sentence1
stringlengths
7
90.7k
sentence2
stringlengths
7
90.7k
label
int64
0
1
Port lotniczy Thandwe – międzynarodowy port lotniczy położony w Thandwe, w Mjanmie.
Bibliografia Great Circle Mapper Thandwe
1
Bibliografia Great Circle Mapper Thandwe
Port lotniczy Thandwe – międzynarodowy port lotniczy położony w Thandwe, w Mjanmie.
0
19 grudnia 2014 w Poznaniu) – polska konserwator zabytków.
W latach 1979–1985 odbywała studia na Uniwersytecie w Toruniu (praca magisterska pod kierunkiem prof. Jerzego Ciabacha: Badanie werniksów na bazie żywic cykloheksanonowych).
1
W latach 1979–1985 odbywała studia na Uniwersytecie w Toruniu (praca magisterska pod kierunkiem prof. Jerzego Ciabacha: Badanie werniksów na bazie żywic cykloheksanonowych).
19 grudnia 2014 w Poznaniu) – polska konserwator zabytków.
0
W latach 1979–1985 odbywała studia na Uniwersytecie w Toruniu (praca magisterska pod kierunkiem prof. Jerzego Ciabacha: Badanie werniksów na bazie żywic cykloheksanonowych).
Praktyki studenckie odbyła w kościele św.
1
Praktyki studenckie odbyła w kościele św.
W latach 1979–1985 odbywała studia na Uniwersytecie w Toruniu (praca magisterska pod kierunkiem prof. Jerzego Ciabacha: Badanie werniksów na bazie żywic cykloheksanonowych).
0
Praktyki studenckie odbyła w kościele św.
Piotra i Pawła w Lubiechowej (malowidła ścienne) oraz przy konserwacji polichromii w Starym Mieście koło Konina.
1
Piotra i Pawła w Lubiechowej (malowidła ścienne) oraz przy konserwacji polichromii w Starym Mieście koło Konina.
Praktyki studenckie odbyła w kościele św.
0
Piotra i Pawła w Lubiechowej (malowidła ścienne) oraz przy konserwacji polichromii w Starym Mieście koło Konina.
Po ukończeniu studiów, w latach 1984–1988, zajmowała się nadal polichromiami Eligiusza Niewiadomskiego w Starym Mieście, a następnie dziełami w następujących obiektach: kościół garnizonowy w Jeleniej Górze (1985-1990), kościół Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu (kierownictwo prac, 1991-1994), kaplica św.
1
Po ukończeniu studiów, w latach 1984–1988, zajmowała się nadal polichromiami Eligiusza Niewiadomskiego w Starym Mieście, a następnie dziełami w następujących obiektach: kościół garnizonowy w Jeleniej Górze (1985-1990), kościół Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu (kierownictwo prac, 1991-1994), kaplica św.
Piotra i Pawła w Lubiechowej (malowidła ścienne) oraz przy konserwacji polichromii w Starym Mieście koło Konina.
0
Po ukończeniu studiów, w latach 1984–1988, zajmowała się nadal polichromiami Eligiusza Niewiadomskiego w Starym Mieście, a następnie dziełami w następujących obiektach: kościół garnizonowy w Jeleniej Górze (1985-1990), kościół Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu (kierownictwo prac, 1991-1994), kaplica św.
Jakuba przy opactwie pocysterskim w Lądzie (badania i konserwacja, 1990-1995), Kościół Pokoju w Świdnicy (1991), archikolegiata w Tumie (badania i konserwacja malowideł romańskich wespół z prof. Marią Roznerską, 1996-1998), kościół św.
1
Jakuba przy opactwie pocysterskim w Lądzie (badania i konserwacja, 1990-1995), Kościół Pokoju w Świdnicy (1991), archikolegiata w Tumie (badania i konserwacja malowideł romańskich wespół z prof. Marią Roznerską, 1996-1998), kościół św.
Po ukończeniu studiów, w latach 1984–1988, zajmowała się nadal polichromiami Eligiusza Niewiadomskiego w Starym Mieście, a następnie dziełami w następujących obiektach: kościół garnizonowy w Jeleniej Górze (1985-1990), kościół Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu (kierownictwo prac, 1991-1994), kaplica św.
0
Jakuba przy opactwie pocysterskim w Lądzie (badania i konserwacja, 1990-1995), Kościół Pokoju w Świdnicy (1991), archikolegiata w Tumie (badania i konserwacja malowideł romańskich wespół z prof. Marią Roznerską, 1996-1998), kościół św.
Benona w Broniszewie (konserwacja ołtarza głównego i polichromii oraz obrazów, 1998), kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kłodawie (2001-2002, 2004), kościół Narodzenia NMP w Wyszynie (2006), kościół św.
1
Benona w Broniszewie (konserwacja ołtarza głównego i polichromii oraz obrazów, 1998), kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kłodawie (2001-2002, 2004), kościół Narodzenia NMP w Wyszynie (2006), kościół św.
Jakuba przy opactwie pocysterskim w Lądzie (badania i konserwacja, 1990-1995), Kościół Pokoju w Świdnicy (1991), archikolegiata w Tumie (badania i konserwacja malowideł romańskich wespół z prof. Marią Roznerską, 1996-1998), kościół św.
0
Benona w Broniszewie (konserwacja ołtarza głównego i polichromii oraz obrazów, 1998), kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kłodawie (2001-2002, 2004), kościół Narodzenia NMP w Wyszynie (2006), kościół św.
Jana Chrzciciela w Liścu Wielkim (2007), kościół Narodzenia NMP w Skulsku (2006-2009), kościół św.
1
Jana Chrzciciela w Liścu Wielkim (2007), kościół Narodzenia NMP w Skulsku (2006-2009), kościół św.
Benona w Broniszewie (konserwacja ołtarza głównego i polichromii oraz obrazów, 1998), kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kłodawie (2001-2002, 2004), kościół Narodzenia NMP w Wyszynie (2006), kościół św.
0
Jana Chrzciciela w Liścu Wielkim (2007), kościół Narodzenia NMP w Skulsku (2006-2009), kościół św.
Andrzeja w Kościelcu Kolskim, Sala Opacka klasztoru w Lądzie (malowidła Adama Swacha, 1998-2001, 2007).
1
Andrzeja w Kościelcu Kolskim, Sala Opacka klasztoru w Lądzie (malowidła Adama Swacha, 1998-2001, 2007).
Jana Chrzciciela w Liścu Wielkim (2007), kościół Narodzenia NMP w Skulsku (2006-2009), kościół św.
0
Andrzeja w Kościelcu Kolskim, Sala Opacka klasztoru w Lądzie (malowidła Adama Swacha, 1998-2001, 2007).
Od 1993 była asystentem w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej w Pracowni Malarstwa Ściennego UMK.
1
Od 1993 była asystentem w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej w Pracowni Malarstwa Ściennego UMK.
Andrzeja w Kościelcu Kolskim, Sala Opacka klasztoru w Lądzie (malowidła Adama Swacha, 1998-2001, 2007).
0
Od 1993 była asystentem w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej w Pracowni Malarstwa Ściennego UMK.
Doktoryzowała się w 2001 (praca: Problematyka uzupełnień uszkodzonych malowideł ściennych.
1
Doktoryzowała się w 2001 (praca: Problematyka uzupełnień uszkodzonych malowideł ściennych.
Od 1993 była asystentem w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej w Pracowni Malarstwa Ściennego UMK.
0
Doktoryzowała się w 2001 (praca: Problematyka uzupełnień uszkodzonych malowideł ściennych.
Metody punktowań i rekonstrukcji).
1
Metody punktowań i rekonstrukcji).
Doktoryzowała się w 2001 (praca: Problematyka uzupełnień uszkodzonych malowideł ściennych.
0
Metody punktowań i rekonstrukcji).
Od 2002 była adiunktem.
1
Od 2002 była adiunktem.
Metody punktowań i rekonstrukcji).
0
Od 2002 była adiunktem.
W latach 2003–2013 związała się z Turkiem, gdzie kierowała pracami badawczymi i konserwatorskimi w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa.
1
W latach 2003–2013 związała się z Turkiem, gdzie kierowała pracami badawczymi i konserwatorskimi w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Od 2002 była adiunktem.
0
W latach 2003–2013 związała się z Turkiem, gdzie kierowała pracami badawczymi i konserwatorskimi w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Habilitację uzyskała w 2010 (praca: Badanie techniki, technologii i stanu zachowania malowideł ściennych wybranych artystów Młodej Polski na terenie Wielkopolski).
1
Habilitację uzyskała w 2010 (praca: Badanie techniki, technologii i stanu zachowania malowideł ściennych wybranych artystów Młodej Polski na terenie Wielkopolski).
W latach 2003–2013 związała się z Turkiem, gdzie kierowała pracami badawczymi i konserwatorskimi w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa.
0
Habilitację uzyskała w 2010 (praca: Badanie techniki, technologii i stanu zachowania malowideł ściennych wybranych artystów Młodej Polski na terenie Wielkopolski).
Brała udział w licznych komisjach konserwatorskich, m.in.
1
Brała udział w licznych komisjach konserwatorskich, m.in.
Habilitację uzyskała w 2010 (praca: Badanie techniki, technologii i stanu zachowania malowideł ściennych wybranych artystów Młodej Polski na terenie Wielkopolski).
0
Brała udział w licznych komisjach konserwatorskich, m.in.
podczas renowacji katedry toruńskiej.
1
podczas renowacji katedry toruńskiej.
Brała udział w licznych komisjach konserwatorskich, m.in.
0
podczas renowacji katedry toruńskiej.
Przypisy Linki zewnętrzne Twórcy Kultury Torunia, Roznerska-Świerczewska Ewa – dostęp 19.02.2016 Absolwenci Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Polscy konserwatorzy zabytków Ludzie związani z Turkiem Urodzeni w 1960 Zmarli w 2014
1
Przypisy Linki zewnętrzne Twórcy Kultury Torunia, Roznerska-Świerczewska Ewa – dostęp 19.02.2016 Absolwenci Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Polscy konserwatorzy zabytków Ludzie związani z Turkiem Urodzeni w 1960 Zmarli w 2014
podczas renowacji katedry toruńskiej.
0
Cryptophaea – rodzaj ważek z rodziny Euphaeidae.
Obejmuje gatunki występujące w Laosie, Tajlandii, Wietnamie oraz południowych Chinach.
1
Obejmuje gatunki występujące w Laosie, Tajlandii, Wietnamie oraz południowych Chinach.
Cryptophaea – rodzaj ważek z rodziny Euphaeidae.
0
Obejmuje gatunki występujące w Laosie, Tajlandii, Wietnamie oraz południowych Chinach.
Systematyka Do rodzaju należą następujące gatunki: Cryptophaea saukra Hämäläinen, 2003 Cryptophaea vietnamensis (van Tol & Rozendaal, 1995) Cryptophaea yunnanensis (Davies & Yang, 1996) Gatunek typowy to Cryptophaea saukra.
1
Systematyka Do rodzaju należą następujące gatunki: Cryptophaea saukra Hämäläinen, 2003 Cryptophaea vietnamensis (van Tol & Rozendaal, 1995) Cryptophaea yunnanensis (Davies & Yang, 1996) Gatunek typowy to Cryptophaea saukra.
Obejmuje gatunki występujące w Laosie, Tajlandii, Wietnamie oraz południowych Chinach.
0
Hèches – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Pireneje Wysokie.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 553 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 16 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pyrénées Hèches plasuje się na 552. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 235.).
1
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 553 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 16 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pyrénées Hèches plasuje się na 552. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 235.).
Hèches – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Pireneje Wysokie.
0
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 553 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 16 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pyrénées Hèches plasuje się na 552. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 235.).
Bibliografia Miejscowości w departamencie Pireneje Wysokie
1
Bibliografia Miejscowości w departamencie Pireneje Wysokie
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 553 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 16 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pyrénées Hèches plasuje się na 552. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 235.).
0
Garczyński II Hrabia (Garczynski, Garczynski von Rautenberg, Garczyński z Rautenberga, Sas Pruski odmienny) – kaszubski herb hrabiowski, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Sas Pruski.
Opis herbu Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego: W polu błękitnym półksiężyc złoty na opak, pod nim strzała srebrna między dwiema gwiazdami ośmiopromiennymi, złotymi.
1
Opis herbu Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego: W polu błękitnym półksiężyc złoty na opak, pod nim strzała srebrna między dwiema gwiazdami ośmiopromiennymi, złotymi.
Garczyński II Hrabia (Garczynski, Garczynski von Rautenberg, Garczyński z Rautenberga, Sas Pruski odmienny) – kaszubski herb hrabiowski, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Sas Pruski.
0
Opis herbu Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego: W polu błękitnym półksiężyc złoty na opak, pod nim strzała srebrna między dwiema gwiazdami ośmiopromiennymi, złotymi.
Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie, z którego klejnot: cztery pióra strusie.
1
Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie, z którego klejnot: cztery pióra strusie.
Opis herbu Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego: W polu błękitnym półksiężyc złoty na opak, pod nim strzała srebrna między dwiema gwiazdami ośmiopromiennymi, złotymi.
0
Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie, z którego klejnot: cztery pióra strusie.
Labry: błękitne, podbite srebrem.
1
Labry: błękitne, podbite srebrem.
Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie, z którego klejnot: cztery pióra strusie.
0
Labry: błękitne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki Herb wymieniany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich), nadany z przydomkiem von Rautenberg w 1839 Adamowi Wenantemu Józefowi Alojzemu Tadeuszowi Garczyńskiemu (1791-1863), szambelanowi pruskiemu, zmarłemu bezpotomnie.
1
Najwcześniejsze wzmianki Herb wymieniany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich), nadany z przydomkiem von Rautenberg w 1839 Adamowi Wenantemu Józefowi Alojzemu Tadeuszowi Garczyńskiemu (1791-1863), szambelanowi pruskiemu, zmarłemu bezpotomnie.
Labry: błękitne, podbite srebrem.
0
Najwcześniejsze wzmianki Herb wymieniany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich), nadany z przydomkiem von Rautenberg w 1839 Adamowi Wenantemu Józefowi Alojzemu Tadeuszowi Garczyńskiemu (1791-1863), szambelanowi pruskiemu, zmarłemu bezpotomnie.
Adam Wenanty był prawnukiem Stefana Garczyńskiego herbu Garczyński.
1
Adam Wenanty był prawnukiem Stefana Garczyńskiego herbu Garczyński.
Najwcześniejsze wzmianki Herb wymieniany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich), nadany z przydomkiem von Rautenberg w 1839 Adamowi Wenantemu Józefowi Alojzemu Tadeuszowi Garczyńskiemu (1791-1863), szambelanowi pruskiemu, zmarłemu bezpotomnie.
0
Adam Wenanty był prawnukiem Stefana Garczyńskiego herbu Garczyński.
Rodzina Garczyńskich Herbowni Garczyński (Garczynski, Garczynski von Rautenberg, Garczyński z Rautenberga).
1
Rodzina Garczyńskich Herbowni Garczyński (Garczynski, Garczynski von Rautenberg, Garczyński z Rautenberga).
Adam Wenanty był prawnukiem Stefana Garczyńskiego herbu Garczyński.
0
Rodzina Garczyńskich Herbowni Garczyński (Garczynski, Garczynski von Rautenberg, Garczyński z Rautenberga).
Obecnie, ponieważ obdarowany tytułem hrabiowskim zmarł bezpotomnie, żadna rodzina nie ma prawa do tego herbu.
1
Obecnie, ponieważ obdarowany tytułem hrabiowskim zmarł bezpotomnie, żadna rodzina nie ma prawa do tego herbu.
Rodzina Garczyńskich Herbowni Garczyński (Garczynski, Garczynski von Rautenberg, Garczyński z Rautenberga).
0
Obecnie, ponieważ obdarowany tytułem hrabiowskim zmarł bezpotomnie, żadna rodzina nie ma prawa do tego herbu.
Przypisy Bibliografia Kaszubskie herby szlacheckie Odmiany herbu Sas Pruski Polskie herby hrabiowskie nadane w zaborze pruskim
1
Przypisy Bibliografia Kaszubskie herby szlacheckie Odmiany herbu Sas Pruski Polskie herby hrabiowskie nadane w zaborze pruskim
Obecnie, ponieważ obdarowany tytułem hrabiowskim zmarł bezpotomnie, żadna rodzina nie ma prawa do tego herbu.
0
7 października 1914 we Wrzeszczewicach, zm.
8 września 1992 w Warszawie) – polski ekonomista i polityk komunistyczny.
1
8 września 1992 w Warszawie) – polski ekonomista i polityk komunistyczny.
7 października 1914 we Wrzeszczewicach, zm.
0
8 września 1992 w Warszawie) – polski ekonomista i polityk komunistyczny.
Podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.
1
Podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.
8 września 1992 w Warszawie) – polski ekonomista i polityk komunistyczny.
0
Podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.
Minister finansów w latach 1960–1968, członek Rady Państwa (1955–1960, w tym od 1957 zastępca przewodniczącego).
1
Minister finansów w latach 1960–1968, członek Rady Państwa (1955–1960, w tym od 1957 zastępca przewodniczącego).
Podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.
0
Minister finansów w latach 1960–1968, członek Rady Państwa (1955–1960, w tym od 1957 zastępca przewodniczącego).
Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
1
Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
Minister finansów w latach 1960–1968, członek Rady Państwa (1955–1960, w tym od 1957 zastępca przewodniczącego).
0
Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
Życiorys Syn Jana i Natalii.
1
Życiorys Syn Jana i Natalii.
Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
0
Życiorys Syn Jana i Natalii.
W latach 1933–1936 studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
1
W latach 1933–1936 studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
Życiorys Syn Jana i Natalii.
0
W latach 1933–1936 studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
W 1934 został członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, w 1938 wszedł w skład komitetu warszawskiego tej organizacji.
1
W 1934 został członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, w 1938 wszedł w skład komitetu warszawskiego tej organizacji.
W latach 1933–1936 studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
0
W 1934 został członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, w 1938 wszedł w skład komitetu warszawskiego tej organizacji.
W latach 1938–1939 działał w Klubie Demokratycznym.
1
W latach 1938–1939 działał w Klubie Demokratycznym.
W 1934 został członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, w 1938 wszedł w skład komitetu warszawskiego tej organizacji.
0
W latach 1938–1939 działał w Klubie Demokratycznym.
Po kampanii wrześniowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej we Lwowie.
1
Po kampanii wrześniowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej we Lwowie.
W latach 1938–1939 działał w Klubie Demokratycznym.
0
Po kampanii wrześniowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej we Lwowie.
Od 1941 należał do Związku Walki Wyzwoleńczej.
1
Od 1941 należał do Związku Walki Wyzwoleńczej.
Po kampanii wrześniowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej we Lwowie.
0
Od 1941 należał do Związku Walki Wyzwoleńczej.
W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, od maja do sierpnia 1942 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR.
1
W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, od maja do sierpnia 1942 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR.
Od 1941 należał do Związku Walki Wyzwoleńczej.
0
W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, od maja do sierpnia 1942 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR.
Następnie został aresztowany przez Gestapo.
1
Następnie został aresztowany przez Gestapo.
W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, od maja do sierpnia 1942 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR.
0
Następnie został aresztowany przez Gestapo.
W latach 1942–1945 więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych na Majdanku, we Flossenbürgu i Gross Rosen.
1
W latach 1942–1945 więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych na Majdanku, we Flossenbürgu i Gross Rosen.
Następnie został aresztowany przez Gestapo.
0
W latach 1942–1945 więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych na Majdanku, we Flossenbürgu i Gross Rosen.
Od czerwca 1945 do listopada 1948 ponownie I sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR.
1
Od czerwca 1945 do listopada 1948 ponownie I sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR.
W latach 1942–1945 więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych na Majdanku, we Flossenbürgu i Gross Rosen.
0
Od czerwca 1945 do listopada 1948 ponownie I sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR.
W latach 1945–1948 był również członkiem Komitetu Centralnego PPR, a w latach 1947–1948 członkiem Sekretariatu PPR.
1
W latach 1945–1948 był również członkiem Komitetu Centralnego PPR, a w latach 1947–1948 członkiem Sekretariatu PPR.
Od czerwca 1945 do listopada 1948 ponownie I sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR.
0
W latach 1945–1948 był również członkiem Komitetu Centralnego PPR, a w latach 1947–1948 członkiem Sekretariatu PPR.
Od 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR.
1
Od 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR.
W latach 1945–1948 był również członkiem Komitetu Centralnego PPR, a w latach 1947–1948 członkiem Sekretariatu PPR.
0
Od 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR.
Od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, tym razem Komitetu Centralnego PZPR, a także członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954).
1
Od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, tym razem Komitetu Centralnego PZPR, a także członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954).
Od 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR.
0
Od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, tym razem Komitetu Centralnego PZPR, a także członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954).
W latach 1948–1968 wchodził w skład KC PZPR, a w latach 1956–1961 sekretarz KC.
1
W latach 1948–1968 wchodził w skład KC PZPR, a w latach 1956–1961 sekretarz KC.
Od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, tym razem Komitetu Centralnego PZPR, a także członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954).
0
W latach 1948–1968 wchodził w skład KC PZPR, a w latach 1956–1961 sekretarz KC.
W latach pięćdziesiątych związany z frakcją tzw.
1
W latach pięćdziesiątych związany z frakcją tzw.
W latach 1948–1968 wchodził w skład KC PZPR, a w latach 1956–1961 sekretarz KC.
0
W latach pięćdziesiątych związany z frakcją tzw.
puławian zaliczany (obok Władysława Matwina) do grupy tzw.
1
puławian zaliczany (obok Władysława Matwina) do grupy tzw.
W latach pięćdziesiątych związany z frakcją tzw.
0