| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0215,001,วากยสัมพันธ์ | |
| 05,0215,002,ภาคที่ ๓ | |
| 05,0215,003,(๑๔๗) นักเรียนได้ศึกษาวจีวิภาค รู้จักส่วนแห่งคำพูดแล้ว | |
| 05,0215,004,ควรศึกษาให้รู้จักวิธีประกอบคำพูดเข้าเป็นพากย์ เพื่อเป็นประโยชน์ | |
| 05,0215,005,ในการพูดหรือแต่งหนังสือซึ่งแสดงความให้ผู้อื่นเข้าใจ เหมือนนาย | |
| 05,0215,006,ช่างผู้ฉลาด รู้จักปรุงทัพพสัมภาระให้เป็นเรือน เพื่อเป็นประโยชน์แก่ | |
| 05,0215,007,ผู้จะอยู่ ฉะนั้น วิธีประกอบคำพูดเข้าเป็นพากย์นั้น เรียกว่า | |
| 05,0215,008,วากยสัมพันธ์. | |
| 05,0215,009,(๑๔๘) คำพูดนั้นแบ่งเป็น ๓ อย่าง ดังนี้ :- | |
| 05,0215,010,๑. ศัพท์เดียวหรือหลายศัพท์ แต่ยังผสมให้เป็นใจความไม่ได้ | |
| 05,0215,011,เรียกว่า บท กำหนดตามวิภัตตินาม จะกี่ศัพท์ก็ตาม นับวิภัตติ | |
| 05,0215,012,ละบท ๆ เช่น ปุตฺโต เป็นบทหนึ่ง มาตาปิตเรสุ เป็นบทหนึ่ง เป็น | |
| 05,0215,013,ตัวอย่าง. | |
| 05,0215,014,๒. หลายบทผสมให้เป็นใจความได้ แต่ยังเป็นตอน ๆ ไม่เต็มที่ | |
| 05,0215,015,"เรียกว่า พากยางค์ มี ๓ อย่าง คือ (นาม) กุลสฺส ปุตฺโต," | |
| 05,0215,016,"(คุณ) ปิโย ปุตฺโต, (กิรยา) ปุตฺโต มตาปิตเรสุ สมฺสม" | |
| 05,0215,017,ปฏิปชฺชนฺโต เป็นตัวอย่าง. ตอนหนึ่ง ๆ นับเป็นพากยางค์หนึ่ง ๆ. | |
| 05,0215,018,๓. หลายบทหรือหลายพากยางค์ ผสมให้เป็นใจความได้เต็มที่ | |