text
stringlengths
0
1.67M
पर्यन्तसंस्थितसिताण्डजपङ्क्तिहाराः ।
यत्र नारायणः साक्षाद् भगवान् न्यासिनां गतिः ।
प्राणे गते यथा देहः सुखदुःखं [उ: सुखदु।खं इत्यारभ्य विसृज्य
तावद्भिश्चैव सृष्ट्यन्तैः सहस्रेणेति संहतैः ॥ २३-८३ ॥
अनेकयज्ञदानानि व्रतानि नियमानि च ।
ते योगिनस्त्रयः । मृदूपायाः मध्योपायाः अधिमात्रोपायाश्च । उपायाः श्रद्धादयः । तेषां मृदुत्वादि प्राग्भवीयादृष्टवशात् । अधिमात्रत्वमतिशयितत्वम् । तेऽत्रप्रत्येकं त्रिधा मृदुसंवेगमध्यसंवेगतीव्रसंवेगाः । संवेग उपायानुष्ठाने शैघ्र्यम् । तस्यापि मृदुत्वादि प्राग्भवीयादृष्टादेव । तत्राधिमात्रोपायाः क्षिप्रसिद्धिभाजः तेषां क्षिप्रतरत्वे हेतुं दर्शयति –
३ कर्मणां गुणप्रधानमावविभागाऽधिकरणम् ...
पद्माद्याकारहेतुत्वे वर्णानां चित्रमुच्यते ।
दैत्यो ऽयं गणपा दुष्टस् त्रैलोक्यसुरकण्टकः ।
गृध्रं द्रष्ट्वा महाकालीं नमस्कुर्यादलक्षितम् ।
1216: स्थण्डिलाच्छयितरि व्रते (4-2-15) तत्रेत्येव । समुदायेन चेद्व्रतं गम्यते । स्थण्डिले शेते स्थाण्डिलो भिक्षुः ॥
बभूव शारदानाम कन्या कमललोचना ।।३।।
पृक्तये९न्दुकरैर् अह्नः % पर्यन्त इव सन्ध्यया ॥ भ्किर्_११।३ ॥
यो॒३न्तरि॑क्षे॒ तिष्ठ॑ति॒ विष्ट॑भि॒तोऽय॑ज्वनः प्रमृ॒णन् दे॑वपी॒यून्।
सदा स्यान् न कदाचिद् वा यद्य् अहेतुक एव सः ॥ ह्स्व्स्_[१।१]२४ ॥
अथाश्रु पतितं तेषां दीनानामवसीदताम्
%नक्षत्राणां स्थान^निर्देशः
गुरुशुश्रूषणे जिष्णुः कृष्णः पादावनेजने ।
अप्रमादश्च कर्तव्यः पुत्रि सत्यवतः पथि 028c
प्रज्ञादुर्बलं च बलदर्शनव्यपदेशदर्शिताशेषसैन्यः सेनानीरनार्यो स्? बृहद्र? पिपेष पुष्पमित्रः स्वामिनम् ।
गच्छोपवासङ्काकुत्स्थङ्कारयाद्य तपो धन ।श्री यशो राज्य लाभाय वध्वा सह यत व्रतम् ॥
यत्नेन गुरुम् आनीय द्वाविंशदुपचारतः ॥ म्भ्त्_१३।१८
अन्योऽन्तर आत्मानन्दमय इति वदति वेदोऽपि ॥ ५६१ ॥ ::: :::
भ्प्_०४।१७।०२७।१ त्वां स्तब्धां दुर्मदां नीत्वा माया-गां तिलशः शरैः
रासं समाप्य दयितेन समं सखीभि-
दक्षिणानि भविष्यन्ति ग्रहाश्चाप्यनुलोमकाः
करनयनसहस्रं हेतुमालोकशक्तः । अखिलमतिमहिम्ना लोकमाक्रान्तवन्तं
अध्येतुरध्यापयितुश्च नित्यं स्वर्गद्वारं ब्रह्म वरिष्ठमेतत् मुखं स्वाध्यायस्य भवेन्न चैतत् सन्दध्यात्स्वाध्यायगतं परेण ४ प्रचोदितोऽभिक्रमते यथास्य क्रमः परस्ताद्विहितस्तथैव सर्वोदात्तं त्विह तस्मिन्नपृक्तमक्षैप्रयुक्तं द्विरुपस्थितं वा ५
तदक्षराणि सर्वाणि संख्यातुं शक्यते मया ॥
सम्मर्द्य पूर्ववत्खल्वे यन्त्रे लिप्तपुटे पुनः ।
संस्पृश्य मर्माण्यनिलस्तु मूर्ध्नि विष्वक्पथस्थः क्षवथुं करोति क्रुद्धः स संशोष्य कफं तु नासाशृङ्गाटकघ्राणविशोषणं च १०४ उच्छ्वासमार्गं तु कफः सवातो रुन्ध्यात् प्रतीनाहमुदाहरेत्तम् यो मस्तुलुङ्गाद्घनपीतपक्वः कफः स्रवेदेष परिस्रवस्तु १०५ वैवर्ण्यदौर्गन्ध्यमुपेक्षया तु स्यात् पूतिनस्यं श्वयथुर्भ्रमश्च आनह्यते यस्य विशुष्यते च प्रक्लिद्यते धूप्यति चापि नासा १०६
ईषुः सर्वे समुत्स्रष्टुं मनोभिः करणेन च ॥ 049c
बलेन महता सार्धं भ‘ातृस्नेहपरिप्लुतः। त्वरितः कुण्डिनं प्रायात् ........॥’ इति भागवते॥ 142 ॥
तावन्योन्यं समासाद्य समरे युद्धदुर्मदौ
श्रुत्वा च विदुरं प्राप्तं राज्ञा च परिसान्त्वितम्
सूर्यवंशध्वजो रामो राघवः सद्गुणार्णवः
कुबेर इव यक्षाणां देवानामिव वासवः ॥ 012c
कुंतलज्योतिषा केशपाशोऽभूत्करयोः करौ ११२
कल्याणसुन्दराकारः कल्याणराजमोहनः ।
अन्तःस्था शाम्भवी मेऽस्तु प्रसन्नोऽस्तु गुरुः सदा ॥ ४८ ॥
द्रष्टुम् असमर्थता एव अन्धता इति कथ्यते। केचन जनाः द्रष्टुं शक्नुवन्ति परम् अव्यक्तेन एव। व्याधयः क्षताः दुर्भोजनं वा अन्धताया: हेतवः। केचन जनाः उपपादेभ्यः अन्धाः । परम् अन्ये जननात् अन्धाः। केचन जनाः वर्णान्धाः सन्ति। ते विश्वस्य विविधान् वर्णान् द्रष्टुं न शक्नुवन्ति। अन्धाः ब्रैल्-लिपिम् पठितुम् समर्थाः। कुक्कुराः तान् नयन्ति। हेलेन् केल्लर्, लूयी ब्रैल् च यशस्विनौ अन्धौ स्तः।
ततश्च प्राप्ते ज्येष्ठामूलीये मासि बहुलासु बहुलपक्षद्वादस्यां व्यतीते प्रदोषसमये समारुरुक्षति क्षपायौवने सहसैवान्तःपुरे समुदपादि कोलाहलः स्त्रीजनस्य ।
तथा च हरिवंशे शक्र-वचनम् -
अवश्यं तु मया कार्यस्सूतपुत्रस्य निग्रहः
कृत्य यजेतेत्युच्यते । सोऽसति प्रतिषेधवचने शूद्रान्न व्यावर्ते ।
प्रपतत्यकाले गर्भः तथाऽतिमा- त्रसंक्षोभिभिर्यानैर्यानेन
दाहाविपाकदौर्बल्यसदनारुचिकर्षितः कामला बहुपित्तैषा कोष्ठशाखाश्रया मता ३६
एवमुक्ता तदा सीता मुनिपार्थिवसंसदि
दित्यपि द्रष्टव्यम् । नन्वेवं सोपानारोहण न्यायेनातिप्रयतसाध्यस्येव प्राथष्यमित्याशयेन
तमस्मे॑रा युव॒तयो॒ युवा॑नं मर्मृ॒ज्यमा॑नाः॒ परि॑ य॒न्त्यापः॑ ।