buddhist-theology / 13 /130040.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
raw
history blame
2.2 kB
Book,Page,LineNumber,Text
13,0040,001,เหตุ
13,0040,002,ยสฺมา สพฺพสตฺตานํ ชีวิตํ <B>มรณปริโยสานเมว</B>. (ตสฺมา
13,0040,003,"ภิชฺชติ ปูติสนฺเทโห). [ อุตฺตรตฺเถรี. ๕/๑๐๕ ] ""ชีวิตของสัตว์ทั้งปวง"
13,0040,004,มีความตายเป็นที่สุดอย่างเดียว เพราะเหตุใด (เพราะเหตุนั้น กายอันเน่า
13,0040,005,"จะแตก)."" "
13,0040,006,[ ๓ ] ยโต ในพากย์ท่านเรียกเป็นกิริยาปรามาส แต่มีห่าง ๆ อุ.:-
13,0040,007,"วิญฺูนํ [ ส. ปา. ๑/๒๓๐ ] "" คำไร ๆ ที่ไม่นำความเลื่อมใส...ไม่"
13,0040,008,ปรากฏแก่วิญญูชน ท. ผู้ตรวจดูอยู่ในวินยัฏฐกถา ชื่อสมันปาสาทิกา
13,0040,009,"นี้."""
13,0040,010,โยชนา [ ๑/๒๐๗] ว่า ยโตติ ปทํ น ทิสฺสตีติ ปเท กิริยา-
13,0040,011,ปรามสนํ.
13,0040,012,สรูปอธิบาย : กิริยาปรามสนะ หรือกิริยาปรามสะ หรือกิริยา
13,0040,013,ปรามาส เป็นวิเสสนะในพากย์ จับตั้งแต่ต้น จนจดกิริยาในพากย์.
13,0040,014,บอกเข้าในกิริยาพากย์. กิริยาปรามาสนี้ได้เฉพาะบท ยํ หน้าพากย์.
13,0040,015,"ในโยชนา เรียกบท ยสฺมา ในพากย์เป็นกิริยาปรามาส, เรียกบท ยโต"
13,0040,016,ในพากย์ด้วย แต่มีห่าง ๆ.