วยนายแดนด่านชาญสมร ขึ้นลำทรงองค์พระหน่อบดินทร สุดสาครเรียกหามาข้างนี้<|im_end|> <|im_start|>assistant ไปด้วยนายแดนด่านชาญสมร ขึ้นลำทรงองค์พระหน่อบดินทร สุดสาครเรียกหามาข้างนี้<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มังกรกลายว่ายน้ำเหมือนเดินบก พอเดือนตกตัดทางกลางวิถี เหมือนสำเภาเขาแล่นเมื่อลมดี เรื่อยเรื่อยรี่เร็วมาในสาคร มังกรกลายว่ายน้ำเหมือนเดินบก พอเดือนตกตัดทางกลางวิถี เหมือนสำเภาเขาแล่นเมื่อลมดี เรื่อยเรื่อยรี่เร็วมาในสาคร<|im_end|> <|im_start|>assistant พอเดือนตกตัดทางกลางวิถี เหมือนสำเภาเขาแล่นเมื่อลมดี เรื่อยเรื่อยรี่เร็วมาในสาคร<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายราหูแม่ทัพกับทหาร มาถึงด่านแดนมหาชลาไหล ให้ตั้งค่ายรายเรียงเคียงกันไป ปักธงไชยเมืองตะวันเป็นสัญญา ฝ่ายราหูแม่ทัพกับทหาร มาถึงด่านแดนมหาชลาไหล ให้ตั้งค่ายรายเรียงเคียงกันไป ปักธงไชยเมืองตะวันเป็นสัญญา<|im_end|> <|im_start|>assistant มาถึงด่านแดนมหาชลาไหล ให้ตั้งค่ายรายเรียงเคียงกันไป ปักธงไชยเมืองตะวันเป็นสัญญา<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สร้อยสุดาเล็งแลกระแสสมุทร จิตมนุษย์นึกพรั่นประหวั่นไหว เข้าเคียงบาทพระบิดาประหม่าใจ ตกพระทัยทึกทักซบพักตรา ฯ สร้อยสุดาเล็งแลกระแสสมุทร จิตมนุษย์นึกพรั่นประหวั่นไหว เข้าเคียงบาทพระบิดาประหม่าใจ ตกพระทัยทึกทักซบพักตรา ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant จิตมนุษย์นึกพรั่นประหวั่นไหว เข้าเคียงบาทพระบิดาประหม่าใจ ตกพระทัยทึกทักซบพักตรา ฯ<|im_end|>
สิงหไกรภพ
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อย่าให้ข้าศึกอ้อมเข้าล้อมหลัง ฉวยพลาดพลั้งกูก็เห็นไม่เป็นผล คิดอุบายถ่ายเทด้วยเล่ห์กล จงแต่งคนใช้ชิดไว้ติดตาม อย่าให้ข้าศึกอ้อมเข้าล้อมหลัง ฉวยพลาดพลั้งกูก็เห็นไม่เป็นผล คิดอุบายถ่ายเทด้วยเล่ห์กล จงแต่งคนใช้ชิดไว้ติดตาม<|im_end|> <|im_start|>assistant ฉวยพลาดพลั้งกูก็เห็นไม่เป็นผล คิดอุบายถ่ายเทด้วยเล่ห์กล จงแต่งคนใช้ชิดไว้ติดตาม<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พลางเร่งทัพขับพหลพลฝรั่ง ปืนประดังยิงกันเสียงหวั่นไหว ฝ่ายพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร เสนาในพวกรบสมทบพล พลางเร่งทัพขับพหลพลฝรั่ง ปืนประดังยิงกันเสียงหวั่นไหว ฝ่ายพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร เสนาในพวกรบสมทบพล<|im_end|> <|im_start|>assistant ปืนประดังยิงกันเสียงหวั่นไหว ฝ่ายพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร เสนาในพวกรบสมทบพล<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งองค์พระอภัยฤทัยระทด โศกกำสรดทั้งพระวงศ์เผ่าพงศา ต่างจุดเทียนข้าวตอกดอกมาลา ขอสมาบิตุราชมาตุรงค์ ทั้งองค์พระอภัยฤทัยระทด โศกกำสรดทั้งพระวงศ์เผ่าพงศา ต่างจุดเทียนข้าวตอกดอกมาลา ขอสมาบิตุราชมาตุรงค์<|im_end|> <|im_start|>assistant โศกกำสรดทั้งพระวงศ์เผ่าพงศา ต่างจุดเทียนข้าวตอกดอกมาลา ขอสมาบิตุราชมาตุรงค์<|im_end|>
พระอภัยมณี
68
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงเอาไปก็แต่พอหัวร่อเล่น น้องไม่เห็นที่จะทำเป็นแก่นสาร แม้นเอร็ดอร่อยเหมือนอ้อยตาล หรือเปรี้ยวหวานนั้นแลข้าจะว่าดี ถึงเอาไปก็แต่พอหัวร่อเล่น น้องไม่เห็นที่จะทำเป็นแก่นสาร แม้นเอร็ดอร่อยเหมือนอ้อยตาล หรือเปรี้ยวหวานนั้นแลข้าจะว่าดี<|im_end|> <|im_start|>assistant น้องไม่เห็นที่จะทำเป็นแก่นสาร แม้นเอร็ดอร่อยเหมือนอ้อยตาล หรือเปรี้ยวหวานนั้นแลข้าจะว่าดี<|im_end|>
สิงหไกรภพ
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อาจารย์หนึ่งชำนาญในการปี่ ทั้งดีดสีแสนเสนาะเพราะหนักหนา ผู้ใดฟังวังเวงในวิญญาณ์ เคลิ้มนิทราลืมกายดังวายปราณ อาจารย์หนึ่งชำนาญในการปี่ ทั้งดีดสีแสนเสนาะเพราะหนักหนา ผู้ใดฟังวังเวงในวิญญาณ์ เคลิ้มนิทราลืมกายดังวายปราณ<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั้งดีดสีแสนเสนาะเพราะหนักหนา ผู้ใดฟังวังเวงในวิญญาณ์ เคลิ้มนิทราลืมกายดังวายปราณ<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สร้อยสุดารารั้งนั่งประณต เหลือจะอดตามแต่จะโปรดไฉน มันจองหองต้องทำให้หนำใจ ขอตบให้สมน้ำหน้าปากกล้าดี สร้อยสุดารารั้งนั่งประณต เหลือจะอดตามแต่จะโปรดไฉน มันจองหองต้องทำให้หนำใจ ขอตบให้สมน้ำหน้าปากกล้าดี<|im_end|> <|im_start|>assistant เหลือจะอดตามแต่จะโปรดไฉน มันจองหองต้องทำให้หนำใจ ขอตบให้สมน้ำหน้าปากกล้าดี<|im_end|>
สิงหไกรภพ
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครูหัวเราะเพราะว่าเองมันเร่งนัก ไม่รั้งรักรอราอัชฌาสัย กำลังหนุ่มสุ่มตรังลำพังใจ จนมีท้องต้องไส้ไม่ไว้มือ ครูหัวเราะเพราะว่าเองมันเร่งนัก ไม่รั้งรักรอราอัชฌาสัย กำลังหนุ่มสุ่มตรังลำพังใจ จนมีท้องต้องไส้ไม่ไว้มือ<|im_end|> <|im_start|>assistant ไม่รั้งรักรอราอัชฌาสัย กำลังหนุ่มสุ่มตรังลำพังใจ จนมีท้องต้องไส้ไม่ไว้มือ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ๏ จะกล่าวกลับจับเรื่องเมืองวายุภักษ์ กษัตริย์ศักดิ์สูงชาติวาสนา เมื่อให้หน่อภัทวงศ์องค์บุตรา ไปวันทาเทวฐานเห็นนานครัน ๏ จะกล่าวกลับจับเรื่องเมืองวายุภักษ์ กษัตริย์ศักดิ์สูงชาติวาสนา เมื่อให้หน่อภัทวงศ์องค์บุตรา ไปวันทาเทวฐานเห็นนานครัน<|im_end|> <|im_start|>assistant กษัตริย์ศักดิ์สูงชาติวาสนา เมื่อให้หน่อภัทวงศ์องค์บุตรา ไปวันทาเทวฐานเห็นนานครัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถ้าเดินน้ำทำเป็นเช่นอ้ายหนู จะลือกูเฟื่องฟุ้งทั้งกรุงศรี ดำริพลางทางลวงดูท่วงที เป็นไรมีเราก็รู้อยู่แก่ใจ ถ้าเดินน้ำทำเป็นเช่นอ้ายหนู จะลือกูเฟื่องฟุ้งทั้งกรุงศรี ดำริพลางทางลวงดูท่วงที เป็นไรมีเราก็รู้อยู่แก่ใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant จะลือกูเฟื่องฟุ้งทั้งกรุงศรี ดำริพลางทางลวงดูท่วงที เป็นไรมีเราก็รู้อยู่แก่ใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต่างทูลว่าข้าขอรับบรรพชิต พอเป็นศิษย์สาพิภักดิ์สมัครหมาย แม้เลยละจะขอเชือดคอตาย สู้ถวายชีวาไม่อาลัย ต่างทูลว่าข้าขอรับบรรพชิต พอเป็นศิษย์สาพิภักดิ์สมัครหมาย แม้เลยละจะขอเชือดคอตาย สู้ถวายชีวาไม่อาลัย<|im_end|> <|im_start|>assistant พอเป็นศิษย์สาพิภักดิ์สมัครหมาย แม้เลยละจะขอเชือดคอตาย สู้ถวายชีวาไม่อาลัย<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ จำใจจำเร่งให้ นายเกวียน เร็วแฮ เทียมกระบือชำเนียน แนบขู้ ของบรรทุกเรือนเกวียน ดูเพียบ พูนแฮ แต่ละนายล้วนผู้ ฉลาดใช้ชาญกระบือ จำใจจำเร่งให้ นายเกวียน เร็วแฮ เทียมกระบือชำเนียน แนบขู้ ของบรรทุกเรือนเกวียน ดูเพียบ พูนแฮ แต่ละนายล้วนผู้ ฉลาดใช้ชาญกระบือ<|im_end|> <|im_start|>assistant นายเกวียน เร็วแฮ เทียมกระบือชำเนียน แนบขู้ ของบรรทุกเรือนเกวียน ดูเพียบ พูนแฮ แต่ละนายล้วนผู้ ฉลาดใช้ชาญกระบือ<|im_end|>
นิราศวัดรวก
79
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต้องเอามีดกรีดแหวะแฉละโล่ง ให้เปล่าโปร่งปลดห่วงที่ควงขัน ไม่เห็นหนมนมืดเป็นหมอกควัน ตีกำปั่นไปทิศอาคเนย์ ต้องเอามีดกรีดแหวะแฉละโล่ง ให้เปล่าโปร่งปลดห่วงที่ควงขัน ไม่เห็นหนมนมืดเป็นหมอกควัน ตีกำปั่นไปทิศอาคเนย์<|im_end|> <|im_start|>assistant ให้เปล่าโปร่งปลดห่วงที่ควงขัน ไม่เห็นหนมนมืดเป็นหมอกควัน ตีกำปั่นไปทิศอาคเนย์<|im_end|>
พระอภัยมณี
73
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้นรบสู้ผู้ใดก็ไม่ช่วย จะอยู่ด้วยอนุชาประสาฉัน ถ้าลูกยาฆ่าน้องจะป้องกัน แม้นท่านฟันลูกยาไม่ว่าไร แม้นรบสู้ผู้ใดก็ไม่ช่วย จะอยู่ด้วยอนุชาประสาฉัน ถ้าลูกยาฆ่าน้องจะป้องกัน แม้นท่านฟันลูกยาไม่ว่าไร<|im_end|> <|im_start|>assistant จะอยู่ด้วยอนุชาประสาฉัน ถ้าลูกยาฆ่าน้องจะป้องกัน แม้นท่านฟันลูกยาไม่ว่าไร<|im_end|>
พระอภัยมณี
57
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระทรงฟังสรรเสริญเจริญสวัสดิ์ ตบพระหัตถ์สรวลสันต์ด้วยหรรษา ให้จัดแจงแต่งโต๊ะตั้งสุรา เลี้ยงโยธาทั้งขุนนางให้รางวัล พระทรงฟังสรรเสริญเจริญสวัสดิ์ ตบพระหัตถ์สรวลสันต์ด้วยหรรษา ให้จัดแจงแต่งโต๊ะตั้งสุรา เลี้ยงโยธาทั้งขุนนางให้รางวัล<|im_end|> <|im_start|>assistant ตบพระหัตถ์สรวลสันต์ด้วยหรรษา ให้จัดแจงแต่งโต๊ะตั้งสุรา เลี้ยงโยธาทั้งขุนนางให้รางวัล<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สารพระองค์ทรงบำรุงกรุงผลึก ไปปราบศึกเสร็จเตียนที่เสี้ยนหนาม พระหัสไชยไปด้วยช่วยสงคราม แล้วทูลความขอพระน้องสองธิดา สารพระองค์ทรงบำรุงกรุงผลึก ไปปราบศึกเสร็จเตียนที่เสี้ยนหนาม พระหัสไชยไปด้วยช่วยสงคราม แล้วทูลความขอพระน้องสองธิดา<|im_end|> <|im_start|>assistant ไปปราบศึกเสร็จเตียนที่เสี้ยนหนาม พระหัสไชยไปด้วยช่วยสงคราม แล้วทูลความขอพระน้องสองธิดา<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สินสมุทรกุมารชาญฉลาด ฟังพระบาทบิตุรงค์ให้สงสัย จึงทูลถามความจริงด้วยกริ่งใจ เหตุไฉนจึงจะเป็นไปเช่นนั้น ฯ สินสมุทรกุมารชาญฉลาด ฟังพระบาทบิตุรงค์ให้สงสัย จึงทูลถามความจริงด้วยกริ่งใจ เหตุไฉนจึงจะเป็นไปเช่นนั้น ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ฟังพระบาทบิตุรงค์ให้สงสัย จึงทูลถามความจริงด้วยกริ่งใจ เหตุไฉนจึงจะเป็นไปเช่นนั้น ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
62