Book,Page,LineNumber,Text
26,0001,001,คัณฐีธัมมปทัฏฐกถา  
26,0001,002,ยกศัพท์แปล  ภาค ๔                
26,0001,003,เรื่องพระราธเถระ
26,0001,004,๑.  ๒/๑๖  ตั้งแต่  อเถกทิวสํ  ธมฺมสภายํ  ภิกฺขู  กถํ
26,0001,005,เป็นต้นไป.
26,0001,006,อถ  ครั้งนั้น  เอกทิวสํ  ในวันหนึ่ง  ภิกฺขู  อ. ภิกษุ  ท. กถํ
26,0001,007,ยังวาจาเป็นเครื่องกล่าวว่า  กิร  ได้ยินว่า  สารีปุตฺตตฺเถโร  อ. พระ
26,0001,008,เถระชื่อว่าสารีบุตร  กตญฺู  เป็นผู้รู้ซึ่งอุปการะอันบุคคลอื่นกระทำแล้ว
26,0001,009,กตเวที  เป็นผู้รู้ซึ่งอุปการะตอบอันตนกระทำแล้วโดยปกติ  (หุตฺวา)
26,0001,010,เป็น  สริตฺวา  ระลึกได้แล้ว  อุปการํ  ซึ่งอุปการะ  กฏจฺฉุภิกฺขามตฺตํ
26,0001,011,อันมีภิกษุอันบุคคลพึงถือเอาด้วยทัพพีเป็นประมาณ  ทุคฺคตพฺราหฺมณํ
26,0001,012,ยังพราหมณ์ผู้ถึงแล้วซึ่งทุกข์  ปพฺพาเชสิ  ให้บวชแล้ว  ราธตฺเถโรปิ
26,0001,013,แม้  อ. พระเถระชื่อว่าราธะ  โอวาทกฺขโม  เป็นผู้อดทนต่อการโอวาท
26,0001,014,(หุตฺวา)  เป็น  ลภิ  ได้แล้ว  โอวาทกฺขมํเอว  อาจริยํ  ซึ่งอาจารย์  ผู้
26,0001,015,อดทนในการสั่งสอนนั่นเทียว  อิติ  ดังนี้  สมุฏฺ€าเปสุํ  ให้ตั้งขึ้นพร้อม
26,0001,016,แล้ว  ธมฺมสภายํ  ในธรรมสภา  ฯ