Book,Page,LineNumber,Text
32,0009,001,๒.  เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร *  [ ๑๒๘ ]
32,0009,002,[ ข้อความเบื้องต้น ]
32,0009,003,พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน  ทรงปรารภพระอุป-
32,0009,004,"นันทศากยบุตร  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  <B>"" อตฺตานเมว  ป€มํ ""</B>"
32,0009,005,เป็นต้น.
32,0009,006,[ พระเถระออกอุบายหาลาภ ]
32,0009,007,ดังได้สดับมา  พระเถระนั้น  ฉลาดกล่าวธรรมกถา.  ภิกษุเป็น
32,0009,008,อันมาก  ฟังธรรมกถาอันปฏิสังยุตด้วยความเป็นผู้มีความปรารถนาน้อย
32,0009,009,เป็นต้นของท่านแล้ว  จึงบูชาท่านด้วยจีวรทั้งหลาย  สมาทาน
32,0009,010,ธุดงค์.  พระอุปนันทะนั้นรูปเดียว  รับเอาบริขารที่ภิกษุเหล่านั้นสละ
32,0009,011,แล้ว.
32,0009,012,เมื่อภายในกาลฝนหนึ่งใกล้เข้ามา  พระอุปนันทะนั้น  ได้ไปสู่
32,0009,013,ชนบทแล้ว.  ลำดับนั้น  ภิกษุหนุ่มและสามเณรในวิหารแห่งหนึ่ง
32,0009,014,"กล่าวกะท่าน  ด้วยความรักในธรรมกถึงกว่า  "" ท่านผู้เจริญ  ขอท่าน"
32,0009,015,"จงเข้าพรรษาในที่นี้เถิด. ""  พระอุปนันทะ  ถามว่า  "" ในวิหารนี้  ได้ผ้า"
32,0009,016,"จำนำพรรษากี่ผืน ? ""  เมื่อภิกษุเหล่านั้น  ตอบว่า  "" ได้ผ้าสาฎกองค์"
32,0009,017,"ละผืน ""  จึงวางรองเท่าไว้ในวิหารนั้น  ได้ไปวิหารอื่น,  ถึงวิหารที่  ๒"
32,0009,018,"แล้ว  ถามว่า "" ในวิหารนี้  ภิกษุทั้งหลายได้อะไร ? ""  เมื่อพวกภิกษุ"
32,0009,019,"ตอบว่า  "" ได้ผ้าสาฎก  ๒  ผืน, ""  จึงวางไม้เท้าไว้ :  ถึงวิหารที่  ๓ ถาม"
32,0009,020,
32,0009,021,*  พระมหาอุ่น  ป. ธ. ๖.  วัดพิชัยญาติการาม  แปล.