|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
33,0048,001,"จักหุงข้าวสวย, ก็จักเพียงพอเพียงมื้อเดียวเท่านั้น; ฉันจักหุงต้มอะไร "
|
|
33,0048,002,ล่ะ ? นาย.
|
|
33,0048,003,"เศรษฐี. ปัจจัยอย่างอื่นของพวกเราไม่มี, พวกเราต่อบริโภค"
|
|
33,0048,004,ข้าวสวยแล้วก็จักตาย; หล่อนจงหุงข้าวสวยนั่นแหละ.
|
|
33,0048,005,ภรรยาแห่งเศรษฐีนั้น หุงข้างสวยแล้ว แบ่งให้เป็น ๕ ส่วน
|
|
33,0048,006,คดข้าวสวยหนึ่งวางไว้ข้างหน้าของเศรษฐี.
|
|
33,0048,007,[เศรษฐีถวายภัตรแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า]
|
|
33,0048,008,ในขณะนั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่งที่ภูเขาคันธมาทน์ ออก
|
|
33,0048,009,จากสมบัติ. ทราบว่า ในภายในสมาบัติ ความหิวย่อมไม่เบียดเบียน
|
|
33,0048,010,"เพราะผลแห่งสมาบัติ, แต่ว่า เมื่อพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลายออก"
|
|
33,0048,011,จากสมาบัติแล้ว ความหิวมีกำลังย่อมเกิดขึ้น เป็นราวกะว่าเผาพื้นท้อง
|
|
33,0048,012,อยู่; เพราะฉะนั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าเหล่านั้น ตรวจดูฐานะที่จะได้
|
|
33,0048,013,(อาหาร) แล้ว จึงไป.
|
|
33,0048,014,ก็ในวันนั้น ชนทั้งหลาย ถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า
|
|
33,0048,015,เหล่านั้นแล้ว ย่อมได้สมาบัติ บรรดาสมบัติมีตำแหน่งเสนาบดีเป็นต้น
|
|
33,0048,016,อย่างใดอย่างหนึ่ง; เพราะฉะนั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าแม้นั้น ตรวจ
|
|
33,0048,017,"ดูอยู่ทิพยจักษุ ดำริว่า ฉาตกภัย เกิดขึ้นแล้วในชมพูทวีปทั้งสิ้น,"
|
|
33,0048,018,และในเรือนเศรษฐี เขาหุงข้าวสุก<SUP>๑</SUP>อันสำเร็จด้วยข้าวสารทะนานหนึ่ง
|
|
33,0048,019,เท่านั้นเพื่อคน ๕ คน; ชนเหล่านั้นจักมีศรัทธา หรืออาจเพื่อจะ
|
|
33,0048,020,
|
|
33,0048,021,๑. แปลหักประโยคกรรมเป็นประโยคกัตตุ.
|
|
|