| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0010,001,แล้ว อิติ ดังนี้ ฯ โส เสฏฺี อ. เศรษฐีนั้น ปพฺพเตน วิย | |
| 24,0010,002,มหนฺเตน โสเกน อวตฺถริโต เป็นผู้อันความเศร้าโศก อันใหญ่ อัน | |
| 24,0010,003,เพียงดังว่าภูเขาท่วมทับแล้ว หุตฺวา เป็น ปฏิสํเวเทสิ เสวยเฉพาะ | |
| 24,0010,004,แล้ว โทมนสฺสํ ซึ่งความโทมนัส อนปฺปกํ อันไม่น้อย ปทุฏฺมโน | |
| 24,0010,005,ปุคฺคโล อ. บุคคลผู้มีใจอันโทษประทุษร้ายแล้ว อปฺปทุฏสฺส ปุคฺคลสฺส | |
| 24,0010,006,ต่อบุคคลผู้ไม่ประทุษร้ายแล้ว (ปฏิสํเวเทสิ) เสวยเฉพาะแล้ว | |
| 24,0010,007,(โทมนสฺสํ) ซึ่งความโทมนัส (อนปฺปกํ) อันไม่น้อย อถาตํ | |
| 24,0010,008,ฉันใดแล (ตถา) ฉันนั้น ฯ | |
| 24,0010,009,เตน การเณน เพราะเหตุนั้น ภควา อ. พระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 24,0010,010,อาห ตรัสแล้วว่า | |
| 24,0010,011,<B>โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด ทุกสฺสติ ย่อมประทุษร้าย | |
| 24,0010,012,(ปุคฺคเลสุ) ในบุคคล ท. อปฺปทุฏฺเสุ ผู้ไม่ | |
| 24,0010,013,ประทุษร้ายแล้ว อทณฺเฑสุ ผู้ไม่มีอาชญา ทณฺเฑน | |
| 24,0010,014,ด้วยอาชญา (โส ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น นิคจฺฉติ | |
| 24,0010,015,ย่อมเข้าถึง ทสนฺนํ านานํ อญฺตรํ านํ ซึ่ง | |
| 24,0010,016,แห่งฐานะ ท. ๑๐ หนา ฐานะอยางใดอย่างหนึ่ง | |
| 24,0010,017,ขิปฺปํเอว พลันนั่นเทียว ผรุสํ เวทนํ ปาปุเณ วา | |
| 24,0010,018,คือพึงถึง ซึ่งเวทนาอันหยาบ หรือ ชานึ ปาปุเณ | |
| 24,0010,019,วา คือหรือว่าพึงถึง ซึ่งความเสื่อม สรีรสฺส เภทนํ | |
| 24,0010,020,ปาปุเณ วา คือพึงถึง ซึ่งความแตกไป แห่งสรีระ | |
| 24,0010,021,หรือ ครุกํ อาพาธํ ปาปุเณ วาปิ คือแม้หรือว่า</B> | |