Book,Page,LineNumber,Text
32,0030,001,เหตุคือความเป็นผู้ทุศีล หุ้มห้อรวบรัดซัดชื่อซึ่งบุคคลผู้ทุศีลล่วงส่วน
32,0030,002,ไปในอบายทั้งหลายมีนรกเป็นต้น เหมือนเถาย่านทราย รัดรึงต้นสาละ
32,0030,003,"ฉะนั้น "" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :-"
32,0030,004," "" ความเป็นผู้ทุศีลล่วงส่วน รวบรัด ( อัตภาพ )"
32,0030,005,ของบุคคลใด ดุจเถาย่านทราย รัดรึงต้นสาละ
32,0030,006,"ฉะนั้น, บุคคลนั้น ย่อมทำตนอย่างเดียวกัน"
32,0030,007,"กับที่โจรหัวโจก ปรารถนาทำให้ตนฉะนั้น. """
32,0030,008,[ แก้อรรถ ]
32,0030,009,ความเป็นผู้ทุศีลโดยส่วนเดียว ชื่อว่า อุจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ ใน
32,0030,010,พระคาถานั้น. บุคคลผู้เป็นคฤหัสถ์ ทำอกุศลกรรมบถ ๑๐ ตั้งแต่
32,0030,011,"เกิดก็ดี, ผู้เป็นบรรพชิต ต้องครุกาบัติ๑ ตั้งแต่วันอุปสมบทก็ดี ชื่อว่า"
32,0030,012,ผู้ทุศีลล่วงส่วน.
32,0030,013,แต่บทว่า อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสในพระ
32,0030,014,คาถานี้ ทรงหมายเอาความเป็นผู้ทุศีลอันมาแล้วตามคติของบุคคลผู้ทุศีล
32,0030,015,ใน ๒-๓ อัตภาพ.
32,0030,016,อนึ่ง ตัณหาอันอาศัยทวาร ๖ ของผู้ทุศีลเกิดขึ้น บัณฑิตพึง
32,0030,017,"ทราบว่า "" ความเป็นผู้ทุศีล "" ในพระคาถานี้."
32,0030,018,บทพระคาถาว่า มาลุวา สาลมิโวตฺถตํ ความว่า ความเป็น
32,0030,019,ผู้ทุศีล กล่าวคือตัณหา รวบรัด คือหุ้มห่ออัตภาพของบุคคลใด
32,0030,020,ตั้งอยู่. เหมือนเถาย่านทราย รัดรึงต้นสาละ คือปกคลุมทั่วทั้งหมด
32,0030,021,
32,0030,022,๑. แปลว่า อาบัติหนัก ได้แก่ปาราชิก และสังฆาทิเสส.