|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
46,0044,001,"มหาปรินิพพานสูตร<SUP>๑</SUP>ว่า "" มารผู้มีบาป เราจักยังไม่ปรินิพพาน ตราบ"
|
|
46,0044,002,เท่าที่พรหมจรรย์นี้ของเราจักยังไม่สำเร็จ แพร่หลาย กว้างขวาง ชน
|
|
46,0044,003,มากรู้ เป็นปึกแผ่น ( และ ) ตราบเท่าที่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย
|
|
46,0044,004,"ประกาศดีแล้ว."""
|
|
46,0044,005,[๕๐๘] อรรถกถา<SUP>๒</SUP>มหาปรินิพพานสูตรนั้น และอรรถกถา<SUP>๓</SUP>ทุติย-
|
|
46,0044,006,"ปัณณาสก์ ในอัฏฐกนิบาต อังคุตตรนิกายว่า "" พรหมจรรย์อันเป็น"
|
|
46,0044,007,ศาสนาทั้งสิ้น สงเคราะห์ด้วยสิกขา ๓ หมวด ชื่อว่า พรหมจรรย์.
|
|
46,0044,008,บทว่า <B>อิทฺธํ</B> ได้แก่ สำเร็จ ด้วยอำนาจความพอใจในฌาน. บทว่า
|
|
46,0044,009,<B>ผีตํ</B> ได้แก่ ถึงความเจริญ เหมือนดอกไม้ผลิบานเต็มที่ ด้วยอำนาจ
|
|
46,0044,010,ความถึงพร้อมด้วยอภิญญา. บทว่า <B>วิตฺถาริกํ</B> ได้แก่ กว้างขวาง
|
|
46,0044,011,ด้วยสามารถตั้งมั่นในทิศาภาคนั้น ๆ. บทว่า <B>พหุชฺํ</B> ความว่า
|
|
46,0044,012,อันชนมากหลายรู้ คือแทงตลอด ด้วยสามารถความตรัสรู้แห่งมหาชน.
|
|
46,0044,013,บทว่า <B>ปุถุภูตํ</B> ความว่า ถึงความเป็นปึกแผ่น ด้วยสามารถอาการ
|
|
46,0044,014,ทั้งปวง. ถามว่า ข้อนั้นอย่างไร ? แก้ว่า ตราบเท่าที่พรหมจรรย์
|
|
46,0044,015,อันเทพดาและมนุษย์ทั้งหลายประกาศดีแล้ว. อธิบายว่า อันเทพดา
|
|
46,0044,016,และมนุษย์ทั้งหลาย ผู้เป็นชาติแห่งวิญญู ทุกหมู่ทุกเหล่าประกาศแล้ว
|
|
46,0044,017,"ด้วยดี."""
|
|
46,0044,018,[๕๐๙] ฎีกามหาปรินิพพานสูตร และทุติยปัณณาสก์นั้นว่า
|
|
46,0044,019,""" บทว่า <B>สิกฺขาตฺตยสงฺคหิตํ</B> ความว่า สงเคราะห์ด้วยสิกขา ๓ หมวด"
|
|
46,0044,020,มีอธิสีลสิกขาเป็นต้น. ความประพฤติประเสริฐอันเป็นสัตถุสาสน์ ไม่
|
|
46,0044,021,
|
|
46,0044,022,๑. ที. มหา. ๑๐/๑๒๔. ๒. สุ. วิ. ๒/๒๐๓ ๓. มโน. ปู ๓/๓๑๓.
|
|
|