| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0030,001,เหตุคือความเป็นผู้ทุศีล หุ้มห้อรวบรัดซัดชื่อซึ่งบุคคลผู้ทุศีลล่วงส่วน | |
| 32,0030,002,ไปในอบายทั้งหลายมีนรกเป็นต้น เหมือนเถาย่านทราย รัดรึงต้นสาละ | |
| 32,0030,003,"ฉะนั้น "" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :-" | |
| 32,0030,004,"<B> "" ความเป็นผู้ทุศีลล่วงส่วน รวบรัด ( อัตภาพ )" | |
| 32,0030,005,ของบุคคลใด ดุจเถาย่านทราย รัดรึงต้นสาละ | |
| 32,0030,006,"ฉะนั้น, บุคคลนั้น ย่อมทำตนอย่างเดียวกัน" | |
| 32,0030,007,"กับที่โจรหัวโจก ปรารถนาทำให้ตนฉะนั้น. ""</B>" | |
| 32,0030,008,[ แก้อรรถ ] | |
| 32,0030,009,ความเป็นผู้ทุศีลโดยส่วนเดียว ชื่อว่า <B>อุจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ </B> ใน | |
| 32,0030,010,พระคาถานั้น. บุคคลผู้เป็นคฤหัสถ์ ทำอกุศลกรรมบถ ๑๐ ตั้งแต่ | |
| 32,0030,011,"เกิดก็ดี, ผู้เป็นบรรพชิต ต้องครุกาบัติ<SUP>๑</SUP> ตั้งแต่วันอุปสมบทก็ดี ชื่อว่า" | |
| 32,0030,012,ผู้ทุศีลล่วงส่วน. | |
| 32,0030,013,แต่บทว่า <B>อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ </B> นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสในพระ | |
| 32,0030,014,คาถานี้ ทรงหมายเอาความเป็นผู้ทุศีลอันมาแล้วตามคติของบุคคลผู้ทุศีล | |
| 32,0030,015,ใน ๒-๓ อัตภาพ. | |
| 32,0030,016,อนึ่ง ตัณหาอันอาศัยทวาร ๖ ของผู้ทุศีลเกิดขึ้น บัณฑิตพึง | |
| 32,0030,017,"ทราบว่า "" ความเป็นผู้ทุศีล "" ในพระคาถานี้." | |
| 32,0030,018,บทพระคาถาว่า <B>มาลุวา สาลมิโวตฺถตํ </B> ความว่า ความเป็น | |
| 32,0030,019,ผู้ทุศีล กล่าวคือตัณหา รวบรัด คือหุ้มห่ออัตภาพของบุคคลใด | |
| 32,0030,020,ตั้งอยู่. เหมือนเถาย่านทราย รัดรึงต้นสาละ คือปกคลุมทั่วทั้งหมด | |
| 32,0030,021, | |
| 32,0030,022,๑. แปลว่า อาบัติหนัก ได้แก่ปาราชิก และสังฆาทิเสส. | |