Book,Page,LineNumber,Text
19,0027,001,พระจักขุปาลเถระแล้ว  มีหน้าตรงต่อที่นั้นในเวลาเย็น  ด้วยหวังว่า 
19,0027,002,"""จักดูแม้ที่นี้."""
19,0027,003,"ในขณะนั้น  มหาเมฆตั้งขึ้นแล้ว  พวกเธอคิดว่า ""เดี๋ยวนี้"
19,0027,004,"เย็นแล้ว,  และเมฆก็ตั้งขึ้นแล้ว,  เราจักมาดูแต่เช้าเที่ยว"" ดังนี้แล้ว"
19,0027,005,กลับไป.  ฝนตกในปฐมยาม  หยุดในมัชฌิมยาม.  พระเถระเป็นผู้ (เคย)
19,0027,006,ปรารภความเพียร  เดินจงกรมเป็นอาจิณ;  เหตุฉะนั้น  จึงลงสู่ที่กรม
19,0027,007,แล้วในปัจฉิมยาม.  แลในกาลนั้น  ตัวแมลงค่อมทอง (หรือแมลงเม่า)
19,0027,008,เป็นอันมาก  ตั้งขึ้นแล้ว  บนพื้นที่ฝนตกใหม่.  ตัวเหล่านั้น  เมื่อพระ
19,0027,009,เถระจงกรมอยู่  ได้วิบัติ (ตาย)  โดยมาก.
19,0027,010,พวกอันเตวาสิก  ยังไม่ทันกวาดที่จงกรมของพระเถระ  แต่เช้าตรู่.
19,0027,011,"ฝ่ายพระพวกภิกษุนอกนี้  มาด้วยหวังว่า  ""จักดูที่อยู่ของพระเถระ""  เห็น"
19,0027,012,"สัตว์ทั้งหลายในที่จงกรมแล้ว  ถามว่า  ""ใครจงกรมในที่นี้.""  พวก"
19,0027,013,"อันเตวาสิกของพระเถระตอบว่า  ""อุปัชฌาย์ของพวกกระผมขอรับ."""
19,0027,014,"เธอทั้งหลายติเตียนว่า  ""ท่านทั้งหลายดูกรรมของสมณะเถิด  ในกาล"
19,0027,015,"มีจักษุท่านนอนหลับเสีย  ไม่ทำอะไร, ในกาลมีจักษุวิกลเดี๋ยวนี้"
19,0027,016,ไว้ตัวว่า  'จงกรม'  ทำสัตว์มีประมาณถึงเท่านี้ให้ตายแล้ว  ท่านคิดว่า
19,0027,017,"'จักทำประโยชน์'  กลับทำการหาประโยชน์มิได้."""
19,0027,018,"พวกเธอไปกราบทูลพระตถาคตแล้วในขณะนั้นว่า  ""พระเจ้าข้า"
19,0027,019,พระจักขุปาลเถระ  ไว้ตัวว่า  'จงกรม'  ทำสัตว์มีชีวิตเป็นอันมาก
19,0027,020,"ให้ตายแล้ว."""
19,0027,021,"พระศาสดาตรัสถามว่า  ""ท่านทั้งหลายเห็นเธอกำลังทำสัตว์มี"