| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 31,0013,001,จึงตรัสพระคาถานี้ว่า | |
| 31,0013,002,"<B>""ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้, พึงทำบุญนั้นบ่อย ๆ" | |
| 31,0013,003,"พึงทำความพอใจในบุญนั้น, เพราะว่า ความ" | |
| 31,0013,004,"สั่งสมบุญทำให้เกิดสุข.""</B> " | |
| 31,0013,005,[ แก้อรรถ ] | |
| 31,0013,006,"เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า "" ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้, ไม่พึง" | |
| 31,0013,007,"งดเว้นเสียด้วยเข้าใจว่า "" เราทำบุญครั้งเดียวแล้ว, พอละ ด้วยบุญ" | |
| 31,0013,008,"เพียงเท่านี้"" พึงทำบ่อย ๆ, แม้ในขณะทำบุญนั้น พึงทำความพอใจ" | |
| 31,0013,009,คือความชอบใจ ได้แก่ความอุตสาหะในบุญนั่นแหละ. | |
| 31,0013,010,"ถามว่า "" เพราะเหตุไร ? """ | |
| 31,0013,011,วิสัชนาว่า เพราะว่าความสั่งสมบุญให้เกิดสุข อธิบายว่า | |
| 31,0013,012,เพราะความสั่งสมคือความพอกพูนบุญ ชื่อว่าให้เกิดสุข เพราะ | |
| 31,0013,013,เป็นเหตุนำความสุขมาให้ในโลกนี้และโลกหน้า. | |
| 31,0013,014,ในกาลจบเทศนา นางเทวธิดานั้น ยืนอยู่ในที่สุดทาง ๔๕ โยชน์ | |
| 31,0013,015,นั่นแล ได้บรรลุโสดาปัตติผลแล้ว ดังนี้แล. | |
| 31,0013,016,เรื่องนางลาชเทวธิดา จบ. | |