|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
06,0030,001,เป็นอกุศล ไม่ประเสริฐเลย.
|
|
06,0030,002,"๓๙๗. ได้ น้อย โดยสุจริต ดีกว่า, ได้ มาก โดยทุจริต ไม่ดีเลย."
|
|
06,0030,003,๓๙๘. ดูก่อนกุมาร ท. เจ้า ท. จงถือเอา ซึ่งศิลปะ ให้ประโยชน์
|
|
06,0030,004,สำเร็จ.
|
|
06,0030,005,๓๙๙. แน่ะแม่ เจ้า อันชน ท. อื่น ว่า เป็นธรรม อย่า โกรธแล้ว.
|
|
06,0030,006,๔๐๐. คน ผู้ประกอบด้วยเมตตา นอนหลับ เป็นสุข ตื่น เป็นสุข.
|
|
06,0030,007,<B>๒๐. ถ้าในประโยคอันเดียว มีข้อความซับซ้อนกับหลาย
|
|
06,0030,008,ข้อ เหมือนเช่นผู้เล่านิทานเล่าเรื่องไป แล้วอ้างคนในนิทานที่ตัว
|
|
06,0030,009,เล่าว่า คนนั้นพูดอย่างนี้ คนนี้พูดอย่างนั้น ในที่สุดข้อความ
|
|
06,0030,010,อันหนึ่ง ๆ ต้องลง อิติศัพท์ คั่น ดังนี้.
|
|
06,0030,011,เอกสฺมึ สมเย ภควา ราชคหโต นิกฺขมิตฺวา ฉ ทิสา
|
|
06,0030,012,"นมสฺสนฺตํ สิคาลกํ มาณวํ ทิสฺวา ""กิสฺส ตฺวํ คหปติปุตฺต ทิสา"
|
|
06,0030,013,"นมสฺสสี' ติ ปุจฺฉิ. ตํ สุตฺวา สิคาลโก มาณโว ""ปิตา เม ภนฺเต"
|
|
06,0030,014,"กาลั กโรนฺโต เอวํ อวจ 'ทิสา ตาต นมสฺเสยฺยาสี' ติ, โส อหํ"
|
|
06,0030,015,ปิตุ วจนํ กโรนฺโต ทิสา นมสฺสามี' ติ อาห. อถ นํ ภควา
|
|
06,0030,016,"""น โข คหปติปุตฺต อริยสฺส วินเย เอวํ ทิสา นมสฺสิตพฺพา' ติ"
|
|
06,0030,017,วติวา เตน ปุจฺฉิโต คิหิวินยํ กเถสิ.</B>
|
|
06,0030,018,ในสมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาค เสด็จออกแล้ว จากกรุง
|
|
06,0030,019,ราชคฤห์ ทอดพระเนตรเห็นแล้ว ซึ่งสิงคาลมาณพ นอบน้อมอยู่
|
|
|