| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0043,001,พระองค์ผู้เจริญ เอกา อิตฺถี อ. หญิงคนหนึ่ง อาห กล่าวแล้ว | |
| 38,0043,002,เอวํ อย่างนี้ มํ กะข้าพระองค์ อิติ ดังนี้ (เตน ภิกฺขุนา) | |
| 38,0043,003,อันภิกษุนั้น วุตฺเต กราบทูลแล้ว วตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขุ ดูก่อน | |
| 38,0043,004,ภิกษุ เอตํ กิริยํ อ. กิริยานั่น ตสฺสา อิตฺถิยา ของหญิงนั้น อนจฺฉริยํ | |
| 38,0043,005,เป็นกิริยาไม่น่าอัศจรรย์ (โหติ) ย่อมเป็น หิ เพราะว่า ปุพฺเพ | |
| 38,0043,006,ในกาลก่นอ สา อิตฺถี อ.หญิงนั้น ปหาย ละแล้ว อคฺคปณฺฑิต | |
| 38,0043,007,ซึ่งบัณฑิตผู้เิศ สกลชมฺพุทีเป ในชมพูทวีปทั้งสิ้น สิเนหํ ยังความ | |
| 38,0043,008,สิเนหา เอกสฺมึ ปุริเส ในบุรุษคนหนึ่ง ตํมุหุตฺตทิฏฺเก ผู้อันตน | |
| 38,0043,009,เห็นแล้วครู่เดียวนั้น อุปฺปาเทตฺวา ให้เกิดขึ้นแล้ว ตํ อคฺคปณฺฑิตํ | |
| 38,0043,010,ยังบัณฑตผู้เลิศนั้น ปาเปสิ ให้ถึงแล้ว ชีวิตกฺขยํ ซึ่งความิ้นไป | |
| 38,0043,011,แห่งชีวิต อิติ ดังนี้ ตสฺส วตฺถุสฺ ปกาสนตฺถํ ภิกฺขูหิ ยาจิโต | |
| 38,0043,012,ผู้อันภิกษุ ท. ทูลวิงวินแล้ว เพื่ออันทรงประกาศ ซึ่งเรื่องนั้น อาวิกตฺวา | |
| 38,0043,013,ทรงกระทำให้แจ้งแล้ว อตีเต กาเล (อตฺตโน) จูฬธนุคฺคหปณฺฑิตกาเล | |
| 38,0043,014,ตกฺกสิลายํ ทิสาปาโมกฺขสฺส อาจริยสฺส สนฺติเก สิปฺ)ั อุคฺคเหตฺวา | |
| 38,0043,015,เตน อาจริเยน ตุฏฺฌเน ทินฺนํ ธีตรํ อาทาย พาราณสึ คจฺฉนฺตสฺส | |
| 38,0043,016,เอกสฺมึ อฏวีมุเข เอกูนปญฺาสาย กณฺเฑหิ เอกูนปญฺาส โจเร | |
| 38,0043,017,ฆาเฏตฺวา กณฺเฑสุ ขีเณสุ (จูฬธนุคฺคหปณฺฑิเตน) โจรเชฏฺกํ | |
| 38,0043,018,คเหตฺวา ภูมิยํ ปาเตตฺวา ภทฺเท อสึ อาหร อิติ (วจเน) วุตฺเต | |
| 38,0043,019,ตาย อิตฺถิยา ตํขณฑทิฏฺโจเร สิเนหํ กตฺวา โจรสฺส หตฺเถ อสิถรุํ | |
| 38,0043,020,เปตฺวา โจเรน จูฬธนุคฺคหปณฺฑิตสฺส มาริตภาวํ จ ซึ่งความที่แห่ง | |
| 38,0043,021,บัณฑิตชื่อว่า จูฬธนุคคหะ ผู้เรียนเอาแล้ว ซึ่งศิลปะ ในสำนัก | |