| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0044,001,มาณกากณิกหนึ่ง ก็ยังของควรเคี้ยวหรือของควรบริโภคให้สำเร็จ | |
| 32,0044,002,"ได้, ประโยชน์ของคนอื่น หาให้สำเร็จไม่. ส่วนสองบาทพระ" | |
| 32,0044,003,คาถานี้ พระผู้มีพระภาคไม่ตรัสอย่างนั้น ตรัสด้วยหัวข้อแห่ง | |
| 32,0044,004,กัมมัฏฐาน. เพราะฉะนั้น ภิกษุตั้งใจว่า ' เราจะไม่ยังประโยชน์ของ | |
| 32,0044,005,"ตนให้เสื่อมเสีย, ดังนี้แล้ว ก็ไม่พึงยังกิจมีการปฏิสังขรณ์พระเจดีย์ " | |
| 32,0044,006,เป็นต้น อันบังเกิดขึ้นแก่สงฆ์ หรือวัตรมีอุปัชฌายวัตรเป็นต้นให้ | |
| 32,0044,007,"เสื่อมเสีย, ด้วยว่า ภิกษุบำเพ็ญอภิสมาจาริกวัตรให้สมบูรณ์อยู่แล" | |
| 32,0044,008,ย่อมทำให้แจ้งซึ่งผลทั้งหลายมีอริยผลเป็นต้น. เพราะฉะนั้น การ | |
| 32,0044,009,บำเพ็ญวัตรให้บริบูรณ์ แม้นี้ จึงชื่อว่าเป็นประโยชน์ของตนแท้. | |
| 32,0044,010,อนึ่ง ภิกษุใด มีวิปัสสนาอันปรารภยิ่งแล้ว ปรารถนาการแทง | |
| 32,0044,011,ตลอดว่า ' เราจักแทงตลอดในวันนี้ ๆ แหละ ' ดังนี้แล้ว ประพฤติ | |
| 32,0044,012,"อยู่, ภิกษุนั้น แม้ยังวัตรมีอุปัชฌายวัตรเป็นต้นให้เสื่อมแล้ว ก็พึง" | |
| 32,0044,013,ทำกิจของตนให้ได้. ก็ภิกษุรู้จักประโยชน์ของตนเห็นปานนั้น คือ | |
| 32,0044,014,กำหนดได้ว่า ' นี้เป็นประโยชน์ตนของเรา ' พึงเป็นผู้เร่งขวนขวาย | |
| 32,0044,015,"ประกอบในประโยชน์ของตนนั้น. """ | |
| 32,0044,016,ในกาลจบเทศนา พระเถระนั้น ได้ตั้งอยู่ในพระอรหัตผล. | |
| 32,0044,017,เทศนาได้เป็นประโยชน์แม้แก่ภิกษุผู้ประชุมกันทั้งหลาย ดังนี้แล. | |
| 32,0044,018,เรื่องพระอัตตทัตถเถระ จบ. | |
| 32,0044,019,อัตตวรรค วรรณนา จบ. | |
| 32,0044,020,วรรคที่ ๑๒ จบ. | |