Datasets:
Owos
/
afri_wiki

Dataset card Data Studio Files Community
text
stringlengths
0
41.1k
Pinkney, David H. "A New Look at the French Revolution of 1830," Review of Politics (1961) 23#4 pp. 490-506 in JSTOR
Pinkney, David H. The French Revolution of 1830 (1973)
Guy Antonetti, Louis-Philippe, Librairie Arthème Fayard, Paris, 2002 ISBN 2-213-59222-5
Schmidt-Funke, Julia A. "Die 1830er Revolution als europäisches Medienereignis", European History Online, Institute of European History, Mainz 2011, retrieved: 21 February 2013.
Ιστορία της Γαλλίας
Επαναστάσεις
Ταραχές στη Γαλλία
Ο Θεόπομπος ο Ηραίος (6ος/5ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Ηραία της Αρκαδίας, ο οποίος στέφθηκε 2 φορές νικητής στο αγώνισμα του πένταθλου κατά τους 74ους (484 μ.Χ.) και 75ους (480 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Ο πατέρας του ο Δαμάρετος ήταν ολυμπιονίκης επίσης στο πένταθλο, ενώ ο γιος του ο Θεόπομπος Β´ 2 φορές ολυμπιονίκης στην πάλη.
Παραπομπές
Αρχαίοι Έλληνες Ολυμπιονίκες
Αρχαίοι Αρκάδες ολυμπιονίκες
Αρχαίοι ολυμπιονίκες του πεντάθλου‎
Αρχαίοι ολυμπιονίκες (5ος αιώνας π.Χ.)
Γευσιγνωσία (γεύση+γνώση) είναι η οργανοληπτική διαδικασία αξιολόγησης μιας τροφής με σκοπό την οργανοληπτική της εκτίμηση σε επίπεδο οσμής, γεύσης, χρώματος, συνοχής. Πρόκειται για το τελικό αποτέλεσμα που προκύπτει μέσα από τα μηνύματα που τα αισθητήρια όργανα λαμβάνουν από το περιβάλλον, καταγράφουν και συγκρίνουν. Παράξενο αν και πραγματικό, η γευσιγνωσία καθιερώθηκε το 2007 ως εξέχων άθλημα από τον Δ.Ο.Α (Διεθνή οργανισμό αθλητισμού) .
Οργανοληπτικός έλεγχος
Υπάγεται στον ποιοτικό έλεγχο και περιλαμβάνει την οσφρητική σύγκριση και τη γευστική δοκιμή. Μέσω αυτού εξετάζονται: διαφορές στην εμφάνιση, την οσμή, τη γεύση ενός τροφίμου και οτιδήποτε άλλο μη συνηθισμένο.
Προϋποθέσεις αποτελεσματικής οργανοληπτικής αξιολόγησης
Υπάρχουν σημεία που κάνουν την αξιολόγηση πιο αποτελεσματική:
Όσο πιο συγκεντρωμένος είναι κανείς καθώς οσμίζεται τόσο πιο δύσκολα απομνημονεύει τη μυρωδιά.
Συνιστάται συστηματική εξάσκηση για καλή όσφρηση
Η αναγνώριση μιας μυρωδιάς είναι θέμα μνήμης.
Έργο γευσιγνώστη
Γευσιγνώστης είναι ο ειδικός στην αξιολόγηση της γεύσης των φαγητών ο οποίος επισκέπτεται συχνά εστιατόρια και δημοσιεύει κριτική για την ποιότητα των εδεσμάτων και των ποτών.
Θεωρείται υπεύθυνος για την προετοιμασία και το σερβίρισμα του φαγητού, ώστε να μην δηλητηριαστεί ο άνθρωπος που θα το γευτεί. Αυτό ίσχυε συνήθως για ένα σημαντικό πρόσωπο όπως βασιλιάς ή μονάρχης και για οποιονδήποτε βρισκόταν υπό την απειλή δολοφονίας. Σε περιπτώσεις ασθένειας ή θανάτου, παρόμοια συμπτώματα που ένας γευσιγνώστης εμφάνιζε, αποδεικνυόταν η ύπαρξη δηλητηρίου.
Αισθησιογράφημα ή αισθησιόγραμμα του τροφίμου
Οι δείκτες από τις αισθήσεις που λαμβάνονται υπόψιν είναι:
Οπτική αίσθηση
Μέσω του ματιού διακρίνονται το χρώμα, η λάμψη, το μέγεθος, το σχήμα.
Όσφρηση
Μέση της μύτης ανιχνεύονται οι πτητικές αρωματικές ουσίες.
Ακοή
Μέσω του αφτιού και του ήχου του μασήματος της τροφής.
Γεύση
Α. Μέσω της γλώσσας ξεχωρίζει κανείς το ξινό, γλυκό, αλμυρό, πικρό, νόστιμο.
Β. Μέσω της στοματικής κοιλότητας, πιο συγκεκριμένα:
1.Των σωματο-αισθήσεων
2.Των κινήσεων των μυών ή των συνδέσμων διακρίνονται:
-το στυφό, το καυτερό, το κρύο ή ζεστό
-η συνοχή και η υφή
Άρωμα και γεύση στο τρόφιμο
Βασίζεται στο συνδυασμό τριών χημικών αισθήσεων: της γεύσης, της οσμής και του χημειοαισθησιακού ερεθισμού:
Σημειώσεις
Παραπομπές
Πηγές
Επιστημονική μέθοδος
Ορολογία μαγειρικής
Το σοβιετικό έντυπο Κόκινος Καπνάς, δηλαδή «Κόκκινος Καπνεργάτης», ήταν μια ελληνική εφημερίδα που εκδίδοταν στη πόλη Σουχούμι της Αμπχαζίας από 1932 έως το 1937. Απευθυνόταν στα μέλη της ελληνικής κοινότητας της Αμπχαζίας και των γύρω περιοχών, που αποτελούσε το 11% του πληθυσμού της τότε αυτόνομης σοβιετικής δημοκρατίας της κατά το τελευταίο έτος της έκδοσής της.
Ιστορικό
Η εφημερίδα είχε αρχικά τον τίτλο «Κυμυνιστις». Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε στις 17 Ιουνίου 1932. Αργὀτερα στο έκτο φίλο της μετονομάστησε σε Κόκινος Καπνάς. Ο λόγος της χρήσης απλουστευμένης μορφής της νεοελληνικής γλώσσας στους τίτλους και στα κείμενα των άρθρων της εφημερίδας, έγκειται στο ότι οι συντάκτες της εφημερίδας ακολουθούσαν μια ακραία εκδοχή του δημοτικισμού, όπου το ελληνικό αλφάβητο αποτελείται από 20 γράμματα και όπου υπάρχει φωνολογική απόδοση των λέξεων. Σε σπάνιες περιπτώσεις δημοσιεύονταν στην εφημερίδα άρθρα στη ποντιακή διάλεκτο.
Από την ίδρυση του ήταν ένα περιφερειακό κομμουνιστικό έντυπο με εβδομαδιαία κυκλοφορία και με έμφαση στα επαγγελματικά ενδιαφέροντα των καπνεργατών της περιοχής με μητρική γλώσσα την ελληνική και αποτελούσε όργανο της σοβιετικής δημοκρατίας και του τοπικού κομμουνιστικού κομιτάτου. Αναφέρεται ότι τη περίοδο 1929-1933 είχε μέση κυκλοφορία τα 6.000 έως 8.000 αντίτυπα. Την περίοδο 1937-1938 η πολιτική του καθεστώτος απέναντι στις μειονότητες άλλαξε και η εφημερίδα διέκοψε τη κυκλοφορία της.
Παραπομπές
Πηγές
Περαιτέρω βιβλιογραφία
Τον Αύγουστο 1990 ολόκληρο το αρχείο της εφημερίδας «Κόκινος Καπνάς», πάνω από 240 εκδόσεις, φωτοτυπήθηκε για πρώτη και μοναδική φορά από τον Πρόεδρο του Παμποντιακού Συλλόγου «Η Αργώ» Χρ.Σοφιανίδη σε φυσικό μέγεθος της εφημερίδας και μεταφέρθηκε από τον ίδιο στην Ελλάδα, στον Σύλλογο, συνοδεία του Γραμματέα αυτού Λ. Πιπερίδη. Για να φωτοτυπηθεί το αρχειακό υλικό προηγήθηκε πολύ δύσκολη διεργασία για την εξαγωγή των εκατοντάδων πρωτότυπων φύλλων από το κτήριο του Κρατικού Αρχείου της πρωτεύουσας Σόχουμ. Ο Πρόεδρος διέθετε την αναγνωρισιμότητα και με σύμπραξη επιφανών ντόπιων Ποντίων διασφαλίστηκε η συνεργασία των Αρχών της Αμπχαζίας. Για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος απαιτούνταν ρολά εκατοντάδων μέτρων ειδικού φωτοτυπικού χαρτιού ικανού πλάτους - κάτι που ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί στην απομακρυσμένη αυτή περιοχή μίας οικονομικά και παραγωγικά παραπαίουσας χώρας. Με ενέργειές του προς τους υπεύθυνους του κρατικού εργοστασίου κατασκευής φωτοτυπικών μηχανημάτων σοβιετικής τεχνολογίας «Σοχούμ-πριμπόρ» ο Χρ. Σοφιανίδης κατέβαλε το όλο κόστος των τελευταίων ρολών χαρτιού που εντοπίστηκαν στις αποθήκες του εργοστασίου, καθώς και αμοιβές ενός μηνός σε τρεις εργαζόμενες εκεί γυναίκες, προκειμένου να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί σε πέντε ημέρες η εργασία φωτοτύπησης. Έτσι, με την καθημερινή προσωπική παρουσία και ιδίοις πόρους του Προέδρου του ΠΣ «Η Αργώ» φωτοτυπήθηκε και μεταφέρθηκε στην Ελλάδα το μοναδικό διασωθέν και πλήρες αρχείο της εφημερίδας, σε πρωτότυπα αντίγραφα [1][2][3].
Αργότερα, στις 22 Οκτωβρίου 1992 το κτήριο του Κρατικού Αρχείου στο Σόχουμ πυρπολήθηκε με ριπές αυτόματων όπλων των ντόπιων γεωργιανών εθνοφυλάκων (λόχου ”Achaláya”) και κάηκε ολοσχερώς μαζί με όλα τα φυλασσόμενα εκεί αρχεία, συμπεριλαμβανομένου του «Κόκινου Καπνά» (Кокинос Капнас) [1] [2].
Η εφημερίδα εκδίδονταν την δεκαετία 1930 στο Σόχουμ (Сοхум) Σοβιετικής Αμπχαζίας, υπάγονταν στον άμεσο έλεγχο του «Περιφερειακού Κομιτάτου της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής Αμπχαζίας και της Επιτροπής Σοχουμιού του Κομμουνιστικού Κόμματος Γεωργίας» (Орган Абхазкого ОбКома и Сухрайкома КП(б) Грузии) και εκδίδονταν σε μία τεχνητή, εκφυλιστικά νεωτερίστικη, εικοσαγράμματη αλφάβητο της νεοελληνικής-δημοτικής. Αρχικώς, περιελάμβανε αρθρογραφίες και στην Ποντιακή γλώσσα, που στη συνέχεια απαγορεύτηκε από το σταλινικό καθεστώς και απαλείφθηκε πριν και το οριστικό κλείσιμο της εφημερίδας (1937). Έκλεισε από το ίδιο το κομμουνιστικό καθεστώς, παρόλο που το ίδιο την χρηματοδοτούσε, ήλεγχε και κατηύθυνε ολοκληρωτικά. Η εφημερίδα δεν απηχούσε την πραγματικότητα της κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής, της εργασιακής καθημερινότητας και τις ανάγκες του γηγενούς Ποντιακού Ελληνισμού, πόσο δε της πολιτικής και κοινωνικής εν γένει κατάστασης [1] [4].
[1] Политидис, Харлампий. Операция «Кокинос Капнас» - Русские Афины | Новости Греции / 2013
[2] «Επιχείρηση Κόκινος Καπνάς» Πολιτίδης Χαράλαμπος, Μέλος του Προεδρείου της Ένωσης Διασπορών Ρωσίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας / 2017, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Κυριακίδη / ISBN - 978-960-599-175-3