Book,Page,LineNumber,Text
41,0035,001,อัตถุปปัตติ  (เหตุเกิด)  แห่งทธิวาหนชาดก  พระผู้มีพระภาคจึง 
41,0035,002,"ตรัสว่า  ""ภิกษุทั้งหลาย  ขึ้นชื่อว่าการอยู่ร่วมกับคนไม่ดี  เป็นการ"
41,0035,003,"เลว  ก่อแต่สิ่งอันไม่มีประโยชน์,  จะพึงกล่าวอะไรในการอยู่ร่วมกับ  "
41,0035,004,คนไม่ดีนั้นเล่า  เพราะการอยู่ร่วมกับคนชั่วทำความพินาศให้แก่ชนผู้
41,0035,005,"เป็นมนุษย์,  แม้แต่ต้นมะม่วง  ซึ่งไม่มีเจตนามีรสหวานเปรียบปาน"
41,0035,006,รสทิพย์  อาศัยการอยู่ร่วมกับต้นสะเดาอันมีรสขมหารสหวานมิได้
41,0035,007,ยังกลายเป็นต้นไม้ไม่มีรสหวาน  มีรสขมไปในกาลก่อน.
41,0035,008,[คนพาลเป็นดังอมิตร  บัณฑิตเป็นดังญาติ]
41,0035,009,[๓๐]  อีกนัยหนึ่ง  คนพาลทั้งหลายเปรียบเหมือนอมิตรผู้มีดาบ
41,0035,010,"ในมือ,  บัณฑิตทั้งหลายเปรียบเหมือนญาติที่รัก.  จริงอย่างนั้น  พระ"
41,0035,011,ผู้มีพระภาคเจ้า  เมื่อประทับ  ทำหมู่บ้านเวฬุวคาม  อันตั้งอยู่ในที่ไม่
41,0035,012,ไกลเบื้องทิศทักษิณแห่งเมืองไพศาลี  เป็นโคจรคาม  ได้เกิดประชวร
41,0035,013,ลงพระโลหิต.  ท้าวสักกเทวราช  ทรงทราบเหตุนั้นแล้ว  เสด็จมา
41,0035,014,ทรงอุปัฏฐากพระศาสดาอยู่  มิให้ผู้อื่นแตะต้องภาชนะสำหรับรอง
41,0035,015,พระบังคนหนักของพระศาสดาแม้ด้วยมือเลย  วางไว้เหนือพระเศียร
41,0035,016,ทีเดียวนำออกไปเหมือนคนนำภาชนะของหอมไป.  ท้าวเธอทรง
41,0035,017,อุปัฏฐากอยู่อย่างนี้  ในเวลาพระศาสดาทรงผาสุก  จึงเสด็จไปสู่
41,0035,018,"เทวโลก.  ภิกษุทั้งหลายพูดกันว่า ""น่าอัศจรรย์  ท้าวสักกเทวราช  มี"
41,0035,019,"ความรักใคร่ในพระศาสดา,  พระองค์ทรงสละทิพยสมบัติมาอุปัฏฐาก "
41,0035,020,"แล้ว.""  พระศาสดาตรัสว่า  ""ภิกษุทั้งหลาย  ท้าวสักกเทวราช  ทรง"
41,0035,021,พิจารณาเห็นว่า  'การเห็นพระอริยเจ้าทั้งหลายก็ดี  ภาวะคือกิริยา  มี