Datasets:
WendyHoang
/
pl_sop

Dataset card Viewer Files Community
1
sentence1
stringlengths
7
90.7k
sentence2
stringlengths
7
90.7k
label
int64
0
1
puławian zaliczany (obok Władysława Matwina) do grupy tzw.
Delegat na I, II, III i IV Zjazd PZPR.
1
Delegat na I, II, III i IV Zjazd PZPR.
puławian zaliczany (obok Władysława Matwina) do grupy tzw.
0
Delegat na I, II, III i IV Zjazd PZPR.
W latach 1945–1969 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
1
W latach 1945–1969 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
Delegat na I, II, III i IV Zjazd PZPR.
0
W latach 1945–1969 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
W latach 1952–1956 przewodniczący sejmowej Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, a także członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego.
1
W latach 1952–1956 przewodniczący sejmowej Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, a także członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego.
W latach 1945–1969 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
0
W latach 1952–1956 przewodniczący sejmowej Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, a także członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego.
Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
1
Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
W latach 1952–1956 przewodniczący sejmowej Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, a także członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego.
0
Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Od marca do sierpnia 1956 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę.
1
Od marca do sierpnia 1956 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę.
Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
0
Od marca do sierpnia 1956 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę.
W latach 1950–1956 przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej m.st.
1
W latach 1950–1956 przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej m.st.
Od marca do sierpnia 1956 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę.
0
W latach 1950–1956 przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej m.st.
W latach 1955–1957 członek, a w latach 1957–1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa.
1
W latach 1955–1957 członek, a w latach 1957–1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa.
W latach 1950–1956 przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej m.st.
0
W latach 1955–1957 członek, a w latach 1957–1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa.
W latach 1960–1968 był ministrem finansów, następnie wycofał się z działalności politycznej.
1
W latach 1960–1968 był ministrem finansów, następnie wycofał się z działalności politycznej.
W latach 1955–1957 członek, a w latach 1957–1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa.
0
W latach 1960–1968 był ministrem finansów, następnie wycofał się z działalności politycznej.
28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR-PPS – powstania PZPR.
1
28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR-PPS – powstania PZPR.
W latach 1960–1968 był ministrem finansów, następnie wycofał się z działalności politycznej.
0
28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR-PPS – powstania PZPR.
Ordery i odznaczenia Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie, m.in.
1
Ordery i odznaczenia Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie, m.in.
28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR-PPS – powstania PZPR.
0
Ordery i odznaczenia Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie, m.in.
1964) Order Krzyża Grunwaldu II klasy (15 lipca 1945) Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946) Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946) Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946) Krzyż Oświęcimski (1985) Medal im.
1
1964) Order Krzyża Grunwaldu II klasy (15 lipca 1945) Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946) Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946) Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946) Krzyż Oświęcimski (1985) Medal im.
Ordery i odznaczenia Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie, m.in.
0
1964) Order Krzyża Grunwaldu II klasy (15 lipca 1945) Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946) Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946) Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946) Krzyż Oświęcimski (1985) Medal im.
Ludwika Waryńskiego (1986) Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966) Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1960) Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983) Przypisy Bibliografia Nowa Encyklopedia Powszechna, tom 1, s. 92, .
1
Ludwika Waryńskiego (1986) Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966) Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1960) Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983) Przypisy Bibliografia Nowa Encyklopedia Powszechna, tom 1, s. 92, .
1964) Order Krzyża Grunwaldu II klasy (15 lipca 1945) Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946) Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946) Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946) Krzyż Oświęcimski (1985) Medal im.
0
Ludwika Waryńskiego (1986) Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966) Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1960) Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983) Przypisy Bibliografia Nowa Encyklopedia Powszechna, tom 1, s. 92, .
Kalendarz Warszawski 1962, s. 49.
1
Kalendarz Warszawski 1962, s. 49.
Ludwika Waryńskiego (1986) Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966) Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1960) Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983) Przypisy Bibliografia Nowa Encyklopedia Powszechna, tom 1, s. 92, .
0
Kalendarz Warszawski 1962, s. 49.
Członkowie Klubów Demokratycznych (1937–1939) Członkowie Komitetu Centralnego PPR Członkowie Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu Członkowie Rady Państwa PRL Członkowie struktur partyjnych odpowiedzialnych za oświatę w Polsce Ludowej Członkowie ZBoWiD Delegaci na zjazdy PZPR Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski Kierownicy Wydziałów KC PPR Ministrowie finansów PRL Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa) Odznaczeni Krzyżem Oświęcimskim Odznaczeni Medalem im.
1
Członkowie Klubów Demokratycznych (1937–1939) Członkowie Komitetu Centralnego PPR Członkowie Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu Członkowie Rady Państwa PRL Członkowie struktur partyjnych odpowiedzialnych za oświatę w Polsce Ludowej Członkowie ZBoWiD Delegaci na zjazdy PZPR Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski Kierownicy Wydziałów KC PPR Ministrowie finansów PRL Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa) Odznaczeni Krzyżem Oświęcimskim Odznaczeni Medalem im.
Kalendarz Warszawski 1962, s. 49.
0
Członkowie Klubów Demokratycznych (1937–1939) Członkowie Komitetu Centralnego PPR Członkowie Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu Członkowie Rady Państwa PRL Członkowie struktur partyjnych odpowiedzialnych za oświatę w Polsce Ludowej Członkowie ZBoWiD Delegaci na zjazdy PZPR Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski Kierownicy Wydziałów KC PPR Ministrowie finansów PRL Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa) Odznaczeni Krzyżem Oświęcimskim Odznaczeni Medalem im.
Ludwika Waryńskiego Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945 Odznaczeni Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa) Pierwsi sekretarze Komitetu Warszawskiego PPR Podpułkownicy ludowego Wojska Polskiego Posłowie do Krajowej Rady Narodowej Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) Posłowie z okręgu Warszawa Śródmieście (PRL) Posłowie z okręgu Warszawa Wola (PRL) Przewodniczący Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy Sekretarze Komitetu Centralnego PZPR Urodzeni w 1914 Więźniowie KL Flossenbürg Więźniowie KL Gross-Rosen Więźniowie KL Lublin Więźniowie niemieckich obozów koncentracyjnych Zmarli w 1992
1
Ludwika Waryńskiego Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945 Odznaczeni Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa) Pierwsi sekretarze Komitetu Warszawskiego PPR Podpułkownicy ludowego Wojska Polskiego Posłowie do Krajowej Rady Narodowej Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) Posłowie z okręgu Warszawa Śródmieście (PRL) Posłowie z okręgu Warszawa Wola (PRL) Przewodniczący Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy Sekretarze Komitetu Centralnego PZPR Urodzeni w 1914 Więźniowie KL Flossenbürg Więźniowie KL Gross-Rosen Więźniowie KL Lublin Więźniowie niemieckich obozów koncentracyjnych Zmarli w 1992
Członkowie Klubów Demokratycznych (1937–1939) Członkowie Komitetu Centralnego PPR Członkowie Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu Członkowie Rady Państwa PRL Członkowie struktur partyjnych odpowiedzialnych za oświatę w Polsce Ludowej Członkowie ZBoWiD Delegaci na zjazdy PZPR Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski Kierownicy Wydziałów KC PPR Ministrowie finansów PRL Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa) Odznaczeni Krzyżem Oświęcimskim Odznaczeni Medalem im.
0
16 lutego 1950 w Narbonie w departamencie Aude jako Richard-Jacques Bonay) – francuski piosenkarz, reprezentant Francji podczas 24.
Konkursu Piosenki Eurowizji w 1978 roku w Paryżu.
1
Konkursu Piosenki Eurowizji w 1978 roku w Paryżu.
16 lutego 1950 w Narbonie w departamencie Aude jako Richard-Jacques Bonay) – francuski piosenkarz, reprezentant Francji podczas 24.
0
Konkursu Piosenki Eurowizji w 1978 roku w Paryżu.
Życiorys Joël Prévost urodził się w Langwedocji-Roussillon w południowym regionie winiarskim Francji.
1
Życiorys Joël Prévost urodził się w Langwedocji-Roussillon w południowym regionie winiarskim Francji.
Konkursu Piosenki Eurowizji w 1978 roku w Paryżu.
0
Życiorys Joël Prévost urodził się w Langwedocji-Roussillon w południowym regionie winiarskim Francji.
Prévost został zaadoptowany wkrótce po narodzinach przez rodziców z północnej Francji i przemianowany na Jean-Luc Potaux.
1
Prévost został zaadoptowany wkrótce po narodzinach przez rodziców z północnej Francji i przemianowany na Jean-Luc Potaux.
Życiorys Joël Prévost urodził się w Langwedocji-Roussillon w południowym regionie winiarskim Francji.
0
Prévost został zaadoptowany wkrótce po narodzinach przez rodziców z północnej Francji i przemianowany na Jean-Luc Potaux.
Swoje dzieciństwo dorastał w Trith-Saint-Léger, blisko granicy z Belgią.
1
Swoje dzieciństwo dorastał w Trith-Saint-Léger, blisko granicy z Belgią.
Prévost został zaadoptowany wkrótce po narodzinach przez rodziców z północnej Francji i przemianowany na Jean-Luc Potaux.
0
Swoje dzieciństwo dorastał w Trith-Saint-Léger, blisko granicy z Belgią.
Przeprowadził się do Paryża w 1970 roku, a w 1972 roku podpisał kontrakt z firmą fonograficzną CBS Records, wypuszczając single, a także podróżował po trasach koncertowych w ciągu najbliższych kilka lat z takimi artystami jak Serge Gainsbourg, Mike Brant, Michèle Torr i Serge Lama.
1
Przeprowadził się do Paryża w 1970 roku, a w 1972 roku podpisał kontrakt z firmą fonograficzną CBS Records, wypuszczając single, a także podróżował po trasach koncertowych w ciągu najbliższych kilka lat z takimi artystami jak Serge Gainsbourg, Mike Brant, Michèle Torr i Serge Lama.
Swoje dzieciństwo dorastał w Trith-Saint-Léger, blisko granicy z Belgią.
0
Przeprowadził się do Paryża w 1970 roku, a w 1972 roku podpisał kontrakt z firmą fonograficzną CBS Records, wypuszczając single, a także podróżował po trasach koncertowych w ciągu najbliższych kilka lat z takimi artystami jak Serge Gainsbourg, Mike Brant, Michèle Torr i Serge Lama.
W 1977 roku Prévost wystąpił we Francuskiej Eurowizji z utworem „Pour oublier Barbara”, ale nie udało mu się przejść do półfinału.
1
W 1977 roku Prévost wystąpił we Francuskiej Eurowizji z utworem „Pour oublier Barbara”, ale nie udało mu się przejść do półfinału.
Przeprowadził się do Paryża w 1970 roku, a w 1972 roku podpisał kontrakt z firmą fonograficzną CBS Records, wypuszczając single, a także podróżował po trasach koncertowych w ciągu najbliższych kilka lat z takimi artystami jak Serge Gainsbourg, Mike Brant, Michèle Torr i Serge Lama.
0
W 1977 roku Prévost wystąpił we Francuskiej Eurowizji z utworem „Pour oublier Barbara”, ale nie udało mu się przejść do półfinału.
Rok później został wybrany na reprezentanta Francji podczas finału 24.
1
Rok później został wybrany na reprezentanta Francji podczas finału 24.
W 1977 roku Prévost wystąpił we Francuskiej Eurowizji z utworem „Pour oublier Barbara”, ale nie udało mu się przejść do półfinału.
0
Rok później został wybrany na reprezentanta Francji podczas finału 24.
Piosenkarz wystąpił wówczas z utworem „Il y aura toujours des violons”.
1
Piosenkarz wystąpił wówczas z utworem „Il y aura toujours des violons”.
Rok później został wybrany na reprezentanta Francji podczas finału 24.
0
Piosenkarz wystąpił wówczas z utworem „Il y aura toujours des violons”.
Utwór zajął drugie miejsce w półfinale przed wyłonieniem zwycięzcy w finale.
1
Utwór zajął drugie miejsce w półfinale przed wyłonieniem zwycięzcy w finale.
Piosenkarz wystąpił wówczas z utworem „Il y aura toujours des violons”.
0
Utwór zajął drugie miejsce w półfinale przed wyłonieniem zwycięzcy w finale.
W wyniku zwycięstwa Marie Myriam w poprzednim roku, Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się 22 kwietnia w Paryżu.
1
W wyniku zwycięstwa Marie Myriam w poprzednim roku, Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się 22 kwietnia w Paryżu.
Utwór zajął drugie miejsce w półfinale przed wyłonieniem zwycięzcy w finale.
0
W wyniku zwycięstwa Marie Myriam w poprzednim roku, Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się 22 kwietnia w Paryżu.
Prévost zdobył 119 punktów i uplasował się na 3. miejscu spośród 20 reprezentantów.
1
Prévost zdobył 119 punktów i uplasował się na 3. miejscu spośród 20 reprezentantów.
W wyniku zwycięstwa Marie Myriam w poprzednim roku, Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się 22 kwietnia w Paryżu.
0
Prévost zdobył 119 punktów i uplasował się na 3. miejscu spośród 20 reprezentantów.
Przypisy Francuscy wokaliści popowi Reprezentanci Francji w Konkursie Piosenki Eurowizji Ludzie urodzeni w Narbonie Urodzeni w 1950
1
Przypisy Francuscy wokaliści popowi Reprezentanci Francji w Konkursie Piosenki Eurowizji Ludzie urodzeni w Narbonie Urodzeni w 1950
Prévost zdobył 119 punktów i uplasował się na 3. miejscu spośród 20 reprezentantów.
0
Micryletta – rodzaj płaza bezogonowego z podrodziny Microhylinae w rodzinie wąskopyskowatych (Microhylidae).
Zasięg występowania Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Mjanmie i Chinach do Malezji Zachodniej i Sumatry; na Nikobarach i Andamanach należących do Indii.
1
Zasięg występowania Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Mjanmie i Chinach do Malezji Zachodniej i Sumatry; na Nikobarach i Andamanach należących do Indii.
Micryletta – rodzaj płaza bezogonowego z podrodziny Microhylinae w rodzinie wąskopyskowatych (Microhylidae).
0
Zasięg występowania Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Mjanmie i Chinach do Malezji Zachodniej i Sumatry; na Nikobarach i Andamanach należących do Indii.
Systematyka Etymologia Micryletta: rodzaj Microhyla ; nowołac.
1
Systematyka Etymologia Micryletta: rodzaj Microhyla ; nowołac.
Zasięg występowania Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Mjanmie i Chinach do Malezji Zachodniej i Sumatry; na Nikobarach i Andamanach należących do Indii.
0
Systematyka Etymologia Micryletta: rodzaj Microhyla ; nowołac.
Podział systematyczny Do rodzaju należą następujące gatunki: Micryletta aishani Micryletta erythropoda Micryletta inornata Micryletta nigromaculata Micryletta steinegeri Przypisy Wąskopyskowate
1
Podział systematyczny Do rodzaju należą następujące gatunki: Micryletta aishani Micryletta erythropoda Micryletta inornata Micryletta nigromaculata Micryletta steinegeri Przypisy Wąskopyskowate
Systematyka Etymologia Micryletta: rodzaj Microhyla ; nowołac.
0
Stepan Ołeksiuk (pseudonim literacki Stepan Tudor, ur.
25 sierpnia 1892 w Ponikwie k. Brodów, zm.
1
25 sierpnia 1892 w Ponikwie k. Brodów, zm.
Stepan Ołeksiuk (pseudonim literacki Stepan Tudor, ur.
0
25 sierpnia 1892 w Ponikwie k. Brodów, zm.
22 czerwca 1941 we Lwowie) – ukraiński pisarz, poeta, krytyk literacki i działacz społeczno-polityczny; przedstawiciel szkoły lwowsko-warszawskiej w filozofii.
1
22 czerwca 1941 we Lwowie) – ukraiński pisarz, poeta, krytyk literacki i działacz społeczno-polityczny; przedstawiciel szkoły lwowsko-warszawskiej w filozofii.
25 sierpnia 1892 w Ponikwie k. Brodów, zm.
0
22 czerwca 1941 we Lwowie) – ukraiński pisarz, poeta, krytyk literacki i działacz społeczno-polityczny; przedstawiciel szkoły lwowsko-warszawskiej w filozofii.
Życiorys Członek zachodnioukraińskiego ugrupowania literackiego Horno, skupiającego pisarzy komunistycznych.
1
Życiorys Członek zachodnioukraińskiego ugrupowania literackiego Horno, skupiającego pisarzy komunistycznych.
22 czerwca 1941 we Lwowie) – ukraiński pisarz, poeta, krytyk literacki i działacz społeczno-polityczny; przedstawiciel szkoły lwowsko-warszawskiej w filozofii.
0
Życiorys Członek zachodnioukraińskiego ugrupowania literackiego Horno, skupiającego pisarzy komunistycznych.
Od 1930 redaktor czasopisma "Wikna".
1
Od 1930 redaktor czasopisma "Wikna".
Życiorys Członek zachodnioukraińskiego ugrupowania literackiego Horno, skupiającego pisarzy komunistycznych.
0
Od 1930 redaktor czasopisma "Wikna".
Autor licznych opowiadań i wierszy napisanych w duchu rewolucyjnym, gloryfikujących partię bolszewicką oraz nowy system komunistyczny, piętnujących ukraiński nacjonalizm burżuazyjny i faszyzm.
1
Autor licznych opowiadań i wierszy napisanych w duchu rewolucyjnym, gloryfikujących partię bolszewicką oraz nowy system komunistyczny, piętnujących ukraiński nacjonalizm burżuazyjny i faszyzm.
Od 1930 redaktor czasopisma "Wikna".
0
Autor licznych opowiadań i wierszy napisanych w duchu rewolucyjnym, gloryfikujących partię bolszewicką oraz nowy system komunistyczny, piętnujących ukraiński nacjonalizm burżuazyjny i faszyzm.
Jego najbardziej znanym dziełem jest antyklerykalna i antypolska w wymowie powieść satyryczna Deń otcia Sojky (powstała w latach 1932 – 1941, wyd.
1
Jego najbardziej znanym dziełem jest antyklerykalna i antypolska w wymowie powieść satyryczna Deń otcia Sojky (powstała w latach 1932 – 1941, wyd.
Autor licznych opowiadań i wierszy napisanych w duchu rewolucyjnym, gloryfikujących partię bolszewicką oraz nowy system komunistyczny, piętnujących ukraiński nacjonalizm burżuazyjny i faszyzm.
0
Jego najbardziej znanym dziełem jest antyklerykalna i antypolska w wymowie powieść satyryczna Deń otcia Sojky (powstała w latach 1932 – 1941, wyd.
pośmiertnie w wydaniach w latach 1947 – 1949).
1
pośmiertnie w wydaniach w latach 1947 – 1949).
Jego najbardziej znanym dziełem jest antyklerykalna i antypolska w wymowie powieść satyryczna Deń otcia Sojky (powstała w latach 1932 – 1941, wyd.
0
pośmiertnie w wydaniach w latach 1947 – 1949).
Zginął w bombardowaniu Lwowa podczas niemieckiej inwazji na ZSRR.
1
Zginął w bombardowaniu Lwowa podczas niemieckiej inwazji na ZSRR.
pośmiertnie w wydaniach w latach 1947 – 1949).
0
Zginął w bombardowaniu Lwowa podczas niemieckiej inwazji na ZSRR.
Wraz z nim zginęła grupka lwowskich pisarzy – Ołeksandr Hawryluk, Franciszek Parecki i ich żony, oraz Zofia Charszewska.
1
Wraz z nim zginęła grupka lwowskich pisarzy – Ołeksandr Hawryluk, Franciszek Parecki i ich żony, oraz Zofia Charszewska.
Zginął w bombardowaniu Lwowa podczas niemieckiej inwazji na ZSRR.
0
Wraz z nim zginęła grupka lwowskich pisarzy – Ołeksandr Hawryluk, Franciszek Parecki i ich żony, oraz Zofia Charszewska.
Bibliografia „Енциклопедія українознавства”, tom 9, s. 3277, Lwów 2000, Absolwenci Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Lwowskiego Pisarze związani ze Lwowem Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie Ukraińscy działacze społeczni Ukraińscy filozofowie XX wieku Ukraińscy krytycy literaccy Ukraińscy poeci XX wieku Ukraińscy prozaicy XX wieku Ukraińscy politycy Ukraińscy redaktorzy Urodzeni w 1892 Zmarli w 1941
1
Bibliografia „Енциклопедія українознавства”, tom 9, s. 3277, Lwów 2000, Absolwenci Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Lwowskiego Pisarze związani ze Lwowem Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie Ukraińscy działacze społeczni Ukraińscy filozofowie XX wieku Ukraińscy krytycy literaccy Ukraińscy poeci XX wieku Ukraińscy prozaicy XX wieku Ukraińscy politycy Ukraińscy redaktorzy Urodzeni w 1892 Zmarli w 1941
Wraz z nim zginęła grupka lwowskich pisarzy – Ołeksandr Hawryluk, Franciszek Parecki i ich żony, oraz Zofia Charszewska.
0
Łupowo – przystanek kolejowy w Łupowie, w województwie lubuskim, w Polsce.
Ruch pasażerski Przypisy Stacje i przystanki kolejowe w gminie Bogdaniec Łupowo (województwo lubuskie)
1
Ruch pasażerski Przypisy Stacje i przystanki kolejowe w gminie Bogdaniec Łupowo (województwo lubuskie)
Łupowo – przystanek kolejowy w Łupowie, w województwie lubuskim, w Polsce.
0
po 1273) – wojewoda poznański herbu Łodzia.
Życiorys Wywodził się z rodu Łodziów; jego ojcem był Hugo, który najprawdopodobniej popierał książąt śląskich Henryka Brodatego i Henryka Pobożnego, gdy walczyli oni z Władysławem Odonicem o tron wielkopolski.
1
Życiorys Wywodził się z rodu Łodziów; jego ojcem był Hugo, który najprawdopodobniej popierał książąt śląskich Henryka Brodatego i Henryka Pobożnego, gdy walczyli oni z Władysławem Odonicem o tron wielkopolski.
po 1273) – wojewoda poznański herbu Łodzia.
0
Życiorys Wywodził się z rodu Łodziów; jego ojcem był Hugo, który najprawdopodobniej popierał książąt śląskich Henryka Brodatego i Henryka Pobożnego, gdy walczyli oni z Władysławem Odonicem o tron wielkopolski.
Henryk II nadał Przedpełkowi pięć wsi w Wielkopolsce i na pograniczu śląskim: Krosno, Trzebaw i Sowiniec k. Mosiny, Smolice i Sobiałkową Górę.
1
Henryk II nadał Przedpełkowi pięć wsi w Wielkopolsce i na pograniczu śląskim: Krosno, Trzebaw i Sowiniec k. Mosiny, Smolice i Sobiałkową Górę.
Życiorys Wywodził się z rodu Łodziów; jego ojcem był Hugo, który najprawdopodobniej popierał książąt śląskich Henryka Brodatego i Henryka Pobożnego, gdy walczyli oni z Władysławem Odonicem o tron wielkopolski.
0
Henryk II nadał Przedpełkowi pięć wsi w Wielkopolsce i na pograniczu śląskim: Krosno, Trzebaw i Sowiniec k. Mosiny, Smolice i Sobiałkową Górę.
Gdy Henryk zginął w 1241 pod Legnicą Przedpełk poparł synów Władysława Odonica Przemysła I i Bolesława Pobożnego.
1
Gdy Henryk zginął w 1241 pod Legnicą Przedpełk poparł synów Władysława Odonica Przemysła I i Bolesława Pobożnego.
Henryk II nadał Przedpełkowi pięć wsi w Wielkopolsce i na pograniczu śląskim: Krosno, Trzebaw i Sowiniec k. Mosiny, Smolice i Sobiałkową Górę.
0
Gdy Henryk zginął w 1241 pod Legnicą Przedpełk poparł synów Władysława Odonica Przemysła I i Bolesława Pobożnego.
W swych najstarszym znanych do dziś dokumentach książęta ci potwierdzili wcześniejsze nadania dla Przedpełka.
1
W swych najstarszym znanych do dziś dokumentach książęta ci potwierdzili wcześniejsze nadania dla Przedpełka.
Gdy Henryk zginął w 1241 pod Legnicą Przedpełk poparł synów Władysława Odonica Przemysła I i Bolesława Pobożnego.
0
W swych najstarszym znanych do dziś dokumentach książęta ci potwierdzili wcześniejsze nadania dla Przedpełka.
W następnych latach Przedpełk najprawdopodobniej brał udział w akcji odzyskiwania południowej Wielkopolski od książąt śląskich.
1
W następnych latach Przedpełk najprawdopodobniej brał udział w akcji odzyskiwania południowej Wielkopolski od książąt śląskich.
W swych najstarszym znanych do dziś dokumentach książęta ci potwierdzili wcześniejsze nadania dla Przedpełka.
0
W następnych latach Przedpełk najprawdopodobniej brał udział w akcji odzyskiwania południowej Wielkopolski od książąt śląskich.
W kolejnych latach otrzymał wiele tytułów: 1244 roku został kasztelanem przemęckim, w 1245 - zbąszyńskim, w 1246 - gnieźnieńskim.
1
W kolejnych latach otrzymał wiele tytułów: 1244 roku został kasztelanem przemęckim, w 1245 - zbąszyńskim, w 1246 - gnieźnieńskim.
W następnych latach Przedpełk najprawdopodobniej brał udział w akcji odzyskiwania południowej Wielkopolski od książąt śląskich.
0
W kolejnych latach otrzymał wiele tytułów: 1244 roku został kasztelanem przemęckim, w 1245 - zbąszyńskim, w 1246 - gnieźnieńskim.
W latach 1249/1250 Przemysł I przeniósł go na kasztelanię poznańską, a wiosną 1252 roku nadał mu urząd wojewody poznańskiego.
1
W latach 1249/1250 Przemysł I przeniósł go na kasztelanię poznańską, a wiosną 1252 roku nadał mu urząd wojewody poznańskiego.
W kolejnych latach otrzymał wiele tytułów: 1244 roku został kasztelanem przemęckim, w 1245 - zbąszyńskim, w 1246 - gnieźnieńskim.
0
W latach 1249/1250 Przemysł I przeniósł go na kasztelanię poznańską, a wiosną 1252 roku nadał mu urząd wojewody poznańskiego.
Jako wojewoda Przedpełk często towarzyszył księciu i był oficjalnym świadkiem potwierdzającym wiele jego dokumentów, przykładowo, w 1253 roku przywileju lokacyjnego Poznania.
1
Jako wojewoda Przedpełk często towarzyszył księciu i był oficjalnym świadkiem potwierdzającym wiele jego dokumentów, przykładowo, w 1253 roku przywileju lokacyjnego Poznania.
W latach 1249/1250 Przemysł I przeniósł go na kasztelanię poznańską, a wiosną 1252 roku nadał mu urząd wojewody poznańskiego.
0
Jako wojewoda Przedpełk często towarzyszył księciu i był oficjalnym świadkiem potwierdzającym wiele jego dokumentów, przykładowo, w 1253 roku przywileju lokacyjnego Poznania.
Po śmierci Przemysła w 1257, Bolesław Pobożny utrzymał go na stanowisku wojewody.
1
Po śmierci Przemysła w 1257, Bolesław Pobożny utrzymał go na stanowisku wojewody.
Jako wojewoda Przedpełk często towarzyszył księciu i był oficjalnym świadkiem potwierdzającym wiele jego dokumentów, przykładowo, w 1253 roku przywileju lokacyjnego Poznania.
0