| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0036,001,"เศรษฐีธิดานั้น จึงบอกว่า ""ดิฉันหัวเราะ ก็เพราะคิดว่า 'สมบัติ " | |
| 20,0036,002,"มีประมาณเท่านี้ นี้ ท่านได้แล้ว ก็เพราะอาศัยฉัน.""" | |
| 20,0036,003,เศรษฐี. ถ้าว่าคุณพ่อของฉัน มอบมรดกของตนให้แก่ฉันแล้ว | |
| 20,0036,004,ท่านจะได้เป็นอะไรในทรัพย์นั้น. ได้ยินว่า เศรษฐี ไม่รู้เรื่องอะไร | |
| 20,0036,005,"สิ้นกาลเท่านี้, เพราะฉะนั้น จึงไม่เชื่อถ้อยคำของเศรษฐีธิดานั้น." | |
| 20,0036,006,ครั้งนั้น เศรษฐีธิดานั้น ได้เล่าเรื่องนั้นทั้งหมด แก่เศรษฐีบุตรนั้นว่า | |
| 20,0036,007,"""บิดาของท่าน ให้หนังสือฆ่า (ตัว) ส่งท่านมาแล้ว, ดิฉันทำกรรม" | |
| 20,0036,008,"อย่างนี้ ๆ รักษาท่านไว้แล้ว."" เศรษฐีบุตรไม่เชื่อ พูดว่า ""ท่านพูด" | |
| 20,0036,009,"ไม่จริง"" จึงคิดว่า ""เราจักถามแม่กาลี"" ดังนั้นแล้ว จึงกล่าวว่า" | |
| 20,0036,010,"""ได้ยินว่า อย่างนั้นหรือ ? แม่."" นางกาลี จึงกล่าวว่า ""พ่อ" | |
| 20,0036,011,"ตั้งแต่ท่านเป็นเด็ก เศรษฐีประสงค์จะฆ่าท่าน แต่ไม่อาจเพื่อจะฆ่าได้," | |
| 20,0036,012,"อาศัยท่าน สิ้นทรัพย์ไปมากมาย, ท่านพ้นแล้วจากความตายในที่ ๗" | |
| 20,0036,013,"แห่ง, บัดนี้ มาแล้ว จากบ้านส่วย ถึงตำแหน่งเศรษฐี พร้อมกับ" | |
| 20,0036,014,"ด้วยสรรพวัตถุอย่างละ ๑๐๐.""" | |
| 20,0036,015,"เศรษฐีนั้น ฟังคำนั้นแล้ว คิดว่า ""เราทากรรมหนักหนอ เรา" | |
| 20,0036,016,พ้นแล้วจากความตายเห็นปานนี้แล แล้วเป็นอยู่ด้วยความประมาท | |
| 20,0036,017,"ไม่สมควร, เราจักไม่ประมาท"" ดังนี้ สละทรัพย์วันละพัน เริ่มตั้ง" | |
| 20,0036,018,ทานไว้ เพื่อคนเดินทางไกลและคนกำพร้า เป็นต้นแล้ว. | |
| 20,0036,019,กุฎุมพี ชื่อว่ามิตตะ ได้เป็นผู้ขวนขวายในการทานของเศรษฐี | |
| 20,0036,020,นั้นแล้ว. | |
| 20,0036,021,ความอุบัติของโฆสกะเศรษฐี เป็นดังนี้. | |