Datasets:
lenarc
/
soda

Dataset card Data Studio Files
xet
Community
1
text
stringlengths
33
45k
url
stringlengths
33
141
source
stringclasses
1 value
__index_level_0__
int64
314
1.02M
Een fietskoerier is een persoon die per fiets kleine goederen zoals pakketjes en brieven bezorgt. Koeriersdiensten per fiets vinden vooral plaats in stedelijke gebieden. Beroep Fietsen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fietskoerier
wikipedia
83,466
Rhodocyrtus cribripennis is een keversoort uit de familie Rhynchitidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1869 door Desbrochers des Loges. Rhynchitidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rhodocyrtus%20cribripennis
wikipedia
577,779
Trachelophanes puberulus is een keversoort uit de familie boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1855 door Chevrolat. Boktorren
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trachelophanes%20puberulus
wikipedia
58,862
Pieles is een Spaanse film uit 2017, geregisseerd door Eduardo Casanova. Verhaal De film vertelt het verhaal van mensen met fysieke afwijkingen, die gedwongen zijn een verborgen leven te leiden vanwege sociale vooroordelen. We zien Ana, een vrouw met een misvormd gezicht, Laura, een meisje zonder ogen, en Samantha, die een probleem heeft met haar spijsvertering. Allen proberen ze hun plek te vinden in de maatschappij. Rolverdeling Ontvangst Recensies De Volkskrant schreef: "Een aangenaam dwarse film (...): even flauw, pervers en grotesk als hilarisch en ontroerend en, uiteindelijk, zoekend naar echte schoonheid." Prijzen en nominaties Een selectie: Film uit 2017 Spaanse film Film geproduceerd door Carolina Bang Film geproduceerd door Álex de la Iglesia
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pieles
wikipedia
404,657
Amphipholis serrataspina is een slangster uit de familie Amphiuridae. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1978 gepubliceerd door Gustave Cherbonnier & Alain Guille. Amphilepidida
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amphipholis%20serrataspina
wikipedia
562,047
Ctenopseustis servana is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Walker. Bladrollers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ctenopseustis%20servana
wikipedia
1,008,685
Daphné Dumery, Belgisch politica Joris Dumery, Zuid-Nederlands muziekinstrumentbouwer en klokkengieter
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dumery
wikipedia
612,406
Protarchella euschema is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1974 door Diakonoff. Bladrollers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Protarchella%20euschema
wikipedia
818,716
Paurophleps minuta is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae), onderfamilie beervlinders (Arctiinae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1900 door Hampson. Deze nachtvlinder komt voor in tropisch Afrika. Paurophleps Dier uit het Afrotropisch gebied
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paurophleps%20minuta
wikipedia
799,897
Corinna ferox is een spinnensoort uit de familie van de loopspinnen (Corinnidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1896 gepubliceerd door Eugène Simon. Loopspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Corinna%20ferox
wikipedia
885,604
Asiophrida flavicollis is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 2000 gepubliceerd door Medvedev. Bladkevers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Asiophrida%20flavicollis
wikipedia
843,316
Castianeira phaeochroa is een spinnensoort uit de familie van de loopspinnen (Corinnidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1910 gepubliceerd door Eugène Simon. Loopspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Castianeira%20phaeochroa
wikipedia
357,662
Het Monument voor de Vrouw is een monument in Eindhoven dat zich bevindt in het parkje tussen Parklaan en Zilvermeeuwlaan. Het monument bestaat uit een kalkstenen reliëf dat ingemetseld is in een bakstenen muurtje. Het werd vervaardigd door Willy Mignot en werd in 1956 onthuld. Het is een schenking van de Stichting Oorlogsherdenking en memoreert de rol van de vrouw tijdens de bezetting. Het reliëf verbeeldt drie vrouwenfiguren en een mannenfiguur. Links wordt de huisvrouw, rechts de moeder verbeeld, en de middelste vrouw overhandigt een zwaard aan de man. De tekst op het monument luidt: 1940 - IN TROUW ONWRIKBAAR - 1944 SCHRAAGDEN ZIJ DE WEERSTAND Monument in Eindhoven Tweede Wereldoorlog-monument in Nederland
https://nl.wikipedia.org/wiki/Monument%20voor%20de%20Vrouw
wikipedia
786,914
Daitari is een census town in het district Kendujhar van de Indiase staat Odisha. Demografie Volgens de Indiase volkstelling van 2001 wonen er 4239 mensen in Daitari, waarvan 54% mannelijk en 46% vrouwelijk is. De plaats heeft een alfabetiseringsgraad van 69%. Plaats in Kendujhar
https://nl.wikipedia.org/wiki/Daitari
wikipedia
196,076
Thosea bhaga is een vlinder uit de familie van de slakrupsvlinders (Limacodidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1901 door Swinhoe. Slakrupsvlinders
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thosea%20bhaga
wikipedia
489,808
Peridaedala tonkinana is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1988 door Kuznetsov. tonkinana
https://nl.wikipedia.org/wiki/Peridaedala%20tonkinana
wikipedia
598,906
Morning After Dark is een nummer van de Amerikaanse producer en rapper Timbaland uit 2009, in samenwerking met de Canadese zangeres Nelly Furtado en de Franse zangeres SoShy. Het is de eerste single van Timbalands derde studioalbum Timbaland Presents Shock Value II. "Morning After Dark" werd wereldwijd een bescheiden hit. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 had het niet zoveel succes, daar haalde het de 61e positie. In Europa was het nummer succesvoller. In de Nederlandse Top 40 haalde het een bescheiden 21e positie, en in de Vlaamse Ultratop 50 haalde het nummer 23. Nummer van Timbaland Nummer van Nelly Furtado Single uit 2009
https://nl.wikipedia.org/wiki/Morning%20After%20Dark
wikipedia
356,673
Epicopeia mencia is een vlinder uit de familie van de Epicopeiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1874 door Moore. Epicopeiidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Epicopeia%20mencia
wikipedia
216,807
Het Nationaal park Cape Breton Highlands (Engels: Cape Breton Highlands National Park) is een nationaal park in Canada. Het ligt in het noordelijk deel van het Cape Bretoneiland in de provincie Nova Scotia. Het park werd opgericht in 1936 en is daarmee het oudste van de nationale parken gelegen in Atlantisch Canada. Met een oppervlakte van 949 km² is het een van de kleinere nationale parken in Canada. Het park wordt beheerd door Parks Canada. Cape Breton Highlands Geografie van Nova Scotia
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaal%20park%20Cape%20Breton%20Highlands
wikipedia
468,745
Giovanni Pellielo (Vercelli, 11 januari 1970) is een Italiaans schutter. Biografie Pellielo komt uit in het onderdeel olympische trap. Op de Olympische Zomerspelen 1992 deed hij mee aan de competitie voor zowel mannen als vrouwen, omdat er nog geen aparte competities waren voor mannen en vrouwen. Hij werd tiende. In 1994 vestigde hij een nieuw wereldrecord door het maximum van 125 punten te behalen. Op de Olympische Zomerspelen 1996 werd hij dertiende met 120 punten. Michael Diamond werd olympisch kampioen. Vier jaar later behaalde Pellielo brons, opnieuw na Diamond. In 2004 behaalde hij zilver na Alexey Alipov. Ook in 2008 behaalde hij zilver. In 2012 kwam Pellielo één punt tekort om zich voor de finale te plaatsen. Hij behaalde de achtste plaats. In 2016 behaalde hij opnieuw zilver, ditmaal achter Josip Glasnović. Palmares Olympische Zomerspelen 1992: 10de Olympische Zomerspelen 1996: 13de Olympische Zomerspelen 2000: Olympische Zomerspelen 2004: Olympische Zomerspelen 2008: Olympische Zomerspelen 2012: 8ste Olympische Zomerspelen 2016: Italiaans schutter Italiaans olympisch deelnemer
https://nl.wikipedia.org/wiki/Giovanni%20Pellielo
wikipedia
475,216
Aglia japonica is een vlinder uit de onderfamilie Agliinae van de familie van de nachtpauwogen (Saturniidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1889 door John Henry Leech. Nachtpauwogen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aglia%20japonica
wikipedia
39,784
Mitrella puella is een slakkensoort uit de familie van de Columbellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1844 door G.B. Sowerby I. Columbellidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mitrella%20puella
wikipedia
189,706
Twenty-Five Hours a Day is een nummer van de Amerikaanse rockband The Hooters uit 1993. Het is de eerste single van hun vijfde studioalbum Out of Body. Het nummer wist enkel in Nederland en Duitsland de hitlijsten te bereiken. In Nederland haalde het de 2e positie in de Tipparade. Single uit 1993 Nummer van The Hooters
https://nl.wikipedia.org/wiki/Twenty-Five%20Hours%20a%20Day
wikipedia
101,865
Runcinia johnstoni is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de krabspinnen (Thomisidae). Het dier behoort tot het geslacht Runcinia. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1919 door Roger de Lessert. Krabspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Runcinia%20johnstoni
wikipedia
158,913
Trechisibus rossi is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1972 door Ueno. rossi
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trechisibus%20rossi
wikipedia
816,238
Streblote jansei is een vlinder uit de familie spinners (Lasiocampidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1936 door Tams. De soort komt voor in tropisch Afrika. Spinners Dier uit het Afrotropisch gebied
https://nl.wikipedia.org/wiki/Streblote%20jansei
wikipedia
530,579
Pterogorgia anceps is een zachte koraalsoort uit de familie Gorgoniidae. De koraalsoort komt uit het geslacht Pterogorgia. Pterogorgia anceps werd in 1766 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Pallas. Zachte koralen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pterogorgia%20anceps
wikipedia
332,659
Álvaro González Soberón (Potes, 8 januari 1990) is een Spaans voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelt. In 2019 verruilde hij Villarreal voor Olympique Marseille. Clubcarrière Álvaro is afkomstig uit de jeugdopleiding van Racing Santander. Op 1 mei 2011 debuteerde hij in de Primera División, toen door doelpunten van Markus Rosenberg en Kennedy Bakırcıoğlu met 2–0 gewonnen werd van RCD Mallorca. Op 11 juli 2012 tekende de centrumverdediger een vierjarig contract bij reeksgenoot Real Zaragoza. Een jaar later degradeerde hij met de club naar de Segunda División. Op 28 juli 2014 tekende Álvaro voor vijf jaar bij Espanyol. Hij vierde zijn terugkeer op het hoogste niveau in het shirt van Espanyol in de uitwedstrijd tegen Almería (1–1) op de eerste speeldag van het seizoen 2014/15. Op 14 februari 2015 maakte hij zijn eerste competitietreffer voor de Catalaanse club in de uitwedstrijd tegen Málaga. Na het doelpunt van González werd het nog 0–2 door een treffer van Sergio García. In de zomer van 2016 maakte de centrumverdediger de overstap naar Villarreal, waar hij zijn handtekening zette onder een verbintenis voor de duur van vier seizoenen. Tijdens het seizoen 2019-2020 werd hij uitgeleend aan de Franse Ligue 1club Olympique Marseille. Het contract bevatte een verplichte overname clausule, die inging op 30 juni 2020 en vastgelegd was op 5 MEUR. Hij werd er berucht na een competitiewedstrijd op 13 september 2020 tegen Paris Saint-Germain. In totaal ontvingen 5 spelers de rode kaart en achteraf beweerdde PSG speler Neymar dat racistische opmerkingen van Álvaro aan de grondslag van het conflict lagen. Clubstatistieken Bijgewerkt op 31 december 2021. Interlandcarrière Álvaro kwam eenmaal in actie voor Spanje –21. In 2013 won hij met Spanje –21 het Europees kampioenschap voor spelers onder 21 jaar in Israël. Erelijst Referenties Spaans voetballer
https://nl.wikipedia.org/wiki/%C3%81lvaro%20Gonz%C3%A1lez%20Sober%C3%B3n
wikipedia
446,043
Peltodoris temarensis is een slakkensoort uit de familie van de Discodorididae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2011 door Edmunds. Discodorididae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Peltodoris%20temarensis
wikipedia
471,770
Ecionemia densa is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen. De spons behoort tot het geslacht Ecionemia en behoort tot de familie Ancorinidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1873 door Bowerbank. densa
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ecionemia%20densa
wikipedia
550,925
Francisca (Cisca) Pattipilohy (Makassar, 26 februari 1926) is een bibliothecaris en feminist, actief in de beweging voor en door zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwen (ZMV-vrouwen) in Nederland en initiatiefnemer van een goede informatievoorziening voor en door ZMV-vrouwen, mede-oprichtster van Stichting Flamboyant en Stichting Zami. Biografie Cisca Pattpilohy is geboren op 26 februari 1926 in Makassar op het eiland Celebes, Indonesië, als enige dochter in een gezin van vier kinderen. Haar vader, geboren in 1892 in Banda Neira (Molukken) was een telg van een Molukse radja-familie, haar moeder van gemengde afkomst (Chinees, Arabische grootmoeder en Armeense vluchteling als grootvader). Beiden waren protestants en ouders volgden de Europese lagere school. Haar vader studeerde daarna bouwkunde, werkte bij de Indische Koninklijke Pakketvaartmaatschappij en had daarna een eigen bouwbureau. Haar moeder volgde de Mulo en deed een medische analisten-opleiding. Ook Cisca Pattipilohy volgde de Europese lagere school. Van 1939-1947 zat zij de HBS-VB en Indonesische middelbare school. In 1947 ging zij naar Nederland om aan de Universiteit Leiden Indisch recht te studeren. Ook studeerde zij af aan de bibliotheekacademie en haalde diploma's BA Engels en tolk/vertaler Indonesisch. Tijdens de studie leerde zij haar man kennen die Indologie studeerde. In 1951 is zij met hem naar Indonesië teruggekeerd en getrouwd. Beiden wilden een bijdrage leveren aan de opbouw van het land. Uit het huwelijk zijn twee dochters en twee zoons geboren. In Indonesië leidde Pattipilohy de bibliotheek van het Departement van Verkeer en Openbare werken. Ze tolkte tussen 1962 en 1965 op meer dan twintig internationale conferenties voor de African Asian Journalist Organisation. In december 1965 werd zij zonder concrete beschuldiging samen met haar man opgepakt. Zij werd uiteindelijk naar de vrouwengevangenis in Jakarta overgebracht. Na acht maanden is zij vrij gekomen. In 1968 is zij uit veiligheidsoverwegingen met haar vader en kinderen mee naar Nederland verhuisd. Haar man is in 1975 in gevangenschap overleden. Werk In Nederland is zij tot aan haar pensionering werkzaam geweest als bibliothecaris en documentalist, onder andere bij de juridische bibliotheek van de Juridische Faculteit van de Universiteit van Amsterdam, de bibliotheek van het KITLV en het Tropeninstituut te Amsterdam, afdeling Nederlands Documentatiecentrum voor Ontwikkelingslanden. In die hoedanigheid raakte zij betrokken bij de landelijke ‘werkgroep documentatie ontwikkelingssamenwerking’. In 1969 werd door de Verenigde Naties het ‘Ontwikkelingsdecennium’ uitgeroepen, maar informatie over ontwikkelingssamenwerking bleek moeilijk te vinden, mede door het ontbreken van toepassing van uniforme methoden om de documenten toegankelijk te maken. De informatie die er wel was, was niet of nauwelijks terug te vinden in grote informatievoorzieningen als openbare en universiteitsbibliotheken. Vrouwenbeweging In 1974 nam Pattipilohy deel aan een grote conferentie over vrouwen en ontwikkeling, ter voorbereiding op het Internationaal Jaar van de Vrouw in 1975. Daar kreeg zij naar eigen zeggen voor het eerst veel breder en systematischer te maken met de vrouwenproblematiek. Zij sloot zich aan bij een werkgroep Indonesische vrouwen. In 1985 volgde zij de studie Women and Development, aan het Institute Social Studies te Den Haag, om meer te leren over theorieën, analyses, discussies en de geschiedenis van de vrouwenstrijd. Ook bij de vrouwenstrijd, in het bijzonder die van ZMV-vrouwen, liep zij tegen hetzelfde gebrek aan informatie aan. “Het probleem van onvindbaarheid van informatie is in beide gevallen hetzelfde. Er is niet alleen een bepaalde oriëntatie, visie ten aanzien van de keuzebepaling bij de opbouw van de collectie, maar ook bij de wijze van toegankelijk maken van de informatie, dat wil zeggen het uitzoeken, formuleren van de trefwoorden waarop het informatiemateriaal wordt geordend.” legde zij uit in een interview in Tijdschrift Vrouwen en Informatica in 1988. En “Het is onmogelijk om met zo’n complex geheel als discriminatie en racisme iets te doen in je werk, als je het in je dagelijks leven niet eens onderkent.” Van een goede informatievoorziening over en voor ZMV-vrouwen heeft zij haar levenswerk gemaakt. Informatie en toegang tot informatie was voor haar van essentieel belang in de strijd voor positieverbetering en participatie van zwarte vrouwen in de maatschappij. Stichting Flamboyant Bij de oprichting in 1985 van de Stichting Flamboyant op, landelijk ontmoetings-, kennis- en informatiecentrum voor en van de ZVM-vrouwenbeweging, werd haar gevraagd een bibliotheek en documentatiecentrum op te zetten. Ter voorbereiding daarop werd geïnventariseerd welke literatuur over zwarte vrouwen aanwezig is in bestaande collecties. De inventarisatie resulteerde in de publicaties Zwarte Vrouwen Bibliografie in 1988 en 1989. Een essentieel probleem bij de inventarisatie bleek volgens haar de te gebruiken trefwoorden en onderwerpsindeling. Die waren veelal niet toegespitst op het vinden van informatie over zwarte vrouwen en daarbinnen op bijvoorbeeld arbeid of rechten. Automatisering van het documentatiewerk leek een belangrijk hulpmiddel daarbij. Mede als bestuurslid van 1988 tot 1992 van het Internationaal Informatiecentrum en Archief voor de Vrouwenbeweging (IIAV) deed zij daar ervaring mee op. Van 1992 tot 1995 was zij in de begeleidingscommissie IIAV-project ‘Informatievoorziening op het terrein van zwarte, migranten en vluchtelingenvrouwen’ nauw betrokken bij de herziening van de Vrouwenthesaurus, een gecontroleerde en gestructureerde index. De subsidiëring van de activiteiten van de Stichting Flamboyant werd niet voortgezet en in december 1990 zag de stichting zich genoodzaakt tot opheffing. Zami Cisca Pattipilohy heeft een jaar later, op 8 december 1991, samen met anderen ZAMI opgericht, het ontmoetingscentrum voor ZMV-vrouwen om kennis, ervaringen en informatie uit te wisselen. ZAMI organiseert activiteiten zoals politieke en culturele cafés (ZAMI Casa), de jaarlijkse uitreiking van de ZAMI-Award, workshops en cursussen. ZAMI gaf van 1992 tot 2005 de ZAMI-krant uit; per 1 januari 2005 ontving ZAMI geen overheidssubsidie meer en heeft daardoor sommige van haar activiteiten moeten stoppen. Prijzen Pattipilohy ontving de volgende prijzen: 2002 – De Triomf - prijs, een tweejaarlijkse prijs voor de bijdrage aan empowerment van ZMV-vrouwen in invloed, zeggenschap en macht, voor haar lange staat van dienst voor de emancipatie van ZMV-vrouwen, en als grondlegger van de mogelijkheid om in Nederland kennis te vergaren over ZMV-vrouwen volgens het juryrapport. 2011 – ZAMI Award voor haar bijdragen aan een goede informatievoorziening van en voor zwarte en migrantenvrouwen, onder het motto ‘Zonder kennis en informatie geen vrouwenemancipatie!' Dekolonisatie-onderzoek Francisca Pattipilohy en Jeffry Pondaag van het Comité Nederlandse Ereschulden namen in november 2017 het initiatief voor het opstellen van een open brief aan de Nederlandse regering. Aanleiding was de aankondiging van een groot onderzoek naar de gewelddadigheden in Indonesië tijdens de Bersiap-periode (1945-1946) en de dekolonisatie. In de brief zetten zij vraagtekens bij de aard, de opzet, de aanpak en de politieke onafhankelijkheid van dit onderzoek dat in 2012 nog was afgewezen.Ook uitten zij twijfels bij de samenstelling van het onderzoeksteam. In hun brief vragen zij de koloniale context en de invloed daarvan bij het onderzoek te betrekken, een meer prominente rol voor Indonesische onderzoekers en geen voorwaarden vanuit de politiek ten aanzien van aard en inhoud. De brief is maandag 27 november 2017 verstuurd aan drie Nederlandse ministeries: het Ministerie van Algemene Zaken, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Ministerie van Defensie. Met CC aan: de Indonesische regering, tevens via persbericht aan Indonesische en Nederlandse media en universiteiten en onderzoeksinstituten. Toen Pattipilohy niet werd uitgenodigd voor de bijeenkomst over het onderzoeksprogramma op 13 september 2018, stuurde zij een videoboodschap in die ook op YouTube is geplaatst. Nederlands feminist Nederlands activist Tweede feministische golf
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cisca%20Pattipilohy
wikipedia
721,922
Ozarba badia is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1886 door Swinhoe. De soort komt voor in tropisch Afrika. badia Dier uit het Afrotropisch gebied
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ozarba%20badia
wikipedia
557,849
Potamiscus decourcyi is een krabbensoort uit de familie van de Potamidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1913 door Kemp. Potamidae IUCN-status onzeker
https://nl.wikipedia.org/wiki/Potamiscus%20decourcyi
wikipedia
149,241
Triplophysa polyfasciata is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de bermpjes (Nemacheilidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1996 door Ding. Nemacheilidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Triplophysa%20polyfasciata
wikipedia
241,144
Anchastus vulneratus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1878 door Ernest Candèze. vulneratus
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anchastus%20vulneratus
wikipedia
512,466
Rekhoven is een gehucht in de Belgische gemeente Lummen. Het ligt ten oosten van het centrum van Lummen. Rekhoven is gelegen in de vallei van de Laambeek. Geschiedenis In 1638 werd te Rekhoven een schans opgericht, die eveneens door de Laambeek werd gevoed. Alle sporen van deze schans zijn echter vernietigd door de aanleg van de Europese weg 313 en het naastgelegen bedrijventerrein. Op de Ferrariskaart uit de jaren 1770 is de plaats aangeduid als het gehucht Reckhoven. Hier bevond zich vroeger, aan de Watermolenstraat, een watermolen van het onderslagtype, die reeds voor 1775 moet hebben bestaan. Deze dubbelmolen fungeerde als koren- en oliemolen, maar in 1883 werd de oliemolen afgebroken. In 1957 werd ook de korenmolen afgebroken om in het openluchtmuseum van Bokrijk weer te worden opgericht onder de naam: "De Korenbloem". Plaats in Limburg (België) Lummen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rekhoven
wikipedia
293,117
Orectochilus dehiscens is een keversoort uit de familie van schrijvertjes (Gyrinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1907 door Régimbart. Schrijvertjes
https://nl.wikipedia.org/wiki/Orectochilus%20dehiscens
wikipedia
453,961
Uroptychus bouvieri is een tienpotigensoort uit de familie van de Chirostylidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1896 door Caullery. Chirostylidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Uroptychus%20bouvieri
wikipedia
481,536
Fanulena is een geslacht van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken). Helicarionidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fanulena
wikipedia
396,654
Paradromulia purpurea is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1903 door Warren. purpurea
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paradromulia%20purpurea
wikipedia
840,989
Camelobaetidius mathuriae is een haft uit de familie Baetidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2001 door Dominique & Thomas. De soort komt voor in het Neotropisch gebied. Baetidae Dier uit het Neotropisch gebied
https://nl.wikipedia.org/wiki/Camelobaetidius%20mathuriae
wikipedia
394,857
Thoridia veirsi is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1991 door Brown & Powell. Bladrollers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thoridia%20veirsi
wikipedia
86,278
Cacodaemon satanas is een keversoort uit de familie zwamkevers (Endomychidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1856 gepubliceerd door Carl Gustaf Thomson. Zwamkevers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cacodaemon%20satanas
wikipedia
360,975
Rynbende was een jeneverstokerij te Schiedam, die als zelfstandig bedrijf bestaan heeft van 1793 tot 1970, waarna het door Henkes werd overgenomen. Geschiedenis Het bedrijf werd gesticht door Simon Rijnbende (28 maart 1777- 14 november 1853). Simon was zoon van de kapitein van het schip "De Oranje Zaal", Jan Rijnbende. Hij maakte in 1786 met zijn vader een aantal zeereizen, waarbij onder meer tegen piraten werd gevochten. In 1789 vestigde hij zich aan wal om in 1793 een eigen destilleerderij te beginnen aan Het Groeneweegje te Schiedam. Simon stichtte in 1797 met handelspartner Pieter de Graaff de handelsfirma Rijnbende & Comp. De samenwerking begon succesvol, maar later kwamen er ernstige financiële moeilijkheden die overigens de gehele jeneverindustrie troffen. Het bedrijf overleefde de crisis en in 1834 werd de ondernemingsvorm veranderd in Simon Rijnbende en Zonen om de toekomst van de distilleerderij veilig te stellen. Bijna honderd jaar later, in 1922, werd Rynbende verkocht aan de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek. De destilleerderijen hiervan werden in 1970 samengevoegd met die van de Zuid-Nederlandsche Melasse-Spiritusfabriek, waartoe onder andere Henkes behoorde, en aldus ontstond Henkes Verenigde Distilleerderijen (HVD). Dit bedrijf voerde het merk Rynbende nog enige tijd, maar kwam in 1986 in handen van Bols. Deze firma bracht nog een aantal flessen onder het etiket "Rynbende" in de handel, maar stopte er uiteindelijk mee. Vanaf 1998 werd het merk opnieuw uitgebracht, in een tiental verschillende smaken, door de Nederlandse slijterijketen Mitra. Rynbende - Blijmoedig Maandblad Van 1928 tot eind jaren zestig (met een onderbreking tijdens de oorlogsjaren) gaf Rynbende een tijdschrift uit ter promotie van hun waren. Een groot aantal destijds bekende schrijvers schreven bijdragen voor dit blad. Enige eis aan deze auteurs was, dat er drank in de verhalen voor moest komen. Het tijdschrift stond onder redactie van Herman de Man (schrijver) en werd typografisch vormgegeven door S.H. de Roos. Na de oorlog voerde Simon Carmiggelt jarenlang de redactie. Tussen 1928 en 1935 publiceerden onder meer de volgende letterkundigen in Rynbende's Blijmoedig Maandblad: A. den Doolaard, Jan Campert, Albert Helman, Albert Kuyle, Anton van Duinkerken, H. Marsman, P.H. Ritter jr., Stijn Streuvels, J. Slauerhoff en Herman Salomonson (onder het pseudoniem "Melis Stoke"). Trivia Een bekende slogan van de firma was: Rynbende heit de klok. Externe link Rynbende Website Geschiedenis van Schiedam Jenever Nederlandse destilleerderij Voormalig Nederlands bedrijf
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rynbende
wikipedia
555,097
Pseudapis kingi is een vliesvleugelig insect uit de familie Halictidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1931 door Cockerell. Halictidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudapis%20kingi
wikipedia
417,535
Vestri is een IJslandse voetbalclub uit Ísafjörður in de noordwestelijke provincie Vestfirðir. Thuiswedstrijden worden gespeeld in het Torfnesvöllur. De clubkleuren zijn rood-blauw. Geschiedenis De club ontstond in mei 2006 als fusieclub onder de naam BÍ/Bolungarvík na een fusie tussen Boltafélag Ísafjarðar (BÍ 88) uit Ísafjörður en UMF Bolungarvík uit Bolungarvík. Het promoveerde in 2008 naar het derde niveau, de 2. deild karla. In 2010 behaalde men een tweede plaats in de competitie en steeg het zelfs door naar de 1. deild karla. In 2015 degradeerde BÍ/Bolungarvík. In 2015 sloegen een aantal verenigingen van verschillende sporten uit de provincie Vestfirðir de handen ineen, door één nieuwe omnisportvereniging te creëren in de provincie onder de naam Vestri. Voor de voetbalclub zou er qua samenstelling en voetbalaccommodatie niets veranderen. Jarenlang zou Vestri strijden voor een plaats op het tweede niveau, maar het lukte niet om de 1. deild karla te bereiken. In 2019 werd wel promotie bereikt met het behalen van de tweede plaats in de 2. deild karla. Er werden ambities uitgesproken om de hoogste klasse te bereiken. In 2023 won Vestri de eindronde tegen Fjölnir en UMF Afturelding, waardoor de afgelegen Westfjorden voor het eerst na de degradatie van ÍB Ísafjörður in 1983 weer een club zouden hebben op het hoogste voetbalniveau. Externe link Officiële website IJslandse voetbalclub
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vestri%20%C3%8Dsafj%C3%B6r%C3%B0ur
wikipedia
534,285
Levisquilla is een geslacht van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen). Soorten Levisquilla inermis (Manning, 1966) Levisquilla jurichi (Makarov, 1979) Levisquilla minor (Jurich, 1904) Bidsprinkhaankreeften
https://nl.wikipedia.org/wiki/Levisquilla
wikipedia
369,797
Tetragnatha boydi is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de strekspinnen. Het dier behoort tot het geslacht Tetragnatha. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Octavius Pickard-Cambridge. Strekspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tetragnatha%20boydi
wikipedia
783,932
Fota is een geslacht van vlinders van de familie uilen (Noctuidae), uit de onderfamilie Hadeninae. Soorten F. armata Grote, 1882 F. minorata Grote, 1882
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fota%20%28geslacht%29
wikipedia
288,432
Coleophora hospitiella is een vlinder uit de familie kokermotten (Coleophoridae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Chretien. De soort komt voor in Europa. Kokermotten Dier uit het Palearctisch gebied
https://nl.wikipedia.org/wiki/Coleophora%20hospitiella
wikipedia
368,370
Eustala oblonga is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de wielwebspinnen (Araneidae). Het dier behoort tot het geslacht Eustala. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1955 door Arthur Merton Chickering. Wielwebspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eustala%20oblonga
wikipedia
470,491
Een postzegelboekje bestaat uit een aantal postzegels die zijn gebundeld tot een boekje. Postzegelboekjes werden in eerste instantie aan het loket verkocht. In Nederland verschenen de eerste postzegelboekjes in 1902. Om de extra kosten voor het bundelen van de zegels te dekken, werd 1 cent toeslag in rekening gebracht. Later werd op het schutblad reclame gedrukt om deze kosten te compenseren. Postzegelboekjes werden in de begintijd meestal vervaardigd uit delen van postzegelvellen, waarbij de hechting plaatsvond door middel van nietjes op de velrand. Later werden postzegelboekjes afzonderlijk vervaardigd. Automaatboekjes in Nederland In 1964 verschenen de eerste Nederlandse postzegelboekjes die geschikt waren voor uitgave via een automaat. Het voordeel van de automatenverkoop van boekjes ten opzichte van die van losse postzegels was dat de instelling van de automaat vastgesteld kon worden op 1 gulden (later op veelvouden van 1 gulden), wat de automaten eenvoudiger van constructie maakte en het teruggeven van wisselgeld overbodig maakte. De postzegels, met een totale waarde van 1, 2, 3 of 4 gulden, werden in twee rijen boven elkaar (bij liggende zegels; twee kolommen naast elkaar bij staande zegels) gedrukt, waarbij een andreaskruis werd gedrukt op de overgebleven niet te gebruiken zegels. Hiermee werd voorkomen dat deze konden worden gebruikt als basis voor vervalsingen. Links van de zegels bevond zich een tab waarmee de zegels in een dubbelgevouwen stukje karton werden geplakt. Deze tab was aanvankelijk onbedrukt; later werden hierop mededelingen van de Post gedrukt, zoals tarieven en reclames voor diensten. Aan de boven- en onderrand van het boekje waren de zegels ongetand. De rechterzijde was aanvankelijk getand vanwege het vervaardigingsproces van de boekjes; naderhand werd ook deze zijde ongetand, zodat er geen perforatie meer was behalve daar waar deze noodzakelijk was voor het gebruik. Door toegenomen vandalisme en andere ontwikkelingen zijn in de jaren 90 de automaten uit het straatbeeld verdwenen. Hangboekjes in Nederland Na het verdwijnen van de automaatboekjes werden aan het loket in plaats hiervan vooral velletjes postzegels verkocht. Hieruit werden de zogenaamde hangboekjes ontwikkeld. Deze postzegelboekjes kunnen aan een houder achter de balie worden opgehangen, in het zicht van de klant. Zie ook Filatelie Filatelie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Postzegelboekje
wikipedia
974,130
Samea sakarahalis is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1956 door Marion & Viette. sakarahalis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Samea%20sakarahalis
wikipedia
82,014
Craterocephalus pimatuae is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de koornaarvissen (Atherinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1991 door Crowley, Ivantsoff & Allen. Atherinidae IUCN-status onzeker
https://nl.wikipedia.org/wiki/Craterocephalus%20pimatuae
wikipedia
461,344
Mnesarete devillei is een libellensoort uit de familie van de beekjuffers (Calopterygidae), onderorde juffers (Zygoptera). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1880 door Selys. Beekjuffer
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mnesarete%20devillei
wikipedia
584,666
Palio zosterae is een slakkensoort uit de familie van de Polyceridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1924 door O'Donoghue. Polyceridae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Palio%20zosterae
wikipedia
558,534
Tripos brevis is een soort dinoflagellaat in de taxonomische indeling van de Myzozoa Het organisme komt uit het geslacht Tripos en behoort tot de familie Ceratiaceae. Het organisme voor het eerst in 1901 door Ostenfeld & Johannes Schmidt onder de naam Ceratium tripos var. breve beschreven. Tripos brevis vormt samen met elf andere Tripos-soorten de dominante groep onder het fytoplankton van de mangrove-riviermonding van de Sibuti van Serawak (Maleisië). De soort is vooral in het natte seizoen talrijk. Myzozoa
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tripos%20brevis
wikipedia
452,129
Joculator cossignanii is een slakkensoort uit de familie van de Cerithiopsidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2012 door Cecalupo & Perugia. Cerithiopsidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Joculator%20cossignanii
wikipedia
546,188
Xerophaeus rubeus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de bodemjachtspinnen (Gnaphosidae). De spin jaagt 's nachts en verschuilt zich overdag onder rotsen en bladeren. Het lijf van de spin is ovaalvormig, smal en puntig aan de achterzijde. Het dier behoort tot het geslacht Xerophaeus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1923 door Richard William Ethelbert Tucker. Bodemjachtspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Xerophaeus%20rubeus
wikipedia
327,845
Pardosa crassistyla is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de wolfspinnen (Lycosidae). Het dier behoort tot het geslacht Pardosa. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1988 door Torbjörn Kronestedt. Wolfspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pardosa%20crassistyla
wikipedia
763,907
Digonogastra laticunea is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Enderlein in 1920. laticunea
https://nl.wikipedia.org/wiki/Digonogastra%20laticunea
wikipedia
922,843
Megachile riojanensis is een vliesvleugelig insect uit de familie Megachilidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1930 door Mitchell. riojanensis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Megachile%20riojanensis
wikipedia
263,408
Glaucocharis brandti is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1985 door Gaskin. brandti
https://nl.wikipedia.org/wiki/Glaucocharis%20brandti
wikipedia
73,583
Barytarbes annulipes is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Carl Gustaf Thomson in 1883. annulipes
https://nl.wikipedia.org/wiki/Barytarbes%20annulipes
wikipedia
256,262
Paradistichocera kirbyi is een keversoort uit de familie boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1851 door Newman. Boktorren
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paradistichocera%20kirbyi
wikipedia
607,853
Nymphula corculina is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae), uit de onderfamilie van de Acentropinae. De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst gepubliceerd in 1879 door Arthur Gardiner Butler. De soort komt voor in Japan. corculina
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nymphula%20corculina
wikipedia
157,837
Vokesimurex rectirostris is een slakkensoort uit de familie van de Muricidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1841 door G.B. Sowerby II. Muricidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vokesimurex%20rectirostris
wikipedia
131,636
Rhizophagus simplex is een keversoort uit de familie kerkhofkevers (Monotomidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1884 gepubliceerd door Edmund Reitter. Kerkhofkevers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rhizophagus%20simplex
wikipedia
962,463
Bob Allen (Cincinnati, 1913 - 24 april 1989) was een Amerikaanse zanger en orkestleider in het bigband-tijdperk. Allen studeerde zang aan het conservatorium in zijn geboorteplaats. In 1933 werd hij de tweede zanger in het orkest van Hal Kemp, waar hij de stevigere nummers voor zijn rekening nam, terwijl Skinnay Ennis de rustige songs deed. In 1938 werd Allen de eerste zanger. Na de dood van Kemp in 1940 was Allen korte tijd de nieuwe leider, tot de band uit elkaar viel. Allen werd daarna de bandleider van de groep van Vince Patti. Ook dit avontuur duurde maar kort en in 1944 werd Allen zanger bij Tommy Dorsey. Een jaar later ging hij in dienst. Na zijn tijd in het leger ging hij, vanaf 1946, freelancen en zong hij in de orkesten van onder meer Carmen Cavallaro, Isham Jones en Hoagy Carmichael. Ten slotte trok hij zich terug uit de muziekwereld en werd hij zakenman. Bron Biografie op Solid!, met foto Amerikaans jazzzanger Amerikaans bigbandleider
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bob%20Allen%20%28zanger%29
wikipedia
756,200
Een cyclecar was een kleine, lichte en goedkope automobiel die werd geproduceerd van ca. 1910 tot aan het begin van de jaren twintig. Cyclecars werden zo licht mogelijk gebouwd en vulden het gat tussen de motorfietsen (inclusief tricars, tricycles en quadricycles) en de auto. Ze werden in veel gevallen ook geproduceerd door fabrikanten van motorfietsen, met dezelfde kleine eencilinder of V-twin-motoren. Ook de versnellingsbakken en de aandrijving (zowel riemaandrijving als kettingaandrijving) kwam van de motorfietsen. Cyclecars hadden in de meeste gevallen maximaal twee zitplaatsen. Ontstaan In de jaren tien waren auto's veel duurder dan motorfietsen, die weer minder bescherming tegen de weersomstandigheden boden. Bovendien konden veel mensen niet fietsen, laat staan dat men zich waagde aan de gemotoriseerde versie van deze instabiele voertuigen. Toen er in veel landen belastingen werden geheven op basis van het gewicht van auto's ontstond vanzelf de behoefte aan lichtere automodellen. Geschiedenis Cyclecars werden veelal onder de motorfietsen geschaard, zowel waar het de belasting als de rijbewijsplicht betrof. Daarom was het ook de Fédération Internationale de Motocyclisme die op 14 december 1912 met een klasse-indeling kwam. Deze ging gelden voor België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Nederland, Oostenrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten: Alle cyclecars moesten een koppeling en een versnellingsbak hebben, maar deze konden ook zeer eenvoudig worden uitgevoerd: bij riemaandrijving kon men de riem laten slippen of op een andere poelie laten lopen. Het hoogtepunt in het bestaan van de cyclecar lag tussen 1910 en het begin van de Eerste Wereldoorlog. In 1911 waren er minder dan een dozijn fabrikanten in het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, maar in 1914 waren er over de hele wereld meer dan 100 in elk van deze landen, en in heel Europa werden cyclecars geproduceerd. In 1913 werd voor het eerst een cyclecar-race georganiseerd door de Automobile Club de France en in september 1914 wilde de Britse Auto-Cycle Union een race op het eiland Man houden, maar die kon niet doorgaan door het uitbreken van de oorlog. Aan het begin van de jaren twintig was de populariteit van de cyclecar tanende door de opkomst van goedkope automobielen zoals de Citroën 5CV, de Clyno 11HP en de Austin Seven. Producenten van cyclecars sloten de poort of keerden terug naar de productie van motorfietsen, zoals Alcyon, Baughan, Campion, Chater Lea, Coventry Victor, Douglas, Griffon, Matchless, New Hudson, Rex en Rudge. Auto Motorfiets
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cyclecar
wikipedia
152,230
Symposia bifurca is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de waterspinnen (Cybaeidae). Het dier behoort tot het geslacht Symposia. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1967 door Roth. Waterspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Symposia%20bifurca
wikipedia
403,045
Acalymma quinquelineata is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1813 gepubliceerd door Latreille. quinquelineata
https://nl.wikipedia.org/wiki/Acalymma%20quinquelineata
wikipedia
81,236
Neocallichirus moluccensis is een tienpotigensoort uit de familie van de Callianassidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1905 door De Man. Callichiridae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neocallichirus%20moluccensis
wikipedia
895,316
Timwoodiellina natans is een mosdiertjessoort uit de familie van de Natanellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is, als Hislopia natans, voor het eerst geldig gepubliceerd in 2006 door Wood. Natanellidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Timwoodiellina%20natans
wikipedia
107,963
Plato troglodita is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de parapluspinnen (Theridiosomatidae). Het dier behoort tot het geslacht Plato. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1986 door Coddington. Parapluspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Plato%20troglodita
wikipedia
474,820
Haploniscus silus is een pissebed uit de familie Haploniscidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1985 door Lincoln. Haploniscidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Haploniscus%20silus
wikipedia
437,816
Welcome to the Future was een muziekfestival dat jaarlijks werd georganiseerd in recreatiegebied Het Twiske bij Landsmeer en Oostzaan in de provincie Noord-Holland. In 2007 werd het festival voor de eerste keer georganiseerd. In 2022 was de laatste editie omdat Welcome to the Future niet kan voldoen aan de milieu-eisen die in Natura 2000-gebied Het Twiske worden gesteld. Organisator, muzikant en voormalig popjournalist Gert van Veen begrijpt het niet. Hij heeft met groot verdriet afscheid moeten nemen van zijn house- en technofestival dat jaarlijks 25.000 bezoekers trok. In 2015 is de 9e editie van Welcome to the future afgelast in verband met de storm van 25 juli 2015 . Awards Sinds 2012 is het festival beloond met een A Greener Festival award, sinds 2014 met hun hoogste rating. Line up Muziekfestival in Nederland Oostzaan
https://nl.wikipedia.org/wiki/Welcome%20to%20the%20Future
wikipedia
1,008,035
Argia serva is een libellensoort uit de familie van de waterjuffers (Coenagrionidae), onderorde juffers (Zygoptera). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1865 door Hagen in Selys. Waterjuffers IUCN-status niet bedreigd
https://nl.wikipedia.org/wiki/Argia%20serva
wikipedia
1,435
Chelonus punctipennis is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door McComb in 1968. punctipennis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chelonus%20punctipennis
wikipedia
134,502
Givira rubida is een vlinder uit de familie van de houtboorders (Cossidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door Dognin. Houtboorders
https://nl.wikipedia.org/wiki/Givira%20rubida
wikipedia
136,509
Cyclophora stella is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1881 door Butler. stella
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cyclophora%20stella
wikipedia
643,138
Dirona pellucida is een slakkensoort uit de familie van de Dironidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1941 door Volodchenko. Dironidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dirona%20pellucida
wikipedia
968,649
Het Hof van Beroep voor het 8e circuit (Engels: United States Court of Appeals for the Eighth Circuit) is een Amerikaanse federale rechtbank die beroepszaken hoort afkomstig uit de 10 districten gelegen in de staten Arkansas, Iowa, Minnesota, Missouri, Nebraska, North Dakota en South Dakota. Circuit justice voor het zevende circuit is rechter Samuel Alito. Externe links Officiële website van het Hof (Engels) Recente uitspraken van de rechtbank (Engels) 8e circuit
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hof%20van%20Beroep%20voor%20het%208e%20circuit
wikipedia
754,722
Hypharpax kingii is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1867 door Castelnau. kingii
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hypharpax%20kingii
wikipedia
529,998
Eustra leclerci is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1986 door Deuve. leclerci
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eustra%20leclerci
wikipedia
556,822
Van den Eynde is een oud adellijke geslacht van Nederlandse afkomst, waarvan leden vóór 1600 toetraden tot de Nederlandse adel en in de eerste helft van de 17e eeuw de Italiaanse adel (als Markiezen). De familie was vooral prominent in het 16e-eeuwse Delft, 17e-eeuwse Antwerpen, en Napels. Een van de vroegst bekende leden die het familiewapen met drie eenden gebruikte, was Jacob Van den Eynde, raadpensionaris van Delft, en de hoogste functionaris in het graafschap Holland. Jan van den Eynde werd na zijn verhuizing naar Napels een van de rijkste mannen van de Italiaanse stad, en eigenaar van een van de grootste kunstcollecties van Italië. In Napels fuseerden de Van den Eyndes eerst met de adellijk geslacht Piccolomini (en), onder andere; en later met de Colonna (en) en Carafa (en), twee van de machtigste Italiaanse adellijke families. Geschiedenis Achternaam Hoewel vaak wordt aangenomen dat het van "van den einde" is afgeleid, stond Van den Eynde waarschijnlijk oorspronkelijk voor "van de eend". Dit blijkt uit het wapen van Van den Eynde, waaruit de achternaam zou kunnen voortvloeien. Als alternatief kan het heraldische lager zijn gemaakt om de naam van de drager te vertegenwoordigen. Een van de eerste edellieden van Van den Eynde die het drie-eendenwapen gebruikte, was Jacob van den Eynde, een staatsman uit Delft. Jacob van den Eynde was pensionaris van Delft en in 1560 werd hij raadpensionaris van Holland. Hij was de "hoogste ambtenaar in het graafschap Holland" ([...] the highest official in the county of Holland). In 1568 werd hij beschuldigd van ketterij, en naar Brussel gebracht, waar hij in de gevangenis stierf in afwachting van zijn proces. Zijn zoon, ook wel Jacob genoemd, was jonkheer en kastelein van Woerden. De Van den Eynde had eerder bekendheid verworven in Utrecht, waar ze geassocieerd werden met de Tuyll. Jacoba van den Eynde trouwde met Jacob van Serooskerke. Zij en haar man woonden op Kasteel Zuylen. Eind 15e en begin 16e eeuw adopteerde de Van den Eynde een ander wapen in Utrecht. Napolitaanse tak In het begin van de 17e eeuw verhuisden twee Van den Eyndes uit Antwerpen, Ferdinand van den Eynde en zijn broer Jan, naar Italië. Ferdinand, de oudste, was een koopman en kunsthandelaar die zich in Rome vestigde, waar hij deel ging uitmaken van de plaatselijke Nederlandse gemeenschap. Hij verzamelde een waardevolle collectie schilderijen, vervaardigd door enkele van de meest vooraanstaande kunstenaars van die tijd, die hij na zijn vroegtijdige dood in 1630 aan zijn broer Jan naliet. Ferdinand van den Eynde werd begraven in de kerk van Santa Maria dell'Anima in Rome. Zijn sculpturale grafschrift werd uitgevoerd door François Duquesnoy. Jan van den Eynde vestigde zich in Napels. Hij vergrootte zijn rijkdom snel door te handelen in graan en edelstenen. Later werd hij een succesvolle bankier. In 1636 werd Jan van den Eynde zakenpartner van Gaspar Roomer, en mede-eigenaar van zijn bedrijf. Roomer's bedrijf handelde in luxe goederen, kant, zijde, graan, diamanten en scheepsverzekeringen. Toen Van den Eynde partner van Roomer werd, nam het omzetvolume van het bedrijf aanzienlijk toe, met name in de tussenhandel en de zijdehandel. Ferdinand en Jan van den Eynde verhandelden met gemak goederen tussen Antwerpen en Zuid-Italië, dankzij hun connecties in de Vlaamse stad. Ze verhuisden ook kunstwerken tussen Antwerpen en Italië, wat bijdroeg tot de verspreiding van "nieuwe smaken en kunststromingen" in Napels. De Van den Eynde waren bloedverwant en door huwelijk met verschillende opmerkelijke Nederlandse kunstenaars, waaronder Brueghel, de Jode, Lucas en Cornelis de Wael, en de Gillemans. Jan van den Eynde werd later een van de rijkste mannen van Napels en een populair figuur in de Zuid-Italiaanse stad. Hij vermaakte de onderkoningen en ontwikkelde sterke banden met de Italiaanse adel. Van den Eynde verwierf het Palazzo Zevallos Stigliano in 1653. Hij restaureerde het paleis en vulde het met een aanzienlijke collectie schilderijen. Van den Eynde was een fervent kunstverzamelaar, en hij bracht een van de grootste schilderijencollecties in de napoletano samen. Van den Eynde kocht eind 17e eeuw een adellijke titel voor zijn zoon Ferdinand. Zo werd zijn zoon de eerste markies van Castelnuovo. Van den Eynde huwde zijn twee dochters (Giovanna en Caterina) met de erfgenamen van twee vooraanstaande lokale adellijke families (de Gennaro en Mastrilli). Hij legde zijn kleinzonen en erfgenamen van de twee adellijke huizen op om zijn achternaam aan die van henzelf toe te voegen, wat ze ook deden. Ferdinand, 1st Markies van Castelnuovo, breidde de collectie van het Palazzo Zevallos verder uit en bouwde het weelderige Palazzo Vandeneynden, tegenwoordig bekend als Villa Carafa, in Vomero. Ferdinand trouwde met Olimpia Piccolomini, van het huis van Piccolomini, een nicht van kardinaal Celio Piccolomini. Hij had drie dochters bij haar: Catherine, Giovanna van den Eynde, prinses van Sonnino, en Elizabeth van den Eynde, prinses van Belvedere. Ferdinand stierf van consumptie in 1674, hetzelfde jaar als zijn vader Jan. Zijn dochter Giovanna erfde het grootste deel van het fortuin van de Van den Eynde. Ze trouwde met Giuliano Colonna, lid van het Huis van Colonna, een van de meest opmerkelijke Italiaanse adellijke families. Colonna verwierf de rijkdom van de Van den Eynde, waardoor hij de aandacht op zichzelf kon vestigen en zijn positie in Napels kon versterken na zijn verhuizing daarheen. Twee jaar na zijn huwelijk met Van den Eynde werd Colonna door de koning van Napels uitgekozen als ambassadeur bij de paus voor de traditionele presentatie van de chinea. In de volgende decennia vestigde de Colonna zich stevig in Napels. De kleinzoon van Van den Eynde en Colonna, Marcantonio, werd later onderkoning van Sicilië. De jongste dochter van Ferdinand, prinses Elizabeth, trouwde met Carlo Carafa, 3e Prins van Belvedere, 6e Markies van Anzi. De Carafa waren destijds samen met de Colonna een van de machtigste Italiaanse families. Door zijn huwelijk met haar verwierf Carafa het Palazzo Vandeneynden in Vomero, dat daarna bekend werd als Villa Carafa van Belvedere. Antwerpse tak De Van den Eynde werd prominent in Antwerpen. Jan Van den Eynde II was een vermogend architect en ondernemer. Hoewel hij in het begin in een rijke familie werd geboren, slaagde hij erin zijn vermogen te vergroten door middel van zijn eigen bedrijf. Eind 17de eeuw groeide Van den Eynde uit tot een van de meest vooraanstaande families van beeldhouwers in Antwerpen. Zij vormden het informele consortium Quellinus - Verbrugghen - Willemssens - Scheemaeckers - Van den Eynde, dat zich het monopolie op de Antwerpse beeldhouwmarkt verwierf. Samenwerking tussen de werkplaatsen van de bovengenoemde families, aan het einde van de 17e eeuw, zou de belangrijkste factor kunnen zijn om de ingewikkelde "eenheid van stijl en benaderingen te verklaren die het ontwarren van handen bijzonder moeilijk hebben gemaakt voor kunsthistorici". Onder de Van de Eynde kunstenaars en kunsthandelaren die in de 17e eeuw in Antwerpen prominent werden, zijn er: Cornelis van den Eynde (1586 – 1664), architect-ondernemer, beeldhouwer Sebastiaen van den Eynde, beeldhouwer, zoon van het bovenstaande Jan van den Eynde I (1592 – 1636), architect-ondernemer, oom van bovenstaande Hubrecht van den Eynde, beeldhouwer, broer van het bovenstaande Norbert van den Eynde, schoonvader van Jan Pauwel Gillemans II en zoon van bovengenoemde Martinus van den Eynde Franciscus van den Eynde, kunsthandelaar, dichter, filosoof, leraar van Baruch Spinoza Daniel van den Eynde, koopman, ouderling in Amsterdam Jan van den Eynde II was de zoon van Cornelis. Meerdere Van den Eynde kwamen aan de macht tijdens de vroegmoderne tijd, in de regio Antwerpen. Eind 18e eeuw werd Thomas Van den Eynde een machtige pensionaris van Mechelen en haar provincie. Verschillende mensen wiens familienaam Van den Eynde was (maar niet noodzakelijkerwijs directe afstammelingen van de 17e-eeuwse Antwerpse Van den Eynde) kwamen op verschillende tijdstippen in de Nederlandse en Belgische adelstand. Onder degenen die de laatste tijd in de Belgische adelstand kwamen, is er Oscar van den Eynde de Rivieren, die in 1929 in de Belgische adelstand kwam. Hij werd eigenaar van landgoed Rivieren, waar hij in 1885 een kasteel liet bouwen. Wapenschild Het wapen bestaat uit drie eenden argent op een blauw veld (In blauw drie eendjes van zilver). Afbeeldingen Zuid-Nederlandse familie (voor 1830) Nederlands adellijk geslacht Italiaans adellijk huis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Van%20den%20Eynde%20%28geslacht%29
wikipedia
23,200
Pseudorhaphitoma crudelis is een slakkensoort uit de familie van de Mangeliidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1922 door Hedley. Mangeliidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudorhaphitoma%20crudelis
wikipedia
519,642
Nebojša Vučković (Rijeka, 25 juli 1975) is een voetbaltrainer afkomstig uit het voormalig Joegoslavië. Biografie Vučković werd geboren in het Kroatische Rijeka in 1975. Hij kwam op jeugdige leeftijd naar Nederland. Hij kwam uit voor verschillende amateurploegen in Kroatië, Nederland en België. Hij studeerde aan het CIOS van ROC Leeuwenborgh in Sittard, waar hij in 2005 zijn eerste voetbaldiploma's behaalde. In 2007 behaalde hij zijn UEFA A diploma en ging hij werken bij FC Eindhoven, waar hij jeugdcoördinator, keeperstrainer en assistent-trainer was. In 2009 werd hij door PSV aangesteld als hoofdtrainer van de amateurtak. In 2013 slaagde hij voor de cursus Coach Betaald Voetbal. Op 14 januari 2013 volgde hij Hesterine de Reus op, als coach van het vrouwenelftal van PSV, die trainer werd van het Australisch voetbalelftal. In februari 2018 maakte PSV bekend dat zij het contract van Vučković niet zouden verlengen. Medio 2019 werd hij hoofd jeugdopleidingen bij FK Spartak Subotica. Kroatisch voetbalcoach Nederlands voetbalcoach
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neboj%C5%A1a%20Vu%C4%8Dkovi%C4%87%20%281975%29
wikipedia
999,448
Zonitodema caerulans is een keversoort uit de familie van oliekevers (Meloidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1887 door Fairmaire. Oliekevers
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonitodema%20caerulans
wikipedia
140,695
Scina incerta is een vlokreeftensoort uit de familie van de Scinidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1900 door Chevreux. Scinidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Scina%20incerta
wikipedia
174,881
Parazygiella carpenteri is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de wielwebspinnen (Araneidae). Het dier behoort tot het geslacht Parazygiella. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1951 door Archer. Wielwebspinnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Parazygiella%20carpenteri
wikipedia
110,881
Diospilus subulatus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Belokobylskij in 1998. subulatus
https://nl.wikipedia.org/wiki/Diospilus%20subulatus
wikipedia
411,672
Pyura scortea is een zakpijpensoort uit de familie van de Pyuridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1985 door Kott. Pyuridae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pyura%20scortea
wikipedia
541,756
Canalispira lipei is een slakkensoort uit de familie van de Cystiscidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2007 door Garcia. Cystiscidae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Canalispira%20lipei
wikipedia
85,545
Het Biosfeerreservaat Berezinski of Zapovednik Berezinski (Wit-Russisch: Бярэзінскі біясферны запаведнік; Russisch: Березинский биосферный заповедник) is gelegen op de grens van de oblasten Minsk en Vitebsk. Het heeft een totale grootte van 1.139,29 km² en is in 1978 toegevoegd aan de wereldwijde lijst van biosfeerreservaten van UNESCO. Het gebied heeft echter al in 1925 de basis gelegd voor natuurbescherming, toen het als natuurreservaat werd verklaard om de ernstig bedreigde populatie bevers (Castor fiber) te herstellen. Het reservaat stond sinds die tijd al symbool voor onaangeraakte natuur. Sinds 1994 is het Biosfeerreservaat Berezinski in een coöperatief partnerschap met het Regionaal natuurpark Vosges du Nord uit Frankrijk, waarbij natuurspecialisten worden uitgewisseld en veldstudies worden gehouden over onder meer wolvenecologie, ornithologie, bosbeheer en ecotoerisme. Klimaat De warmste maand in het gebied is juli, met een gemiddelde temperatuur van 17,3. De koudste maand is januari, wanneer de temperaturen gemiddeld −6,3 zijn. De jaarlijkse hoeveelheid neerslag ligt tussen de 509,3 en 980,4 mm. Tussen mei en september valt doorgaans de meeste neerslag, met de piek in juli. Het gebied raakt meestal besneeuw vanaf midden/eind november en dooit weer vanaf eind maart. Flora en fauna Het is een van de meest zuidelijke uitlopers van de taiga en de flora en fauna in het gebied zijn kenmerkend voor de boreale zone van noordelijk Europa. Het gebied bestaat voor circa 80% uit oude, zuidelijke boreale bossen. Hoogvenen beslaan 430 km² en beslaan daarmee een belangrijk deel van het reservaat. Deze open turfzones zijn nagenoeg onaangeraakt gebleven en behoren tot Europa's grootste moerassen. De belangrijkste rivier in het reservaat is de Berezina, die met een lengte van 110 km door het gebied stroomt en is tevens de rivier waaraan het Berezinski Biosfeerreservaat zijn naam dankt. In totaal stromen er 69 rivieren door het gebied. Overige biotopen in het gebied zijn meren en overstromingsgraslanden. In het Biosfeerreservaat Berezinski zijn 798 vaatplanten, 216 mossen, 238 korstmossen en 463 schimmels vastgesteld. De dichtheden aan zoogdieren en vogelsoorten zijn in het gebied erg hoog, wat het een interessant gebied maakt voor ecotoerisme. Er zijn 52 zoogdiersoorten te vinden in het reservaat, waaronder de bruine beer (Ursus arctos), wolf (Canis lupus), eland (Alces alces), otter (Lutra lutra), Euraziatische lynx (Lynx lynx), das (Meles meles) en de wisent (Bison bonasus). De laatstgenoemde werd in 1974 in het reservaat geherintroduceerd. Het is ook de enige regio in Wit-Rusland waar wolven niet bejaagd worden. Er leven nu 20 à 25 wolven in een gebied van 860 km²; vooral in het bosrijke noorden. Omdat de landbouw in het gebied achteruit gaat kan het bos zich uitbreiden, waardoor ook de wolf en andere zoogdieren meer leefgebied hebben. Er zijn in het Biosfeerreservaat Berezinski 217 vogelsoorten vastgesteld. Het auerhoen (Tetrao urogallus), korhoen (Lyrurus tetrix), zwarte ooievaar (Ciconia nigra), visarend (Pandion haliaetus), schreeuwarend (Clanga pomarina), kraanvogel (Grus grus), laplanduil (Strix nebulosa), oeraluil (Strix uralensis), dwerguil (Glaucidium passerinum) en witrugspecht (Dendrocopos leucotos) en de zeldzame bastaardarend (Clanga clanga) zijn hier slechts enkele van. Historie Tussen 26 en 29 november 1812, vond er langs de rivier Berezina een veldslag plaats tussen het leger van Napoleon en het Russische leger. Deze wordt de Slag aan de Berezina genoemd en resulteerde in de terugtrekking van het Franse leger. De Franse uitdrukking, "C'est la Bérézina", wordt tegenwoordig nog gebruikt wanneer men diep in de problemen zit. Natuur in Wit-Rusland Berezinski Oblast Minsk Oblast Vitebsk
https://nl.wikipedia.org/wiki/Biosfeerreservaat%20Berezinski
wikipedia
285,268
Clepsis kearfotti is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Obraztsov. kearfotti
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clepsis%20kearfotti
wikipedia
135,698
Serpula longituba is een borstelworm uit de familie Serpulidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri). Serpula longituba werd in 1979 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Imajima. Kalkkokerwormen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Serpula%20longituba
wikipedia
119,487
Synthemis eustalacta is een libellensoort uit de familie van de zuidelijke glanslibellen (Synthemistidae) , onderorde echte libellen (Anisoptera). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1839 door Burmeister. Zuidelijke glanslibellen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Synthemis%20eustalacta
wikipedia
942,919
Sheering is een civil parish in het bestuurlijke gebied Epping Forest, in het Engelse graafschap Essex. In 2001 telde het dorp 2838 inwoners. Bronnen Civil parish in Essex
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sheering
wikipedia
313,540
Anomalocardia cuneimeris is een tweekleppigensoort uit de familie van de Veneridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1846 door Conrad. Veneridae
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anomalocardia%20cuneimeris
wikipedia
572,036