| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0025,001,คราวนั้น พระราชา ทรงพระนามว่า ปัญจาละ ในพระนครชื่อ | |
| 41,0025,002,อุตตรปัญจาละ ทรงประดับเครื่องอลังการพร้อมสรรพ เสด็จทรง | |
| 41,0025,003,"รถไปป่า เพื่อล่าเนื้อ มีพระราชโองการดำรัสสั่งว่า "" เนื้อหนีไป" | |
| 41,0025,004,"ทางด้านของผู้ใด, ผู้นั้นแล ต้องถูกปรับ"" ดังนี้แล้ว ได้เสด็จลงจาก" | |
| 41,0025,005,รถ ทรงถือธนูประทับยืนอยู่ ณ ที่กำบัง. | |
| 41,0025,006,ขณะนั้น เนื้อทรายตัวหนึ่ง เมื่อพวกมนุษย์ฟาดพุ่มแห่งละเมาะ | |
| 41,0025,007,ไม้อยู่ ก็ลุกขึ้นตรวจดูทางจะไป เห็นว่าสถานที่พระราชาประทับยืนอยู่ | |
| 41,0025,008,เท่านั้นว่าง จึงบ่ายหน้าทางนั้น วิ่งหนีไปแล้ว. มนุษย์ทั้งหลายก็ | |
| 41,0025,009,"ทำการเยาะเย้ยกับพระราชา, ท้าวเธอทรงตั้งพระราชาหฤทัยว่า ""จักจับ" | |
| 41,0025,010,"ให้ได้ในบัดนี้"" จึงเสด็จขึ้นรถ ทรงติดตามเนื้อไปโดยเร็ว. พวก" | |
| 41,0025,011,บุรุษไม่อาจติดตามพระองค์ได้. พระราชา มีนายสารถีเป็นที่ ๒ ไม่ | |
| 41,0025,012,พบเนื้อแล้วเสด็จกลับ ทรงสนานและเสวยน้ำ ณ ลำธารอันน่ารื่นรมย์ | |
| 41,0025,013,แล้วบรรทมใต้ร่มไม้ในที่ใกล้บ้านโจร. | |
| 41,0025,014,"คราวนั้น โจรทั้งหมดเข้าป่ากันหมด, ภายในบ้านเหลืออยู่แต่" | |
| 41,0025,015,นกสัตติคุมพะกับคนทำครัวคนหนึ่ง. นกสัตติคุมพะออกจากบ้าน พบ | |
| 41,0025,016,พระราชาบรรทมแล้วอย่างนั้น จึง (กลับ) เข้าบ้าน พูดกับคนทำครัว | |
| 41,0025,017,"ด้วยภาษามนุษย์ว่า ""พวกเราช่วยกันปลงพระชนม์พระราชา เอาผ้า" | |
| 41,0025,018,และอาภรณ์ของพระองค์ จับพระองค์ที่พระบาทแล้วลากมา เอากิ่งไม้ | |
| 41,0025,019,"ปิดซ่อนเสีย ณ ส่วนข้างหนึ่ง."" พระราชาตื่นบรรทม ทรงได้ยินถ้อยคำ" | |
| 41,0025,020,"นั้น ทรงทราบว่า ""ที่นี่มีภัยเฉพาะหน้า"" ตกพระหฤทัย เสด็จขึ้น" | |
| 41,0025,021,รถทรงหนีจากที่นั้น ไปถึงอาศรมแห่งพวกฤษี. | |