File size: 4,056 Bytes
6bd72a3
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
Book,Page,LineNumber,Text
46,0032,001,"พระศาสดา   เมื่อจะทรงอุปถัมภ์เธอ    จึงตรัสว่า  ""  ภิกษุ   เธอ "
46,0032,002,บวชในศาสนาอันเป็นนิยยานิกะเห็นปานนี้     ไม่ยังชนเหล่าอื่นให้รู้จัก
46,0032,003,"ตนอย่างนี้ว่า  "" เป็นผู้มักน้อย,""  ว่า  "" เป็นผู้สันโดษ, ""   ว่า   ""  เป็นผู้สงัด, """
46,0032,004,"ว่า   "" เป็นผู้ไม่คลุกคลี, ""  ว่า  "" เป็นผู้ปรารภความเพียร, "" ( กลับ )  ยังชน"
46,0032,005,"เหล่าอื่นให้รู้จักตนว่า    "" เป็นผู้ละความเพียร, ""  เพราะเหตุไร  ?   ใน"
46,0032,006,ครั้งก่อน   เธอได้เป็นผู้มีความเพียรแล้วมิใช่หรือ  ?  ชนเป็นอันมาก
46,0032,007,อาศัยความเพียรอันเธอผู้เดียวทำ   จึงได้น้ำที่ควรดื่ม    ในทางกันดาร
46,0032,008,"เพราะทะเลทราย<SUP>๑</SUP>    ได้รับความสุขแล้ว,  บัดนี้  เพราะเหตุไร  เธอจึงละ"
46,0032,009,"ความเพียร  ? ""  ภิกษุนั้น   ได้เป็นผู้อันพระศาสดาทรงอุปถัมภ์ด้วยพระ"
46,0032,010,ดำรัสมีประมาณเท่านี้.   ลำดับนั้น   พระศาสดา  อันภิกษุทั้งหลายทูลถาม
46,0032,011,แล้ว  จึงทรงนำอดีตนิทานมา  ( ตรัสว่า ):-
46,0032,012,[๔๙๑]   ในอดีตกาล  พระโพธิสัตว์  เป็นหัวหน้าพ่อค้าเกวียน
46,0032,013,ในกรุงพารณสี  เที่ยวทำการค้าขายด้วยเกวียน  ๕๐๐  เล่ม   ถึงทะเล
46,0032,014,ทรายอันกันดารแห่งหนึ่ง.   อันไกลตั้ง  ๖๐  โยชน์.   ก็ในทางกันดารนั้น
46,0032,015,ทรายละเอียดอันบุคคลกำด้วยกำมือแล้ว   ย่อมไม่ติดอยู่ในมือ.   และ
46,0032,016,"ตั้งแต่เวลาพระอาทิตย์ขึ้น   ร้อนเหมือนกองถ่านเพลิง,  อันใคร ๆ ไม่"
46,0032,017,อาจจะเหยียบได้.   เพราะเหตุนั้น   พวกพ่อค้า   เมื่อพากันเดินสู่ทาง
46,0032,018,กันดารนั้น   จึงเอาเกวียนบรรทุกสิ่งของต่าง ๆ มีฟืน น้ำ น้ำมัน  และ
46,0032,019,ข้าวสารเป็นต้นไปในกลางคืนเท่านั้น   ในเวลาอรุณขึ้น  จัดการวงเกวียน
46,0032,020,ทำปะรำไว้เบื้องบนแล้วนั่งพัก   ครั้นพระอาทิตย์อัสดงคตแล้ว  ก็พา
46,0032,021,
46,0032,022,๑.  มรุ  เป็นชื่อของเทพดา และของทราย แต่ที่นี้เป็นชื่อของทะเลทราย.