|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
21,0037,001,"ให้ตาย จึงสมควร."""
|
|
21,0037,002,[พวกเจ้าศากยะตายสมควรแก่บุรพกรรม]
|
|
21,0037,003,"พระศาสดาทรงสดับคำนั้นแล้ว จึงตรัสว่า ""ภิกษุทั้งหลาย"
|
|
21,0037,004,ความตายอย่างนี้ ไม่สมควรแก่เจ้าศากยะทั้งหลายในอัตภาพนี้ก็จริง
|
|
21,0037,005,ถึงอย่างนั้น ความตายที่พวกเจ้าศากยะนั่นได้แล้ว ก็ควรโดยแท้ ด้วย
|
|
21,0037,006,"สามารถแห่งกรรมลามกที่เขาทำไว้ในปางก่อน."""
|
|
21,0037,007,ภิกษุ. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็เจ้าศากยะทั้งหลายนั่น ได้กระทำ
|
|
21,0037,008,กรรมอะไรไว้ในปางก่อน ?
|
|
21,0037,009,พระศาสดา. ในปางก่อน พวกเจ้าศากยะนั่น รวมเป็นพวก
|
|
21,0037,010,เดียวกัน โปรยยาพิษในแม่น้ำ.
|
|
21,0037,011,"ในวันรุ่งขึ้น ภิกษุทั้งหลายยังกถาให้ตั้งขึ้นในโรงธรรมว่า ""พระ"
|
|
21,0037,012,"เจ้าวิฑูฑภะ ยังเจ้าศากยะทั้งหลายประมาณเท่านี้ให้ตายแล้ว เสด็จมาอยู่,"
|
|
21,0037,013,"เมื่อมโนรถของตนยังไม่ถึงที่สุดนั่นแล, พาชนมีประมาณเท่านั้น (ไป)"
|
|
21,0037,014,"เกิดเป็นภักษาแห่งปลาและเต่าในสมุทรแล้ว."""
|
|
21,0037,015,"พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า ""ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้"
|
|
21,0037,016,"พวกเธอนั่งประชุมกันด้วยกถาอะไรหนอ ?"" เมื่อภิกษุเหล่านั้นทูลว่า"
|
|
21,0037,017,"""ด้วยกถาชื่อนี้"" จึงตรัสว่า ""ภิกษุทั้งหลาย เมื่อมโนรถของสัตว์"
|
|
21,0037,018,เหล่านี้ ยังไม่ถึงที่สุดนั่นแล. มัจจุราชตัดชีวิตินทรีย์แล้ว ให้จมลง
|
|
21,0037,019,ในสมุทรคืออบาย ๔ ประดุจห้วงน้ำใหญ่ ท่วมทับชาวบ้านอันหลับ
|
|
21,0037,020,"ฉะนั้น"" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า:-"
|
|
|