| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 31,0002,001,[ พราหมณ์คิดบูชาธรรมด้วยผ้าสาฎกที่ห่มอยู่ ] | |
| 31,0002,002,พราหมณ์ยับยั้งอยู่ในเรือนตลอดวัน ต่อกลางคืนจึงได้ไปนั่ง | |
| 31,0002,003,ฟังธรรมทางด้านพระพักตร์พระศาสดา. ครั้งนั้น ปีติ<SUP>๑</SUP> ๕ อย่างซาบ- | |
| 31,0002,004,ซ่านไปทั่วสรีระของพราหมณ์นั้นเกิดขึ้นแล้ว. เขาเป็นผู้ใคร่จะบูชา | |
| 31,0002,005,"พระศาสดา คิดว่า "" ถ้าเราจะถวายผ้าสาฎกนี้ไซร้, ผ้าห่มของนาง" | |
| 31,0002,006,"พราหมณีจักไม่มี ของเราก็จักไม่มี. "" ขณะนั้นจิตประกอบด้วยความ" | |
| 31,0002,007,"ตระหนี่พันดวงเกิดขึ้นแล้วแก่เขา, จิตประกอบด้วยสัทธาดวงหนึ่งเกิด" | |
| 31,0002,008,"ขึ้นอีก, จิตประกอบด้วยความตระหนี่พันดวงเกิดขึ้นครอบงำสัทธาจิต" | |
| 31,0002,009,แม้นั้นอีก. ความตระหนี่อันมีกำลังของเขาคอยกีดกันสัทธาจิตไว้ ดุจ | |
| 31,0002,010,จับมัดไว้อยู่เทียว ด้วยประการฉะนี้. | |
| 31,0002,011,[ ชนะมัจเฉรจิตด้วยสัทธาจิต ] | |
| 31,0002,012,"เมื่อเขากำลังคิดว่า "" จักถวาย จักไม่ถวาย "" ดังนี้นั่นแหละ" | |
| 31,0002,013,ปฐมยามล่วงไปแล้ว. แต่ครั้นมัชฌิมยาม เขาไม่อาจถวายใน | |
| 31,0002,014,"มัชฌิมยามแม้นั้นได้. เมื่อถึงปัจฉิมยาม เขาคิดว่า "" เมื่อเรารบกับ" | |
| 31,0002,015,"สัทธาจิตและมัจเฉรจิตอยู่นั่นแล ๒ ยามล่วงไปแล้ว, มัจเฉรจิตนี้ของ" | |
| 31,0002,016,"เรามีประมาณเท่านี้ เจริญอยู่ จักไม่ให้ยกศีรษะขึ้นจากอบาย ๔, เรา" | |
| 31,0002,017,"จักถวายผ้าสาฎกละ."" เขาข่มความตระหนี่ตั้งพันดวงได้แล้วทำสัทธา-" | |
| 31,0002,018,จิตให้เป็นปุเรจาริก ถือผ้าสาฎกไปวางแบบาทมูลของพระศาสดา ได้เปล่ง | |
| 31,0002,019,"เสียงดังขึ้น ๓ ครั้งว่า "" ข้าพเจ้าชนะแล้ว ข้าพเจ้าชนะแล้วเป็นต้น.""" | |
| 31,0002,020, | |
| 31,0002,021,๑. ปีติ ๕ คือ ขุททกาปีติ ปีติอย่างน้อย ๑ ขณิกาปีติ ปีติชั่วขณะ ๑ โอกกันติกาปีติ | |
| 31,0002,022,ปีติเป็นพัก ๆ ๑ อุเพงคาปีติ ปีติอย่างโลดโผน ๑ ผรณาปีติ ปีติซาบซ่าน ๑. | |