File size: 2,952 Bytes
6bd72a3 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
33,0005,001,"ทำที่พึ่งแก่ตน, จงเป็นบัณฑิต อย่าเป็นพาล"" ดังนี้แล้ว เมื่อจะ"
33,0005,002,ทรงนำอนุโมทนา จึงได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า :-
33,0005,003,"<B>""บัดนี้ ท่านเป็นดุจใบไม้เหลือง, อนึ่ง บุรุษ"
33,0005,004,แห่งพระยายม (คือความตาย) ปรากฏแก่ท่าน
33,0005,005,"แล้ว. ท่านตั้งอยู่ในใกล้ปากแห่งความเสื่อม, อนึ่ง"
33,0005,006,แม้เสบียงทางของท่านก็ยังไม่มี. ท่านนั้น จงทำที่
33,0005,007,"พึ่งแก่ตน, จงรีบพยายาม เป็นบัณฑิต ท่าน"
33,0005,008,กำจัดมลทินได้แล้ว ไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน จักถึง
33,0005,009,"อริยภูมิอันเป็นทิพย์.""</B>"
33,0005,010,[แก้อรรถ]
33,0005,011,บรรดาบทเหล่านั้น บาทพระคาถาว่า <B>ปณฺฑุปลาโสว ทานิสิ</B>
33,0005,012,ความว่า อุบาสก บัดนี้ ท่านได้เป็นเหมือนใบไม้ที่เหลืองอันขาด
33,0005,013,ตกลงบนแผ่นดิน.
33,0005,014,ทูตของพระยายม พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกว่า <B>ยมปุริสา.</B> แต่
33,0005,015,คำนี้ พระองค์ตรัสหมายถึงความตายนั่นเอง. อธิบายว่า ความตาย
33,0005,016,ปรากฏแก่ท่านแล้ว.
33,0005,017,บทว่า <B>อุยฺโยคมุเข</B> ความว่า ก็ท่านเป็นผู้ตั้งอยู่แล้วใกล้ปาก
33,0005,018,แห่งความเสื่อม คือใกล้ปากแห่งความไม่เจริญ.
33,0005,019,บทว่า <B>ปาเถยฺยํ</B> ความว่า แม้เสบียงทางคืออกุศลของท่านผู้
33,0005,020,จะไปสู่ปรโลกก็ยังไม่มี เหมือนเสบียงทางมีข้าวสารเป็นต้น ของ
33,0005,021,บุคคลผู้เตรียมจะไปยังไม่มีฉะนั้น.
|