buddhist-theology / 32 /320043.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
raw
history blame
3.31 kB
Book,Page,LineNumber,Text
32,0043,001,"ปรินิพพานโดยกาลล่วงไป ๔ เดือน, ข้าพระองค์พยายามเพื่อบรรลุ"
32,0043,002,"พระอรหันต์ ในเมื่อพระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่นี่แหละ."""
32,0043,003,[ ผู้ปฏิบัติธรรมชื่อว่าบูชาพระศาสดา ]
32,0043,004,พระศาสดา ประทานสาธุการแก่พระเถระนั้นแล้ว ตรัสว่า
32,0043,005,""" ภิกษุทั้งหลาย ผู้ใดมีความสิเน่หาในเรา, ผู้นั้นควรเป็นดุจอัตต-"
32,0043,006,"ทัตถะ, ด้วยว่าชนทั้งหลายบูชาอยู่ ด้วยวัตถุต่าง ๆ มีของหอม"
32,0043,007,"เป็นต้น ย่อมชื่อว่าบูชาเรา, ส่วนผู้บูชาอยู่ด้วยการปฏิบัติธรรม"
32,0043,008,สมควรแก่ธรรม ย่อมชื่อว่าบูชาเรา; เพราะฉะนั้น แม้ภิกษุรูปอื่นก็
32,0043,009,"พึงเป็นเช่นอัตตทัตถะ "" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :-"
32,0043,010,"<B>"" บุคคลไม่พึงยังประโยชน์ของตน ให้เสื่อม"
32,0043,011,"เสียเพราะประโยชน์ของคนอื่นแม้มาก, รู้จัก"
32,0043,012,ประโยชน์ของตนแล้ว พึงเป็นผู้ขวนขวายใน
32,0043,013,"ประโยชน์ของตน. ""</B>"
32,0043,014,[ แก้อรรถ ]
32,0043,015,เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า :-
32,0043,016,""" บุคคลผู้เป็นคฤหัสถ์ ไม่พึงยังประโยชน์ของตน แม้ประมาณ"
32,0043,017,กากณิก<SUP>๑</SUP>หนึ่งให้เสื่อมเสีย เพราะประโยชน์ของคนอื่น แม้ประมาณ
32,0043,018,ค่าตั้งพันทีเดียว. ด้วยว่าประโยชน์ของตนแห่งบุคคลนั้นแล แม้ประ-
32,0043,019,
32,0043,020,๑. เป็นชื่อของมาตราเงินอย่างต่ำที่สุด แทบไม่มีค่าเสียเลย แต่ในที่นี้ เป็นคุณบทของ
32,0043,021,คำว่าประโยชน์ จึงหมายความว่า ประโยชน์ของตนแม้น้อย จนไม่รู้จะประมาณได้ว่าเท่า
32,0043,022,ไหน ก็ไม่ควรให้เสียไป.