08/080001.csv

Book,Page,LineNumber,Text
08,0001,001,อธิบายนามตอนต้น  
08,0001,002,พระมหาบุญสงค์  อตฺตคุตฺโต  ป.ธ.  ๖ วัดราชาธิวาส
08,0001,003,เรียบเรียง
08,0001,004,บรรดาสภาพทั้งมวล  ทั้งที่มีวิญญาณและหาวิญญาณมิได้  ซึ่งได้
08,0001,005,อุบัติขึ้นมาในโลก  จะเป็นคน  สัตว์  ภูเขา  ต้นไม้ อย่างใดอย่างหนึ่ง
08,0001,006,ก็ดี  เมื่อยังไม่มีใครสมมติเรียกชื่อว่าอย่างหนึ่งอย่างนี้  สักแต่ว่ามีอยู่เท่านั้น
08,0001,007,ก็ยังไม่ทราบละเอียดว่าคนหรือสัตว์เป็นต้น  อีกนัยหนึ่ง สิ่งที่น้อมไปในคำ
08,0001,008,พูดของภาษาต่าง ๆ คืออาจเรียกรู้เข้าใจกันได้ตามความประสงค์ เรียกว่า
08,0001,009,"""นาม""  แปลว่า ""ชื่อ""  หรือหมายความว่ามีอาการน้อมไปในคำพูดของ"
08,0001,010,ภาษานั้น ๆ ตามแต่จะสมมติขึ้น.        
08,0001,011,ศัพท์
08,0001,012,สำเนียงก็ดี  อักษรที่ใช่แทนสำเนียงก็ดี  ซึ่งปรากฏเป็นถ้อยคำได้
08,0001,013,เช่น  <B>ปุตฺโต</B>  บุตร  <B>ปญฺวา</B>  มีปัญญา <B>ทกฺโข</B>  ขยัน  เหล่านี้เป็นต้น
08,0001,014,"เรียกว่า  ""ศัพท์""  ถ้าสำเนียงชนิดใดไม่ใช่ถ้อยคำ  คือเป็นสำเนียงที่ไม่"
08,0001,015,เป็นภาษา  ดังคำว่า  <B>ปุ. ภิ.  อู. หํ.</B> เหล่านี้ และคำที่เป็นกิริยาหรือ
08,0001,016,แม้อย่างอื่น ๆ คำชนิดนั้นไม่เรียกว่าศัพท์. คำพูดในภาษามคธแบ่งออก
08,0001,017,"เป็น ๒ ประเภท  คือ สัญชาติศัพท์หรือชาติศัพท์อย่าง ๑,  สัญญัติศัพท์"
08,0001,018,อย่าง ๑.  คำพูดดั้งเดิมอันค้นหามูลมิได้ว่าเนื่องมาจากธาตุอะไร  หรือ
08,0001,019,ปรุงขึ้นจากธาตุอะไร  เป็นวาจาที่ใช้พูดกันมาแต่โบราณ  เหมือนคำว่า
08,0001,020,<B>กํ. น้ำ. ขํ.  ฟ้า.  กุ.</B>  คำพูด  เป็นต้น  เรียกสัญชาติศัพท์หรือชาติศัพท์.