| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0004,001,สติโวสฺสคฺคลกฺขเณน อันมีการปล่อยลงซึ่งสติเป็นลักษณะ (อิติ) ดังนี้ | |
| 38,0004,002,ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทสฺส) แห่งบทว่า | |
| 38,0004,003,ปมตฺตจาริโน อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 38,0004,004,อตฺโถ อ. อธิบายว่า ปน เหมือนอย่างว่า มาลุวา อ. เถาย่าน | |
| 38,0004,005,ทราบ คือว่า ลตา อ. เถาวัลลิ์ สํสิพฺพนฺตี หุ้มห่ออยู่ ปริโยนทฺธนฺตี | |
| 38,0004,006,รวบรัดอยู่ รุกฺขํ ซึ่งต้นไม่ วฑฺฒติ ซึ่งว่าย่อมเจริญ วินาสาย เพื่อ | |
| 38,0004,007,ความพินาศ ตสฺส รุกฺขสฺส แห่งต้นไม้นั้น ยถา ฉันใด ตณฺหา | |
| 38,0004,008,อ. ตัณหา วฑฺฒติ ชื่อว่าย่อมเจริญ อสฺส ปุคฺคลสฺส แก่บุคคลนั้น | |
| 38,0004,009,ฉ ทฺวารานิ นิสฺสาย ปุนปฺปุนํ อุปฺปชฺชนาโต เพราะอันอาศัย ซึ่ง | |
| 38,0004,010,ทวาร ท. ๖ แล้วเกิดขึ้น บ่อย ๆ เอวํ ฉันนั้น อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 38,0004,011,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ปุคฺคโล อ. บุคคล โส นั้น คือว่า | |
| 38,0004,012,ตณฺหาคติโก ผู้มีตัณหาเป็นคติ ปริปฺลวติ ย่อมเร่ร่อนไป คือว่า ธาวติ | |
| 38,0004,013,ย่อมแล่นไป ภเว ในภพ ภเว ในภพ (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาทสฺส) | |
| 38,0004,014,แห่งบาทแห่งพระคาถาว่า โส ปริปฺลวติ หุราหุรํ อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 38,0004,015,(ปุจฺฉา) อ. อันถามว่า (โส ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น | |
| 38,0004,016,(ปริปฺลวติ) ย่อมเร่ร่อนไป (หุราหุรํ) ในภพใหญ่และภพน้อย ยถา | |
| 38,0004,017,โดยประการใด (ตํ ปการทสฺสนํ) อ. อุทาหรณ์เป็นเครื่องแสดงซึ่ง | |
| 38,0004,018,ประการนั้น กึ วิย เป็นเพียงดังว่าอะไร (โหติ) ย่อมเป็น อิติ | |
| 38,0004,019,ดังนี้ ฯ | |
| 38,0004,020,(วิสฺสชฺชนํ) อ.อันเฉลยว่า (โส ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น | |
| 38,0004,021,(ปริปฺลวติ) ย่อมเร่ร่อนไป (หุราหุรํ) ในภพใหญ่และภพน้อย | |