| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0037,001,ยิ่งขึ้นกว่า อิติ ดังนี้ อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 24,0037,002,<B>เอโส อหํ อ. ฉันนั่น ปมุยฺหามิ ย่อมหลงทั่ว | |
| 24,0037,003,ภิยฺโย ยิ่ง ทิสา อ. ทิศ ท. สพฺพา ทั้งปวง | |
| 24,0037,004,มุยฺหนฺติ ย่อมมืดมัว เม แก่ฉัน สามาวติ ดูก่อน | |
| 24,0037,005,สามาวดี ตฺวํ มํ ตายสฺสุ จ อ. เธอ จงต้านทาน | |
| 24,0037,006,ไว้ ซึ่งฉันด้วย ตฺวํ เม สรณํ ภว จ อ. เธอ | |
| 24,0037,007,จงเป็นที่ระลึก ของฉัน จงเป็นด้วย อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 24,0037,008,๑๐. ๕๖/๒๐ ตั้งแต่ มาคนฺทิยา ยมหํ กโรมิ ตํ ตถา | |
| 24,0037,009,อหุตฺวา เป็นต้นไป. | |
| 24,0037,010,มาคนฺทิยา อ. พระนางมาคันทิยา จินฺเตตฺวา คิดแล้วว่า อหํ | |
| 24,0037,011,อ.เรา กโรมิ ย่อมกระทำ ยํ กมฺมํ ซึ่งกรรมใด ตํ กมฺมํ | |
| 24,0037,012,อ. กรรมนั้น อหุตฺวา ไม่เป็นแล้ว ตถา เหมือนอย่างนั้น โหติ | |
| 24,0037,013,ย่อมเป็น อญฺถา ว โดยประการอื่นเทียว อหํ อ.เรา กริสฺสสามิ | |
| 24,0037,014,จักกระทำ กึ นุ โข อย่างไรหนอแล อิติ ดังนี้ (จินฺเตตฺวา) | |
| 24,0037,015,คิดแล้วว่า เอโส อุปาโย อ. อุบายนี้ อตฺถิ มีอยู่ อิติ ดังนี้ | |
| 24,0037,016,รญฺเ ครั้นเมื่อพระราชา คจฺฉนฺเต เสด็จไปอยู่ อุยฺยานกีฬํ สู่ที่ | |
| 24,0037,017,เป็นที่ทรงกีฬาในพระอุทยาน ปหิณิ ส่งไปแล้ว สาสนํ ซึ่งสาส์นว่า | |
| 24,0037,018,(จูฬปิตา) อ.อาว์ คนฺตฺวา จงไปแล้ว ปาสาทํ สู่ปราสาท | |
| 24,0037,019,สามาวติยา ของพระนางสามาวดี วิวราเปตฺวา จงยังบุคคลให้เปิดแล้ว | |