|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
26,0007,001,ใหญ่ โว อันท่าน ท. มยฺหํ อาจริยุปชฺฌายฏฺาเน ตฺวา โอวทนฺเตหิ
|
|
26,0007,002,ผู้ดำรงอยู่แล้ว ในฐานะเพียงดังว่าอาจารย์และอุปัชฌายะของกระผม
|
|
26,0007,003,กล่าวสอนอยู่ กตํ กระทำแล้ว ตุมฺเห อ. ท่าน ท. โอวเทยฺยาถ พึง
|
|
26,0007,004,กล่าวสอน มํ ซึ่งกระผม ปุนปิ แม้อีก อิติ ดังนี้ เอวํเอว ฉันนั้น
|
|
26,0007,005,นั่นเทียว ฯ
|
|
26,0007,006,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า หิ ก็ เอกจฺโจ อาจริโย อ. อาจารย์
|
|
26,0007,007,บางคน ทิสฺวา เห็นแล้ว อสารูปฺปํ วา ซึ่งมารยาทอันไม่สมควรหรือ
|
|
26,0007,008,ขลิตํ วา หรือว่าซึ่งความพลั้งพลาด สทฺธิวิหาริกาทีนํ สิสฺสานํ ของ
|
|
26,0007,009,ศิษย์ ท มีสัทธิวิหาริกเป็นต้น อวิสหนฺโต ไม่อาจอยู่ วตฺตุํ เพื่ออัน
|
|
26,0007,010,กล่าว (จินฺตเนน) ด้วยอันคิดว่า อยํ สิสฺโส อ. ศิษย์นี้ อุปฏฺหติ
|
|
26,0007,011,ย่อมบำรุง เม ซึ่งเรา มุโขทกทานาทีหิ กิจฺเจหิ ด้วยกิจ ท. มีการ
|
|
26,0007,012,ถวายซึ่งน้ำเป็นเครื่องล้างซึ่งหน้าเป็นต้น สกฺกจฺจํ โดยเคารพ สเจ
|
|
26,0007,013,ถ้าว่า อหํ อ.เรา วกฺขามิ จักว่ากล่าว ตํ สิสฺสํ ซึ่งศิษย์นั้นไซร้
|
|
26,0007,014,(โส สิสฺโส) อ. ศิษย์นั้น น อุปฏฺหิสฺสติ จักไม่บำรุง มํ ซึ่งเรา
|
|
26,0007,015,เอวํ ครั้นเมื่อความเป็นอย่างนี้ (สนฺเต) มีอยู่ ปริหานิ อ.ความ
|
|
26,0007,016,เสื่อมรอบ ภวิสฺสติ จักมี เม แก่เรา อิติ ดังนี้ นิคฺคยฺหวาที นาม
|
|
26,0007,017,ชื่อว่าเป็นผู้มีปกติกล่าวข่มขี่ โหติ ย่อมเป็น น หามิได้ โส อาจริโย
|
|
26,0007,018,อ. อาจารย์นั้น อากิรติ ย่อมเรียราย กจวรํ ซึ่งหยากเยื่อ อิมสฺมึ
|
|
26,0007,019,สาสเน ในศาสนานี้ ปน ส่วนว่า โย อาจริโย อ. อาจารย์ใด ทิสฺวา
|
|
26,0007,020,เห็นแล้ว วชฺชํ ซึ่งโทษ ตถารูปํ อันมีรูปอย่างนั้น ตชฺเชนฺโต
|
|
26,0007,021,คุกคามอยู่ ปณาเมนฺโต ประณามอยู่ กโรนฺโต กระทำอยู่ ทณฺพกมฺมํ
|
|
|