|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
21,0030,001,แสดงธรรมเสร็จแล้ว ลุกจากอาสนะ ได้ไปวิหารแล้ว.
|
|
21,0030,002,ฝ่ายนางมัลลิกาให้เรียกบุตรสะใภ้ทั้ง ๓๒ คนมาแล้ว สั่งสอนว่า
|
|
21,0030,003,"""สามีของพวกเธอไม่มีความผิด ได้รับผลกรรมในชาติก่อนของตน,"
|
|
21,0030,004,"เธอทั้งหลายอย่าเศร้าโศก อย่าปริเทวนาการ, อย่าทำการผูกใจแค้น"
|
|
21,0030,005,"เบื้องบนพระราชา."""
|
|
21,0030,006,จารบุรุษของพระราชา ฟังถ้อยคำนั้นแล้ว กราบทูลความที่ชน
|
|
21,0030,007,เหล่านั้นไม่มีโทษแด่พระราชา. พระราชาทรงถึงความสลดพระหฤทัย
|
|
21,0030,008,เสด็จไปนิเวศน์ของนางมัลลิกานั้น ให้นางมัลลิกาและหญิงสะใภ้ของ
|
|
21,0030,009,นางอดโทษ แล้วได้พระราชทานพรแก่นางมัลลิกา. นางกราบทูลว่า
|
|
21,0030,010,"""พรจงเป็นพรอันหม่อมฉันรับไว้เถิด"" เมื่อพระราชานั้นเสด็จไป"
|
|
21,0030,011,"แล้ว, ถวายภัตเพื่อผู้ตาย อาบน้ำแล้ว เข้าเฝ้าพระราชา ทูลว่า"
|
|
21,0030,012,"""ขอเดชะ พระองค์พระราชทานพรแก่หม่อมฉันแล้ว, อนึ่ง หม่อม"
|
|
21,0030,013,"ฉันไม่มีความต้องการด้วยของอื่น, ขอพระองค์จงทรงอนุญาตให้ลูก"
|
|
21,0030,014,สะใภ้ ๓๒ คนของหม่อมฉัน และตัวหม่อมฉัน กลับไปเรือนแห่ง
|
|
21,0030,015,"ตระกูลเถิด."""
|
|
21,0030,016,พระราชาทรงรับแล้ว. นางมัลลิกาส่งหญิงสะใภ้ ๓๒ คนไปสู่
|
|
21,0030,017,ตระกูลของตน ๆ ด้วยตนเอง. (และฝ่าย) นางได้ไปสู่เรือนแห่ง
|
|
21,0030,018,ตระกูลของตนในกุสินารานคร.
|
|
21,0030,019,ฝ่ายพระราชา ได้พระราชทานตำแหน่งเสนาบดีแก่ทีฆการายนะ
|
|
21,0030,020,ผู้ซึ่งเป็นหลานพันธุละเสนาบดี.
|
|
21,0030,021,ก็ทีฆการายนะนั้น เที่ยวแสวงหาโทษของพระราชาด้วยคิดอยู่
|
|
|