Book,Page,LineNumber,Text 38,0040,001,ซึ่งอาลัย มชฺเฌ ในท่ามกลาง ตฺวํ อ. ท่าน ปารคู 38,0040,002,เป็นผู้ถึงซึ่งฝั่ง ภวสฺส แห่งภพ (หุตฺวา) เป็น 38,0040,003,วิมุตฺตมานโส ผู้มีฉันทะอันมีในใจอันพ้นวิเศษแล้ว 38,0040,004,สพฺพตฺถ ธมฺเม ในธรรมทั้งปวง น อุเปหิสิ 38,0040,005,จักไม่เข้าถึง ชาติชรํ ซึ่งชาติและชรา ปุน อีก 38,0040,006,อิติ ดังนี้ ฯ 38,0040,007,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ตฺวํ อ. ท่าน มุญฺจ จงเปลื้อง อาลยํ 38,0040,008,ซึ่งอาลัย คือว่า นิกนฺตึ ซึ่งความพอใจ คือว่า อชฺโฌสานํ ซึ่งความ 38,0040,009,หมกมุ่น คือว่า ปตฺถนํ ซึ่งความปรารถนา คือว่า ปริยุฏฺ€านํ 38,0040,010,ซึ่งความขลุกขลุ่ย คือว่า ตณฺหํ ซึ่งความอยาก ขนฺเธสุ ในขันธ์ ท. 38,0040,011,อตีเตสุ อันเป็นอดีต (อิติ) ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา 38,0040,012,(ปททฺวยสฺส) แห่งหมวดสองแห่งบทว่า มุฺจ ปุเร อิติ ดังนี้ ฯ 38,0040,013,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ตฺวํ อ.ท่าน มุญฺจ จงเปลื้อง 38,0040,014,อาลยาทีนิ การณานิ ซึ่งเหตุ ท. มีอาลัยเป็นต้น ขนฺเธสุ ในขันธ์ ท. 38,0040,015,อนาคเตสุปิ แม้อันเป็นอนาคต (อิติ) ดังนี้ (ปทสฺส) แห่งบทว่า 38,0040,016,ปจฺฉโต อิติ ดังนี้ ฯ 38,0040,017,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ตฺวํ อ. ท่าน มุญฺจ จงเปลื้อง ตานิ 38,0040,018,อาลยาทิการณานิ ซึ่งเหตุมีอาลัยเป็นต้น ท. เหล่านั้น ปจฺจุปฺปนฺเนสุปิ 38,0040,019,ขนฺเธสุ ในขันธ์ ท.แม้อันเป็นปัจจุบัน (อิติ) ดังนี้ (ปทสฺส) 38,0040,020,แห่งบทว่า มชฺเฌ อติ ดังนี้ ฯ