Book,Page,LineNumber,Text
32,0049,001,๒. เรื่องพระเจ้าสุทโธทนะ * [ ๑๓๘ ]
32,0049,002,[ ข้อความเบื้องต้น ]
32,0049,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในนิโครธาราม ทรงปรารภพระ
32,0049,004,"บิดา ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" อุตฺติฏฺเ นปฺปมชฺเชยฺย "" เป็นต้น."
32,0049,005,[ พระศาสดาเสด็จไปกรุงกบิลพัสดุ์ครั้งแรก ]
32,0049,006,ความพิสดารว่า สมัยหนึ่ง พระศาสดา เสด็จไปกรุงกบิลพัสดุ-
32,0049,007,บุรี โดยเสด็จไปครั้งแรก มีการต้อนรับอันพระญาติทั้งหลายทำแล้ว
32,0049,008,เสด็จไปสู่นิโครธาราม ทรงนิรมิตรัตนจงกรมในอากาศ จงกรม
32,0049,009,บนรัตนจงกรมนั้น ทรงแสดงธรรมเพื่อต้องการทำลายมานะของพระ
32,0049,010,ญาติทั้งหลายแล้ว. พระญาติทั้งหลายมีจิตเลื่อมใสแล้ว ถวายบังคม
32,0049,011,ตั้งต้นแต่พระเจ้าสุทโธทนมหาราช. ฝนโบกขรพรรษตกในสมาคม
32,0049,012,แห่งพระญาตินั้น. เมื่อมหาชนปรารภฝนนั้น สนทนากันแล้ว พระ-
32,0049,013,"ศาสดาตรัสว่า "" ใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้นหามิได้ ภิกษุทั้งหลาย, ถึงใย"
32,0049,014,"กาลก่อน ฝนโบกขรพรรษก็ตกในสมาคมแห่งญาติของเราเหมือนกัน """
32,0049,015,ดังนี้แล้ว จงตรัสเวสสันตรชาดก๑. บรรดาพระญาติซึ่งฟังพระธรรม-
32,0049,016,เทศนาแล้วหลีกไปอยู่ แม้องค์หนึ่งก็ไม่นิมนต์พระศาสดาแล้ว. แม้
32,0049,017,"พระราชาก็ไม่ทรงนิมนต์เลย ด้วยทรงดำริว่า "" บุตรเราไม่มาสู่"
32,0049,018,"เรือนของเรา จักไปไหน ? "" ดังนี้แล้ว ได้เสด็จไป; ก็แลครั้นเสด็จไป"
32,0049,019,
32,0049,020,* พระมหาชุ่ม ป.ธ. ๖ วัดราชประดิษฐ์ ฯ แปล.
32,0049,021,๑. ข. ชา. มหา. ๒๗/๓๖๕. ตทฏกถา. ๑๐/๓๑๕.