|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
42,0039,001,ขึ้นชื่อว่าศิลปะในโลก บัณฑิตทั้งหลายควรเรียน แม้ด้วยศิลปะเพียง
|
|
42,0039,002,"แต่ดีดกรวด บุรุษเปลี้ยก็ยังได้สมบัติ (ถึงเพียง) นี้, จะกำหนดอานิสงส์"
|
|
42,0039,003,"ของศิลปะอื่น ๆ อย่างไรได้"" ดังนี้แล้ว เมือจะกล่าวถึงคุณของศิลปะ"
|
|
42,0039,004,จึงกล่าวคาถานี้ว่า
|
|
42,0039,005,"<B>"" ขึ้นชื่อว่าศิลปะ แม้อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็"
|
|
42,0039,006,ยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ ขอพระองค์จงทอด
|
|
42,0039,007,พระเนตรดูเถิด บุรุษเปลี้ยได้หมู่บ้านทั้ง ๔ ทิศ
|
|
42,0039,008,"ก็เพราะดีดมูลแพะ (เท่านั้น).""</B>"
|
|
42,0039,009,[แก้อรรถ]
|
|
42,0039,010,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ปสฺส</B> ความว่า ข้าแต่มหาราชเจ้า
|
|
42,0039,011,ขอพระองค์จงทอดพระเนตรดูเถิด. บทว่า <B>อชปฺปหาเรน</B> คือ เพราะ
|
|
42,0039,012,การดีดมูลแพะ.
|
|
42,0039,013,เรื่องบุรุษเปลี้ย จบ.
|
|
42,0039,014,[เรื่องภิกษุผู้ฆ่าหงส์<SUP>๑</SUP>]
|
|
42,0039,015,[๑๔๒] บุรุษเปลี้ยนั้นนั่นแล บัดนี้เป็นกุลบุตรผู้ฉลาดในศิลปะ
|
|
42,0039,016,ดีดกรวดนั่นเอง ในกรุงสาวัตถี วันหนึ่งฟังธรรมแล้วบรรพชา ได้
|
|
42,0039,017,อุปสมบทแล้ว. วันหนึ่งภิกษุนั้นพาภิกษุหนึ่งรูปหนึ่งไปสู่แม่น้ำอจิรวดี
|
|
42,0039,018,อาบน้ำแล้วได้ยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ. ขณะนั้นเอง หงส์ ๑๒ ตัวบินไปใน
|
|
42,0039,019,อากาศ.
|
|
42,0039,020,"เธอพูดกะภิกษุหนุ่มนั้นว่า "" ผมจักเอากรวดดีดหงส์ตัวหลังนี้ที่"
|
|
42,0039,021,
|
|
42,0039,022,๑. Swan
|
|
|