text
stringlengths 11
355k
| url
stringlengths 32
380
| source
stringclasses 1
value |
|---|---|---|
Adhemarius dariensis is een vlinder uit de familie van de pijlstaarten (Sphingidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1903 gepubliceerd door Lionel Walter Rothschild & Heinrich Ernst Karl Jordan.
Pijlstaarten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Adhemarius%20dariensis | wikipedia |
De marathon van Barcelona 2002 werd gehouden op zondag 24 maart 2002 in Barcelona. Het was de 25e editie van deze marathon.
Bij de mannen werd de wedstrijd gewonnen door de Keniaan Benjamin Rotich in 2:12.07. Op de finish had hij ruim drie minuten voorsprong op [de Tanzaniaan Benedict Ako, die in 2:15.26 over de finish kwam. Bij de vrouwen ging Galina Zhulyeva uit Oekraïne met de hoogste eer strijken. Ze won de wedstrijd in 2:40.33.
In totaal finishten 3062 deelnemers de wedstrijd.
Uitslagen
Mannen
Vrouwen
2002
Barcelona | https://nl.wikipedia.org/wiki/Marathon%20van%20Barcelona%202002 | wikipedia |
Becedas is een gemeente in de Spaanse provincie Ávila in de regio Castilië en León met een oppervlakte van 32,20 km². Becedas telt inwoners ().
Demografische ontwikkeling
Bron: INE, 1857-2011: volkstellingen
Gemeente in Ávila | https://nl.wikipedia.org/wiki/Becedas | wikipedia |
Mebeli is een geslacht van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
Soort
Mebeli michaelseni (Balss, 1921)
Matutidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Mebeli | wikipedia |
De gevangenis van Fleury-Mérogis (Frans: Maison d'arrêt de Fleury-Mérogis) is een gevangenis in de Franse gemeente Fleury-Mérogis. Met 3800 gevangenen is het de grootste gevangenis van Europa.
De gevangenis wordt beheerd door het Franse Ministerie van Justitie.
Het complex werd gebouwd tussen 1964 en 1968. Het is voornamelijk vervaardigd uit gewapend beton. De architecten zijn: Guillaume Gillet, Pierre Vagne, Jacques Durand en René Bœuf. Het terrein is 180 ha groot en omvat een grote mannengevangenis, een kleinere vrouwengevangenis, een jeugdgevangenis en een Gendarmeriekazerne.
Het hoofdgebouw bestaat uit een veelhoekig centrum waaraan vijf blokken zijn gebouwd. Ieder blok heeft een capaciteit van 900 gevangenen en bestaat weer uit drie vleugels van vier verdiepingen met cellen.
Fleury-Mérogis is een van de drie belangrijkste gevangenissen van Parijs. De andere twee zijn de gevangenis van Fresnes (de op een na grootste gevangenis van Europa) en de La Santé gevangenis in het centrum van Parijs.
Bekende gevangenen in Fleury-Mérogis
Jacques Mesrine, een van Frankrijks meest beruchte misdadigers
Joëlle Aubron and Georges Cipriani, leden van de links-radicale gewapende beweging Action Directe
Thierry Paulin, Franse seriemoordenaar uit de jaren 1980
Christine Deviers-Joncour, hoofdrolspeler in het Elf-fraudeschandaal in 1994
Sinik, Frans rapper (viermaal veroordeeld)
Chérif Kouachi en Djamel Beghal, daders van de aanslag op Charlie Hebdo
Amedy Coulibaly, aanslagpleger in de nasleep van de aanslag op Charlie Hebdo
Salah Abdeslam, in verband gebracht met de Aanslagen in Parijs van november 2015 en de Aanslagen in Brussel op 22 maart 2016
Fleury-Mérogis
Bouwwerk in Essonne
Fleury-Merogis | https://nl.wikipedia.org/wiki/Gevangenis%20van%20Fleury-M%C3%A9rogis | wikipedia |
Mesoplia regalis is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Smith.
Bijen en hommels | https://nl.wikipedia.org/wiki/Mesoplia%20regalis | wikipedia |
Oh! What a Lovely War is een Britse(-Amerikaanse) muziekfilm uit 1969 onder regie van Richard Attenborough (zijn regiedebuut), op initiatief van en met een scenario door John Mills (die zelf ook een hoofdrol speelt). Producent was Deighton Duffy (Len Deighton en Brian Duffy). De film is gebaseerd op de gelijknamige theaterproductie, die op zijn beurt gebaseerd was op een radioprogramma, naar een boek met liedjes uit de Eerste Wereldoorlog, waaronder het liedje "Oh! What a Lovely War".
De film heeft een sterrenbezetting, mogelijk gemaakt omdat vele gevestigde namen medewerking verleenden aan een, in hun ogen, iconische productie voor een minimumgage. De opnamen waren in en rond Brighton, waarvan de toenmalige Brighton Pier (nu de vervallen Brighton West Pier) herkenbaar in beeld kwam.
De film presenteert aan de hand van authentieke teksten en liedjes uit de Eerste Wereldoorlog een luchthartige, gestileerde versie van de gruwelen van de oorlog. Daarbij dient de familie Smith, waarvan diverse leden naar het front gestuurd worden als focus.
Een lied vertolkt in deze film is The Bells of Hell Go Ting-a-ling-a-ling.
Rolverdeling
Wendy Allnutt: Flo Smith
Colin Farrell: Harry Smith
Malcolm McFee: Freddie Smith
John Rae: Opa Smith
Corin Redgrave: Bertie Smith
Maurice Roëves: George Smith
Paul Shelley: Jack Smith
Kim Smith: Dickie Smith
Angela Thorne: Betty Smith
Mary Wimbush: Mary Smith
Vincent Ball: Australische soldaat
Pia Colombo: Zangeres
Paul Daneman: Tsaar Nicolaas II
Christian Doermer: Fritz
Robert Flemyng: Officier
Ian Holm: Raymond Poincaré
David Lodge: Sergeant
Joe Melia: Fotograaf
Guy Middleton: Sir William Robertson
Natasha Parry: Lady Robertson
Juliet Mills: Verpleegster
Nanette Newman: Verpleegster
Cecil Parker: Sir John
Gerald Sim: Kapelaan
Thorley Walters: Officier
Dirk Bogarde: Stephen
Phyllis Calvert: Mevr. Haig
Jean-Pierre Cassel: Franse kolonel
John Clements: Generaal von Moltke
John Gielgud: Graaf Von Berchtold
Jack Hawkins: Keizer Frans Jozef I
Kenneth More: Keizer Wilhelm II
Laurence Olivier: Veldmaarschalk John French
Isabel Dean: Mevr. French
Michael Redgrave: Generaal Henry Wilson
Vanessa Redgrave: Sylvia Pankhurst
Ralph Richardson: Edward Grey
Meriel Forbes: Mevr. Grey
Susannah York: Eleanor
John Mills: Veldmaarschalk Douglas Haig
Externe link
Film uit 1969
Britse film
Muziekfilm
Film van Richard Attenborough | https://nl.wikipedia.org/wiki/Oh%21%20What%20a%20Lovely%20War | wikipedia |
Pyrota invita is een keversoort uit de familie van oliekevers (Meloidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1885 door Horn.
Oliekevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pyrota%20invita | wikipedia |
Muziek
Zanger Rinus, artiestennaam van Rinus Dijkstra (1969), zanger uit Drachten
Rinus in het kleinkunstduo Pé Daalemmer & Rooie Rinus uit Groningen, artiestennaam van Frank den Hollander (1957)
Andere voornamen
Rinus Bennaars (1931), Nederlands voetballer
Rinus Broos (1900-1995), Nederlands vakbondsman en KVP-politicus
Rinus Duin (1918-1996), Nederlands aquarellist, schilder, en tekenaar
Rinus Everaers (1946), Nederlands VVD-politicus
Rinus Ferdinandusse (1931-2022), Nederlands schrijver van misdaadromans en hoofdredacteur van Vrij Nederland
Rinus Formannoy (1926/27-2008), Nederlands voetballer
Rinus Gerritsen (1946), Nederlands multi-instrumentalist en als bassist lid van de Golden Earring
Rinus Gosens (1920-2008), Nederlands voetballer en trainer
Rinus Houtman (1942), Nederlands biochemicus en SGP-politicus
Rinus Israël (1942), Nederlands voetballer en trainer
Rinus Meijer (1917-1985), Nederlands beeldhouwer
Rinus Michels (1928-2005), Nederlands voetballer en trainer
Rinus Michels (politicus) (1954), Nederlands CDA-politicus
Rinus Paul (1941), Nederlands wielrenner
Rinus Peijnenburg (1928-1979), Nederlands KVP-politicus
Rinus Schaap (1922), Nederlands voetballer
Rinus Spoor (1941), Nederlands televisieregisseur
Rinus Terlouw (1922-1992), Nederlands voetballer
Rinus Van de Velde (1983), Vlaams kunstenaar
Rinus Vreugdenhil (1951), Nederlands bassist van de metalband Picture
Rinus Wehrmann (1951), Nederlands soldaat en haardrachtactivist
Rinus de Vries (1916-2006), Nederlands voetballer
Rinus van Blankers (1958), Nederlands golfer
Rinus van Galen, alias Martin Gale (1930-1989), Nederlands musicus en componist
Rinus van Rekum (1884-1955), Nederlands Olympisch touwtrekker
Rinus van Schendelen (1944), Nederlands politicoloog
Rinus van den Berge (1900-1972), Nederlands Olympisch atleet
Rinus van den Bosch (1938-1996), Nederlands beeldend kunstenaar
Overig
Rinus Michels Award, voetbalprijs, genoemd naar de voetballer Rinus Michels | https://nl.wikipedia.org/wiki/Rinus | wikipedia |
Junonia atlites is een vlinder uit de familie Nymphalidae, de vossen, parelmoervlinders en weerschijnvlinders. De vlinder komt voor in Azië. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd door Carl Linnaeus in 1763.
De spanwijdte varieert tussen de 55 en 65 mm. Waardplanten komen uit de familie Nymphalidae. De soort komt voor in het Oriëntaals gebied.
Nymphalinae
Dier uit het Oriëntaals gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Junonia%20atlites | wikipedia |
Meioneta collina is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de hangmatspinnen (Linyphiidae).
Het dier behoort tot het geslacht Meioneta. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1991 door Alfred Frank Millidge.
collina | https://nl.wikipedia.org/wiki/Meioneta%20collina | wikipedia |
Cybister fractus is een keversoort uit de familie waterroofkevers (Dytiscidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1974 door Riha.
fractus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Cybister%20fractus | wikipedia |
Theristus conicaudatus is een rondwormensoort uit de familie van de Xyalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1959 door Allgén.
Monhysterida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Theristus%20conicaudatus | wikipedia |
Acanthephyra sibogae is een garnalensoort uit de familie van de Acanthephyridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door De Man.
Acanthephyridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Acanthephyra%20sibogae | wikipedia |
Pachydota striata is een beervlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1893 door Dognin.
Pachydota | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pachydota%20striata | wikipedia |
De witte ballon (Perzisch: بادکنک سفيد, Badkonake sefid) is een Iraanse dramafilm uit 1995 onder regie van Jafar Panahi.
Verhaal
Aan de vooravond van het Perzisch nieuwjaar heeft de 7-jarige Razieh in een dierenwinkel in Teheran een goudvis gezien die groter is dan de goudvissen in de vijver bij haar thuis. Ze wil de vis hebben voor de viering van het nieuwjaarsfeest. Ze krijgt de toestemming van haar moeder om de goudvis te kopen. Onderweg komen haar broertje Ali en zij echter talrijke hindernissen tegen die de aankoop van de vis belemmeren. Dankzij de hulp van een jonge ballonverkoper kunnen ze de vis uiteindelijk kopen. De titel verwijst naar het eindbeeld waarin de jongen, die een witte ballon over heeft, alleen achterblijft nadat Razieh en Ali naar de winkel zijn gesneld.
Rolverdeling
Aida Mohammadkhani: Razieh
Mohsen Kafili: Ali
Fereshteh Sadr Orfani: Moeder
Anna Borkowska: Oude vrouw
Mohammad Shahani: Soldaat
Mohammed Bakhtiar: Kleermaker
Aliasghar Smadi: Ballonverkoper
Hamidreza Tahery: Reza
Asghar Barzegar: Eigenaar van de dierenwinkel
Hasan Neamatolahi: Slangenbezweerder
Bosnali Bahary: Slangenbezweerder
Mohammadreza Baryar: Klant bij de kleermaker
Shaker Hayely: Hulpje van de kleermaker
Homayoon Rokani: Straatzanger
Mohammad Farakani: Winkeleigenaar
Externe link
Film uit 1995
Iraanse film
Dramafilm
Kinderfilm | https://nl.wikipedia.org/wiki/De%20witte%20ballon | wikipedia |
Metaniphargus beattyi is een vlokreeftensoort uit de familie van de Hadziidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1942 door Clarence Raymond Shoemaker.
Hadziidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Metaniphargus%20beattyi | wikipedia |
Rissoina laurae is een slakkensoort uit de familie van de Rissoidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door de Folin.
Rissoidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Rissoina%20laurae | wikipedia |
Het chemisch element samarium (Sm), met een atoommassa van 150,36(2) u, bezit 5 stabiele isotopen: 144Sm, 149Sm, 150Sm, 152Sm en 154Sm, waarvan de voorlaatste het meest abundant is (ongeveer 26,75%). Daarnaast komen ook 2 radio-isotopen in de natuur voor: 147Sm en 148Sm, met een respectievelijke halfwaardetijd van 106 miljard en 7 biljard jaar. De overige 30 radio-isotopen zijn onstabiel en hebben een relatief korte halfwaardetijd (de meeste minder dan een seconde). Op Aarde komen ook sporen voor van de radio-isotoop 146Sm, die een halfwaardetijd van 103 miljoen jaar bezit en via α-verval in de stabiele isotoop neodymium-142 overgaat.
De kortstlevende isotoop van samarium is 165Sm, met een halfwaardetijd van ongeveer 200 milliseconden. De langstlevende is 148Sm, met een halfwaardetijd van 7 biljard jaar.
Overzicht
Overzicht van isotopen per element | https://nl.wikipedia.org/wiki/Isotopen%20van%20samarium | wikipedia |
Branchiostegus auratus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van tegelvissen (Malacanthidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1907 door Kishinouye.
Tegelvissen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Branchiostegus%20auratus | wikipedia |
Het Belgisch softbalteam (vrouwen) vertegenwoordigt België tijdens internationale softbalwedstrijden en -toernooien.
Het team valt onder de verantwoordelijkheid van de Koninklijke Belgische Baseball- en Softbalbond en doet mee aan de internationale toernooien van de overkoepelende softbalorganisaties ESF en de ISF, zoals het Europees kampioenschap en het wereldkampioenschap.
Wereldkampioenschap
Europees kampioenschap
Nationaal softbalteam
Softbal
Softbal in België | https://nl.wikipedia.org/wiki/Belgisch%20softbalteam%20%28vrouwen%29 | wikipedia |
Dovania poecila is een vlinder uit de familie van de pijlstaarten (Sphingidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1903 gepubliceerd door Lionel Walter Rothschild & Heinrich Ernst Karl Jordan.
Pijlstaarten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dovania%20poecila | wikipedia |
Squalius zrmanjae is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de eigenlijke karpers (Cyprinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1928 door Karaman.
Eigenlijke karpers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Squalius%20zrmanjae | wikipedia |
Het spiraalviaduct van Brusio is een cirkelvormige boogbrug op de Berninabahn vlak buiten het dorpje Brusio in het Zwitserse kanton Graubünden. De stenen brug is geopend in 1908 en bestaat uit negen overspanningen van elk 10 meter.
Om de hellingsgraad onder de 7% te houden rijdt de trein net buiten het dorp in een cirkel om vervolgens onder het eigen spoor door te rijden. Hierbij is de boogstraal van de brug 70 meter en die van de overige bochten slechts 50 meter, wat de minimum radius is waarvoor het materieel bij da RhB is ontworpen. Door het stijgingspercentage laag te houden, hoeft men niet met een tandradspoorweg te werken, wat toelaat om met langere treinen te rijden. Dit vereist wel de nodige spoorlengte om de hoogteverschillen te overwinnen. Door de bouw van het viaduct wordt zo een hoogteverschil van zo'n tien meter overwonnen.
De brug staat op de lijst van Zwitserse inventaris van cultureel erfgoed van nationaal en regionaal belang en is als onderdeel van de Berninabahn werelderfgoed en boegbeeld hiervan.
Spoorbrug in Zwitserland
Bouwwerk in Graubünden
Beschermd erfgoed van nationaal belang
Werelderfgoed in Zwitserland
Rhätische Bahn | https://nl.wikipedia.org/wiki/Spiraalviaduct%20van%20Brusio | wikipedia |
Boeckella longisetosa is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Centropagidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1909 door Smith G.W..
Centropagidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Boeckella%20longisetosa | wikipedia |
Bigbig Studios Ltd. was een Brits computerspelontwikkelaar, opgericht in 2001 door een team van oud-medewerkers van Codemasters. Hun eerste computerspel was Pursuit Force uit 2005.
Bigbig Studios werd opgericht met hulp van Evolution Studios. Beide studios werden overgenomen door Sony Interactive Entertainment in september 2007, dat ook werd bevestigd in een interview. Bigbig Studios kreeg de opdracht om exclusief te werken aan speltitels voor de PlayStation Portable (PSP) en PlayStation Vita.
Op 10 januari 2012 maakte Sony bekend dat Bigbig Studios werd gesloten om zich op andere ontwikkelstudios te kunnen richten.
Ontwikkelde spellen
Externe links
Officiële website (gearchiveerd)
Brits computerspelbedrijf | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bigbig%20Studios | wikipedia |
Catephia abrostolica is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1926 door Hampson.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
abrostolica
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Catephia%20abrostolica | wikipedia |
Ectoedemia knysnaensis is een vlinder uit de familie dwergmineermotten (Nepticulidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1983 door Scoble.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Dwergmineermotten
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ectoedemia%20knysnaensis | wikipedia |
Neomonoceratina spinosa is een mosselkreeftjessoort uit de familie van de Schizocytheridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1987 door Annapurna & Rama Sarma.
Schizocytheridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Neomonoceratina%20spinosa | wikipedia |
De Danevirke (modern Deens: Dannevirke; Oudnoords Danavirki; in Duits Danewerk) is een systeem van Deense verdedigingswerken in Sleeswijk-Holstein. Deze belangrijke verdedigingslinie is gebouwd over de breedte van Jutland tijdens de Vikingtijd. Het werd voor het laatst gebruikt voor militaire doeleinden in 1864 tijdens de Tweede Duits-Deense Oorlog.
De Danevirke strekt zich uit van de moerassen in het westen van het schiereiland naar de stad Schleswig aan de Oostzee. In de buurt van Schleswig lag het Deense handelscentrum Hedeby aan de zeearm Schlei. Een andere tak van de Danevirke, tussen de Schlei en Eckernförde is aangelegd om het Schwansenschiereiland te verdedigen. Sinds 2018 is de Danevirke (samen met Hedeby) Unesco-werelderfgoed.
Datering
Volgens geschreven bronnen begon het werk aan de Danevirke door de Deense koning Gudfred in 808. Hij was bang voor een invasie van de Karolingen, die in de eeuw ervoor Friesland en Saksen hadden veroverd. Om zijn rijk te beschermen begon Gudfred met de bouw van een enorme constructie, die Jutland van het noorden van het Frankische Rijk scheidde.
Koolstof-14-datering wijst echter uit dat de oorspronkelijke bouw begon aan het begin van de 6e eeuw en dendrochronologie wijst uit dat het einde van de bouw niet lang na 737 plaatsvond.
Afmetingen
De Danevirke is ongeveer 30 kilometer lang, met een hoogte van tussen de 3,6 en 6 meter. Tijdens de middeleeuwen is de constructie versterkt met palissades en gemetselde muren. Het werd gebruikt door de Deense koningen als een verzamelpunt voor militaire excursies, waaronder de kruistochten tegen de Slaven in Oost-Europa.
Symbolisme
Tijdens de 19e eeuw ontstonden politieke en militaire conflicten tussen Denemarken en Pruisen over het bezit van Zuid-Jutland en Sleeswijk. De Danevirke werd gebruikt als een symbool voor Deens nationalisme. Het was een symbool van de historische Deense aanspraak voor het gehele gebied, ook al was de taalgrens in de loop der tijd steeds verder noordwaarts geschoven. In de 19e eeuw werd daardoor zowel ten zuiden als ten noorden (tot Flensburg) Duits gesproken.
De Danevirke in volkscultuur
Als een symbool van Deense onafhankelijkheid van Duitsland, werd Danevirke of Dannevirke in de 19e eeuw de titel van verscheidene Deense kranten. De bekendste krant werd uitgegeven door Nikolaj Frederik Severin Grundtvig van 1816 tot 1819.
De stad Dannevirke in Nieuw-Zeeland is gesticht door Deense, Noorse en Zweedse kolonisten in 1872, toen het verlies van de Danevirke aan Duitsland nog vers in het geheugen stond.
Externe links
Sleeswijkse oorlogen in English and Danish
Klaus Goldmann over vroegmiddeleeuwse kanalen en waterbeheer
Museum over de Danevirke
Geografie van Sleeswijk-Holstein
Geschiedenis van Sleeswijk-Holstein
Geschiedenis van Denemarken
Scheidingsbarrière
Geschiedenis van de Vikingen
Werelderfgoed in Duitsland
Bouwwerk in Zuid-Denemarken | https://nl.wikipedia.org/wiki/Danevirke | wikipedia |
Dichaetura piscator is een buikharige uit de familie Dichaeturidae. Het dier komt uit het geslacht Dichaetura. Dichaetura piscator werd in 1913 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Murray.
Dichaeturidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dichaetura%20piscator | wikipedia |
Glyphipterix palaeomorpha is een vlinder uit de familie van de parelmotten (Glyphipterigidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1880 door Meyrick.
Parelmotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Glyphipterix%20palaeomorpha | wikipedia |
Callista umbonella is een tweekleppigensoort uit de familie van de Veneridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1818 door Lamarck.
Veneridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Callista%20umbonella | wikipedia |
Melanotus pacholatkoi is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2001 door Platia & Schimmel.
pacholatkoi | https://nl.wikipedia.org/wiki/Melanotus%20pacholatkoi | wikipedia |
Margaromma insultans is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Margaromma. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1881 door Tord Tamerlan Teodor Thorell.
Springspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Margaromma%20insultans | wikipedia |
Selenodes karelica is een vlinder uit de familie bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1875 door Tengstrom.
De soort komt voor in Europa.
Bladrollers
Dier uit het Palearctisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Selenodes%20karelica | wikipedia |
Het ATP-toernooi van Bordeaux 1995 (met de officiële naam Philips Open) werd gespeeld van 11 tot en met 17 september 1995. Er werd gespeeld op outdoor hardcourtbanen van de Villa Primerose in de Franse stad Bordeaux.
Enkelspel
Geplaatste spelers
Toernooischema
Finale
Bovenste helft
Onderste helft
Dubbelspel
Geplaatste spelers
Toernooischema
Externe links
Enkel schema
Dubbel schema
ATP-toernooi van Bordeaux
Bordeaux | https://nl.wikipedia.org/wiki/ATP-toernooi%20van%20Bordeaux%201995 | wikipedia |
William 'Wil' Traval (Victoria, 9 juli 1980) is een Australische acteur.
Biografie
Traval werd geboren op 19 juli 1980 op een boerderij in de staat Victoria en is gedeeltelijk van Russische afkomst. Hij haalde op zijn zestienjarige leeftijd zijn diploma van de highschool, hier begon hij al met het acteren in zelfgemaakte korte films. Traval studeerde in mediastudies en literatuurwetenschap aan de La Trobe University in Melbourne. Later besloot hij echter hiermee te stoppen en over te stappen naar de toneelschool National Institute of Dramatic Art in Kensington (voorstad van Sydney), waar hij in 2002 zijn diploma haalde.
Traval begon in 2003 met acteren in de televisieserie White Collar Blue, waarna hij nog meerdere rollen speelde in zowel Australische als Amerikaanse televisieseries en films. Hij is vooral bekend van zijn rol als dr. Jack Quade in de televisieserie All Saints: Medical Response Unit, waar hij in 195 afleveringen speelde (2003-2008).
Filmografie
Films
Uitgezonderd korte films.
2018 Treasure Hunter: Legend of the White Witch - als James
2018 He Loved Them All - als Kyle Gardner
2013 Five Thirteen - als Richard
2010 Primal - als Dace
2004 Jessica - als Billy Simple
Televisieseries
Uitgezonderd eenmalige gastrollen.
2020-2021 Dynasty - als pastoor Caleb Collins - 8 afl.
2020 Messiah - als Will Mathers - 10 afl.
2015-2018 Jessica Jones - als Will Simpson - 10 afl.
2017 Grimm - als Zerstörer - 2 afl.
2013-2017 Once Upon a Time - als sheriff of Nottingham - 5 afl.
2013 Red Widow - als Irwin Petrov - 8 afl.
2012 The Inbetweeners - als Jonno - 2 afl.
2009-2011 Rescue Special Ops - als Hamish MacIntyre - 8 afl.
2010 Underbelly - als Joe Dooley
2003-2008 All Saints: Medical Response Unit - als dr. Jack Quade - 195 afl.
2003 White Collar Blue - als politieagent Tom Saunders - 3 afl.
Australisch filmacteur
Australisch televisieacteur | https://nl.wikipedia.org/wiki/Wil%20Traval | wikipedia |
Ancylosis arenaceella is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1968 door Amsel.
arenaceella | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ancylosis%20arenaceella | wikipedia |
Stegea eripalis is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst gepubliceerd in 1878 door Augustus Radcliffe Grote.
De soort komt voor in Canada (Ontario) en de Verenigde Staten.
Grasmotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Stegea%20eripalis | wikipedia |
Euherdmania areolata is een zakpijpensoort uit de familie van de Euherdmaniidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1978 door Millar.
Euherdmaniidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Euherdmania%20areolata | wikipedia |
Ptychandra mindorana is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae van de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1886 door Semper.
Satyrinae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ptychandra%20mindorana | wikipedia |
Prodontria lewissi is een keversoort uit de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1904 door Broun.
Bladsprietkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Prodontria%20lewissi | wikipedia |
Sibayo (Indonesië), een plaats in de Indonesische provincie Noord-Sumatra
Sibayo (district), een district in de Peruaanse provincie Caylloma | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sibayo | wikipedia |
Cardepia irrisoria is een vlinder uit de familie uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1874 door Erschov.
De soort komt voor in Europa.
irrisoria
Dier uit het Palearctisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Cardepia%20irrisoria | wikipedia |
Pompeius amblyspila is een vlinder uit de familie van de dikkopjes (Hesperiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1897 door Mabille.
Dikkopjes | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pompeius%20amblyspila | wikipedia |
Dorylaimopsis angelae is een rondwormensoort uit de familie van de Comesomatidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1967 door Inglis.
Araeolaimida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dorylaimopsis%20angelae | wikipedia |
Tectus niloticus is een slakkensoort uit de familie van de Tegulidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1767 door Linnaeus.
Tegulidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Tectus%20niloticus | wikipedia |
Trididemnum propinquum is een zakpijpensoort uit de familie van de Didemnidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1886 door Herdman.
Didemnidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Trididemnum%20propinquum | wikipedia |
Trabanta rufisquamata is een vlinder uit de familie tandvlinders (Notodontidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door Hampson.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Tandvlinders
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Trabanta%20rufisquamata | wikipedia |
Linguimaera mannarensis is een vlokreeftensoort uit de familie van de Maeridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1968 door Sivaprakasam.
Maeridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Linguimaera%20mannarensis | wikipedia |
Het Kasteel van Pietelbeek is een herenhuis dat gelegen is aan de Pietelbeekstraat 85 ten noorden van Rapertingen.
Het betreft een neoclassicistisch herenhuis dat gebouwd is in de 2e helft van de 19e eeuw. Het is een L-vormig bouwwerk waarvan het merkwaardigste element een torenachtig bouwsel van drie bouwlagen is, dat wordt gedekt door een afgeknot schilddak.
In de directe nabijheid van dit kasteeltje ligt de Pietelbeekwinning, een boerderij waarvan de ingangspoort uit 1767 dateert en die vroeger een gesloten hoeve is geweest.
Ten westen van het kasteel bevindt zich een park.
Externe links
Onroerend erfgoed - Kasteel Pietelbeek
Onroerend erfgoed - Pietelbeekwinning
Hasel
Onroerend erfgoed in Hasselt
Pietelbeek | https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel%20van%20Pietelbeek | wikipedia |
Castellgalí is een gemeente in de Spaanse provincie Barcelona in de regio Catalonië met een oppervlakte van 17 km². Castellgalí telt inwoners ().
Demografische ontwikkeling
Bron: INE, 1857-2011: volkstellingen
Gemeente in Barcelona (provincie) | https://nl.wikipedia.org/wiki/Castellgal%C3%AD | wikipedia |
De Skagenschilders (Skagensmalerne) was een kolonie van Scandinavische kunstenaars, voornamelijk kunstschilders, aan het einde van de negentiende eeuw in de Noord-Deense plaats Skagen. De groepering nam geleidelijk afstand van de gangbare academische tradities en sloeg een weg in van vernieuwing, meer in het bijzonder richting het impressionisme.
Geschiedenis
In 1833 kwam de Deense kunstschilder Martinus Rørbye naar Skagen, dat toen nog een afgelegen vissersoord was. Hij legde er het dagelijks leven in klassiek Deense stijl op het doek vast. In 1874 trad de jonge Deense kunstschilder Michael Ancher, kort daarvoor afgestudeerd aan de Koninklijke Deense Kunstacademie en bewonderaar van Rørbye, in diens voetsporen. Ancher verbleef er in Brøndums Hotel en begon net als Rorbye het plaatselijke vissersleven te schilderen, aanvankelijk in een realistische stijl. Korte tijd later kwamen ook zijn vrienden Karl Madsen en Viggo Johansen naar Skagen en in de jaren 1876-1878 volgden diverse andere kunstenaars, onder wie Laurits Tuxen, Fritz Thaulow, Carl Locher, Holger Drachmann, Thorvald Niss, Oscar Björck en de invloedrijke Deense schrijver en criticus Georg Brandes. Velen van hen verbleven met name in de zomermaanden in Skagen, vaak in gehuurde vissershuisjes, maar ook wel in Brøndums Hotel. Dat vormde vanaf het begin het centrum van de groepering, waar ze levendige besprekingen hielden over kunst, artistieke vernieuwing en over elkanders werk.
Het landschap van Skagen, in het noordelijkste puntje van Jutland, waar de Oostzee en de Noordzee bij elkaar komen, werd door de 'Skagenschilders' herkend als een unieke omgeving. Bovenal waren ze onder de indruk van het overweldigende licht dat nog intenser is rondom de midzomernacht, wanneer het nooit echt donker wordt. De kunstenaars schilderden aanvankelijk vooral landschappen, eerst nog in een academische, naturalistische stijl. Madsen en Johansen brachten echter ook invloeden in vanuit het Franse impressionisme en de School van Barbizon en introduceerden bovendien het schilderen en plein air. Deze invloeden, met name die van het[impressionisme, werden vanaf de jaren 1880 versterkt door de studiereizen die vele leden maakten naar Frankrijk en vooral ook door de komst van Peder Severin Krøyer naar Skagen, in 1882. Krøyer had gestudeerd in Parijs en was daar helemaal in de ban geraakt van het impressionisme. Hij zorgde ook voor een toegenomen aandacht voor de portretschilderkunst bij de 'Skagenschilders'.
De kunstenaarskolonie op Skagen groeide gaandeweg uit tot het belangrijkste centrum van de Scandinavische kunst aan het einde van de negentiende eeuw en werd een bron voor belangrijke vernieuwingen, met name in de schilderkunst. Toen de totstandkoming van de spoorlijn Frederikshavn - Skagen in 1890 leidde tot een nog grotere toeloop van kunstenaars maar ook van toeristen, kwam enigszins de klad in de inspirerende samenscholingen van de oorspronkelijke leden in Brøndums Hotel en verwaterde geleidelijk de innovatieve kracht. Ook de persoonlijke binding tussen de oorspronkelijke leden werd allengs minder. Niettemin bleven velen van hen nog jarenlang in Skagen wonen en werken. Velen hadden er een huis gekocht. Een aantal van hen zou er uiteindelijk sterven.
Relaties en betrekkingen
De 'Skagenschilders' vormden aan het einde van de negentiende eeuw een hechte gemeenschap en vriendenclub, treffend getypeerd in Krøyers schilderij Hip hip hurra! uit 1888. Binnen de kolonie groeiden ook meerdere relaties, vaak ook tussen kunstenaars en meisjes uit de omgeving. In 1880 huwde Michael Ancher de dochter van de eigenaar van Brøndums Hotel Anna Kristine Brøndum, die hij al vanaf haar vijftiende kende. Anna zou later ook zelf uitgroeien tot een toonaangevend kunstschilderes binnen de kolonie. Johansen trouwde met Martha Møller, Anna's nichtje, en Madsen met de plaatselijke onderwijzeres Helene Christensen. Tuxen woonde met zijn vrouw Ursule in Skagen, en na haar dood in 1899 ook met zijn tweede vrouw, de mooie Noorse Frederikke Treschow. Krøyer huwde in 1888 de Duitse koopmansdochter Marie Triepcke, die hij in Parijs had leren kennen, en vestigde zich eveneens met haar in Skagen.
De kolonie in Skagen leek een ideale gemeenschap, die naar buiten toe een opgewekte, uitgelaten stemming uitstraalde. De werkelijkheid bleek echter anders en veel kunstenaars, zo bleek achteraf, werden geplaagd door angsten, depressies en grote twijfels over hun kunnen. Vriendschappen gingen uiteindelijk aan ruzietjes ten onder, een aantal bij aanvang ogenschijnlijk ideale huwelijken, zoals ook dat van Krøyer en Marie, liepen uiteindelijk stuk: toen Marie in 1905 een kind verwachtte van componist Hugo Alfvén leidde dat tot een scheiding. Krøyer overleed vier jaar later aan een psychische ziekte.
De verwikkelingen binnen de kunstenaarskolonie werden in 1987 succesvol verfilmd door de Zweedse regisseur Kjell Grede, onder de titel Hip Hip Hurra!, naar Krøyers schilderij. De stormachtige verhouding tussen P.S. Krøyer en Marie werd in 2012 verbeeld door de Deense regisseur Bille August in de speelfilm Marie Krøyer (Engels: The Passion of Marie).
Skagens Museum
De Anchers, Krøyer en Tuxen startten in 1908 een stichting die tot doel had zo veel mogelijk kunstwerken die in Skagen gemaakt waren ook daar te verzamelen en bewaren. Mede dankzij schenkingen ontstond zo een aanzienlijke verzameling, die voor een belangrijk deel in de eetzaal Brøndums Hotel kwam te hangen. Het hotel bleek echter snel te klein, maar in 1928 kon dankzij schenkingen een nieuw, door architect Ulrik Plesner ontworpen gebouw worden betrokken, vlak bij het hotel. Hoteleigenaar Degn Brøndum, de broer van Anna, schonk daarbij de complete inrichting van de eetzaal, de plek waar de kunstenaars jarenlang bijeenkwamen. Deze werd in zijn oorspronkelijke staat weer opgebouwd in het museum. Hetzelfde gebeurde met de tuin.
Het Skagens Museum heeft een internationale reputatie. Met name de grote portrettengalerij van de Skagense schilders is vermaard, maar ook het museum als zodanig kan als bijzonder worden gezien. Zoals heel Skagen in de loop van de vorige eeuw nog maar weinig is veranderd, geeft het betreden van het museum ook de bezoeker het idee terug te stappen in de tijd. De relatie tussen kunst en object kan aldus op een directe wijze worden ervaren.
‘Leden’ van de kolonie
Karl Madsen, Denemarken, kunstschilder
Laurits Tuxen, Denemarken, kunstschilder
Marie Krøyer, Denemarken, kunstschilder
Carl Locher, Denemarken, kunstschilder
Viggo Johansen, Denemarken, kunstschilder
Thorvald Niss, Denemarken, kunstschilder
Holger Drachmann, Denemarken, kunstschilder
Peder Severin Krøyer, Noorwegen en Denemarken (vanaf 1889), kunstschilder
Anna Ancher, Denemarken, kunstschilder
Michael Ancher, Denemarken, kunstschilder
Julius Paulsen, Zweden, kunstschilder
Oscar Björck, Zweden, kunstschilder
Johan Krouthén, Denemarken, kunstschilder
Christian Krohg, Noorwegen, kunstschilder
Eilif Peterssen, Noorwegen, kunstschilder
Fritz Thaulow, Noorwegen, kunstschilder
Georg Brandes, Denemarken, schrijver
Henrik Pontoppidan, Denemarken, schrijver
Hugo Alfvén, Zweden, componist.
Literatuur
Mafred Leier (red.): 100 mooiste musea van de wereld, Amersfoort: Rebo. 2005. ISBN 978-90366-1681-2
Lise Svanholm, Northern light: the Skagen painters, Kopenhagen: Gyldendal, 2004, ISBN 8702028174
Externe links
Skagens Museum | https://nl.wikipedia.org/wiki/Skagenschilders | wikipedia |
Endasys paludicola is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Brues in 1908.
paludicola | https://nl.wikipedia.org/wiki/Endasys%20paludicola | wikipedia |
Palythoa kochii is een Zoanthideasoort uit de familie van de Sphenopidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Haddon & Shackleton.
Sphenopidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Palythoa%20kochii | wikipedia |
Bracon nitidifrons is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Niezabitowski in 1910.
nitidifrons | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bracon%20nitidifrons | wikipedia |
Myrmeleon (Myrmeleon) vittatus is een insect uit de familie van de mierenleeuwen (Myrmeleontidae), die tot de orde netvleugeligen (Neuroptera) behoort.
Myrmeleon (Myrmeleon) vittatus is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Olivier in 1811.
Mierenleeuwen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Myrmeleon%20%28Myrmeleon%29%20vittatus | wikipedia |
Oxyurostylis lecroyae is een zeekommasoort uit de familie van de Diastylidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1995 door Roccatagliata & Heard.
Zeekomma's | https://nl.wikipedia.org/wiki/Oxyurostylis%20lecroyae | wikipedia |
St. Vaast Communal Cemetery Extension is een Britse militaire begraafplaats gelegen in de Franse plaats Saint-Vaast-en-Cambrésis (Noorderdepartement). De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.
De begraafplaats telt 44 geïdentificeerde Gemenebest graven uit de Eerste Wereldoorlog.
Begraafplaats van de CWGC in Frankrijk | https://nl.wikipedia.org/wiki/St.%20Vaast%20Communal%20Cemetery%20Extension | wikipedia |
De Feestelijke beeldenreeks is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid.
De zes beelden zijn ontworpen door de Belgische kunstenaar Guillaume Bijl op verzoek van Zuidas Amsterdam; de uitvoering liet de uitvoering over zijn atelierassistenten. Zij zijn bedoeld om de lange grijze voorgevel van de RAI Amsterdam een kleuriger voorportaal te geven. De beelden lijken zo weggelopen uit een stripverhaal of lijken de realiteit weer te geven. Ze zijn van beschilderd aluminium en 4,5 tot 7,5 meter hoog. Die hoogte krijgt nog echte nadruk door de beelden op hoge sokkels te plaatsen. De gezichtsuitdrukking van de personen lijken zich daarbij aan te passen aan de stemming van de kijker. Op verschillende momenten lijken de lachende gezichten zich naar het droeve te bewegen en andersom. De figuren staan over de volle lengte van de gevel aan het Europaplein. De beelden zijn twee aan twee opgesteld als een soort poortwachters van het voorterrein van de RAI. Er staan twee illusionisten, twee theaterpoppen en twee meisjes op de schouders van steltlopers. De Kunstwacht Amsterdam (beheerder van kunst in de openbare ruimte in Amsterdam) voegde nog toe dat Bijl een portret lijkt te hebben gemaakt van reuzen uit de plaatselijke feestoptochten, met name aan de Vlaamse kust. Door deze figuren in een stedelijke omgeving in Nederland te plaatsen zou vervreemding optreden.
De betonnen sokkels op zich staan op een lange terreinafscheiding in een combinatie van baksteen en natuursteen. Het uiterlijk van die afscheiding in gemodelleerd naar de Amsterdamse Schoolstijl, een bouwstijl die veel werd toegepast in Amsterdam-Zuid. Die terreinafscheiding buigt mee met het voorterrein tot in de Wielingenstraat naar de Brug 422, ontworpen door Piet Kramer in de Amsterdamse Schoolstijl. Kramer zelf liet een flink aantal van "zijn bruggen" opfleuren met beelden of andere versierselen.
Beeld in Amsterdam-Zuid
Amsterdamse Schoolbouwwerk | https://nl.wikipedia.org/wiki/Feestelijke%20beeldenreeks | wikipedia |
Zamarada iobathra is een vlinder uit de familie spanners (Geomteridae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1932 door Prout.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
iobathra
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zamarada%20iobathra | wikipedia |
Periglypta multicostata is een tweekleppigensoort uit de familie van de Veneridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1835 door G. B. Sowerby I.
Veneridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Periglypta%20multicostata | wikipedia |
Rudy Verdonck (Turnhout, 7 augustus 1965) is een Belgisch voormalig beroepswielrenner. Hij reed voor onder meer Lotto, Gatorade en Collstrop.
Belangrijkste overwinningen
1988
11e etappe Ronde van de Europese Gemeenschap
1991
Puntenklassement Kellogg's Tour of Britain
1996
Omloop Wase Scheldeboorden
1999
3e etappe Ronde van Namen
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|}
Externe link
Verdonck, Rudy | https://nl.wikipedia.org/wiki/Rudy%20Verdonck | wikipedia |
Nealocythere schornikovi is een mosselkreeftjessoort uit de familie van de Bythocytheridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1986 door Hartmann.
Bythocytheridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nealocythere%20schornikovi | wikipedia |
Ctenichneumon lethifer is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Mocsary in 1878.
lethifer | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ctenichneumon%20lethifer | wikipedia |
Glypta rufonotata is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Dasch in 1988.
rufonotata | https://nl.wikipedia.org/wiki/Glypta%20rufonotata | wikipedia |
Football Club de Chambly Oise is een Franse voetbalclub uit Chambly.
De club werd in 1989 opgericht door de broers Luzi. Vanaf 2001 begon de club aan een opmars en werd in 2010 kampioen in de Division d'Honneur Picardie. In 2006 ging de club samen met clubs uit Neuilly-en-Thelle, Ercuis, Crouy-en-Thelle en Fresnoy-en-Thelle en werd de verwijzing naar het Land van Thelle (regio binnen het departement Oise) aan de naam toegevoegd. In 2012 won Chambly haar poule in de CFA 2 en in 2014 haar poule in de CFA. Hierdoor speelt FC Chambly in het seizoen 2014/15 voor het eerst in de Championnat National. In 2016 werd Thelle uit de naam gehaald en vervangen door een verwijzing naar het departement Oise. De club haalde in het seizoen 2017/18 de halve finale van de Coupe de France waarin het verloor van reeksgenoot Vendée Les Herbiers Football. In het seizoen 2018/19 eindigde de club als tweede en promoveerde voor het eerst naar de Ligue 2.
De eerste voorzitter van de club was Walter Luzi. In 2001 gaf hij de fakkel door aan zijn zoon Fulvio, die sinds 1989 trainer was van het eerste elftal. Fulvio werd als trainer opgevolgd door zijn broer Bruno, die van 1989 tot 2001 in het eerste elftal van de club speelde.
Eindklasseringen
Bekende (ex-)spelers
Pierre-Baptiste Baherlé
Thomas Henry
Keelan Lebon
Florian Pinteaux
Pierre Womé
Chambly (Frankrijk)
Chambly
Sportclub in Hauts-de-France
Sport in Oise | https://nl.wikipedia.org/wiki/FC%20Chambly | wikipedia |
Garriguella is een gemeente in de Spaanse provincie Girona in de regio Catalonië met een oppervlakte van 21 km². Garriguella telt inwoners ().
Demografische ontwikkeling
Bron: INE, 1857-2011: volkstellingen
Gemeente in Girona | https://nl.wikipedia.org/wiki/Garriguella | wikipedia |
Phagicola septentrionalis is een soort in de taxonomische indeling van de platwormen (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig en kan zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtscellen produceren. De soort leeft in zeer vochtige omstandigheden.
De platworm behoort tot het geslacht Phagicola en behoort tot de familie Heterophyidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1963 door van den Broek.
Zuigwormen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Phagicola%20septentrionalis | wikipedia |
Semaeopus oaxacana is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1901 door Schaus.
oaxacana | https://nl.wikipedia.org/wiki/Semaeopus%20oaxacana | wikipedia |
Colletes bulbotibialis is een vliesvleugelig insect uit de familie Colletidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1954 door Stephen.
Colletidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Colletes%20bulbotibialis | wikipedia |
Zakopower is een Poolse band, opgericht in 2005, die folkmuziek maakt. De band is vernoemd naar de stad Zakopane waar frontzanger Sebastian Karpiel-Bułecka vandaan komt.
Discografie
Albums
Poolse band | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zakopower | wikipedia |
Tiên Hiệp is een xã in het district Tiên Phước, een van de districten in de Vietnamese provincie Quảng Nam. Tiên Hiệp heeft ruim 2800 inwoners op een oppervlakte van 25,3 km².
Geografie en topografie
Tiên Hiệp ligt in het zuiden van de huyện Tiên Phước. In het zuiden grenst Tiên Lập aan huyện Bắc Trà My. De aangrenzende xã in Bắc Trà My is Trà Dương. Ook grenst het daar aan thị trấn Trà My. De aangrenzende xã's in Tiên Phước zijn Tiên Ngọc, Tiên Cảnh en Tiên An.
Verkeer en vervoer
Een belangrijke verkeersader is de tỉnh lộ 616. De 616 verbindt xã Trà Mai in huyện Nam Trà My met de thành phố Tam Kỳ. In Tam Kỳ sluit deze weg aan op de quốc lộ 1A.
Zie ook
Lijst van administratieve eenheden in Quảng Nam
Quảng Nam
Xã in Vietnam | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ti%C3%AAn%20Hi%E1%BB%87p%20%28Qu%E1%BA%A3ng%20Nam%29 | wikipedia |
Dit is een lijst van burgemeesters van de voormalige Nederlandse gemeente Kralingen tot die gemeente in 1895 opging in de gemeente Rotterdam.
Zie ook
Lijst van burgemeesters van Rotterdam
Kralingen
4 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20burgemeesters%20van%20Kralingen | wikipedia |
Noctua tertia is een vlinder uit de familie uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1991 door Mentzer & al..
De soort komt voor in Europa.
tertia
Dier uit het Palearctisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Noctua%20tertia | wikipedia |
Portunus (Xiphonectes) hastatoides is een krabbensoort uit de familie van de Portunidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1798 door Fabricius.
Portunidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Portunus%20%28Xiphonectes%29%20hastatoides | wikipedia |
Turritella carinifera is een slakkensoort uit de familie van de Turritellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1822 door Lamarck.
Turritellidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Turritella%20carinifera | wikipedia |
Reinier Wichtert Maria (René) Gerrits (Den Bosch, 6 oktober 1936) is een Nederlands voormalig politicus van de KVP en later het CDA.
Met zijn ouders verhuisde hij in 1951 naar Naarden. Hij is afgestudeerd in de rechten aan de Universiteit van Amsterdam en was vanaf 1963 zes jaar landelijk secretaris van de vereniging voor club- en buurthuiswerk. Daarnaast was hij van 1966 tot 1969 wethouder in Naarden. Vanaf midden 1966 is hij ook nog een jaar voorzitter van de KVP-jongerenorganisatie geweest. In juli 1969 werd Gerrits benoemd tot burgemeester van Grave en in 1977 volgde zijn benoeming tot burgemeester van Nuenen, Gerwen en Nederwetten. In juni 1981 werd hij de burgemeester van Lisse. Na langere tijd met ziekteverlof te zijn geweest, werd hem per 1 oktober 1984 op 47-jarige leeftijd vanwege ziekte ontslag verleend. Later was hij nog actief in bestuurlijke functies.
Burgemeester van Grave
Burgemeester van Nuenen, Gerwen en Nederwetten
Burgemeester van Lisse
KVP-politicus
CDA-politicus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9%20Gerrits | wikipedia |
Aroa quadriplagata is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae), onderfamilie donsvlinders (Lymantriinae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1903 door Pagenstecher.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Donsvlinders
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Aroa%20quadriplagata | wikipedia |
Nesara parva is een vlinder uit de familie van de spinners (Lasiocampidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Dognin.
Spinners | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nesara%20parva | wikipedia |
Gaeilavore is een onbewoond boomloos Schots rotseiland in de Binnen-Hebriden. Het eiland ligt ten noorden van het schiereiland Trotternish op Skye, ten zuiden van Fladda-chùain en ten noordwesten van Gearran en Am Bord. Gaeilavore is aan het noordoosten verbonden met het lagere eiland Thon Eilean.
Onbewoond Brits eiland
Binnen-Hebridisch eiland
Geografie van Highland | https://nl.wikipedia.org/wiki/Gaeilavore | wikipedia |
Kovačevac is een plaats in de gemeente Rovišće in de Kroatische provincie Bjelovar-Bilogora. De plaats telt 218 inwoners (2001).
Plaats in Bjelovar-Bilogora | https://nl.wikipedia.org/wiki/Kova%C4%8Devac%20%28Rovi%C5%A1%C4%87e%29 | wikipedia |
Ocrisiodes khorassanella is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1950 door Amsel.
khorassanella | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ocrisiodes%20khorassanella | wikipedia |
Thomisus daradioides is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de krabspinnen (Thomisidae).
Het dier behoort tot het geslacht Thomisus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1890 door Eugène Simon.
Krabspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomisus%20daradioides | wikipedia |
Nannodiella acricula is een slakkensoort uit de familie van de Clathurellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1922 door Hedley.
Clathurellidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nannodiella%20acricula | wikipedia |
Arctodiaptomus toni is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Diaptomidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1937 door Brehm.
Diaptomidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Arctodiaptomus%20toni | wikipedia |
Helicogorgia flagellata is een zachte koraalsoort uit de familie Chrysogorgiidae. De koraalsoort komt uit het geslacht Helicogorgia. Helicogorgia flagellata werd in 1910 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Simpson.
Zachte koralen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Helicogorgia%20flagellata | wikipedia |
Federal Hill is een buurt in Baltimore, Verenigde Staten, gelegen ten zuiden van het centrale zakendistrict. De wijk en veel gebouwen die erin staan, zijn opgenomen in het Federal Hill Historic District van het National Register of Historic Places.
Locatie
De wijk ligt op het noordwestelijk gedeelte van een schiereiland dat zich uitstrekt tussen twee takken van de rivier Patapsco. De wijk is vernoemd naar de prominente heuvel die goed zichtbaar is vanuit de, aan de noordzijde gelegen, Inner Harbor. Deze heuvel, Federal Hill Park genoemd, is als stadspark in gebruik.
Federal Hill is gelegen aan de snelweg Interstate 95 en de zijtak I-395, de Baltimore–Washington Parkway en de Baltimore Light Rail.
Geschiedenis
In het koloniale tijdperk was Federal Hill een mijnbouwgebied waar vooral pigment voor verf werd gewonnen. Onder het gebied liggen vandaag de dag nog steeds oude mijngangen. Al vroeg in de geschiedenis van Baltimore was de heuvel een belangrijke ontmoetingsplek voor inwoners van de directe omgeving. De heuvel zelf kreeg haar naam in 1789, na afloop van een parade ter viering van de komst van de federale grondwet van Amerika.
In de 20e eeuw was Federal Hill vooral een wijk voor de arbeidersklasse. Eind jaren 70 was de wijk zelfs een probleemwijk met hoge criminaliteit, waardedaling van onroerend goed, en verpaupering. In de jaren 80 werd de wijk er middels een project weer bovenop geholpen.
Externe links
Illustrated Walking Tour Interactive Map Official website for Friends of Federal Hill Park
Official site for Historic Federal Hill Main Street
A description of Federal Hill Park with interactive walking tour map
Wijk in Baltimore | https://nl.wikipedia.org/wiki/Federal%20Hill%20%28Baltimore%29 | wikipedia |
Onderstaand een lijst van alle ondersoorten van de honingbij (Apis mellifera).
Honingbijen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20ondersoorten%20van%20de%20honingbij | wikipedia |
Yorima angelica is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de kaardertjes (Dictynidae).
Het dier behoort tot het geslacht Yorima. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1956 door Roth.
Kaardertjes | https://nl.wikipedia.org/wiki/Yorima%20angelica | wikipedia |
Nogueirapis butteli is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1900 door Friese.
Bijen en hommels | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nogueirapis%20butteli | wikipedia |
Londres, le Parlement (Monet), trouée de soleil dans le brouillard - schilderij van Claude Monet in het Musée d'Orsay
Londres, le Parlement, effet de brouillard - schilderij van Claude Monet in het Metropolitan Museum of Art
Londres, le Parlement, reflets sur la Tamise - schilderij van Claude Monet in het Musée Marmottan Monet | https://nl.wikipedia.org/wiki/Londres%2C%20le%20Parlement | wikipedia |
Stemmatophora minimalis is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1917 door Hampson.
minimalis | https://nl.wikipedia.org/wiki/Stemmatophora%20minimalis | wikipedia |
Het Uilenspiegelmuseum, gelegen in de middeleeuwse Belgische West-Vlaamse stad Damme, brengt vijf eeuwen Tijl Uilenspiegel in beeld.
Situering
Sinds de 17e eeuw bestaat er een sterke Uilenspiegeltraditie in het West-Vlaamse Damme. Als symbool voor volksziel en fratsenmaker dwaalde Tijl Uilenspiegel samen met Nele en zijn trouwe vriend Lamme Goedzak doorheen Damme en omstreken. Daarnaast zou Tijl volgens het verhaal van Charles De Coster in Damme geboren zijn. De tentoonstelling in het museum geeft aandacht aan verschillende aspecten met betrekking tot het personage: de ontstaansgeschiedenis, de historische context, de drukgeschiedenis, de twee belangrijkste schrijvers Hermann Bote en Charles De Coster, verwante auteurs en de vele manieren waarop Tijl geclaimd is. Aan de hand van middeleeuwse handschriften, 16de-eeuwse drukken, bibliofiele uitgaven, prenten, originele fragmenten uit de boeken van Bote, beeldhouwwerken en interactieve opstellingen wordt 5 eeuwen Tijl Uilenspiegel weergegeven.
Geschiedenis Tijl Uilenspiegel
Iets meer dan 500 jaar geleden verscheen in Straatsburg 'Ein kurzweilig Lesen von Dyl Ulenspiegel'. Deze versie van Hermann Bote, dat de oudste publicatie is waarin Tijl Uilenspiegel vermeld wordt, werd per toeval ontdekt. De Nederduitse Dyl Ulenspiegel ontstond omstreeks 1510/11. Dyl Ulenspiegel wordt hier afgeschilderd als een brutale schurk, die de regels van de opkomende burgerij systematisch aan zijn laars lapte. Het werk van Bote, afkomstig uit Straatsburg, raakte via Antwerpen en de Nederlandse bewerking verspreid over heel Europa.
Charles De Coster vangt zijn meesterlijke Legende aan met het volgende: "Ter Damme, in Vlaanderen, toen de meimaand de bloesems aan de hagedoorns opende, werd Uilenspiegel, de zoon van Klaas geboren." In 1867 werd Uilenspiegel onder de pen van Charles De Coster het symbool van de Vlaamse volksziel. Samen met Nele en Lamme Goedzak zwerft de ontembare geus en fratsenmaker doorheen Damme en omstreken. Met de roman van De Coster, La Légende d’Ulenspiegel (1867), ondergaat de eeuwenoude traditie een vernieuwing. Tijl wordt de opposant van de fanatieke Spaanse koning Filips II en duikt op in de frontlinie van de Nederlandse opstand. Al dan niet geïnspireerd door De Coster wordt hij van dan af voor de meest diverse karren gespannen. Hij wordt zowel een kritische individualist als een strijdend proletariër, zowel een vertegenwoordiger van het ‘Herrenvolk’ als een verzetsheld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast wordt hij ook het hoofdpersonage van kinder- en jeugdverhalen, de vedette in stripverhalen, de held van films, theaterstukken, musicals, oratoria en liederen. Een ding hebben al deze dingen gemeen: telkens hij verschijnt, gebeurt er iets.
Tentoonstelling
De tentoonstelling is opgedeeld in zes thema's verspreid over vijf zalen. De tentoonstelling gaat van Dyl Eulenspiegel over de Vlaamse volkziel van Charles De Coster tot Uilenspiegel na de Coster.
De moderne beeldvorming rond Uilenspiegel
De eerste zaal bespreekt Uilenspiegel hedendaags. Stripverhalen van Willy Vandersteen onder meer 'Opstand der geuzen' (1951) en 'een guerrillero uit Damme' komen hier aanbod. Tot slot wordt het verhaal besproken van 'hoe Uilenspiegel op een koord danste'.
Het stedelijke beschavingsoffensief in de 15e eeuw - 16e eeuw
In de tweede zaal worden "de wereld op drift", "de wereld op zijn kop" en "de platvloerse lach als wapen" besproken. Telkens gaat het hier om bekende elementen uit de tijd van Tijl Uilenspiegel.
Hermann Bote en (E)Ulenspiegel
De Uilenspiegeltraditie bestond waarschijnlijk al voor de auteur Hermann Bote. Hij moet er dan ook zijn versie op gebaseerd hebben. In Duitsland evolueerde Dyl zich langzamerhand van een schurk tot een nar die mensen uitnodigt om in de spiegel te kijken. In de derde zaal wordt voornamelijk het verhaal van Hermann Bote verteld. In het 'Uilenspiegeltraject' wordt de drukgeschiedenis van de 16e-eeuwse Uilenspiegel besproken, waardoor verbanden tussen Damme en andere steden zoals Antwerpen en Straatsburg duidelijk worden. Daarnaast kan een reconstructie van de grafsteen van Mölln bezichtigd worden. Onder eenzelfde steen zou de historische Ulenspiegel begraven liggen. Het verhaal die in deze zaal beschreven wordt betreft deze van Uilenspiegel die in een bijenkorf gestolen werd. De deugniet had zich achteraan in een tuin aan de Damse vaart verstopt voor boze Dammenaars en zijn moeder. Diezelfde nacht slopen twee dieven de tuin in om één der bijenkorven vol honing te stelen. Natuurlijk werd dit de zwaarste ton, met daarin Uilenspiegel.
De ontwikkeling van het Nederlandse volksboek van de 16e eeuw - 19e eeuw
De vierde zaal betreft de 'ontwikkeling van het Nederlandse volksboek'. Dit gaat over de geboorte van Tijl Uilenspiegel als het symbool van de Vlaamse volksziel.
Biografie Charles De Coster
De vierde zaal bespreekt naast de ontwikkeling van het volksboek ook de biografie van Charles De Coster, de tijd waarin deze romanschrijver leefde en de ontpopping van Tijl als schelmse Dammenaar tot een geus. Charles De Coster werd geboren op 20 augustus 1827. Charles groeide op in Brussel waar hij zich bewoog in kringen van militante vrijmetselarij. Dit was een bewogen tijd voor België, zowel op politiek als op wetenschappelijk vlak. Tijdens zijn leven kende Charles echter geen succes met zijn uitgaven van De Legende van Uilenspiegel daterend van 1867/69.
Uilenspiegel na Charles De Coster
In de vijfde en laatste zaal van het Uilenspiegelmuseum wordt Tijl Uilenspiegel besproken na het succesverhaal van Charles De Coster. In deze zaal worden een aantal van de vele Uilenspiegelgezichten gaande van de nar over de strijder, tot een reclame voor smeerkaas weergegeven. Ook worden de verschillende beeldvormingen rond deze volksziel aan de hand van teksten en illustraties duidelijk gemaakt. Ook wordt een verhaal over Tijl Uilenspiegel besproken, waarin wordt verteld hoe de kleine Tijl achter zijn vader op een ezel zat.
Gebouw
Huyze de Grote Sterre, waar het Uilenspiegelmuseum zich heeft gevestigd, bestaat uit 2 huizen die samen werden gevoegd. Oorspronkelijk hadden de huizen de namen: "Sterre" en "Craeynest", wat later in de 17e eeuw de "Grote Sterre" werd. Deze twee huizen dateren uit de 13e eeuw. De gevels van deze huizen waren oorspronkelijk wellicht in hout opgetrokken. De huidige stenen gevels dateren uit de 15e en 16e eeuw.
In de 17e eeuw werd dit huis de eigendom van de koning van Spanje. Gedurende de Spaanse overheersing verbleven er de Spaanse militaire gouverneurs. In de 18e eeuw hoorde het huis toe aan kanunnik J. van der Stricht. Het wapenschild met de lijfspreuk 'Pacem Opto' van J. van der Stricht prijkt nog steeds op de gevel boven de ingang.
Op 26 februari 1990, tijdens een hevige storm, stortte het gebouw in. Na deze hevige storm werd het huis gerestaureerd en pas 7 jaar later kon het opnieuw in gebruik genomen worden. Originele stukken (zoals verscheidene meubels, schouwen,...) die de vernieling overleefden, zijn terug op hun plaats gebracht bij de restauratie.
Fotogalerij
Zie ook
Tijl Uilenspiegel (televisieserie)
Externe links
Kunst in Damme
Monumenten Damme
Museum in West-Vlaanderen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Uilenspiegelmuseum | wikipedia |
Denis Masinde Onyango (Kampala, 15 mei 1985) is een Oegandees profvoetballer die sinds 2011 als doelman fungeert bij de Zuid-Afrikaanse voetbalclub Mamelodi Sundowns.
Eerder kwam hij uit voor Villa SC (2004/05), Saint-George SA (2005/06), Supersport United (2006/10), Mpumalanga Black Aces (2010/11) en op huurbasis voor Bidvest Wits (2013/14). Met het Oegandees voetbalelftal nam hij deel aan het Afrikaans kampioenschap voetbal 2017 en 2019.
Externe link
Profiel op national-football-teams.com
Oegandees voetballer | https://nl.wikipedia.org/wiki/Denis%20Onyango | wikipedia |
Megachile troodica is een vliesvleugelig insect uit de familie Megachilidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1953 door Mavromoustakis.
troodica | https://nl.wikipedia.org/wiki/Megachile%20troodica | wikipedia |
Chlaenius corrosulus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1892 door Bates.
corrosulus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Chlaenius%20corrosulus | wikipedia |
Pittosporum is een geslacht uit de familie Pittosporaceae. Het bestaat uit ongeveer 200 soorten, voornamelijk bomen en struiken. Het verspreidingsgebied strekt zich uit van Australazië en Oceanië tot in Oost-Azië en sommige delen van Afrika en Zuidwest-Azië.
In België en Nederland wordt de meest winterharde soort, Pittosporum tobira, het vaakst aangeboden. Het is een groenblijvende, tot -10 °C winterharde soort, die van mei tot augustus bloeit met crèmewitte naar geel verkleurende bloemen.
Soorten
Hybriden
Pittosporum × intermedium Kirk
Pittosporum × monae Rock ex H.St.John
Pittosporum × obcordatum Raoul
Apiales | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pittosporum | wikipedia |
Aristaeopsis is een geslacht van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
Soort
Aristaeopsis edwardsiana (Johnson, 1868)
Aristeidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Aristaeopsis | wikipedia |