File size: 3,319 Bytes
6bd72a3 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
42,0003,001,กถาว่าด้วยพาหุสัจจะ
42,0003,002,[๑๑๖] ความเป็นผู้มีสุตะมาก ชื่อพาหุสัจจะ. โดยอรรถ
42,0003,003,พาหุสัจจะ ได้แก่ความเป็นผู้ฉลาดในกิจนั้น ๆ อันเกิดขึ้นเพราะเรียน
42,0003,004,บ้าง เพราะฟังบ้าง ซึ่งพระพุทธวจนะหรือศิลปะภายนอก (พระ
42,0003,005,พุทธศาสนา) ยกความเป็นผู้ฉลาดในหัตถกรรม ที่พระผู้มีพระภาค
42,0003,006,ทรงถือเอาด้วยสิปปศัพท์อันจะตรัส (ข้างหน้า) เสีย. พาหุสัจจะนั้น
42,0003,007,มี ๒ อย่าง ด้วยสามารถพาหุสัจจะของบรรพชิตและคฤหัสถ์. ใน ๒
42,0003,008,อย่างนั้น ความเป็นผู้ทรงจำคำสอนของพระศาสดา ที่พระผู้มีพระ-
42,0003,009,ภาคทรงพรรณนาไว้ในอุรุเวลสูตรเป็นต้น โดยนัยเป็นอาทิอย่างนี้ว่า
42,0003,010,"""ภิกษุเป็นพหุสูต ทรงสุตะ มีสุตะเป็นที่สั่งสม "" ดังนี้ ชื่อว่าพาหุสัจจะ"
42,0003,011,ของบรรพชิต.
42,0003,012,อุรุเวล<SUP>๑</SUP>สูตร มาในปฐมปัณณาสก์ แห่งจตุกกนิบาต อังคุตตร-
42,0003,013,นิกาย.
42,0003,014,"[๑๑๗] อรรถกถาแห่งอุรุเวลสูตร<SUP>๒</SUP>นั้นว่า ""สุตะ คือนวังค-"
42,0003,015,สัตถุศาสน์ของภิกษุนั้นมาก อธิบายว่า เป็นอันเธอเรียนแล้ว ด้วย
42,0003,016,สามารถอักขระเบื้องต้นและเบื้องปลายแห่งบาลีและอนุสนธิ. ภิกษุนั้น
42,0003,017,ชื่อว่า พหุสสุตะ. บทว่า <B>สุตธโร</B> คือเป็นผู้รองรับสุตะไว้ได้. จริงอยู่
42,0003,018,พระพุทธวจนะอันภิกษุใดเรียนแต่บาลีประเทศนี้ เลือนหายไปจาก
42,0003,019,บาลีประเทศนี้ ไม่คงอยู่ ดุจน้ำในหม้อทะลุ เธอ ไม่อาจจะกล่าว
42,0003,020,
42,0003,021,๑. องฺ. จตุกฺก ๒๑/๒๕. ๒. มโนรถปูรณี. ๒/๓๔๗.
|