| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0011,001,ไม่เป็นที่อยู่ ภิกฺขูนํ แห่งภิกษุ ท. เปสลานํ ผู้มีศีลเป็นที่รัก ฯ | |
| 26,0011,002,สตฺถา อ. พระศาสดา สุตฺวา ทรงสดับแล้ว ตํ ปวตฺตึ ซึ่งความ | |
| 26,0011,003,เป็นไปนั้น อามนฺเตตฺวา ทรงเรียกมาแล้ว อคฺคสวเก ซึ่งพระอัคร- | |
| 26,0011,004,สาวก ท. เทฺว ๒ สปริวาเร ผู้เป็นไปกับด้วยบริวาร ปพฺพาชนีย- | |
| 26,0011,005,กมฺมกรณตฺถาย เพื่อประโยชน์แก่อันกระทำซึ่งกรรมอันสงฆ์พึงขับไล่ | |
| 26,0011,006,เตสํ ภิกฺขูนํ แก่ภิกษุ ท. เหล่านั้น (วตฺวา) ตรัสแล้วว่า สารีปุตฺตา | |
| 26,0011,007,ดูก่อนสารีบุตรและโมคคัลลานะ ท. ตุมฺเห อ. เธอ ท. คจฺฉถ จงไป | |
| 26,0011,008,เตสุ ภิกฺขูสุ ในภิกษุ ท.เหล่านั้นหนา เย ภิกฺขู อ. ภิกษุ ท. เหล่าใด | |
| 26,0011,009,น กโรนฺติ ย่อมไม่กระทำ วจนํ ซึ่งคำ ตุมฺหากํ ของเธอ ท. ตุมฺเห | |
| 26,0011,010,อ. เธอ ท. กโรถ จงกระทำ ปพฺพาชนียกมฺมํ ซึ่งกรรมอันสงฆ์พึงขับ | |
| 26,0011,011,ไล่ เตสํ ภิกฺขูนํ แก่ภิกษุ ท. เหล่านั้น ปน ส่วนว่า เย ภิกฺขู | |
| 26,0011,012,อ. ภิกษุ ท. เหล่ใด กโรนฺติ ย่อมกระทำ (วจนํ) ซึ่งคำ (ตุมฺหากํ) | |
| 26,0011,013,ของเธอ ท. ตุมฺเห อ. เธอ ท. โอวทถ จงกล่าวสอน อนุสาสถ จง | |
| 26,0011,014,พร่ำสอน เต ภิกฺขู ซึ่งภิกษุ ท. เหล่านั้น หิ ก็ (ปุคฺคโล) อ.บุคคล | |
| 26,0011,015,โอวทนฺโต ผู้กล่าวสอนอยู่ อนุสาสนฺโต ผู้พร่ำสอนอยู่ อปฺปิโย เป็น | |
| 26,0011,016,ผู้ไม่เป็นที่รัก อปณฺฑิตานํเอว ชนานํ ของชน ท. ผู้มิใช่บัณฑิตนั่น | |
| 26,0011,017,เทียว โหติ ย่อมเป็น ปน แต่ว่า (โส ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น | |
| 26,0011,018,(โอวทนฺโต) ผู้กล่าวสอนอยู่ (อนุสาสนฺโต) ผู้พร่ำสอนอยู่ ปิโย | |
| 26,0011,019,เป็นผู้เป็นที่รัก มนาโป เป็นผู้เป็นที่ยังใจให้เอิบอาบ ปณฺฑิตานํ ชนานํ | |
| 26,0011,020,ของชน ท. ผู้เป็นบัณฑิต โหติ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา | |
| 26,0011,021,ธมฺมํ เทเสนฺโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่งธรรม อาห | |