Book,Page,LineNumber,Text
14,0026,001,ถ.  สัพพนาม  คือนามอย่างไร  จำเป็นอย่างไร  จึงต้องมี ? 
14,0026,002,ต.  สัพพนาม  คือนามที่ใช้แทนนามนามซึ่งออกซึ่งมาแล้ว  เช่น
14,0026,003,ท่าน เธอ เขา มัน กู สู เอง มึง เป็นต้น.  จำเป็นต้องมี  เพราะการ
14,0026,004,พูดด้วยการความไพเราะเรียบร้อย  ถ้าไม่มีสัพพนามคือคำแทนชื่อ
14,0026,005,แล้ว  การพูดก็จำต้องออกชื่อ สัตว์  บุคคล สิ่งของนั้น ๆ ซึ่งเตย 
14,0026,006,ออกชื่อมาแล้วทุกครั้งไป เป็นการซ้ำซากไม่เพราะหู  ตัวอย่างเช่น
14,0026,007,นามแดงกินข้าว  นายแดงไปโรงเรียน  นายแดงเอาใจใส่ในการ
14,0026,008,เรียน เมื่อพูดออกชื่อมาครั้งหนึ่งแล้ว  ต่อไป  ถ้าจำเป็นจะต้องพูด
14,0026,009,ระบุถึงตัวเขาอีก   ก็ควรใช้สัพพนามแทนชื่อของเขา  ดังอุกทาหรณ์
14,0026,010,ข้างต้นนั้น แต่เปลี่ยนใช้สัพพนาม   เป็นดังนี้  นายแดงกินข้าวแล้ว
14,0026,011,เขาไปโรงเรียน  เขาเอาใจใส่การเรียน  เช่นนี้  ความเรียบร้อย
14,0026,012,ไพเราะดีกว่า  เพราะเหตุนี้  สัพพนามจึงจำเป็นต้องมี. [ อ.น. ]
14,0026,013,ถ. คำพูดที่เป็นสัพพนามสำหรับใช้ในในที่เช่นไร ?  จงชักตัวอย่าง
14,0026,014,คำมคธกับคำไทยเทียบกัน ?
14,0026,015,ต.  คำพูดเป็นสัพพนามนั้น สำหรับใช้ในที่ออกชื่อนามนามซ้ำๆ
14,0026,016,"ตัวอย่าง ป€มปุริส  โส ท่านหรือเขา ผู้ชาย, สา ท่านหรือเขา"
14,0026,017,ผู้หญิง  ตํ มัน  เป็นคำต่ำ คำสูงไม่มีใช้.  มชฺฌิมปุริส  ตฺวํ ท่าน
14,0026,018,"หรือ เจ้า สู เอง,  อุตฺตมปุริส  อหํ ข้าพเจ้า หรือข้า กู [ ๒๔๕๘ ]."
14,0026,019,ถ. จงเขียนประโยคบาลี   หรือไทย  มาเทียบกับนาม ทั้ง ๓ แล้ว
14,0026,020,บอกว่าคำนั้นเป็นนามนั้น ๆ ?
14,0026,021,"ต. อนุตฺตโร  ปุริสทมฺมสารถิ  ภควา, โส ปุริสทมฺเท  เทมติ."