| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0025,001,"พูดว่า ""นาย ท่านอย่าทำเสียงดังไป, การงานของท่านสำเร็จแล้ว."" " | |
| 20,0025,002,เศรษฐีนั้น อันความโศกเปรียบดังภูเขาใหญ่ท่วมทับแล้ว เสวย | |
| 20,0025,003,โทมนัส มีประมาณมิใช่น้อย ดังบุคคลผู้มีใจคิดร้ายต่อบุคคลผู้ไม่ | |
| 20,0025,004,ประทุษร้ายฉะนั้น. | |
| 20,0025,005,[ทำร้ายผู้ไม่ทำร้ายตอบย่อมถึงฐานะ ๑๐] | |
| 20,0025,006,เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า | |
| 20,0025,007,"<B>""ผู้ประทุษร้าย ในท่านผู้ไม่ประทุษร้าย หา" | |
| 20,0025,008,อาชญามิได้ ด้วยอาชญา ย่อมพลันถึงฐานะ ๑๐ | |
| 20,0025,009,อย่างใดอย่างหนึ่งทีเดียว คือ พึงถึงเวทนา | |
| 20,0025,010,"อันหยาบ, ความเสื่อม, ความแตกแห่งสรีระ," | |
| 20,0025,011,"ความเจ็บไข้อย่างหนัก, ความฟุ้งซ่านแห่ง" | |
| 20,0025,012,"จิต, ความขัดข้องแต่พระราชา, ความกล่าว" | |
| 20,0025,013,"ตู่อย่างทารุณ, ความเสื่อมรอบแห่งหมู่ญาติ," | |
| 20,0025,014,"ความย่อยยับแห่งโภคะ, อีกประการหนึ่ง ไฟ" | |
| 20,0025,015,"ป่าย่อมไหม้เรือนของผู้นั้น, เพราะความแตก" | |
| 20,0025,016,"แห่งกาย เขาผู้มีปัญญาทราม ย่อมเข้าพึงนรก.""</B>" | |
| 20,0025,017,[อุบายใหม่ของเศรษฐี] | |
| 20,0025,018,"แม้เช่นนั้น เศรษฐี ก็ไม่อาจแลดูนายโฆสกะนั้นตรง ๆ อีกได้," | |
| 20,0025,019,"ครุ่นคิดหาอุบายว่า ""อย่างไร ? จึงจะฆ่ามันเสียได้."" มองเห็น" | |
| 20,0025,020,"อุบายว่า ""เราจัดส่งมันไปยังสำนักของคนเก็บส่วย (นายเสมียน)" | |
| 20,0025,021,"ใน ๑๐๐ บ้านของเรา ให้มันตายเสีย"" ดังนี้แล้ว จึงเขียนหนังสือไป" | |