| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0008,001,[กุมารอุเทนยกทัพช้าง] | |
| 20,0008,002,ต่อมาในกาลวันหนึ่ง พระดาบส ตรวจดูความประกอบแห่ง | |
| 20,0008,003,ดาวนักษัตร เห็นความ<SUP>๑</SUP>หม่นหมองแห่งดาวนักษัตรของพระเจ้า | |
| 20,0008,004,"ปรันตปะ จึงตรัสว่า ""นางผู้เจริญ พระเจ้าปรันตปะในกรุงโกสัมพี" | |
| 20,0008,005,"สวรรคตแล้ว.""" | |
| 20,0008,006,พระราชเทวี. เหตุไร พระผู้เป็นเจ้า จึงตรัสอย่างนี้ ? ท่านมี | |
| 20,0008,007,ความอาฆาตกับพระเจ้าปรันตปะนั้นหรือ ? | |
| 20,0008,008,ดาบส. ไม่มี นางผู้เจริญ เราเห็นความเศร้าหมองของดาว | |
| 20,0008,009,นักษัตร ของพระเจ้าปรันตปะ จึงพูดอย่างนี้. | |
| 20,0008,010,พระราชเทวีทรงกันแสงแล้ว. | |
| 20,0008,011,"ครั้งนั้น พระดาบส จึงตรัสถามพระราชเทวีนั้นว่า ""เพราะ" | |
| 20,0008,012,"เหตุไร หล่อนจึงร้องไห้?"" เมื่อพระราชเทวีตรัสบอกความที่พระเจ้า" | |
| 20,0008,013,"ปรันตปะนั้น เป็นพระสวามีของพระองค์แล้ว, จึงตรัสว่า อย่าร้องไห้" | |
| 20,0008,014,"ไป นางผู้เจริญ ธรรมดาสัตว์ผู้เกิดแล้ว ย่อมตายแน่แท้.""" | |
| 20,0008,015,พระราชเทวี. หม่อมฉันทราบ พระผู้เป็นเจ้า. | |
| 20,0008,016,ดาบส. เมื่อฉะนี้ ไฉน หล่อนจึงร้องไห้ ? | |
| 20,0008,017,พระราชเทวี. บุตรของหม่อมฉัน เป็นผู้ควรแก่ราชสมบัติอัน | |
| 20,0008,018,"เป็นของตระกูล, ถ้าว่า เขาอยู่ที่เมืองนั้น เขาจักให้ยกเศวตฉัตร" | |
| 20,0008,019,"ขึ้น, บัดนี้เขาเกิดเป็นผู้เสื่อมใหญ่เสียแล้ว ด้วยความโศกถึงอย่างนี้" | |
| 20,0008,020,ข้าพเจ้าจึงร้องไห้ พระผู้เป็นเจ้า. | |
| 20,0008,021,ดาบส. ช่างเถอะ นางผู้เจริญ อย่าคิดไปเลย; ถ้าว่า หล่อน | |
| 20,0008,022, | |
| 20,0008,023,๑. นกฺขตฺตปีฬนํ ความบีบคั้นแห่งนักษัตร. | |