text
stringlengths 33
45k
| url
stringlengths 33
141
| source
stringclasses 1
value | __index_level_0__
int64 314
1.02M
|
---|---|---|---|
De naam Venlo is al geattesteerd in de vroege middeleeuwen. Over de ouderdom van de Nederlandse plaats zelf bestaan nieuwe inzichten. Zij heeft namelijk een Romeinse voorganger. Volgens de stadsarcheoloog van Venlo, Maarten Dolmans, is het zeer aannemelijk dat de Romeinse legerplaats Sablones precies in Venlo gesitueerd moet worden, en niet, zoals eerder werd aangenomen, in het naburige Kaldenkerken.
Op de naam van het latere Venlo heeft die Romeinse naam geen invloed gehad. De herkomst en de betekenis van de naam Venlo lijken etymologisch ook niet bijzonder problematisch. Toch bestaan ook daar door onderzoek van Ward van Osta verrassende nieuwe inzichten over. Volgens Van Osta betekent Venlo zoveel als '(nederzetting) aan de veenpoelen, aan de veenmoerassen'.
Etymologie
In een vroegere vorm wordt Venlo voor het eerst vermeld rond het jaar 1000 (Camps 1993: 8; ca. 1100 bij Künzel 1989: 367, evenzo bij Van Berkel 1995: 241) als Uennelon (De begin-U is hier een schrijfwijze voor de V). Volgende vermeldingen zijn:
1170: (kop. 16e eeuw) Venla (Künzel 367, Van Berkel 241),
1262: Venle (Hermans 1990:20), 1270 Venle, Venela (ibid.), 1272 Venle (Camps 1979: 425-426, Linssen 1961:2), Venlo (Van Berkel 241),
1343: Venle (stadsakte, Camps 1993:16),
1586: Vendtloo, Vendloo, Vendlo, Venloo (Beschrijvinghe),
1653: Venloo (Van Slichtenhorst 60), Venloe (idem 61-129).
De oudst geattesteerde vorm Uennelon is een datief meervoud (De Vries 1961: 258 en Künzel 1989: 367). De naam is een samenstelling waarin "venne" en "lo" te herkennen zijn. Deze twee elementen betekenen hier echter niet wat men voor "ven" wel zou kunnen denken op grond van het moderne woordbeeld, en voor "lo" wat men in andere toponiemen vaak aantreft. Bij de naam Venlo betekenen deze elementen dus niet 'waterplas in de heide' respectievelijk 'bos', zoals toch vrijwel algemeen wordt aangenomen (De Vries 1961: 151, 258; Künzel 1989: 63 passim, 367; Camps 1993: 8; Claes 1991: 1123, 2038-39, Van Berkel 1995: 140, 241).
Het eerste woorddeel: "ven-"
Het woorddeel ‘"Ven-" is een oudere vorm voor "veen". Het Middelnederlands Woordenboek geeft zowel vene (veen) als voor venne de betekenis 'veen, veengrond, veenland, moerassige weide etc.' In het Middelnederlands van ca. 1000 luidde het woord voor 'veen, moeras, etc.' in de nominatief věne en in de datief venne, maar vanaf ca. 1100 luidde het in de nominatief vēne en in de datief venne. Reeds in de 12de eeuw ontstaan hieruit twee woorden, vene en venne, beide met de betekenis 'veen, veenland, moerasland'. De twee woorden werden echter niet door elkaar gebruikt, maar waren duidelijk geografisch gespreid. Vene werd gebruikt werd in het noorden, dat wil zeggen het grootste deel van het huidige Nederland, en venne in het zuiden, dat wil zeggen Nederlandstalig België en zuidoostelijk Nederland. Het woord vēne-venne betekende in beide vormen oorspronkelijk 'veenland, moerasland etc.' en men gebruikte het woord dus een entiteit in het landschap te benoemen: men sprak van het hout (d.i. bos), de heide, de akker, het veen etc., en die terreinwoorden traden vaak op in de datief: aan het bos, in het bos, op de heide, aan het veen etc. Later echter ontstaat er een geografisch bepaalde betekenisdifferentiatie, waarbij het woord venne, ven in het zuidelijk en zuidoostelijk gebied 'ven, heideplas' ging betekenen. In de plaatsnaam Venlo speelt dat nog niet. Daar vinden we nog het woord met zijn oorspronkelijke betekenis.
Het tweede woorddeel: "-lo"
Men kan in het Nederlands twee etymologisch en semantisch verschillende woorden lo onderscheiden, die beide topografische termen zijn. Het zijn twee woorden van totaal verschillende oorsprong die beide echter tot lo evolueerden.
Ten eerste is er het lo waarvan men lang gedacht heeft dat het zoiets als 'bos' moet hebben betekend, maar waarvan men later is gaan inzien dat de oorspronkelijke betekenis meer bepaald 'open plaats in het bos' (Mnl. lō, teruggaand op een Germaanse oervorm *lauha).
Daarnaast is er een tweede lo, dat in een ruim gebied bekend geweest is met de betekenis 'poel, plas, moeras, zompig gebied', later ook 'natte weide', en dgl. De etymologie van dit lo is lang duister gebleven maar Van Osta heeft aannemelijk gemaakt dat het woord etymologisch identiek is aan het Latijnse lacus en dat men voor het Germaans moet uitgaan van *lahwa , nl. lo, looi, louw met de betekenis: oorspronkelijk 'plas, poel' en later eventueel 'moeras, drassige grond, natte weide' etc. Dit tweede lo duidde oorspronkelijk een natuurlijke waterplas aan, juist wat wij thans gewoonlijk een ven noemen. Lo-namen zijn vooral bijzonder talrijk zijn in het gebied waar Mnl. venne de betekenis 'heideplas' ontwikkelde. Dat lo als appellatief uit de taal verdween kan worden verklaard doordat het moderne 'poel' dit oudere lo ('poel') heeft verdrongen.
Van Slichtenhorst (1653:60) had het dus bij het rechte eind toen hij in 1653 vermoedde dat Venlo wellicht genoemd is 'na sijn turfachtighen en veenighen grond'. Zo is Van Osta's etymologie van deze plaatsnaam ook in historisch en geografisch opzicht beter begrijpelijk dan de eerder gangbare verklaringen, omdat 'aan de veenpoelen' of 'aan de veenmoerassen' voor Venlo meer zin heeft dan 'aan de veenbossen' of 'aan de open plaatsen in het bos met veen'. Bovendien past die naam beter in de oude topografie van Venlo. Deze nederzetting kwam tot stand in een streek die rijk was aan veengebieden en nabij een uitgestrekt veen. (Zie bijvoorbeeld de kaart in Van Slichtenhorst 1653: 58 en Camps 1993: 70.)
Literatuur
Beschrijvinghe = Beschrijvinghe Der Stadt van Venloo ende haer stercte, hoe ende in wat manieren de selue beleighert beschoten ende victorieuselijck ghewonnen is, Antwerpen, 1586.
Camps H.P.H. (1979). Oorkondenboek van Noord-Brabant, 's-Gravenhage, 1979.
Camps R. & Huijs T. (1993). Historisch Vademecum Venlo 650 jaar stad, publicaties van het Gemeentearchief Venlo, deel I, Venlo, 1993.
Claes F. (1991). Verschueren Groot geïllustreerd Woordenboek, Antwerpen, 1991.
De Vries J. (1961). Etymologisch Woordenboek. Waar komen onze woorden en plaatsnamen vandaan?, Utrecht/Antwerpen, 1961.
Gysseling M. (1960). Toponymisch Woordenboek van België, Nederland, Luxemburg, Noord-Frankrijk en West-Duitsland (vóór 1226), 1960.
Hermans F.J. (1990). 'Tolheffing in Venlo in de late middeleeuwen', in: Venlo's Mozaïek, Hoofdstukken uit zeven eeuwen stadsgeschiedenis, Limburgs Geschied- en Oudheidkundig - Genootschap, Maastricht, 1990.
Keuller L.J.E. (1843). Geschiedenis en Beschrijving van Venloo, Venloo, 1843.
Künzel R.E., Blok D.P. & Verhoeff J.M. (1989). Lexicon van Nederlandse toponiemen tot 1200, 2e druk, Amsterdam, 1989.
Leenders K.A.H.W. (1989). Verdwenen Venen. Een onderzoek naar de ligging en exploitatie van thans verdwenen venen in het gebied tussen Antwerpen, Turnhout, Geertruidenberg en Willemstad 1250-1750, Brussel, 1989.
Linssen J. (1961). 'Venlo en de Graven van Gelre', in: De Maasgouw 80(1961,1), pp. 2-14.
Oork. Tongerlo = Erens M.A., De Oorkonden der Abdij Tongerloo, deel I, Tongerloo, 1948.
Uyttenbroeck H.H.H. (1908). Bijdragen tot de Geschiedenis van Venlo, I. Over Land en Volk tusschen Maas en Nederrijn en Venlo in 't bijzonder, Venlo, 1908.
Van Berkel G. & Samplonius K. (1995). Nederlandse plaatsnamen. De Herkomst en betekenis van onze plaatsnamen, Utrecht, 1995.
Van Osta W. (1994). 'Lo, looi, looien en verwanten', in: Naamkunde 26 (1994), 3-4, pp. 155-206.
Van Osta W. (1997). 'Veen, ven en Peel', in: Naamkunde 29 (1997), 1-2, pp. 31-61.
Van Osta W. (1998), Venlo en andere lo-namen. Mededelingen van de Vereniging voor - Limburgse Dialect- en Naamkunde, Nr. 97. Hasselt, 1998.
Van Oudenhoven J. (1649). Beschryvinge vande Meyerye van 's Hertogen-Bossche, 1649.
Van Slichtenhorst A. (1653). Alle de XIV Boeken van de Geldersse Geschiedenissen..., Arnhem, 1653.
Geschiedenis van Venlo
Geschiedenis van Limburg
Toponymie
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Venlo%20%28naam%29
|
wikipedia
| 783,552 |
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 2018 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 2018. De race werd verreden op 15 juli 2018 op de Sachsenring nabij Hohenstein-Ernstthal, Duitsland.
Uitslag
MotoGP
Franco Morbidelli werd na de eerste vrije training vanwege een blessure vervangen door Stefan Bradl.
Moto2
Moto3
Tussenstand na wedstrijd
MotoGP
Moto2
Moto3
2018
Duitsland
Sport in Hohenstein-Ernstthal
Sportevenement in Saksen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grand%20Prix-wegrace%20van%20Duitsland%202018
|
wikipedia
| 836,271 |
Leptopentacta nelladana is een zeekomkommer uit de familie Cucumariidae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1999 gepubliceerd door Tim O'Hara.
Zeekomkommers
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptopentacta%20nelladana
|
wikipedia
| 475,778 |
Trischizostoma serratum is een vlokreeftensoort uit de familie van de Lysianassidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1925 door K.H. Barnard.
Trischizostomatidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trischizostoma%20serratum
|
wikipedia
| 541,230 |
Longiperna areolata is een hooiwagen uit de familie Gonyleptidae.
Gonyleptidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Longiperna%20areolata
|
wikipedia
| 732,899 |
Henri Erumba (Leopoldstad, 18 juni 1937 - Molenbeek, 11 augustus 2012) was een Congolees-Belgische voetballer. Hij speelde in de jaren 60 voor onder meer RSC Anderlecht en Crossing Molenbeek.
Biografie
Henri Erumba, zoon van Gota Erumba en Ursuline Banama, werd in 1937 geboren in Leopoldstad, de toenmalige hoofdstad van Belgisch-Congo. Hij was de jongste van een gezin bestaande uit vijf kinderen. Erumba had twee broers en zussen. Op 16-jarige leeftijd maakte hij in Leopoldstad zijn debuut voor de club van het Leger des Heils. Drie jaar later stapte hij over naar AS Vita Club. Erumba combineerde het voetbal met werken voor de bedrijven die sponsorgeld betaalden aan zijn club. In 1956 trouwde Erumba ook met Hélène Ngono Nkuta. Ze kregen samen zeven kinderen.
In 1957 zakte hij met de nationale ploeg van Congo af naar België. Hij nam er met zijn land deel aan een toernooi, waar hij werd opgemerkt door bestuurslui van RSC Anderlecht. Twee jaar later sloot hij zich aan bij de Brusselse club. Erumba werd de eerste zwarte speler in loondienst van Anderlecht. Op 11 oktober 1959 scoorde hij in de topper tegen Standard Luik zijn enige doelpunt voor paars-wit. Het duel eindigde op 4-0.
Door de concurrentie met Paul Van Himst, Jeng Van den Bosch en Jozsef Wölbling kon hij Erumba nooit doorbreken bij Anderlecht. In 1961 verhuisde hij naar het naburige Crossing Molenbeek. In zijn eerste seizoen promoveerde hij meteen naar tweede klasse, al beleefde hij dat jaar ook een persoonlijk dieptepunt met het overlijden van zijn vader. Na vijf seizoenen trok de inmiddels 29-jarige aanvaller naar het bescheiden VC Groot-Bijgaarden. Van 1968 tot 1970 voetbalde hij nog voor RCS de Schaerbeek.
In 1967 opende hij met Moziki de eerste Congolese bar in Brussel. Twee jaar later werd hij uitbater van de bar Nganda Erumba. Tot 1994 combineerde hij zijn job als café-uitbater met een baan bij het bedrijf De Keyn.
Voetballer uit Congo-Kinshasa
Belgisch voetballer
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Henri%20Erumba
|
wikipedia
| 312,027 |
Oreina genei is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1851 gepubliceerd door Suffrian.
genei
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oreina%20genei
|
wikipedia
| 57,449 |
Natica dimidiata is een slakkensoort uit de familie van de Naticidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1906 door E. A. Smith.
Naticidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Natica%20dimidiata
|
wikipedia
| 424,109 |
Ephemera pulcherrima is een haft uit de familie Ephemeridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1892 door Eaton.
De soort komt voor in het Oriëntaals gebied.
Ephemeridae
Dier uit het Oriëntaals gebied
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ephemera%20pulcherrima
|
wikipedia
| 776,735 |
de Kathedraal van Birmingham (anglicaans)
de rooms-katholieke Sint-Chadkathedraal
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kathedraal%20van%20Birmingham
|
wikipedia
| 560,207 |
Archibracon flavimanus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Szepligeti in 1913.
flavimanus
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Archibracon%20flavimanus
|
wikipedia
| 673,003 |
Cytherura tenuicosta is een mosselkreeftjessoort uit de familie van de Cytheruridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door Chapman.
Cytheruridae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cytherura%20tenuicosta
|
wikipedia
| 302,678 |
Philippe van Cranem (Watermaal-Bosvoorde, 23 november 1961) is een voormalig Belgisch lid van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement.
Levensloop
Als licentiaat in de politieke wetenschappen werd Philippe van Cranem beroepshalve ambtenaar. Later werd hij ook directeur van het sociaal immobiliënagentschap van de provincie Waals-Brabant.
Van Cranem werd politiek actief voor de PRL, de huidige MR, en werd voor deze partij in 1988 verkozen tot gemeenteraadslid van Sint-Pieters-Woluwe. Van 1989 tot 2012 was hij er schepen en sinds maart 2017 is hij OCMW-voorzitter van de gemeente.
Tevens zetelde hij tweemaal in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement: de eerste maal voor enkele maanden in 1995 en de tweede maal van 2003 tot 2004.
Externe link
Fiche Philippe Van Cranem op cumuleo.be.
PRL-politicus
MR-politicus
Schepen van Sint-Pieters-Woluwe
Brussels volksvertegenwoordiger
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Philippe%20van%20Cranem
|
wikipedia
| 24,927 |
Osiriaca aurea is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Lucas.
Grasmotten
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Osiriaca%20aurea
|
wikipedia
| 93,953 |
Calosoma viridisulcatum is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Chaudoir.
viridisulcatum
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Calosoma%20viridisulcatum
|
wikipedia
| 925,995 |
Moto Club de São Luís is een Braziliaanse voetbalclub uit São Luís in de staat Maranhão.
Geschiedenis
De club werd opgericht in 1937 als Ciclo Moto en was aanvankelijk enkel actief in de motorsport maar begon al in 1938 met een voetbalsectie en in 1940 speelde de club voor het eerst in de hoogste klasse van de staatscompetitie. In 1944 volgde een eerste titel.
Pas in 1959 werd met de Taça Brasil een nationale competitie ingevoerd voor staatskampioenen om zo een landskampioen te bepalen. Na de staatstitel in 1959 mocht de club in 1960 aantreden in de Taça, en versloeg daar Paysandu. In de finale van de noordelijke groep verloren ze van Fortaleza. Het volgende seizoen verloor de club van Remo. Na zes jaar werd de club opnieuw kampioen en nam in 1967 opnieuw deel. Deze keer werd er een groepsfase gespeeld en kon de club niet doorstoten naar de tweede ronde. Bij de laatste editie in 1968 werd de club groepswinnaar en schakelde daarna nog Piauí uit. In de halve finale van de noordelijke zone verloren ze dan van Bahia.
In 1971 werd de Série A ingevoerd als hoogste klasse, maar voor de clubs uit de kleinere staten was er aanvankelijk geen plaats. Vanaf 1973 was er wel jaarlijks plaats voor één of meerdere clubs uit de staat. Moto Club nam zeven keer deel tot 1984 maar kon nooit potten breken tegen de vele sterkere teams uit andere staten. De club speelde ook dertien keer in de Série B, waarvan de laatste keer in 1997. Na de staatstitel in 2008 volgde een jaar later voor de eerste keer een degradatie. De club keerde na één seizoen terug maar in 2012 volgde een nieuwe degradatie. Ook nu behaalde de club meteen de titel en in 2016 werden ze weer staatskampioen en bereikte in de Série D de halve finale, die ze verloren van Volta Redonda. Dit gaf wel recht op promotie en de club was nog maar de tweede club uit de staat die daar in slaagde sinds de invoering van de Série D in 2009. Na één seizoen moest de club al een stapje terugzetten. In 2018 werd de club opnieuw staatskampioen en bereikte in de Série D de derde ronde, die ze verloren van staatsgenoot Imperatriz. In 2019 bereikte de club opnieuw de staatsfinale, die ze verloren aan Imperatriz door twee owngoals.
Erelijst
Campeonato Maranhense
1944, 1945, 1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1955, 1959, 1960, 1966, 1967, 1968, 1974, 1977, 1981, 1982, 1983, 1989, 2000, 2001, 2004, 2006, 2008, 2016, 2018
Externe link
Officiële website
Braziliaanse voetbalclub
Voetbalclub uit Maranhão
São Luís
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Moto%20Club%20de%20S%C3%A3o%20Lu%C3%ADs
|
wikipedia
| 961,577 |
Harpalus triseriatus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1897 door A. Fleischer.
triseriatus
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Harpalus%20triseriatus
|
wikipedia
| 12,551 |
Sundatrema langkawiense is een soort in de taxonomische indeling van de platwormen (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig en kan zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtscellen produceren. De soort leeft in zeer vochtige omstandigheden.
De platworm behoort tot het geslacht Sundatrema en behoort tot de familie Ancyrocephalidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2009 door Lim & Gibson.
Monogenea
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sundatrema%20langkawiense
|
wikipedia
| 911,950 |
Microsomacanthus microskrjabini is een lintworm (Platyhelminthes; Cestoda). De worm is tweeslachtig. De soort leeft als parasiet in andere dieren.
Het geslacht Microsomacanthus, waarin de lintworm wordt geplaatst, wordt tot de familie Hymenolepididae gerekend. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door Spassky & Jurpalova.
Lintwormen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Microsomacanthus%20microskrjabini
|
wikipedia
| 305,929 |
Synalpheus occidentalis is een garnalensoort uit de familie van de Alpheidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1909 door Coutière.
Alpheidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Synalpheus%20occidentalis
|
wikipedia
| 839,915 |
Hier staan alle statistieken van Feyenoord tijdens het seizoen 1991/92.
Wedstrijden
PTT Telecom Cup
PTT-Telecompetitie
KNVB beker
Derde ronde
De elf hoogst geklasseerde clubs uit de Eredivisie stromen tijdens de derde ronde van het toernooi in en konden niet tegen elkaar geloot worden.
Vierde ronde
Kwartfinale
Halve finale
Finale
Europees
Europacup II
Eerste ronde
Tweede ronde
Kwartfinale
Halve finale
Selectie
De selectie staat op alfabetische volgorde.
Topscorers
Legenda
Doelpunt
Waarvan Strafschoppen
Er wordt steeds de top 3 weergegeven van elke competitie.
PTT Telecom Cup
PTT-Telecompetitie
KNVB beker
Europees
Europacup II
Overall
Feyenoord naar seizoen
Nederlandse voetbalclub 1991/92
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Feyenoord%20in%20het%20seizoen%201991/92
|
wikipedia
| 735,194 |
Barse (België), een plaats in België
Bårse, een plaats in Denemarken)
Barse (rivier), rivier in Frankrijk
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Barse
|
wikipedia
| 589,672 |
Het Jan Cobbaertplein is een plein in de Belgische stad Leuven. Het situeert zich in het stadscentrum, tussen het Hogeschoolplein, de Tiensestraat en het Alfons Smetsplein.
Geschiedenis
Op deze plek stond ooit het De Bay College en de De Bay Kazerne.
In 2010 is het plein vernoemd naar kunstschilder Jan Cobbaert.
Voorheen stond op de plek van het plein het stedelijk zwembad van Leuven. Het zwembad was bekend door de verschillende muurschilderingen die Jan Cobbaert had geschilderd in de jaren 1960. Bij de afbraak in 2006 heeft de stad zes fragmenten van de muurschilderingen kunnen redden. Deze werden geveild en de opbrengst ging uit naar 'Ter Bank' in Heverlee, een school voor buitengewoon onderwijs.
In 2009 kwam op de plaats van het zwembad een woonproject. Naast 40 woningen kwamen er ook vijf handelsruimtes. Het Jan Cobbaertplein is het binnenplein van dit stedelijk project op de Zwembadsite.
Plein in Leuven
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan%20Cobbaertplein
|
wikipedia
| 192,152 |
Macrostomion nadanum is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Chen & He in 1997.
Schildwespen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Macrostomion%20nadanum
|
wikipedia
| 271,968 |
Protapanteles luciana is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Nixon in 1973.
luciana
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Protapanteles%20luciana
|
wikipedia
| 250,353 |
Timbellus phaneus is een slakkensoort uit de familie van de Muricidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1889 door Dall.
Muricidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Timbellus%20phaneus
|
wikipedia
| 144,128 |
Allenoconcha is een geslacht van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Helicarionidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Allenoconcha
|
wikipedia
| 766,506 |
Cryptorhopalum vestitum is een keversoort uit de familie spektorren (Dermestidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1902 gepubliceerd door David Sharp.
Spektorren
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cryptorhopalum%20vestitum
|
wikipedia
| 937,984 |
De Dellewalbaai is een baai in het westen van het Nederlandse waddeneiland Terschelling en wordt ook wel de enige natuurlijke baai van Nederland genoemd. In vroegere dagen beschutte de baai de vissers- en handelsschepen tegen storm en slecht weer. Tegenwoordig wordt de baai door een relatief lage dam van de Waddenzee gescheiden. Met vloed stroomt zeewater over deze dam de baai in, met eb wordt dit water gedwongen via de haven van West-Terschelling terug te stromen naar zee. De haven blijft hierdoor zonder baggeren op diepte.
Oppervlaktewater in Terschelling
Baai in Nederland
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dellewalbaai
|
wikipedia
| 500,002 |
Melanoxanthus decimus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1878 door Ernest Candèze.
decimus
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Melanoxanthus%20decimus
|
wikipedia
| 397,606 |
Sinophorus brunnifemur is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Sanborne in 1984.
brunnifemur
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sinophorus%20brunnifemur
|
wikipedia
| 86,968 |
Peltonyxa invalida is een keversoort uit de familie schorsknaagkevers (Trogossitidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1892 gepubliceerd door Thomas Blackburn.
Schorsknaagkevers
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Peltonyxa%20invalida
|
wikipedia
| 731,547 |
Balance is een Duitse animatiefilm uit 1989. Hij is geregisseerd door de gebroeders Lauenstein: Christoph en Wolfgang. De film won in 1989 de Academy Award voor Beste Korte Animatiefilm.
Verhaal
Het verhaal van de film gaat over vijf individuen op een platform in de ruimte. Wanneer er één zich verplaatst, moeten de andere vier dat ook doen. De groep werkt samen om de balans te bewaren, totdat een van hen een doos op het platform zet. Aangezien alle individuen van het platform nieuwsgierig zijn wat erin zit, komen ze allemaal bij de doos kijken. Hierdoor wordt de balans verstoord, waardoor vier van de vijf van het platform vallen. De laatst overgeblevene moet met behulp van de doos de balans bewaren, maar de doos staat wel buiten zijn bereik.
Externe link
Animatiefilm
Film uit 1989
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Balance%20%28film%29
|
wikipedia
| 830,001 |
Caligus aduncus is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Caligidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1959 door Shen & Li.
Caligidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Caligus%20aduncus
|
wikipedia
| 387,316 |
Belomitra nesiotica is een slakkensoort uit de familie van de Belomitridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2012 door Kantor, Puillandre, Rivasseau & Bouchet.
Belomitridae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Belomitra%20nesiotica
|
wikipedia
| 70,983 |
Riolus subviolaceus is een keversoort uit de familie beekkevers (Elmidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1817 gepubliceerd door Müller.
Beekkevers
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Riolus%20subviolaceus
|
wikipedia
| 396,374 |
NGC 6638 is een bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Boogschutter. Het hemelobject werd op 12 juli 1784 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel.
Synoniemen
GCl 95
ESO 522-SC30
Zie ook
Lijst van NGC-objecten
Externe links
NASA/IPAC Extragalactic Database
SIMBAD Astronomical Database
SEDS
NGC-object in Boogschutter
Bolvormige sterrenhoop
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/NGC%206638
|
wikipedia
| 957,270 |
De MAN A21 of MAN NL 223/263 is een bustype, geproduceerd door de Duitse busfabrikant MAN van 1997 tot 2004. De bus was bedoeld voor stedelijk gebruik en had een volledig lage vloer.
Geschiedenis
In 1997 werd de bus geïntroduceerd op de City-Transport beurs in Stuttgart als de MAN NL 223/263. In feite is de NL 223/263 niet meer dan een verbeterde NL 202/222. In 1998 werd de bus zowel aan de buitenkant als aan de binnenkant opnieuw ontworpen samen met de A20 door E. Bartha.
In 2004 werden de A20, A21 en A23 gemoderniseerd en aangeduid onder een nieuwe benaming de Lion's City.
Inzet
De bussen werden ingezet in verschillende landen, waaronder Duitsland, Luxemburg en Nederland. In Nederland kwam dit bustype voor bij Novio die in 2000 twee bussen bestelde voor de stadsdienst in Nijmegen. In 2005 werden deze twee bussen voor korte tijd uitgeleend aan Stadsvervoer Nederland die de bussen inzette voor op de stadsdienst van Amersfoort. In 2006 keerde de bussen weer terug naar Novio, waar ze tot 2008 dienstdeden.
A21
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/MAN%20A21
|
wikipedia
| 675,951 |
Het Huis met de Kogel is een rijksmonumentaal pand in het centrum van de Noord-Hollandse plaats Alkmaar. Het pand is sinds 10 december 1969 ingeschreven in het Monumentenregister. Het pand is op een muur na volledig uit hout opgetrokken. Het huis dankt de naam aan een verhaal over een Spaanse kanonskogel die tijdens het Beleg van Alkmaar in het huis zou zijn ingeslagen. Een kanonskogel is later in de linkerhoek van de gevel aan de gracht geplaatst.
Geschiedenis
Wanneer het huis gebouwd werd is niet bekend; er wordt vermoed dat het kort voor het Beleg van Alkmaar (1573) gebouwd is. Het verhaal ging dat de hageprediker Jan Arentsz in het huis woonde toen een Spaanse kanonskogel daar insloeg. Ook zouden een spinnewiel en tobbe vernield zijn geweest door de inslag. Ook zouden er zeven mensen in het huis aanwezig zijn geweest die ongedeerd bleven. Deze legende, die veelal in verschillende versies op internet te lezen valt, blijkt echter uit onderzoek in 2020 door het Regionaal Archief Alkmaar in de nog bewaard gebleven bronnen, niet te bewijzen.
Exterieur
De houten gevels zijn allemaal in overstek gebouwd. Elke verdieping is daarbij op consoles geplaatst. De stenen gevel had dit ook, dit is bij een verbouwing in de 19e-eeuw verwijderd. Door een kleiner grondplan hoefde de huiseigenaar ook minder belasting te betalen voor het grondgebruik. De voorgevel loopt ook taps toe: de onderkant is smaller dan de bovenkant. Alleen de gevel aan de zijde van de Appelsteeg heeft een winkelpui.
In 2023 werd het gebouw aan de binnenkant verbouwd en heeft de begane grond een horecafunctie gekregen.
Trivia
Het Huis met de Kogel is een van de twee overgebleven houten huizen in Alkmaar.
In 2010 is het pand geheel gerestaureerd.
Rijksmonument in Alkmaar
Woning in Alkmaar
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Huis%20met%20de%20Kogel
|
wikipedia
| 179,318 |
Chlorophthalmus agassizi is een straalvinnige vissensoort uit de familie van groenogen (Chlorophthalmidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1840 door Bonaparte.
Groenogen
IUCN-status niet bedreigd
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chlorophthalmus%20agassizi
|
wikipedia
| 272,417 |
Graphipterus somereni is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1977 door Basilewsky.
somereni
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Graphipterus%20somereni
|
wikipedia
| 336,642 |
Oost-Nieuw-Guinese lijsterdikkop (Colluricincla fortis) is een zangvogel uit de familie Pachycephalidae (dikkoppen en fluiters).
Taxonomie
Deze soort was eerder een ondersoort van de arafuralijsterdikkop (C. megarhyncha). Moleculair genetisch onderzoek gepubliceerd in 2011 en 2108 leidde tot een andere indeling in soorten en ondersoorten.
Verspreiding
Er zijn drie ondersoorten:
C. f. despecta: zuidoostelijke en zuidelijke kustgebieden van Nieuw Guinea.
C. f. fortis: D'Entrecasteaux-eilanden (eilanden zuidoostelijk van Nieuw-Guinea
C. f. trobriandi : Trobriand-eilanden (eilanden oostelijk van Nieuw-Guinea)
Leefgebied
Het leefgebied bestaat uit tropisch en subtropisch regenwoud of natuurlijk tropisch montaan bos.
Dikkoppen en fluiters
IUCN-status niet geëvalueerd
Dier uit het Australaziatisch gebied
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oost-Nieuw-Guinese%20lijsterdikkop
|
wikipedia
| 368,099 |
Megalamphis sphaerolaimoides is een rondwormensoort uit de familie van de Xyalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1961 door Timm.
Monhysterida
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Megalamphis%20sphaerolaimoides
|
wikipedia
| 671,116 |
Tuluweckelia cernua is een vlokreeftensoort uit de familie van de Hadziidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1990 door Holsinger.
Hadziidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tuluweckelia%20cernua
|
wikipedia
| 840,602 |
Tephronia minutaria is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1934 door Turati.
minutaria
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tephronia%20minutaria
|
wikipedia
| 674,200 |
Het Campeonato Pernambucano 1916 was de tweede competitie voor voetbalclubs uit de Braziliaanse staat Pernambuco. De competitie, die werd georganiseerd door de FPF, werd gespeeld van 30 april tot 24 december. Sport do Recife werd kampioen.
Eindstand
Groep A
Wedstrijden
Groep B
Wedstrijden
Play-off
Finale
Kampioen
Externe link
RSSSF
Campeonato Pernambucano
Per
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Campeonato%20Pernambucano%201916
|
wikipedia
| 953,180 |
Earleria corachloeae is een hydroïdpoliep uit de familie Mitrocomidae. De poliep komt uit het geslacht Earleria. Earleria corachloeae werd in 2010 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Widmer, Cailliet & Geller.
Mitrocomidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Earleria%20corachloeae
|
wikipedia
| 193,389 |
Mesocyclops borneoensis is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Cyclopidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1988 door Dussart & Fernando.
Cyclopidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mesocyclops%20borneoensis
|
wikipedia
| 976,540 |
Microglanis nigripinnis is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de antennemeervallen (Pseudopimelodidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1992 door Bizerril & Perez-Neto.
Pseudopimelodidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Microglanis%20nigripinnis
|
wikipedia
| 247,680 |
Curimopsis mongoliensis is een keversoort uit de familie pilkevers (Byrrhidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1970 door Paulus.
Pilkevers
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Curimopsis%20mongoliensis
|
wikipedia
| 555,469 |
Clavellisa emarginata is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Lernaeopodidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1837 door Krøyer.
Lernaeopodidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clavellisa%20emarginata
|
wikipedia
| 653,137 |
Prodasycnemis inornata is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1879 door Butler.
Grasmotten
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Prodasycnemis%20inornata
|
wikipedia
| 33,218 |
Octomagelona bizkaiensis is een borstelworm uit de familie Magelonidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Octomagelona bizkaiensis werd in 2001 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Aguirrezabalaga, Ceberio & Fiege.
Magelonidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Octomagelona%20bizkaiensis
|
wikipedia
| 387,910 |
Idaea pseliota is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1888 door Meyrick.
pseliota
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Idaea%20pseliota
|
wikipedia
| 748,792 |
De Sint-Jozefkerk is de parochiekerk van Overpelt-Fabriek in de Belgische provincie Limburg. De kerk is gelegen aan de Fabrieksstraat.
In 1888 vestigde zich hier een zinkfabriek, in de nabijheid waarvan zich de fabrieksnederzetting Overpelt-Fabriek ontwikkelde. De fabriek financierde de bouw van de kerk, welke in 1906 werd ingewijd. De kerk werd aanvankelijk bediend door de salvatorianen uit Hamont, maar vanaf 1908 door het bisdom. In 1978 werd het gebouw, dat eigendom was van de fabriek, voor het symbolisch bedrag van één frank aan de parochie overgedragen.
Het bakstenen kerkgebouw is uitgevoerd in neoromaanse stijl. Het interieur is voorzien van muurschilderingen. Het kerkmeubilair dateert van de bouwtijd van de kerk, maar een enkel beeld is uit 1875. Het orgel, geschonken door de zinkfabriek, stamt uit 1906 en werd gebouwd door J. Stevens uit Duffel.
Externe bron
Onroerend erfgoed
Jozef
Onroerend erfgoed in Pelt
Overpelt
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Jozefskerk%20%28Overpelt%29
|
wikipedia
| 719,433 |
Tropheops gracilior is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de cichliden (Cichlidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1935 door Trewavas.
Cichliden
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tropheops%20gracilior
|
wikipedia
| 261,668 |
Station Jōyō (城陽駅, Jōyō-eki) is een spoorwegstation in de Japanse stad Jōyō. Het wordt aangedaan door de Nara-lijn. Het station heeft twee sporen, gelegen aan twee zijperrons.
Treindienst
JR West
Geschiedenis
Het station werd in 1958 geopend. In 1991 werd er een nieuw station gebouwd.
Stationsomgeving
Stadhuis van Jōyō
Hōyū-ziekenhuis
Mito-schrijn
Sunkus
Joyo
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Joyo
|
wikipedia
| 163,189 |
Jeff Coetzee (Okiep, 25 april 1977) is een Zuid-Afrikaanse tennisspeler die sinds 1996 actief is in het professionele tenniscircuit.
Coetzee won tot op hedenzes ATP-toernooien in het dubbelspel en stond daarnaast nog in tien finales.
Finales
Dubbelspel
Prestatietabel
Prestatietabel grand slam, dubbelspel
Externe links
Zuid-Afrikaans tennisser
Zuid-Afrikaans olympisch deelnemer
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jeff%20Coetzee
|
wikipedia
| 981,424 |
Aleiodes buzurae is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door He & Chen in 1990.
buzurae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aleiodes%20buzurae
|
wikipedia
| 730,439 |
Turbonilla clarinda is een slakkensoort uit de familie van de Pyramidellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Bartsch.
Pyramidellidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Turbonilla%20clarinda
|
wikipedia
| 525,719 |
|
|-
|align="right"|
|}
Het WTA-tennistoernooi van Doha (officieel Qatar Total Open) van 2008 vond plaats van 18 tot en met 24 februari 2008 in de Qatarese hoofdstad Doha. Het was de achtste editie van het toernooi. Er werd gespeeld op de hardcourtbanen van het Khalifa International Tennis & Squash Complex.
Enkelspel
Aan het toernooi namen veertien speelsters uit de top 20 deel.
Titelhoudster Justine Henin was haar titel niet komen verdedigen. De als eerste geplaatste Ana Ivanović mocht de eerste ronde overslaan (bye) en won haar openingspartij in de tweede ronde. Wegens een enkelblessure moest zij zich evenwel afmelden voor de rest van het toernooi.
Het vierde reekshoofd Maria Sjarapova uit Rusland won het toernooi. Zij versloeg in de finale haar ongeplaatste landgenote Vera Zvonarjova in drie sets. Sjarapova greep voor de tweede maal in haar carrière de titel in Doha – eerder won zij dit toernooi in 2005. Het was haar 18e WTA-titel.
Geplaatste speelsters
Toernooischema
Eindfase
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
|
|-
|align="right"|
|}
Dubbelspel
Van de titelhoudsters Martina Hingis en Maria Kirilenko had de eerste zich niet voor het toernooi ingeschreven. Kirilenko speelde samen met Ágnes Szávay – dit team strandde echter al in de eerste ronde.
Het als derde geplaatste duo Květa Peschke en Rennae Stubbs won het toernooi. Zij versloegen in de finale het als eerste geplaatste koppel Cara Black en Liezel Huber in de match-tiebreak. Het was hun vierde gezamenlijke titel. De Australische Stubbs had daarnaast al 55 dubbelspeltitels met andere partners; de Tsjechische Peschke acht.
Geplaatste teams
Toernooischema
Finale
Bovenste helft
Onderste helft
Bron
Toernooischema WTA
Doha 2008
Doha
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/WTA-toernooi%20van%20Doha%202008
|
wikipedia
| 244,637 |
Anchastus nitidulus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1878 door Ernest Candèze.
nitidulus
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anchastus%20nitidulus
|
wikipedia
| 625,241 |
Mesobracon xanthocephalus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Granger in 1949.
xanthocephalus
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mesobracon%20xanthocephalus
|
wikipedia
| 960,269 |
Celaenorrhinus perlustris is een vlinder uit de familie van de dikkopjes (Hesperiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1914 door Rebel.
Dikkopjes
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Celaenorrhinus%20perlustris
|
wikipedia
| 9,645 |
Dinotrema bebium is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Tobias in 2007.
bebium
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dinotrema%20bebium
|
wikipedia
| 874,019 |
Valea Mare is een Roemeense gemeente in het district Covasna.
Valea Mare telt 1159 inwoners.
Gemeente in Covasna
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Valea%20Mare%20%28Covasna%29
|
wikipedia
| 146,249 |
Turritella columnaris is een slakkensoort uit de familie van de Turritellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1843 door Kiener.
Turritellidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Turritella%20columnaris
|
wikipedia
| 602,969 |
Bathyaulax bicolor is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Szepligeti in 1906.
bicolor
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bathyaulax%20bicolor
|
wikipedia
| 31,413 |
Euselasia odrysia is een vlinder uit de familie van de prachtvlinders (Riodinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1927 door Stichel.
Prachtvlinders
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Euselasia%20odrysia
|
wikipedia
| 764,376 |
Didemnum japonicum is een zakpijpensoort uit de familie van de Didemnidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1886 door Herdman.
Didemnidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Didemnum%20japonicum
|
wikipedia
| 121,272 |
De 17e editie van het Europees kampioenschap badminton werd georganiseerd door de Schotse stad Glasgow. Het toernooi duurde van 25 april 2000 tot en met 29 april 2000.
Nederland behaalde drie bronzen medailles. Tijdens dit EK won Denemarken vijf gouden medailles. Alleen de winst in het vrouwendubbelspel ging naar een ander land. De Denen behaalden daarnaast drie zilveren en drie bronzen medailles. Ze werden gevolgd door Engeland, dat de enige andere gouden medaille wist te pakken.
Medaillewinnaars
Medailletabel
Referenties
Resultaten vrijgegeven door BE.
Badminton in 2000
Europese kampioenschappen badminton
Badminton
Sportevenement in Glasgow
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Europese%20kampioenschappen%20badminton%202000
|
wikipedia
| 774,466 |
Vânători is een Roemeense gemeente in het district Iași.
Vânători telt 4656 inwoners.
Gemeente in Iași
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/V%C3%A2n%C4%83tori%20%28Ia%C8%99i%29
|
wikipedia
| 160,997 |
Dasychira celaenica is een donsvlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1955 door Collenette.
celaenica
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dasychira%20celaenica
|
wikipedia
| 63,901 |
Het NAFC-kampioenschap 1949 (North American Nations Cup) was de 2e editie van het NAFC-kampioenschap, georganiseerd door North American Football Union. Deze wedstrijden golden ook voor de kwalificatie voor het WK voetbal van 1950. Oorspronkelijk werden er 4 landen uitgenodigd, Canada haakte echter af. Het toernooi werd voor de tweede keer gewonnen door Mexico, die bleven redelijk gemakkelijk bovenaan in de poule, ze wonnen alle wedstrijden en scoorden 17 doelpunten in de vier wedstrijden. De Verenigde Staten werd tweede en kwalificeerde zich daardoor voor het WK. Het zou voorlopig het laatste toernooi zijn, in 1961 ging het toernooi op in het CONCACAF-kampioenschap. Toch zou er in 1990 en 1991 weer een toernooi georganiseerd worden. Voor slechts 2 jaar omdat vanaf dat moment CONCACAF Gold Cup zou starten en de leden van NAFC daarvoor automatische geplaatst zijn.
Eindstand
Wedstrijden
Voetbal in 1949
Voetbal in Mexico
NAFC-kampioenschap
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/NAFC-kampioenschap%201949
|
wikipedia
| 150,569 |
Guraleus deshayesii is een slakkensoort uit de familie van de Mangeliidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1860 door Dunker.
Mangeliidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Guraleus%20deshayesii
|
wikipedia
| 349,806 |
Astrogorgia bayeri is een zachte koraalsoort uit de familie Plexauridae. De koraalsoort komt uit het geslacht Astrogorgia. Astrogorgia bayeri werd in 2001 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door van Ofwegen & Hoeksema.
Zachte koralen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Astrogorgia%20bayeri
|
wikipedia
| 813,965 |
De 10000 meter mannen op de Nederlandse kampioenschappen schaatsen afstanden 2018 werd op zondag 29 oktober 2017 in ijsstadion Thialf te Heerenveen verreden, waarbij 12 deelnemers startten.
Uitslag
Uitslag op
Mannen 10.000 meter
Nederlands kampioenschap schaatsen - 10.000 meter mannen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nederlandse%20kampioenschappen%20schaatsen%20afstanden%202018%20-%2010.000%20meter%20mannen
|
wikipedia
| 107,918 |
Catasticta paucartambo is een vlindersoort uit de familie van de witjes (Pieridae), onderfamilie Pierinae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1998 gepubliceerd door Eitschberger & Racheli.
Witjes
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Catasticta%20paucartambo
|
wikipedia
| 517,522 |
De 132ste editie van het Open Championship was de derde major van het golfseizoen 2003. Het Open werd van 17 t/m 20 juli 2003 gespeeld op de Royal St George's Golf Club in Sandwich, Engeland.
Ben Curtis speelde de eerste elf holes van ronde 4 zes slagen onder de baan. Daarna verloor hij vier slagen maar uiteindelijk had hij weer de leiding en moest hij wachten of hij nog werd ingehaald. Thomas Bjørn, die na ronde 2 en 3 op de tweede plaats stond, was na hole 14 de enige bedreiging maar daar maakte hij dubbel-bogey waarna zijn kans op de overwinning verloren was.
Voor Curtis was het zijn eerste overwinning van een major en ook zijn eerst top-10 plaats op de Amerikaanse PGA Tour.
Robert-Jan Derksen, Rolf Muntz en Joost Steenkamer en Nicolas Vanhootegem kwalificeerden zich niet voor het weekend.
2003
Europese PGA Tour 2003
2003
Golftoernooi in Engeland
Sport in South East England
Kent
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/The%20Open%20Championship%202003
|
wikipedia
| 15,841 |
Telchius maculosus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de Dwergcelspinnen (Oonopidae).
Het dier behoort tot het geslacht Telchius. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1952 door J. Denis.
Gnoomspinnen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Telchius%20maculosus
|
wikipedia
| 964,891 |
São Gonçalo FC is een Braziliaans voetbalclub uit São Gonçalo do Amarante, in de deelstaat Rio Grande do Norte.
Geschiedenis
De club werd opgericht in 1999. Een jaar later werd de club al vicekampioen in het staatskampioenschap. In 2001 speelde de club in de Série C, waar ze de tweede groepsfase bereikten. De club speelde tot 2008 in de hoogste klasse van de staatscompetitie.
Externe link
Officiële website
Braziliaanse voetbalclub
Voetbalclub uit Rio Grande do Norte
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/S%C3%A3o%20Gon%C3%A7alo%20FC%20%28Rio%20Grande%20do%20Norte%29
|
wikipedia
| 57,817 |
Amalosoma eddystonense is een lepelworm uit de familie Bonelliidae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1956 door Stephen gepubliceerd.
Bonelliidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amalosoma%20eddystonense
|
wikipedia
| 291,835 |
Fernand Toussaint (Brussel, 1873 - Elsene, 1956) was een schilder van de 20ste-eeuwse Belgische school.
Situering
Toussaint was een schilder van figuren, portretten, naakten, genretaferelen, interieurs met figuren, landschappen, marines, stillevens en bloemen. Hij was aquarellist, tekenaar en lithograaf.
Hij was gefascineerd door de meesters van het vrouwelijk portret: hun invloed is zijn leven lang zichtbaar gebleven in zijn werk. Als kunstenaar met een aristocratische en geraffineerde smaak, schitterde hij tevens als schilder van bloemen en landschappen. Hij ontwierp ook enkele affiches en decoratieplaten in art-nouveaustijl.
Levensloop
Opgevoed in een burgerlijk en gecultiveerd gezin, had men al snel begrepen dat zijn jonge talent diende aangemoedigd te worden. Op vijftienjarige leeftijd werd hij leerling bij Jean Portaels. Op zijn achttiende trok hij naar Parijs waar hij zijn studies afrondde en een nauwe band smeedde met Alfred Stevens. Hij nam er voor het eerst aan een tentoonstelling deel, die van het Salon des artistes français. Hij werd lid van de kunstgroep Le Sillon en nam ook deel aan tentoonstellingen van La Libre Esthétique.
In 1929 wijdde het tijdschrift "l'Illustration" een speciaal nummer aan het Salon van Parijs, dat hem datzelfde jaar een gouden medaille had toegekend voor een vrouwenportret. Hij voelde zich aangetrokken tot de grote Engelse meesters, zoals George Romney en Thomas Gainsborough.
Fernand Toussaints werk kent een wereldwijde faam en bevindt zich in grote privéverzamelingen en in musea zoals in Antwerpen, Elsene en Grenoble. Affiches van hem vindt men onder meer in het Affichenmuseum in Spa.
Literatuur
C. LEMONNIER, L’École belge de peinture 1830-1905, G. Van Oest & Cie, Brussel, 1906.
Lucien JOTTRAND, Fernand Toussaint, in: L'Art Belge, juli-augustus 1935.
Willem G. FLIPPO, Lexicon of the Belgian Romantic Painters, International Art Press, Antwerpen, 1981.
Patrick & Viviane BERKO, Fernand Toussaint, Knokke, 1986.
P. PIRON, De Belgische Beeldende Kunstenaars uit de 19e en 20e eeuw, Brussel, 1999
E. BENEZIT, Dictionnaire critique des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs, Gründ, Parijs, 1999.
Wim & Greet PAS, Biografisch Lexicon Plastische Kunst in België, De Gulden Roos, Antwerpen, 2000.
Christian BODIAUX, Fernand Toussaint et l'art du portrait, les grilles de lecture de cet artiste toujours apprécié, in: Mémoirers, La chronique de L'Université, UCL, Louvain-la-Nieuve, 2003.
EPHREM, 200 affiches de la Belle Époque, Les murs s'affichent au Musée d'Ixelles, Alice éditions, Bruxelles, 2005.
Marie COLJON, Fernand Toussaint, in: Le Soir, Brussel, 2006
Patrick & Viviane BERKO, 19th Century European Virtuoso Painters, Knokke 2011, p. 517.
Patrick & Viviane BERKO, Dictionaire van de Bloemenschilders: Belgische en Hollandse Kunstenaars geboren tussen 1750 en 1880, Knokke 1995, p. 371.
Externe links
Website van de Galerie Berko, Knokke-Heist, met monografie gewijd aan Fernand Toussaint
Website gewijd aan Fernand Toussaint door Galerie Berko, Knokke-Heist
Website van de galerie Boon, Brussel
Webstek met talrijke reproducties van vrouwenportretten door Fernand Toussaint
Belgisch kunstschilder
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fernand%20Toussaint
|
wikipedia
| 98,002 |
International Journal of Quantum Chemistry is een internationaal, aan collegiale toetsing onderworpen wetenschappelijk tijdschrift op het gebied van de
fysische chemie.
De naam wordt in literatuurverwijzingen meestal afgekort tot Int. J. Quant. Chem.
Het wordt uitgegeven door John Wiley & Sons en verschijnt 15 keer per jaar.
Het eerste nummer verscheen in 1967.
Chemisch-fysisch tijdschrift
Natuurkundig tijdschrift
Atoomfysica
Molecuulfysica
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/International%20Journal%20of%20Quantum%20Chemistry
|
wikipedia
| 616,329 |
Chromocryptus tomsici is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Porter in 1985.
tomsici
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chromocryptus%20tomsici
|
wikipedia
| 648,551 |
Thomisus onustus meridionalis is een spinnenondersoort in de taxonomische indeling van de krabspinnen (Thomisidae).
Het dier behoort tot het geslacht Thomisus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1907 door Embrik Strand.
Krabspinnen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomisus%20onustus%20meridionalis
|
wikipedia
| 384,034 |
Goniobranchus albomaculatus is een slakkensoort uit de familie van de Chromodorididae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1866 door Pease.
Chromodorididae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Goniobranchus%20albomaculatus
|
wikipedia
| 767,953 |
Aplocheilichthys macrurus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de levendbarende tandkarpers (Poeciliidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1904 door Boulenger.
Poeciliidae
IUCN-status niet bedreigd
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aplocheilichthys%20macrurus
|
wikipedia
| 763,657 |
De Westland Whirlwind was een Brits tweemotorig gevechtsvliegtuig, gebouwd door Westland Aircraft. De eendekker kwam in 1940 in dienst en was het eerste tweemotorige gevechtsvliegtuig in de Royal Air Force. Het toestel was uitgerust met vier zware kanonnen in de neus en werd gebruikt tot 1943.
Geschiedenis
De Whirlwind werd ontworpen naar een specificatie van het Britse luchtvaartministerie uit 1935 voor een met kanonnen bewapende onderschepper. Westland Aircraft won het contract met een ontwerp van W.E.W. Petter (die later ook de English Electric Canberra en de Folland Gnat ontwierp). Het ministerie bestelde twee prototypes, waarvan het eerste vloog op 11 oktober 1938. In die periode van snelle herbewapening werd reeds in januari 1939 een serie van tweehonderd toestellen besteld, waarvan de eerste in september 1939 moesten geleverd worden. Korte tijd later werden nog eens 200 Whirlwinds besteld. De productie liep evenwel vertraging op en de eerste toestellen werden pas in juni 1940 afgeleverd. Dit alles gebeurde in het geheim; het was pas in augustus 1941 dat het ministerie officieel het bestaan van het vliegtuig bekendmaakte.
Het toestel had een hoge topsnelheid op lage hoogte (sneller dan de eerste Supermarine Spitfire-versies van die tijd), een hoge klimsnelheid, goede manoeuvreerbaarheid en de piloot had een goed zicht in alle richtingen. In actie bleek de Whirlwind echter vooral geschikt om gronddoelen te beschieten. Op hoogte waren de prestaties onvoldoende maar Rolls-Royce, de producent van de Peregrine-motoren voor de Whirlwind, wilde geen verbeterde motoren ontwikkelen, omdat de productie van Merlin-motoren voorrang kreeg (de Whirlwind was het enige toestel met Peregrine-motoren). De optie om de Whirlwind met andere motoren uit te rusten werd verworpen door het luchtvaartministerie. Dit betekende dat de inzetbaarheid en de operationele levensduur van het toestel sterk beperkt werden. De tweede bestelling voor 200 Whirlwinds werd in 1940 geannuleerd en de eerste bestelling werd teruggebracht tot 114 stuks. De laatste daarvan werd voltooid in januari 1942.
Tegen het einde van 1942 werd de Whirlwind aangepast als bommenwerper, met een bom van 250 of 500 Engelse pond (113,5 of 227 kg) onder elke vleugel. Omdat de bommen gewoonlijk vanop lage hoogte werden afgeworpen waren ze meestal voorzien van een vertraagde ontsteking.
In 1943 werden de Whirlwinds vervangen door Hawker Typhoons.
Bronnen
The Westland Whirlwind. Profile Publications 191 (1967)
Jachtvliegtuig
Brits vliegtuig in de Tweede Wereldoorlog
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Westland%20Whirlwind%20%28jachtvliegtuig%29
|
wikipedia
| 412,565 |
De Slimste Mens ter Wereld 2015 was het dertiende seizoen van de Belgische televisiequiz De Slimste Mens ter Wereld, uitgezonden op de Vlaamse commerciële zender VIER. Het seizoen werd gewonnen door Tom Waes, die in de finale won van Danira Boukhriss Terkessidis. De derde finalist was Kobe Ilsen. Waes volgde Adil El Arbi op, de winnaar van het vorige seizoen. De quiz werd gepresenteerd door Erik Van Looy.
Kandidaten
Alle deelnemers
De quiz werd uitgezonden van maandag tot en met donderdag en duurde in totaal tien weken, waaronder op het einde twee finaleweken. Elke aflevering namen drie kandidaten het tegen elkaar op, waarbij de verliezer in de volgende aflevering telkens vervangen werd door een nieuwe kandidaat. Hieronder de 34 kandidaten voor dit seizoen:
Tom Waes was de eerste kandidaat die bij zijn tweede deelname aan het programma won, nadat hij eerder ook al had meegedaan in het achtste seizoen. Bovendien was Waes de enige in dit seizoen die voor de tweede keer deelnam, alle andere kandidaten zaten er voor hun eerste keer.
Finaleweken
In de laatste twee weken van het seizoen keerden de acht beste kandidaten terug in volgorde van het aantal afleveringen dat zij hadden weten te overleven. Hieronder de deelnemers aan de finaleweken:
Afleveringen
Jury
De jury bestaat uit twee juryleden, meestal een vast jurylid en een gastjurylid. De vaste juryleden zijn afwisselend Philippe Geubels, Jeroom Snelders, Herman Brusselmans, Bart Cannaerts en Ruth Beeckmans. Nieuw dit jaar is dat ook de vaste juryleden nu geregeld onderlinge duo's vormen, dus zonder gastjurylid, wat voorheen enkel tijdens de eerste en laatste aflevering van het seizoen gebeurde.
In tegenstelling tot vorig seizoen was Brusselmans nu effectief ook soms echt als vast jurylid te zien. Dit seizoen zat hij geregeld ook aan de linkerkant, meestal echter wel nog steeds vergezeld van een ander vast jurylid. In de finaleweken was hij voor het eerst met een echt gastjurylid te zien.
Een zeldzaamheid in dit seizoen was weggelegd voor Sam Louwyck, die in aflevering 35 als gastjurylid te zien was, terwijl hij de eerste aflevering van dit seizoen zelf nog meespeelde. Het is, na Henk Rijckaert en Jonas Van Geel in 2012, slechts de derde keer dat iemand in één seizoen zowel als kandidaat als als jurylid te zien is.
Daarnaast bestond de jury dit jaar ook voor het eerst eens uit twee vrouwen. In aflevering 12 zaten Ruth Beeckmans en Sarah Vandeursen in de jury. Dit was nog niet eerder voorgekomen, omdat de vaste juryleden altijd mannen zijn geweest. In het achtste seizoen, het enige seizoen waar zonder vaste juryleden werd gewerkt, maar willekeurige duo's werden gevormd uit een aantal personen, viel dit evenwel niet voor vermits Sien Eggers toen het enige vrouwelijke jurylid was.
Bijzonderheden
In dit seizoen deed zich een zeldzaam feit voor in de overgang van de laatste reguliere aflevering naar de eerste aflevering van de finaleweken. De verliezer van de laatste reguliere aflevering, Kamal Kharmach, stond op de achtste plaats in de rangschikking en mocht als eerste terugkeren in de finaleweken. Daarin kwam hij uit tegen de twee spelers die hem hadden uitgeschakeld. Dat zorgde voor de tweede keer in de geschiedenis voor een zelden geziene situatie: twee opeenvolgende afleveringen werden gespeeld met exact dezelfde kandidaten.
Hoewel de media berichtten dat dit voor de eerste keer ooit voorkwam, was het wel degelijk de tweede keer dat dit gebeurde. In seizoen 1 gebeurde dit ook al: Frank Vander linden werd toen in de laatste reguliere aflevering uitgeschakeld door Goedele Devroy en Ben Crabbé. Van der linden was echter vierde geëindigd in het klassement en mocht de aflevering daarop terug meespelen in de finaleweek tegen Devroy en Crabbé die rechtstreeks moesten doorspelen.
Kamal Kharmach werd na Bart Cannaerts en Jeroom Snelders de derde kandidaat die zijn prestatie in de voorronde (drie afleveringen en een overwinning) wist te verbeteren in de finaleweken (vijf afleveringen en een overwinning). Opmerkelijk is hierbij ook dat hij deze acht afleveringen na elkaar speelde zonder een rustperiode.
De Slimste Mens ter Wereld
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/De%20Slimste%20Mens%20ter%20Wereld%202015
|
wikipedia
| 517,833 |
Aspidiphorus minimus is een keversoort uit de familie slijmzwamkevers (Sphindidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1926 gepubliceerd door Maurice Pic.
Slijmzwamkevers
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aspidiphorus%20minimus
|
wikipedia
| 221,030 |
Chelonus sculleni is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door McComb in 1968.
sculleni
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chelonus%20sculleni
|
wikipedia
| 999,671 |
Dicolonus medius is een vliegensoort uit de familie van de roofvliegen (Asilidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1975 door Adisoemarto & Wood.
Roofvliegen
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dicolonus%20medius
|
wikipedia
| 192,919 |
De Elgar Vosbrug (brug 2296) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost.
De brug werd aangelegd in verband met de renovatie van Park Frankendael. Dat had in de loop der jaren een achterstand in onderhoud opgelopen en werd onder leiding van architectenbureau Sant en Co van Edwin Santhagens gereed gemaakt voor de moderne tijd. Daartoe werd het padenstelsel aangepast en de waterhuishouding verbeterd. Het park dat bijna geheel omsloten is door een ringgracht/sloot had behoefte aan een aantal bruggen. Brug 2296 werd in die periode aangelegd.
De brug, naar ontwerp van Edwin Santhagens, is gebouwd op een betonen paalfundering met daarop betonnen jukken. Over de jukken lopen houten balken die het houten dek dragen. De leuningen worden gevormd door rechtopstaande houten balken waartussen een metalen leuning en staalkabels. Het hout is grotendeels blank gehouden. De brug geeft een in- en uitgang van het park aan de Kamerlingh Onneslaan.
De brug ging vanaf oplevering naamloos door het leven. Amsterdammers kunnen sinds 2016 verzoeken indien om bruggen een naam te geven zodat zij opgenomen kunnen worden in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen. Vanuit de stichting Vrienden van Frankendael werd een verzoek ingediend om een van de bruggen te vernoemen naar Elgar Vos (1948-2011) een buurtbewoner die zich heeft ingespannen bij de herinrichting van genoemd park. Het verzoek werd in 2017 door de gemeenteraad ingewilligd, al was nog niet duidelijk welke brug zijn naam zou gaan dragen. In de groenstrook langs de Middenweg aan de parkzijde is op een van de zwerfstenen een plaquette aangebracht met het gedicht Frankendael van Elgar Vos.
Brug in Amsterdam-Oost
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elgar%20Vosbrug
|
wikipedia
| 217,104 |
Anyphops alticola is een spinnensoort uit de familie van de Selenopidae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1940 als Selenops alticola (onjuist vervoegd als "alticolus") gepubliceerd door Reginald Frederick Lawrence.
Selenopidae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anyphops%20alticola
|
wikipedia
| 700,938 |
Dit is een chronologische lijst van de voorzitters van de IUPAC, de International Union of Pure and Applied Chemistry, sedert haar oprichting.
voorzitters van de IUPAC
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voorzitters%20van%20de%20IUPAC
|
wikipedia
| 298,148 |
Het Sáparavolk (voorheen bekend onder de namen Zápara of Záparo) is een Zuid-Amerikaanse etnische groep inheems voor het Amazone regenwoud. Zij wonen langs de grens van Ecuador en Peru. Ooit bevolkten zij een gebied van 31.000 km² tussen de Napo en de Pastaza rivieren. In het begin van de 20e eeuw telde het Sápara volk 200.000 mensen. Vanaf het jaar 2009 noemen de Zápara uit Ecuador zich Sápara. De officiële naam luidt Nación Sápara del Ecuador (NASE). Dit betekent Sápara Natie in Ecuador. De huidige president van deze natie is Manari Kaji Ushigua Santi. De Sápara Natie is officieel erkend door CONDENPE op 16 september 2009. De huidige naam van de natie is het resultaat van een uniformeringsproces met aangrenzende inheemse gemeenschappen. Er heeft in de laatste jaren van de 20e eeuw en het begin van de 21e eeuw een meningsverschil bestaan tussen verschillende gemeenschappen over hun authentieke ethische identiteit. Met deze uniformering lijkt dit meningsverschil weggenomen te zijn. CONDENPE erkent zowel de officiële wettelijke status van autonomie of zelfbestuur van de Sápara Natie in Ecuador (NASE) als hun grondgebied tussen de rivieren Pindoyacu, Conambo en Alto Corrientes in de provincie Pastaza. Het hoofdkantoor van de administratie van NASE is gevestigd in de stad Shell, Pastaza.
De naam Sápara is tevens het gevolg van het feit dat het alfabet karakter Z niet bestaat in het alfabet van de Sápara. Dit is informatie afkomstig van Bartolo Ushigua Santo gedateerd 10 december 2009. Hij schreef dat dit feit het gevolg is van een onderzoek door de Sápara Board of Education Bilingual – Dirección de Educación Bilingüe Sápara (DIENASE) naar de grammatica van de Sápara taal. Zij ontdekten dat het alfabet van de Sápara eindigt bij de letter W.
Cultuur
Van oudsher eten de Sápara veel lokale vruchten. De belangrijkste groente is lange tijd het palmhart geweest. Met speren vist men in de rivieren. Met blaaspijp en in curare gedoopte bamboe pijlen jaagt men op apen, tapir, pekari, kwartel, en curassows. De Sápara jagen niet op slingerapen omdat zij geloven dat dat incarnaties van hun voorouders zijn. De vraag naar rubber in het begin van de 20e eeuw heeft geleid tot de vernietiging van een groot deel van de leefomgeving (bos en dieren rijkdom) en slavernij van de Sápara. De mannen werden als slaaf gedwongen rubber te cultiveren. De meisjes en vrouwen werden verkracht en gedwongen tot seksuele slavernij.
Taal
Het Sápara volk is sterk geslonken, zodanig dat nog slechts enkelen hun moedertaal spreken. De oudste levende Záparo-talige is een man, van ongeveer 80 jaar oud, Pedro Ernesto Santi. Hij en zijn familie leven in een nederzetting aan de rivier, met nog ongeveer 40 anderen Sápara.
Heden ten dage zijn er nog 4 Sápara, alle ouder dan 70, die meer of minder vloeiend de Záparo-taal beheersen.
De UNESCO heeft de Záparo-taal tot een "Oral and Intangible Heritage of Humanity" verklaard in 2001. In UNESCO-verband is een project gestart om de Záparo-taal te revitaliseren.
Bedreigingen van het Sápara territorium
In 2008 is in de Grondwet van Ecuador, door president Correa, opgenomen “The Right of Nature”. Artikelen 10 en 71 tot 74 verbieden de winning van niet-hernieuwbare grondstoffen in beschermde natuurgebieden. Yasuni en een groot deel van de Oriente zijn gebieden in Ecuador die zowel door Ecuador zelf als door de UNESCO zijn erkend als ‘World Heritage Site for the Planet’.
Sinds China enorme geldleningen verstrekt aan Ecuador in ruil voor ruwe olie (zie China-Ecuador betrekkingen), heeft China ook aangedrongen op een grootschalige uitbreiding van de oliewingebieden in Ecuador. Dit betreft met name het central-south Amazon bekken en het Yasuní National Park in het bijzonder. De Chinese bedrijven Sipec and Andes Petroleum, welke zijn gefuseerd tot het Chinese conglomeraat PetroOriental, hebben een bod uitgebracht op blocks 79 and 83 in het Yasuní National Park. Het Sápara grondgebied valt volledig in deze oliewingebieden. In block 79 vinden ook de Kichwa en in Block 83 de Kichwa en de Shiwiar naast de Sápara hun thuis. Oliewinning in deze beschermde omgeving zal waarschijnlijk leiden tot culturele genocide en het verdwijnen van meer dan een inheems volk.
De Sápara, samen met de Kichwa en de Shiwiar hierboven genoemd, hebben in verschillende vertegenwoordigingen, congressen en verklaringen aangegeven dat zij op hun grondgebied geen grondstoffen winning zullen tolereren. multiple assembles, congresses. Ushigua, de huidige president van de Sápara Women’s association (Ashinwaka), is al lange tijd de leidster van het vreedzame protest om haar grondgebied te beschermen. Een factor die de situatie slechter maakt is dat de huidige regering van Ecuador buitenlandse NGO organisaties en andere burgerrechten organisaties die strijden tegen uitbreiding van oliewinning illegaal heeft verklaard. Als een verklaard tegenstandster van oliewinning is Ushigua het doelwit geworden van lastercampagnes, is zij lastig gevallen in haar huis, heeft zij bedreigingen ontvangen en zat zij bij een groep van acht inheemse leiders die door het Ministerie van Justitie zijn aangeklaagd. “We vechten op dit moment een gevecht tegen olie bedrijven die van plan zijn ons grondgebied binnen te vallen en daarmee ons bestaan bedreigen," zegt Ushigua. “We hebben onze bondgenoten betrokken en zullen met alle kracht van onze voorouders vechten tegen de bedrijven en de regering om onze geboortegrond te beschermen, een land dat vrij moet blijven van oliewinning.”
Vanwege de dreiging van oliewinning voor de Sápara heeft de Sápara Natie een congres georganiseerd in de Torimbo waar zij haar eigen inheemse leiders heeft aangewezen. Deze nominatie is geratificeerd door de uitspraak van de inheemse rechtbank in Jandiayacu, waarin Sápara ouderen (wijzen) als rechters optraden. De uitspraak is erkend door CONAIE door CONFENAIE, door de Sápara Natie, en door CODENPE, the Council of Development of the nationalities and peoples of Ecuador. De Ecuadoriaanse regering heeft bij monde van de secretarisvan Politieke Management Political Management, druk uitgeoefend op CODENPE om deze inheemse Sápara uitspraak niet te erkennen. Critici van de regering zijn van mening dat met de huidige werkwijze om te komen tot oliewinning in blocks 79 en 83, deel van het Sápara grondgebied, de regering in strijd handelt met de Grondwet (offense of contempt towards indigenous justice, Article 171 of the Constitution of the Republic amongst others).
Films
"Talking with Fish and Birds – The Záparo Indians in the Ecuadorian Jungle", documentaire (film) door Rainer Simon (regisseur) en Frank Sputh (producent), Duitsland 1999, 43 minuten, A Simon/Sputh-Production, onder deze titel te vinden op YouTube.
Video's
Een boodschap van Bartolo Alejandro Ushigua Santi – een voormalig president van de Sápara Natie van Ecuador – in het Spaans met de titel “Becario Zapara ONU 2007 – Ecuador” is te vinden op YouTube, juni 2007, 2 minuten.
Een boodschap van Manari Kaji Ushigua Santi, zoon van Bartolo Alejandro Ushigua Santi – en de huidige (2016) president van de Sápara Natie of Ecuador – in het Spaans, ondertiteld in het Engels met de titel "Sapara leader Manari speaks from the Ecuadorian Amazon 22.02.2106” is te vinden op YouTube, februari 2016, 4 minuten, auteur Susannah Darling Khan.
Meer informatie
German state TV documentary featuring Zapara in detail.
Anne-Gael Bilhaut, 2011, El sueño de los Záparas. Patrimonio onírico de un pueblo de la Alta Amazonía, Quito (Abya Yala & Flacso Ecuador).
The Oral Heritage and Cultural Manifestations of the Zápara People. Masterpiece of the Oral and Intangible Cultural Heritage of Humanity, UNESCO.
Alan Weisman, The World Without Us.
Indiaans volk in Ecuador
Indiaans volk in Peru
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/S%C3%A1para
|
wikipedia
| 593,800 |
Deze lijst van voetbalinterlands is een overzicht van alle officiële voetbalwedstrijden tussen de nationale teams van Rwanda en Somalië. De landen hebben tot op heden zes keer tegen elkaar gespeeld. De eerste ontmoeting, een kwalificatiewedstrijd voor de Afrika Cup 1984, vond plaats op 19 september 1982 in Mogadishu. Het laatste duel, een groepswedstrijd tijdens de CECAFA Cup 2009, werd gespeeld in Nairobi (Kenia) op 29 november 2009.
Wedstrijden
Samenvatting
Somalië
Rwanda
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voetbalinterlands%20Rwanda%20-%20Somali%C3%AB
|
wikipedia
| 384,404 |
Halaphanolaimus pellucidus is een rondwormensoort uit de familie van de Leptolaimidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1914 door Southern.
Plectida
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Halaphanolaimus%20pellucidus
|
wikipedia
| 978,577 |
Eucomis is een geslacht uit de aspergefamilie. De soorten komen voor in het zuiden van Afrika.
Soorten
Eucomis amaryllidifolia
Eucomis autumnalis
Eucomis bicolor
Eucomis comosa
Eucomis humilis
Eucomis montana
Eucomis pallidiflora
Eucomis regia
Eucomis schijffii
Eucomis vandermerwei
Eucomis zambesiaca
Eucomis pole-evansii.
Scilloideae
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eucomis
|
wikipedia
| 901,124 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.