|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
20,0047,001,จ. เราจักไหว้ท่านทำไม.
|
|
20,0047,002,อุ. ท่านจักไม่ไหว้หรือ ?
|
|
20,0047,003,จ. เราจักไม่ไหว้.
|
|
20,0047,004,อุ. แม้ข้าพเจ้า ก็จักไม่ให้.
|
|
20,0047,005,จ. เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจักลงราชอาชญาแก่ท่าน.
|
|
20,0047,006,"อุ. เชิญทำเถิด. ท่านเป็นอิสระแก่ร่างกายของข้าพเจ้า, แต่"
|
|
20,0047,007,ไม่เป็นอิสระแก่จิต.
|
|
20,0047,008,พระราชา ทรงสดับถ้อยคำอันองอาจของท้าวเธอแล้ว จึงทรง
|
|
20,0047,009,"ดำริว่า ""เราจักเรียนมนต์ของพระเจ้าอุเทนนี้ ได้อย่างไรหนอ ?"""
|
|
20,0047,010,"แล้วทรงคิดได้ว่า ""เราไม่อาจให้คนอื่นรู้มนต์นี้, เราจักให้ธิดาของ"
|
|
20,0047,011,"เราเรียนในสำนักพระเจ้าอุเทนนี้ แล้วจึงเรียนเอาในสำนักของนาง."""
|
|
20,0047,012,"ลำดับนั้น ท้าวเธอจึงตรัสกะพระเจ้าอุเทนนั้นว่า ""ท่านจักให้แก่คน"
|
|
20,0047,013,"อื่นผู้ไหว้แล้วเรียนเอาหรือ ?"""
|
|
20,0047,014,อุ. อย่างนั้น ท่านมหาราช.
|
|
20,0047,015,"จ. ถ้ากระนั้น ในเรือนของเรามีหญิงค่อมอยู่คนหนึ่ง, ท่านยืน"
|
|
20,0047,016,อยู่ภายนอกม่าน จงบอกมนต์แก่หญิงนั้น ผู้นั่งอยู่ภายในม่านเถิด.
|
|
20,0047,017,อุ. ดีละ ท่านมหาราช นางจะเป็นคนค่อมหรือคนง่อย ก็
|
|
20,0047,018,"ช่างเถอะ, เมื่อนางไหว้, ข้าพเจ้าจักให้."
|
|
20,0047,019,ลำดับนั้น พระราชา เสด็จไป ตรัสบอกพระนางวาสุลทัตตา
|
|
20,0047,020,"ราชธิดาว่า ""ลูกหญิง ชายเป็นโรคเรื้อนน้ำเต้าคนหนึ่ง รู้มนต์หาค่า"
|
|
20,0047,021,"มิได้, พ่อไม่อาจที่จะให้คนอื่นรู้มนต์นั้นได้, เจ้าจงนั่งภายในม่าน"
|
|
|