| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0036,001,ฉันใด ( วจเน ) ครั้นเมื่อพระดำรัสว่า สพฺเพ สตฺตา อ. สัตว์ ท. | |
| 35,0036,002,ทั้งปวง ตสนฺติ ย่อมสะดุ้ง อิติ ดังนี้ ( สตฺถารา ) อันพระศาสดา | |
| 35,0036,003,วุตฺเตปิ แม้ตรัสแล้ว อวเสสา สตฺตา อ. สัตว์ ท. ผู้เหลือลง เปตฺวา | |
| 35,0036,004,เว้น จตฺตาโร วิเสสสตฺเต ซึ่งสัตว์ผู้วิเศษ ท. ๔ อิเม เหล่านี้ | |
| 35,0036,005,อิติ คือ หตฺถาชาเนยฺโย อ. ช้างเชือกอาชาไนย อสฺสาชาเนยฺโย | |
| 35,0036,006,อ. ม้าตัวอาชาไนย อุสภาชาเนยฺโย อ. โคผู้ตัวอาชาไนย ขีณาสโว | |
| 35,0036,007,อ. พระขีณาสพ ( ปณฺฑิเตน ) อันบัณฑิต เวทิตพฺพา พึงทราบว่า | |
| 35,0036,008,ตสนฺติ ย่อมสะดุ้ง อิติ ดังนี้ เอวํเอว ฉันนั้นนั่นเทียว ฯ หิ | |
| 35,0036,009,จริงอยู่ อิเมสุ วิเสสสตฺเตสุ ในสัตว์ผู้วิเศษ ท. เหล่านี้หนา ขีณาสโว | |
| 35,0036,010,อ. พระขีณาสพ อปสฺสนฺโต ไม่เห็นอยู่ อมรณกสตฺตํ ซึ่งสัตว์ผู้ | |
| 35,0036,011,ไม่ตาย สกฺกายทิฏฺิยา ( อตฺตนา ) ปหีนตฺตา เพราะความที่แห่ง | |
| 35,0036,012,สักกายทิฏฐิ เป็นธรรมชาติอันตนละได้แล้ว น ภายติ ชื่อว่าย่อม | |
| 35,0036,013,ไ่ม่กลัว ตโย วิเสสสตฺตา อ. สัตว์ผู้วิเศษ ท. ๓ อิตเร เหล่านอกนี้ | |
| 35,0036,014,อปสฺสนฺตา ไม่เห็นอยู่ สตฺตํ ซึ่งสัตว์ อตฺตโต อฏิปกฺขภูตํ ผู้เป็น | |
| 35,0036,015,ปฏิปักษ์ต่อตนเป็นแล้ว สกฺกายทิฏฺิยา พลวตฺตา เพราะความที่แห่ง | |
| 35,0036,016,สักกายทิฏฐิ เป็นธรรมชาติมีกำลัง น ภายนฺติ ชื่อว่าย่อมไม่กลัว ฯ | |
| 35,0036,017,อตฺโถ อ. อรรถว่า ( ปุคฺคโล ) อ. บุคคล ( ตฺวา ) รู้แล้วว่า | |
| 35,0036,018,อหํ อ. เรา ยถา ฉันใด อฺเปิ สตฺตา อ. สัตว์ ท. แม้เหล่าอื่น | |
| 35,0036,019,เอวํ ฉันนั้น อิติ ดังนี้ น หเนยฺย ไม่พึงฆ่า น หนาเปยฺย | |
| 35,0036,020,ไม่พึงยังบุคคลให้ฆ่า ปรํ สตฺตํ ซึ่งสัตว์อื่น อิติ ดังนี้ ( คาถา- | |
| 35,0036,021,ปาทสฺส ) แห่งบาทแห่งพระคาถาว่า น หเนยฺย น ฆาตเย อิติ ดังนี้ ฯ | |